🔴 در دفاع از معنای رهایی‌بخش زن، زندگی، آزادی

یک سال از قیام ژینا می‌گذرد. در این دوره شاهد شعارهای متعددی بودیم که نشان از خواست‌های مردم در نقاط مختلف داشت.
در این میان جریان‌های فکری، با توجه به گرایش سیاسی و منافع‌شان شعارهای مورد نظر خود را حمایت و ترویج کردند.
اما «زن، زندگی، آزادی» که شعار اصلی این قیام بود، بدون در نظر گرفتن تاریخ و خاستگاه آن، بارها توسط راست‌گرایان به مهمانی‌های دورهمی، طرح روی لباس و انواع تبلیغات، تقلیل داده شد. بسیار سطحی معنا شد و راه رسیدن به آن هم توسط تحلیل‌گران و فمنیست‌های راست‌گرا در رسانه‌های‌شان از مسیرهای ارتجاعی و نهایتا حفظ بنیادهای جامعه‌ی طبقاتی که زنان به‌حاشیه‌‌رانده شده و زنان طبقه‌ی فرودست در آن جایی ندارند، به بیراهه رفت.
ما درصددیم جایگاه اصلی این شعار و آلترناتیو رهایی‌بخش در پیوند با آن را نشان دهیم.
نشان دهیم که «زن، زندگی، آزادی» از کجا آمده، چه می‌خواهد و راه پایان دادن ستم بر زن را چه می‌داند.
و بتوانیم گفتمانی جدای از آنچه گفتمان مسلط اپوزسیون است، را در دل جامعه برده و با فریاد بگوییم:
«زن، زندگی، آزادی» یعنی:
نه به ستم طبقاتی
نه به ستم جنسیتی
نه به ستم ملی
نه به هرگونه ستم
به اعتقاد ما راه رسیدن به جامعه‌ای عاری از ستم و تبعیض از سوسیالیسم می‌گذرد.

‎هسته‌ی اخگران-کمیته‌ی غیبی نسوان
#منجنیق
#اخگران
#کمیته_غیبی_نسوان
@ManjanighCollective

🔴 شبحی بر فراز ایران در حال گشت و گذار است، شبح انقلاب زنان، نیروهای ارتجاعی برای سرکوب این شبح متحد شدەاند، از آخوندهای تهران، تا سلطنت طلبان آمریکا...

#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#انقلاب_زنان
@sarkhatism

🔴 رویاهای خونین مجمع‌الفاشیست‌های رضاطلب

البته خود این ترکیب در نوع خودش جالب است. اینکه از میان چهار شرکت‌کننده‌ی مجمع فاشیست‌های رضاطلب لااقل دو نفر از آنها سابقه‌ی همکاری مستقیم با نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی را دارند به اندازه‌ی کافی باید روشن‌کننده‌ی این باشد که هواداران رضا پهلوی امتداد کدام جریان حکومتی هستند. در این جمع در کنار امین سوفیامهر کارشناس جدیدالورود حلقه‌ی فاشیست‌ها که تا چند وقت پیش به عنوان «دموکرات» دور و بر شورای مدیریت گذار می‌چرخید اما به تازگی در قامت یک فاشیست خالص از بساط شامورتی‌بازی سعید بشیرتاش سر درآورده است و علیرضا کیانی لات کوچه‌خلوت دار و دسته‌ی سلطنت‌طلب‌ها، عرفان قانعی‌فرد خبرچین دون‌پایه‌ی وزارت اطلاعات حضور دارد که بزرگترین افتخار زندگی‌اش تولید چندین کتاب جعلی است از جمله خاطرات جلال طالبانی که از سوی طالبانی تکذیب شد، مصاحبه با محمدرضا شجریان که از سوی محمدرضا شجریان تکذیب شد، ترجمه‌ی کتابی از روناک یاسین استاد دانشگاه دوبلین که اساسا وجود خارجی ندارد، دزدیدن ترجمه‌ی عطاالله نوریان از نمایشنامه‌ی «مرگ فروشنده» اثر آرتور میلر با علم به اینکه مترجم را جمهوری اسلامی تیرباران کرده است و انتشار آن با نام «مرگ دستفروش» و به نام خودش و... و نیز وحید بهمن، کارشناس-فاشیست ترک ضدترکی که  تا وقتی در ایران بود از نویسندگان ثابت کانال تلگرامی امنیتی‌ای وابسته به سپاه پاسداران به نام «آذری‌ها» بود با بیش از ۸۵۰ متن منتشرشده در این کانال.
از اینها که بگذریم اما صحبت‌های این مجمع‌الفاشیست‌ها بی‌آن‌که بخواهند خواب خونینی را افشا می‌کند که برای فردای بعد از جمهوری اسلامی می‌بینند. مسئله فقط این نیست که زبان نرینه‌ی این اوباش در رقابت‌های تجاری-سیاسی بین خودشان نمی‌تواند نام مسیح علی‌نژاد را به زبان بیاورد و او را «زن کامبیز» خطاب می‌کند تا لبخندهای کریه اوباش را بر صفحه ببینیم، مسئله این است که باید نه از این فاشیست‌ها بلکه از خودمان بپرسیم چرا دغدغه‌ی اینها این است که ارتش تحت فرمان چه کسی به زاهدان، سنندج و اهواز خواهد رفت تا «امنیت» را تامین کند؟ این فاشیست‌ها از کدام امنیت حرف می‌زنند که فقط در زاهدان و سنندج و اهواز به خطر می‌افتد؟ همکاران سابق و فعلی سپاه و وزارت اطلاعات رویای این را می‌بینند که مانند امام در گورخفته‌ی جمهوری اسلامی، با فتوای رضا پهلوی فرماندهان ارتش را با پوتین‌هایشان به زاهدان و سنندج و اهواز بفرستند. این است آن رویای خونینی که برای فردا می‌بینند. فاشیست‌های تشنه‌ی خون، دراکولاهای رضاطلب.

#زباله_یاب
#فاشیسم
#دراکولاهای_رضاطلب
@sarkhatism

🔴 احکام قطعی پرونده‌ی موسوم به روح‌الله عجمیان

بنا به خبر حسین فاضلی هریکندی، رئیس کل دادگستری استان البرز، چهارشنبه یکم شهریور رأی متهمان پرونده روح‌الله عجمیان در دیوان عالی کشور تأیید شد:

بر این اساس:
✔️ حمید قره‌حسنلو به ۱۵سال حبس نفی بلد (زندان در تبعید)؛
✔️ رضا آریا، حسین محمدی و مهدی محمدی هر کدام به ۱۰ سال حبس نفی بلد؛
✔️ محمد امین اخلاقی ساوجبلاغی، امین مهدی شکراللهی و فرزانه قره حسنلو (همسر حمید قره‌حسنلو) هر کدام به پنج سال حبس نفی بلد؛
✔️ علی معظمی گودرزی به سه سال حبس نفی بلد محکوم شدند.

حمید قره‌حسنلو، رادیولوژیست، و همسرش فرزانه ۱۲ آبان‌ماه سال گذشته پس از شرکت در مراسم چهلم حدیث نجفی، معترض نوجوان کشته‌شده در کرج، در یورش نیروهای امنیتی به خانه خود بازداشت شدند.

محمدمهدی کرمی و محمد حسینی دو متهم ردیف اول این پرونده که آن‌ها نیز در مراسم چهلم حدیث نجفی شرکت کرده بودند پس از شکنجه شدن در زندان، ۱۷ دی‌ماه سال گذشته اعدام شدند.

در این میان تنها آرین فرزام‌نیا که گفته شده به بیماری افسردگی مبتلاست حکمش تأیید نشده است.

#روح‌الله_عجمیان
#حمید_قره‌حسنلو
#رضا_آریا
#حسین_محمدی
#مهدی_محمدی
#محمد_امین_اخلاقی_ساوجبلاغی
#امین‌مهدی_شکراللهی
#فرزانه_قره‌حسنلو
#علی_معظمی_گودرزی
#محمدمهدی_کرمی
#محمد_حسینی

@sarkhatism

🔴تفاوت میان قاطعیت انقلابی و قاطعیت ارتجاعی


☑️ امروز سالگرد کشته شدن قصاب بزرگ اوین، اسدالله لاجوردی است. او زندانی رژیم شاه بود که سپس به دادستان و رئیس زندان اوین پس از انقلاب تبدیل شد.

☑️ او در ذهن مبارزان و مخالفان جمهوری اسلامی به قصاب و جنایت‌کاری شهره است که در شکنجه و اعدام مخالفان درنگی نمی‌کرد و بدترین‌ها را علیه ایشان روا می‌داشت. دست آخر در سال ۱۳۶۳ به خاطر شدت قساوت‌هایش او را برکنار کردند. مسأله‌ی ما حاشیه‌های مربوط به چگونگی برکناری او نیست.

☑️ لاجوردی میانجی مناسبی است برای گشودن بحثی دیگر: اینکه برخی از مخالفان امروز جمهوری اسلامی می‌پندارند در فردای سرنگونی به «قاطعیت»ی از جنس قاطعیتی که لاجوردی داشت در مواجهه با بقایای جمهوری اسلامی و مخالفان یک نظام دموکراتیک مردمی لازم است تا از حقوق مردم محافظت کند.

☑️ برای مثال این دست از افراد می‌گویند که اگر بقایای سپاه و بسیجی‌ها در هیأت گروه‌های تکفیری همچون داعش و طالبان و القاعده علیه یک نظام دموکراتیک دست به انتحار و ترور بزنند، آیا نباید «لاجوردی‌وار» با قاطعیت از میان برداشت‌شان و یا در زندان‌ها سرکوب‌شان کرد؟

☑️ پاسخ را باید اینگونه داد:
لاجوردی و لاجوردی‌ها محصول ضدانقلاب ارتجاعی‌اند و نه انقلاب.
اینجا باید در این باره پرسش کرد که «انقلاب چیست و ضد انقلاب کدام؟»
ضدانقلاب می‌کوشد تا دگرگونی‌های مثبت حاصل از یک انقلاب را خنثی کند و وضعیت را به قبل از انقلاب و حتی بدتر از آن برگرداند.
اگر خواسته باشیم از این دست نمونه‌ها در جریان قدرت‌گیری جمهوری اسلامی برشماریم می‌توان به این موارد اشاره کرد:

✔️ سرکوب شوراهای کارگری و دفاع از منطق سرمایه در هیأت مالکیت خصوصی و دولتی همچون دوران پهلوی.
✔️ سرکوب زنان و دفاع از منطق خانواده‌ی مردسالار.
✔️ سرکوب دانشجویان و اساتید دگراندیش همچون دوران پهلوی.
✔️ جایگزین شدن «بنیاد پهلوی» با بنیاد‌هایی چون «مستضعفان» و «۱۵ خرداد» که ثروت‌ها را چپاول کرده و انباشت کردند.
✔️ نظامی‌سازی مملکت با تشکیل یک گروه شبه‌نظامی (سپاه پاسداران).
✔️ جذب بسیاری از ساواکی‌ها در دل وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه برای شکنجه و بازجویی از مبارزان علیه جمهوری اسلامی.

لاجوردی قاطعیتش را در چنین مسیری به جریان انداخت.

☑️ مسأله بر سر نداشتن «قاطعیت» نیست، بلکه کیفیت و مسیر آن است که مهم است.
کیفیت به این معنی که یک فرد انقلابی با هر شکلی از «اعدام» و «شکنجه» مخالف است. این به معنای مخالفت با «مبارزه‌ی قهرآمیز» (خشونت‌آمیز) نیست که لازمه‌ی انقلاب کردن و دفاع از انقلاب است. اما مبارزه‌ی قهرآمیز نه اعدام است و نه شکنجه.
فرد انقلابی در فردای انقلاب، هم به نبرد خود برای حفظ دستاوردها و اعتلای انقلاب همت می‌گمارد و هم در برابر هر شکلی از شکنجه و قتل دولتی (اعدام) می‌ایستد.

☑️ پس کسی حرف از این نمی‌زند که بایستیم تا بقایای سپاه و بسیج دستاوردهای یک انقلاب را بر باد فنا دهند. باید در برابرشان ایستاد و دست به خشونت انقلابی زد. اما در حین نبرد درگیر شدن و کشتن، غیر از شکنجه و اعدام است و تازه اینکه این خشونت‌ورزی در راستای چه هدفی باشد خود تعیین کننده‌ی فاصله‌ی «انقلاب و ضد انقلاب» است.

☑️ چنین است که پل فریره، آموزگار بزرگ رهایی از ضرورت «آموزش ستمدیدگان» می‌گوید؛ چه اینکه اگر ستمدیدگانِ ضد وضع موجود آموزش رهایی نبینند عن قریب است که پس از انقلاب تحت تأثیر میراث ستم بر روان‌شان، خود به ستمگران بعدی مبدل شوند.

☑️ شاید از همین رو بود که محمد مختاری (شاعر و نویسنده‌ی کشته شده در جریان قتل‌های زنجیره‌ای جمهوری اسلامی در سال ۱۳۷۷) هنگام «تحلیل شعارهای انقلاب ۱۳۵۷» نطفه‌ی جریان ارتجاعی‌ای را دید که بعدها به قاتلانش مبدل شدند.

☑️ چنین است که امروز ما نسبت به شعارهایی چون «مرد، میهن، آبادی» حساس می‌شویم و در آن بسته شدن «نطفه‌های فاشیسم» را می‌بینیم؛ یا در بطن انواع شعارهای با محتوای لمپنی و ضدزن، استعداد خطرناکی برای پیاده‌نظام ضدانقلاب شدن را ارزیابی می‌کنیم.

#انقلاب
#ضدانقلاب
#لاجوردی
#مرد_میهن_آبادی
#ارتجاع
#قاطعیت

@sarkhatism

🔴 یکی دیگر از مبارزان ایذه را کشتند

شب گذشته در بامداد اول شهریور، کمر طهماسبی طی یک درگیری مسلحانه با ماموران جمهوری اسلامی در خیابان حافظ جنوبی ایذه کشته شد. از جزئیات دقیق حادثه خبری در دسترس نیست اما گفته می‌شود حداقل یک نفر دیگر نیز از مبارزان کشته شده و سه نفر نیز دستگیر شدند. کمر از دوستان و همرزمان حسین سعیدی و سیدمصطفی احمدپور بود و در طول قیام ژینا نیز نقشی فعال داشت. جمهوری اسلامی پس از شکست سناریوسازی‌اش در سه‌شنبه‌ی خونین ایذه (۲۵ آبان ۱۴۰۱) یورشی همه‌جانبه علیه مبارزان لُر بختیاری در ایذه سامان داد. پس از نبرد پرسیلا و شهید شدن حسین سعیدی و محمود احمدی، فضای شهر بیش از پیش امنیتی شده و بازداشت‌های گسترده همچنان ادامه یافت. بازوهای سرکوب جمهوری اسلامی طی سالیان اخیر در ایذه بارها توسط مبارزان این شهر تحقیر شدند و تلفات سنگینی دریافت کردند. از دی‌ماه ۹۶ گرفته که نام ایذه تبدیل به یکی از سنگرهای مقاومت شد، تا قیام تشنگان و قیام گرسنگان و قیام ژینا، ایذه همواره در حال نبرد و مبارزه بود. ایذه شهری کوچک بود، اما یکی از بزرگ‌ترین سنگرهای مقاومت در برابر جمهوری اسلامی را در این سال‌ها شکل داد. از همین روست که مزدوران جمهوری اسلامی جز با به کار گیری انواع سلاح‌های سنگین و سبک و جز در نبردهایی چندین ساعته توانستند قهرمانان مردمی قیام را به قتل برسانند. در یکی از آخرین موارد همین یک ماه پیش بود که سیدمصطفی احمدپور پس از نبردی سنگین در جاده‌ی یاسوج به خون غلتید. مبارزان ایذه‌ای اما نه تنها در حرف بلکه در عمل، تا پای جان برای آزادی و رهایی از بندگی ایستادند. تمامی کارت‌های جمهوری اسلامی در انبار باروت ایذه سوخته است و دیر نیست روزی که خشم فروخورده‌ی سال‌ها ستم و تبعیض دوباره شعله بکشد. نام و یاد کمر را مانند تمامی قهرمانانمان بر قلبمان حک می‌کنیم.

#کمر_طهماسبی
#ایذه
#لر_بختیاری
#شهدای_قیام
#حسین_سعیدی
#محمود_احمدی
#سیدمصطفی_احمدپور
#قیام_ژینا
@sarkhatsim