🔴 امروز ۱۹ اسفند، رسانه‌های بلوچستان از بازداشت همراه با خشونت «محمد براهویی» ٢۶ ساله خبر دادند. گفته می‌شود او در حال بازگشت از مصلی مسجد مکی به سوی منزلش در خیابان خرمشهر بوده که توسط نیروهای لباس شخصی سوار بر یک خودروی پژو ۴۰۵ ربوده شده است.

#محمد_براهویی
#زاهدان
#دزاپ
#ماهو_بلوچ
#جمعه‌های_بلوچستان
#جمعه‌های_زاهدان
#جنین_زند_آجوئی
#قیام_زندگی
#قیام_ژینا
@sarkhatism

🔴 «خون در زمین فرو نرفت»

خون کشته‌شده‌های جمعه‌ی خونین هنوز در زمین فرو نرفته و جمعه‌های متوالی‌ست که در خیابان‌ها راه می‌رود و علیه وضع موجود قد علم می‌کند. جمعه خونین زاهدان در تن رقصان و رهای #خدانور_لجعه‌ای، در تن بی‌نام و نشان #هستی_نارویی، در تن مجروح و زخم‌های عفونت‌کرده‌ی #زر_بی‌بی و همه کشته‌های زاهدان ادامه دارد و تا رسیدن به پیروزی و نابودی جمهوری اسلامی از پای نخواهد نشست.

‌جمعه، ۱۹ اسفند ۱۴۰۱

#دزاپ
#زاهدان
#بلوچستان
#ماهو_بلوچ
#جمعه‌های_بلوچستان
#جمعه‌های_زاهدان
#جنین_زند_آجوئی
#قیام_زندگی
#قیام_ژینا


@sarkhatism

🔴 انتظامات در نهایت «انتظامات» است
۱۹ اسفند، زاهدان

پیچیدگی مسئله‌ی بلوچستان این جمعه نمودی عینی در تظاهرات یافته است. برخی رسانه‌ها و گروه‌های ملی بلوچ از تاکید انتظامات مسجد مکی در تعدیل شعارها خبر دادند. انتظامات مسجد از مردم خواسته تنها شعارهای «آزادی مولوی مرادزهی و زندانیان سیاسی» سر داده شود و شعارهای رادیکال داده نشود. همچنین گزارش‌هایی نیز از جمع‌آوری پلاکاردها و دست‌نوشته‌های سیاسی مردم بلوچ توسط انتظامات منتشر شده که ویدئوی بالا شاهد مثال آن است. همچنین گفته می‌شود دو چهره‌ی نزدیک به سپاه (حاجی چنگیز نارویی و حمید گمشادزهی) نیز بر روی استیج بیرون مسجد مکی دیده شدند. ویدئوهای دیگری نیز از فردی پشت بلندگو منتشر شده که تاکید می‌کند فقط تکبیر و الله اکبر بگویند. مشخص است که انتظامات مسجد مکی که تا پیش از این خود را میان مردم و نیروهای سرکوب حائل می‌کرد، حالا تنها بر اساس دستوری از بالا، این جمعه عملکرد خود را اینگونه تغییر داده و نقش پلیس را به عهده گرفته است. مبارزان بلوچ در روز جمعه‌ی خونین از دستوراتی که از بالا آمد سرپیچی کردند و همین امر باعث شد جریان مکی خود را پیش‌قروال این مبارزات قرار دهد. اما مشخص نیست چه مذاکراتی پشت پرده در دست انجام است که حالا جریان مکی دوباره تلاش خود را برای کنترل خشم مردم از سر گرفته است. انتظامات مسجد مکی باید به یاد بیاورد که مبارزان بلوچ در جمعه‌ی خونین از کنترل‌کنندگانشان گذر کردند و حالا این جامعه که بیش از پیش نیز سیاسی شده، قطعا در برابر مماشات با قاتلان عزیزانشان ساکت نخواهند نشست.‌

#دزاپ
#زاهدان
#بلوچستان
#ماهو_بلوچ
#جمعه‌های_بلوچستان
#جمعه‌های_زاهدان
#جنین_زند_آجوئی
#قیام_زندگی
#قیام_ژینا
@sarkhatism

🔴 «ماهو بلوچ به ما اراده داد، خون شهدا ایستادگی»

مبارزان آزادی‌خواه بلوچ که از پی تجاوز فرمانده انتظامی چابهار به ماهو بلوچ اولین جمعه اعتراضی زاهدان را رقم زدند و در آن جمعه‌ی خونین بی‌شمار شهید دادند، در ۲۳امین جمعه یادآور می‌شوند که بر عهد پیشین‌شان ایستاده‌اند. این قیامی مردمی است که سر باز ایستادن ندارد، حتی اگر پشت پرده خبرهایی مبنی بر زد و بند سیاسی در جریان باشد.

امروز ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱

#دزاپ
#زاهدان
#بلوچستان
#ماهو_بلوچ
#جمعه‌های_بلوچستان
#جمعه‌های_زاهدان
#جنین_زند_آجوئی
#قیام_زندگی
#قیام_ژینا


@sarkhatism

🔴 حکم اعدام ۴ زندانی دیگر در ارومیه اجرا شد.

جمهوری اعدامی اسلامی صبح امروز جمعه ۱۹ بهمن، دست‌کم ۴ زندانی که به اتهامات مربوط به «مواد مخدر» به اعدام محکوم شده بودند را در زندان مرکزی ارومیه اعدام کرد.

بنا بر گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، هویت ۳ تن از این زندانیان سردار جلالی‌فر، اهل نقده، صالح قاسمی، اهل روستای «زیندشت» سلماس و منصور عبدی‌زاده، اهل روستای «هفتوان» سلماس اعلام شده است.

در هفته‌های گذشته، خانواده‌های زندانیان جرائم عادی من‌جمله مواد مخدر بارها دست به تجمع زده و خواستار لغو حکم اعدام عزیزان‌شان شده‌اند.

#سردار_جلالی‌فر
#صالح_قاسمی
#منصور_عبدی‌زاده
#زندان_ارومیه
#جمهوری_اعدامی

@sarkhatism

🔴 سیستان تشنه است، هامون تشنه است

جمعی از شهروندان نصرآباد (زابل) امروز ۱۹ اسفند ۱۴۰۱، در اعتراض به مشکل حقابه‌ی هیرمند و نبود آب شرب و بهداشتی در این منطقه ( که زنان و کودکان از اولین قربانیان آنند) دست به تجمع اعتراضی زدند.

تاراج منابع طبیعی، تخریب محیط‌زیست و نابودی کشاورزی یکی از عمده‌ترین عوامل مهاجرت ساکنین بومی منطقه به دیگر شهرهاست.
حق کنترل منابع طبیعی محلی، از بدیهی‌ترین حقوق ساکنان بومی است، حقی که همواره از طرف دولت و به نفع صاحبان قدرت و سرمایه نقض می‌شود.

#نصرآباد
#زابل
#سیستان
#حقابه
#هیرمند
#هامون
#حکومت_تاراج
@sarkhatism

‏▫️ زنان و انقلاب: مارکس و دیالکتیک
به مناسبت روز جهانی زن

نوشته‌ی: لیلیا دی. مونزو
ترجمه‌ی: فرزانه راجی

8 مارس 2023

🔸 در این مقاله استدلال می‌کنم که جنبش‌های زنان برای درک ستم بر زنان باید به مارکس و روش دیالکتیکی او توجه کنند تا مسیری را نه‌تنها به سوی رهایی زنان، بلکه به سوی رهایی بشریت و همه‌ی موجودات زنده هموار کنند. من به عمده‌ترین انتقاداتی که جنبش فمینیستی، به نظر من به‌اشتباه، به مارکس وارد کرده است، پاسخ می‌دهم، اما در عین حال تصدیق می‌کنم که پژوهش‌های فمینیستی درک مهمی از تاریخ ستم بر زنان ارائه کرده است که به اعتقاد من می‌تواند برای تکمیل بهتر نظریه‌های مارکس و توجه به ستم بر زنان، به ما کمک کند و ما را به سمت بدیلی سوسیالیستی سوق دهد. به‌طور خلاصه استدلال می‌کنم که جنبش‌های رهایی‌بخش زنان به مبارزه‌ی طبقاتی و مبارزه‌ی طبقاتی به رهایی زنان نیاز دارد.

🔸 یکی از انتقادات عمده‌ی فمینیست‌ها، و هم‌چنین کسانی که بر ستم نژادی تمرکز دارند، این است که دیدگاه ماتریالیستی تاریخی همه‌چیز را به طبقه تقلیل می‌دهد. آن‌ها استدلال می‌کنند که اگر چنین بود ما برابری جنسیتی و نژادی را در دولت‌های سوسیالیستیِ تجربه‌شده شاهد می‌بودیم، که این‌طور نبوده است؛ همان‌طور که بسیاری دیگر از مارکسیست‌ها و فمینیست‌های مارکسیست اشاره کرده‌اند، این برداشتی اشتباه از ماتریالیسم تاریخی است، چرا که در رابطه با ستم جنسی یا نژادی قائل به رابطه‌ا‌ی علّی نیست. بلکه، ماتریالیسم تاریخی بر این باور است که شیوه‌ی تولیدْ ویژگی کلیدی و پایدار هر جامعه است، زیرا شرایط را برای بازتولید خود از طریق نیاز مادیِ غذا، آب و سایر منابع ضروری تعیین می‌کند. با این حال، آگاهی از لحاظ دیالکتیکی با مادیت مرتبط است. ستم جنسیتی (و هم‌چنین ستم نژادی) در یک شیوه‌ی تولید معین به روش‌‌های خاصی شکل می‌گیرد. بی‌تردید ستم جنسیتی در شیوه‌های قبلی تولید، از جمله فئودالیسم، نیز وجود داشته است، اما از زمانی که سرمایه‌داری به‌عنوان شیوه‌ی تولید مسلط مطرح شد (اگرچه شیوه‌های دیگر تولید نیز همزمان وجود داشته‌ باشند)، روابط جنسیتی و ستم بر زنان به منبع مهمی برای انباشت سرمایه تبدیل شده و به کنترلِ بدن زنان و الگوهای اجتماعی شدن برای توسعه‌ی نسل بعدی کارگران گره خورده است.

🔸با این‌که استدلال‌های مارکسیستی وضعیت کنونی ستم بر زنان را توضیح می‌دهند، تعداد کمی از آن‌ها فرایندهای تاریخی‌‌ای که ستم بر زنان را ممکن کرده‌اند، از نزدیک مورد واکاوی قرار داده‌اند. این غیبت در ادبیات مارکسیستی به فمینیست‌ها این اجازه را داده است که رویکرد غیرتاریخی‌‌ای را اتخاذ کنند که مارکس نسبت به آن هشدار داد: انتساب ویژگی‌ها خاص به طبیعت انسان بدون شواهدی از تغییر اجتماعی و مادی. در واقع این رویکردی رایج در میان کسانی بوده است که استدلال می‌کنند ساختاری مردسالارانه موازی با طبقه وجود دارد و مبنای آن در موقعیت ممتاز و قدرت مردان و تمایل آنان به حفظ این ساختار نهفته است. در اینجا نقد فمینیستی علیه گرایش طبیعی و زیست‌شناختی زنان به کار بازتولیدی به‌عنوان توضیحی برای سلطه‌ی مردان مطرح می‌شود. درعین حال، سلطه‌ای که کانون نقد است، پیشینی تلقی می‌شود و منجر به استدلالی دایره‌ای می‌شود که روش دیالکتیکی مارکس ما را از آن نجات می‌دهد و آشکار می‌کند که آن‌چه ما «طبیعی» می‌پنداریم، همیشه تحت‌تأثیر نیروهای مادی و ایدئولوژیک قرار دارد.

🔸 آن‌چه ما نیاز داریم آموختن هم‌بستگی است، به‌گونه‌ای که انقلابی که می‌سازیم متضمن تلاش‌های مشترک درجهت مبارزه‌ی طبقاتی و رهایی زنان باشد. به نظر من این‌ دو باید یک مبارزه باشند، زیرا هریک دیگری را ایجاب می‌کند. من رؤیای جهانی را می‌بینم که در آن همه‌ی زنان و مردان می‌توانند به رفیع‌ترین قله‌های عظمت‌ انسانی خود برسند. برای من این بدان معناست که همه‌ی انسان‌ها می‌توانند به یک‌دیگر و همه‌ی شکل‌های هستی عشق بورزند و احساس شفقت کنند. هر فردی می‌تواند با عزت زندگی ‌کند و ظرفیت‌های خلاقانه و فکری خود را شکوفا کند. و این‌که در کنار یک‌دیگر می‌توانیم جهانی دموکراتیک، بی‌طبقه و بر پایه‌ی مسئولیت اجتماعی، برابری و آزادی واقعی برای همه بنا کنیم که در آن هر فردی مهم است و دوگانه‌های برساخته‌ی اجتماعی که روابط سلطه و قدرت را برقرار می‌کنند به نفع فرایند پیچیده‌ی «شدن» ریشه‌کن می‌‌شوند...

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3qr

#روز_جهانی_زن
#جنبش_زنان
#فمینیسم
#مارکسیسم
#انقلاب
👇🏼

🖋@naghd_com‏ ‏