🔆سلام بر شما همراه گرانقدر؛
✔️در نخستین روز ماه مهر، برابر با پنجشنبه ۲۳ سپتامبر و در پیِ استقبال دلگرمی‌بخش مخاطبان عزیز از سلسله‌برنامه‌های شعر معاصر انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه مک‌گیل («میسا») در گامی دیگر و با همکاری گروه علمی‌آموزشی «سَماک»، این بار با پرداختن به یکه‌سوار غزل عاشقانه‌‌ی معاصر، حسین منزوی، به استقبال پاییز هزار رنگِ کانادا می‌رویم.
🔗 این نشست آنلاین نیز همچون برنامه‌های پیشین در بستر «زوم» برگزار می‌شود و خوانش از اشعار این شاعر دوست‌داشتنی، سخنرانی درباره‌ی دلایل اهمیت و همه‌پسندبودن شعر و میراث شاعرانه‌ی او، و گپ‌وگفت با مخاطبان بخش‌های مختلف این برنامه‌اند.
📌📌 همچنین در این شب آقای #هادی_بهار (پزشک و محقق ادبی) از زاویه‌ای متفاوت و از نگاه اجتماعی و اعتراضیِ منزوی برای ما سخن خواهند راند.
✅ در صورت تمایل برای مشارکت در خوانش شعرهای منزوی نیز می‌توانید به این آی‌دی در تلگرام پیام دهید:
https://t.me/Samaak_inc
📅 زمان این برنامه روز پنج‌شنبه، ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۱ از ساعت هشت شب به وقت شرق کانادا و لینک برنامه در بستر زوم چنین است:
https://mcgill.zoom.us/j/82609375608?pwd=WXhmOFFOY1JYVzNkTEg0dHdKalgzZz09

Meeting ID: 826 0937 5608
Passcode: 676710


————
https://t.me/McGillMISA
https://t.me/Samaak_MTL

چه آدم خوشبختی بوده محمدرضا شجریان که این همه آدم در سراسر دنیا این‌طور بی‌دریغ دوستش داشته‌اند.
در این ویدیو ۳۵ نفر هنرمند (نوازنده و خواننده و ...) ایران در نقاط مختلف دنیا با بازخوانی بخش‌هایی از تصنیف‌های شجریان ادای دینی کرده‌اند به او در روز تولدش.
من خیلی اشکم دم مشکم نیست، ولی ارادت و محبت و احترامی که در صورت تک‌تک بچه‌ها بود واقعاً متاثرم کرد و نتوانستم جلوی گریه‌ام را بگیرم.
در یوتیوب با هر کیفیتی که بخواهید می‌توانید ببینیدش.
دم پرهام بهادران گرم که ظاهراً این کار به ابتکار و همت او انجام شده.
.

#درخواستی
بنا به درخواست دوستان اجرای قدیمی (دوره‌ی اول پادکست مولاناخوانی) از داستان «شیر و نخچیران» در ادامه #بازنشر می‌شود که چهار قسمت را در بر می‌گیرد:
@Samaak_MTL

#بازنشر
#درخواستی
قسمت اول داستان شیر و نخچیران از دوره‌ی پیشین مولاناخوانی

#بازنشر
#درخواستی
قسمت دوم داستان شیر و نخچیران از دوره‌ی پیشین مولاناخوانی

#بازنشر
#درخواستی
قسمت سوم داستان شیر و نخچیران از دوره‌ی پیشین مولاناخوانی

#بازنشر
#درخواستی
قسمت چهارم (پایانی) از داستان شیر و نخچیران از دوره‌ی پیشین مولاناخوانی

t.me/molanakhani/191
قسمت ویژه برای روز ملی بزرگداشت مولانا: محصول مشترک دو پادکستِ مولاناخوانی و مجله‌ی شنیداری سَماک
---
دریافت موسیقی اول
beeptunes.com/track/68592084/
دیدن کلیپ کامل موسیقی دوم
youtube.com/watch?v=ChVaGZ2wHQ8
دعوتید تا تلگرام گروه علمی آموزشی سَماک را دنبال بفرمایید
t.me/Samaak_MTL

نشر: هشتم مهر هزار و چهارصدِ خورشیدی

📌روزی که گذشت پنجشنبه سی‌ام سپتامبر ۲۰۲۱ اولین روز حقیقت و آشتی بود.
❓حال پرسش اینجاست که جز خواندن فرسته‌های اینترنتی چه می‌توان کرد؟
🔅 در ادامه ۱۱ راه پیشنهادی (برگرفته از این منبع) را پیش‌کش مخاطبان سَماک کرده‌ایم:
✅ یازده حرکت مهم برای عمل‌کردن به میثاق «حقیقت‌یابی و آشتی» و حمایت از بازماندگان «مدارس اجباری بومیان»
۱. داستان‌های بازماندگان و خانواده‌شان بشنویم؛ بخوانیم و ببینیم: اگر دسترسی مستقیم به چنین افرادی نداریم، می‌توانیم فیلمی مانند ما همه کودک بودیم را ببینیم و روایتی مانند خارج از اعماق به قلم ایزابل ناکوود را بخوانیم یا این سخنرانی‌اش را ببینیم.
۲. به سهم خود بکوشیم تا صدای رسایی برای بازتاب خواسته‌های بومیان باشیم.
۳. بکوشیم در مدارس یا محل کار خود برنامه‌ی مرتبط با روز «پیراهن نارنجی» را برگزار نماییم تا یادکرد بازماندگان و آسیب‌دیدگان «مدارس اجباری بومیان» پیوسته گرامی داشته شود.
۴. از هنرمندان بومی، موسیقی‌دانان، خوانندگان، رقصندگان و آموزندگان زبان‌های بومی و به‌ویژه صاحبان مشاغل کوچک حمایت کنیم. یادمان باشد آن‌ها به بهبود و ایجاد صلح کمکی عمیق و شایان می‌کنند.
(ادامه دارد⬇️⬇️⬇️)

(ادامه از بالا ⬆️⬆️⬆️)
۵. به سازمان‌هایی که از مشاوره و سایر حمایت‌ها برای بازماندگان و خانواده‌های آن‌ها پشتیبانی می‌کنند کمک مالی کنیم و نیز برای کمک معنوی، در مورد فعالیت‌های آن‌ها آگاهی‌رسانی نماییم:
- تلفن یاری‌رسانی اورژانسی به بازماندگان «مدارس اجباری بومیان» (اینجا)
- بنیاد میراث امید (اینجا)
- انجمن پیراهن نارنجی (اینجا)
۶. فضایی درخور برای بومیان در محل و باهمستان خود ایجاد کنیم تا بومیان بتوانند اندوه خود از تمام تبعیض‌ها ازجمله گورهای جمعیِ تازه‌کشف‌شده را در فضایی امن و همدل ابراز کنند.
۷. اگر در کانادا یا شهروند این کشور هستیم با از سناتورهای محلی خود تماس بگیریم و مصرانه بخواهید که لایحه‌ی C-5: روز ملی حقیقت و آشتی را پی بگیرد و از دولت استانی خود بخواهد که «روز ملی حقیقت و آشتی» به‌عنوان یک تعطیلات عمومی تحت پوشش قانون کار، قرار بگیرد تا فرصت گرامیداشت این روز بدون دغدغه‌ی ترک کار ممکن شود.
۸. برای آشنایی با سنت‌ها و تاریخ بومیان، از محل‌های اقامت، نگهداری و تحصیل آنان دیدن کنیم. بدون دیدن فجایعی که در این مکان‌ها در جزیان بوده و گاه هنوز هست، چندفرهنگی و انعطاف‌پذیری در ما نومهاجران محقق نخواهد شد.
(ادامه دارد⬇️⬇️⬇️)

(ادامه از بالا ⬆️⬆️⬆️)
۹. توصیه‌های کوتاه و همگانی کمیسیون حقیقت و آشتی را دوباره بخوانیم و فکر کنیم که چگونه می‌توانیم شخصاً عمل به آن‌ها را بدون منتظر ماندن برای دولت‌ها در زندگی خود آغاز کنیم و پی بگیریم.
۱۰. در مورد گروه‌های بومی که مالک اصلی و ساکنان کهن منطقه‌ی زندگی‌مان هستند، مطالعه و کسب آگاهی کنیم.
۱۱. در درس‌گفتارهای آنلاینی که برای آگاهی از تاریخ بومیان و با مشارکت خود آنان تهیه شده نام‌نویسی کنیم و خود را آگاه و روزآمد نگاه داریم. (مثل این دوره در دانشگاه آلبرتا)
——————
سَماک؛ سلامِ ماست به ادبیات کاربردی
#پنجشنبه‌های_بومیان
#سفر_آگاهی
https://t.me/Samaak_MTL

🔅انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه مک‌گیل (MISA) و گروه علمی آموزشی سَماک تقدیم می‌کنند:
✅ بزرگداشت روز حافظ✅
با دو سخنرانی علمی:
📌بررسی یک غزل نابِ پزشکی از حافظ: دکتر هادی بهار (از آمریکا)؛
📌📌سه رویکرد به حافظ در شعر معاصر: فرشید سادات‌شریفی.
🔅 این برنامه علاوه‌بر سخنرانی، شامل حافظ‌خوانی، و گپ‌وگفت هم هست و مخاطبان می‌توانند با خوانش اشعار موردعلاقه‌شان از حافظ در برنامه مشارکت نمایند.

📎 راه پیوستن به زوم برنامه چنین است:
Topic: حافظ
Time: Oct 8, 2021 08:00 PM America/Toronto

Join Zoom Meeting
https://mcgill.zoom.us/j/88028658352?pwd=SmdKVzVzZ25QeGIxR2NIL3VFNkRqdz09

Meeting ID: 880 2865 8352
Passcode: 502395

https://t.me/Samaak_MTL/1606

[Persian translation will follow]
From Thanks-giving to Accessibility:
A Persian point of view about the Thanks-giving concept

Dr. Farshid Sadatsharifi*

(*Iranian cultural researcher and Accessibility Advocate; Ontario, Canada)


1. Thanksgiving, gratitude, practicing appreciation and their equivalents have always been considered essential in Iranian culture.
At first glance, and in connection with the "Three Sacred Nobles" (Noble Thoughts, Noble Words and Noble Acts), in ancient Iran and then the Zoroastrian religion, thanks-giving has been considered the essence of these three values.
Consequently, grateful persons are privileged to recognize goodness, understand the blessings around them, and keep praises in their mind and on their tongue - and then completes this thanks-giving by "using them properly and consciously."
This idea is reflected in Persian literature, at least from the time of Rumi and Sa'di.

2. For example, regarding emphasizing the importance of being "active" for a real  Thanks-giving, rather than passive appreciation, Molana Balkhi (known in the West as "Rumi") says:

Your nose is to smell,/
A smell which will lead you to a destination
If you smell but do not appreciate and follow,/
This ignorance will take away your sensations

Or:

Gratitude is a power itself. It will increase your strengths and will enrich your free will/
Unlike determinism which will shrivel what you have

3. In another instance, Sa'di describes the duties of the king (as the centre of power and decision-making), and the people (as receivers of results of the king's decisions) as follows:

O' king, you must make your decisions by prioritizing the benefit of the neediest men. Then gratitude is our duty and consequently, God will bless all of us.

In this structure, the blessings of God and goodness are the direct result of the right decisions of the person in power and the acceptance of these decisions by ordinary people.

4. One may ask, what is the point of knowing these things today when there is no centralized royal structure?
One answer is in our new social structures, the important parts of power, responsibility, and decision-making are shared among all members of society, and we need to be thankful for all that we have to learn about the new, vital concept of accessibility. We must strive for a fairer and more accessible life for all. Not once, but on a daily basis.
----

۱. سپاسداری، شکرگذاری، قدرشناسی و معادل‌های آن همواره در فرهنگ ایرانی، از بایسته های بنیادین محسوب می‌شده است.
در نخستین نگاه و در پیوند با «سه نیکی بنیادی» (پندار و گفتار و کردار نیک)، در ایران باستان و سپس فرهنگ زرتشتی، شکرگذاری، مجموع این سه ارزش محسوب می‌شده است: فرد سپاسدار از پنداری سالم و بسامان برخوردار است که خوبی نعمت‌های اطراف را درک می‌کند و آن‌ها در ذهن و بر زبان می‌ستاید و سپس با «استفادۀ بجا و آگاهانه» از آن‌ها این شکر را کامل می‌کند.
همین پندار، دست‌کم تا عصر مولانا و سعدی به‌طور ملموس و مکرر، در ادبیات فارسی بازتاب یافته است.

۲. به‌عنوان مثال و برای تأکید بر اهمیت «کنشگری» برای شکرگزاری، مولانای بلخی (که در غرب، به رومی معرف است)، می‌گوید:
بینی آن باشد که او بویی برَد،
بوی او را جانب کویی برَد
چون که بویی بُرد و شکر آن نکرد،
کفر نعمت آمد و بینیش خَورد
و:
شکر قدرت، قدرتت افزون کند
جبر، نعمت از کفت بیرون کند

۳. در مثالی دیگر، سعدی، وظایف پادشاه (به‌عنوان فرد صاحب‌قدرت و تصمیم‌سازی)، و مردم (به‌عنوان برخورداران از نتایج تصمیمات پادشاه) را چنین بازتاب می‌دهد:
برتوست پاس خاطر بیچارگان، و شکر
بر ما و بر خدای جهان‌آفرین جزا

در این سلسله‌مراتب، جزای نیک الهی نتیجۀ تصمیمات صحیح فرد صاحب‌قدرت و استفادۀ صحیح مردم است.
۴. ممکن است از بپرسید امروزه که دیگر خبری از آن ساختار متمرکز شاهانه نیست، دانستن این نکته‌ها به چه کار می‌آید؟
یکی از جواب‌ها این است که در ساختار جدید اجتماعی بخش‌های مهمی از قدرت، مسئولیت و تصمیم‌سازی بین همۀ افراد جامعه تقسیم شده است و ما نیاز داریم به سپاسداری تمام برخورداری‌هایی که داریم دربارۀ مفهوم تازه و حیاتی و مهم دسترسی‌پذیری بیاموزیم و به سهم خودمان برای جهانی عادلانه‌تر و دسترسی‌پذیرتر برای همه تلاش کنیم. آن هم نه یک‌بار، بلکه در فرآیندی هرروزه.

آموزش سرود به مستان در روز بزرگداشت حافظ

سال‌هاست در عجبم وزارت فخیمۀ ارشاد، چرا به جای پیله کردن به یک لغت و دو سطر و نیم پاراگراف از کتاب‌های پانصد تیراژی که سگ محلشان نمی‌کند، یا ترجمه‌های دوپولی ازمدافتاده‌ای که اندازۀ نیم ساعت چرخیدن در اینستاگرام اثر ندارند، دیوان حافظ را سانسور، بلکه به‌کلی توقیف نمی‌کند؟ دیوان حافظ جمع و مجموع آنچه را از نظر وزارت ارشاد و ایدئولوژی حاکم ممنوع است در خود دارد؛ سهل است که به مدافعان آن ایدئولوژی و شیوخ شهر زبان‌درازی و حتی فحاشی هم می‌کند. به‌وضوح و بی‌هیچ‌تعارفی مخل مبانی است و مشوش اذهان عمومی. دیوان حافظ تفی درشت بر ریش خودکامه است و سندی برای از اعتبار انداختن نظام‌ استبدادی، با تاثیری شگرف و استوار بر جان و روان هر ایرانی. چرا سانسورش نمی‌کنید؟

این چه پیله‌ای است به ترجمه‌های فرنگی می‌کنید که از این سطر شراب را بردار، از آن سطر آبجو را حذف کن وقتی یارو شخصیت داستان ته پاریس یا ونیز نشسته؟! آنها را که نه کسی می‌خواند و نه بر کسی اثری دارد. اصل لذت مستی در دیوان حافظ است آقا! چرا چشمتان را بسته‌اید و سرتان را در برف فرو کرده‌اید؟ محال است کسی حافظ بخواند، طلوع می بر مشرق پیاله را ببیند، و وسوسۀ نوشیدن به سراغش نیاید. از این مضرتر چیست؟ بعد، این چه پیله‌ای است که زن و مرد در صحنه‌های وصف‌شده در کتاب‌ها نزدیک هم نشوند؟ چیست آن صحنه‌های مصنوعی با صدجور اگر و مگر؟ در دیوان حافظ زن و مرد، مرد و مرد، پیر و جوان، بزرگ و کوچک در آغوش هم برهنه می‌غلتند. بله، مست و برهنه. چرا خودتان را به کوچۀ علی‌چپ زده‌اید؟! چرا چشم بسته‌اید؟! چرا مسئولین رسیدگی نمی‌کنند؟!

بیت‌المال را حرام می‌کند وزارت‌ ارشاد، از آن بدتر وزارت اطلاعات! می‌افتد پی چهار تا شاعر و نویسنده‌ای که به خدا قسم، به خدا قسم، اگر به همان رفقایشان که دم در زندان برایشان ایستاده‌اند بگویند دو سطر از این شاعر زندانی از حافظه بخوان، نمی‌تواند بخواند، به‌جایش به دوربین لبخند می‌زند و حافظ می‌خواند! آن‌وقت شما پدر معنوی اینها را همینطور ول کرده‌اید برای خودش! شما هیچ آمار دارید هر سال چه تعدادی دیوان حافظ چاپ می‌شود که در آن نوشته:
صوفی شهر بین که چون لقمۀ شبهه می‌خورد
پاردمش دراز باد آن حیوان خوش‌علف
و این را در همۀ شهرها می‌خوانند و من اگر بر سر منبر بودم در شهر، البته که به خودم می‌گرفتم و بهم برمی‌خورد و به شما نامۀ اعتراضی می‌نوشتم. از منابر و مساجد برای شما ننوشته‌اند؟ از چنین تهمت و اهانتی چطور می‌گذرید؟ چرا چشم‌پوشی می‌کنید؟ نمی‌شود که در پرتیراژترین کتاب مملکت، مسئولان دینی مملکت همینطور راست‌راست به فساد مالی متهم شوند!

از مسائل جنسی نگویم که انواع بی‌آبرویی‌های خوراک رسانه‌های غربی در آن است و مایۀ سوء‌استفادۀ دشمن. نمی‌گویند اینها فاسدند؟ همجنسگرایی و دگرجنسگرایی عین آب زلال در کتاب جریان دارد و پیر و جوان هم نمی‌شناسد. همه لخت‌وپتی‌اند و مشغول افساد فی‌الارض و حتی السماوات! تعارف و دررو عرفانی هم ندارد.

از آن گذشته، این شاعر رادیکال است و انقلابی. می‌خواهد سقف فلک را بگشاید و طرحی نو دراندازد و زیر بار اعتدال و اصلاح نمی‌رود هیچ‌جور! این دیگر سعدی نیست که بیاید پای میز معامله. جوانان را می‌شوراند. نمی‌بینید همۀ مبارزان راه آزادی عاشقش بودند؟ همۀ چپ‌ها، تندروها، مخالفان. نگاه کنید روشنفکران چه عزت و قدری نصیبش می‌کنند. چرا کیهان چیزی درباره‌اش نمی‌نویسد؟ چرا صداوسیما برنامه نمی‌سازد؟ انقلاب حافظ مخملی هم نیست، مسلحانه است:
عقاب جور گشوده‌ست بال بر همه شهر
کمان گوشه نشینی و تیرآهی نیست

از من گفتن است. این کتاب‌های لاغر بی‌تیراژ نه اثری دارند و نه ثمری. بیت‌المال را حرام چهارتا جوان پیزوری نکنید. حافظ را بگیرید. ام‌الفساد اوست.

https://t.me/Sayehsaar

https://t.me/Samaak_AM/625

چهل و سومین پادکست مجله‌ی شنیداری سماک - ویژه‌ی فریدون مشیری
نشر: ۲۴اکتبر۲۰۲۱ در سالگرد درگذشت او.

🔅انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه مک‌گیل (MISA) و گروه علمی آموزشی سَماک تقدیم می‌کنند:



*بررسی و تحلیل: فرشید سادات‌شریفی
**شعرخوانی‌ها: مخاطبان حاضر در جلسه؛ فرحناز رجایی و وریا حواری‌نسب.

سماک؛ سلامِ ماست به ادبیات کاربردی.