💬 مامان های عزیزم
دیدم بعضی از شما پیام دادید که نتونستید از طریق سایت وارد بشید و پادکست‌های دوره رهایی از فرسودگی رو گوش بدید.
برای راحتی‌تون، از این به بعد فایل‌های پادکست رهایی از فرسودگی رو همین‌جا توی کانال قرار می‌دم تا بدون دردسر بتونید ازشون استفاده کنید.
اگه سوالی هم داشتید، حتماً توی دایرکت یا کامنت‌ها بپرسید

#پادکست 🎧

گوینده : عاطفه صفائی 🎙 
با مدرک استادی از انگلستان

#قسمت اول : فرسودگی چی هست؟ 🧐
مهم ترین عامل خستگی مادران

#چالش
#رهایی

#عاطفه_صفائی
✅ @safaei_development

#پادکست 🎧

گوینده : عاطفه صفائی 🎙 
با مدرک استادی از انگلستان

#قسمت دوم : اگه فرسوده بشیم چه بلایی سرمون میاد؟ 🧐
پیشگیری بهتر از درمانه

#چالش
#رهایی

#عاطفه_صفائی
✅ @safaei_development

#پادکست 🎧

گوینده : عاطفه صفائی 🎙 
با مدرک استادی از انگلستان

#قسمت سوم : دلیل فرسودگی مامانا چیه؟ 🧐
راهکارهای غلط برای رهایی از فرسودگی

#چالش
#رهایی

#عاطفه_صفائی
✅ @safaei_development

#پادکست 🎧

گوینده : عاطفه صفائی 🎙 
با مدرک استادی از انگلستان

#قسمت آخر : پنج راهکار اصولی رهایی از فرسودگی؟ 🧐
لطفاً به ترتیب پادکست دوره رهایی از فرسودگی رو گوش دهید.

#چالش
#رهایی

#عاطفه_صفائی
✅ @safaei_development

مطمئنا همه یه لحظه هایی تو زندگیمون کم میاریم تو رابطمون تو کارمون تو تربیتمون........
اما این جمله عجیب بهم انگیزه میده

"زور خدا از همه بيشتره"

همه برات نخوان خدا برات بخواد كافيه...

تا حالا این فکر به ذهنت رسیده که چی میشد صبح بلند میشدم و همه مشکلاتم حل میشدم!

یکی از چیزایی که باعث میشه بتونی یه مسئله رو برای همیشه از زندگیت پاک کنی، اینه که دقیقاً بری سراغ ریشه‌های پنهان و الگوهای ناخودآگاهش!

وقتی بفهمی چی توی ناخودآگاهت داره این مشکل رو ایجاد می‌کنه، حل کردنش دیگه سخت نیست

چون دیگه با معلول‌ها نمی‌جنگی، بلکه علت اصلی رو از بین می‌بری!


@safaei_development

اگه ریشه‌ی مشکلاتت رو درست بشناسی، این اتفاقای خفن میفته 👇

🔹 آزادی ذهنی : وقتی بفهمی مشکل واقعیت چیه و از کجا اومده، دیگه توی تله‌ی تکرار نمیفتی و می‌تونی انتخاب‌های آگاهانه‌تری داشته باشی.

🔹 رهایی احساسی : وقتی دلیل عمیق احساساتت رو درک کنی، دیگه نیازی به سرکوب یا فرار ازشون نداری، بلکه می‌تونی باهاشون روبه‌رو بشی و به آرامش واقعی برسی.

🔹 تغییرات پایدار : وقتی مشکل رو از ریشه حل کنی، دیگه به راه‌حل‌های موقتی نیاز نداری. تغییراتت عمیق و موندگار میشن، چون دیگه مشکل از جایی دیگه سر در نمیاره!


@safaei_development

شاید از خودت بپرسی که من چطور باید ریشه‌ی واقعی مشکلاتم رو پیدا کنم؟ 🤔

من کمکت می‌کنم که به عمق ناخودآگاهت بری و جوابایی رو پیدا کنی که تا الان ازشون غافل بودی! ✨


@safaei_development

طی روزهای آینده، قراره برای چندتا از جنبه‌های زندگیت لیستی از عمیق‌ترین ریشه‌های مشکلات بدیم تا با شناخت اون‌ها، بتونی مسیر رشد و تغییر واقعیت رو پیدا کنی! 😎

بزرگ‌ترین چالش زندگیت رو برام بنویس 👇🏽✨


@safaei_development

ریشه‌ی حس بی‌ارزشی و نالایق بودن

🔹 شرطی شدن از کودکی :
شاید از بچگی یاد گرفتی که برای ارزشمند بودن باید یه سری معیارها رو داشته باشی: نمره‌های عالی، تأیید پدر و مادر، مقایسه با بقیه… و هر بار که این معیارها رو نداشتی، حس کردی که "پس من کافی نیستم" این باور کم‌کم توی وجودت ریشه دوونده.

🔸 درونی کردن انتقادهای دیگران :
اگه زیاد توی محیطی بودی که مدام قضاوت شدی یا هر کاری کردی یکی یه ایرادی ازت گرفته، احتمالاً اون صداهای انتقادی رو برداشتی و خودت علیه خودت استفاده می‌کنی.
یعنی حتی وقتی بقیه چیزی نمی‌گن، تو خودت توی ذهنت داری خودتو سرزنش می‌کنی.

🔹 مقایسه سمی:
شاید مدام خودتو با بقیه مقایسه می‌کنی، اونم با دیده نشدن سختی‌هایی که اونا کشیدن.
مثلاً یه نفر رو می‌بینی که خیلی موفقه، ولی نمی‌بینی که چقدر زمین خورده تا به اینجا برسه.
بعد حس می‌کنی که تو هیچی نیستی، چون تو فقط نتیجه‌ی نهایی بقیه رو می‌بینی، نه مسیر سختشونو.
.


@safaei_development

🔹️ داشتن "سایه‌ی بی‌ارزشی" :
شاید توی کودکی یه وقت‌هایی حس کردی که دیده نشدی، دوست نداشتی، یا به‌اندازه‌ی کافی خوب نبودی. این بخش‌های زخمیِ درونت به یه سایه تبدیل شدن و حالا هر جایی که می‌خوای بدرخشی، این سایه سر برمی‌گردونه و می‌گه: «تو که ارزشی نداری، چرا تلاش می‌کنی؟»
ولی یادت باشه : این فقط یه برنامه‌ی قدیمیه، نه حقیقت وجود تو

🔹 وابستگی به تأیید بیرونی :
اگه همیشه ارزش خودتو از واکنش بقیه گرفتی، وقتی تأییدی نباشه، انگار هیچی نداری.
در حالی که ارزش واقعی تو چیزی نیست که بقیه تعیین کنن، یه چیز درونی و ذاتی توئه که باید خودت کشفش کنی.

🔹️ حس قربانی بودن :
شاید یه بخشی از ذهن ناخودآگاهت باور داره که همیشه نادیده گرفته شده، همیشه حقش خورده شده و هیچ کنترلی روی زندگیش نداره.
این حس باعث می‌شه که حتی وقتی یه فرصت خوب پیش میاد، به‌جای گرفتنش، توی همون نقش قربانی بمونی

@safaei_development

ریشه نگرانی، تشویش و اضطراب

۱. ذهن همیشه دنبال خطره!
مغز آدم جوری طراحی شده که همیشه دنبال تهدید بگرده، چون وظیفه‌ش حفظ بقای ماست. اگه از بچگی توی محیطی بودی که استرس و نگرانی زیاد بوده (مثلاً بابا و مامان همیشه نگران پول، آینده یا امنیت بودن)، ذهنت یاد گرفته همیشه آماده باشه، حتی اگه واقعاً خطری در کار نباشه.

۲. می‌خوای همه چی تحت کنترلت باشه؟
اگه نمی‌تونی چیزی رو پیش‌بینی کنی، ذهنت سریع می‌ره توی اضطراب. انگار مغزت می‌خواد همه چی رو کنترل کنه، ولی زندگی پر از چیزای غیرقابل پیش‌بینیه.

۳. یاد گرفتی که نگرانی طبیعیه؟
اگه توی خونه‌ای بزرگ شدی که بزرگترا برای هر چیزی استرس داشتن، ذهنت اینو به‌عنوان یه رفتار عادی پذیرفته. یعنی نگرانی برات شده یه واکنش ناخودآگاه.


@safaei_development

۴. ته دلت فکر می‌کنی از پس زندگی برنمیای؟
اگه یه گوشه ذهنت حس کنی به‌اندازه کافی قوی نیستی، همیشه نگران می‌مونی که یه چیزی خراب شه و تو نتونی مدیریت کنی.

۵. یا تو گذشته‌ای یا تو آینده!
اگه ذهنت مدام تو گذشته (اشتباهات، پشیمونی‌ها) یا آینده (ترس‌ها، احتمالات) سرگردونه، معلومه که نگرانی همیشگیه. در حالی که معمولاً توی لحظه حال، مشکل خاصی نیست.

@safaei_development

ریشه بهم‌ریختگی زیاد (هم ذهنی، هم محیطی)

۱. ذهنت شلوغه، دوروبرت هم شلوغ می‌شه!
معمولاً هرج‌ومرج بیرونی انعکاس ذهن آدمه. وقتی فکرات ریخته به هم، احتمالاً خونه، میز کارت، و زندگیتم همین وضعه.

۲. تصمیم گرفتن برات سخته؟
گاهی بهم‌ریختگی از این میاد که نمی‌تونی تصمیم بگیری. اینو نگه دارم یا بندازم دور؟ کدوم کارو اول انجام بدم؟ چجوری برنامه‌ریزی کنم؟ وقتی تصمیم نمی‌گیری، همه چی روی هم تلنبار می‌شه.

۳. ته دلت حس می‌کنی نمی‌تونی زندگی‌تو مدیریت کنی؟
یه وقتایی شلختگی ناخودآگاه این پیامو بهت می‌ده که "من از پس زندگی برنمیام"

۴. حواست رو از چیزای مهم پرت می‌کنی؟
گاهی شلوغی یه راه فراره! یعنی به‌جای اینکه بشینی ببینی واقعاً چه حسی داری یا چه تصمیمی باید بگیری، ذهنتو درگیر یه عالمه چیز دیگه می‌کنی که حواس خودتو پرت کنی.


ریشه واکنش شدید به حرف بقیه و حرص خوردن زیاد

۱. دنبال تأیید بقیه‌ای؟
اگه ارزش خودتو با نظر بقیه تعریف کنی، معلومه که هر حرفی ازشون بگیری می‌ره تو مخت و کلافه‌ت می‌کنه.

۲. ته ذهنت حس می‌کنی کافی نیستی؟
اگه یه گوشه ذهنت این فکر باشه که «من به‌اندازه کافی خوب نیستم»، هر نظر منفی‌ای که بشنوی انگار تأیید این فکره! برای همین زود بهت برمی‌خوره.

۳. از طرد شدن می‌ترسی؟
مغز آدم اجتماعی طراحی شده، یعنی دوست داره مورد پذیرش قرار بگیره. اگه بچگی فقط وقتی که خوب بودی یا کار خاصی می‌کردی، توجه می‌گرفتی، حالا هر انتقادی رو به‌عنوان رد شدن می‌بینی و بهش واکنش نشون می‌دی.

۴. همیشه حس می‌کنی فقط نظر تو درسته؟
اگه ذهنت اینطوری برنامه‌ریزی شده که فقط یه راه درست برای انجام کارا وجود داره (و اونم راه توئه!)، طبیعیه که در برابر نظرات مخالف حرص بخوری و بجنگی.

۵. بلد نیستی احساساتتو مدیریت کنی؟
بعضیا وقتی یه چیزی اذیتشون می‌کنه، به‌جای اینکه اول روش فکر کنن، سریع واکنش احساسی نشون می‌دن. اگه اینجوری باشی، هر حرفی از بقیه برات می‌شه یه بحران!

وقتی توی جلسات کوچینگ مامان عزیز میگه خسته شدم از گذشت کردن همش دارم گذشت میکنم و من بهش مدرسه خودشناسی رو پیشنهاد میکنم
‌
می‌دونستی هیچ دعوایی فقط با حرف شروع نمی‌شه،
یه جایی قبلش،
یکی شنیده نشد...
یکی فهمیده نشد...
یکی خسته شد از نگفتن ...
سکوت، همیشه صلح نمیاره؛
گاهی فقط یه جور عقب‌نشینیه،
که تهش می‌رسه به فاصله.
آروم کردن یعنی گفت‌وگو،
یعنی بلد باشی وسط آتیش،
هم به خودت فرصت بدی،
هم به اون که روبروته ...
نه برای بردن،
برای موندن ؛
هیچ‌کس توی دعوا نمی‌بره، یادت باشه ...
@safaei_development

میدونی خودشناسی رو که عمیق یاد بگیری چه اتفاقی میوفته
اینکه متوجه میشی چقدر بیخودی حرف میزنی، چقدر بیخودی نظر میدی، چقدر بیخودی قضاوت میکنی، چقدر بیخودی کنترل میکنی، چقدر بیخودی اجبار می‌کنی
و کلا چقدر بیخودی داری زندگی میکنی و لحظات رو میگذرونی
اما بعد خودشناسی آنقدر با سکوتت با آرامشت با نگاهت باعث میشی همه چی مرتب و منظم به کارشون ادامه بدن و شما فقط نظاره گر باشید
به امید روزی که تک تک مادران سرزمینم به خودآگاهی و خودشناسی برسند.

#ثانیه ها رو دریاب

بعضی زخم‌ها صدا ندارن…
نه فریادی، نه اشکی، فقط یه سکوتِ عمیق که از کودکی با ما مونده.
تروماهای کودکی، مثل نخ نامرئی به همه‌چیز گره می‌زنن؛
به رابطه‌هامون، به تصمیم‌هامون، حتی به خودمون.
یه نگاه سرد، یه جمله‌ی ناتمام، یه بغلِ نداده‌شده…
و ما یاد گرفتیم ساکت بمونیم، قوی باشیم، "خوب" به نظر برسیم.
اما یه روز، وسطِ یه لحظه‌ی معمولی،
همه‌چی می‌ریزه…
و تازه می‌فهمی اون کودکِ تنها هنوز تویی.
اما این بار، فرق می‌کنه…
چون حالا می‌تونی برگردی، بغلش کنی،
بهش بگی: "می‌دونم چی کشیدی… ولی دیگه تنها نیستی."
ترمیم، با سرزنش نمیاد…
با شنیدن، دیدن، و احترام گذاشتن به زخمایی میاد که سال‌ها نادیده گرفته شدن.
آره، درد داره…
ولی همون‌جایی که درد هست،
درست از همون‌جا، نور هم می‌تونه بتابه 🌱

مادر بودن، شغل تمام‌وقت بدون مرخصی است...
اما هیچ‌کس به ما یاد نداده چطور با خستگی‌ها، استرس‌ها و بی‌حوصلگی‌های روزمره کنار بیاییم و در عین حال مادر خوبی هم باشیم.

این کارگاه مخصوص توست... اگر:

گاهی از کوره در می‌روی و بعد عذاب وجدان می‌گیری

حس می‌کنی وقت کم داری و نمی‌رسی به خودت

دلت می‌خواهد هم آرام‌تر باشی، هم مؤثرتر

*چهار جلسه‌ی طلایی برای مادران آگاه و مشتاق رشد!*
ارزش واقعی این کارگاه ۱ میلیون تومان است، اما...

به احترام نقش بی‌نظیرت، فقط برای ۲۰ مادر، کاملاً رایگان برگزار می‌شود.
چرا؟ چون تو شایسته‌ی فرصتی برای تغییر هستی.

اگر حس می‌کنی این پیام برای تو نوشته شده،
جایت را همین حالا رزرو کن، قبل از اینکه ظرفیت تکمیل شود!
برای ثبت نام به آیدی زیر. پیام دهید
@safaei_development

تا حالا به این فکر کردی که تو کی هستی؟
چقدر از لحظه های زندگیتو داری نقش بازی میکنی؟
چقدر از لحظه های زندگیتو داری واقعا زندگی میکنی؟

#چاشنی زندگی
وقتی شرایط دست خودمون نیست و نمی‌شه تغییرش داد، یه راه بهتر داریم: خودمون رو تغییر بدیم!
گذشته که برنمی‌گرده، اما می‌تونیم ازش درس بگیریم و یه دلیل قوی پیدا کنیم که به زندگیمون ادامه بدیم.
همین که بتونی تو سخت‌ترین لحظه‌ها یه معنی و هدف پیدا کنی، یعنی واقعاً زنده‌ای و هنوز می‌تونی مسیرت رو بسازی.

— ویکتور فرانکل، کتاب «انسان در جستجوی معنا
خرداد ماه ۱۴۰۴