📢تصویر روز ناسا
🗓 دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۲
عنوان: سحابی‌های سیاره‌ای HFG1 و Abell 6
اعتبار تصویر و حق چاپ: جولین کادنا و میکائیل کولون.
سحابی‌های سیاره‌ای مانند Heckathorn-Fesen-Gull 1 (HFG1) و Abell 6 در صورت فلکی Cassiopeia، بقایای آخرین مرحله ستاره‌ای با اندازه متوسط مانند خورشید ما هستند. سحابی های سیاره ای با وجود شکل هایشان هیچ شباهتی با سیارات واقعی ندارند.HFG1که در قسمت پایین سمت چپ عکس مشخص شده، توسط سیستم ستاره ای دوتایی V664 Cas، که از یک ستاره کوتوله سفید و یک ستاره غول قرمز تشکیل شده است، ایجاد شده است. V664 Cas که با کل سحابی با سرعتی حدود 300 برابر سریع‌تر از سریع‌ترین قطارها روی زمین حرکت می‌کند، یک موج ضربه‌ای به شکل قوس آبی ایجاد می‌کند. این موج به شدت با محیط بین ستاره ای اطراف در مناطقی که کمان درخشان ترین است، تعامل دارد.
پس از تقریباً 10000 سال، ستاره غول پیکر به طور کامل به یک کوتوله سفید تبدیل خواهد شد و HFG1 به آرامی محو خواهد شد، و فقط یک پوسته گازی از خود به جای می‌گذارد.
@SabalanSky
🗓 دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۲
عنوان: سحابی‌های سیاره‌ای HFG1 و Abell 6
اعتبار تصویر و حق چاپ: جولین کادنا و میکائیل کولون.
سحابی‌های سیاره‌ای مانند Heckathorn-Fesen-Gull 1 (HFG1) و Abell 6 در صورت فلکی Cassiopeia، بقایای آخرین مرحله ستاره‌ای با اندازه متوسط مانند خورشید ما هستند. سحابی های سیاره ای با وجود شکل هایشان هیچ شباهتی با سیارات واقعی ندارند.HFG1که در قسمت پایین سمت چپ عکس مشخص شده، توسط سیستم ستاره ای دوتایی V664 Cas، که از یک ستاره کوتوله سفید و یک ستاره غول قرمز تشکیل شده است، ایجاد شده است. V664 Cas که با کل سحابی با سرعتی حدود 300 برابر سریع‌تر از سریع‌ترین قطارها روی زمین حرکت می‌کند، یک موج ضربه‌ای به شکل قوس آبی ایجاد می‌کند. این موج به شدت با محیط بین ستاره ای اطراف در مناطقی که کمان درخشان ترین است، تعامل دارد.
پس از تقریباً 10000 سال، ستاره غول پیکر به طور کامل به یک کوتوله سفید تبدیل خواهد شد و HFG1 به آرامی محو خواهد شد، و فقط یک پوسته گازی از خود به جای می‌گذارد.
@SabalanSky
📢 تصویر روز ناسا
🗓 چهارشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۲
عنوان: روزت دیپ فیلد
اعتبار تصویر و حق چاپ: اولیویه برنارد و فیلیپ برنهارد
در این تصویر که توسط اولیویه برنارد و فیلیپ برنهارد ثبت شده است در نگاه اول، سحابی بزرگ و قرمز رنگ در سمت چپ بالا، سحابی روزت به نظر می‌رسد، اما این تصور اشتباه است. این سحابی در واقع انتشار هیدروژن منتشر شده در اطراف سحابی‌های مخروط و خز روباه است. سحابی روزت واقعی در سمت راست پایین تصویر قرار دارد و با رشته‌های نامنظم به سحابی‌های دیگر متصل می‌شود.گستردگی و عمق تصویر به حدی است که گویی مزرعه روزتا مملو از گل‌های کیهانی است. در مرکز سحابی روزت که با نام NGC 2237 شناخته می‌شود، خوشه باز NGC 2244 با ستاره‌های آبی درخشان خود قرار دارد. بادها و تابش پرانرژی این ستاره‌ها، حفره‌هایی در مرکز سحابی ایجاد کرده‌اند.سحابی روزت در فاصله تقریبی 5000 سال نوری از زمین قرار دارد و به تنهایی سه برابر قطر ماه کامل است. این سحابی را می‌توان با یک دوربین دوچشمی کوچک در آسمان تاریک زمستان، در نزدیکی صورت فلکی تک‌شاخ (مونوسروس) رصد کرد.
@SabalanSky
🗓 چهارشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۲
عنوان: روزت دیپ فیلد
اعتبار تصویر و حق چاپ: اولیویه برنارد و فیلیپ برنهارد
در این تصویر که توسط اولیویه برنارد و فیلیپ برنهارد ثبت شده است در نگاه اول، سحابی بزرگ و قرمز رنگ در سمت چپ بالا، سحابی روزت به نظر می‌رسد، اما این تصور اشتباه است. این سحابی در واقع انتشار هیدروژن منتشر شده در اطراف سحابی‌های مخروط و خز روباه است. سحابی روزت واقعی در سمت راست پایین تصویر قرار دارد و با رشته‌های نامنظم به سحابی‌های دیگر متصل می‌شود.گستردگی و عمق تصویر به حدی است که گویی مزرعه روزتا مملو از گل‌های کیهانی است. در مرکز سحابی روزت که با نام NGC 2237 شناخته می‌شود، خوشه باز NGC 2244 با ستاره‌های آبی درخشان خود قرار دارد. بادها و تابش پرانرژی این ستاره‌ها، حفره‌هایی در مرکز سحابی ایجاد کرده‌اند.سحابی روزت در فاصله تقریبی 5000 سال نوری از زمین قرار دارد و به تنهایی سه برابر قطر ماه کامل است. این سحابی را می‌توان با یک دوربین دوچشمی کوچک در آسمان تاریک زمستان، در نزدیکی صورت فلکی تک‌شاخ (مونوسروس) رصد کرد.
@SabalanSky
✅ فکت نجومی جالب
🔰در فضا، کشش گرانشی وجود ندارد، به همین دلیل اشک‌ها به جای جاری شدن روی گونه‌ها، به صورت یک حباب در اطراف چشم جمع می‌شوند.
این حباب اشک می‌تواند باعث تاری دید و ناراحتی در فضانوردان شود.فضانوردان برای پاک کردن اشک‌های خود از حوله یا دستمال استفاده می‌کنند.
فضانوردان به دلیل شرایط سخت و دوری از خانواده و زمین، ممکن است بیشتر از حد معمول گریه کنند.گریه در فضا خطرناک نیست، اما می‌تواند باعث ناراحتی و تاری دید شود.
اولین فضانوردی که در فضا گریه کرد، الکسی لئونوف، فضانورد روسی بود. او در سال ۱۹۶۵ هنگام انجام اولین راهپیمایی فضایی خود، به دلیل نقص فنی در لباس فضایی‌اش دچار اضطراب شد و شروع به گریه کرد.
تصویر: فضانورد کانادایی کریس هدفیلد در حال انجام آزمایش گریه در ایستگاه فضایی بین المللی
@SabalanSky
🔰در فضا، کشش گرانشی وجود ندارد، به همین دلیل اشک‌ها به جای جاری شدن روی گونه‌ها، به صورت یک حباب در اطراف چشم جمع می‌شوند.
این حباب اشک می‌تواند باعث تاری دید و ناراحتی در فضانوردان شود.فضانوردان برای پاک کردن اشک‌های خود از حوله یا دستمال استفاده می‌کنند.
فضانوردان به دلیل شرایط سخت و دوری از خانواده و زمین، ممکن است بیشتر از حد معمول گریه کنند.گریه در فضا خطرناک نیست، اما می‌تواند باعث ناراحتی و تاری دید شود.
اولین فضانوردی که در فضا گریه کرد، الکسی لئونوف، فضانورد روسی بود. او در سال ۱۹۶۵ هنگام انجام اولین راهپیمایی فضایی خود، به دلیل نقص فنی در لباس فضایی‌اش دچار اضطراب شد و شروع به گریه کرد.
تصویر: فضانورد کانادایی کریس هدفیلد در حال انجام آزمایش گریه در ایستگاه فضایی بین المللی
@SabalanSky
📢 تصویر روز ناسا
🗓 جمعه ۲۷ بهمن ۱۴۰۲
عنوان: ساختار در دم دنباله دار 12P/Pons-Brooks
اعتبار تصویر و حق چاپ: دن بارتلت`
دنباله دار 12P/Pons-Brooks که در 21 آوریل به سمت گذرگاه حضیض بعدی خود می رود، درخشان تر می شود. رصد کمای مایل به سبز این دنباله دار از نوع هالی دوره ای در تلسکوپ های کوچک نسبتاً آسان شده است. اما دم یونی مایل به آبی که اکنون از کمای این دنباله دار فعال بیرون می آید و توسط باد خورشیدی ضربه می زند، کم رنگ است و دنبال کردن آن دشوار است. با این حال، در این تصویر، نوردهی های طولانی در شب 11 فوریه، ساختارهای دقیق دم کم نورتر را نشان می دهد. این قاب بیش از دو درجه در سراسر پس‌زمینه‌ای از ستارگان کم‌نور و کهکشان‌های پس‌زمینه به سمت صورت فلکی شمالی Lacerta کشیده شده است. البته گذر دنباله‌دار 12P در 21 آوریل از حضیض تنها دو هفته پس از خورشید گرفتگی کامل در 8 آوریل خواهد بود و این دنباله‌دار را در آسمان سیاره زمین به همراه خورشیدی کاملاً گرفته قرار میدهد.
@SabalanSky
🗓 جمعه ۲۷ بهمن ۱۴۰۲
عنوان: ساختار در دم دنباله دار 12P/Pons-Brooks
اعتبار تصویر و حق چاپ: دن بارتلت`
دنباله دار 12P/Pons-Brooks که در 21 آوریل به سمت گذرگاه حضیض بعدی خود می رود، درخشان تر می شود. رصد کمای مایل به سبز این دنباله دار از نوع هالی دوره ای در تلسکوپ های کوچک نسبتاً آسان شده است. اما دم یونی مایل به آبی که اکنون از کمای این دنباله دار فعال بیرون می آید و توسط باد خورشیدی ضربه می زند، کم رنگ است و دنبال کردن آن دشوار است. با این حال، در این تصویر، نوردهی های طولانی در شب 11 فوریه، ساختارهای دقیق دم کم نورتر را نشان می دهد. این قاب بیش از دو درجه در سراسر پس‌زمینه‌ای از ستارگان کم‌نور و کهکشان‌های پس‌زمینه به سمت صورت فلکی شمالی Lacerta کشیده شده است. البته گذر دنباله‌دار 12P در 21 آوریل از حضیض تنها دو هفته پس از خورشید گرفتگی کامل در 8 آوریل خواهد بود و این دنباله‌دار را در آسمان سیاره زمین به همراه خورشیدی کاملاً گرفته قرار میدهد.
@SabalanSky
۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۲ مراسم انعقاد تفاهم نامه همکاری علمی، پژوهشی و فرهنگی بین معاونت فرهنگی اجتماعی دانشگاه محقق اردبیلی و انجمن نجوم اردبیل (آسمان سبلان) با حضور مسئولین در دفتر معاونت فرهنگی دانشگاه محقق اردبیلی برگزار شد. این تفاهم نامه به امضای جناب آقای دکتر سیدمهدی سیدرحیمی (مدیر حمایت و پشتیبانی انجمن های دانشگاه) و جناب آقای علی اردیبهشتی (دبیر انجمن نجوم اردبیل) رسید.
در این مراسم آقای دکتر سالار عباسوند (استاد مشاور انجمن نجوم دانشگاه)، خانم میترا اجودی (کارشناس مسئول انجمن ها)، آقای پیمان گنجی (کارشناس انجمن های بین رشته ای)، خانم مهدیه کاظم پور (دبیر انجمن نجوم دانشگاه) و آقای مهدی قاسمی (دبیر دبیران انجمن های علمی) حاضر بودند.
Telgram: @sabalansky | @Astro_uma
Website: sabalansky.ir
Instagram: Savalansky | Astro_uma
در این مراسم آقای دکتر سالار عباسوند (استاد مشاور انجمن نجوم دانشگاه)، خانم میترا اجودی (کارشناس مسئول انجمن ها)، آقای پیمان گنجی (کارشناس انجمن های بین رشته ای)، خانم مهدیه کاظم پور (دبیر انجمن نجوم دانشگاه) و آقای مهدی قاسمی (دبیر دبیران انجمن های علمی) حاضر بودند.
Telgram: @sabalansky | @Astro_uma
Website: sabalansky.ir
Instagram: Savalansky | Astro_uma
🗓18 فوریه سالگرد کشف پلوتو!
در اواخر قرن نوزدهم، اخترشناسان با بررسی مدار نپتون، متوجه شدند که این سیاره تحت تأثیر نیروی جاذبه یک جرم ناشناخته قرار دارد. برای یافتن این جرم جستجوی گسترده‌ای آغاز شد.کلاید تومباو جوان 23 ساله، در رصدخانه لوول مسئولیت جستجوی سیاره نهم را بر عهده گرفت. او با مقایسه عکس‌های متعدد از آسمان شب، در 18 فوریه 1930 متوجه جرمی متحرک در یکی از عکس‌ها شد.نام پلوتو از پلوتو که در اساطیر رومی، خدای دنیای مردگان است، گرفته شده است.
تا سال 2006، پلوتو به عنوان نهمین سیاره منظومه شمسی شناخته می‌شد. اما در آن سال، اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی (IAU) با ارائه تعریفی جدید از سیاره، پلوتو را به عنوان یک سیاره کوتوله طبقه‌بندی کرد. قطر پلوتو حدود 2370 کیلومتر است.پلوتو دارای 5 قمر شناخته‌شده به نام‌های شارون، استیکس، نیکس، کربروس و هیدرا است.سطح پلوتو از یخ‌های متان، نیتروژن و مونوکسید کربن پوشیده شده است.پلوتو در مدار بیضی‌شکل به دور خورشید می‌چرخد و 248 سال طول می‌کشد تا یک بار به دور خورشید بچرخد.
تصویر:تصویری که فضاپیمای نیوهورایزنز در ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۵ از پلوتون گرفته‌است.
@sabalansky
در اواخر قرن نوزدهم، اخترشناسان با بررسی مدار نپتون، متوجه شدند که این سیاره تحت تأثیر نیروی جاذبه یک جرم ناشناخته قرار دارد. برای یافتن این جرم جستجوی گسترده‌ای آغاز شد.کلاید تومباو جوان 23 ساله، در رصدخانه لوول مسئولیت جستجوی سیاره نهم را بر عهده گرفت. او با مقایسه عکس‌های متعدد از آسمان شب، در 18 فوریه 1930 متوجه جرمی متحرک در یکی از عکس‌ها شد.نام پلوتو از پلوتو که در اساطیر رومی، خدای دنیای مردگان است، گرفته شده است.
تا سال 2006، پلوتو به عنوان نهمین سیاره منظومه شمسی شناخته می‌شد. اما در آن سال، اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی (IAU) با ارائه تعریفی جدید از سیاره، پلوتو را به عنوان یک سیاره کوتوله طبقه‌بندی کرد. قطر پلوتو حدود 2370 کیلومتر است.پلوتو دارای 5 قمر شناخته‌شده به نام‌های شارون، استیکس، نیکس، کربروس و هیدرا است.سطح پلوتو از یخ‌های متان، نیتروژن و مونوکسید کربن پوشیده شده است.پلوتو در مدار بیضی‌شکل به دور خورشید می‌چرخد و 248 سال طول می‌کشد تا یک بار به دور خورشید بچرخد.
تصویر:تصویری که فضاپیمای نیوهورایزنز در ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۵ از پلوتون گرفته‌است.
@sabalansky
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📢 تصویر روز ناسا
🗓 دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲
عنوان: نگاه به پهلو از کاوشگر خورشیدی پارکر
اعتبار ویدئو: ناسا، JHUAPL، آزمایشگاه تحقیقات دریایی، کاوشگر خورشیدی پارکر پردازش: آوی سلیمان; h/t: ریچارد پتریوس سوم.
موسیقی: سمفونی شماره 7 بتهوون، موومان دوم.
در نزدیکی خورشید چه می‌گذرد؟ برای کمک به کشف این موضوع، ناسا کاوشگر خورشیدی پارکر رباتیک (PSP) را برای بررسی مناطق نزدیک‌تر به خورشید فرستاد. مدار بیضوی PSP هر چند ماه یکبار آن را به خورشید نزدیک‌تر می‌کند. ویدئوی تایم لپس فوق، نمای جانبی از پشت سپر خورشیدی PSP را در طول شانزدهمین نزدیک شدن آن به خورشید در سال گذشته نشان می دهد. از داخل مدار عطارد دوربین‌های PSP Wide Field Imager for Solar Probe (WISPR) این تصاویر را در طول یازده روز گرفته‌اند، اما آنها در یک ویدیوی یک دقیقه‌ای فشرده شده اند. موج‌های پلاسما در جو خورشیدی، که به عنوان تاج خورشیدی شناخته می‌شود، در این ویدئو قابل مشاهده هستند. در حالی که PSP به دور خورشید می‌چرخد، زاویه دید WISPR به طور مداوم تغییر می‌کند، و به ما امکان میدهد مناظر خیره‌کننده‌ای از تاج خورشیدی را از زوایای مختلف ببینیم.
@sabalansky
🗓 دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲
عنوان: نگاه به پهلو از کاوشگر خورشیدی پارکر
اعتبار ویدئو: ناسا، JHUAPL، آزمایشگاه تحقیقات دریایی، کاوشگر خورشیدی پارکر پردازش: آوی سلیمان; h/t: ریچارد پتریوس سوم.
موسیقی: سمفونی شماره 7 بتهوون، موومان دوم.
در نزدیکی خورشید چه می‌گذرد؟ برای کمک به کشف این موضوع، ناسا کاوشگر خورشیدی پارکر رباتیک (PSP) را برای بررسی مناطق نزدیک‌تر به خورشید فرستاد. مدار بیضوی PSP هر چند ماه یکبار آن را به خورشید نزدیک‌تر می‌کند. ویدئوی تایم لپس فوق، نمای جانبی از پشت سپر خورشیدی PSP را در طول شانزدهمین نزدیک شدن آن به خورشید در سال گذشته نشان می دهد. از داخل مدار عطارد دوربین‌های PSP Wide Field Imager for Solar Probe (WISPR) این تصاویر را در طول یازده روز گرفته‌اند، اما آنها در یک ویدیوی یک دقیقه‌ای فشرده شده اند. موج‌های پلاسما در جو خورشیدی، که به عنوان تاج خورشیدی شناخته می‌شود، در این ویدئو قابل مشاهده هستند. در حالی که PSP به دور خورشید می‌چرخد، زاویه دید WISPR به طور مداوم تغییر می‌کند، و به ما امکان میدهد مناظر خیره‌کننده‌ای از تاج خورشیدی را از زوایای مختلف ببینیم.
@sabalansky
🗓19 فوریه سالگرد پرتاب اولین ماژول ایستگاه فضایی میر!
ایستگاه فضایی میر (به روسی: Орбитальная станция Мир) اولین ایستگاه فضایی تحقیقاتی بشر بود که انسان به طور درازمدت در آن سکونت داشت. ساخت این ایستگاه مداری در سال 1986 میلادی آغاز شد و پس از تکمیل تدریجی در طی 10 سال، تبدیل به بزرگترین سازه فضایی ساخت بشر شد و این رکورد را تا سال 2001 حفظ کرد.ایستگاه فضایی میر، که نام خود را از واژه روسی به معنی "صلح" گرفته بود، نمادی از همکاری بین‌المللی در زمینه اکتشافات فضایی بود. این ایستگاه در طول عمر خود میزبان فضانوردانی از ۱۲ کشور مختلف بود و به عنوان سکویی برای انجام آزمایش‌های علمی گوناگون در زمینه‌های مختلف از جمله زیست‌شناسی، فیزیک، اخترشناسی و هواشناسی مورد استفاده قرار گرفت.
شرح تصویر:ایستگاه فضایی میر در مدار زمین (۲۲ خرداد ۱۳۷۷)
@sabalansky
ایستگاه فضایی میر (به روسی: Орбитальная станция Мир) اولین ایستگاه فضایی تحقیقاتی بشر بود که انسان به طور درازمدت در آن سکونت داشت. ساخت این ایستگاه مداری در سال 1986 میلادی آغاز شد و پس از تکمیل تدریجی در طی 10 سال، تبدیل به بزرگترین سازه فضایی ساخت بشر شد و این رکورد را تا سال 2001 حفظ کرد.ایستگاه فضایی میر، که نام خود را از واژه روسی به معنی "صلح" گرفته بود، نمادی از همکاری بین‌المللی در زمینه اکتشافات فضایی بود. این ایستگاه در طول عمر خود میزبان فضانوردانی از ۱۲ کشور مختلف بود و به عنوان سکویی برای انجام آزمایش‌های علمی گوناگون در زمینه‌های مختلف از جمله زیست‌شناسی، فیزیک، اخترشناسی و هواشناسی مورد استفاده قرار گرفت.
شرح تصویر:ایستگاه فضایی میر در مدار زمین (۲۲ خرداد ۱۳۷۷)
@sabalansky
📢 تصویر روز ناسا
🗓 پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲
عنوان: نمایی به سمت M106
اعتبار تصویر و حق چاپ: Kyunghoon Lim
کهکشان M106 که با نام NGC 4258 نیز شناخته می شود، حدود 80000 سال نوری قطر و 23.5 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و بزرگترین عضو گروه کهکشان Canes II است. یکی دیگر از کهکشان‌های مارپیچی برجسته در صحنه، NGC 4217 در زیر و سمت راست M106 است. فاصله NGC 4217 در حدود 45 میلیون سال نوری تخمین زده می‌شود. این تصویر که توسط تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی گرفته شده است، جزئیات خیره‌کننده‌ای از ساختار مارپیچی M106 را نشان میدهد. بازوهای مارپیچی پر از ستاره‌های جوان و داغ هستند که در نور آبی می‌درخشند. هسته کهکشانی که با گرد و غبار و گاز احاطه شده است به طور فعال در حال تشکیل ستاره‌های جدید است.
@sabalansky
🗓 پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲
عنوان: نمایی به سمت M106
اعتبار تصویر و حق چاپ: Kyunghoon Lim
کهکشان M106 که با نام NGC 4258 نیز شناخته می شود، حدود 80000 سال نوری قطر و 23.5 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و بزرگترین عضو گروه کهکشان Canes II است. یکی دیگر از کهکشان‌های مارپیچی برجسته در صحنه، NGC 4217 در زیر و سمت راست M106 است. فاصله NGC 4217 در حدود 45 میلیون سال نوری تخمین زده می‌شود. این تصویر که توسط تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی گرفته شده است، جزئیات خیره‌کننده‌ای از ساختار مارپیچی M106 را نشان میدهد. بازوهای مارپیچی پر از ستاره‌های جوان و داغ هستند که در نور آبی می‌درخشند. هسته کهکشانی که با گرد و غبار و گاز احاطه شده است به طور فعال در حال تشکیل ستاره‌های جدید است.
@sabalansky
📢 تصویر روز ناسا
🗓 شنبه ۵ اسفند ۱۴۰۲
عنوان: به ماه
اعتبار تصویر:Intuitive Machines
فرودگر رباتیک اودیسه از شرکت Intuitive Machines اولین فرود ایالات متحده روی ماه از زمان ماموریت آپولو 17 در سال 1972 را انجام داد. فرودگر به اندازه غرفه تلفن که در 15 فوریه با موشک SpaceX پرتاب شد، در 21 ام به مدار ماه رسید و بر سطح ماه فرود آمد. ساعت 6:23 بعدازظهر ET در 22 فوریه. منطقه فرود آن در حدود 300 کیلومتری شمال قطب جنوبی ماه، نزدیک دهانه ای به نام Malapert A است. فرودگر در حال حاضر در حال جمع آوری انرژی خورشیدی و انتقال داده ها به مرکز کنترل ماموریت Intuitive Machines در هیوستون است. این ماموریت اولین فرود تجاری بدون خدمه بر روی ماه است. قبل از فرود، دوربین اودیسه این تصویر با زاویه دید بسیار گسترده (پاهای فرود در سمت راست قابل مشاهده است) را هنگام پرواز بر فراز دهانه شومبرگر در فاصله 200 کیلومتری از محل فرودش ثبت کرد. در زمان ثبت این تصویر اودیسه هنوز حدود 10 کیلومتر بالاتر از سطح ماه بود.
@sabalansky
🗓 شنبه ۵ اسفند ۱۴۰۲
عنوان: به ماه
اعتبار تصویر:Intuitive Machines
فرودگر رباتیک اودیسه از شرکت Intuitive Machines اولین فرود ایالات متحده روی ماه از زمان ماموریت آپولو 17 در سال 1972 را انجام داد. فرودگر به اندازه غرفه تلفن که در 15 فوریه با موشک SpaceX پرتاب شد، در 21 ام به مدار ماه رسید و بر سطح ماه فرود آمد. ساعت 6:23 بعدازظهر ET در 22 فوریه. منطقه فرود آن در حدود 300 کیلومتری شمال قطب جنوبی ماه، نزدیک دهانه ای به نام Malapert A است. فرودگر در حال حاضر در حال جمع آوری انرژی خورشیدی و انتقال داده ها به مرکز کنترل ماموریت Intuitive Machines در هیوستون است. این ماموریت اولین فرود تجاری بدون خدمه بر روی ماه است. قبل از فرود، دوربین اودیسه این تصویر با زاویه دید بسیار گسترده (پاهای فرود در سمت راست قابل مشاهده است) را هنگام پرواز بر فراز دهانه شومبرگر در فاصله 200 کیلومتری از محل فرودش ثبت کرد. در زمان ثبت این تصویر اودیسه هنوز حدود 10 کیلومتر بالاتر از سطح ماه بود.
@sabalansky
ستاره نوترونی هسته‌ی فروپاشی‌شده‌ی یک ستاره ابرغول پرجرم است که جرم آن بین ۱۰ تا ۲۵ برابر جرم خورشید بوده است.پس از اتمام سوخت هسته‌ای، هسته‌ی ستاره ابرغول تحت گرانش خود فرو می‌پاشد. این فروپاشی آنقدر سریع و شدید است که هسته به یک توپ متراکم از نوترون تبدیل می‌شود.بیشتر دانشمندان عقیده دارند که جاذبه و فشار بسیار زیاد باعث فشرده شدن پروتون‌ها و الکترون‌ها به درون یکدیگر می‌شوند که خود سبب به‌وجود آمدن توده‌های متراکم نوترونی خواهد شد. عده کمی نیز معتقدند که فشردگی پروتون‌ها و الکترون‌ها بسیار بیش از اینهاست و این باعث می‌شود که تنها کوارک‌ها باقی بمانند؛ و این ستاره کوارکی متشکل از کوارک‌های بالا و پایین (Up & down quarks) و نوع دیگری از کوارک که از بقیه سنگین‌تر است خواهد بود که این کوارک تاکنون در هیچ ماده‌ای کشف نشده‌است.
@sabalansky
@sabalansky
📢 فراخوان مقاله اولین کنفرانس بین المللی موزه ها
اولین کنفرانس بین المللی موزه ها روز چهارشنبه، 5 اردیبهشت، 1403 توسط دانشگاه محقق اردبیلی در شهر اردبیل برگزار می شود.
دانشجویان علاقه مند می توانند جهت ارسال مقالات خود حداکثر تا 25 فروردین ماه با توجه به محورهای این دوره همایش اقدام نمایند
علاقه مندان می توانند جهت دریافت اطلاعات تکمیلی به پایگاه اطلاع رسانی همایش مراجعه و یا با دبیرخانه آن ارتباط برقرار نمایند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به صفحه همایش مراجعه فرمایید:
🔗 مشاهده صفحه همایش
🌒انجمن نجوم حامی این کنفرانس می‌باشد.
@Sabalan_Sky
اولین کنفرانس بین المللی موزه ها روز چهارشنبه، 5 اردیبهشت، 1403 توسط دانشگاه محقق اردبیلی در شهر اردبیل برگزار می شود.
دانشجویان علاقه مند می توانند جهت ارسال مقالات خود حداکثر تا 25 فروردین ماه با توجه به محورهای این دوره همایش اقدام نمایند
علاقه مندان می توانند جهت دریافت اطلاعات تکمیلی به پایگاه اطلاع رسانی همایش مراجعه و یا با دبیرخانه آن ارتباط برقرار نمایند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به صفحه همایش مراجعه فرمایید:
🔗 مشاهده صفحه همایش
🌒انجمن نجوم حامی این کنفرانس می‌باشد.
@Sabalan_Sky
🔴به گزارش خبرگزاری‌ها لحظاتی پیش ماهواره‌بر سایوز با موفقیت محموله‌ی خود شامل ماهواره‌ی پارس١ را در مدار قرار داد.
🔹ماهواره پارس1 دارای جرم حدودی 150 کیلوگرم بوده و به عنوان یک ماهواره تصویربرداری اولین گام در طراحی و ساخت ماهواره‌های سنجشی مناسب محسوب می‌شود.
🔹ماهواره پارس1 علاوه بر سنجنده تصویربردار در ناحیه مرئی با چهار طیف آبی، سبز، قرمز و فروسرخ نزدیک، دارای سنجنده هایی در ناحیه فروسرخ کوتاه (SWIR) و فروسرخ بلند یا حرارتی (TIR یا LWIR) است، سه محموله تصویربرداری این ماهواره شامل دوربین MS با تفکیک مکانی 15 متر، دوربین SWIR با تفکیک 150 متر و دوربین TIR با تفکیک 300 متر است.
🔹مدار خورشید آهنگ، که در ارتفاع 500 تا 800 کیلومتری زمین قرار دارد، این خاصیت را به حرکت ماهواره میدهد که تقریبا درساعات مشخص برفراز مناطق مختلف زمین ظاهر شود.
@sabalansky
🔹ماهواره پارس1 دارای جرم حدودی 150 کیلوگرم بوده و به عنوان یک ماهواره تصویربرداری اولین گام در طراحی و ساخت ماهواره‌های سنجشی مناسب محسوب می‌شود.
🔹ماهواره پارس1 علاوه بر سنجنده تصویربردار در ناحیه مرئی با چهار طیف آبی، سبز، قرمز و فروسرخ نزدیک، دارای سنجنده هایی در ناحیه فروسرخ کوتاه (SWIR) و فروسرخ بلند یا حرارتی (TIR یا LWIR) است، سه محموله تصویربرداری این ماهواره شامل دوربین MS با تفکیک مکانی 15 متر، دوربین SWIR با تفکیک 150 متر و دوربین TIR با تفکیک 300 متر است.
🔹مدار خورشید آهنگ، که در ارتفاع 500 تا 800 کیلومتری زمین قرار دارد، این خاصیت را به حرکت ماهواره میدهد که تقریبا درساعات مشخص برفراز مناطق مختلف زمین ظاهر شود.
@sabalansky