پدر پویا بختیاری درخواست کردە مردم شب یلدا ساعت ۱۰ شب یک دقیقه چراغها را خاموش کنند.
این پیام ھمبستگی با خانوادە جانباختگان راە آزادی است.
همه با هم یلدای خونین را به یاد جاوید نامان چراغهای منزلمان را خاموش میکنیم

‍‍ ‍‍ ‌حسنی روباه دم بریده ، در جمع تعدادی از ایرانیان مقیم مالزی، با بیان اینکه «هدف آمریکا از اعمال تحریم و فشار حداکثری این بود که صبر و تحمل مردم ایران به سر آمده و در برابر نظام قرار بگیرند»، گفت: «‎#تحریم و فشار حداکثری مشکلاتی برای کشور ایجاد کرد اما با ایستادگی آن را به فرصت تبدیل کردیم.»

📌با قتل عام مردم و جنایت علیه بشریت زمان کوتاه خریدید و کشورهایی که با شما مماشات کنند دیگر دوست ملت ایران نیستند
#فرقه_تبهکار_باید_برود
#مسئولیت_شهروندی
#قدرت_مردم
#ایران_را_پس_میگیریم

مایک پمپئو: سران رژیم ثروتهای مردم ایران را برای خودشان ربوده‌اند

سایت وزارت‌خارجه آمریکا در انتشار پیامی از مایک پمپئو دلیل انقلاب مردم ایران و دست و پا زدنهای اقتصاد رژیم را در بی‌کفایتی، سوء‌مدیریت، دزدسالاری، جنگ‌افروزی و ریختن جوانان در تنور جنگ دانست و گفت: دلیل چالشهای اقتصادی رژیم ایران تحریم‌های آمریکا نیستند. این چالشها به خیلی پیش‌تر از تحریم‌ها برمی‌گردند. این به‌دلیل سوء‌مدیریت گسترده در اقتصاد ایران است. این واقعیت دارد که آنها نوجوانان ایرانی را به جنگ فرستادند و آنها کشته شدند. این واقعیت دارد که آنها به شرکتهای ایرانی اجازه شرکت در فعالیت‌هایی را که راه به افزایش ثروت مردم ایران می‌برد را نمی‌دهند. در عوض، دزد سالاران، شرکتهای دولتی، شرکتهای فعال نیروی قدس، پولهای مردم ایران را می‌دزدند. دلیل این‌که اقتصاد [ایران] در دست و پا زدن است و دلیل این‌که این اعتراضات را در کشور مشاهده می‌کنید آن است که سران رژیم ایران نتوانستند کمکی به مردم کنند. آنها به اقتصاد اجازه رشد نداده‌اند؛ آنها ایجاد فرصت نکرده‌اند. در عوض مانند دزدان رفتار کرده‌اند و ثروتهای مردم ایران را ربوده‌اند.

آمریکا درباره بستن پایگاه اینجرلیک از ترکیه توضیح می‌خواهد

مارک اسپر، وزیر دفاع آمریکا دوشنبه‌شب ۲۵ آذر (۱۶ دسامبر) به خبرنگاران گفت می‌خواهد با خلوصی آکار، هتمای ترک خود درباره بسته شدن دو پایگاه نظامی این کشور در خاک ترکیه گفت‌وگو کند تا روشن شود که ترکیه تا چه اندازه در این تصمیم جدی است و چه هدفی را دنبال می‌کند.

وزیر دفاع آمریکا در بازگشت خود از بلژیک به خبرنگاران گفت «ترکیه یک کشور مستقل است و حق دارد به پایگاه‌های نظامی ناتو یا هر کشور خارجی دیگری اجازه فعالیت دهد یا آنرا ببندد». وزیر دفاع آمریکا برای شرکت در جشن ۷۵ سالگی نبرد آردنن به بلژیک سفر کرده بود.

مارک اسپر اضافه کرد:«اگر ترکیه واقعا بر سر این تصمیم جدی باشد، این موقعیتی برای ناتو است تا در این باره رایزنی کند». او هم‌چنین پنهان نکرد که آمریکا از مسیری که ترکیه در پیش گرفته ناخشنود است. اشاره او به نزدیکی ترکیه به روسیه و دوری گزیدن از ایالات متحده آمریکاست.

‍‍ اجرای زیبای ترانه «وطنم» توسط این کوچولوی نازنين از خطه لرستان
وطنم تو آسمونی که هوات پرنده می‌خواد
وطنم که عشقِ به خاکت، دلای تپنده می‌خواد
وطنم چه مردمایی، که بخاطرت شهیدن
مثل مرغای بهشتی، پر به کهکشون کشیدن

این همان آخوند قاتلی بی ناموسی بود که آرزوی شهادت داشت.

یادتون باشه وقتی موضوعی را در فضای مجازی نشر می دهیم حتما از آن نتیجه ای میگیریم.

البته هنوز ۲۰ درصد شهید شده کاملا شهید نشده. دست هموطنان گرامی در قم درد نکنه😘

یاد ناصر حجازی بخیر که وقتی رد صلاحیت شد گفت:

فقط خواستم بگم که اگه دوست ندارید ما وارد سیاست بشیم، ما هم دوست نداریم سیاسی ها وارد ورزش بشن!

روحش شاد💙

"مارک دوبوویتز "مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی ها در واشنگتن، حمایت مجله "نیوزویک "از رژيم ایران را زیر‌ سوال برد و در توییتی در این باره با کد کردن از مجله تایم و نیوزویک نوشت: تایم: رژیم ۱۸کودک ایرانی را در اعتراضات ایران به‌قتل رساند. نیوزویک: باید آن رژیم (ایران)را در قدرت نگه داریم .

‍‍ ‍‍ ‌حسنی روباه دم بریده ، در جمع تعدادی از ایرانیان مقیم مالزی، با بیان اینکه «هدف آمریکا از اعمال تحریم و فشار حداکثری این بود که صبر و تحمل مردم ایران به سر آمده و در برابر نظام قرار بگیرند»، گفت: «‎#تحریم و فشار حداکثری مشکلاتی برای کشور ایجاد کرد اما با ایستادگی آن را به فرصت تبدیل کردیم.»

📌با قتل عام مردم و جنایت علیه بشریت زمان کوتاه خریدید و کشورهایی که با شما مماشات کنند دیگر دوست ملت ایران نیستند
#فرقه_تبهکار_باید_برود
#مسئولیت_شهروندی
#قدرت_مردم
#ایران_را_پس_میگیریم

🔴گاز تریلی؛ تریلی لب مرز زابل(میلک) داره میره افغانستان!

جمهوری بی ناموس عسلامی مهم نیست که مردم شیراز و سیستان گاز ندارن و توی صف کپسول گاز هستند تو فعلا این گاز رو صادر بکن افغانستان درامدش رو بفرست لبنان

‍‍ 🔴 تعدادی از مادران جاویدنامان فدایی ایران در چهل سال گذشته، #پنجم_دیماە، را به عنوان:
"روز ادای احترام به کشته شدگان آبان ماه" اعلام کردند

مادران داغدیده جاویدنامان تاکید کردند:
پیگیرانه برای دادخواهی به مبارزه ی خود ادامه خواهند داد.

متن این دادخواهی بدین شرح است :

⭕️ تا به کی، تا چند، این همه بازداشت، شکنجه و جنایت؟
ما پیگیرانه دادخواهیم!

فرزندان ما در ایران برای برخورداری از آزادی و زندگی انسانی به خیابان می‌آیند و توسط نیروهای حکومتی به قتل می رسند. آخرین مورد اعتراضات مردم ایران در اواخر آبان ماه ۱۳۹۸ بود که در اعتراض به بالا رفتن قیمت بنزین شکل گرفت و مردم جان به لب رسیده که خواهان آزادی و پایان دادن به فقر و تبعیض و بی عدالتی هستند، اعتراض شان را در شهرهای مختلف ایران در خیابان ها نشان دادند.

پاسخ شان از طرف حکومت نیز شلیک مستقیم گلوله و خفه کردن صدای شان با قطع ارتباط آن ها با دنیا از طریق قطع اینترنت بود.
متاسفانه در این اعتراضات صدها نفر به قتل رسیدند و چند هزار نفر بازداشت شدند و هم اکنون زیر شکنجه هستند و حتی به کودکان زیر ۱۸ سال نیز رحم‌ نکرده و بیش از ده کودک کشته شدند.

ما مادران ساکت نمی نشینیم. ما مادران و خانواده های داغدیده که در طی ۴۰ سال فرزندان مان، جان خود را در راه آزادی و برقراری عدالت از دست داده اند، از مردم شریف و آزاده ایران و جامعه بین المللی می خواهیم که روز ۵ دی ماه (۲۶ دسامبر) مصادف با چهلمین روز کشته شدن فرزندان مان، را روز بین المللی ادای احترام به قربانیان آبان ماه اعلام‌ کرده و با برگزاری مراسم یادبود، یک دقیقه سکوت کنیم.

یا بهر طریق که می‌توانیم یاد عزیزان مان را گرامی داشته و این جنایات را محکوم کنیم. ما هم چنین خواهان اعزام کمیسر عالی حقوق بشر و گزارش ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای بازدید به ایران و تشکیل کمیته حقیقت یاب با حضور و نظارت خانواده‌های آسیب دیده برای بررسی ابعاد فاجعه و اعلام دقیق تعداد کشته شدگان، مجروحان و بازداشت شدگان و روشن شدن وضعیت فرزندان مان و هم چنین شناسایی عوامل دست اندر کار این جنایت هستیم.

به گمان ما این جنایت مصداق بارز جنایت علیه بشریت است و باید عوامل مستقیم آن را در دادگاه های بین المللی و علنی به پاسخ گویی بکشانیم تا بتوانیم جلوی تکرار این جنایت ها را بگیریم.

امضا کنندگان: از فعالان جنبش دادخواهی در ایران:

۱) ناهید شیربیشه (مادر پویا بختیاری– کشته شده در ۲۶ آبان ۱۳۹۸- دادخواه)

۲) دایە شریفە*شرافت زرینی* (مادر رامین و اشرف حسین پناهی- رامین در ۱۷ شهریور ۱۳۹۷ اعدام شد و اشرف در ۶ مهر ۱۳۸۷ در مرگی مشکوک کشته شد- و مادر زندانی سیاسی افشین حسین پناهی- دادخواه)

۳) آمنه قادری (مادر زانیار و لقمان مردادی که در ۱۷ شهریور ۱۳۹۷ اعدام شدند و همسر اقبال مرادی که در ۲۷ تیر ۱۳۹۷ ترور شد- دادخواه)

۴) جلیله جعفری و شعله پاکروان (مادر بزرگ و مادر ریحانه جباری- اعدام شده در ۳ آبان ۱۳۹۳- دادخواه)

۵) قدم خیر فرامرزی (مادر شهرام و بهرام احمدی- شهرام در ۱۲ مرداد ۱۳۹۵ و بهرام در ۷ دی ۱۳۹۰ اعدام شدند- دادخواه)

۶) زهرا پور رحیم (مادر علیرضا مددپور- کشته شده در ۶ شهریور ۱۳۹۵- دادخواه)

۷) مهوش علاسوندی (مادر محمد و عبداله فتحی- کشته شدگان ۲۷ اردی‌بهشت ۱۳۹۰- دادخواه)

۸) شهناز اکملی (مادر مصطفی کریم بیگی – کشته شده در ۶ دی ۱۳۸۸- دادخواه)

۹) شهین مهین فر (مادر امیرارشد تاجمیر – کشته شده در ۶ دی ۱۳۸۸- دادخواه)

۱۰) حوریه گلستانی (مادر بهنود رمضانی – کشته شده در ۲۴ اسفند ۱۳۸۹- دادخواه)

۱۱) اکرم نقابی (مادر سعید زینالی- ناپدید شده از ۲۳ تیر ۱۳۷۸- دادخواه)،

۱۲) گل جهان اشرف پور (مادر اکبر محمدی- کشته شده در ۸ مرداد ۱۳۸۵)

۱۳) مرسده محسنی (از مادران و خانواده‌های خاوران- خواهر مجتبی محسنی از کشته شدگان شهریور ۱۳۶۷)

۱۴) مادر قائدی و مرسده قائدی (از مادران و خانواده‌های خاوران- مادر و خواهر صادق که در ۳۱ بهمن ۱۳۶۱ اعدام شد و جواد که به همراه همسرش منیرالسادات هاشمی در ۲۲ مرداد ۱۳۶۲ اعدام شدند)

۱۵) منصوره بهکیش (از مادران و خانواده‌های خاوران- خواهر زهرا،‌ محمود، محمدرضا- محسن و محمدعلی بهکیش از کشته شدگان دهه ی ۶۰ و سیامک اسدیان (همسر زهرا کشته شده در ۱۳ مهر ۱۳۶۰)

۱۶) سیمین عیوض زاده ( مادر زنده یاد رشید علی شناس و امید علی شناس زندانی سیاسی سابق- همراه دادخواهان)

🔰 پ ن:

روز #5دیماه با تجمعات گسترده میلیونی در مراسم یادمان چهلم جاویدنامان آبان 98 که بدست دژخیمان ضحاک به خون غلتیدند، شرکت و خون جوانان آزادی خواه ایران را پاس میداریم و تا رسیدن به هدف آنها که همانا بازپس گیری میهن از فرقه تبهکار است مبارزه خواهیم کرد.

پاینده ایران
درود بر جاویدنامان ایران

#ایران_را_پس_میگیریم
#جمهوری_اسلامی_باید_برود

‍ ‍ 🔴 آیا مبارزه مسلحانه راهکار مناسبی برای برانداری رژیم هست؟

وقتی ملتی براندازی یک رژیم دیکتاتوری را برگزید، باید روشی موثر را با توجه به هدف انتخاب کند. فارغ از احساسات و هیجانات و امیدها و ترسها و سختی و آسانی روشها، صرفا با توجه به نتیجه حاصله، باید خردمندانه و با نگاهی مدیریتی در مورد آن اندیشه کرد.

روشهای متنوعی برای مبارزه وجود دارد. اینجا مبارزه مسلحانه و بعدا روشهای دیگر را بررسی میکنیم .

برای جنگ نظامی، اولین ملاحطه مهم مطالعه موازنه قدرت و برآورد توانایی حاکمیت و مبارزان در امکان ایجاد توازن و سپس برتری قدرت نظامی بر رژیم هست.
در جنگ مسلحانه، عوامل انسانی، تسلیحاتی، پشتیبانی و حمایت سیاسی نیروهای داخلی و خارجی از اهمیت بسزایی برخوردار است.
براحتی میتوان متوجه شد رژیم از نیروی انسانی آموزش دیده و سازمان یافته و مجهز به تجهیزات کامل برای پیشبرد یک جنگ شهری برخوردار بوده و علاوه بر آن از نیروی اطلاعاتی و امنیتی زبده و مجهز به امکانات پیشرفته برای تعقیب و بازداشت مبارزان بهره میبرد؛ و با تسلط بر اقتصاد کشور و داشتن روابط بین المللی و متحدانی که با آنها همکاری میکند، امکان برخوردای از امکانات مالی وسیع را دارد و در امکان استفاده از مشاوره و تجربه های نظامی دیگران نیز دست بازتری دارد.
در مقابل نیروهای مردمی که شاید با در نظر گرفتن پتانسیل مشارکت عمومی، بلحاط نیروی انسانی بر آمار نیروی دولتی برتری پیدا کنند؛ ولی این جمعیت آموزش کافی و سازماندهی ندارند و بصورت پراکنده و در نهایت گروههای متفرق گسترده در سطح شهرها خواهند بود. همچنین بلحاظ تسلیحات و تجهیزات و لجستیک بشدت ضعیف بوده و بصورت خودتجهیری خواهد بود، و در بهترین حالت هرکس سلاحی در حد توان خود بدست خواهد آورد، که امکان تعیبن تاکتیک جنگی موثر متحد برای آنها بر اساس کیفیت تسلیحاتی وجود نخواهد داشت. در عین حال از توان مالی و حمایت اقتصادی موثری که در موقع ضرورت در اختیار باشد برخوردار نخواهد بود.
از طرفی از آنجا که این نیرو مردمی و غیر رسمی خواهد بود، پشتیبانی و حمایت سیاسی جهانی را نخواهد داشت، و حتی رژیم می تواند در مجامع بین المللی آن را به تروریسم محکوم کند.

اما ملاحظه دوم این است که مبارزه مسلحانه چه دست آوردهایی میتواند داشته باشد و آیا ارزش صرف هزینه را دارد؟

آنچه از مبارزه مسلحانه بعنوان دست آورد میتوان براورو کرد اینکه:
☆ احتمال سقوط رژیم با مبارزه مسلحانه در خوشبینانه ترین حالت را 50% میتوان در نظر گرفت.
☆ در صورت رسیدن به پیروزی نظامی و سقوط نظامی رژیم، از آنجا که پیش فضای پیروزی، نظامی خواهد بود، و طبعا یک عده از گروههای مسلح سازماندهی قویتری نسبت به بقیه خواهد داشت، لذا بعد از پیروزی به قاعده سلطه نظامی بر کشور حاکمیت پیدا خواهد کرد. در این صورت احتمال تشکیل دولتی دمکراتیک زیر 50% خواهد بود.
☆ در این شرایط، گروههای متنوع مسلح شکل خواهد گرفت، که هرکدام اهداف متفرقه ایی خواهند داشت، و این امر موجب گسترش منازعات بین این گروه ها و بروز جنگهای فرقه ایی و قومی و مذهبی ... خواهد شد، که مشخص نیست به کجا بیانجامد.
☆ در چنین فضایی احتمال امکان تشکیل دولت ملی مرکزی مقتدر بسیار اندک خواهد بود، و در فضای هرج و مرج و خلاء قدرت مرکزی ملی، امکان چندپاره شدن کشور و شکل گیری گروه های نظامی سلطه جوی منطقه ایی با حمایتهای همه جانبه صاحبان قدرت و ثروت جهانگرایان که مترصد تجزیه کشور هستند وجود دارد.
☆ جنگ نظامی ممکن است با شلیک یک اسلحه کمری شروع شود، اما مشخص نمیشود سطح درگیری تا کجا پیش میرود و چه نیروهایی وارد منازعه می شوند. لذا امکان ویرانی بیشتر کشور وجود داشته و شهرها و زیرساختهای موجود و نظم و قانون از بین رفته و هرج و مرج و ناامنی افزایش یافته و موجب مهاجرتهای اجباری هرچه ببشتر هموطنان و توسعه فقر و فلاکت برای باقی مانده ها و کشتار بیشتر مردم خواهد شد.
☆ در نهایت اگر دولتی هم تشکیل شده و شرایط را مهار کند، یک حاکمیت متکی بر قدرت نظامی برتر بوده، و دست به سرکوب خشونت آمیز زده و همه گروه ها را منکوب میکند تا حاکمیت و نظم را برقرار کند، و امکان تشکیل یک حکومت نظامی بالا میرود که احتمالا افرادی از ارتش و سپاه پاسداران امروز با ماهیت و شکلی دیگرگون بوده و یا یک گروه نظامی جدید ظهور و بر کشور غالب می شود.

☆ لذا باتوجه به اینکه هدف اصلی قیام، سرنگونی رژیم و مقابله و حدف اثرات توطئه گلوبالیسم که نابودی زیرساختهای ایران و بی ثباتی خاورمیانه با گسترش جنگ و برقراری.سکولار دمکراسی میباشد، عملی نشده و برعکس ناخواسته هیزم به آتش آنها ریخته و توطئه آنها را با گسترش جنگهای متعدد در اشکال مختلف عملی میکنیم، که در واقع به شکستی راهبردی منجر شده و با دست خود دشمن را پیروز می کنیم.

‍‍ 🔴 آیا "نافرمانی مدنی با عدم خشونت" راهکار مفیدی برای براندازی دیکتاتوری ایران است ؟

نافرمانی شگرد مبارزاتی است که امکان عملی حاکمیت را از حاکم سلب میکند. چرا که حاکم زمانی میتواند حکومت کند که حکمش پدیرفته و اجرایی شود و زمانی که مردم بصورت متحد حکم او را بی اثر کنند عملا حاکم از جایگاهش ساقط میشود و مشروعیتش از بین رفته موجب سقوط اک می شود. همه تکنیکهای نافرمانی در این راستاست که هرچه حاکم میخواهد عملی شود، انجام نشود، و هرچه حاکم نمیخواهد، انجام گیرد. همکاری در عرصه های مختلف با حاکم قطع، و سازمانهای حکومتی تحریم و کلیت حکومت مورد بایکوت ملی قرار گیرد. باورمندان این شیوه به رفتار مدنی تاکید و از اقدام به خشونت منع میکنند.

فلسفه عدم خشونت در باورهای دین باستانی هندوان ریشه دارد و بعنوان "اهیمسا" شناخته می شود . براین اساس هندوان از هرگونه آزاری به نبات و حیوان و انسان خودداری میکنند و برخی از روحانیون آنها هنگام راه رفتن با جارویی زیر پای خود را میروبند، مبادا حشره ایی زیر پایشان ناخواسته آزار ببیند. این فلسفه دینی و ارزش اخلاقی هندوان، توسط مهاتماگاندی در جریان جنبش استقلال طلبی هند، بعنوان ابزار سیاسی مطرح شد. البته بگوئیم زمانی که افسر انگلیسی در میدان معروف، مردم هند را مورد کشتار قرار داد، گاندی اعلام کرد اگر اینگلیس به کشتار ملت هند ادامه دهد، ملت برای دفاع از خود اقدام خواهد کرد، چرا که حق دفاع از خود برای هر کسی مسلم است. با این حال رفتار استعمار اینگلیس طوری نشد که گاندی از روش عدم خشونت دست بردارد و با همان روش و متحد کردن توده ها و انجام اعتصابات و اعتراضات و نجمعات و عدم همکاری با استعمارگران، استقلال هند را عملی کرد و بعدها شیوه مبارزه او برای ساقط کردن دیکتاتورها بکار رفت .

حال آیا این روش در ایران به همان شکل سنتی پاسخگوی نیاز برانداری هست؟
این روش نیاز به اتحاد فعال و مشارکت همه اقشار ملت دارد.
می دانیم در ایران اولا حاکمیت حداقل 10تا 15% طرفدار دارد که بخشی از آن از طبقه حاکمه هستند. و از طرفی بخش بزرگی از جامعه در وضعیت انفعال بوده و بخاطر مشکلات متعددی که دارند، کمتر به مسائل مبارزاتی توجه دارند. ما این گروه را "اکثریت خاموش" می نامیم که شاید تقریبا 50%جامعه باشند. این گروه با اینکه مخالف حاکمیت هست، اما فعلا اراده ایی برای اقدام علیه حکومت ندارند.
در نتیجه باقیمانده جمعیت که 35تا 40% جامعه است بشکل فعال در مقابل رژیم قرار گرفته اند و البته بلحاظ فکری بین این گروه نیز تفاوتهایی وجود دارد، بهمین دلیل بندرت بتوانند بشکلی موثر بصورت استراتژیکی متحد شوند و این پاشنه آشیل حاکمیت اقلیت بر اکثریت است.

از طرفی، در وقایعی که اتفاق می افتد و مردم معترض دست به اعتراضات مسالمت آمیز خیابانی میزنند، حکومت بشدت سرکوب و مجازات می کند، و با بیرحمی و قساوت هرچه تمامتر دست به کشتار و حبس و شکنجه مردم میزند. اصولا روش اساسی حکومت "النصربالرعب" است و برای حفظ رعب تنها به تبلیغات دروغین برای گنده کردن توان نظامی و امنیتی خود تکیه نمیکند، بلکه واقعا دست به جنایت میزند و آخرین مورد آن را در آبان 98 دیدیم که در سه روز بیش از 1000تن را کشته و هزاران تن را بازداشت و شکنجه و در زندانها کشته و میکشد و این جنایت همچنان ادامه دارد و هواداران رژیم با حجامت خواندن آن، ضمن تحقیر خون جاویدنامان، بر آن مهر تایید زده و تازه کشتار 1000تن را درخد نیشتر حجامت تلقی کرده و پیام میدهد که می توانیم حتی جراحی و قتل عام گسترده بکنیم.

با این بررسی ساده به این نتیجه میرسیم که ضمن اینکه نافرمانی مدنی بشدت رژیم را تحت تاثیر قرار داده و وادار به واکنش می کند، و مشخصا روند وقایع به سمت پیشگامان مبارزه هست و هر روز از جمعیت هواداران رژیم کاهش، و از اکثریت خاموش به جمعیت پیشگامان فعال مبارزه اضافه میشود و بزودی جمعیت مخالفان فعال در میدان از مرز 50% خواهد گذشت که برای سرنگونی رژیم با کمتر از 10% پشتوانه اجتماعی کافی است؛ اما روش "عدم خشونت" نمیتواند در مقابل حکومتی جنایتکار که ابایی از نسل کشی ندارد، نمی تواند موثر واقع شود، و باید در این زمینه شیوه هوشمندانه و موثری را مورد توجه قرار داد که تحت عنوان روش " خشونت پرهیز" هست.
قبلا نشان دادیم مبارزه مسلحانه راهکار مفیدی نیست و عدم خشونت نیز نمی تواند کاری از پیش ببرد، لذا در پستی دیگر روش "نافرمانی مدنی خشونت پرهیز" را مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهیم .

‍‍ 🔴 استراتژی مفید برای مبارزه براندازانه با جمهوری اسلامی

⭕️ نافرمانی مدنی خشونت پرهیز .

هر مبارزه براندازانه ایی بلحاظ عملکردی یکی از دو روش را می تواند برگزیند.
یکی مبارزه قهرآمیز خشونت بار مسلحانه است و دیگری مبارزه مسالمت آمیز نافرمانی مدنی عدم خشونت .

در دو مطلبی که قبلا ارائه دادیم، طی واکاوی شرایط موجود و اهداف قیام، نشان دادیم نه مبارزه قهرآلود مسلحانه می تواند مبارزه ملت ایران را به ثمر برساند، و نه روش مطلقا مسالمت آمیز نافرمانی مدنی بدون خشونت قادر است در مقابل رژیمی ستمگر و خونخوار که از کشتار مردم ابایی ندارد، و جوانان شستشوی مغزی شده ی آن بعد از کشتار هم سن و سالان معترض خود در کف خیابان، در فضای مجازی به عمل خود افتخار می کند و مدعی می شود با کشتن مردم نظام مورد نظرش را تثبیت کرده است و بقیه را هم تکه تکه می کند. وزیر کشور آن در مقابل این سوال که چرا مستقیم به مغز جوانان شلیک شده، می گوید قبلا به پای عده ایی دیگر شلیک شده بود؛ و رییس قوه قضاییه آن با شنیدن این اظهارات می گوید افراد مشکوک مردم را کشته اند و در حال شناسایی هستیم و سخنگوی آن می گوید دشمنان کشته سازی می کنند؛ و نیروهای امنیتی آن که کشتار را سازماندهی کرده اند، آن را به دوش توطئه های خارجی و آمریکا می گذارد و رهبرش معترضان را به شرارت متهم می کند و رئیس جمهورش به معترضان اغتشاشگر لقب می دهد آنها را تهدید می کند .

لذا باید راه کاری پیدا کرد که بتوان در مقابل چنین رژیمی جنایت پیشه، کار مبارزه را پیش برده و به پیروزی رسید .

در مورد اقدامات نافرماتی مدنی گفتیم که موثر می باشد و تا آنجا می تواند مشروعیت و موجودیت رژیم را به خطر بیاندازد که به وحشت افتاده و دست به قتل و جنایت میزند، تا مانع گسترش اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز مردم باشد.
لذا روشن است جنایتهای رژیم با این هدف انجام می شود که اکثریت جامعه را به وحشت انداخته و مانع پیوستن آنها به معترضان شود . پس در اینکه قسمت اصلی استراتژی مبارزه و پایه اصلی آن نافرمانی است شکی نبست . اما در بخش دوم آن یعنی عدم خشونت، مشاهده می شود که رژیم از قماشی نیست که به عدم خشونت اهمیتی بدهد، و تابع هیچ ارزش انسانی نیست. لذا نمی شود از مردم انتظار داشت دست بسته به مقابل جوخه اعدام چنین رژیم خونخواری بروند. بهمین دلیل حق دفاع متناسب برای آنها هم بلحاظ عقلی و هم بلحاظ حقوقی و هم بلحاظ ماهیت مبارزات نافرمانی مدنی امری پذیرفته هست و مردم از طرفی حق دارند با اعتراضات مسالمت آمیز نقش خود را در تعیین سرنوشت خود اعمال کنند، و هر گروه و سیستم و حکومتی را که شایسته ندانند کنار زده و هر سیستم و حکومتی را که صلاح میدانند با روشی مدنی و دمکراتیک تعیبن کنند؛ و هم حق دارند در این روند هر گروه و جریانی که مردم را مورد هجمه و حمله قرار دادند با او رفتار مقابله به مثل کرده و دفاع مشروع بکنند.

این آن روش موثر و ممکن است که به آن "نافرنانی مدنی خشونت پرهیز " می گوییم . به این معنا که روش مبارزه با الویت اقدامات نافرمانی مدنی است و هرگز ابتدا به ساکن دست به خشونت نمی زند و اگر احیانا افرادی این اقدام را انحام دهند خارج از چارچوب استراتژی قیام بوده و اقدام حمله خشونت بار برای قیام پذیرفته نیست. اما در مقابل هر تهاجمی از خود دفاع متناسب و دادگرانه می کند.

طبیعی است بخشی از دفاع در کف خیابان انجام می شود . بخشی خارج از کف خیابان که قسمتی بعد از اقدامات تهاجمی و صدمه زدن عناصر رژیم به مردم که در این بخش تا حد مورد نیاز برای تاثیر در کاهش سطح خشونت، مهاجمان باید مجازات شوند و قسمت دیگر نیز قبل از شروع اعتراضات و بعنوان اقدامات آماده سازی و پیشگیرانه از بروز خشونت بیشتر انجام می شود .

در هر حال هیچ عملی که سطح خشونت را افزایش دهد نباید انجام گیرد و همه اقدامات در این زمینه با این هدف انجام می شود که سطح خشونت و هزینه تغییر را کاهش و فضای امنی برای حضور مردم برای مشارکت در اعتراضات و اعلام نظرش را فراهم کند . تنها با عمل منطقی است که میشود رژیم را متقاعد کرد باید برای کاهش خشونت و هرینه فضا را آرام کرده و دست از خشونت بکشد و به مدار رفتار منطقی برگشته و رویه خود را در رابطه با معترضان تغییر دهد .

در مطلب بعدی روشها و ساختارهای مورد نیاز اجرای استراتژی خشونت پرهیز یا دفاع متناسب را بیان می کنیم .

حمایت "فیل بنیون" نماینده پارلمان اروپا از انگلستان از قیام مردم ایران و محکوم کردن کشتار قیام‌کنندگان توسط رژیم آخوندی

فیل بنیون می گوید: رژيم ایران درگیر یک سرکوب خونین علیه اعتراضات بابت بالا رفتن قیمت سوخت است. عفو گزارش کرد که بیش از 300 نفر کشته و 7000 نفر دستگیر شده اند. جامعه بین المللی باید این کشتار را محکوم کرده و برای آزادسازی بازداشت شدگان فراخوان بدهد. رژيم ایران باید نسبت به قوانین بین المللی حقوق بشر متعهد باشد.