✅ #پهلوانی و زور و قدرت در شاهنامه فقط برای یاری ستمدیدگان است

به هر جایگه یار درویش باش
همی راد با مردم خویش باش

دگر کودکانی که بینی یتیم
جگرخسته و مانده بی زر و سیم

بر ایشان ببخش این همه خواسته
برافروز جان و روان کاسته

ترا ایزد این زور پیلان که داد
دل و هوش و فرهنگ فرخ‌نژاد

بدان داد تا دست فریاد خواه
بگیری برآری ز تاریک چاه

چنان رو که پرسند روز شمار
نپیچی سر از شرم پروردگار

به داد و دهش گیتی آباد دار
دل زیردستان خود شاد دار

که بر کس نماند جهان جاودان
نه بر تاجدار و نه بر موبدان

تو از چرخ گردان مدان این ستم
چو از باد چندی گذاری به دم

🖌شاهنامه #فردوسی
دکتر #علیرضا_قیامتی، استاد دانشگاه و شاهنامه پژوه
#شعر #اندیشه
@Roshanfkrane

‏ایشون رو یادتونه!؟ ( #علیرضا_منادی ) نمایید مردم #تبریز
هیچی دیگه
فقط میخواستم بگم تایید صلاحیت شده
در اینجا 👉 ببینید

#خبر #اجتماعی

@Roshanfkrane

👆👆وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید

وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید

وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید

من عاشق چشمت شدم ، نه عقل بود و نه دلی

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود

آندم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد

آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد

من بودم و چشمان تو ، نه آتشی و نه گِلی

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی

من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر

چیز در آنسوی یقین شاید کمی هم کیش تر

آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود

دیگر فقط تصویر من در مردمکهای تو بود

من عاشق چشمت شدم...

#افشین_یدالهی #شعر
خواننده :#علیرضا_قربانی
#موسیقی #مناسبت

@Roshanfkrane

مـــــرا رفته ، مــــرا مُرده ،
مـــرا ‌در قـــــــاب ‌می‌خــواهی...؟

#علیرضا_اذر
#شعر
@Roshanfkrane

🥀🎵با بی تفاوتی ها  چه باید کرد
با سختی بت ها چه باید کرد
باصدای زیبای
#علیرضا_عصار

@Roshanfkrane

سلام من به تو یار قدیمی ...

استاد #علیرضا_هاشمیان‌ #موسیقی

@Roshanfkrane

#صبح_خندان

صبح خندان ز کجا آمده ای
که چنین عقده گشا آمده ای
آمدی روشنی آغاز کنی
بر رخم پنجره ای باز کنی
بگشا پنجره ها را که نسیم سحری
همچو پروانه زمانی گشته پیرامن گل
تا به کنعان برساند عطر پیراهن گل
چشم دل گر بگشایی همه جا
کوی جانانه بود
نه به دل بیم و هراسی نه کسی
با تو بیگانه بود
بی خبر از شب بارانی ما
دیده بگشا به چراغانی ما
دور از آن چشمه ی نوشم
پند فرزانه به گوشم
همه افسانه بود
گر بود کلبه ی احزان
با خیال رخ جانان
دل پریخانه بود
دور از آن چشمه ی نوشم
پند فرزانه به گوشم
همه افسانه بود
بی خبر از شب بارانی ما
دیده بگشا به چراغانی ما
می شود خیره ز شب تا به سحر
آسمان بر گوهر افشانی ما
صبح خندان ز کجا آمده ای
که چنین عقده گشا آمده ای
آمدی روشنی آغاز کنی
بر رخم پنجره ای باز کنی
بگشا پنجره ها را که نسیم سحری
همچو پروانه زمانی گشته پیرامن گل
تا به کنعان برساند عطر پیراهن گل ...

#علیرضا_افتخاری #موسیقی_سنتی

@Roshanfkrane

در نزدیکی خانه ما موشی، خبر چین است، گاهی خیال بافی می‌کند،
او روزها به دنبال پس مانده ی غذا ،
فلسفه می بافد و شب ها پند به همگان می‌دهد،....


به قلم #طاهره_باقری_اردکانی
گوینده :#علیرضا_تفضلیان

بریده ای از قصه های من و ننه صغرا
خطاب به آقا کمال

#اندیشه
@Roshanfkrane

‍ 👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: غارت، پاداش اطاعت

👈 #علی‌رضا_علوی‌تبار، نویسنده و نظریه‌پرداز سیاسی، در وب‌سایت "مشق‌نو" نوشت:

✍ اخبار مربوط به فساد و دست‌اندازی به اموال عمومی به خبر اول رسانه‌های عمومی غیرحکومتی تبدیل شده است. به‌نظر می‌رسد آنچه از پرده برون افتاده درصد کوچکی از واقعیتی است که در کشور وجود دارد. این قاعده البته در مورد بسیاری از جرایم دیگر نیز درست است. برای درک بهتر این واقعیت تلخ و چرایی و چگونگی آن توجه به چند محور لازم به‌نظر می‌رسد:

✍ یکم. حجم و گستره فساد و دست‌اندازی به اموال عمومی از یک‌سو و انفعال، سکوت و در مواردی حمایت از متهمین به فساد از طرف مراکز نظارتی و قضاوتی از سوی دیگر، نشان از یک واقعیت مهم دارد. نمی‌توان فساد موجود را اقدام و تصمیمی فردی یا خانوادگی برای تأمین منافع خاص و به زیان منافع عمومی تلقی کرد.

✍ ما با یک «غارت نظام‌یافته» مواجه‌ایم. به‌نظر می‌رسد که امکان و اجازه «غارت» در ازای خرید «وفاداری و اطاعت» به‌عنوان «پاداش» داده می‌شود.

✍ دوم. سقوط حقانیت (مشروعیت سیاسی) حاکمیت واقعیت غیرقابل‌انکار است و کم‌و‌بیش می‌توان از بحران مشروعیت و حقانیت سخن گفت. تلاشی که برای تبدیل نظام سیاسی از یک اندک‌سالاری (الیگارشی=حکومت گروه اندک) به یکه‌سالاری(اتوکراسی=حکومت فردی) طی چندین سال صورت گرفته است به تضعیف پایه‌های سنتی نظام سیاسی منجر شده است.

✍ نظام سیاسی ایران بعد از یک دوره کوتاه «مردم‌سالاری ضعیف، نیم‌بند و تؤام با هرج‌و‌مرج» (۶۰-۱۳۵۸) و یک دوره «اقتدار فرهمندی و حکومت ایدئولوژیک» (۶۸-۱۳۶۰) به اندک‌سالاری تبدیل شد. اما از همان آغاز گرایشی در درون آن پدید آمد که به‌دنبال تبدیل این اندک‌سالاری به یکه‌سالاری بود.

✍ حاصل این تلاش تاکنون حذف متحدان اولیه که بخشی (اقلیتی) از جامعه را در درون ساخت قدرت نمایندگی می‌کردند و جایگزین کردن آن‌ها با «هیچ‌کس‌ها» بوده است. اقلیت حاکم جدید نماینده هیچ بخشی از جامعه نیست و در قدرت فقط هسته اصلی قدرت را نمایندگی می‌کند.

✍ اقلیت حاکم جدید خود را به هیچ بخشی از جامعه پاسخگو نمی‌داند. متقابلا نیز از حمایت هیچ بخشی از جامعه برخوردار نیست. آنها برآمدگان و تحت‌الحمایه‌های هسته اصلی قدرت هستند. هسته اصلی قدرت نیز جز آنها دیگر کسی را ندارد.

🔅متن کامل یادداشت را در لینک زیر بخوانید:

mashghenow.com/?p=6058

#اجتماعی #سیاسی #انتقادات
@Roshanfkrane