🎈 بازداشت چهار شهروند بلوچ از جمله سه نوجوان و یکی از بازداشتی های سابق اعتراضات ایرانشهر در قشم
چهار شهروند بلوچ از جمله سه نوجوان و یکی بازداشت شدگان سابق اعتراضات سراسری ١۴٠١، در ایرانشهر که برای تعطیلات نوروز به جزیره قشم رفته بودند، توسط نیروهای نظامی با اتهامات امنیتی بازداشت شدند.
هویت این زندانی سابق اعتراضات ایرانشهر "اسلم صدیقی" ٢٣ ساله و "عبدالله صدیقی" ۱۷ ساله، هر دو فرزند محمد اسلام و هویت دو شهروند دیگر که به همراه او بودند "اسماعیل براهویی" ۱۶ ساله و "محمد زردکوهی" ۱۷ ساله هر چهار نفر ساکن ایرانشهر عنوان شده است.
با پیگیری بستگان سه نوجوان همراه اسلم آزاد شدند ولی اسلم صدیقی در بازداشت و از محل نگهداری وی اطلاعی در دست نیست.
سه‌شنبه ۷ فروردین‌ماه
@Rfrens
چهار شهروند بلوچ از جمله سه نوجوان و یکی بازداشت شدگان سابق اعتراضات سراسری ١۴٠١، در ایرانشهر که برای تعطیلات نوروز به جزیره قشم رفته بودند، توسط نیروهای نظامی با اتهامات امنیتی بازداشت شدند.
هویت این زندانی سابق اعتراضات ایرانشهر "اسلم صدیقی" ٢٣ ساله و "عبدالله صدیقی" ۱۷ ساله، هر دو فرزند محمد اسلام و هویت دو شهروند دیگر که به همراه او بودند "اسماعیل براهویی" ۱۶ ساله و "محمد زردکوهی" ۱۷ ساله هر چهار نفر ساکن ایرانشهر عنوان شده است.
با پیگیری بستگان سه نوجوان همراه اسلم آزاد شدند ولی اسلم صدیقی در بازداشت و از محل نگهداری وی اطلاعی در دست نیست.
سه‌شنبه ۷ فروردین‌ماه
@Rfrens
داده‌های مرکز آمار ایران گویای آن است که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ حدود ۹۳۰ هزار کودک و نوجوان در سراسر کشور از ادامه تحصیل بازماندند، رخدادی که اغلب فعالان و کارشناسان علتش را گسترش فقر عنوان کرده‌اند.
وبسایت «تجارت‌نیوز» در گزارشی، با بررسی داده‌های جدید مرکز آمار ایران، شمار بازماندگان از تحصیل در سال گذشته تحصیلی را ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ نفر عنوان کرد.
این گزارش می‌گوید که بیشترین آمار بازماندگان از تحصیل مربوط به مقطع متوسطه دوم است که جمعیت ۱۵ تا ۱۷ ساله‌ها را شامل می‌شود.
کل جمعیت ۱۵ تا ۱۷ ساله در ایران سه میلیون و ۵۵۲ هزار و ۸۸۹ نفر عنوان شده که از این میان، ۵۵۶ هزار و ۹۹۴ نفر از تحصیل بازمانده‌اند.
به نوشته تجارت‌نیوز، حدود ۹۸ هزار نفر از بازماندگان از تحصیل در این مقطع را پسران و حدود ۹۹ هزار نفر را هم دختران تشکیل می‌دهند.
#چرک‌نویس
@Rfrens
وبسایت «تجارت‌نیوز» در گزارشی، با بررسی داده‌های جدید مرکز آمار ایران، شمار بازماندگان از تحصیل در سال گذشته تحصیلی را ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ نفر عنوان کرد.
این گزارش می‌گوید که بیشترین آمار بازماندگان از تحصیل مربوط به مقطع متوسطه دوم است که جمعیت ۱۵ تا ۱۷ ساله‌ها را شامل می‌شود.
کل جمعیت ۱۵ تا ۱۷ ساله در ایران سه میلیون و ۵۵۲ هزار و ۸۸۹ نفر عنوان شده که از این میان، ۵۵۶ هزار و ۹۹۴ نفر از تحصیل بازمانده‌اند.
به نوشته تجارت‌نیوز، حدود ۹۸ هزار نفر از بازماندگان از تحصیل در این مقطع را پسران و حدود ۹۹ هزار نفر را هم دختران تشکیل می‌دهند.
#چرک‌نویس
@Rfrens
🎈واکنش رئیس صداوسیما به هزینه میلیاردی برای دعوت از سلبریتی‌ها در نوروز:
♦️ هزینه‌های برنامه‌ها در قالب قرارداد کلی شبکه با تهیه کننده و حامی مالی است؛ جزئیات قرارداد‌ها در اختیار ما نیست
♦️ رئیس سازمان صداوسیما در واکنش به هزینه میلیاردی برای دعوت سلبریتی‌ها در ویژه برنامه عید تلویزیون گفت: هزینه های برنامه ها به صورت معمول در قالب قرارداد کلی شبکه با تهیه کننده و حامی مالی است و جزئیات قرارداد ها در اختیار این سازمان نیست و با پرداخت های غیر معقول موافق نیستیم. رویه های غلط که از دوره های قبل صدا و سیما رواج داشته به تدریج در دست اصلاح است.
#چرک‌نویس
@Rfrens
♦️ هزینه‌های برنامه‌ها در قالب قرارداد کلی شبکه با تهیه کننده و حامی مالی است؛ جزئیات قرارداد‌ها در اختیار ما نیست
♦️ رئیس سازمان صداوسیما در واکنش به هزینه میلیاردی برای دعوت سلبریتی‌ها در ویژه برنامه عید تلویزیون گفت: هزینه های برنامه ها به صورت معمول در قالب قرارداد کلی شبکه با تهیه کننده و حامی مالی است و جزئیات قرارداد ها در اختیار این سازمان نیست و با پرداخت های غیر معقول موافق نیستیم. رویه های غلط که از دوره های قبل صدا و سیما رواج داشته به تدریج در دست اصلاح است.
#چرک‌نویس
@Rfrens
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
انفجار در «مسجد موسی بن جعفر» در محله آخمقیه تبریز ۱۰ مصدوم برجا گذاشت که توسط اورژانس به بیمارستان های سینا، طالقانی و امام رضا این شهر منتقل شدند.
وحید شادی نیا، سخنگوی اورژانس آذربایجان شرقی با اعلام این خبر گفته است:«شب گذشته ساعت ۲۱:۰۰ گزارش انفجار ناشی از نشت گاز در مسجد موسی‌بن جعفر در محله آخمقیه به اورژانس استان اطلاع داده شده که ۵ دستگاه آمبولانس اورژانس و سایر نیروهای امدادی و انتظامی در سریعا اقدامات لازم را انجام دادند.
#چرک‌نویس
@Rfrens
وحید شادی نیا، سخنگوی اورژانس آذربایجان شرقی با اعلام این خبر گفته است:«شب گذشته ساعت ۲۱:۰۰ گزارش انفجار ناشی از نشت گاز در مسجد موسی‌بن جعفر در محله آخمقیه به اورژانس استان اطلاع داده شده که ۵ دستگاه آمبولانس اورژانس و سایر نیروهای امدادی و انتظامی در سریعا اقدامات لازم را انجام دادند.
#چرک‌نویس
@Rfrens
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
{ CMO } چرک‌نویس مدیا🎈
♦️اختصاصی چرک_نویس قرارداد رسمی شرکت ابرآروان برای فیلترینگ و ایجاد محدودیت برای مردم و کمک به کشتار و سرکوب انقلابیون با جمهوری اسلامی #چرک_نویس @Rfrens
🎈برای سومین بار دادگاه نظامی یک قزوین شعبه هم عرض دادگاه نظامی گیلان پس از نقض حکم دیوان عالی کشور،قاتل زنده یاد #مهران_سماک رو به قصاص محکوم کرد.
#چرک‌نویس
#مهران_سماک
@Rfrens
#چرک‌نویس
#مهران_سماک
@Rfrens
((تعطیلی رسانه‌های فارسی زبان؟
یا کوچک شدن رسانه‌های فارسی زبان؟!))
🎈 روند قابل تاملی از تعطیلی، کاهش بودجه و کوچک‌تر شدن بخشی از رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور در جریان است. این تغییرات دست‌کم شامل منوتو، ایران‌اینترنشنال، بی‌بی‌سی‌فارسی و چند رسانه با سرمایه عربی شده است. دامنه این تغییرات:
تعطیلی من و تو، تعطیلی قریب‌الوقوع [مقطعی؟] دفتر واشینگتن ایران‌اینترنشنال و اشکال مختلف قطع همکاری یا بازخرید آنطوری که گفته می‌شود دست‌کم ۴۰-۵۰ همکار این بخش در کنار انحلال دپارتمان‌ها و بخش‌هایی از دفتر لندن و بازخرید جمع نه چندان کوچکی از همکاران دفتر لندن؛تغییرات ساختاری در بی‌بی‌سی فارسی و ادغام ساختارمدیریتی آن در بخش‌های دیگر، بخشی از این روند است. این تغییرات شامل بخش‌های مربوط به افغانستانِ این رسانه‌ها هم شده است. در اینجا باید تاکید کرد که توجیه و منطقِ درونی این تحولات در تک‌تک این رسانه‌ها، یکسان نیست و از نظر زمانی روند تغییرات در برخی از رسانه‌ها مثل بی‌بی‌سی فارسی از دو سال پیش آغاز شده و همچنان ادامه دارد. اما پیامدهای این روند، برای مخاطبان این رسانه‌ها در داخل ایران، تقریبا یکسان است.
♦️ دو فاکتور اصلی در این معادله وجود دارند:
یک: پارادایم‌شیفت و تغییر بیزینس پلانِ رسانه‌ها.
دو: امنیت منطقه و شرایط بین‌الملل.
پارادایم‌شیفتِ رسانهای به این معنا که در بیشتر کشورهای دنیا، از جمله آمریکا، کانادا و اروپا، روند کوچک‌سازی رسانه و تعدیل و بیکارشدن نیروهای رسانهای، شدت گرفته است. رسانه‌های سنتی اعم از رادیو، تلویزیون و رسانه‌های چاپی، هم پرهزینه هستند و هم در متنِ «عصر دیجیتال» و قدرت‌مند شدن رسانه‌های اجتماعی، لزوما موثرترین‌ها نیستند. تمایل عمومی به سمتِ مدرن‌سازیِ منطق رسانهای و ایجاد پلاتفرم‌های کم‌هزینه‌تر، کوچک‌تر و متمرکزتر در حوزه آنلاین در حال تغییر است. وضعیت اقتصادی و رویکرد سیاسی احزاب حاکم در این کشورها هم، کم و‌بیش بر این روند تاثیر گذاشته است.
نتیجه عامل نخست، گرایش سراسری در دنیا به سمت تغییر استراتژی رسانهای، کاهش بودجه و حضور قوی‌تردر پلاتفرم‌های آنلاین است. خروجی؟ تعطیلی یا تعدیل[فسخ قرارداد] هزاران نیروی رسانهای در یک سال گذشته در جهان. تنها در آمریکا ۱۷۵۰۰ نفر در نیمه نخست ۲۰۲۳ در رسانه‌ها از کار بیکار شده‌اند. به عنوان مثال، لس‌آنجلس‌تایمز، ۲۰ درصد نیروهای اتاق خبرش را بیکار کرد. چیزی حدود ۱۲۰ شغل. وایز مدیا، حدود ۱۰۰ نفر را تعدیل کرد. در بریتانیا، گروه اسکای برای فسخ قرارداد۱۰۰۰ نفر برنامه‌ریزی کرده؛ دلیل اصلی، «شیفت از برنامه‌سازی تلویزیونی به برنامه‌سازی اینترنتی» عنوان شده است.
♦️ بنابراین، عجیب نخواهد بود اگر رسانه‌های بزرگ فارسی‌زبان خارج از کشور هم از این منطق جهانشمول متاثر و متضرر شوند. اما این می‌تواند در برخی موارد و در خصوص بخشی از رسانه‌ها لزوما توضیح‌دهنده همه داستان نباشد.
در حوزه ایران، این سه فاکتور با وضعیت کشورهای غربی کاملا متفاوت است:
- شرایطِ سیاسیِ داخلی، نوعِ حکمرانیِ داخلی و رویکردِخارجی.
- ماهیتِ صنعتِ رسانه.
-زیرساخت‌هایِ اینترنت.
رسانه‌ها در داخل، به شدت اسیر سانسور هستند؛ سرعت اینترنت، به شدت کند و مبتلا به فیلترینگ است؛ در غیاب رسانه های ملی [با بودجه و نظارت مردمی] و رسانه‌های آزاد در داخل کشور، رسانه‌های فراگیری مثل کانال‌های ماهواره‌ای خارج از کشور، همچنان مرجعیت دارند وفراگیر و موثر هستند.
از طرف دیگر، جامعه، به شدت ناراضی است و حکومت،به شدت ناسازگار با منطقه و جهان. برای همین، کاهش بودجه احتمالی در چنین موقعیتی، فارغ از انگیزه اولیه و عامل اصلی آن، معنای فرااقتصادی، و تبعات سیاسی هم خواهد داشت. نتیجه‌ای که می‌توان گرفت این است:
علاقه دست‌کم بخشی از اسپانسرهای دولتی، شبه‌دولتی و "خصوصی" به ویژه در منطقه و در اروپا، برای سرمایه‌گذاری و تقویت‌کردنِ موثرترین رسانه‌های موجود فارسی‌زبان کاهش یافته است؛ خروجی آن احتمالا کاهش نسبی بُرد سیاسی این رسانه‌ها خواهد بود. تعطیلی یا تضعیف پلاتفرم تلویزیون در فضای ایران، یعنی تضعیف گلوگاه اصلی تاثیرگذاری.
زمان؟ مقطعِ همزمان یا پس از یک خیزش سراسری در ایران و احتمال ازسرگیری امواج مختلف اعتراضات. این به نفع کیست؟ بگذارید کمی بیشتر این موضوع را باز کنیم
#اینترنشنال
#منوتو
#بی‌بی‌سی
#صدای_آمریکا
@Rfrens
یا کوچک شدن رسانه‌های فارسی زبان؟!))
🎈 روند قابل تاملی از تعطیلی، کاهش بودجه و کوچک‌تر شدن بخشی از رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور در جریان است. این تغییرات دست‌کم شامل منوتو، ایران‌اینترنشنال، بی‌بی‌سی‌فارسی و چند رسانه با سرمایه عربی شده است. دامنه این تغییرات:
تعطیلی من و تو، تعطیلی قریب‌الوقوع [مقطعی؟] دفتر واشینگتن ایران‌اینترنشنال و اشکال مختلف قطع همکاری یا بازخرید آنطوری که گفته می‌شود دست‌کم ۴۰-۵۰ همکار این بخش در کنار انحلال دپارتمان‌ها و بخش‌هایی از دفتر لندن و بازخرید جمع نه چندان کوچکی از همکاران دفتر لندن؛تغییرات ساختاری در بی‌بی‌سی فارسی و ادغام ساختارمدیریتی آن در بخش‌های دیگر، بخشی از این روند است. این تغییرات شامل بخش‌های مربوط به افغانستانِ این رسانه‌ها هم شده است. در اینجا باید تاکید کرد که توجیه و منطقِ درونی این تحولات در تک‌تک این رسانه‌ها، یکسان نیست و از نظر زمانی روند تغییرات در برخی از رسانه‌ها مثل بی‌بی‌سی فارسی از دو سال پیش آغاز شده و همچنان ادامه دارد. اما پیامدهای این روند، برای مخاطبان این رسانه‌ها در داخل ایران، تقریبا یکسان است.
♦️ دو فاکتور اصلی در این معادله وجود دارند:
یک: پارادایم‌شیفت و تغییر بیزینس پلانِ رسانه‌ها.
دو: امنیت منطقه و شرایط بین‌الملل.
پارادایم‌شیفتِ رسانهای به این معنا که در بیشتر کشورهای دنیا، از جمله آمریکا، کانادا و اروپا، روند کوچک‌سازی رسانه و تعدیل و بیکارشدن نیروهای رسانهای، شدت گرفته است. رسانه‌های سنتی اعم از رادیو، تلویزیون و رسانه‌های چاپی، هم پرهزینه هستند و هم در متنِ «عصر دیجیتال» و قدرت‌مند شدن رسانه‌های اجتماعی، لزوما موثرترین‌ها نیستند. تمایل عمومی به سمتِ مدرن‌سازیِ منطق رسانهای و ایجاد پلاتفرم‌های کم‌هزینه‌تر، کوچک‌تر و متمرکزتر در حوزه آنلاین در حال تغییر است. وضعیت اقتصادی و رویکرد سیاسی احزاب حاکم در این کشورها هم، کم و‌بیش بر این روند تاثیر گذاشته است.
نتیجه عامل نخست، گرایش سراسری در دنیا به سمت تغییر استراتژی رسانهای، کاهش بودجه و حضور قوی‌تردر پلاتفرم‌های آنلاین است. خروجی؟ تعطیلی یا تعدیل[فسخ قرارداد] هزاران نیروی رسانهای در یک سال گذشته در جهان. تنها در آمریکا ۱۷۵۰۰ نفر در نیمه نخست ۲۰۲۳ در رسانه‌ها از کار بیکار شده‌اند. به عنوان مثال، لس‌آنجلس‌تایمز، ۲۰ درصد نیروهای اتاق خبرش را بیکار کرد. چیزی حدود ۱۲۰ شغل. وایز مدیا، حدود ۱۰۰ نفر را تعدیل کرد. در بریتانیا، گروه اسکای برای فسخ قرارداد۱۰۰۰ نفر برنامه‌ریزی کرده؛ دلیل اصلی، «شیفت از برنامه‌سازی تلویزیونی به برنامه‌سازی اینترنتی» عنوان شده است.
♦️ بنابراین، عجیب نخواهد بود اگر رسانه‌های بزرگ فارسی‌زبان خارج از کشور هم از این منطق جهانشمول متاثر و متضرر شوند. اما این می‌تواند در برخی موارد و در خصوص بخشی از رسانه‌ها لزوما توضیح‌دهنده همه داستان نباشد.
در حوزه ایران، این سه فاکتور با وضعیت کشورهای غربی کاملا متفاوت است:
- شرایطِ سیاسیِ داخلی، نوعِ حکمرانیِ داخلی و رویکردِخارجی.
- ماهیتِ صنعتِ رسانه.
-زیرساخت‌هایِ اینترنت.
رسانه‌ها در داخل، به شدت اسیر سانسور هستند؛ سرعت اینترنت، به شدت کند و مبتلا به فیلترینگ است؛ در غیاب رسانه های ملی [با بودجه و نظارت مردمی] و رسانه‌های آزاد در داخل کشور، رسانه‌های فراگیری مثل کانال‌های ماهواره‌ای خارج از کشور، همچنان مرجعیت دارند وفراگیر و موثر هستند.
از طرف دیگر، جامعه، به شدت ناراضی است و حکومت،به شدت ناسازگار با منطقه و جهان. برای همین، کاهش بودجه احتمالی در چنین موقعیتی، فارغ از انگیزه اولیه و عامل اصلی آن، معنای فرااقتصادی، و تبعات سیاسی هم خواهد داشت. نتیجه‌ای که می‌توان گرفت این است:
علاقه دست‌کم بخشی از اسپانسرهای دولتی، شبه‌دولتی و "خصوصی" به ویژه در منطقه و در اروپا، برای سرمایه‌گذاری و تقویت‌کردنِ موثرترین رسانه‌های موجود فارسی‌زبان کاهش یافته است؛ خروجی آن احتمالا کاهش نسبی بُرد سیاسی این رسانه‌ها خواهد بود. تعطیلی یا تضعیف پلاتفرم تلویزیون در فضای ایران، یعنی تضعیف گلوگاه اصلی تاثیرگذاری.
زمان؟ مقطعِ همزمان یا پس از یک خیزش سراسری در ایران و احتمال ازسرگیری امواج مختلف اعتراضات. این به نفع کیست؟ بگذارید کمی بیشتر این موضوع را باز کنیم
#اینترنشنال
#منوتو
#بی‌بی‌سی
#صدای_آمریکا
@Rfrens
بزرگ‌ترین نگرانی فعلی و بالقوه جمهوری اسلامی، فورانِ خشم عمومی، شکل‌گیری اعتراضات خیابانی، پوشش وسیع رسانهای و جلب حمایت جهانی است. این سیکل، بزرگ‌ترین کابوسِ حاکمان ایران است. آن چیزی که در خیزش «زن، زندگی، آزادی» عملا اتفاق افتاد.
اگر یک درصد قرار باشد مذاکرات مستقیم، غیرمستقیم، یا پشت‌پرده‌ای بین جمهوری اسلامی و یک بازیگر/ بازیگران متخاصم فعلی و قبلی‌اش در جریان باشد،[که براساس منطق سیاسی و شرایط منطقه نباید دور از انتظار تلقی شود] مطمئن‌شدن از خنثی‌کردن یا کاهش بُرد رسانه‌های فارسی‌زبان، یکی از مهم‌ترین علایق و اولویت‌های امنیتیِ جمهوری اسلامی خواهد بود. موضع رسمی و غیررسمی جمهوری اسلامی، همیشه علاقه به تعطیلی رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور یا کاهش تاثیرسیاسی و انتقادی آنها بوده است.
اگر بتواند با تهدید و ترور، اگر نتواند، با مذاکره، دیپلماسی و اشکال مختلف بده‌بستان متعارف بین دولت‌ها.
باید تاکید کرد که سطح تنش‌ها و میزان تاثیرگذاری جمهوری اسلامی روی این بازیگران به یک اندازه نیست؛ همزمان، رویکرد و برخورد یکسان و مشابهی مثلا بین عربستان، بریتانیا یا آمریکا و یا بازیگران حوزه خصوصی در قبال جمهوری اسلامی وجود ندارد. بنابراین از نظر سیاسی، سخت می‌توان آنها را در امتداد یکدیگر تعریف کرد و در یک دسته گنجاند. اما در طرف مقابل:
براساس «منطق بقا» و نیازهای امنیتی، جمهوری اسلامی همیشه این زمینه را دارد که بدونِ تغییرِ ماهیت و تغییرِ بنیادینِ رفتارش، به گروه‌های مخالف، یا ظرفیت‌های سیاسی و رسانهای مستقل از خود، در شرایط توافق با کشورهای منطقه یا غرب، ضربه بزند. مثال واضح، ادامه و حتی گسترش فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده و تروریستی جمهوری اسلامی بعد از «توافق برجام» است
در مورد وضعیت کنونی و رسانه‌ها، ما هنوز در فضای عمومی، مستندات و شواهی قطعی و کافی در این زمینه نداریم. ولی از نظر تحلیل سیاسی، می‌توانیم آن را یک گزینه، یک احتمالِ ولو کوچک در نظر بگیریم و به تبعات آن فکر کنیم. نتیجه نهایی چنین احتمالی چه خواهد بود؟
تضعیف دستاوردهای ساختاریِ حاصل شده، تحمیل هزینه‌های استراتژیک به ظرفیت‌های رسانهای، اعتراضی و همچنین سیاسی جامعه مخالفان جمهوری اسلامی [که البته مستقل از رسانه و بازیگران مختلف است]، به نفع مدیریت اصطکاک‌ها، تنش‌های سیاسی، امنیتی یا رسیدن به توافق‌های موردی، مرحله‌ای و تاکتیکی.
اساسا ماهیت یک موجودیتِ سرکوب‌گرِ درگیر بقا، چنین رویکردی را اجتناب‌ناپذیر می‌کند.
همزمان، یک جامعه پیگیر رهایی و در جستجوی آزادی و عبور از چنین حکومتی، ناگزیر است به همه احتمال‌ها بیاندیشد و نشانه‌ها را به دقت رصد و تحلیل کند.جمهوری اسلامی، نه تخاصمش با اسرائیل، نه تضاد منافع عمیقش با عربستان، نه چالش‌های امنیتی‌اش برای اروپا و نه دشمنی ایدئولوژیکش با آمریکا را به شکل ریشه‌ای تغییر نخواهد داد. بازیگرانِ غیردولتیِ ناهمسو را نیز همیشه تهدید تلقی خواهد کرد.
در نهایت، جمهوری اسلامی، تلاش خواهد کرد، شتابِ اقداماتِ واکنشی طرفین را کاهش، هم‌افزایی آنها را دچار گسست، امکان واکنش متمرکز آنان را تضعیف، بازتاب همه اینها روی تحولات داخلی را محدود کند و تاثیر تلاش‌ها برای شکستن دیوار سانسور و سرکوب را کاهش دهد و مدیریت کند؛ بعلاوه، جمهوری اسلامی، نه تلاش طولانی‌مدت برای ساختن بمب اتم را رها می‌کند، نه یک بازیگر متعارف منطقه‌ای و بین‌المللی خواهد شد؛ در داخل ایران هم استعدادی برای دموکراتیزه‌شدن ندارد.
«توافق با دیگری»، در منطق جمهوری اسلامی، یعنی نفس‌کشیدن تا چالش‌آفرینیِ بعدی. بعلاوه، چون امکان هیچ‌گونه توافق استراتژیک به دلیل ماهیت ایدئولوژیک و غیردموکراتیک جمهوری اسلامی وجود ندارد، توافق‌های تاکتیکی، [به علت اینکه به‌طور غیرمستقیم، مخالفت اصیل و مستقل داخلی را می‌تواند به شکل مقطعی تضعیف کند] قدرت تخریبی و بحران‌آفرین جمهوری اسلامی را در مرحله بعدی افزایش می‌دهد.
به عبارتی، جمهوری اسلامی، فقط وقتی در داخل ضعیف است، وقتی نگران بقا است، در خارج ممکن است امتیاز تاکتیکی بدهد. برای همین در مورد هر نوع مذاکره فعلی یا بالقوه‌ای بایدبه طرفین جمهوری اسلامی در مورد پیامدهای آن برای خودشان و برای جامعه ایران هشدار داد.
حفظ و تقویت ظرفیت‌های رسانهای فعلی مهم و ضروری است. تعطیلی یا کوچک‌سازی و بیکار شدنِ ناخواسته صدها روزنامه‌نگار و فرد رسانهای، خبر خوبی برای روزنامه‌نگاران ایرانی، جامعه ایران و تحولات سیاسی جاری در ایران نیست. این امر چه پیامدِ کاهش بودجه سراسری رسانه‌های مادر و مسائل اداری و ساختاری باشد، چه در موارد خاصی، نتیجه عادی‌سازی روابط دولت‌ها، چه پیامد پارادایم‌شیفت جهانی در صنعت رسانه، و یا همزمانی تصادفی و بی ارتباط این عوامل، برای جامعه ایران، چالش‌های جدیدی به همراه می‌آورد.
#چرک‌نویس
@Rfrens
اگر یک درصد قرار باشد مذاکرات مستقیم، غیرمستقیم، یا پشت‌پرده‌ای بین جمهوری اسلامی و یک بازیگر/ بازیگران متخاصم فعلی و قبلی‌اش در جریان باشد،[که براساس منطق سیاسی و شرایط منطقه نباید دور از انتظار تلقی شود] مطمئن‌شدن از خنثی‌کردن یا کاهش بُرد رسانه‌های فارسی‌زبان، یکی از مهم‌ترین علایق و اولویت‌های امنیتیِ جمهوری اسلامی خواهد بود. موضع رسمی و غیررسمی جمهوری اسلامی، همیشه علاقه به تعطیلی رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور یا کاهش تاثیرسیاسی و انتقادی آنها بوده است.
اگر بتواند با تهدید و ترور، اگر نتواند، با مذاکره، دیپلماسی و اشکال مختلف بده‌بستان متعارف بین دولت‌ها.
باید تاکید کرد که سطح تنش‌ها و میزان تاثیرگذاری جمهوری اسلامی روی این بازیگران به یک اندازه نیست؛ همزمان، رویکرد و برخورد یکسان و مشابهی مثلا بین عربستان، بریتانیا یا آمریکا و یا بازیگران حوزه خصوصی در قبال جمهوری اسلامی وجود ندارد. بنابراین از نظر سیاسی، سخت می‌توان آنها را در امتداد یکدیگر تعریف کرد و در یک دسته گنجاند. اما در طرف مقابل:
براساس «منطق بقا» و نیازهای امنیتی، جمهوری اسلامی همیشه این زمینه را دارد که بدونِ تغییرِ ماهیت و تغییرِ بنیادینِ رفتارش، به گروه‌های مخالف، یا ظرفیت‌های سیاسی و رسانهای مستقل از خود، در شرایط توافق با کشورهای منطقه یا غرب، ضربه بزند. مثال واضح، ادامه و حتی گسترش فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده و تروریستی جمهوری اسلامی بعد از «توافق برجام» است
در مورد وضعیت کنونی و رسانه‌ها، ما هنوز در فضای عمومی، مستندات و شواهی قطعی و کافی در این زمینه نداریم. ولی از نظر تحلیل سیاسی، می‌توانیم آن را یک گزینه، یک احتمالِ ولو کوچک در نظر بگیریم و به تبعات آن فکر کنیم. نتیجه نهایی چنین احتمالی چه خواهد بود؟
تضعیف دستاوردهای ساختاریِ حاصل شده، تحمیل هزینه‌های استراتژیک به ظرفیت‌های رسانهای، اعتراضی و همچنین سیاسی جامعه مخالفان جمهوری اسلامی [که البته مستقل از رسانه و بازیگران مختلف است]، به نفع مدیریت اصطکاک‌ها، تنش‌های سیاسی، امنیتی یا رسیدن به توافق‌های موردی، مرحله‌ای و تاکتیکی.
اساسا ماهیت یک موجودیتِ سرکوب‌گرِ درگیر بقا، چنین رویکردی را اجتناب‌ناپذیر می‌کند.
همزمان، یک جامعه پیگیر رهایی و در جستجوی آزادی و عبور از چنین حکومتی، ناگزیر است به همه احتمال‌ها بیاندیشد و نشانه‌ها را به دقت رصد و تحلیل کند.جمهوری اسلامی، نه تخاصمش با اسرائیل، نه تضاد منافع عمیقش با عربستان، نه چالش‌های امنیتی‌اش برای اروپا و نه دشمنی ایدئولوژیکش با آمریکا را به شکل ریشه‌ای تغییر نخواهد داد. بازیگرانِ غیردولتیِ ناهمسو را نیز همیشه تهدید تلقی خواهد کرد.
در نهایت، جمهوری اسلامی، تلاش خواهد کرد، شتابِ اقداماتِ واکنشی طرفین را کاهش، هم‌افزایی آنها را دچار گسست، امکان واکنش متمرکز آنان را تضعیف، بازتاب همه اینها روی تحولات داخلی را محدود کند و تاثیر تلاش‌ها برای شکستن دیوار سانسور و سرکوب را کاهش دهد و مدیریت کند؛ بعلاوه، جمهوری اسلامی، نه تلاش طولانی‌مدت برای ساختن بمب اتم را رها می‌کند، نه یک بازیگر متعارف منطقه‌ای و بین‌المللی خواهد شد؛ در داخل ایران هم استعدادی برای دموکراتیزه‌شدن ندارد.
«توافق با دیگری»، در منطق جمهوری اسلامی، یعنی نفس‌کشیدن تا چالش‌آفرینیِ بعدی. بعلاوه، چون امکان هیچ‌گونه توافق استراتژیک به دلیل ماهیت ایدئولوژیک و غیردموکراتیک جمهوری اسلامی وجود ندارد، توافق‌های تاکتیکی، [به علت اینکه به‌طور غیرمستقیم، مخالفت اصیل و مستقل داخلی را می‌تواند به شکل مقطعی تضعیف کند] قدرت تخریبی و بحران‌آفرین جمهوری اسلامی را در مرحله بعدی افزایش می‌دهد.
به عبارتی، جمهوری اسلامی، فقط وقتی در داخل ضعیف است، وقتی نگران بقا است، در خارج ممکن است امتیاز تاکتیکی بدهد. برای همین در مورد هر نوع مذاکره فعلی یا بالقوه‌ای بایدبه طرفین جمهوری اسلامی در مورد پیامدهای آن برای خودشان و برای جامعه ایران هشدار داد.
حفظ و تقویت ظرفیت‌های رسانهای فعلی مهم و ضروری است. تعطیلی یا کوچک‌سازی و بیکار شدنِ ناخواسته صدها روزنامه‌نگار و فرد رسانهای، خبر خوبی برای روزنامه‌نگاران ایرانی، جامعه ایران و تحولات سیاسی جاری در ایران نیست. این امر چه پیامدِ کاهش بودجه سراسری رسانه‌های مادر و مسائل اداری و ساختاری باشد، چه در موارد خاصی، نتیجه عادی‌سازی روابط دولت‌ها، چه پیامد پارادایم‌شیفت جهانی در صنعت رسانه، و یا همزمانی تصادفی و بی ارتباط این عوامل، برای جامعه ایران، چالش‌های جدیدی به همراه می‌آورد.
#چرک‌نویس
@Rfrens
در کنار حفظ و تقویت ظرفیت‌های فعلی، وضعیت جدید، به تامل بیشتر، ایده‌های جدید، ابزارهای جدید، رسانه‌های جدید و عقلانیت جدید نیاز دارد. جامعه ایران در حالی که بیش از همیشه به انعکاس حقایق و شنیده شدن صدایش محتاج است، نباید قربانی یک پارادایم‌شیفت رسانهای شود که محصولِ طبیعی داینامیک‌های اجتماعی، رسانهای، اقتصادی و سیاسیِ جوامع دیگر است اما منطبق با روح شرایط حساس فعلی ایران نیست.
همزمان، نباید، خروجی هر پروسه دیپلماتیکی برای کاهش تنش در یک حوزه، به گسترش سانسور و سرکوب در ایران کمک کند.
محدودشدن خبررسانی در حوزه ایران، دست یک حکومت ناسازگار با مردمش، منطقه و جهان را در داخل و خارج بازتر می‌کند. دسترسی به اطلاعات آزاد، یک حق اساسی همگانی است؛ این حق در ایران، به شدت در معرض خطر است.
#چرک‌نویس
آیا مافیای رسانه‌های فارسی زبان چه دولت‌ها چه افراد پلانی جدید برای برنامه امنیتی #پساخامنه‌ای دارند؟؟!
@Rfrens