درود بر شما

من در اسرع وقت پاسخ پیام شما را در یک وویس جداگانه بطور مفصل می‌دهم، زیرا تاکنون افراد بسیاری به من پیام داده‌اند که با خواندن مطالب من دچار افسردگی، خشم، حقارت و پوچی شده‌اند یا حتی از آنهم بدتر عده‌ای رویکردی کاملا ضد زن و زنستیزانه اتخاذ کرده‌اند.

اولا، هرگز نباید با زنان درباره‌ی این موضوعات بحث و گفتگو کنید زیرا در نظرشان مردی بی‌مایه، ضعیف و کم‌ارزش می‌آیید که به دلایلی عقده‌ای شده. هرگونه انتقاد از جایگاه زنانگی در نظر زن به شدت بوی عقده می‌دهد.

ثانیا، تمام تلاش من در این کانال یافتن راهی برای خروج از بحران جنسیتی بوده، با اینحال طبیعی‌ست که پس از پی بردن به حقیقت میزان مشخصی از خشم و عقده را در این راه تجربه بکنید. این حس افسردگی و نا امیدی کاملا قابل درک است چراکه من هم ده سال پیش زمانی که در اوج جوانی با حقایق جنسیتی آشنا شده بودم مدت‌های زیادی به راه خود رفته بودم و با هیچ زنی ارتباط برقرار نمی‌کردم (شاید نزدیک به یک سال مگتا بودم).

این مسئله‌ به «میزان هزینه‌ای» مربوط می‌شود که هر یک از ما به روی «دروغ بزرگ» سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. منظورم از دروغ بزرگ همان دروغی‌ست که جامعه و رسانه‌ها به خورد مردان می‌دهند، اینکه زنان درپی مرد مهربان، عاشق، نایس‌گای و... هستند و این هجمه‌ی بتاسازی که مدام از طریق فیلم‌های هالیوودی و شبکه‌های اجتماعی و... در بوق و کرنا می‌شود به «عقده‌ی مادریابی» در مردان دامن می‌زند. یعنی شما عشق مادرتان را مظهری از عشق زنانه تصور می‌کنید و فکر می‌کنید که زنان موجوداتی مقدس، فداکار، از خودگذشته و مهربان هستند که حقیقتا عاشق مردان می‌شوند، و در نهایت عشق خطاپوشی را پیدا خواهید کرد که «عاشق خودتان» شود و هربار زمین خوردید دستتان را بگیرد و بلندتان کند و باهم به جنگ مشکلات بروید. اما نمی‌دانید که عشق زن به سرمایه‌ی ژنتیکی خود هرگز هیچ شباهتی به همان عشقی که به مرد دارد نخواهد داشت.

منظور من از «میزان هزینه» هم تلاش هرچه بیشترتان جهت سازگاری با آن «دروغ بزرگ» برای بالاتر بردن شانس جذب زنان است. من شاید همه‌ی زندگی‌ام را روی این دروغ هزینه کرده باشم (تلاش و موفقیت تحصیلی در بهترین آکادمیای جامعه و...)، اما در پی اطلاع از بی‌فایده بودن آن‌ها در جذب زنان زیبا، بجای آنکه کینه به دل بگیرم با آن کنار آمدم. البته میزان زیادی از نفرت، خشم، عقده، اندوه و پوچی را هم در این مسیر تجربه کردم. با این حال خیلی زود، شاید در عرض چندین ماه، با این حقیقت کنار آمدم که زاویه‌ی دید من به موضوع کاملا اشتباه بوده است، با اینکه کل زندگی‌ام را به پای آن دروغ هزینه کرده بودم! این همان عقده‌ی معروفی‌ست که فعالان حقوق مرد، بازیکنان و جامعه‌ی منوسفر به آن متهم می‌شوند.

استاد کانالتون عالیه ولی یه انتقاد دارم. چرا انقدر بتاها رو میکوبونی. خیلی بد باهاشون حرف میزنید خیلی از کسایی که میان تو کانالتون بتان و شما دارین بهشون توهین میکنید

سرزنش و تحقیری که در مطالب من وجود دارد برای ایجاد انگیزه به تغییر و دریافتن موقعیت پست مردان بتا در بازار جنسیتی‌ می‌باشد. اگرنه ما با بتایان هیچ مشکلی نداریم چراکه خودمان هم روزگاری جزئی از آن‌ها بوده‌ایم. اما آن‌ها نیاز به کسی دارند که فرش خودفریبی‌ها و دروغ‌های زیبایی که سال‌ها با آن زندگی کرده‌اند را از زیر پایشان بکشد و آنچه در عمیق‌ترین حفره‌های ناخوداگاهشان مخفی کرده‌اند را با صدای بلند و چهره‌به‌چهره برایشان تکرار کند. 

#Red_Pill
@HedonMe

🎢 تبادل قدرت گروهی (قسمت اول)

در ابتدا من یک سناریوی فرضی را تعریف می‌کنم که در آن فردی در یک جمع لطیفه‌ای تعریف می‌کند، سپس عکس‌العمل دیگران به آن جوک را بررسی می‌کنیم و بعد از آن از طریق عکس‌العمل هر فرد نقاط ضعف یا قوتش را تحلیل می‌کنیم، در پایان هم به بررسی مصادیق قدرت در جامعه می‌پردازیم. این تئوری یک تحلیل کاراکتریستیک از مرد آلفا، بتا، امگا و سایکوپت به شما می‌دهد که می‌توانید از طریق آن به شاخص قدرت هر فرد در جامعه پی ببرید. همزمان تئوری قدرت اجتماعی را نیز لابلای تحلیل‌ها آموزش می‌دهم.

فرض کنید ما میزان قدرت اجتماعی دو شخصی که در حال مکالمه بایکدیگر هستند را بطور پیشفرض ۱۰۰ امتیاز تقسیم می‌کنیم. یکی از این دو شخص جوکی تعریف می‌کند، این تلاشی‌ است برای خنداندن طرف مقابل. خندیدن احساس خوبی در مخاطب و در جمع پدید می‌آورد. یکی شدن حضور شما با احساسی خوشایند در جمع باعث افزایش امتیازتان خواهد شد. در واقع عمل تعریف کردن جوک برای جوک‌گو ۱۰ امتیاز قدرت هزینه می‌برد، یعنی او با گفتن جوک ۱۰ امتیاز قدرت اجتماعی خرج می‌کند. اکنون شما به عنوان مخاطب با خندیدن به جوک او ۱۵ امتیاز به آن شخص باز می‌گردانید. این یک تبادل قدرت سالم در روابط اجتماعی میان مردم است.

این معامله به نفع هر دو طرف است و هردو از آن سود می‌برند، در واقع با این معامله رابطه‌ی اجتماعی میان آن‌ها، یا شاخص «صمیمیتشان» افزایش می‌یابد. فردی که با ریسک کردن قدرت خود اقدام به جوک گفتن کرده، کمی بیشتر سود دریافت می‌کند، ممکن است هردو طرف به نوبت برای همدیگر جوک بگویند و اینگونه رابطه‌ای شاد و مفرح داشته باشند، ممکن است یک نفر بیشتر جوک بگوید و مخاطب او با خندیدن به جوک‌هایی که شاید زیاد هم خنده‌دار نیستند تلاش او را پاداش بدهد و… همانطور که گفتم این رابطه‌ای سالم است، این رابطه‌ی «مردم عادی» با یکدیگر است.

🔖 اکنون سناریو را از نو تکرار می‌کنیم:

این بار طرف دوم، یعنی شنونده‌ی جوک، عکس‌العملی غیر‌قابل‌انتظار نشان می‌دهد: مثلا من با دقت به جوک شما گوش می‌کنم، اما پس از تمام شدن آن هیچ نمی‌خندم، بلکه پس از چند ثانیه‌ نگاه سنگین و خیره با لحنی تمسخرآمیز می‌پرسم «تمام شد؟! آفرین».

#Social_Power
@HedonMe

🎭 تبادل قدرت گروهی (قسمت ۲)

احساس بدی که در آن لحظه به شما دست می‌دهد، به معنای واقعی کلمه قدرت اجتماعی‌تان است که دارد از بدنتان خارج می‌شود!

واکنش کذایی ضربه‌ای به تصویر اجتماعی شما وارد کرده است، نه فقط ۱۰ امتیازی که برای جوک گفتن هزینه کرده بودید هدر رفته، بلکه ۱۵ امتیاز دیگر نیز برای «بی‌مزه بودن» یا «ضایع شدن» و... از دست داده‌اید. طرف مقابلتان اما با هزینه‌ی شما ۱۵ امتیاز به دست می‌آورد زیرا اکنون در موقعیت برتری نسبت به شما قرار گرفته است، نه تنها قادر بوده خود را در مقام قاضی قرار بدهد، بلکه با رد فرضیه‌ی بامزه بودنتان به‌طور ضمنی این پیام را ارسال کرده که رابطه با شما برایش چندان اهمیت ندارد. این واکنشی‌ است بیمار و خصمانه، این عکس‌العمل یک سایکوپت است. (نکته: تمام این تحلیل‌ها برای جمعی در فضای واقعی صادق است، نه فضای مجازی).

🔖 شاخص قدرت فعلی در جمع:

اگر یادتان باشد هر دو طرف با ۱۰۰ امتیاز آغاز کرده بودند، اکنون اما سایکوپت ۱۱۵ امتیاز دارد و قربانی او ۷۵ امتیاز. این اختلاف قدرت به هر عضو جدیدی که به جمع وارد بشود از طریق زبان بدن و تنش پنهان آشکار می‌گردد. قربانی سایکوپت خود نمی‌داند اما از این نقطه به بعد، عکس‌العمل قربانی به این عدم توازن است که شاخص قدرت در رابطه را مشخص می‌کند.

ادامه دارد...

#Social_Power
@HedonMe

هایپرگمی تنها شامل عینیت و واقعیت (موقعیت اقتصادی و زیبایی شما و...) نمی‌شود، بلکه کارکرد ذهنی نیز دارد.

📚 هایپرگمی چگونه کار می‌کند؟

پیشتر در این کانال عنوان کرده‌ام که معیارهای زنان برای تشخیص مردی که بطور عمومی توسط آن‌ها «جذاب» تلقی می‌شود معمولا یکسان و تغییرناپذیر می‌باشد و برای مردانی که در این موارد تجربه‌ی میدانی و مطالعه داشته‌اند کاملا شناخته شده است. بخشی از آن با روانشناسی تکاملی قابل توضیح است، یک قسمتی را می‌توان بطور قطع از طریق بیولوژی اثبات کرد و مابقی آنها می‌توانند تحت تاثیر فرهنگ (میم‌ها) قرار بگیرند، اما آنچه در زن تحریک می‌شود همیشه یکسان است، تنها نمودهای آنست که در هر فرهنگی تغییر می‌کند.

گزاره‌ی «زنان همیشه بهترین مرد را انتخاب می‌کنند» ممکن است در مورد یک مرد بسیار چاق، دبنگ، بی‌شعور، بتاچه و زشتی که صاحب یک زن زیبارو، خوش‌اندام، جوان و فریبنده شده به چالش کشیده شود. اما ضعف‌های ظاهری مرد قطعاً جای دیگری به روش‌های دیگری جبران شده، مثلا زبان‌بازی و شوخ‌طبعی روشی برای جعل کمبودهای دیگر است و همین عنصر ممکن است شما را برتر از مردان دیگر جلوه بدهد (نگاه بکنید به پارتنر سلنا گومز). پس اگر از بیرون مردی را می‌بینید که صاحب یک زن بالاتر از خود است، ضعف‌ها و کمبودهای آن مرد در طی یک «مانور ذهنی» تحریف شده و از آنچه واقعا هست، به آنچه زن می‌بیند تحول یافته.

به همین دلیل است که گفتیم بهترین گزینه به نظر «آن زن»، نه به نظر شما‌. چرا؟ چون هایپرگمی کارکرد ذهنی دارد، ممکن است شما در جهان واقعی جایگاه پایینی داشته باشید اما در ذهن زن خودتان را برترین مرد ممکن نشان دهید. بازی نیز دقیقا همین ذهنیت زن را تارگت قرار می‌دهد و عینیت چیزی که هستید را عمدتا دربرنمی‌گیرد، یعنی شما می‌توانید از طریق اتخاذ یکسری تاکتیک‌های ذهنی، چندین ریشتر خود را بالاتر از چیزی که هستید نشان بدهید و در ذهن زن خودتان را در مقام «برترین» تثبیت کنید.

📬 آیا هایپرگمی یک پدیده‌ی علمی‌ست؟

گزاره‌ی «هیچ زنی شما را انتخاب نمی‌کند مگر اینکه شما را از تمام مردان موجود در زندگی خود برتر ببیند» یک گزاره‌ی علمی هم به شمار می‌رود، زیرا ابطال‌پذیر است. ابطال آنهم در عمل رخ می‌دهد، بارها زنانی را مشاهده کرده‌ایم که با یک مرد پائین‌تر از خودشان ازدواج کرده‌اند، زنانی که در برخورداری از موقعیت اجتماعی، اقتصادی، ظاهری و هرگونه مشخصه‌ی دیگری از مردی که انتخاب کرده‌‌اند برتر هستند و خودشان هم اینرا می‌دانند (هیچ بازی ذهنی و فریبی هم در کار نبوده).

اما میزان خوشبختی و رضایت زنان در این وصلت‌ها و درصد طلاق در خانواده‌هایی که مثلا زن در آن درآمد بالاتری از مرد دارد یا به هر نحوی از او سرتر است و هرگونه تحقیق و مطالعه‌ای که در اینباره انجام شده نشان می‌دهد یک عامل ثانویه منجر به این انتخاب شده، نه میل عریان زن به همسرگزینی. (مثلا فشار رانه‌های زیستی، یا فشار خانواده‌ی دختر به ازدواج، یا ازدواج سنتی بدون شناخت قبلی و هر عامل ثانویه‌ی دیگری که می‌تواند باعث این وصلت شده باشد). وانگهی مطالعه‌ی این ازدواج‌ها به درد ما نمی‌خورد و چیزی به دانش‌مان پیرامون بازی نمی‌افزاید، ما در این کانال پیرامون نورم‌های تجربی صحبت می‌کنیم نه استثناها.

#Hypergamy
@HedonMe

استا عزیز مگتاوها ایدئولوژیشون کاملا عین ماست
ولی احمقا از بس گاون که به ما فقط فحش میدن. نمیفهمن اخه ادم احمق ماها تفکراتمون دقیقا عین همه فقط فرقمون اینه ماها به زن باج نمیدیم و با برگ برندمون باهاش ارتباط برقرار میکنیم، اونا کلابا زن ارتباط برقرار نمیکنن و میگن هرکسی که با زن ارتباط برقرار کنه داره بهش خرسواری میده. سر همین به ماها فحش میدن. هرچیم بهشون میگی ما عین همکار میمونیم ایدئولوژیمون یکسانه. اگرم با زن ارتباط برقرار میکنیم از راه بردش وارد میشیم. حالیشون نمیشه که نمیشه

________________
#iWWBXnbF

🔹مگتاو و سراب آرامش

درود
بله درست می‌گویید، شما هر چه به رسانه‌هایشان بروید چیزی بجز خشم و عقده نمی‌یابید! آن‌ها هیچ روشی برای حکومت بر انگیزه‌ها و امیال ندارند و تنها سرکوب غریزه را انتخاب کرده‌اند.

ببینید دوست عزیز، این واقعا اراده می‌طلبد که عیش و نوش در زندگیتان وجود داشته باشد و شما عمدا به آن پشت بکنید، اما اینکه شما یک بازنده‌ی اجتماعی باشید و هیچ دختری شما را انتخاب نکند و بعد خودتان را مگتا بخوانید هیچ هنری در آن نیست! در واقع مگتاو نه یک انتخاب آگاهانه، بلکه یک تحمیل است. این بندگان خدا اصلا گزینه‌ی دیگری نداشتند و در آخرین سوراخ باقی‌مانده فرورفته‌اند و با آن خودارضایی روحی می‌کنند. من شخصا کمتر کسی را دیده‌ام مگتاو باشد و همزمان قدرت عینی روابط متعدد با زنان را هم داشته باشد. چیزی که هست یک عده‌ی مفلوک و سرخورده از مردان امگا و منتقد بازی‌ست که طرد شده‌اند و برخلاف بتاچه‌های معمولی، به جای مبارزه و اصلاح موقعیتشان هرچه بیشتر عقب‌نشینی می‌کنند، با یکی از آن‌ها نشست و برخاست کنید به عقده‌های سرکوب‌شده و نفرتشان بهتر پی می‌برید. زمانیکه شما به حقیقت تلخ پی می‌برید باید از آن به عنوان پُلی برای پیشرفت و حرکت روبه‌جلو استفاده بکنید، نه عقب‌نشینی کردن و درجا زدن.

وانگهی آدم اگر بخواهد کاری جدی‌تر از خانم‌بازی و عیش و نوش انجام بدهد آنوقت چه؟ من الان چند سالی‌ست دارم یک کتاب می‌نویسم و چند صد صفحه‌ای از آن را تحریر کرده‌ام، اما هروقت می‌خواهم افکار جدی و منسجمی خرج آن بکنم دلم برای خانم‌بازی و... تنگ می‌شود و افسرده می‌شوم. تعادل واقعا نعمت بزرگی‌ست!

🔖 ادامه در پست بعدی...

@HedonMe

اما من به عنوان یک هدانیست متوجه شده‌ام لذتی که در انکار ارادی لذت هست در خود لذت وجود ندارد. من پس از انکار لذت احساس می‌کنم بر خودم فائق آمده‌ام. یک قدرتی‌ست بسیار عمیق، این حس که سرنوشتم در اختیار خودم است و هیچ‌کس نمی‌تواند آنچه را ندارم از من بگیرد.

شما یک هدانیست به من بدهید و من به شما مردی را نشان می‌دهم که می‌توان او را از طریق تهدید دسترسی وی به آبژه‌ی لذتش کنترل کرد، فریب داد و به هر سو کشاند، اکنون یک زاهد به من بدهید، و من مردی را به شما نشان خواهم داد که هیچ‌کس قادر نیست به اختیار و اراده‌ی او نسبت به خودش تعرض بکند.

به نظر می‌رسد بسیاری از خصلت‌های نیک انسانی زاییده‌ی خودانکاری هستند نه خودپذیری. تغییر مثبت تنها از طریق غلبه بر نفس سرکش و پرهیز از عمل ناپسند است که حاصل می‌شود. من خیلی دیر این راه را شروع کرده‌ام اما ای کاش ده سال پیش راهنمایی در این مسیر داشتم. منظورم راهنمای زنده است که با او در باب فلسفه‌ی زندگی و هدانیسم سخن بگویم نه مردانی که چهارصد سال پیش‌تر مرده‌اند.

@HedonMe

❤️‍🔥 لذت‌گرایی

بین «آرمان فلسفی» و «سبک زندگی» تفاوت هست، هدونیسم باید سبک زندگی شما باشد نه آرمان فلسفی‌تان. به عبارتی دیگر: همچون کاپیتالیست زندگی کن، همچون فاشیست بیاندیش، همچون کمونیست حرف بزن و همچون آنارشیست سکس داشته باش!

@HedonMe

استاد چرا مردم ایران انقدر نوستالژیکن و همش یاد قدیما میکنن. به هرکی میگی، میگه اره قدیما خوش تر بودیم حالمون بهتر بود
شما وقتی حالتون بده چکار میکنید چطوری حالتونو خوب میکنین

________________
#sgAHctco

🗣 پاسخ:

برای مردم ایران که نه در زمان حال زندگی خوشی دارند و نه چشم‌اندازی در آینده، تنها چیز باقی‌مانده مرور خاطرات گذشته‌ است و آنقدر آنرا در ذهن تکرار کرده‌اند که از آنچه واقعاً بوده تبدیل به یک موقعیت رویایی و اساطیری شده و حسرت تکرار آن مایه‌ی غم و اندوه دردناکی در سینه‌ی فرد می‌شود. یکی از عوارض زندگی در جهان مدرن همین است که «گذشته‌ها» همواره زیباتر جلوه داده می‌شوند، با اینکه شاید موقعیت امروز شما به مراتب بهتر و مرفه‌تر باشد، اما شب‌های خود را با مرور کردن خاطرات اندوهگین به آن دیروزها می‌گذرانید و دوست دارید می‌توانستید آنرا دوباره از نو تجربه بکنید.

زمانی که من غمگین می‌شوم کنار پنجره‌ی منزلم می‌نشینم، قطعه‌ای نوستالژیک را لوپ می‌کنم، پیپ‌ام را می‌چاقم و ذهنم را به افکار سبک و شناورم می‌سپارم. خیلی زود افکار به احساسات غلبه می‌کند و من خودم را فراموش می‌کنم، و به معنای تحت‌الفظی کلمه در خودم غرق می‌شوم. یکسری از بهترین ایده‌هایم را طی این مراقبه‌ها بدست آورده‌ام و برخی از مهم‌ترین تصمیم‌های زندگی‌ام را در این احوال گرفته‌ام.

@HedonMe

دوستانی که در لیست مشاوره‌ی این هفته قرار دارند، اگر قصد مشاوره‌ی شخصی پیرامون موضوعاتی بجز جذب زنان را دارید (موضوعاتی همچون هدف زندگی، چرایی وجود انسان، وجود یا عدم وجود خدا، پرسش‌های فلسفی و...) بدلیل گستردگی دنیای فلسفه و مکاتب مختلف، پیش از مشاوره موضوع آن را تعیین کنید و به من اطلاع دهید که در جلسه‌ی مشاوره جهت و خط گفتگو مشخص باشد تا بطور منسجم‌تری پیرامون موضوعات مطروحه به گفتگو بنشینیم.

@HedonMe

استاد اگه اروپا دین رو کنار زد و تو رنسانس کلی پیشرفت کرد پس اصلا چرا ادم ها دین رو اختراع کردن؟
از نظر تکاملی دین به ضرر جوامعه چرا پس میم دینداری انقدر موفق شد؟

________________
#RrAcaoby

کارکرد مثبت دین آشکار است. در جوامعی که کد مذهبی/اخلاقی اعضای آن به چالش کشیده شود، سلسله‌مراتب هم از اعتبار ساقط شده و هرکس می‌تواند جای هرکس را بگیرد که این منجر به پدید آمدن یک بی‌اعتمادی بسیار عینی در سطح جامعه می‌شود. در جامعه‌ای که خدا جایگاه هرکس را از قبل به او بخشیده است و هر آنچه شما انجام می‌دهید فارغ از منفعت و سودی که به شما می‌رساند ارزشی بی‌پایان نزد پروردگار دارد، همه‌ی اعضا احساس مهم بودن می‌کنند و برای اول شدن یکدیگر را نمی‌درند، زیرا در صورت به چالش کشیدن دستور خدا در دیگی از مذاب تا ابد خواهند سوخت. اینست که این همبستگی و همکاری مدلی منطقی برای منفعت تمام اعضای یک جامعه خواهد بود و کسی که از این قاعده بیرون برود «مرتد» و سزاوار مرگ است.

سرکوب این کدهای اخلاقی باعث بوجود آمدن احساس خلاء میان اعضای جامعه می‌شود که امروزه در هرج و مرج ایران شاهد آن هستیم. چیزی از جنس همان مشکل کارامازوف که هشدارش را می‌داد، «بدون مذهب هر قتل و غارتی ممکن می‌شود»! تجربه‌ی جوامع سکولار نشان داد که این مدل اخلاقی خیلی زود با مدلی منطقی‌تر و کارامدتر جایگزین می‌شود. این ویژگی دین ذاتا کارکرد مثبتی در تاریخ تکامل داشته و از دلایل رشد و موفقیت بی‌نظیر آن بوده است، اما اکنون با گسترش علم و دانش نباید جایی برای خرافه‌پرستی باقی بگذاریم و باید این ستون فرهنگی جوامع عقب‌مانده را در مراحل آغازین تمدن نابود بکنیم، زیرا قصد و توانایی عزیمت به مراحل بعدی را داریم.

@HedonMe

رفتارهای جمعی بشریت از مدل‌های میمتکی پیروی می‌کنند (Meme)، این گروه از اخلاقیات و رفتارهای جمعی در تولید و تداوم خود موفق بودند، بطور مثال دعا کردن اثری مشابه مدیتیشن می‌گذارد، نقوش سنتی زن و مرد یکدیگر را برای هم جذاب می‌کردند و... تمام این میم‌ها تنها یک هدف داشتند: بقا. و در رسیدن به آن هدف نیز موفق بودند، اگرنه امروزه ما اینجا وجود نداشتیم. این مذاهب‌ هم قطعا حاصل آزمون و خطای فرهنگی بوده‌اند و کاتالیزور آن‌ها «مرگ» یا «زندگی» بوده است، برای همین باید در ذات خود پیرو دگم‌ها باشند زیرا در غیراینصورت پاسخ مثبت نخواهند داد. اما میم‌های مدرنتیه چنانکه پیشتر توضیح داده‌ام (مثلا در این پست و این تحلیل) قادر به تولید و توسعه‌ی جمعیتی نیست و در هر نسلی کمیت جامعه رو به تحلیل می‌رود. مثل کشور ایران که در چند دهه‌ی اخیر دچار رکود شدید زاد و ولد شده و دولتمردان هم به هر ریسمان پاره‌ای آویزان می‌شوند تا خانواده‌ها را به هر شکلی مجاب کنند بیش از سه بچه بزایند. اینست دلیل بیلبوردهایی که خانواده‌های پربچه و شلوغ را تبلیغ می‌کند، برنامه‌های داخلی که آخوند آن توصیه به جوجه‌کشی می‌کند، پروپاگاندای فرزندآوری و...

@HedonMe

استاد عزیز تشکر میکنم از آموزشاتون
شنا توصیه به خوندن آثار کامو کرده بودین. من فلسفه اگزیستانسیالیسم و نهیلیسم رو خوندم اثار نیچه هم خوندم. اینا یه هدفایی برای زندگی تعیین کردن که ارزش مبارزه کردن داره.
ولی وقتی افسانه سزیف کامو رو خوندم متوجه نشدم دقیقا کامو چطور داره غلبه به پوچی میکنه. سزیف تا ابد محکوم شده یه صخره بزرگ رو ببره نوک قله کوه و وقتی صخره از نوک کوه سقوط کرد دوباره اینکارو تکرار کنه و صخره رو بیاره بالا. سزیف اینکار رو تا ابد باید انجام بده چون خدایان فکر میکردن بی هدفی بدترین شکنجه دنیاست. و این نماد انسان مدرنه که کاملا بی هدف سرگردانه و نمیدونه اصلا برای چی زندس. تحلیل کامو تو این کتاب چی بود؟

________________
#mqtmbYZI

پیرامون هیچ‌گرایی (نهیلسیم) و پوچ‌انگاری (آبزوردیسم) پیشتر اندکی توضیح داده‌ام. من پیشفرض‌های این دیدگاه را نه تایید و نه تکذیب می‌کنم، صرفا آن را تشریح می‌کنم (مثلا یکی از پیشفرض‌های آن اینست که مذهب ساخته‌ی دست انسان است).

📚 کامو چگونگی غلبه بر پوچی انسان مدرن را از چشم‌انداز فلسفه‌ی آبزوردیسم اینگونه بررسی می‌کند:

انسان ذاتا هدف‌گراست، اما از دیدگاه کامو هنگامی که انسان مدرن بر اثر پیشرفت‌های علمی درمی‌یابد خدایی وجود ندارد، هیچ هدف والاتری در جهان نیست و ما انسان‌ها موجوداتی هستیم به حال خود رهاشده‌، تقابل «انسان هدفگرا» و «جهان بی‌هدف» منتج به وضعیت پوچی می‌شود.

@HedonMe

🔖 در فلسفه‌ی آبزوردیسم سه راه عمده برای رهایی از این پوچی وجود دارد:

۱. عده‌ای مانند ارنست همینگوی و صادق هدایت نمی‌توانند آن را تحمل کنند و دست به خودکشی می‌زنند، صادق هدایت با گاز و ارنست همینگوی با اسلحه‌ی دولول به خود شلیک کرده و خودکشی می‌کند.

۲. عده‌ی دیگری هم «خودکشی فلسفی» می‌کنند که کامو آنرا خودفریبی با ادیان سامی و ایمان به دین می‌دانست، فرد دیندار از طریق پذیرفتن دین به مثابه یک افیون ذهنی به این باور می‌رسد که جهان خالقی دارد، حقیقتی مستقل و هدفی فارغ از افکار ما آدمیان آن بیرون وجود دارد که می‌توان در جست‌وجوی آن رفت و به آن دست پیدا کرد، و انسان سنت‌گرا اینگونه خود را از سیاهچال وحشتناک پوچی نجات می‌دهد.

۳. وانگهی عده‌ی دیگری که به زعم وی «قهرمان پوچی» هستند، در عین اینکه پوچی انسان را پذیرفته‌اند به آن غلبه کرده و بر آن چیره می‌شوند. مرسو در ناول «بیگانه» یک قهرمان پوچی‌ تمام عیار است. (زمانی که «سه‌گانه‌ی پوچی» را بخوانید متوجه ارزش‌های ذاتی و اصیل زندگانی می‌شوید، و یک هدف بزرگ و باشکوهی که ارزش مبارزه داشته باشد را برای خود برمی‌گزینید).

کامو انسان را موجودی ناتوان در مقابل کیهان می‌دانست. این دیدگاه آبزوردیستی از دستاوردهای علمی بشر برآمده است، برای مثال کهکشان بزرگ ما (راه شیری) با آنهمه شکوه و عظمت در مقیاس بزرگ‌تر همچون ریگ کوچکی در ساحل کیهانی شناور است، در میان عظمت سرسام‌آوری که در مخیله‌ی بشر هم نمی‌گنجد، انسان مدرن چه جایگاهی می‌تواند در آن داشته باشد؟ این علاقه به ژانر آخرالزمان در سینما به نوعی بیانگر روح هنری انسان قرن ماست، خیام تولد و مرگ انسان را مثل زندگی یک مگس بی‌اهمیت و ناچیز تلقی می‌کند:

یک قطره‌ی آب بود با دریا شد
یک ذره‌ی خاک با زمین یکتا شد
آمد شدن تو اندر این عالم چیست
آمد مگسی پدید و ناپیدا شد

@HedonMe

رفقا پست‌هایی که از کانال اصلی حذف بشوند به این کانال منتقل خواهند شد.

همه مدرسا میگفتن هرچی بیشتر بکن دررو باشید بهتره و دخترا عاشقش میشن و... تو اولین کسی بودی تو فضای فارسی که گفتی اگه بکن دررو باشی دختر ترکتون میکنه و نباید تو بازی افراط کنید و تصویر بکن دررو بودن رو بدین
ولی راه حلی ارائه ندادی که چجوری بکن دررو خودمونو نشون ندیم؟

________________
#PTXWFBas