😭😭😭😭

از شکست خون ما تصویر می‌گیرد غروب
ای فلک آخر تو هم شرمی نداری، تا به کی؟

گرگ را چوپان گرفتن از شعور گله نیست
پنبه را نزدیک آتش می‌گذاری تا به کی؟

تلگرام👇
@QaharAsi

چهره‌ها از خون انسان‌ها اناری تا به کی؟
خون ما در جاده‌های مرگ جاری تا به کی؟

شهر از سلاخ‌ها مملوست، ای عشق غریب
زیر تیغ کینه سرهای قناری تا به کی؟

روز، مرثیه به بلبل، شب، عزا بر مرگ گل
باغ درگیر تبرها، سوگواری تا به کی؟

بر تن بیمار میهن هیچ کس مرهم نماند
خاک خسته، خاک ویران، داغ‌داری تا به کی؟

از شکست خون ما تصویر می‌گیرد غروب
ای فلک آخر تو هم شرمی نداری، تا به کی؟

شاخه‌ی افتاده دور ازشانه‌ی کاج بلند
از تبرها مانده بر دوشت سواری تا به کی؟

گرگ را چوپان گرفتن از شعور گله نیست
پنبه را نزدیک آتش می‌گذاری تا به کی؟

پاسخ دشمن فقط یک مشت‌، مشت وحدت است
بامیانی! فاریابی! قندهاری! تا به کی؟

نجیب بارور

تلگرام👇
@QaharAsi

#انگیزشی
تنها پرنده ای که عقاب را نول می‌زند
کلاغ است.
کلاغ به پشت عقاب می‌نشیند و گردنش را نول می‌‌زند، اما عقاب نه واکنشی نشان می‌دهد و نه با کلاغ می‌جنگد؛ عقاب وقت و انرژی‌ اش را صرف کلاغ نمی‌کند!
به راحتی بالهای خود را باز می‌کند و پرواز می‌کند.
هرچه عقاب بالاتر و بالاتر پرواز کند، نفس کشیدن به کلاغ دشوارتر شده می‌رود و در نهایت به دلیل کمبود اکسیجن، کلاغ سقوط می‌کند.

وقت خود را با کلاغ ها تلف نکنید. شما خود را به ارتفاعات برسانید، آنها خودبخود سقوط می کنند.

به قاتلِ مردمِ کابل
طبلِ کشتار مزن، فتنه مران ای قاتل
بیش از این خیره مشو، کور مخوان ای قاتل
کس نمانده ست در این وادیِ دوزخ بی غم
تو دگر بس کن و آتش مفشان ای قاتل
خونِ یک شهر رعیّت همه بر گردنِ توست
ملّتی از تو به فریاد و فغان ای قاتل
تو چه بیمار پیِ کشتنِ مردم شده ای
تو چه زشتی، چه پلیدی، چه زیان ای قاتل
کودکان از تو سراسیمه، زنان از تو به لرز
تو چه شمری، چه یزیدی، چه گران ای قاتل
نه به انسانیت از نامِ تو آید بویی
نه به اسلامیت از رویِ تو، آن ای قاتل
تو چه نامرد، چه آدم کشِ بی مقداری
که بِهِت«آدم» گفتن نتوان ای قاتل
خونِ این شهر فراموش نخواهد گشتن
گرچه از کعبه بیارند ضمان ای قاتل
ذرّه ذرّه، ز تو تصویرِ جنایت دارد
نتوان کرد چنین چهره نهان ای قاتل
بویِ خون از در و دیوار بر افلاک شده ست
باش تا آید، پادافرهِ آن ای قاتل
نیست در شهر کسی کاو نفرستد لعنت
به جفاهایِ تو وآن نام و نشان! ای قاتل
کافران را تو برائت ز شقاوت دادی
ملحدان را تو شدی کام ستان ای قاتل
خاکِ بیچاره ندانم چه قَدَر درد کشد
از حضورِ تو به مرگِ دگران ای قاتل
به تو می گویم ای مجریِ برنامهٔ شهر
کربلا خبثِ تو را کرده عیان ای قاتل
کابل ۱۳۷۲
#قهار_عاصی

تلگرام 👇
@QaharAsi

در شهری که
دستانِ مرد هم
از تنگمایگیش
پوسیده می شود،
و زندگی
جریانِ نامنظّمِ فرسایشی است
ممتد
آدمی را
در حقارتی ممتد،
یا تعبیری است ناشیانه از انسان
در بیگانگی با آیینه اش،
آه!
دستِ چه کسی را باید
به اعتماد فشرد؟
در شهری که حرف ها
آن قدر در عزایِ مفهوم
رنگ و رخ باخته اند
که الف می شود
آتش
که با می شود
باروت
و سخن
همه از گردشِ آسیابی است در خون،
با که از آن سویِ این شهر سخن باید گفت؟
در شهری که آغاز نیست
ادامه نیست
خورشید را چه گفته بخواهی به خانه ات؟
در شهری که
زیبایی
تفسیری است کنایه آمیز
از تفنگ
کشتن
یا کشته شدن،
و هنر
حصاریی پنج کارته است
و ادبیات
اسیرِ دوازده پل
شعر را از چه درِ باز برون باید برد؟
در شهری که
آدم ها
-کابوس هایِ سیّارِ مرگ-
-تابوت هایِ عقیمِ لبخند-
همه زندانیِ مجبوریت و واهمه اند
به کنارِ چه کس احساسِ خودی باید کرد؟
زیرِّ نامِ چه کس از عشق دهل باید زد؟
۲۲سنبله۱۳۶۳ کابل
#قهار_عاصی

تلگرام 👇
@QaharAsi

مرگ آمد و معنی زمان دیگر شد
غمنامهٔ خون مردمان از سر شد
هم حشمت سبزه زار را فتنه گرفت
هم شوکت باغ خاک و خاکستر شد
#قهار_عاصی

تلگرام 👇
@QaharAsi

تا دامنِ آفتاب در چنگِ من است
با هرچه شب است و تیرگی، جنگِ من است
نی گفتن و خودسری که عیبش دانی
اوجِ هنر و کمالِ فرهنگِ من است

تلگرام 👇
@QaharAsi

شعری برای گریه😢
سرودی برای رقص
شهری برای حادثه
کوهی برای جنگ
آهی برای حوصله
طبلی برای خشم

#قهار_عاصـی

تلگرام 👇
https://T.me/QaharAsi

‏خنجر
گلوله
خار
ویرانه
اشک
سوگ
چندان که لب ز لب بگشایی
زخم
تالاب خون
محاکمه
گورستان
با این‌همه برای خود آشفتیم
با این‌همه ز عشق(وطن) سخن گفتیم

#قهار_عاصی

تلگرام 👇
https://T.me/QaharAsi

صدایی در گلویم خانه کرده
که دنیایِ مرا ویرانه کرده
چنان تلخ است و دردآلود و غمگین
که آهنگش مرا دیوانه کرده

#قهار_عاصی

تلگرام👇
https://T.me/QaharAsi

هر آن چه از سرِ این شهرِ خسته می گذرد
شکسته می رسد، از ره گسسته می گذرد
خیالِ خاطرِ خوش جلوه بالِ عنقایی است
کز آسمانِ سرِ ما شکسته می گذرد
از این دیار، از این یادگارِ آبایی
زمانه،بقچهٔ امّید بسته، می گذرد
نه بانگِ مهر، نه بویِ صداقت است این جا
محبّت از برِ ما دست شُسته می گذرد
لوگر ۲ جوزایِ ۱۳۶۴
#قهار_عاصی

تلگرام👇
@QaharAsi

هنگامهء سبز مرغزار آخر شد
من چشم به راه و انتظار آخر شد
پاییز رسید و گندم ها داس افتاد
ای یار کجایی که بهار آخر شد
فرشته یادی بود فرشته خوابی بود
فرشته خاطره بود, فرشته رفت که رفت
ای ماه فرشته مرا دیدی اگر
یا ز آن گل من سراغ بشنیدی اگر
بر گو که هنوز امانت عشق ترا
دارد به بغل بدو تابیدی اگر
فرشته یادی بود فرشته خوابی بود
فرشته خاطره بود, فرشته رفت که رفت
بر راه تو بنشسته جنون گریه کنم
دریا دریا سرشک خون گریه کنم
از هیچ مسافری نیابم اثرت
در کوتل عشق بی ستون گریه کنم
فرشته یادی بود فرشته خوابی بود
فرشته خاطره بود,فرشته رفت که رفت
دور از تو غریب و بی نوا میمانم
بی هیچ کس و کوی خدا میمانم
ای جفت من ای عزیز ای نیمهء من
خاکم به سر از تو گر جدا میماند
فرشته یادی بود فرشته خوابی بود
فرشته خاطره بود,فرشته رقت که رفت
تا کی که نیایی و منت یاد کنم
تا چند در آرزو دلم شاد کنم
تا کی گل خاطرات رنگین ترا
در خم خم کوچه ها فریاد کنم
فرشته فرشته فرشته

به کانال تلگرام ما بپیوندید👇👇👇
https://T.me/QaharAsi
ما را در انستاگرام دنبال کنید.👇👇👇
https://www.instagram.com/qahar.asi/
ویب لاگ👇👇👇
http://qaharasi.blogspot.com/?m=1

باز خونِ بی گناهان، بی کسان
جاده ها را جویباران ساخته
باز رویِ نعش هایِ زخم زخم
شهر، سوگِ تازه ای انداخته
کشته می گردد، برهنه، گرسُنه
کودکانِ بی سیاست، بی تفنگ
باز زانو می زند در پایِ مرگ
مادرانِ نابلد با جور و جنگ
باز بازی می کند با نعشِ شهر
پنجه هایِ کرکسِ بیدادِ نو
باز قد برمی کند فوّاره ها
از گلویِ زخمِ نو، فریادِ نو
باز کبر و کینه دامن می زند
عقدهٔ حیوانیِ نامرد را
یا یتیمی می فزاید بر یتیم
یا که دردی مر دلِ پر درد را
باز بر این شهرِ بیمارِ فقیر
بولهولِ خون دهن وا می کند
آسمان بارِ دگر از دورِ دور
مردنِ ما را تماشا می کند
باز ملّت خون چکان از پای و سر
مرده هایش را شماره می زند
باز ملّت داغ داغ از دستِ غم
نسجِ خونینِ کفن بر می تند
باز شب در هیئتِ آوارِ خون
تیره تیره می خزد بر بام و در
باز روز از بسترِ سُربینِ صبح
خسته خسته می گدازد پای و سر
باز در جنگِ دو تا قُچ، پایِ میش
می شود اشکسته و جان می دهد
در گلاویزیِّ دو ورزا به هم
هین خرِ بیچاره تاوان می دهد
باز آن را که نه پایِ رفتن است
زین ولایت بُمّ بر سر می زنند
باز آن را که نه پایِ ماندن است
زین ولایت نعل بر پا می کنند
باز مرمی ها و آتش پاره ها
چشم ها و سینه ها را می درند
اضطراب و هول افتاده ست باز
باز از هر سو جنازه می برند
این یکی در کنجِ مخفی گاه سخت
آن یکی هم بر بلندا کینه توز
تا بپرسی، کیست که کشته شده
بانگ آید که: سقا، که: پینه دوز
باز شهرِ خسته از بسیار مرگ
سوخته، ویران شده، بشکسته است
آسمایی باز می مویَد ز سوگ
باز کابل در عزا بنشسته است
۱۶ حوت ۱۳۶۸ کابل
#قهار_عاصی

به کانال تلگرام ما بپیوندید👇👇👇
https://T.me/QaharAsi
ما را در انستاگرام دنبال کنید.👇👇👇
https://www.instagram.com/qahar.asi/
ویب لاگ👇👇👇
http://qaharasi.blogspot.com/?m=1

من درد به دوشِ شامِ تارِ وطنم
دل پختهٔ رنجِ روزگارِ وطنم
آهم همه انتظار، اشکم همه صبر
من خاطره دارِ حالِ زارِ وطنم
#قهار_عاصی

تلگرام 👇
https://T.me/QaharAsi

بریده‌هایی از عصیان عاصی

نشستن
استخوان مادری را آتش افکندن
به این معنی که گندم‌زار خود را
بستر بوس و کنار هرزه برگان ساختن
از هر که آید
از سرافرازان نمی‌آید
فلاخن در کمر دارم
برای نه
به سر زوری
خدا حافظ گل سوری

خون من خون تلخ ایمان است
خون آبایی خدنگ و بلوط
خون بسیار سبز آزادی
خون هشتاد قرن عصیان است
قامتم!
قامت سخت استخوان شرف
انجمادی زخون مردان است
لاجرم!
به دهان شکسته میماند
شهر بی قهرمان نمی خواهم

#قهار_عاصـی

تلگرام 👇
@QaharAsi

تقویمِ سال باز به هم خورده ست
بربادیِ شکوهِ سپیداران
آغاز گشته و
فصلِ دگر برایِ فراموشی است.
هرچند سال، سالِ پریشانی است
وَ آفتاب، وزنِ دگر دارد
و بادِ هرز
زمزمهٔ دیگر
بسیار شاذناله گرفته ستم،
امّا چه سود
فصل
گوری دگر به خاطرِ خاموشی است،
فصلِ دگر برایِ فراموشی است.

#قهار_عاصـی

تلگرام
@QaharAsi

هروعده که دادند به ما باد هوا بود
هرنکته که گفتند غلط بود و ریا بود

شاعر : ایرج میرزا
دکلمه : مریم دُورنه
تدوین : نجیب الله خلیلی

تلگرام👇
@QaharAsi

بی آن که به انتظار، خون گریه کنند
بی آن که ز زندگی برون گریه کنند
یک تن به مقامِ عشق لبخند شدند
بی آن که برایِ چند و چون گریه کنند
#قهار_عاصی

تلگرام 👇
@QaharAsi