✨ عملگر ارجاع (&) در PHP چیست؟

عملگر ارجاع در PHP (&) یک عملگر مهم است که برای ارجاع دادن به محل حافظه یک متغیر به جای کپی ارزش آن استفاده می‌شود. به زبان ساده، وقتی شما از عملگر ارجاع استفاده می‌کنید، به جای اینکه یک نسخه جدید از متغیر ایجاد کنید، شما به همان نسخه اصلی متغیر دسترسی پیدا می‌کنید و هر تغییری که روی آن اعمال کنید، مستقیماً روی متغیر اصلی اثر می‌گذارد.

📖 استفاده از ارجاعات در PHP:

استفاده از ارجاعات در PHP می‌تواند در موارد زیر مفید باشد:

1️⃣ تغییر متغیرها در داخل توابع:
وقتی یک متغیر را به عنوان پارامتر به یک تابع پاس می‌دهید و می‌خواهید که تغییرات داخل تابع روی متغیر اصلی اعمال شود.

2️⃣ به اشتراک گذاری متغیرها بین چندین بخش از برنامه: برای جلوگیری از کپی‌کاری بی‌مورد و صرفه‌جویی در حافظه.

3️⃣ کار با آرایه‌ها و اشیاء:
که معمولاً حجم بیشتری دارند و کپی کردن آن‌ها می‌تواند منابع زیادی مصرف کند.

🔍 مثال عملی:

function add_prefix(&$string) {

    // Add a prefix to a string
    $string = 'prefix_' . $string;

}

$myStr = 'name';
add_prefix($myStr);
echo $myStr; 
// Output: prefix_name

در این مثال، myStr$ از طریق ارجاع به تابع add_prefix پاس داده شده است. بنابراین، هر تغییری که تابع روی پارامتر اعمال می‌کند، مستقیماً روی متغیر myStr$ اعمال می‌شود.

💡 نکات کلیدی:

- استفاده از ارجاعات می‌تواند به بهینه‌سازی حافظه کمک کند، اما باید با احتیاط استفاده شوند چون ممکن است منجر به نتایج غیرمنتظره شود اگر به درستی مدیریت نشوند.

- ارجاع دادن به یک متغیر با استفاده از عملگر & در هنگام ارسال آن به توابع، انتقال به آرایه‌ها، یا در هنگام کار با متغیرهایی که به صورت (global) یا استاتیک (static) تعریف شده‌اند، استفاده می‌شود.

🛠 مدیریت ارجاعات:

- هنگامی که دیگر به ارجاع نیازی ندارید، می‌توانید با استفاده از تابع unset ارجاع را حذف کنید.

- ارجاع دادن به یک متغیر فقط روی متغیرهایی که قابل تغییر هستند (مانند متغیرهای نوع Scalar، آرایه‌ها، و اشیاء) امکان‌پذیر است، نه روی مقادیر Literal یا Expressions.

👩‍💻 بهترین شیوه‌ها:

- توصیه می‌شود که قبل از استفاده از ارجاعات، مطمئن شوید که واقعاً به آن نیاز دارید.

- برای جلوگیری از سردرگمی، ارجاعات را به گونه‌ای مدیریت کنید که کد شما خوانا و واضح باقی بماند.



📁 #PHP

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

📘 مفهوم اثر زایگارنیک

اثر زایگارنیک (Zeigarnik Effect) یک پدیده روانشناختی است که اولین بار توسط روانشناسی به نام بلوما زایگارنیک در سال 1927 مطرح شد. این اثر بر اساس این مفهوم است که ما به طور معمول تمایل داریم کارهای ناتمام یا وظایف نیمه‌کاره را بهتر و طولانی‌تر به خاطر بسپاریم تا کارهایی که به پایان رسیده‌اند.

🧐 چرا اتفاق می‌افتد؟

دلیل اصلی اثر زایگارنیک این است که وظایف ناتمام یا نیمه‌کاره در ذهن ما یک نوع "تنش ذهنی" ایجاد می‌کنند. این تنش باعث می‌شود که ذهن به صورت ناخودآگاه به دنبال راه‌هایی برای تکمیل آن وظیفه باشد. به این ترتیب، این وظایف ناتمام در حافظه ما ماندگارتر می‌شوند.

🛠 کاربردهای اثر زایگارنیک

1️⃣ در زمینه تحصیلی و آموزشی:
معلمان و مربیان می‌توانند با ایجاد وظایف نیمه‌تمام در فرایند آموزشی، توجه و حافظه دانش‌آموزان را بهبود ببخشند.

2️⃣ در مدیریت و کسب‌وکار:
مدیران می‌توانند با تقسیم بزرگ‌ترین وظایف به قسمت‌های کوچکتر و نیمه‌کاره، انگیزه و تمرکز کارکنان را افزایش دهند.

3️⃣ در تبلیغات و بازاریابی:
بازاریاب‌ها می‌توانند با ایجاد کمپین‌های تبلیغاتی که به نوعی ناتمام هستند یا به دنباله‌دار بودن داستان‌های تبلیغاتی، مخاطبین را بیشتر درگیر کنند.

🔍 چگونگی عملکرد اثر زایگارنیک

- وقتی با یک وظیفه نیمه‌تمام روبرو می‌شویم، ذهن ما به طور خودکار به دنبال راه‌حل‌ها و راه‌هایی برای تکمیل آن می‌گردد.

- این فرایند باعث می‌شود که جزئیات مربوط به آن وظیفه بهتر در حافظه ما ثبت شوند.

- بعد از تکمیل وظیفه، این تنش ذهنی کاهش پیدا می‌کند و جزئیات وظیفه به تدریج از حافظه ما محو می‌شوند.

🌟چگونه از اثر زایگارنیک در انجام کارها و مدیریت زمان استفاده کنیم؟

🔸 تقسیم بزرگ‌ترین وظایف به بخش‌های کوچک‌تر: به جای سعی در انجام یک کار بزرگ به صورت یکجا، آن را به قسمت‌های کوچکتر تقسیم کنید. این کار به شما امکان می‌دهد که با ایجاد حس "نیمه‌تمام" بودن، تمرکز و انگیزه خود را حفظ کنید.

🔸 ایجاد یک لیست "در حال انجام":
به جای فهرستی از کارهای تکمیل شده، یک لیست از کارهایی که هنوز در حال انجام هستند، تهیه کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا روی وظایفی که نیاز به توجه بیشتر دارند، متمرکز شوید.

🔸 استفاده از "وقفه‌های عمدی":
وقتی روی یک پروژه کار می‌کنید، عمداً در نقطه‌ای حساس یا جذاب، کار را متوقف کنید. این کار باعث می‌شود که ذهن شما به دنبال بازگشت به آن وظیفه باشد و در نتیجه تمرکز شما را افزایش دهد.

🔸 برنامه‌ریزی برای جلسات کاری:
در پایان هر جلسه کاری، برخی از موضوعات را به صورت ناتمام رها کنید. این کار باعث می‌شود که اعضای تیم نسبت به پیگیری و تکمیل آن موضوعات مشتاق‌تر باشند.

🔸 استراحت‌های مدیریت شده:
در زمان کار بر روی وظایف طولانی‌مدت، استراحت‌های کوتاه و برنامه‌ریزی شده داشته باشید. این استراحت‌ها نباید طولانی باشند تا حس "نیمه‌تمام" بودن حفظ شود.


🎯 بله، اثر زایگارنیک می‌تواند یک ابزار موثر در مدیریت زمان و بهبود بهره‌وری باشد. با استفاده از این اثر، می‌توانید حافظه و تمرکز خود را افزایش دهید و انگیزه‌تان را برای انجام و تکمیل وظایف حفظ کنید.

🔔نکته کلیدی:

اثر زایگارنیک یک ابزار است، نه یک راه‌حل جادویی. استفاده موثر از آن نیازمند شناخت درست از نحوه عملکرد آن و تطبیق آن با شرایط و نیازهای فردی است.





📁 #TimeManagement

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

🧩 معماری میکروسرویس چیست؟

معماری میکروسرویس یک رویکرد طراحی نرم‌افزار است که در آن یک برنامه بزرگ به قسمت‌های کوچکتر و مستقل تقسیم می‌شود. هر قسمت یا "میکروسرویس" یک وظیفه مشخص را بر عهده دارد.

⚙️ تقسیم‌بندی:
هر میکروسرویس، یک واحد مستقل است که وظیفه خاصی را انجام می‌دهد. به عنوان مثال، در یک برنامه تجارت الکترونیک، ممکن است میکروسرویس‌های جداگانه‌ای برای مدیریت سفارشات، پردازش پرداخت‌ها و مدیریت موجودی محصولات وجود داشته باشد.

🛠 استقلال:
هر میکروسرویس به صورت مستقل توسعه داده شده، نصب و راه‌اندازی شده و به‌روزرسانی می‌شود. این امر به تیم‌های توسعه امکان می‌دهد تا بدون نگرانی از تأثیرات روی دیگر بخش‌ها، روی بخش‌های خاصی از برنامه تمرکز کنند.

🔗 اتصال از طریق API‌ها:
میکروسرویس‌ها اغلب از طریق API‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. API‌ها روشی امن و کنترل‌شده برای اشتراک‌گذاری داده‌ها و دستورات بین سرویس‌ها فراهم می‌کنند.

🔄 انعطاف‌پذیری:
انعطاف‌پذیری یکی از مزایای کلیدی میکروسرویس‌ها است. تغییرات می‌توانند به راحتی در یک سرویس خاص اعمال شوند، بدون اینکه کل سیستم دچار اختلال شود.

🔧 مدیریت:
مدیریت میکروسرویس‌ها به دلیل جدا بودن هر سرویس، می‌تواند پیچیده باشد. این نیازمند استفاده از ابزارهای مدیریتی مانند Docker و Kubernetes و دانش فنی برای نظارت و تضمین عملکرد صحیح تمامی سرویس‌ها است.

📈 مقیاس‌پذیری:
معماری میکروسرویس اجازه می‌دهد که بخش‌های خاصی از برنامه به طور مجزا مقیاس‌بندی شوند، به این معنی که می‌توان منابع بیشتری را بر اساس نیاز به سرویس‌های پربار اختصاص داد.

👨🏻‍💻 چالش‌ها:
علاوه بر مزایا، معماری میکروسرویس چالش‌هایی نیز دارد. این چالش‌ها شامل پیچیدگی در مدیریت و نظارت، افزایش مشکلات امنیتی در ارتباطات بین سرویس‌ها، و نیاز به هماهنگی مداوم بین تیم‌های توسعه می‌باشند.

🔍 مقایسه با معماری‌های دیگر:
بر خلاف معماری مونولیتیک که در آن تمام اجزای برنامه به صورت یکپارچه توسعه یافته و مدیریت می‌شوند، میکروسرویس‌ها اجازه می‌دهند که هر بخش به صورت جداگانه توسعه یابد و مقیاس‌پذیر باشد.

✨ نتیجه‌گیری و آینده‌نگری:
معماری میکروسرویس نقش مهمی در شکل‌دهی آینده توسعه نرم‌افزار دارد. با پیشرفت‌های فناوری و افزایش نیاز به سیستم‌های انعطاف‌پذیر و مقیاس‌پذیر، این معماری به یک رویکرد استاندارد در طراحی نرم‌افزار تبدیل شده است.



📁 #Microservices

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

✨ تعریف OKR

مخفف Objectives and Key Results است، یک سیستم مدیریتی است که به سازمان‌ها و تیم‌ها این امکان را می‌دهد که اهداف استراتژیک خود را به شکلی واضح تعیین کنند و سپس پیشرفت خود را نسبت به این اهداف به طور مداوم اندازه‌گیری کنند.

در این سیستم، "Objective" به اهداف بلندمدت و الهام‌بخشی اشاره دارد که سازمان می‌خواهد به آن‌ها دست یابد، در حالی که "Key Results" به شاخص‌های عملکردی و قابل اندازه‌گیری اشاره دارد که نشان‌دهنده پیشرفت سازمان در راه رسیدن به این اهداف است.

🎲 Objectives (اهداف)

اهداف باید الهام‌بخش، جسورانه و چالش‌برانگیز باشند. آن‌ها نشان‌دهنده آرمان‌ها و اهدافی هستند که می‌خواهید به آن‌ها دست یابید. اهداف باید به گونه‌ای تعریف شوند که روحیه تیمی را بالا ببرند و آن‌ها را به سمت دستاوردهای بزرگ هدایت کنند.

📈 Key Results (نتایج کلیدی)

نتایج کلیدی شاخص‌های قابل اندازه‌گیری هستند که پیشرفت شما را به سمت رسیدن به اهداف نشان می‌دهند. این نتایج باید واضح، مشخص و قابل سنجش باشند تا بتوان به طور مداوم پیشرفت را ارزیابی کرد.

⚙️ پیاده‌سازی OKR

روش OKR برای اولین بار توسط اندی گروو، مدیرعامل اینتل، در دهه 1970 معرفی و به کار گرفته شد. این روش به اینتل کمک کرد تا با بهبود مدیریت اهداف و افزایش کارایی، به یکی از پیشگامان صنعت نیمه‌هادی تبدیل شود.

🔄 چرخه OKR

چرخه OKR معمولاً شامل تنظیم اهداف برای دوره‌های زمانی مشخص (مانند سه‌ماهه) است. پس از تنظیم اهداف و نتایج کلیدی، بررسی‌های دوره‌ای برای ارزیابی پیشرفت و تطبیق در صورت لزوم انجام می‌شود.

✅ مزایای OKR

- تمرکز و شفافیت: OKR به تمام اعضای سازمان کمک می‌کند تا بر روی اهداف مهم و اولویت‌دار تمرکز کنند.

- هم‌راستایی و هماهنگی: اطمینان از اینکه همه تیم‌ها و افراد در جهت اهداف مشترک پیش می‌روند.

- مسئولیت‌پذیری: با ارزیابی مداوم پیشرفت، افراد و تیم‌ها مسئول دستیابی به نتایج کلیدی می‌شوند.

- انعطاف‌پذیری: توانایی سریع برای تطبیق با تغییرات و چالش‌های جدید.

🛠 نکات مهم برای موفقیت در OKR

برای موفقیت در استفاده از OKR، تعریف اهداف چالش‌برانگیز اما دست‌یافتنی و نتایج کلیدی قابل اندازه‌گیری، ارتباط و شفافیت در سراسر سازمان و بررسی‌های منظم برای ارزیابی پیشرفت ضروری است.

⚜️یک ابزار قدرتمند برای دستیابی به اهداف استراتژیک و تقویت همکاری درون سازمانی است. با پیاده‌سازی و اجرای صحیح، OKR می‌تواند به ایجاد یک فرهنگ متمرکز بر عملکرد و نوآوری در سازمان شما کمک کند.



📁 #OKR #TeamAlignment

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

🚀 مقدمه به دنیای RabbitMQ

در دنیای پرسرعت تکنولوژی امروز، ارتباط و تبادل اطلاعات بین سیستم‌ها و برنامه‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. RabbitMQ یکی از ابزارهای کلیدی در این زمینه است که به عنوان یک سیستم پیام‌رسانی میان‌افزاری (Middleware) عمل می‌کند. این سیستم قادر است پیام‌ها را بین بخش‌های مختلف یک برنامه، یا حتی بین برنامه‌های مختلف، در یک معماری مبتنی بر خدمات (Service-Oriented Architecture) یا معماری میکروسرویس‌ها (Microservices) انتقال دهد.

🐇 RabbitMQ ?

یک بروکر پیام‌رسانی متن باز است که بر اساس پروتکل AMQP (Advanced Message Queuing Protocol) پیاده‌سازی شده است. این سیستم به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا به راحتی و با انعطاف‌پذیری بالا، پیام‌ها را بین اجزای مختلف یک برنامه یا سیستم منتقل کنند. RabbitMQ یک راه حل قدرتمند برای مسائل مربوط به هماهنگ‌سازی و غیرهمزمان‌سازی در برنامه‌ها است.

🛠 کاربردهای RabbitMQ

🔸انتقال پیام‌ها در معماری‌های مبتنی بر خدمات یا میکروسرویس‌ها: RabbitMQ به عنوان یک سیستم میان‌افزاری، پیام‌ها را بین سرویس‌های مختلف در یک معماری پیچیده انتقال می‌دهد.

🔸توزیع کارها بین (Workers): در سیستم‌هایی که نیاز به پردازش موازی و توزیع شده دارند، RabbitMQ می‌تواند برای توزیع کارها بین نودهای پردازشی استفاده شود.

🔸تضمین دلیوری پیام‌ها: RabbitMQ از تاییدات پیام و دوام پیام‌ها پشتیبانی می‌کند تا از از دست نرفتن پیام‌ها در صورت بروز خطا اطمینان حاصل شود.

🔸انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری: RabbitMQ امکان افزایش ظرفیت و توسعه‌پذیری را با استفاده از کلاسترها و تعادل‌بارها (Load Balancers) فراهم می‌کند.

✅ مزایای RabbitMQ

- قابلیت اطمینان: ارائه مکانیزم‌هایی برای تضمین دلیوری پیام، شامل تایید پیام و ذخیره‌سازی دائمی.

- انعطاف‌پذیری: پشتیبانی از چندین الگوی پیام‌رسانی، از جمله publish/subscribe، request/reply و routing patterns.

- مقیاس‌پذیری و عملکرد: قابلیت مقیاس‌پذیری به صورت افقی و عمودی برای پشتیبانی از بار کاری سنگین.

- پشتیبانی از چندین زبان برنامه‌نویسی: کلاینت‌ها و کتابخانه‌هایی برای زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف مانند Python، Java، .NET، PHP و دیگران.

❌ معایب RabbitMQ

- پیچیدگی در پیکربندی و مدیریت: نیاز به دانش فنی برای پیکربندی صحیح و بهینه‌سازی عملکرد.

- مدیریت حافظه و منابع: در بار کاری‌های بسیار بالا، مدیریت منابع و حافظه می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

- وابستگی به زیرساخت: نیاز به زیرساخت قابل اعتماد و پایدار برای اجرای RabbitMQ.

⚙️ کجا از RabbitMQ استفاده می‌شود؟

در سیستم‌هایی با نیاز به انتقال پیام قابل اعتماد و انعطاف‌پذیر، از استارت‌آپ‌ها تا شرکت‌های بزرگ، مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله کاربردها می‌توان به سیستم‌های تجارت الکترونیک، شبکه‌های اجتماعی، سیستم‌های مالی و بانکی، و سیستم‌های پردازش داده‌های بزرگ اشاره کرد.

🔍 نتیجه‌گیری

به عنوان یک ابزار انعطاف‌پذیر و قدرتمند در انتقال پیام بین بخش‌های مختلف یک برنامه یا سیستم، با قابلیت‌هایی مانند تضمین دلیوری، مقیاس‌پذیری، و پشتیبانی از چندین الگوی پیام‌رسانی، امکانات گسترده‌ای را برای توسعه‌دهندگان فراهم می‌کند. با وجود برخی چالش‌ها در مدیریت و پیکربندی، RabbitMQ همچنان یکی از محبوب‌ترین انتخاب‌ها در میان سیستم‌های پیام‌رسانی است.




📁 #RabbitMQ #MessageBroker

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

✨ مقدمه به دنیای Message Brokers

در دنیای امروز، سیستم‌ها و برنامه‌ها بیش از هر زمان دیگری نیازمند تبادل اطلاعات به شیوه‌ای مؤثر و کارآمد هستند. Message Brokers، به عنوان بخشی حیاتی از زیرساخت‌های مدرن نرم‌افزاری، نقش کلیدی در این ارتباطات ایفا می‌کنند.

📨 Message Brokers ?

نرم‌افزارهایی هستند که به عنوان واسطه‌ای بین اجزای مختلف یک سیستم عمل می‌کنند تا انتقال و مدیریت پیام‌ها را تسهیل کنند. آنها اجازه می‌دهند که برنامه‌ها و سرویس‌های مختلف بدون نیاز به دانستن جزئیات پیچیده‌ی ارتباطات شبکه یا ساختار داخلی یکدیگر، داده‌ها و اطلاعات را به اشتراک بگذارند.

🛠 کارکردهای اصلی Message Brokers

🔸 تسهیل ارتباط میان‌افزاری (Middleware Communication): ایجاد ارتباط بین برنامه‌ها و سرویس‌های مختلف در یک معماری توزیع‌شده.

🔸 توزیع پیام (Message Routing): هدایت پیام‌ها بین فرستنده‌ها و گیرنده‌ها بر اساس قواعد و الگوریتم‌های مشخص.

🔸 تضمین دلیوری پیام (Message Delivery Assurance): اطمینان از رسیدن پیام‌ها به مقصد، حتی در صورت بروز خطاهای موقتی.

🔸 تعادل بار و توزیع کار (Load Balancing and Task Distribution): توزیع وظایف بین چندین پردازنده یا سرویس برای بهبود کارایی و قابلیت اطمینان.

✅ مزایای استفاده از Message Brokers

- انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری: تسهیل افزودن و حذف سرویس‌ها بدون تغییر در سایر اجزای سیستم.

- کاهش اتصال استریکت بین سرویس‌ها (Loose Coupling): سرویس‌ها می‌توانند بدون نیاز به دانش مستقیم از یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

- قابلیت اطمینان: مکانیزم‌هایی برای اطمینان از ارسال مجدد پیام‌ها و حفظ پیام‌ها تا زمانی که به درستی پردازش شوند.

- پشتیبانی از الگوهای ارتباطی مختلف: از جمله انتشار/اشتراک (publish/subscribe)، درخواست /پاسخ (request/reply) و الگوهای توزیع کار.

❌ چالش‌های مواجه با Message Brokers

- پیچیدگی مدیریت: نیاز به مدیریت دقیق تنظیمات، مانیتورینگ و بهینه‌سازی عملکرد.

- وابستگی به زیرساخت: بستر قوی و قابل اعتماد برای اجرای کارآمد Message Brokers ضروری است.

- تاخیر اضافی: افزودن یک لایه واسطه می‌تواند باعث افزایش تاخیر در ارتباطات شود.

⚙️ کاربردهای Message Brokers

در طیف وسیعی از صنایع و کاربردها، از سیستم‌های مالی و بانکی گرفته تا تجارت الکترونیک، سیستم‌های ارتباطی، و اینترنت اشیا (IoT) مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها امکان توسعه سیستم‌هایی را می‌دهند که می‌توانند به راحتی با افزایش حجم کار و تغییرات در نیازها تطبیق یابند.

🔍 نتیجه‌گیری

در واقع Message Brokers به عنوان اجزای حیاتی در معماری‌های توزیع‌شده نقش دارند، ارتباطات میان سرویس‌ها و برنامه‌ها را تسهیل می‌کنند و امکان توسعه سیستم‌های انعطاف‌پذیر، مقیاس‌پذیر و قابل اطمینان را فراهم می‌آورند. با این حال، موفقیت در استفاده از آنها نیازمند درک دقیقی از چالش‌ها و بهترین شیوه‌های مدیریت و پیکربندی است.




📁 #MessageBroker

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

✨ آشنایی با Heredoc در PHP

آیا تا به حال با مشکل تعریف رشته‌های چند خطی در PHP مواجه شده‌اید؟ 🤔 ممکن است در کار با متن‌های طولانی یا فرمت‌هایی مانند JSON و HTML به دنبال راه حلی راحت‌تر از استفاده مکرر از نقل قول‌ها و کاراکترهای اسکیپ باشید. اینجاست که Heredoc به کمک شما می‌آید!

📖 Heredoc ?

یک سینتکس در PHP است که امکان تعریف راحت و خوانای رشته‌های چند خطی را فراهم می‌کند. این روش به شما اجازه می‌دهد متن‌های بزرگ را بدون نگرانی در مورد اسکیپ کردن کاراکترهای خاص قرار دهید.

🧐 چگونه کار می‌کند؟

برای استفاده از Heredoc، کافی است عبارت <<< را دنبال شده با یک شناسه دلخواه (مثلا EOT) تایپ کنید. سپس، رشته‌ی مورد نظر خود را در خطوط بعدی قرار دهید و با همان شناسه در یک خط جدید به پایان ببرید. مهم است که شناسه پایانی باید در خط جدید و تنها محتوای آن خط باشد، بدون هیچ فضای خالی پیش یا پس از آن.

📌 مثال

<<<EOT

Please inspect the following text and determine if it is spam.

EOT;

🛠 نکات کاربردی:

- شناسه‌ها می‌توانند هر نامی باشند، اما باید معتبر و منحصر به فرد در متن شما باشند.

- اطمینان حاصل کنید که پس از شناسه پایانی و قبل از ; هیچ کاراکتر اضافی وجود ندارد.

- در واقع Heredoc برای قرار دادن HTML، SQL، JSON و هر نوع داده‌ی چند خطی دیگری در کد PHP ایده‌آل است.

🔥 جمع‌بندی:

ابزاری قدرتمند در PHP است که به شما کمک می‌کند با راحتی بیشتری با رشته‌های چند خطی کار کنید. با استفاده از این سینتکس، می‌توانید کدهای خود را خواناتر و مدیریت‌پذیرتر نگه دارید.




📁 #PHP #Heredoc

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

✨Structuring React Projects with Feature-Driven Development

📁 ساختار پوشه‌های مبتنی بر ویژگی‌ها چیست؟

در این رویکرد، به جای تقسیم کد بر اساس نوع فایل (مانند components, services, utils)، کد را بر اساس ویژگی‌ها یا قابلیت‌های مختلفی که برنامه ارائه می‌دهد، تقسیم‌بندی می‌کنیم. به عبارت دیگر، هر ویژگی یا قابلیت به صورت یک ماژول یا پکیج جدا در می‌آید که تمامی اجزای مرتبط با آن ویژگی، از جمله کامپوننت‌ها، سرویس‌ها، ابزارها و حتی تست‌ها، در یک پوشه مشترک قرار می‌گیرند.

🧐 چرا از این رویکرد استفاده می‌کنیم؟

1️⃣ خوانایی بالا: با نگاه کردن به ساختار پروژه، به راحتی می‌توانید ویژگی‌های مختلف برنامه و اجزای مرتبط با هر ویژگی را شناسایی کنید.

2️⃣ توسعه و نگهداری آسان: هر ویژگی به صورت یک واحد مستقل درآمده و تغییرات مرتبط با یک ویژگی تنها در داخل پوشه مربوط به آن اعمال می‌شود، این امر سبب می‌شود که توسعه و نگهداری کد ساده‌تر و کم خطرتر باشد.

3️⃣ تیمی کار کردن: هر تیم یا فرد می‌تواند روی ویژگی‌های مختلف کار کند بدون آنکه نگران تداخل با کار سایر اعضا باشد.

⚙️ چگونه یک ساختار پوشه مبتنی بر ویژگی‌ها بسازیم؟

1️⃣ تعریف ویژگی‌ها: ابتدا ویژگی‌های اصلی برنامه خود را شناسایی کنید. هر ویژگی می‌تواند مربوط به یک صفحه، یک عملکرد خاص یا حتی یک جزء مجزا باشد.

2️⃣ ایجاد پوشه برای هر ویژگی: برای هر ویژگی یک پوشه ایجاد کنید و نام آن را مطابق با عملکرد یا قابلیتی که ارائه می‌دهد، انتخاب نمایید.

3️⃣ قرار دادن اجزای مرتبط: درون هر پوشه، کامپوننت‌ها، سرویس‌ها، ابزارها و تست‌های مرتبط با آن ویژگی را قرار دهید.

🌟 نکته کلیدی:

حفظ انعطاف‌پذیری و سازگاری در نام‌گذاری و ساختاردهی پوشه‌ها بسیار مهم است. بر اساس نیاز پروژه، ممکن است لازم باشد ساختار پوشه‌ها و نحوه تقسیم‌بندی کدها را تغییر دهید.

🛠 مثال:

فرض کنید در حال توسعه یک فروشگاه آنلاین هستید. می‌توانید ویژگی‌هایی مانند ProductListing, ShoppingCart, UserProfile را تعریف کنید. سپس برای هر کدام یک پوشه ایجاد کنید و تمامی اجزای مربوطه را درون آن قرار دهید.


📂 مثال ساختار پوشه بر اساس ویژگی‌ها در React.js:

این ساختار پوشه، چگونگی تقسیم‌بندی یک پروژه React را بر اساس ویژگی‌های مختلف نشان می‌دهد. هر ویژگی یا قابلیت به عنوان یک ماژول مجزا در نظر گرفته می‌شود که تمامی اجزاء مربوط به آن، در یک پوشه جمع‌آوری شده‌اند.

src/
|-- features/                    # پوشه‌ای برای نگهداری تمام ویژگی‌های مختلف برنامه
|   |-- authentication/          # ویژگی احراز هویت
|   |   |-- components/          # کامپوننت‌های مرتبط با احراز هویت
|   |   |   |-- LoginForm.js     # فرم ورود
|   |   |   |-- RegisterForm.js  # فرم ثبت‌نام
|   |   |-- services/            # سرویس‌های مرتبط با احراز هویت (مانند درخواست‌های API)
|   |   |-- hooks/               # هوک‌های مرتبط با احراز هویت
|   |   |-- authenticationSlice.js # تعریف state و reducerهای مرتبط با احراز هویت
|   |-- dashboard/               # ویژگی داشبورد
|   |   |-- components/          # کامپوننت‌های مرتبط با داشبورد
|   |   |   |-- StatsCard.js     # کارت‌های آماری
|   |   |   |-- ActivityFeed.js  # فید فعالیت
|   |   |-- services/            # سرویس‌های مرتبط با داشبورد
|   |   |-- hooks/               # هوک‌های مرتبط با داشبورد
|   |   |-- dashboardSlice.js    # تعریف state و reducerهای مرتبط با داشبورد
|-- shared/                      # پوشه‌ای برای نگهداری اجزای مشترک و کد قابل استفاده مجدد در سراسر برنامه
|   |-- components/              # کامپوننت‌های مشترک
|   |-- utilities/               # ابزارهای کمکی و توابع مشترک
|-- App.js                       # کامپوننت اصلی برنامه
|-- index.js                     # نقطه ورود برنامه

در این ساختار:

- هر ویژگی (authentication, dashboard) به صورت جداگانه در زیر features/ قرار دارد، که این امر تمرکز و توسعه مستقل هر ویژگی را امکان‌پذیر می‌سازد.
- درون هر ویژگی، کامپوننت‌ها، سرویس‌ها، و هوک‌های مرتبط با آن ویژگی جای داده شده‌اند. این به تفکیک وظایف و سهولت در مدیریت کد کمک می‌کند.


⚜️ جمع‌بندی:

استفاده از ساختار پوشه‌های مبتنی بر ویژگی‌ها در React.js می‌تواند به افزایش کارایی و سهولت در مدیریت پروژه‌های بزرگ کمک کند. این رویکرد با ارائه یک نگاه ماژولار و منظم به کد، توسعه و نگهداری آن را تسهیل می‌بخشد و امکان همکاری موثرتری را برای تیم‌های توسعه فراهم می‌آورد.


📁 #React

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

در این پست، ما به طور کامل در مورد داکر (Docker)، یکی از محبوب‌ترین ابزارها در زمینه‌ی توسعه نرم‌افزار و عملیات می‌پردازیم. داکر یک پلتفرم نرم‌افزاری است که توسعه، انتشار و اجرای برنامه‌های کاربردی را در محیط‌های مجازی شده، که به آن‌ها کانتینر می‌گویند، ساده‌تر می‌کند. این تکنولوژی بر پایه‌ی ایده‌ی ایزوله کردن برنامه‌ها از زیرساخت‌هایی که روی آن اجرا می‌شوند، استوار است. با استفاده از داکر، توسعه‌دهندگان می‌توانند برنامه‌های کاربردی را در کانتینرهایی که تمام وابستگی‌ها و پیکربندی‌های لازم را در خود جای داده‌اند، بسته‌بندی و اجرا کنند.

🌐 مفهوم اصلی داکر

داکر با ارائه‌ی مفهوم کانتینرها، انقلابی در نحوه‌ی توسعه و انتشار نرم‌افزارها به وجود آورده است. کانتینرها اجزای نرم‌افزار را در یک محیط مجازی و ایزوله اجرا می‌کنند. این کانتینرها سبک‌وزن هستند، زیرا به جای اینکه هر کانتینر یک سیستم‌عامل کامل داشته باشد، همه‌ی آن‌ها می‌توانند از هسته‌ی مشترک سیستم‌عامل میزبان استفاده کنند.

🛠 کاربردهای داکر

1️⃣ توسعه نرم‌افزار: داکر به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا برنامه‌های کاربردی را در محیطی یکسان اجرا کنند، صرف‌نظر از محیط‌های محلی که روی آن‌ها کار می‌کنند.

2️⃣ تضمین قابلیت اجرا: با بسته‌بندی برنامه‌ها و وابستگی‌هایشان درون کانتینرها، تضمین می‌شود که برنامه در هر محیطی به یک شکل اجرا می‌شود.

3️⃣ مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری: داکر اجرای چندین نمونه از یک برنامه را به صورت موازی و با استفاده از منابع کمتر ممکن می‌سازد.

4️⃣ جداسازی و امنیت: کانتینرها از یکدیگر و از سیستم‌عامل میزبان جدا هستند، که این امر امنیت برنامه‌های کاربردی را افزایش می‌دهد.

🏗 ساختار داکر

داکر از چندین مؤلفه کلیدی تشکیل شده است:

🔸داکر انجین (Docker Engine):موتور اپلیکیشنی که کانتینرها را ایجاد و اجرا می‌کند.

🔸داکر هاب (Docker Hub): یک سرویس ابری برای به اشتراک‌گذاری و مدیریت Images کانتینر.

🔸تصاویر داکر (Docker Images): بسته‌های نرم‌افزاری قابل حمل که شامل همه چیز لازم برای اجرای یک برنامه هستند.

🔸کانتینرها (Containers): نمونه‌های اجرایی از تصاویر داکر که می‌توانند بر روی محیط‌های مختلفی اجرا شوند.

💡 نکته‌های کلیدی

- داکر امکان توسعه نرم‌افزار را با استفاده از کانتینرها، که محیط‌های ایزوله هستند، فراهم می‌آورد.

- کانتینرهای داکر سبک‌وزن و سریع هستند و امکان تضمین اجرای یکسان نرم‌افزار در محیط‌های مختلف را می‌دهند.

- داکر برای مواردی مانند توسعه میکروسرویس‌ها، آزمایش و پیاده‌سازی برنامه‌های کاربردی و مدیریت بسترهای تولید، بسیار مناسب است.



📁 #Docker

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding

🪻 سال نو مبارک 🪻


تیم پاپیدون سالی پر از برکت، روزی و آرامش و حال خوب رو براتون آرزو می‌کنه
و در هر مسیری از زندگیتون که براش در تلاش هستید به بهترین نحو ممکن به خواسته هاتون برسید و موفقیت رو به بهترین شکل تجربه کنید

❤️🌻🍃🥰

📘 تعریف Artifact

آرتی‌فکت‌ها در DevOps به فایل‌هایی گفته می‌شوند که به عنوان نتیجه فرایندهای توسعه نرم‌افزار تولید می‌شوند. این می‌تواند شامل باینری‌ها، بسته‌های نرم‌افزاری، تصاویر داکر، و غیره باشد.

🚀 اهمیت آرتی‌فکت‌ها در DevOps

- کارایی: ذخیره‌سازی آرتی‌فکت‌ها در مخزن آرتی‌فکت به تیم‌های توسعه اجازه می‌دهد تا به راحتی و سریعتر به فایل‌های مورد نیاز دسترسی پیدا کنند.
- نظم و انسجام: تمامی فایل‌های مرتبط با یک پروژه نرم‌افزاری در یک مکان منظم و دسترسی‌پذیر نگهداری می‌شوند.
- تکرارپذیری: استفاده از آرتی‌فکت‌های ثابت و مدیریت شده در تمام مراحل توسعه تا تولید، اطمینان حاصل می‌کند که نرم‌افزارها به طور یکسان و بدون تغییر در همه محیط‌ها اجرا می‌شوند.

📦 انواع آرتی‌فکت‌ها

1️⃣ باینری‌ها: فایل‌های اجرایی که مستقیماً می‌توانند بر روی سیستم‌ها اجرا شوند.

2️⃣ بسته‌های نرم‌افزاری: مانند فایل‌های .deb. jar که حاوی نرم‌افزارهای آماده نصب هستند.

3️⃣ تصاویر داکر: نسخه‌های قابل حمل نرم‌افزار که می‌توانند در محیط‌های مختلف به راحتی اجرا شوند.

4️⃣ پایگاه‌های داده موقتی و تنظیمات: داده‌ها و تنظیمات مورد نیاز برای اجرای نرم‌افزار در محیط‌های مختلف.

🏗 مخزن آرتی‌فکت‌ها

محلی برای ذخیره و مدیریت آرتی‌فکت‌ها که اغلب از سیستم‌هایی مانند JFrog Artifactory یا Nexus Repository استفاده می‌شود. این سیستم‌ها امکاناتی مانند:

- نسخه‌بندی: مدیریت نسخه‌های مختلف آرتی‌فکت‌ها.
- امنیت: تأمین امنیت دسترسی به فایل‌های آرتی‌فکت.
- یکپارچگی: اطمینان از یکپارچگی فایل‌های آرتی‌فکت در طول زمان.

🔁 نقش آرتی‌فکت‌ها در CI/CD

در فرایند ادغام مداوم (CI) و تحویل مداوم (CD)، آرتی‌فکت‌ها کلیدی هستند:

- ادغام مداوم (CI): تولید و ذخیره‌سازی آرتی‌فکت‌ها پس از هر تغییر کد برای اطمینان از سازگاری و عملکرد نرم‌افزار.
- تحویل مداوم (CD): استفاده از آرتی‌فکت‌های ثبت‌شده برای استقرار سریع و مکرر نرم‌افزار به محیط‌های مختلف تست و تولید.

🔄 بهترین شیوه‌ها

- استانداردسازی: استفاده از فرمت‌ها و استانداردهای یکسان برای تمام آرتی‌فکت‌ها.
- خودکارسازی: خودکارسازی تولید و استقرار آرتی‌فکت‌ها به منظور کاهش خطاهای انسانی و افزایش کارایی.
- مستندسازی: ثبت تمام فعالیت‌های مرتبط با آرتی‌فکت‌ها برای تسهیل در ردیابی و حل مشکلات.

📚 خلاصه
آرتی‌فکت‌ها بخش مهمی از فرآیند DevOps هستند که به بهبود سرعت، کارایی و امنیت در توسعه نرم‌افزار کمک می‌کنند. استفاده صحیح و مؤثر از آن‌ها می‌تواند تأثیر بسزایی در موفقیت پروژه‌های نرم‌افزاری داشته باشد.




📁 #DevOps

✅ کانال تخصصی لاراول
📌 @PapiDon_state

☕️ اتاق برنامه‌نویسی
📌 @PapiDon_coding