این روزها هوا گرمه پس حتماً ضدآفتاب بزنید،
آب زیاد بنوشید و هذیان نگید!
چون آدم‌ها نمی‌تونن هم گرما رو تحمل کنن هم شما رو..

‏اگه ترسیدی، خسته شدی، استرس داری،
گم شدی، نمیدونی داری چیکار میکنی؛

میخوام بهت بگم باورکن همه همینیم، هیچکی نمیدونه داره چه غلطی میکنه.
همه داریم با آزمون و خطا زندگی میکنیم. عیبی هم نداره. فوقش خراب میکنی.
فدای سرت. کی به کیه. بذار اصلا گند بزنی. چی میشه مگه؟ بهت قول میدم؛ هیچی.

صبر
برای
ما
یک
گزینه
نبود،
تنها
راه
چاره
بود.

روزگارت‌ وصل‌ اُمید‌ باشد‌ و‌ بس..💚

این نوشته‌ی رابرت گرین را باید سرلوحه‌ی روابط قرار داد:

‏دوستی که پس از یک سوء تفاهم جزئى تبديل به دشمن مى‌شود، همیشه دشمن بوده است؛ فقط دیگر تظاهر نمی‌کند.

من همیشه به زندگی امید دارم ؛
به اتفاقای خوب ،
به چیزی که نیست ولی ممکنه پیش بیاد ،
به نوری که نیست ولی ممکنه بتابه
به دری که بسته ست ولی باز بشه
من امید دارم به همه ی اون چیزای که تو قلبم گذر میکنه
✨

این جمله رو پین کن:

"‏هیچکس بیشتر از کسی که ترکت کرده تماشات نمیکنه.
چون میخواد ببینه اشتباه کرده یا نه!"

درود بر کسانی که،
بی منت؛ برای ما صبر کردند،
تا به زندگی بازگردیم…

🌱‏
تراپیسته می گفت: "آدما اونقدر که تو فکر می کنی‌ شکننده نیستن و‌ظرفیتشون به مو بند نیست، نیازی نیست همیشه چتر نجات و منجی باشی. تمرکزتو بذار رو خودت و حال خودت، هیچ کس بدون تو نمرده و‌ هیچ کس بدون تو‌ نمی میره، بذار هرکس درد، تجربه بد، شکست، اون ناکامی مخصوص زندگی خودشو، خودش تجربه کنه و بزرگ شه."
کاش اینارو یادمون بمونه
-بایکوت

پختگی امروزت، خرمن آن روزهایی است که گمان می‌کردی، نمی‌گذرد..🌱

"شاید گاهی کمی دیر بلند شوم و خودم را جمع و جور کنم اما می‌دانم که بلند می‌شوم، خودم را محکم می‌تکانم، سرم را بالا می‌گیرم و جوری ادامه می‌دهم که کسی باور نکند همین چند مدتی که گذشت با چه رنج و اندوهی به زمین افتاده بودم و چقدر غمگین بودم..🌱

هیچ کس شما را تصادفی ملاقات نکرده است.
خدا همه چیز را برنامه ریزی کرده است.
فقط او را باور کن✨

آرامش دارم چون میدونم ...
چیزی که برای منه ، منو گم نمیکنه
و چیزی که برای من نبوده ،
هیچوقت توی زندگیم نمیمونه ...

یادت نره:
بالاخره یه روزی، همه‌ی ما تبدیل می‌شیم به یه خاطره، یه روایت، یه قصه تو ذهن آدم‌ها. این یعنی اون‌چیزی که ازت می‌مونه، نه پولته، نه ظاهرت، بلکه چیزیه که بودی، تاثیریه که گذاشتی، و مسیریه که ساختی.
زندگی رو طوری بساز که وقتی تبدیل به یه داستان شدی، کسی دلش بخواد اونو تعریف کنه و بقیه با شنیدنش یه احساسی درونشون بیدار بشه.
تو نویسنده‌ی داستان زندگی خودتی، پس چیزی بنویس که بهش افتخار کنی.

سختی‌ها تو را نمی‌شکنند، بلکه می‌سازند. آن لحظاتی که فکر می‌کنی دیگر نمی‌توانی ادامه بدهی، همان لحظاتی هستند که آینده تو را شکل می‌دهند. تو قوی‌تر از آنی هستی که فکر می‌کنی، و روزی خواهد رسید که به تمام این سختی‌ها لبخند خواهی زد و با غرور خواهی گفت من از پسش برآمدم.