🎥 #ستارگان اولیه چگونه جهان را روشن کردند؟
زبان: پارسی

@NightBelvidere1

🌗#اینیشتین قصد داشت نظریه خود را در طی خورشید گرفتگی کامل ۲۱ آگوست ۱۹۱۴ آزمایش کند، اما جنگ جهانی کار او را خراب کرد.

🔹۲۹ می ۱۹۱۹، خورشیدگرفتگی کامل به اثبات نظریه نسبیت عام آلبرت انیشتین کمک کرد.که طبق آن گرانش می‌تواند نور را با انحنای بافت فضا-زمان خم کند. برای اثبات این موضوع،او فکر کرد که نگاه به #ستارگان پس‌زمینه‌ای که بسیار نزدیک به خورشید به‌نظر می‌رسند،ایده خوبی است.

🔸این عمل بدون خورشیدگرفتگی کامل ممکن نیست؛زیرا #خورشیدبسیار روشن است.در کل، خورشید به‌طور کامل توسط ماه پوشیده‌ شده‌ است، که امکان دیدن ستارگانی که معمولاً در طول روز نامرئی هستند را ممکن می‌کند.براساس نسبیت، به نظر می‌رسد که ستارگان درمکان‌های کمی متفاوت درآسمان قراردارند.

🔹در خورشیدگرفتگی که سال۱۹۱۹رخ داد، ستاره‌شناس بریتانیایی، آرتور #ادینگتون دو سفر مشابه به آفریقاوبرزیل ترتیب داد.آنهاموقعیت ستارگان رادرنزدیکی خورشیدترسیم کردند تا ببینند آیا به‌نظر می‌رسدکه آنها جابه‌جا شده‌اندیا خیر.تفاوت در موقعیت ستارگان ناچیز بود، اما برای اثبات نظریه کافی بود.این #کشف مهم، بسیار فراتراز یک پدیده نجومی بود.
@NightBelvidere1

🌗پدیده خورشیدگرفتگی ۸ آوریل سال ۲۰۲۴؛تاریکی مطلق و ترسناک در میانه روز.

🔹یک خورشید گرفتگی #ترسناک در پیش است، در هشتم آوریل سال آینده درست در روشنی روز به یکباره در بخش هایی از زمین تاریکی مطلق رخ خواهد داد!

🔸 اما با محو شدن خورشید، تاریکی در طول روز فرو خواهد رفت و چیزی بیش از تاج خورشیدی در آسمان قابل مشاهده است. #ستارگان و سیارات ظاهر می شوند و در میان گرگ و میش کاذبی که در طی یک کسوف کامل رخ می دهد، روشن می شوند. چند تا از درخشان ترین ستاره ها و سیارات مشاهده خواهند شد و یک بازدید کننده ویژه، دنباله دار ۱۲P/Pons-Brooks.

🔹 دوربین دوچشمی خود را در طول #خورشید گرفتگی کامل در ۸ آوریل ۲۰۲۴ همراه داشته باشید، و ممکن است بتوانید دنباله‌داری را که در آسمان نزدیک خورشید معلق است، ببینید.

🔸اخترشناس آماتور، عکاس نجومی و دوستدار دیرینه دنباله دار، دیو ویکسلمن از شهر #نوادا، کالیفرنیا، اخیراً کشف کرده است که دنباله دار پونز بروکس در طول کل خورشید گرفتگی کامل در سال 2024 نزدیک خورشید گرفتار خواهد بود.
@NightBelvidere1

🌗سرعت چرخش دیوانه وار یک تپ اختر در فاصله ۱۸هزارسال نوری از ما که با سرعت 716 بار درثانیه میچرخد.

🔸تپ اخترها #ستارگان بسیار چگال هستند که فوق‌العاده سریع می‌چرخند. این اجرام حین چرخش دو پرتو نور در جهت مخالف ساطع می‌کنند و مانند ستاره‌ای که درحال سوسو زدن و خاموشی است به‌نظر می‌رسند.
@NightBelvidere1

🌗جهان ما نمی‌تواند عمری بینهایت داشته باشد زیرا نتایجی نامعقول ازخود به جای میگذارد.

🔸اگر ستارگان در زمانی نامحدود بدرخشند، آنقدر دمای جهان را بالا می‌برند تا به دمای خودشان برسد و به دلیل همپوشانی #ستارگان، آسمان شب در هر جهتی از خورشید نورانی تر خواهد شد. بنابراین تاریکی آسمان شب به ما می‌گوید #جهان عمری محدود دارد.

🔹یقینا باید حادثه‌ای در گذشته‌ای محدود رخ داده باشد که منجر به فروغ ستارگان شده و نور ستارگان بسیار دور هنوز #زمان کافی برای رسیدن به ما را نداشته‌اند.این تفسیر دقیقا به ما می‌گوید که چرا آسمان شب در هر جهتی مانند خورشید #درخشان نیست.

@NightBelvidere1

🌗طبق نسبیت هیچ جسمی نمیتواند حتی به سرعت نور برسد چون برای رسیدن به چنین سرعتی یا باید انرژی بی نهایت داشته باشیم یا باید فاقد جرم باشیم (مثل #فوتون).اما اگر بتوانیم جرم خود را منفی کنیم، توسط گرانش اجرام با جرم مثبت مثل سیاره ها، #ستارگان و در نهایت کهکشان با سرعتی بسیار بیشتر از نور به بیرون پرتاب میشویم.

🔹در این👆 پست #اتساع زمان لحاظ نشده چون جرم منفی (فرضیه) نیاز به هیچ گونه انرژی برای حرکت نداشته و تنها توسط #گرانش اجرام دفع میشود.پس عملاً سرعت فیزیکی ندارد و توسط گرانش دفع میشود.

💥توجه: یک سال نوری یعنی 9/45 تریلیون کیلومتر در ثانیه.لطفاً با سرعت نور (300 هزار کیلومتر در ثانیه) اشتباه نگیرید.
@NightBelvidere1

🌗تلسکوپ فضایی جیمز وب تصاویری با جزئیات خیره‌کننده از ستاره‌های در حال شکل‌گیری گرفته است که در فاصله ۱۴۷۰سال #نوری از قرار دارند.

🔸تلسکوپ فضایی جیمز وب نمایی بی‌سابقه به اعماق فضا ارائه داده که در آن، دو ستاره جوان را در میانه شکل‌گیری فعال به نمایش می‌گذارد.

🔹این جفت ستاره در جهت صورت فلکی بادبان(Vela) قرار دارند.ابزار #فروسرخ تلسکوپ جیمز وب، آن را قادر می‌سازد تا چنین تصاویری را با وضوح بالا از طریق یک مجموعه نوردهی‌های متعدد ثبت کند. این تصویر که در ابتدا به صورت سیاه و سفید گرفته شده بود، برای تسهیل تجزیه و تحلیل علمی، اصلاح رنگی شده است.

🔸وجود یک لکه نارنجی-سفید با پراش #قرمز در مرکز تصویر نشان دهنده وجود یک دوتایی متلاطم از ستارگان جوان است که از آن به عنوان Herbig-Haro ۴۶/۴۷یاد می‌شود.

🔹این ستاره‌ها فقط چند هزار سال قدمت دارند و بلوغ کامل آنها میلیون‌ها سال طول خواهد کشید.
دانشمندان مشتاقند از رشد این #ستارگان تصویربرداری کنند تا درک بهتری از چگونگی افزایش جرم برخی از ستاره‌هاو در نهایت،اطلاعات به دست آمده می‌تواند آنها را قادر به مدل‌سازی روند رشد #خورشید کند.
@NightBelvidere1

🌗شواهد به دست آمده از #ستارگان دور دست و گرمای به جا مانده از انفجار بزرگ،نشان میدهد که جهان از نظر بعد حد و مرزي ندارد و ما تنها بخش کوچکی‌ از این دنیای بی‌ کران و با عظمت را می بینیم!

@NightBelvidere1

غول مرکزنشین

در مرکز #کهکشان ما، سیاه‌چاله‌ای به همراه #ستارگان نزدیکش، در ناحیه‌ای که در قیاس با ابعاد #کهکشان_راه_شیری بسیار بسیار کوچک است، بیش از ده درصد #جرم کل کهکشان را در اختیار دارد. البته این #سیاه‌چاله نسبت به بعضی مرکزنشین‌ها که دار و ندار قلمرو خود را می‌بلعند بسیار با انصاف‌تر است! آیا مدرکی برای اثبات حضور این غول داریم؟

@NightBelvidere1

🔸راه اول این است که به کهکشان‌های دوردست نگاه کنید و با نگاه کردن به انواع خاصی از ستارگان که سطح روشنایی قابل پیش‌بینی دارند، بررسی کنید که چقدر دور هستند. این به شما می‌گوید که برای چه مدتی نور از آن #کهکشان در حال حرکت به سمت ما بوده است. سپس محققان به انتقال سرخ آن کهکشان نگاه می‌کنند که نشان می‌دهد در این مدت چقدر انبساط رخ داده است. این روش اندازه‌گیری ثابت هابل است که توسط تلسکوپ‌های فضایی مانند هابل و جیمز وب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

🔹روش دیگر این است که به تشعشعات باقی مانده از مه‌بانگ نگاه کنیم که پس‌زمینه اشعه #مایکروویو کیهانی نامیده می‌شود. با مشاهده این انرژی و چگونگی تغییر آن در سراسر جهان، محققان می‌توانند شرایطی را که آن را ایجاد کرده است، مدل‌سازی کنند. این به شما امکان می‌دهد دریابید که چگونه جهان در طول زمان می‌تواند منبسط شده باشد.

🔸مشکل این است که این دو روش در رقم نهایی ثابت هابل با هم اختلاف دارند. و در حالی که روش‌های اندازه‌گیری دقیق‌تر می‌شوند، تفاوت از بین نمی‌رود.

🔹در تحقیقات جدید وب که در آن از #ستارگان خاصی به نام متغیرهای دلتا #قیفاووسی (Cepheid) برای محاسبه فاصله استفاده می‌شود، محققان به کهکشان ان‌جی‌سی۵۵۸۴ (NGC ۵۵۸۴) نگاه کردند تا ببینند آیا اندازه‌گیری‌هایی که هابل از این ستارگان انجام داده است درست است یا خیر و اگر درست نیست، این می‌تواند اختلاف در تخمین‌های ثابت هابل را توضیح دهد.

🔸محققان اندازه‌گیری‌های قبلی هابل از ستارگان را مد نظر قرار دادند و وب را به سمت همان ستاره‌ها نشانه گرفتند تا ببینند آیا تفاوت‌های مهمی در داده‌ها وجود دارد یا خیر.هابل به گونه‌ای طراحی شده بود که اساسا در طول موج نور مرئی جهان را نگاه کند، اما #ستارگان به دلیل وجود گرد و غبار در راه رصد باید در طول نور مادون قرمز نزدیک مشاهده می‌شدند و بنابراین تصور این بود که شاید دید مادون قرمز هابل به اندازه کافی واضح نبوده که ستارگان را به درستی ببیند.وب که در نور مادون قرمز رصد می‌کند، بیش از ۳۰۰ متغیر قیفاووسی را بررسی کرد و محققان دریافتند که اندازه‌گیری هابل درست بوده است. آنها حتی می‌توانستند نور این ستارگان را با دقت بیشتری مشخص کنند.

🔹بنابراین تا جایی که می‌دانیم، اختلاف در ثابت هابل هنوز وجود دارد و همچنان مشکل ایجاد می‌کند. انواع و اقسام نظریه‌ها برای این اختلاف وجود دارد، از نظریه‌های مربوط به ماده تاریک گرفته تا نقص در نظریه‌های #گرانش ما.

❎این تحقیق برای انتشار در مجله Astrophysical پذیرفته شده است.
@NightBelvidere1