📘سخنان جاهلانه‌ای که ریشه در الاهیات ثنوی دارد
(۱/۲)
✍🏻 #علی_صاحب‌الحواشی
۱) اینکه کسی سخن از دستیازی دشمنش به اجنه، تنجیم، سحر، جفر، سیمیا، کیمیا،... بزند، لزوماً دلیل برآن نیست که دشمن او چنان است که او می‌گوید، بلکه قاطعانه حکم می‌کند که خود او به این‌ها باور دارد!
۲) ما در زمین‌گیری عقلانی و عملی است که ارجاع به فوق‌طبیعت می‌دهیم. کسی قصد "تسخیر جن" نمی‌کند تا خدمتکاری خانه‌اش را بکند، که مثلا حیاط را آب‌وجارو کن بعد برو دوتا سنگک بگیر و بیار! اهل این حرف‌ها برای انجام کارهایی که در برابرش احساس عجز و استیصال می‌کنند است که قصد "تسخیر جن" می‌کنند.
🍂 از سوی دیگر، ما برای توضیح اموری که به لحاظ دلایل و سازوکارها روشن و مبرهن‌اند، به فوق‌طبیعت دست نمی‌یازیم. مثلا وقتی دیگ آب را بر آتش نهاده آب جوش آمد نمی‌گوییم آب جوشید چون اجنه درونش وارد شده داعَ نموده حباب‌ها بالا آوردند! آنگاه چنین می‌کنیم که در توضیح آنچه واقع‌شده است، دستخوش حیرت و قفل‌شدگیِ فهم شده باشیم.
🍂 همین توجه‌ها در بامداد عصر روشنگری بود که به‌طرح نمودنِ الگوی "از اسطوره تا دانایی" در سیر تمدن بشری انجامید. آنان مدعی شدند که مردم باستان از سر جهل و نادانی به علل و اسباب امور، "اسطوره"های بیانگر وقایع تولید می‌کردند، که طوفان آمد چون "زئوس" بر ما خشم گرفت، یا امواج کشتی‌مان را بلعید، چون فدیه صیدمان را به "پوسیدون" نپرداختیم.
۳) هیولاسازیِ حیرت‌افکن از دشمن، رویِ دیگرِ سکه شیطان‌سازی از اوست؛ در اولی، او را چنان بزرگ می‌کنیم که سر به فوق‌طبیعت می‌رساند (تا ضعف و زمین‌گیری خودمان در برابرش را توجیه کرده باشیم) و در دومی او را تحقیر می‌کنیم تا دق دل از او درآورده باشیم!
۴) شرک، نهادینه در بن‌مایه الاهیاتی تشیع است. بنابراین ابداً عجب نیست که این آخوند در نبردی که او آن را مقابله حق با باطل می‌انگارد - خلاف خدای قرآن که "لاحول و لاقوه الاّ بالله" است - "اجنه" را بعنوان کنشگران شیطانی عنوان می‌کند، انگار که آنان در دشمنی با خدا، فعال‌ما‌یشاء‌اند!!!
🍂 آن ثنویتِ زیرساختاریِ الاهیاتی که راه به چنین نگرش‌ها و داوری‌هایی می‌برد، ربطی به قرآن ندارد. قرآن به‌هیچ‌وجه راه به ثنویت و هیچ‌گونه شرکی نمی‌دهد. اینکه آخوندی سخن از دستیازیِ "یهود" به اجنه (من دون‌الله) می‌زند، رونمایی از ثنویتِ الاهیاتی او می‌کند؛ گویی سپهر هستی عرصه‌ای‌ست که در او می‌توان از نیروهای ضدخدایی برای نبرد با خدا بهره جست!
🍂 ممکن است گفته شود: "حالا یک آخوند درپیتی یک حرفی زده‌است دیگر، این‌قدر گیر سه‌پیچ دادن به یاوه او چه وجهی دارد؟!" این اعتراض در سطح قضیه می‌تواند وارد باشد، اما اگر اندکی به ژرفا برویم، شاهد حضور قدرتمند "ثنویتِ الاهیاتی" تلویحی در اندیشۀ همه روحانیت فعلی هستیم.
🍂 این آگاهی مورد اجماع دین‌شناسان جهان است که "غُلات شیعه" (یعنی شیعیان اهل غُلوّ درباره منزلتِ امامان) همگی ثنویان گنوستیکی هستند. داعیۀ من آن است که همۀ شیعه "گنوستیکی"اند، و این ویژگی "غُلات" نیست! آنگاه که عبدالکریم سروش اعلام داشت تشیع امروز ما "غالیانه" است، همین معنا را افاده می‌کرد و به‌نظر من کاملا درست می‌گفت.
🍂 از ویژگی‌های الاهیات گنوستیکی قائل بودن به دو خدای متعارض خیر و شر است، که آن اولی "متعالی" و فراجهانی است، و این دومی همان خدای آفریننده (دمیورگ) این‌جهانِ آکنده از شرور است. سپس، آن خدای خیر برای نجات انسان‌ها، "فرستاده‌ای پنهانی" به این‌جهان گسیل می‌دارد که همان "مسیح"، و در شیعه همان "امام" است.
🍂 در این ساختار الاهیاتی، اقسام نیروهای شَر وجود دارند که کارگزاران خدایِ شر هستند. "اجنه" در تفکر شیعه، بنابه سرشت، کارگزاران خدای شَرّند؛ همین است‌که این آخوند اجنه را یاریگران "یهود/اسرائیل" عنوان می‌کند.
🍂 این درحالی‌ست که "جن" در قرآن، پدیده‌ای در عرض "الله" نیست، بلکه چون انسان و همۀ هستی، در طول اوست. الاهیاتِ ثنوی‌ست که "جن" را موجودیتی "شرور" در عرضِ خدا می‌انگارد تا یاوه‌های این آخوند بتواند صورت‌بندی گردد.
(ادامه دارد)
➖➖➖
🌾@Naqdagin
(۱/۲)
✍🏻 #علی_صاحب‌الحواشی
۱) اینکه کسی سخن از دستیازی دشمنش به اجنه، تنجیم، سحر، جفر، سیمیا، کیمیا،... بزند، لزوماً دلیل برآن نیست که دشمن او چنان است که او می‌گوید، بلکه قاطعانه حکم می‌کند که خود او به این‌ها باور دارد!
۲) ما در زمین‌گیری عقلانی و عملی است که ارجاع به فوق‌طبیعت می‌دهیم. کسی قصد "تسخیر جن" نمی‌کند تا خدمتکاری خانه‌اش را بکند، که مثلا حیاط را آب‌وجارو کن بعد برو دوتا سنگک بگیر و بیار! اهل این حرف‌ها برای انجام کارهایی که در برابرش احساس عجز و استیصال می‌کنند است که قصد "تسخیر جن" می‌کنند.
🍂 از سوی دیگر، ما برای توضیح اموری که به لحاظ دلایل و سازوکارها روشن و مبرهن‌اند، به فوق‌طبیعت دست نمی‌یازیم. مثلا وقتی دیگ آب را بر آتش نهاده آب جوش آمد نمی‌گوییم آب جوشید چون اجنه درونش وارد شده داعَ نموده حباب‌ها بالا آوردند! آنگاه چنین می‌کنیم که در توضیح آنچه واقع‌شده است، دستخوش حیرت و قفل‌شدگیِ فهم شده باشیم.
🍂 همین توجه‌ها در بامداد عصر روشنگری بود که به‌طرح نمودنِ الگوی "از اسطوره تا دانایی" در سیر تمدن بشری انجامید. آنان مدعی شدند که مردم باستان از سر جهل و نادانی به علل و اسباب امور، "اسطوره"های بیانگر وقایع تولید می‌کردند، که طوفان آمد چون "زئوس" بر ما خشم گرفت، یا امواج کشتی‌مان را بلعید، چون فدیه صیدمان را به "پوسیدون" نپرداختیم.
۳) هیولاسازیِ حیرت‌افکن از دشمن، رویِ دیگرِ سکه شیطان‌سازی از اوست؛ در اولی، او را چنان بزرگ می‌کنیم که سر به فوق‌طبیعت می‌رساند (تا ضعف و زمین‌گیری خودمان در برابرش را توجیه کرده باشیم) و در دومی او را تحقیر می‌کنیم تا دق دل از او درآورده باشیم!
۴) شرک، نهادینه در بن‌مایه الاهیاتی تشیع است. بنابراین ابداً عجب نیست که این آخوند در نبردی که او آن را مقابله حق با باطل می‌انگارد - خلاف خدای قرآن که "لاحول و لاقوه الاّ بالله" است - "اجنه" را بعنوان کنشگران شیطانی عنوان می‌کند، انگار که آنان در دشمنی با خدا، فعال‌ما‌یشاء‌اند!!!
🍂 آن ثنویتِ زیرساختاریِ الاهیاتی که راه به چنین نگرش‌ها و داوری‌هایی می‌برد، ربطی به قرآن ندارد. قرآن به‌هیچ‌وجه راه به ثنویت و هیچ‌گونه شرکی نمی‌دهد. اینکه آخوندی سخن از دستیازیِ "یهود" به اجنه (من دون‌الله) می‌زند، رونمایی از ثنویتِ الاهیاتی او می‌کند؛ گویی سپهر هستی عرصه‌ای‌ست که در او می‌توان از نیروهای ضدخدایی برای نبرد با خدا بهره جست!
🍂 ممکن است گفته شود: "حالا یک آخوند درپیتی یک حرفی زده‌است دیگر، این‌قدر گیر سه‌پیچ دادن به یاوه او چه وجهی دارد؟!" این اعتراض در سطح قضیه می‌تواند وارد باشد، اما اگر اندکی به ژرفا برویم، شاهد حضور قدرتمند "ثنویتِ الاهیاتی" تلویحی در اندیشۀ همه روحانیت فعلی هستیم.
🍂 این آگاهی مورد اجماع دین‌شناسان جهان است که "غُلات شیعه" (یعنی شیعیان اهل غُلوّ درباره منزلتِ امامان) همگی ثنویان گنوستیکی هستند. داعیۀ من آن است که همۀ شیعه "گنوستیکی"اند، و این ویژگی "غُلات" نیست! آنگاه که عبدالکریم سروش اعلام داشت تشیع امروز ما "غالیانه" است، همین معنا را افاده می‌کرد و به‌نظر من کاملا درست می‌گفت.
🍂 از ویژگی‌های الاهیات گنوستیکی قائل بودن به دو خدای متعارض خیر و شر است، که آن اولی "متعالی" و فراجهانی است، و این دومی همان خدای آفریننده (دمیورگ) این‌جهانِ آکنده از شرور است. سپس، آن خدای خیر برای نجات انسان‌ها، "فرستاده‌ای پنهانی" به این‌جهان گسیل می‌دارد که همان "مسیح"، و در شیعه همان "امام" است.
🍂 در این ساختار الاهیاتی، اقسام نیروهای شَر وجود دارند که کارگزاران خدایِ شر هستند. "اجنه" در تفکر شیعه، بنابه سرشت، کارگزاران خدای شَرّند؛ همین است‌که این آخوند اجنه را یاریگران "یهود/اسرائیل" عنوان می‌کند.
🍂 این درحالی‌ست که "جن" در قرآن، پدیده‌ای در عرض "الله" نیست، بلکه چون انسان و همۀ هستی، در طول اوست. الاهیاتِ ثنوی‌ست که "جن" را موجودیتی "شرور" در عرضِ خدا می‌انگارد تا یاوه‌های این آخوند بتواند صورت‌بندی گردد.
(ادامه دارد)
➖➖➖
🌾@Naqdagin
Telegram
نقدآگین
📺 اسراییل از اجنه برای جاسوسی استفاده می‌کند
🔸اگر امثال این آخوند، معتاد موادی نباشند، یا خودشان نفوذی نباشند، یا تحت تاثیر جاسوس‌های نفوذیِ درونِ حوزه‌ها و هیئت‌های مذهبی، باید پرسید که چطور الله که کلماتی گیرا بر زبانِ رهبر مسلمین جهان(!) و نائبِ امام…
🔸اگر امثال این آخوند، معتاد موادی نباشند، یا خودشان نفوذی نباشند، یا تحت تاثیر جاسوس‌های نفوذیِ درونِ حوزه‌ها و هیئت‌های مذهبی، باید پرسید که چطور الله که کلماتی گیرا بر زبانِ رهبر مسلمین جهان(!) و نائبِ امام…