🥬جشن «سیزده بدر» جشن آغاز کشاورزی پیشاپیش بر ایرانیان نژاده(اصیل) بویژه کشاورزان سرافراز ، شاد و فرخنده باد.

این جشن در نخستین تیر روز سال
(سیزدهمین روز هر ماه باستانی به نام تیر یا تشتر teshtar) برگزار می‌شود  مردم با نیایش و شادی و پایکوبی در پرهام(طبیعت) آرزوی بارش باران و سالی پر از فراوانی می‌کنند.

سیزدهم فروردین تیشتر روز می‌باشد و آغاز نیم‌سال دوم کِشت و کار،
  مردمان ایرانی برای نیایش و گرامی‌داشت تیشتر، ایزد باران آور و نوید بخش سال نیک، به کشتزارهای خود می رفتند و در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل و گیاهان نورُسته به شادی و ترانه سرایی و پایکوبی می‌پرداختند.
سیزده بدرِ پیشینیان ما، روزی برای ستایش و نیایش برای بارش باران فراوان در سال پیش رو، برای گرامی‌داشت و پاکیزگی زاستار(طبیعت) و زیست بوم بوده است.
با این‌که شوربختانه، امروزه روز ویرانی و تباهی زاستار است.!

🌺 جشن‌ها و آیین‌ها در جهان کنونی بهانه‌ای است برای شادی و همبستگی‌.
با این ‌همه، جشن‌ها و آیین‌های کهنی چون «سیزده بدر» که از دل سازه های گیتی‌شناختی و تاریخی یک سرزمین و دستگاه سرشتین و باورپذیر مردمان آن سربرآورده‌اند، فزون بر شادی‌آفرینی و یکپارچگی، کارکرد دیگری نیز دارند و آن آشنایی با گذشته ی میهن باستانی و شناخت باورها و اندیشه‌های مردمان آن است.
شناختی که پیش‌نیاز هر گونه گام برداشتن به سوی آینده است.

#جشنهای_باستانی
#سیزده_بدر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

سیزده بدر برای هیچ کدام از ما ایرانی ها نا آشنا نیست و ناهم‌سویی(تفاوتی) نمی‌کند که در کدام بخش از این گیتی زندگی کنیم.
سیزده بدر همانند دیگر آیین های کهن ایران ، زیبایی و گیرایی‌های ویژه خود را برای ما دارد.
اینکه پس از دوازده روز آغازین سال و نوروز زیبا، به دل پرهام(طبیعت) برویم و نوروز را به زیبایی، در کنار دوستانمان به پایان برسانیم، سبزه گره بزنیم، دل را به زیست بوم پُرشکوه بسپاریم و دوباره برای کار و زندگی در سال نو آماده شویم، بی گمان برای ما تُهی از نیکویی نیست.

اگر بدانیم این آیین زیبا از کجا و چگونه نمود(شکل) گرفته است، برای ما این زیبایی دوچندان خواهد شد.

واژه ی سیزده بدر به چه مانک(معنا) است؟
«سیزده بدر» یا «سینزده به در» یا «سینزه به در» را اگر بر پایه واژه نامه دهخدا بخواهیم بنویسیم به این ریخت است:
«سیزده» که به مانک سیزده و یا روز سیزدهم است.
«به» به چَم(معنی) به سوی و «در» به مانک دشت و دَمن است.
و اگر به ریخت  فراگیر بخواهیم برگردانش کنیم به مانک بیرون‌ رفتن و گذراندن زمان در دامان پرهام(طبیعت) است.
یکی از برجسته ترین بازخن‌های ایرانی که نزدیکترین روشن نمایی درباره روز سیزدهم سال را دارد، «آثار الباقیه» ابوریحان بیرونی است که در این نسک(کتاب) این دانشمند،
انگارش دان(ریاضیدان) و ستاره شناس ایرانی، آغاز گاه شماری و تاریخ دودمان‌های گوناگون را  بررسی کرده است و در کنارش روزهای سال را بر پایه‌ی خجستگی و بدشگون بودنشان در یک زیگ(جدول) بخش بندی کرده است و روز سیزدهم در نوشته ی او خجسته یاد شده است.

#سیزده_بدر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

🌱 جشن ملی سیزده به در، روز مهرورزی با (پرهام)طبیعت است. 🌱

☘سیزدهم فروردین روز بهیزک جشن #سیزده_بدر ، روز همدلی، مهرورزی و آشتی با زمین و راغ بر همگان فرخنده باد.
☘ایرانیان چندین هزار سال است که مهرورز زمین اند.

🌳مراقب درختان باشیم
🛑از ظروف و سفره های یکبار مصرف استفاده نکنیم.
🔥به جای آتش هیزمی (شکستن شاخه های درختان)از اجاق های گازی یا از گاز پیک نیک استفاده کنیم.
🐯به حیات وحش نزدیک نشویم.
👾زباله هایمان را با خود برگردانیم
🐟ماهی های قرمزمان را در رودخانه ها رها نکنیم.
🌱سبزه ها را تبدیل به کمپوست کنیم و یا به دامداری ها جهت خوراک دام بسپاریم.
🌿گیاهان کوهی و صحرایی را نچینیم.

در این روز به پاسداشت طبیعت، صدمتر پیرامون خودمان را پاکسازی کنیم.

یادمان باشد که هر چیزی در سایه‌ی خرد و دانایی است که پذیرفتنی می‌شود و ایرانیان باستان نیز هیچ‌چیز را به اندازه‌ی خرد ارج نگذاشته و نستوده‌اند.

با آرزوی سالی نیکو🌺

#پاسداشت_طبیعت
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

#افتخارات_نائین

#میرزامهدی_خان_فاطمی
نماینده دوره چهاردهم مجلس شورای ملی

میرزا مهدی خان عمادالسلطنه فاطمی
فرزند مرحوم حاج مشیرالملک (میرزا باقرخان) متولد ۱۳۰۷ هـ ق اوان عمر را در اصفهان گذرانیده در ابتدای جوانی به تهران رهسپار و وارد وزارت مالیه شدند. از سال ۱۳۰۰ الی ۱۳۰۶ چندین پست وزارت را شاغل شدند. وزارت عدلیه، وزارت معارف، وزارت داخله و آخرین وزارت ایشان در کابینه مرحوم مستوفی الممالک به عنوان وزیر داخله (وزیر کشور) بود. از سال ۱۳۰۶ به بعد چند دوره به نمایندگی مجلس شورای ملی از طرف اهالی اصفهان برگزیده شدند. سوابق ایشان و پدر مرحومشان حاج مشیرالملک به قدری خوب بود که عمادالسلطنه نماینده واقعی مردم اصفهان و هیچگاه وکیل تحمیلی نبودند. پس از وکالت، چندی استاندار گیلان شدند. آن مرحوم از آن دسته رجالی هستند که به صراحت لهجه و حقیقت گویی مشهورند و حقایق و نواقص کارها را بی پرده به عرض رضاشاه می رساندند.
عماد السلطنه هم بالاخره از دست زبان حق گوی خود رنجی برد به عکـس سـایـر رجـال کـه گنج هایی بردند در همان حکومت گیلان افتراء و تهمت هایی به ایشان زدند و از رشت احضار و مدتی در زندان به سر بردند ولی بالاخره رضاشاه به رفیق و همکار دیرینه خود ترحمی روا داشت و مدت زندان ایشان را که سه سال تعیین کرده بودند پس از مدت کمی بخشید و ایشان آزاد شدند. عمادالسلطنه تا شهریور ۱۳۲۰ خانه نشین بودند و در این سال که ظاهراً حکومت دیکتاتوری از ایران رخت بربست نامبرده تجدید نظر در پرونده خود را خواستار و محکمه عالیه تبرئه ایشان را اعلام کرد و مدتی بعد از این قضایا شهردار تهران شدند. ایشان در آذرماه۱۳۲۲ از طرف مردم نایین به نمایندگی مجلس شورای ملی دوره چهاردهم انتخاب شدند.
مرحوم عمادالسلطنه به مانند پدر نیک نامشان مرحوم حاج مشیرالملک هر وقت توانستند خدمتی به مردم نایین نمودند. در سال ۱۳۱۰ که رضاشاه از کرمان به تهران رفت در نایین از طرف عمادالسلطنه پذیرایی مجللی از او به عمل آوردند که مورد تقدیر قرار گرفت و شاید اظهار داشته که «پذیرایی گرمی که از ما در نایین به عمل آمد در کمتر از شهرهای ایران اتفاق افتاد و این به دو علت بود: یک ترتیب و تنظیم مهمانداری که به وسیله عمادالسلطنه آماده شده بود و یکی هم نجابت و تربیت اهالی نایین که مورد توجه قرار گرفت.
در تذکرة القبور آمده است که "سیدمهدی عمادالسلطنه فاطمی از مردان سیاسی و وزراء، سالها به عنوان نماینده اصفهان در مجلس شورای ملی و سنا شرکت نمود و در سال ۱۳۰۷هـ ق متولد و در سال ۱۳۴۳ هـ ش مطابق با ۱۳۸۲ هـ.ق در تهران در گذشت."
از جمله کارهای عمادالسلطنه در نایین، احداث قنات عمادیه در شمال غربی این شهر میباشد.
نسب نامه: عمادالسلطنه فاطمی فرزند حاج میرزا محمد باقرخان (حاج مشیرالملک) فرزند میرزا علی محمدخان فرزند میرزا عبدالوهاب خان فرزند سید محمدخان فرزند میرزا معصوم خان جد طایفه خوانین نایین
✍مرحوم حسین امامی نایینی

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امرووز یڪ‌شنبه #مهر_شید

۱۹  فروردین ماہ  ۱۴۰۳   ‌خورشیدی

جشن "فروردین‌گان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان

📖در گاه‌شماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام شود، جشنی برگزار می‌شد كه بی‌گمان برای زندگی اجتماعی انسان‌ها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به‌ همراه داشته است.

در همه‌‌ی اين جشن‌‌ها آرمان‌‌هايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهم‌آيی، شادی و داد و دهش ديده می‌شود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردين‌‌گان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم می‌گويند.

روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامی‌داشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار می‌نمایند.

"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانه‌ے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی می‌گذارند و بوی خوش بخور می‌ڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اين‌رو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاه‌ها می‌روند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوه‌های خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگه‌خشک ميوه‌ها) با خود می‌آورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكی‌‌ها را آماده می‌كنند.

باشندگان با نيايش‌های خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند.

#جشن_فروردین‌گان خجسته و همایون باد.

#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز شنبه: #ڪیوان_شید
۲۵ فروردین ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۵ فروردین ماه، روز بزرگداشت: اندیشمند، خردمند و چکامه‌سرای نامدار ایرانی تبار، #عطار_نیشاپوری مسافر هفت شهر عشق ، شاد باد.

الهی‌نامه، اسرارنامه، خسرونامه و منطق‌الطیر از آثار منظوم عطارند و "تذکره الولیا" تنها اثر او به نثر است. ۲۵ فروردین در گاهشمار ایران، روز ملی بزرگداشت عطار نیشابوری نامگذاری شده است.

او یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلندنام ادبیات فارسی در پایان سده ششم و آغاز سده هفتم است.
شفیعی کدکنی در مقدمه‌ای که بر منطق‌الطیر نوشته‌است اشاره می‌کند که شخصیت عطار در «ابر ابهام» است و آگاهی ما حتی درباره سنایی، که یک قرن پیش از عطار می‌زیسته، بسیار بیشتر از آگاهی است که از عطار در دست داریم. تنها می‌دانیم که او در نیمه دوم قرن شش و سالهای نخست قرن هفتم می‌زیسته‌ است.
با این که در نیشابوری بودن او هیچ شکی نیست اما انتساب او به کدکن که از روستاهای قدیم نیشابور بوده در هاله‌ای از ابهام است.
کودکی عطار با شورش غزها همراه شد؛ زمان فاجعه غز، عطار ۶ - ۷ سال بیشتر نداشت. این فاجعه چنان بزرگ و ترسناک بود که نمی‌توانست در یاد کودک خردسال تأثیر دردانگیز خود را نگذارد. سلطان به دست غزها اسیر شده بود و شهر در معرض خرابی و ویرانی قرار گرفته بود. عطارِ خردسال شکنجه‌ها، تجاوزها، خرابی‌ها، مرگ و درد و ترس را پیرامون خود می‌دید و همین کنشها، سپس موجب مرگ‌اندیشی و درداندیشی بسیار در عطار شد. چند سال بعد، پس از فروکش فتنه غز، عطار در مکتب مشغول آموختن شد. در مکتب، داستانهایی از زندگی بزرگانی چون عباس طوسی، مظفر عبادی، رکن‌الدین اکاف و محمدبن یحیی، او را به‌خود گرایش می‌داد. این داستانها افزون بر اینکه مشوق عطار در طریقت بودند بعدها در تذکره‌الاولیا گرد آمدند.
او داروسازی و داروشناسی را از پدرش آموخت و به‌ پیشه عطاری و درمان بیماران می‌پرداخت. افزون بر این، پیشه عطاری خود عامل بی‌نیازی و بی‌رغبتی عطار به مدح‌گویی برای پادشاهان شد. زندگی او به تنظیم اشعار بسیار گذشت از جمله چهار منظومه از وی افزون بر دیوان اشعار و مجموعه رباعیاتش، مختارنامه. آوازه شعر او در روزگار زندگی‌اش از نیشابور و خراسان گذشته و به پیرامون غربی ایران رسیده بوده‌است.

اسنادی نیز در دست است که نشان می‌دهد حلقه درسهای عرفانی عطار در نیشابور بسیار گرم و پرشور بوده‌است و بسیاری از بزرگان آن روزگار در آنها حاضر می‌شده‌اند.
مرگ عطار در ۷۸ سالگی، به هنگام یورش مغول بود؛ وی در نزدیکی دروازه شهر به‌دست سربازان مغول کشته شد. افزون بر این تمام آثارش سوزانده شد و آنچه از وی در دست است تنها آثاری است که قبل از یورش مغول، به‌سایر شهرها برده شده بودند.

از نماز جز ایستادگی تن ندیدم
و از روزه جز گرسنگی ندیدم.
✍️ #عطار_نیشاپوری

#بزرگداشت_عطار
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

کدام ملت این بزرگان را دارد؟

🔹جاودانه ترین بزرگان ایران باستان را بشناسید

🔸در سرزمین کهن ایران پادشاهان و دلاوران و شاعران و اسطوره های زیادی زیسته اند که همواره نامشان به نیکی یاد شده و نام ایران را برای همیشه در ذهن تاریخ جاودانه کردند

🔻آشنایی با جاودانه ترین بزرگان ایران :

فردوسی بزرگ، پورسینا ( ابن سینا - ابوعلی سینا )، ابوریحان بیرونی، فارابی، خوارزمی، خیام نیشابوری، مولانا ( مولوی، رومی )، حافظ، نظامی گنجوی، سعدی، خواجه نصیرالدین توسی، رازی، کیومرس ( کیومرث )، کمبوجیه، آرش کمانگیر، اسفندیار، ابومسلم خراسانی، سورنا، داریوش بزرگ، کوروش بزرگ، زرتشت بزرگ، شاپور دوم، آذرپادمهر، ژوپیر، اشک یکم ( اشکانیان - پارتیان )، انوشیروان دادگر، جمشید، رستم، کیخسرو، کاوه آهنگر، فریدون، آریوبرزن، مازیار، پيروز نهاوندی، بی بی مریم، بابک خرمدین، مهرداد یکم، شاپور یکم، هرمزد چهارم، خسرو پرویز، بزرگمهر، یزدگرد سوم، بهرام چوبین، داریوش سوم، امیر کبیر، شاه عباس بزرگ، کریمخان زند، اردشیر یکم، یعقوب لیث ( رادمان پورماهک )، نادرشاه بزرگ، بهرام گور، خشایارشا، تهماسب یکم، آرتمیس، دیاکو، رستم فرخزاد، لطفعلی خان زند، عباس میرزا، قائم مقام فراهانی، مهرداد دوم، ستارخان، سردار اسعد بختیاری و .......

اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#تاریخ_ایران
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

#افتخارات_نائین

#میرزاعلینقی_خان_فاطمی
(مصباح الدوله)
نماینده دوره هفتم مجلس شورای ملی

میرزا علی نقی خان فرزند حسین قلی خان فرزند میرزا حسین خان فرزند میرزا سیدمحمدخان بزرگ فرزند میرزا معصوم خان.
مصباح الدوله در اوان جوانی یعنی حدود ۱۷-۱۸ سالگی به حکومت نایین برقرار و مدتی در این سمت باقی می مانند و در حدود سال ۱۲۹۵ه.ش کـه بحبوحه حکومت بختیاریها در نواحی جنوب کشور بود وارد دستگاه آنها شده، ابتدا بـه یـزد رفته و در اثر جدیت و فعالیت به معاونت حکومت یزد و سپس در سال ۱۳۰۵ به معاونت حکومت اصفهان رسیدند. بعد از مدتی به خوزستان رفته و حکومت آن نواحی را داشتند.
در دوره هفتم مجلس شورای ملی از طرف اهالی نایین به نمایندگی مجلس انتخاب و مدتی بعـد معاون استانداری خوزستان شدند. در دوره بعد مجلس شورای ملی این بار از طرف اهالی دزفول به مجلس رفتند در این دوره به حکومت مازندران انتخاب شدند. از سال ۱۳۱۶ تا ۱۳۲۴ اول به کفالت استانداری برگزیده و بعداً استاندار خوزستان شدند.
مصباح الدوله از مردان جدی و فعال و کمتر نظیر ایشان یافت می شود، به طوری با مردم خوزستان رفتار کرده اند که عموم مردم از جان و دل ایشان را دوست میدارند و چند مرتبه که دولت قصد تغییرشان را داشته جداً تقاضای ابقای ایشان را نموده اند و الحق در این چند سال آشوب و اغتشاش (مقصود سالهای ۱۳۲۰ الی ۱۳۲۵) به خوبی این منطقه حساس کشور را اداره کرده اند.
✍ مرحوم حسین امامی نایینی


اینستاگرام،https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز شنبه #کیوان_شید
۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ خورشیدی

گاهشمار ایرانی
مناسبتهای اردیبهشت
اردیبهشت( به چم: بهترین راستی )

۱ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت سعدی
اول اردیبهشت ماه در تقویم ملی ایرانیان همزمان با سالروز تولد شیخ اجل سعدی شیرازی كه فرهنگوران او را به‌عنوان استاد سخن می‌شناسند،یادروز سعدی نام گرفته است.
سالروز درگذشت ملک الشعرای بهار
سالروز درگذشت سهراب سپهری

۲ اردیبهشت؛ جشن اردیبهشتگان گرامیداشت امشاسپند نگهبان راستی و درستی

۳ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت شیخ بهایی و روز معمار

۹ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت ساسانیان

۱۰ اردیبهشت؛ جشن چهلم نوروز، روز ملی دریای پارس ، زادروز بزرگداشت غلامحسین بنان ، نخستین جشن از جشن های باستانی گاهان بار (گاهان بار آفرینش آسمان ۱۰ تا ۱۴ اردیبهشت)

۱۲ اردیبهشت؛ پاسداشت تلاش کارگران، روز جهانی کارگر
پاسداشت جایگاه آموزگاران و روز آموزگار

۱۳ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت میرزا حبیب قاآنی شیرازی شاعر بزرگ پارسی گوی ایرانی

۱۵ اردیبهشت؛ جشن میانه بهار یا جشن بهاربد ، روز بزرگداشت شیراز

۱۶ اردیبهشت؛ سالروز گشایش پل ورسک
پل وِرِسک از بزرگ‌ترین پل‌های راه‌آهن سراسری ایران است که در ارتفاعات روستای ورسک در شهرستان سواد کوه در استان مازندران قرار دارد. این پل که از شاهکارهای مهندسی به حساب می‌آید در سال ۱۳۱۵ بازگشایی شد. پل ورسک که راه‌آهن سراسری تهران ـ شمال را به هم متصل می‌كند در ارتفاع ۱۱۰ متری از ته دره با دهانه ۶۶ متری و با وسایلی ابتدایی ساخته شد.

۱۹ اردیبهشت؛ روز ثبت جهانی چغازنبیل روز شوش ، زادروز جبار باغچه بان
جبار عسگرزاده ملقب به جبار باغچه‌بان (۱۹ اردیبهشت ۱۲۶۴، ایروان – ۴ آذر ۱۳۴۵، تهران) بنیان‌گذار نخستین کودکستان در شهرستان مرند و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز بود. او همچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران بود.

۲۲ اردیبهشت؛ زادروز پروفسور مریم میرزاخانی
 او نخستین زن برنده جایزه فیلدز و اولین زن ایرانی‌ای بود که در مسابقات جهانی المپیاد ریاضی مدال طلا گرفت. او ایده‌های ریاضی را به شنیدن موسیقی یا مشاهده یک اثر هنری عالی تشبیه می‌کرد.

۲۵ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت فردوسی بزرگ و روز پاسداشت زبان پارسی
حکیم ابوالقاسم فردوسی، بزرگ‌ترین حماسه‌سرای ایران و سراینده شاهنامه است. حکیم ابوالقاسم حسن پور علی توسی (طوسی) نامور به فردوسی (نزدیک به سال ۳۱۹ تا ۳۹۷ هجری خورشیدی) در دامنه توس خراسان دیده به جهان گشود و همانجا درگذشت و به خاک سپرده شد. او چکامه سرا و رزم نامه سرایی ایرانی بود که شاهنامه را به سروده در آورد.

۲۷ اردیبهشت؛ قرارداد ننگین قصر شیرین (زهاب) که منجر به واگذاری بغداد و عراق امروزی از سوی شاه صفی (صفوی) به امپراتوری عثمانی گردید

۲۸ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت خیام نیشابوری
شاعر، فیلسوف، ریاضیدان، ستاره شناس و پزشک نامی و از بزرگان علم و ادب

۳۱ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت بابا طاهر عریان (شاعر، عارف و دوبیتی سرا)
 بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته می‌ داده اند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بوده ‌است.

#گاهشمار_ایرانی
#نائین_ما

اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

🆔 @Naeene_Ma

‍ امروز  یڪشنبه:  #مهر_شید 
۲  اردیبهشت  ۱۴۰۳ خورشیدی

"جشن اردیبهشتگان" 
بر نیک نامان خرد و اندیشه فرخ باد.

ایرانیان باستان، سوم اردیبهشت گاهشمار باستانی را با برپایی جشن اردیبهشتگان، برای حفظ زمین و پاکی طبیعت هم پیمان می شدند.
البته از سال ۱۹۶۹، سازمان ملل روز ۲۲ آوریل (۳ اردیبهشت) را روز جهانی زمین پاک نامگذاری کرد که به همه انسانها یادآور شود که نیازمند زمین پاک هستیم.

سومین روز از ماه اردیبهشت در گاهشمار باستانی اردیبهشت نام دارد که در گاهشمار خورشیدی یا جلالی که اکنون به کار می‌رود، این روز در دومین روز ماه اردیبهشت، جای می‌گیرد و همزمان است با زمانی که در بسیاری از مناطق ایران، گل‌ها شکوفا شده‌اند.

جشن اردیبهشتگان در ماه اردیبهشت و به هنگام همسانی نام ماه اردیبهشت با روز اردیبهشت، برگزار می‌شود

در ایران باستان گاهنمای خورشیدی که در آن، یک سال بر پایه‌ی یک دور گردش زمین به گِرد خورشید بود، 12 ماه و هر ماه 30 روز داشت. هر روزِ ماه، با نامی آراسته بود و هنگامی که نامِ روز و ماه یکسان می‌شد، ایرانیان آن روز را خجسته دانسته و جشن‌های ماهانه برپا می‌کردند.

اَردی‌بهشت‌گان، یکی از این جشن‌های دوزاده‌گانه است که در روز اَردی‌بهشت ازماه اَردی‌بهشت (سومین روزِ دومین ماهِ سال) برگزارمی‌شود.

روز اردیبهشت از ماه اردیبهشت، برابر با دوم اردیبهشت جشن اردیبهشت‌گان نام دارد. جشن اردیبهشتگان دومین جشن از جشن‌های ماهیانه‌ی ایرانیان کهن است.

چراکه اردیبهشت‌ در جهان خاکی یا مادی، نماد  پاسداری از پاکی و راستی و نظم و قانون اهورایی است.

با امید به آن که نور و گرمای آتش عشق، شور و راستی در جان و جهانمان روشن باشد تا از تیرگی کین، خشم و خودخواهی که سرچشمه‌ی تزویر و دروغ و آغاز گسترش نادانی است، جلوگیری شود.
💫اردیبهشتگان بهترین راستی
      پاک و سامان یافته
   شیوہ برگزیدہ ایرانیان.
هرچیز و هرکسی در جای درست
      و شایسته خود.

#اردیبهشتگان
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

‍ امروز  دوشنبه  #مه_شید
۱۰ اردیبهشت  ۱۴۰۳ خورشیدی

 روز دهم اردیبهشت ماه که سالروز اخراج پرتغالی‌ها از تنگه هرمز و خلیج‌فارس است و اخراج استعمار و برگشت حاکمیت کامل ایران بر خلیج‌فارس بود، به نام روز ملی خلیج‌فارس نامگذاری و در تقویم خورشیدی ایران به ثبت رسید.

بیش از 2 هزار سال پیش، آن هنگام که داریوش بزرگ، کانال داریوش را که بعدها به سوئز مشهور شد،ساخت، به یادگار کتیبه‌ای در آنجا نصب کرد.این سند قدیمی‌ترین سند در دنیاست که نام خلیج فارس را در خود جای داده است. این کتیبه اکنون در موزه لوور نگهداری می‌شود.

کتیبه کانال سوئز یکی از مهم‌ترین اسنادی است که نام خلیج فارس در آن با ظرافت تمام ذکر شده است.

این کتیبه که به صراحت فرمان داریوش بزرگ را در حفر کانال سوئز بیان می‌کند، 12 سطر دارد و به زبان فارسی باستان نوشته شده است.

در سطر هفتم کتیبه از زبان داریوش آمده است: (می‌گوید داریوش شاه، من پارسی‌ام، از پارس، مصر را گرفتم، من دستور دادم این جویبار (کانال سوئز) را کندند از سوی رود پیرآوه (پرآب = نیل) که در مصر جاری است، که به سوی دریای پارس می‌رود، سپس من این جویبار را دستور به کندن دادم  و آنچنان که دستور دادم کنده شد و ناوگان از اینجا، یعنی از مصر به آن سوی، یعنی پارس حرکت کردند آنچنان که مرا اراده بود.

در سطر دهم این کتیبه با عبارت "ابی دریه تیه هچاپارسا اَئی‌تی" به صراحت به نام دریای پارس اشاره کرده و هیچ شکی وجود ندارد، آب‌هایی که اکنون خلیج فارس نام دارد آن زمان دریای پارس قلمداد می‌شده‌اند.

خلیج فارس یا همان دریایی که به دستور داریوش دریای پارس نامش نهاده بودند، نامی است به جای مانده از کهن‌ترین منابع. منابعی که از سده‌های قبل از میلاد سر بر آورده و با پارس، نام سرزمین ملت ایران عجین شده است.

گرامی روز #خلیج_پارس بر ایرانیان راستین فرخنده باد.

#روز_خلیج_همیشه_پارس
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

دهم اردیبهشت
روز #جشن_چهلم_نوروز 💐

فرهنگ شادخویی کـه در ایرانیان وجود داشته یکی از دلایل وابستگی(علاقه) زیاد آن ها بـه نوروز و آیین هايی نوروزی بوده اسـت.
شوور(اشتیاق) ایرانیان نسبت بـه نوروز و نو شدن زیست بوم(طبیعت) تا اندازه ای بوده اسـت کـه جشن <چهله> هم برای نوروز برگزار می کرده اند.

جشن تندرستان یا جشن چهلم نوروز از گروه جشن ها و آیین هایی است که ریشه در پیشینه (تاریخ) این سرزمین دارد.

جشن چهلم نوروز، یکی از جشنهای زیبای ایران باستان است که در روز دهم اردیبهشت ماه به‌عنوان یکی از آیین‌های نوروزی در پیرامون مرکزی ایران برگزار می‌شود. این جشن به جشن “چلمو” نیز شناخته می‌شود.
در این روز، مردم به دامنه‌های کوهها، کنار چشمه‌ها و دشت‌ها می‌روند و خوردنی های ویژه مانند آش رشته و آش شیر را به همراه میوه‌ها و خوراکی به دامن زیست بوم می‌برند. این جشن برای نکوداشت جشن نوروز و برقراری همبستگی و همدلی برگزار می‌شود.

هدف از برگزاری جشن چهلم نوروز مانند تمام جشن های باستانی ایران زمین؛ گرد هم آمدن و دیدار تازه کردن، نزدیک شدن دل ها و گردش و شادی اسـت.

جشن چلمو، از ریشه دارترین و زیباترین رویدادهای باستانی ایران و از جشن‌های ایران باستان است که از گذشته تا امروز در جای‌جای ایران برگزار می‌شوند.
مردم ایران باستان جشن‌های گوناگونی برای نکوداشت نیکی و برقراری همبستگی و همدلی بپا می‌کردند.

تمام مناسبت‌ها از "روز زمین پاک" گرفته تا جشن فروردینگان و تمام جشن‌های ایران باستان دارای اهداف ویژه ای از جمله نیکی،خوشی و فراوانی، درخواست بخشش بیشتر، زدایش(رفع) تیرگی ها(کدورت‌ها) و گردهمایی و دیدن آشنایان است. این جشن بیشتر در جایگاه های مرکزی ایران برگزار می‌شود و به نام جشن چلمو نیز شناخته می‌شود.
این جشن در گذشته و در گاهشمار باستانی ایران بسیار متداول بوده و امروزه نیز شماری از ایرانیان این آداب و آیین کهن را زنده نگه داشته‌اند.

🌿جشن چله نوروز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺

#جشنهای_باستانی
#چله_نوروز
#چلمو
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز چهارشنبه #تیرشید
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی

روز جهانی کارگر سال ۱۴۰۳
روز جهانی کارگر یادبود و مراسمی است که از سوی طبقات کارگر هر ساله در روز یکم ماه می (برابر با ۱۱ اردیبهشت) برگزار می‌شود. روز کارگر در سال ۱۴۰۳ به دلیل کبیسه بودن از ۱۱ اردیبهشت به ۱۲ اردیبهشت دگرگونی پیدا کرد.
تاریخ درست روز کارگر در سال ۱۴۰۳ و گاهشمار کنونی ایران برابر است با :
چهارشنبه ، ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳

فراموش مباد، در آیینه‌ای که آیندگان به صافی و زلالی‌اش سوگند خواهند خورد،
خجسته باد هر روز تاریخ به نامت
خوشا عرق پیشانیت که پروردگار پاس می‌داردش
دست‌هایت که آیینه تلاش روزگارند پرتوان باد
توان دست‌هایت را می‌ستایم
ای سازنده‌ترین نقش هستی در قاموس آفرینش

#روز_جهانی_کارگر
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

به بهانه روز #آموزگار:
دوازدهم اردیبهشت ماه

روز آموزگار
بر آنان که آموزش مهرورزی، درستی، راستی، خردورزی و پاک زیستی،
پیشه و کردارشان است.
و برای آن از جان شیرین هم،
فروگذار نکردند،
گرامی باد.

برای بزرگداشت جایگاه آموزگاران:
#میرجلال_الدین_کزازی:
برترین آموزگار آن است که افروزگارترین نیز باشد


برترین و هنرورترین، کارسازترین و جان نوازترین آموزگار، آن است که افروزگارترین نیز باشد.
اگر آموزگاری به افروزگاری راه نبرد و نیانجامد، نافرجام خواهد ماند و آموزگار، در کار باریک و دشوار خویش، ناکام.

آموزگار «سر» را می آموزد و می پرورد
و افروزگار «دل» را می افروزد و مست می‌دارد و از دست می برد.
از این روی، آموزگاری پایه و مایه‌ای است، افروزگاری را. . .

کار آموزگاران ستودنی ست:
همه روز بر آموزگار، بر آموزگارانِ افروزگار، فرخنده باد.

#روز_آموزگار
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز شنبه #کیوان_شید
۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی

جشن باستانی بهاربد یا میانه بهار
یکی از جشن‌های فراموش‌شده و باستانی ایران، جشن میانه بهار است؛ جشن میانه بهار،‌ از جمله جشن‌های ایران باستان به شمار می‌رود و همان گونه که از نامش پیدا است،‌ فرا رسیدن نیمه فصل بهار را جشن می‌گیرند. جشن میانه بهار با روز شیراز نیز مصادف است.
 زمانی که گاه‌شماری گاهنباری یا کهن‌ترین گاه‌شماری شناخته‌شده ایرانی، روایی داشته و هنوز هم نشانه‌هایی از آن کم و بیش بر جای مانده است، آغاز و میانه‌ی هر یک از فصل‌های سال با سرور و شادمانی جشن گرفته می‌شد.
البته میانه‌ی بهار با شانزدهم اردیبهشت برابر است. اما در گذشته و حتی امروزه، پانزدهمین روز ماه دوم هر فصل به عنوان میانه‌ی هر فصل شناخته می‌شود.

جشن میانه بهار؛
فصل بهار همراه با جشن‌های فراوان است که هر یک از این مناسبت‌ها، نمادی از سرسبزی و زیبایی‌های بهار به شمار می‌آید. فصلی که افراد شاهد رویش دوباره درختان و زاستار(طبیعت) بوده و از رسیدن میوه‌های بهاری خشنود می‌شدند. جشن میانه فصل بهار نیز جشنی بود که به مناسبت رسیدن روز میانی فصل بهار (اواسط اردیبهشت ماه) جشن گرفته می‌شد. از این رو در آن زمان روز 15 اردیبهشت ماه را به عنوان جشن میانه  بهار نام گذاری کردند.
فلسفه برگزاری جشن میانه بهار و اهمیت این مناسبت
در ایران باستان و دورانی که به تمدن هخامنشیان باز می‌گردد، هر مناسبتی مهم شمرده می‌شد و مردم در جشن‌ها به شکرگزاری و شادمانی می‌پرداختند. جشن میانه فصل بهار، با فروانی فرآورده های خوراکی همراه بود و پیشه هایی مانند دامداری و کشاورزی در این فصل رشد خوبی داشت. برگزاری جشن‌های میانه فصل نیز به هر فصلی اختصاص داده شده بود.

امروزه از تقسیم‌بندی‌های گاهنباری جز نام آن‌ جشنها چیز دیگری باقی نمانده است. شوربختانه جشن‌های مرتبط با این تقسیم‌بندی‌ها که در گذشته رواج داشته‌اند، امروزه در بین بیشتر مردم جشن گرفته نمی‌شوند و به فراموشی سپرده شده‌اند. جشن میانه بهار نیز از جمله همین جشن‌های فراموش‌شده باستانی است.‌

امروزه، در کمتر نواحی ایران، جشن‌هایی به‌عنوان جشن میانه بهار یا بهاربد همچنان پابرجا هستند؛ اما در کل، آیین‌ و رسوم مربوط به بزرگداشت این جشن کهن، سال‌ها است که به فراموشی سپرده شده‌ است. با این حال، در دوران باستان، جشن میانه بهار همانند دیگر جشن‌های گاهنباری جشن گرفته می‌شد؛ مردم در این جشن، علاوه بر شادی و پایکوبی،‌ به نیازمندان نیز رسیدگی می‌کردند و از اهمیت بسیار زیادی برای کشاورزان و دامداران برخوردار بود.
مردم در پیشین بر این رای بودند که برگزاری جشن میانه بهار و دیگر جشن‌های گاهنباری، خیر و فراوانی بیشتری برای فرآورده های آن‌ها دارد. اساس و پایه هرکدام از جشن‌های گاهنباری، نیکی و درستی است؛ در این جشن‌ها، آیین اصلی، کمک به نیازمندان و نیکی به دیگران است.

#جشنهای_باستانی
#جشن_بهاربد
#میانه_بهار
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز شنبه #کیوان_شید
۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی

‍ ‍ ‍
۲۲ اردیبهشت زادروز مریم میرزاخانی

(زاده ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ تهران -- درگذشته ۲۳ تیر ۱۳۹۶ امریکا) ریاضیدان و استاد دانشگاه

او در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سال‌های ۱۹۹۴ "هنگ‌کنگ" و ۱۹۹۵ "کانادا" شد و در آن سال به‌ عنوان نخستین دانش‌آموز ایرانی، نمره کامل را به‌دست آورد. وی نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت و به‌ تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت و نخستین دانش‌آموز ایرانی بود که دو سال مدال طلا گرفت.
در سال ۱۹۹۹ مدرک کارشناسی در رشته ریاضی از دانشگاه شریف و دکتری در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه هاروارد به سرپرستی کورتیس مک‌مولن، از برندگان مدال فیلدز، گرفت. از مریم میرزاخانی به‌ عنوان یکی از ده ذهن جوان برگزیده سال ۲۰۰۵ از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشته ریاضیات تجلیل شد.
او برنده جایزه ستر از انجمن ریاضی آمریکا در سال ۲۰۱۳ و جایزه کلی شد و از ۱۱ شهریورماه ۱۳۸۷ "اول سپتامبر ۲۰۰۸" در دانشگاه استنفورد استاد دانشگاه و پژوهشگر رشته ریاضیات شد. پیش از این، او استاد دانشگاه پرینستون بود.
در سال ۱۹۹۹ موفق شد راه‌حلی برای یک مشکل ریاضی پیدا کند. ریاضیدانان مدت‌های طولانی است که به‌ دنبال یافتن راه عملی برای محاسبه حجم رمز‌های جایگزین فرم‌های هندسی هذلولوی بوده‌اند و در این میان وی در دانشگاه پرینستون نشان داد که با استفاده از ریاضیات شاید بتوان بهترین راه را به‌سوی دست یافتن به راه‌حلی روشن در اختیار داشت.
او در سال ۲۰۰۹ به‌خاطر دستاوردهایش در ریاضیات برنده جایزه بلومنتال شد.

نامگذاری‌های افتخاری:
* به افتخار پروفسور میرزاخانی دانشمند ایرانی کتابخانه اصلی دانشکده ریاضیات شریف به‌نام ایشان نامگذاری شده‌است.
* ساختمان آمفی‌تئاتر و کتابخانه دبیرستان فرزانگان ۱ تهران به افتخار وی، دانش‌آموخته این مرکز، به‌ساختمان پروفسور مریم میرزاخانی تغییر یافت.
* خانه ریاضیات اصفهان، به افتخار این دانشمند بلندپایه ایرانی، نامگذاری شد.

خارج از ایران :
* در ۲ فوریه ۲۰۱۸ استلاجیک، شرکتی فعال در زمینه تصویربرداری و تحلیل دیدبانی زمین، میکروماهواره‌ای از سری گنوست را به‌فضا پرتاب کرد که به افتخار مریم میرزاخانی نام‌گذاری شده بود.
* سیارک ۳۲۱۳۵۷ میرزاخانی به‌یاد او نامگذاری شد. نامگذاری افتخاری رسمی توسط مرکز بررسی ریزسیاره‌ها منتشر شد.
* زادروز مریم میرزاخانی ۲۲ اردیبهشت "۱۲ مه" از سوی اتحادیه بین‌المللی انجمن‌های ریاضی جهان با پیشنهاد کمیته بانوان انجمن ریاضی ایران به‌عنوان روز جهانی زن در ریاضیات نامگذاری شد.
* در چهارم نوامبر ۲۰۱۹ بنیاد جایزه بریکترو اعلام کرد که جایزه جدیدی به‌نام  مریم میرزاخانی مرزهای‌نو را ایجاد کردند که به‌زنان پیشتاز در علم ریاضی تقدیم خواهد شد. این جایزه به‌مبلغ ۵۰٬۰۰۰ دلار هرساله به‌زنان ریاضیدان تازه‌کار که دکترای خود را در دوسال قبل از تقدیم جایزه گرفته‌اند پرداخت می‌شود.
* در ۸ مارس و به‌مناسبت روز زن، نام «مریم میرزاخانی» دانشمند ایرانی به پیشنهاد دانشجویان «دانشگاه فنی برلین» بر یکی از خیابان‌های این شهر گذاشته شد.

#مریم_میرزاخانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز، سه شنبه  #بهرام_شید
۲۵ اردیبهشت  ۱۴۰۳ خورشیدی 

۲۵ اردیبهشت فرخنده و خجسته به روز  مرد فرهمند ایران و جهان فردوسی بزرگ است.

روز فراخنای سخن که نخستین نشان فرزانگی است و آن زیبنده دانای توس است.
بر هر ایرانی پاک نهاد بایسته است،
هوشمندانه شاهنامه خوانی کند، تا روانی توانا و تازه یابد.

🔶فردوسی بزرگ نماد خردمندی ایرانیان است که کارنامه ای درخشان، به یادگار نهاده، و سروده هایش گوهرین و جانبخش است.

🌿"سخن چون برابر شود با خرد
روان سراینده رامش برد

کسی را که اندیشه ناخوش بود
بدان ناخوشی رای او گش بود "🌿

فردوسی ده زابه(صفت) در انسان را با فرنام(عنوان) ده ديو بر می‌شمرد:
آز، نياز، رشک، ننگ، كين، خشم
سخن‌چينی، دورویی، ناپاکی و ناسپاسی.

وقتی روان انسان در دست اينان باشد، روشنی و فروغ ميميرد و انسان در تاریکی گم می‌شود.

#بزرگداشت_فردوسی
#نائین_ما
🆔  @Naeene_Ma

رونمایی از گل‌نبشته‌های هخامنشی همزمان با
روز جهانی موزه‌ها

رونمایی از گل‌نبشته‌های  هخامنشی

🔹۹ ماه پس از بازگرداندن گل‌نبشته‌های  هخامنشی از آمریکا به ایران، سرانجام شماری از این گل‌نبشته‌ها در موزهٔ ملی ایران رونمایی شد.

🔹مدیر موزه ملی ایران می‌گوید محتوای این الواح(گل‌نبشته‌ها) ، شامل نامه‌ها، اسناد اداری، دست‌نوشته‌های یک کاتب، شاه و دربار، شخصیت‌های تاریخی، مهرهای بایگانی، کارگران، تولید، مسافران و ایزدان پارس است. این اسناد متعلق به دورهٔ داریوش بزرگ در ۵۰۹ سال پیش از میلاد است. 

🔹این گل‌نبشته‌ها تا کنون در ۵ گام(مرحله) به ایران بازگردانده شده درحالی که هنوز حدود ۱۰ هزار تکه از آن در آمریکا باقی مانده است.

۳۵۰۶  گل‌نبشته‌ هخامنشی که سال پیش به ایران برگردانده شد شامل ۸۳۶ تکه گل‌نبشته‌ کوچک به دبیره(خط) آرامی و ۲۶۷۰ تکه گل‌نبشته‌ بزرگ به دبیره عیلامی است، که نمایش آنها به دلیل نگارش و پایستگی(ثبت)، مستندنگاری، پژوهش و آماده‌سازی گل‌نبشته‌های هخامنشی مشمول زمان شد و اکنون ۱۶۲ تکه از آنها در ۵۴ گروه در سالن بنیادین(اصلی) موزه ملی ایران به نمایش گذشته شده است.

#گل‌نبشته‌
#موزه
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

ادامه کار بازسازی و زیباسازی بیرونی نارین قلعه

👌نارین قلعه یا نارنج قلعه
نامگذاری قلعه قدیمی به قلعه گبری (#نارنج_قلعه) و استفاده نامهای زرتشتی در نامیدن برخی از اعمال و جاهای آن،دلیلی بر کهنسالی این #قلعه بوده و از قدیمی‌ترین #بناهای_تاریخی_نائین می باشد.این قلعه در نزدیکی #مسجد_علویان بین محله های #باب_المسجد، #کلوان ،#نوگاباد برجا شده و ازخشت خام ساخته شده است. برج قلعه ۲۵ متر بلندی دارد و در پیرامون آن در قدیم خندقی بوده که بلندی قلعه از کف خندق تا بالای برج به ۵۰ متر میرسید.
ساخت این قلعه در دورهٔ پارتیان بوده که هستهٔ اولیه نائین در ابتدا، همین قلعه و گرمابه همسای(مجاور) آن بوده است و از آنجا تونلی بوده که به مسجد جامع راه داشته است.
جنگ مبارزالدین محمد، پادشاه آل مظفر و ملکه اشرف چوپانی در این قلعه روی داده است. وجود اَلُوگاه و آداب و رسوم باستانی که ریشه در دین زرتشتی دارد نشان می دهد که قدمت #نایین به پیش از اسلام بر می گردد.
این بنای زیبا در آبان ۱۳۵۶به ثبت #آثارملی رسیده است.

#نارین_قلعه
#نائین_ما

اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

🆔 @Naeene_Ma