#آداب_نوروز در شهرهاي #ايران
شهر تاریخی #بافق در جنوب شرق استان #یزد را با بزرگانی چون آیت الله حاج شیخ محمد تقی بافقی، وحشی بافقی و همچنین امامزاده عبدالله (ع) آن می شناسند.
به گزارش ایرنا، همچنین خرمای بافق و فرآورده های آن چون حصیر و بادبزن در کشور، شهره هست و حالا این شهر کهن، آماده است تا از مسافران و گردشگران نوروزی استقبال کند.
کهن شهر بافق از دیر باز در پی برگزاری جشنهای نوروز باستانی بوده و آنگونه که سالخوردگان این دیار بیان میکنند یک یا دو هفته پیش از آغاز نوروز، مردم دست به خانه تکانی میزدند و همه جا را تمیز میکردند و حتی کوچه و خیابان نیز از یادشان دور نمیماند.
یکی دو هفته پیش از عید خانه تکاتی یا رفت و روب انجام می گیرد و دوباره اثاثیه را جابجا و گردگیری میکنند و آنها را میچینند.
خانه تکانی از آداب مرسوم در بین مردم بافق است؛ در روزگار قدیم قبل از عید مردم خانه تکانی می کردند و اگر اتاقها به علت دودزدگی در ایام زمستان سیاه شده بود حتما آنها را مجددا کاهگل می کردند.
مردم براین باور بودند که اگر این کار را انجام ندهند تا پایان سال جدید همه چیز در زندگی برای آنها به شکل نامطلوبی اتفاق خواهد افتاد.
آماده کردن لباس نو از دیگر موارد مرسوم شب عید است به طوری که در گذشته اگر بزرگترها توانایی خرید لباس نو برای خودشان نداشتند حتما دست کم برای کودکان یک تکه لباس نو میخریدند.
در چند سده پیش ، شاخه های «مغ» درخت خرما را به رنگ سبز و گلی (سرخ) در میآوردند و دیوار کوچه ها را با آنها تزئین می کردند و شب پیش از سال نو، فانوسهایی روشن به دیوارهای کوچه آویزان می شد و تا هفت شبانه روز روشن می ماند.
از روز آخر اسفند، تا هفتم نوروز، آتشهایی درون سینی آماده می کردند و روی آتش اسپند می ریختند و درون خانه می چرخاندند سپس آن را جلو در خانه می گذاشتند و در این زمان همسایگان نیز با کمک یکدیگر، کوچه را جارو می کردند و آب می پاشیدند.
تا 200 سال پیش، مردی در بافق بوده که به بمون (بمان) سیاه شهرت داشته است، او چند روز پیش از آغاز سال نو، صورت، دست و پاهایش را سیاه می کرده و با پای برهنه ، اربونه (دایره) به دست، در کوچه و خیابان راه می رفته و شعر می خوانده است.
شعرهایی زیبا و محلی' بمان' درباره نوروز و آغاز بهار بوده، که متاسفانه هیچ کس آنها را به یاد ندارد و گذر زمان، هم او و هم این رسم را به فراموشی سپرده است.
@BiutifulIran
شهر تاریخی #بافق در جنوب شرق استان #یزد را با بزرگانی چون آیت الله حاج شیخ محمد تقی بافقی، وحشی بافقی و همچنین امامزاده عبدالله (ع) آن می شناسند.
به گزارش ایرنا، همچنین خرمای بافق و فرآورده های آن چون حصیر و بادبزن در کشور، شهره هست و حالا این شهر کهن، آماده است تا از مسافران و گردشگران نوروزی استقبال کند.
کهن شهر بافق از دیر باز در پی برگزاری جشنهای نوروز باستانی بوده و آنگونه که سالخوردگان این دیار بیان میکنند یک یا دو هفته پیش از آغاز نوروز، مردم دست به خانه تکانی میزدند و همه جا را تمیز میکردند و حتی کوچه و خیابان نیز از یادشان دور نمیماند.
یکی دو هفته پیش از عید خانه تکاتی یا رفت و روب انجام می گیرد و دوباره اثاثیه را جابجا و گردگیری میکنند و آنها را میچینند.
خانه تکانی از آداب مرسوم در بین مردم بافق است؛ در روزگار قدیم قبل از عید مردم خانه تکانی می کردند و اگر اتاقها به علت دودزدگی در ایام زمستان سیاه شده بود حتما آنها را مجددا کاهگل می کردند.
مردم براین باور بودند که اگر این کار را انجام ندهند تا پایان سال جدید همه چیز در زندگی برای آنها به شکل نامطلوبی اتفاق خواهد افتاد.
آماده کردن لباس نو از دیگر موارد مرسوم شب عید است به طوری که در گذشته اگر بزرگترها توانایی خرید لباس نو برای خودشان نداشتند حتما دست کم برای کودکان یک تکه لباس نو میخریدند.
در چند سده پیش ، شاخه های «مغ» درخت خرما را به رنگ سبز و گلی (سرخ) در میآوردند و دیوار کوچه ها را با آنها تزئین می کردند و شب پیش از سال نو، فانوسهایی روشن به دیوارهای کوچه آویزان می شد و تا هفت شبانه روز روشن می ماند.
از روز آخر اسفند، تا هفتم نوروز، آتشهایی درون سینی آماده می کردند و روی آتش اسپند می ریختند و درون خانه می چرخاندند سپس آن را جلو در خانه می گذاشتند و در این زمان همسایگان نیز با کمک یکدیگر، کوچه را جارو می کردند و آب می پاشیدند.
تا 200 سال پیش، مردی در بافق بوده که به بمون (بمان) سیاه شهرت داشته است، او چند روز پیش از آغاز سال نو، صورت، دست و پاهایش را سیاه می کرده و با پای برهنه ، اربونه (دایره) به دست، در کوچه و خیابان راه می رفته و شعر می خوانده است.
شعرهایی زیبا و محلی' بمان' درباره نوروز و آغاز بهار بوده، که متاسفانه هیچ کس آنها را به یاد ندارد و گذر زمان، هم او و هم این رسم را به فراموشی سپرده است.
@BiutifulIran
#آداب_نوروز در #ایل_بختیاری
یکی از آیین ها و سنت های کهن و فراگیر در سرزمین های حوزه فرهنگ ایرانی عید نوروز است. همه اقوام ایرانی این پدیده طبیعی را جشن می گیرند نوروز با آداب و رسوم و مراسم خاصی همراه است.
#چهارشنبه_سوری نیز در این منطقه از قدمت زیادی برخوردار است شب چهارشنبه آخر سال مردم با روشن کردن آتش و پریدن از روی آن سلامتی و رزق و روزی و پایان غم را طلب دارند. پریدن از روی آتش سه بار تکرار می شود. هنگام پریدن از روی آتش شعر زیر را می خوانند:
تش تش نوروز ایکنم
شادی هر روز ایکنم
سرخی تو سی مو
زردی مو سی تو
غم بره شادی بیا
محنت بره روزی بیا
تعداد آتش ها را نیز مانند سبزه ها فرد می گیرند و معتقدند کسی از روی آتش زوج بپرد سال آینده چهارشنبه سوری نخواهد داشت.
در مناطق بختیاری به چهارشنبه سوری "چهارشنبه سیری" یا
"تش پرک" می گويند.
ارسالي :كرمپور
@BiutifulIran
یکی از آیین ها و سنت های کهن و فراگیر در سرزمین های حوزه فرهنگ ایرانی عید نوروز است. همه اقوام ایرانی این پدیده طبیعی را جشن می گیرند نوروز با آداب و رسوم و مراسم خاصی همراه است.
#چهارشنبه_سوری نیز در این منطقه از قدمت زیادی برخوردار است شب چهارشنبه آخر سال مردم با روشن کردن آتش و پریدن از روی آن سلامتی و رزق و روزی و پایان غم را طلب دارند. پریدن از روی آتش سه بار تکرار می شود. هنگام پریدن از روی آتش شعر زیر را می خوانند:
تش تش نوروز ایکنم
شادی هر روز ایکنم
سرخی تو سی مو
زردی مو سی تو
غم بره شادی بیا
محنت بره روزی بیا
تعداد آتش ها را نیز مانند سبزه ها فرد می گیرند و معتقدند کسی از روی آتش زوج بپرد سال آینده چهارشنبه سوری نخواهد داشت.
در مناطق بختیاری به چهارشنبه سوری "چهارشنبه سیری" یا
"تش پرک" می گويند.
ارسالي :كرمپور
@BiutifulIran