چه سرنوشت غریبی!
برایم از همه دیدارها
چه کم چه زیاد
به یادگار
"خداحافظی" فقط مانده‌ست ...



#رضا_براهنی

#چ

یک تو گفتم و
پژواکِ آن هنوز
کنج دلم
تکرار، تکرار، تکرار می‌شود...

#ح_الف

#ی

کاش برگردی سمت من ، نگاهت کنم!
دلم برای چشم هایت، تنگ شده!
بی تاب توام!
بگو که دوستم داری!
مانند آن گنجشک جا مانده می لرزم!
ایوان، جای من نیست!
مرا در آغوش بگیر!
بال هایم گرم می شوند
کمی تو باشی، که بد نمی شود!
این پرنده لانه اش را گم کرده!
بگذار در چشم هایت آشیان کنم ...


#عرفان_یزدانی

#ک

‏از چشمانت
رد شب را بیرون کن
امروز صبح دیگری ست...!جاناا



#نزار_قبانی

#الف

"مقصدم" باش...
بگذار از هر ڪجاے جهان ڪه میروم..
ختم شوم به تو ...


#لیلامقربی

#م

تو می‌روی و مَن
همۀ روزهایم را می‌بینم
که انگشتانش را گاز می‌گیرد
و می گرید 😔

#رحيم_جماعي

#ت

اگر هزار غم‌ است ، از جفاے او بر دل

هنوز بنده اویم

کہ غمگسار من‌ است...!!!



#سعدی

#الف

این‌قدر فرق میان خط یک کاتب چیست؟

سرنوشت همه گر از قلم تقدیر است...


#کلیم_همدانی

#الف

سال هاست ...
لبخندی از ته دل نزدیم...
و اشک ها پـاسخ گویِ درد هامان نیستند...
داریم آرام آرام ساکت می شویم ....!


#پوریا_نبی_پور

#س

مرا گویی بدین زاری که هستی
به عشـــــــــــقم چون برایی من چه دانم
منم در موج دریاهای عشقتـــــــــ
مرا گویی کجایی من چه دانم ....


#مولانا

#میم
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌

⚡️ تصنیف «کاروان»

آواز: محمدرضا #شجریان 🎤
آهنگساز: مرتضی #محجوبی
شاعر: #رهی_معیری

از اجرای #خصوصی «نفسی با تو»

‌

قلبم را مثل گل پَرپَر کرد و رفت
من هنوزم به یادش
دامنِ گلدار می‌پوشم

#نادیا_توان

#ق

‌

🎵عشق تو

آواز :محمد رضا شجریان
سه تار : پرویز مشکاتیان
دستگاه: ماهور

عشق تو از ملک جهان خوشترست
رنج تو از راحت جان خوشترست

خوشترم آن نیست که دل برده‌ای
دل در جان می‌زند آن خوشترست

#انوری

#ع

طریق عاشقان دانی در این ره چیست ای رهرو؟

غمش را پیروی کردن، بلا را پیشوا رفتن ...

#سلمان_ساوجی

#ط

طواف عشق میخواهے، بیا دل را زیارت ڪُن

شبیه قطره ي باران، ڪمے امشب عبادت ڪُن



گمانم مزه ي سجده،بُوَد شیرینتراز شیرین

به فرهاد دلت برگو،ڪمی امشب نجابت ڪُن

#ناصر_پرواني

#ط

ظالم آن قومی که چشمان دوختند

زان سخنها عالمی را سوختند   

                                  #مولانا"

#،ظ

شب دوشین‌ که مرا لب به لب نوشین بود
شب که از عمر شمردیم شب دوشین بود

گاه لب بر لب جانانه و گه بر لب جام
تا دم صبح مرا کار به شب دوش این بود

#قاآنی

#ش

صوفی از پرتو می راز نهانی دانست
گوهر هر کس از این لعل توانی دانست

قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست

#حافظ

#ص

ستم از غمزه میآموز که در مذهب عشق

هر عمل اجری و هر کرده جزائی دارد


#حافظ

#س


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌