Forwarded from Deleted Account
آموزش لوله کشی صنعتی 1.pdf
1.3 MB
Forwarded from Deleted Account
آموزش لوله کشی صنعتی 2.pdf
476.6 KB
Forwarded from مهندسی مکانیک
engineering standards for paint.PDF
1.4 MB
Forwarded from Deleted Account
مهندسی ترین کانال تخصصی مکانیک. 🍂🍂🍂👇👇👇🍂🍂🍂 مکانیک بهشت ریاضیات. @Mech_Engineering 🔩♨️🚀❄️🗜🔧✈️
Forwarded from Deleted Account
مكانيك جامدات 3.pdf
1.2 MB
Forwarded from S. Mohammad Tabaie
Polymer Nanocomposites.pdf
7.9 MB
نانوجذب کنندهها برای کاربردهای محیط زیستی
نانوجاذبها ذراتی نانومتری از مواد آلی یا غیرآلی هستند که تمایل بالایی به جذب مواد دارند. نانوجاذبها کاربردهایی در پاکسازی آب یا هوا دارند و میتوانند در خالصسازی آبهای زیرزمینی یا فرایندهای تصفیه فاضلاب استفاده شوند. کربن فعال نمونهای از بهترین جاذبهای معمول در کاربردهای زیستمحیطی است. استفاده از این ماده قدیمی در چنین کاربردهایی از نظر هزینه به صرفه است و به همین دلیل برای تصفیه آب در صنعت آب آشامیدنی اروپا استفاده گستردهای از آن میشود. با این حال جاذبهایی که به نانوساختار تبدیل شدهاند، فرصتی را در اختیار قرار دادهاند که بتوان حتی به سطح بالاتری از میزان جذب مواد معمول رسید، این نانوجاذبها ممکن است بتوانند برای هدف قرار دادن آلایندههای خاص طراحی شوند. مواد مختلفی که از پایهکربنی و اکسید فلزی هستند تحت بررسی قرار گرفتهاند تا دسته گستردهتری از آلایندهها را تحت تأثیر قرار دهند، با این همه خیلی از نانوجاذبهای دارای این ظرفیت، هنوز در حالت تحقیقاتی قرار دارند. کاربردهای خیلی کمی وارد بازار شده و نیاز است که هم مراحل انتقال از مقیاس آزمایشگاهی به تولید انبوه انجام شود و هم تستهای ایمنی مناسب انجام شود.
این گزارش فناوریهای موجود را شرح میدهد و به تأثیر احتمالی آنها میپردازد و شماری از چالشهای روبروی آنها در مسیر حرکت به سمت بازار را بیان میکند.
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
🆔 @Mech_Engineering
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
#نانومواد #مهندسی_مواد #مهندسی #مکانیک
نانو مواد سنتز،خواص و کاربرد ها (A S Edelstein)
http://iran-mavad.com/%d9%86%d8%a7%d9%86%d9%88-%d9%85%d9%88%d8%a7%d8%af-%d8%b3%d9%86%d8%aa%d8%b2%d8%8c%d8%ae%d9%88%d8%a7%d8%b5-%d9%88-%da%a9%d8%a7%d8%b1%d8%a8%d8%b1%d8%af-%d9%87%d8%a7-a-s-edelstein.html
نانوجاذبها ذراتی نانومتری از مواد آلی یا غیرآلی هستند که تمایل بالایی به جذب مواد دارند. نانوجاذبها کاربردهایی در پاکسازی آب یا هوا دارند و میتوانند در خالصسازی آبهای زیرزمینی یا فرایندهای تصفیه فاضلاب استفاده شوند. کربن فعال نمونهای از بهترین جاذبهای معمول در کاربردهای زیستمحیطی است. استفاده از این ماده قدیمی در چنین کاربردهایی از نظر هزینه به صرفه است و به همین دلیل برای تصفیه آب در صنعت آب آشامیدنی اروپا استفاده گستردهای از آن میشود. با این حال جاذبهایی که به نانوساختار تبدیل شدهاند، فرصتی را در اختیار قرار دادهاند که بتوان حتی به سطح بالاتری از میزان جذب مواد معمول رسید، این نانوجاذبها ممکن است بتوانند برای هدف قرار دادن آلایندههای خاص طراحی شوند. مواد مختلفی که از پایهکربنی و اکسید فلزی هستند تحت بررسی قرار گرفتهاند تا دسته گستردهتری از آلایندهها را تحت تأثیر قرار دهند، با این همه خیلی از نانوجاذبهای دارای این ظرفیت، هنوز در حالت تحقیقاتی قرار دارند. کاربردهای خیلی کمی وارد بازار شده و نیاز است که هم مراحل انتقال از مقیاس آزمایشگاهی به تولید انبوه انجام شود و هم تستهای ایمنی مناسب انجام شود.
این گزارش فناوریهای موجود را شرح میدهد و به تأثیر احتمالی آنها میپردازد و شماری از چالشهای روبروی آنها در مسیر حرکت به سمت بازار را بیان میکند.
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
🆔 @Mech_Engineering
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
#نانومواد #مهندسی_مواد #مهندسی #مکانیک
نانو مواد سنتز،خواص و کاربرد ها (A S Edelstein)
http://iran-mavad.com/%d9%86%d8%a7%d9%86%d9%88-%d9%85%d9%88%d8%a7%d8%af-%d8%b3%d9%86%d8%aa%d8%b2%d8%8c%d8%ae%d9%88%d8%a7%d8%b5-%d9%88-%da%a9%d8%a7%d8%b1%d8%a8%d8%b1%d8%af-%d9%87%d8%a7-a-s-edelstein.html
ایران مواد | مهندسی مواد و متالورژی | جوشکاری | سرامیک
نانو مواد سنتز،خواص و کاربرد ها (A S Edelstein)
نانو مواد سنتز،خواص و کاربرد ها (A S Edelstein) : نانو تکنولوژی میتواند به عنوان ادامهٔ دانش کنونی به ابعاد نانو باشد.
افزایش عمر و کارایی پیل خورشیدی با لایه نازک محافظ
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
🆔 @Mech_Engineering
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
پژوهشگران با استفاده از یک لایه نازک از جنس اکسید فلزی موفق به افزایش عمر و کارایی پیلهای خورشیدی پرووسکیتی شدند. این لایه، پیل را از گزند رطوبت و هوا مصون میدارد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا موفق به بهبود فناوری پیلهای خورشیدی شدند. پژوهشگران مؤسسه نانوسیستم این دانشگاه که در حوزه توسعه پیلهای خورشیدی پیشرو هستند، اقدام به ارائه ساختاری ساندویچی از جنس اکسید فلزی کردند که قادر است با کارایی بالا انرژی خورشید را به الکتریسیته تبدیل کند.
برخلاف ویژگیهای منحصر به فرد و جالب توجه پرووسکیتها که بسیار سبک و انعطافپذیر هستند، هنوز تجاریسازی پیلخورشیدی پرووسکیتی با چالشهای جدی روبرو است. این ترکیب با قرار گرفتن در معرض هوا، دچار زوال ساختاری میشود و زمانی که در معرض رطوبت قرار میگیرد سرعت زوال آن بیشتر میشود. دلیل این امر، طبیعت میکروسکوپی پرووسکیتهاست.
اخیراً یانگ و همکارانش با محافظت این ترکیب میان دو لایه اکسید فلزی موفق به بهبود کارایی پیلهای خورشیدی شدند. یافتههای این پروژه میتواند طول عمر این پیلها را بهبود دهد به طوری که در معرض هوا، این پیلها 10 برابر عمر بیشتری خواهند داشت، در حالی که کارایی آنها اندکی کاهش مییابد.
لی منگ از محققان این پروژه میگوید: «در حال حاضر، دستاوردهای قابل توجهی در حوزه پیلهای خورشیدی پرووسکیتی بهدست آمده است، اما طول عمر این ادوات هنوز کوتاه بوده و باید روی بهبود آن کار کرد.»
طی دو سال اخیر، محققان این پروژه موفق به افزایش کارایی پیلهای خورشیدی پرووسکیتی از یک درصد به 20 درصد شدهاند.
یانگ میافزاید: «عوامل مختلفی بر زوال ساختار این پیلها مؤثر است. مهمترین عامل زوال این پیلها، لایه بافر آلی فوقانی است که هدایت الکتریکی کمی دارد. این لایه قادر به حافظت پیل از رطوبت و هوا نیست. این لایه بافری، نقش مهمی در ساخت یک پیل دارد.»
این گروه تحقیقاتی با استفاده از لایه نازکی از جنس اکسید فلزی که بهصورت ساندویچی است، موفق به حافظت پیلهای پرووسکیتی از گزند رطوبت و هوا شدند. این پیلها در معرض هوا تا 60 روز مقاوم بوده و 90 درصد کارایی اولیه خود را حفظ کرده است.
مرحله بعدی کار این گروه، افزایش کارایی پیل با استفاده از متراکمتر کردن لایه محافظ است.
نتایج این پروژه در نشریه Nature Nanotechnology منتشر شدهاست.
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
🆔 @Mech_Engineering
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
پژوهشگران با استفاده از یک لایه نازک از جنس اکسید فلزی موفق به افزایش عمر و کارایی پیلهای خورشیدی پرووسکیتی شدند. این لایه، پیل را از گزند رطوبت و هوا مصون میدارد.
محققان دانشگاه کالیفرنیا موفق به بهبود فناوری پیلهای خورشیدی شدند. پژوهشگران مؤسسه نانوسیستم این دانشگاه که در حوزه توسعه پیلهای خورشیدی پیشرو هستند، اقدام به ارائه ساختاری ساندویچی از جنس اکسید فلزی کردند که قادر است با کارایی بالا انرژی خورشید را به الکتریسیته تبدیل کند.
برخلاف ویژگیهای منحصر به فرد و جالب توجه پرووسکیتها که بسیار سبک و انعطافپذیر هستند، هنوز تجاریسازی پیلخورشیدی پرووسکیتی با چالشهای جدی روبرو است. این ترکیب با قرار گرفتن در معرض هوا، دچار زوال ساختاری میشود و زمانی که در معرض رطوبت قرار میگیرد سرعت زوال آن بیشتر میشود. دلیل این امر، طبیعت میکروسکوپی پرووسکیتهاست.
اخیراً یانگ و همکارانش با محافظت این ترکیب میان دو لایه اکسید فلزی موفق به بهبود کارایی پیلهای خورشیدی شدند. یافتههای این پروژه میتواند طول عمر این پیلها را بهبود دهد به طوری که در معرض هوا، این پیلها 10 برابر عمر بیشتری خواهند داشت، در حالی که کارایی آنها اندکی کاهش مییابد.
لی منگ از محققان این پروژه میگوید: «در حال حاضر، دستاوردهای قابل توجهی در حوزه پیلهای خورشیدی پرووسکیتی بهدست آمده است، اما طول عمر این ادوات هنوز کوتاه بوده و باید روی بهبود آن کار کرد.»
طی دو سال اخیر، محققان این پروژه موفق به افزایش کارایی پیلهای خورشیدی پرووسکیتی از یک درصد به 20 درصد شدهاند.
یانگ میافزاید: «عوامل مختلفی بر زوال ساختار این پیلها مؤثر است. مهمترین عامل زوال این پیلها، لایه بافر آلی فوقانی است که هدایت الکتریکی کمی دارد. این لایه قادر به حافظت پیل از رطوبت و هوا نیست. این لایه بافری، نقش مهمی در ساخت یک پیل دارد.»
این گروه تحقیقاتی با استفاده از لایه نازکی از جنس اکسید فلزی که بهصورت ساندویچی است، موفق به حافظت پیلهای پرووسکیتی از گزند رطوبت و هوا شدند. این پیلها در معرض هوا تا 60 روز مقاوم بوده و 90 درصد کارایی اولیه خود را حفظ کرده است.
مرحله بعدی کار این گروه، افزایش کارایی پیل با استفاده از متراکمتر کردن لایه محافظ است.
نتایج این پروژه در نشریه Nature Nanotechnology منتشر شدهاست.
چه عواملی روی چسبندگی بیشتر نانوذرات به یکدیگر مؤثر اند
پژوهشگران برزیلی با مطالعه روی رفتار نانوذرات، به بررسی دلایل پخش شدن یکنواخت این نانوذرات و عوامل مؤثر روی تجمع آن در دو محیط نمکی مختلف پرداختند. این گروه در نهایت شرایطی که موجب چسبندگی بیشتر ذرات میشود را شناسایی کردند.
کاربرد نانوذرات در صنعت در حال افزایش است به طوری که از این نانوساختارها در حوزههای مختلف، از دارورسانی گرفته تا تشخیص طبی میتوان استفاده کرد. نانوذرات برای این که مؤثرتر عمل کنند باید در فاز سیال بهصورت کامل پخش شوند.
در پروژهای که اخیراً محققان برزیلی انجام دادهاند، شرایطی که موجب ناپایداری و تجمع نانوذرات میشود را شناسایی کردهاند. این حالت زمانی اتفاق میافتد که نیروی الکترونی موجود در سطح ذرات، حالت تعادل خود را از دست داده و برهمکنش میان نیروهای دافعه و جاذبه متعادل نیست.
این گروه تحقیقاتی روی نانوذرات سیلکا متمرکز شدند که با محیط اطراف خود واکنش نمیدادند. این نانوذرات در دو محیط مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند؛ محیط اول حاوی نمک کلرید سدیم بوده و محیط دوم دارای کلرید پتاسیم بود.
محققان این پروژه با عاملدار کردن نانوذرات توسط گروههای عاملی آبدوست و آبگریز موفق به بهبود شرایط این نانوذرات در محیط آبی شدند به طوری که این ذرات کاملاً معلق باقی میماندند.
لارا و همکارانش به بررسی عوامل مؤثر روی پایداری این نانوذرات پرداختند. شبیهسازیهای آنها نشان داده بود که نانوذرات عاملدار بسته به عوامل مختلفی میتوانند متراکم شوند. تشکیل دولایه الکتریکی در محیط دارای نمک کلرید کلسیم بیشتر از محیط حاوی نمک طعام است. تغییر این لایه موجب تغییر قدرت حرکت یون و ناپایداری آن میشود.
محققان این پروژه که از مرکز علوم انسانی و طبیعی در دانشگاه فدرال ABC هستند نتایج یافتههای خود را در قالب مقالهای با عنوان The stability and interfacial properties of functionalized silica nanoparticles dispersed in brine studied by molecular dynamics در نشریه EPJ منتشر کردند.
پژوهشگران برزیلی با مطالعه روی رفتار نانوذرات، به بررسی دلایل پخش شدن یکنواخت این نانوذرات و عوامل مؤثر روی تجمع آن در دو محیط نمکی مختلف پرداختند. این گروه در نهایت شرایطی که موجب چسبندگی بیشتر ذرات میشود را شناسایی کردند.
کاربرد نانوذرات در صنعت در حال افزایش است به طوری که از این نانوساختارها در حوزههای مختلف، از دارورسانی گرفته تا تشخیص طبی میتوان استفاده کرد. نانوذرات برای این که مؤثرتر عمل کنند باید در فاز سیال بهصورت کامل پخش شوند.
در پروژهای که اخیراً محققان برزیلی انجام دادهاند، شرایطی که موجب ناپایداری و تجمع نانوذرات میشود را شناسایی کردهاند. این حالت زمانی اتفاق میافتد که نیروی الکترونی موجود در سطح ذرات، حالت تعادل خود را از دست داده و برهمکنش میان نیروهای دافعه و جاذبه متعادل نیست.
این گروه تحقیقاتی روی نانوذرات سیلکا متمرکز شدند که با محیط اطراف خود واکنش نمیدادند. این نانوذرات در دو محیط مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند؛ محیط اول حاوی نمک کلرید سدیم بوده و محیط دوم دارای کلرید پتاسیم بود.
محققان این پروژه با عاملدار کردن نانوذرات توسط گروههای عاملی آبدوست و آبگریز موفق به بهبود شرایط این نانوذرات در محیط آبی شدند به طوری که این ذرات کاملاً معلق باقی میماندند.
لارا و همکارانش به بررسی عوامل مؤثر روی پایداری این نانوذرات پرداختند. شبیهسازیهای آنها نشان داده بود که نانوذرات عاملدار بسته به عوامل مختلفی میتوانند متراکم شوند. تشکیل دولایه الکتریکی در محیط دارای نمک کلرید کلسیم بیشتر از محیط حاوی نمک طعام است. تغییر این لایه موجب تغییر قدرت حرکت یون و ناپایداری آن میشود.
محققان این پروژه که از مرکز علوم انسانی و طبیعی در دانشگاه فدرال ABC هستند نتایج یافتههای خود را در قالب مقالهای با عنوان The stability and interfacial properties of functionalized silica nanoparticles dispersed in brine studied by molecular dynamics در نشریه EPJ منتشر کردند.
#علم #نوین
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
🆔 @Mech_Engineering
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
🌪🌪 شناسایی #انرژی #باد💨 و نیروگاههای بادی
📂📂 PDF_60ص
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
🆔 @Mech_Engineering
Ⓜ️Ⓜ️Ⓜ️📧📧📧📧
🌪🌪 شناسایی #انرژی #باد💨 و نیروگاههای بادی
📂📂 PDF_60ص