حتی اگرچه دشوار، اما دمادم، رها و آسوده باش، و در سکوتی ساکن به هر آن‌چه از انرژی‌هایِ هستی بخشِ حیاتِ متجلی بر وجود تو حادث و نازل می‌شود ژرف گوش بسپار، تا حکمتِ آن‌ها را دریابی تا موردِ بارشِ رحمت و التفاتِ لطیف آن قرار گیری، هوشمندی همواره هوشمندی می‌آفریند و هوشمندی ها را نیز فهم می‌نماید.


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

سرانجام لحظه‌ای فرا خواهد رسيد که آخرين لحظه‌ی ما براي زیستنِ در این رویا است، فرصتِ آخرين دیدار با یک دوست آخرين لحظه‌ی بوییدن و بوسيدن یک گل سرخ و آخرين دمی که فرو می‌رود و بازدمی که فرو می‌آید، بیاد بیاوریم که تمامی لحظه‌ها مقدس اند، والاترین ثروتی که محیا شده است، بنابراين خویشتن وجودت را در تمام رويدادهای لحظه‌ها درياب و ژرفای روحانیت را به شکیبایی لمس کن، خلقِ زیبایی‌ها تنها با شكيبايي میسر است، بیاد بیاوریم که در ممکن ترین حالتِ ممکن، روزي هيچکدام از ما ديگر در لابه لای کشمکش های زندگي نخواهيم بود، هيچ كدام از ما... و آن لحظه‌ها، لحظه‌هایی هستند که عمیقا احساس رضایت و رهایی، نیز لمس خواهند شد.
ما که سرانجام در بازدمی عمیق این جسم و جان را ترک خواهیم نمود و از هیاهوی زندگی رها خواهیم شد ،
پس چرا همین اکنون‌ بر خود نمی‌میریم و پیش از رها شدن، رها نگردیم؟




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

انسانی که می‌آموزد چگونه از هر فرصتی درسِ تازه‌ای بیاموزد، به هر روی رمز و رازِ عشق ورزیدن را و هم‌چنین حضور در خانه‌ی اصلی‌اش را نیز دریافته‌است. هنگامی‌که عشق به سراغِ شما می‌آید، قلب‌هایِ شما را مالامالِ از نیروی خودش می‌سازد و هرگاه که انسان سرچشمه‌ی نیروی لایزالِ آن را در قلبِ خودش می‌یابد، در هرجایی که باشد آن‌جا را خانه‌ی ابدی خویش می‌یابد و دیگر هیچ کجای این هستی برایش غربیه نیست؛ همچنین خودش را نیز غریب نمی‌یابد حتی اگر غمِ غربت را در دل، و بارِ اندوهِ سهمگینِ آن را نیز بر شانه‌هایِ خویش حمل نماید...



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

نیلوفر بر مرداب

تا دست بر آن می‌برم

شکوفان است...




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

مادرم...
در گندم‌زار ، ماهِ طلایی
را با خودش می‌بَرَد!


#آسمان_آبی
شاعرِ کوچکِ من💙



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

نمی‌توان چیزهای زیادی درباره‌ی حقیقت گفت، زیرا این برخلافِ حقیقت است ، گاه هرچه بگوییم دروغ است و به سراب می‌ماند.
تنها یک فرافکنیِ ناشی از وهم به نظر می‌رسد و سردرگمی بیشتری را ایجاد می‌نماید، زیرا دروغ و وهم نیز بخشی از ماهیتِ حقیقت است‌. نمی‌توان چیزهای زیادی درباره‌ی حقیقت گفت، زیرا که حقیقت ، حقیقت است‌ و همین برای درک و شناخت آن کافیست.



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

پذیرشِ خودت چنان‌که هستی با تمامی عیب‌ها و نقص‌هایِ وجودیت نه آن‌چه که در تصوراتِ خامِ توست...

و نه صرفا دیدنِ نقاطِ به اصطلاح مثبتِ درونی ات، خودآگاهی، دامی تازه برای خودفریبی نیست.
خودآگاهی، گامی بلند برای تغییر و تحول درونی است.

دیدنِ نور بدونِ در نظر گرفتنِ منبعِ آن، بدونِ دیدنِ سرمنشاء آن که همانا حضورِ تاریکی است، نوعی ضعفِ پذیرشِ تمامیتِ وجود و نابالغیِ فکری محسوب می‌شود...!



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

میزانِ حضور ما در بودشِ لحظه‌ها هیچ ارتباطی به نوع اعتقاد، باورهای شخصی و حتا اطلاعات و دانشِ ذهنی مان درباره‌ی چگونگیِ لحظه و هستی ندارد،‌ بلکه حضورِ همیشه حاضر و ناظر، بصورتی ژرف با خردِ آگاهانه‌ی ما، همچنین هوشیاری آگاهانه ما در فرم هر لحظه ارتباطی تنگاتنگ دارد. هوشیاریِ ما حتی نوع واکنش‌ها، یا اینکه چگونگیِ کُنش‌گری ما را نیز تعیین می‌کند. حواس‌پرتی یا اُفتان و خیزان شدن در هر لحظه و حینِ انجامِ هر کاری، یکی از نمونه‌هایِ بارز این است، که اکنون‌ این‌جا هوش و حواسِ کامل ما جمع و حاضر نیستند.


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

بیش از هرچیزی و هر تمرینی، گوش سپاردن بواقع شنیدن را تمرين کن؛
بگذار سراپایت هوشِ گوش شود، این‌گونه هوشمندی ات، فزونی خواهد یافت؛ ارتعاشِ تمام صداهایی که دورترین نقطه و در نزدیکترین حالت به تو وجود دارند را به آهستگی رَصَد کن،

آن‌گاه در تمامیِ لحظه‌ها حیرت را لمس خواهي نمود، زیرا در بطنِ وجودِ هر ذره‌ای اعم خرد و کلان، سخنی براي «شنيدن» و پيامي نهفته برای «ديدن» وجود دارد.

فقط گوش دادن و سکوتِ فعال را تمرين کن؛ حتی سکوتِ کلامی و مکث‌های کوتاه بین دم و بازدمهایت را به تماشا بنشین، برای توجه به محيطِ پيرامون، و شنيدن نت‌های موجود در هستى همنوایی در سکون عملی ترین راهکار برای شنيدن است.

دیرزمانی نخواهد گذشت که خودت را رهاترین و مسرورترین خواهي يافت و پیام نهفته در قالب نشانه‌های هر چيزي را لمس و درک خواهی کرد. گوش دادن همان آموختن است.


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

بودنِ در مسیر معرفت و بودشِ در عشق همیشه برای این نیست؛ که همواره وجود‌ِ ما را سرشارِ از شادمانی و خوشی های سرخوشانه سازد، این برداشتی سطحی، پوچ و پنداری پوشالی از عشق است. بلکه آن، (عشق) گاهی برای این هست، تا اینکه محکی باشد برای سنجش و میزانِ تاب آوریِ مان در کشاکشِ لحظه‌ها، به اینکه چقدر می‌توانیم چیزهایِ مختلف، مکان‌ها، موقعیت‌ها ، ایده‌آل ها و یا حتی افراد و موانعِ غیرقابلِ پیش بینی و در نهایت درک و پذیرشِ هرچیزی که با ایده‌آل های ما منافات دارد و به همان صورتی که هستند به شکل و اندازه خود را تاب بیاوریم...


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

باری؛ من رمزِ شادی وجود را یافته‌ام و این شادمانی را مرهونِ رنج‌هایم هستم و بدان‌ها ارج می‌نهم. باری من از این‌روی که محزون اَم بی‌وقفه نیز شادمانم و ژرفای شادکامیِ اصیل را نیز لمس نموده‌ام، بی‌غم هرگز نمی‌توان شاد بود، بی‌غم هرگز نمی‌توان آباد بود، چنان‌که بی‌نفرت هیچ‌گاه نمی‌توان عشق ورزید جستجویِ ناآگاهانه‌ی شادی رنج‌هایِ بسیاری را در خودش می‌طلبد اکنون برای لمسِ بودن و هشیاریِ حضورِ نشاطِ وجود، در جست‌وجوی هیچ‌چیزی نیستم، در جستجوی هیچ‌کسی هم نیستم تا منجی اَم باشد و شادمانی‌های بسیار را برایم به ارمغان بیاورد، باری من هیچ‌گاه بدنبالِ هیچ مردی ندو‌یده‌ام ! از این‌روی مرد را محترم دیده‌ام و وجودش را در احترام یافته‌ام. زیراکه مرد نیز شایسته‌ی احترامی حقیقی بود و وجودش پدیدآورنده احترامی راستین بَرِ زن و زنانگی، هنگامی زنان به مرور می‌آموزند که هیچ زنی، هیچ‌گاه با شوریدگی و سرآسیمه دویدن بدنبالِ چیزها، موقعیت‌ها، افراد، آمال و آرزوها حرمت نیافته‌است بلکه با شورِشیداییِ روحش، با رهایی از زندانِ عواطفِ ناآگاهانه و عبور از چسبندگیهای افراطی‌اش خود را انسان می‌بیند در شکوفاییِ وجود می‌بالد.



#معصومه_عابديني🦋

داننده‌ی دانستنی ها
بیننده‌ی دیده‌شده ها
بی‌رنگی رنگ‌هاست.
و هر آن داننده ، دیده شده و ببیننده
انرژی‌شان یکیست.
هر آنچه که رویت می‌شود
اگرچه الزاما خودِ تو نیستند
اما می‌توانند به بخش‌هایی
از وجودت تبدیل شوند.



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini