Forwarded from اتچ بات
👈۱۶بهمن درگذشت دکتر عزتالله نگهبان، نگهبان باستان شناسی ایران
بسیاری ایشان را بدلیل تلاش های ارزشمند برای گسترش دانش باستان شناسی ایران و نگهداری از میراث تاریخی کشورمان، پدر باستان شناسی ایران دانسته اند.
@LoversofIRAN
⬅️ #عزت_الله_نگهبان،
در ۱۳۰۰ خورشیدی در #اهواز به دنیا آمد. تحصیلات خود را در دبستان جمشید جم و دبیرستان فیروز بهرام و مدرسه فنی آلمانی در #تهران به پایان برد.
او در ۱۳۲۸ در رشته #باستان_شناسی از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. در سال ۱۳۲۹، وارد مؤسسه شرقشناسی دانشگاه #شیکاگو شد و در چهارسال مدرک فوق لیسانس این دانشکده را از آن خود کرد. طی این سالها با راهنمایی رونالد مککان به بررسی سیر "سفال نخودیرنگ" در #خوزستان پرداخت و اطلاعات بسیاری در این زمینه جمعآوری کرد و در رساله خود تدوین کرد.
مهمترین سهم وی در پیشبرد باستانشناسی ایران، ایجاد کارگاه دایمی در " #دشت_قزوین" برای فعالیتهای باستانشناسی #دانشگاه_تهران و تربیت دانشجو در این کارگاه است. او با پشتکار فراوان و روحیه خستگیناپذیر، موفق به کسب مجوز و بودجه لازم برای تعمیر کاروانسرای مخروبه "محمدآباد خره" شد که روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان #بویین_زهرا در استان #قزوین است. این مکان منحصر به فرد به کانونی برای پژوهشهای مستمر و درازمدت باستانشناختی دانشگاه تهران تبدیل شد که در آن دانشجویان با شرکت در انواع فعالیتهای میدانی برای پیشبرد اهداف باستانشناسی در ایران تربیت میشدند.
دکتر نگهبان، یکی از سرسختترین مدافعان منظمکردن فعالیتهای مربوط به باستانشناسی بود. بسیاری او را دشمن بزرگ #قاچاقچیان و دلالان عتیقه در ایران میدانند. نگهبان در پنجمین کنگره بینالمللی باستانشناسی و هنر ایران در سال ۱۳۴۷، مقالهای ارائه داد و در آن مادهای پیشنهاد کرد که خرید و فروش اشیای باستانی به صورت غیرمجاز و از طریق #قاچاق ممنوع اعلام شود و کنگره را ملزم به صدور قانونی در این زمینه کرد. وی با ارائه این مقاله، نقش اساسی در تصویب "قطعنامه محکومکردن قاچاق و فروش اشیای عتیقه" داشت.
عزتالله نگهبان، بیشترین میزان #طلا را در حفاریهای باستانشناسی ایران بدست آوردهاست و کاوشهای وی در قالب مقاله، گزارش و کتاب، همواره مورد توجه باستانشناسان بودهاست.
فعالیتهای باستانشناسی دکتر نگهبان باعث شدهاست تا به وی لقب #پدر_باستان_شناسی_ایران داده شود.
عزتالله نگهبان در تاریخ ۱۶ بهمن ۱۳۸۷ پس از مدتها بیماری در #آمریکا درگذشت.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
@LoversofIRAN
• بنکده ها:
• ●پایگاه اینترنتی روزنامه هممیهن
• ●محمد موسوی، باستانشناس پیشکسوت، درگذشت، بیبیسی فارسی
• ●خبرگزاری میراث فرهنگی درباره دکتر نگهبان
• ●درباره عزتالله نگهبان (روزنامه ایران)
با ما همراه شوید👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA
بسیاری ایشان را بدلیل تلاش های ارزشمند برای گسترش دانش باستان شناسی ایران و نگهداری از میراث تاریخی کشورمان، پدر باستان شناسی ایران دانسته اند.
@LoversofIRAN
⬅️ #عزت_الله_نگهبان،
در ۱۳۰۰ خورشیدی در #اهواز به دنیا آمد. تحصیلات خود را در دبستان جمشید جم و دبیرستان فیروز بهرام و مدرسه فنی آلمانی در #تهران به پایان برد.
او در ۱۳۲۸ در رشته #باستان_شناسی از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. در سال ۱۳۲۹، وارد مؤسسه شرقشناسی دانشگاه #شیکاگو شد و در چهارسال مدرک فوق لیسانس این دانشکده را از آن خود کرد. طی این سالها با راهنمایی رونالد مککان به بررسی سیر "سفال نخودیرنگ" در #خوزستان پرداخت و اطلاعات بسیاری در این زمینه جمعآوری کرد و در رساله خود تدوین کرد.
مهمترین سهم وی در پیشبرد باستانشناسی ایران، ایجاد کارگاه دایمی در " #دشت_قزوین" برای فعالیتهای باستانشناسی #دانشگاه_تهران و تربیت دانشجو در این کارگاه است. او با پشتکار فراوان و روحیه خستگیناپذیر، موفق به کسب مجوز و بودجه لازم برای تعمیر کاروانسرای مخروبه "محمدآباد خره" شد که روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان #بویین_زهرا در استان #قزوین است. این مکان منحصر به فرد به کانونی برای پژوهشهای مستمر و درازمدت باستانشناختی دانشگاه تهران تبدیل شد که در آن دانشجویان با شرکت در انواع فعالیتهای میدانی برای پیشبرد اهداف باستانشناسی در ایران تربیت میشدند.
دکتر نگهبان، یکی از سرسختترین مدافعان منظمکردن فعالیتهای مربوط به باستانشناسی بود. بسیاری او را دشمن بزرگ #قاچاقچیان و دلالان عتیقه در ایران میدانند. نگهبان در پنجمین کنگره بینالمللی باستانشناسی و هنر ایران در سال ۱۳۴۷، مقالهای ارائه داد و در آن مادهای پیشنهاد کرد که خرید و فروش اشیای باستانی به صورت غیرمجاز و از طریق #قاچاق ممنوع اعلام شود و کنگره را ملزم به صدور قانونی در این زمینه کرد. وی با ارائه این مقاله، نقش اساسی در تصویب "قطعنامه محکومکردن قاچاق و فروش اشیای عتیقه" داشت.
عزتالله نگهبان، بیشترین میزان #طلا را در حفاریهای باستانشناسی ایران بدست آوردهاست و کاوشهای وی در قالب مقاله، گزارش و کتاب، همواره مورد توجه باستانشناسان بودهاست.
فعالیتهای باستانشناسی دکتر نگهبان باعث شدهاست تا به وی لقب #پدر_باستان_شناسی_ایران داده شود.
عزتالله نگهبان در تاریخ ۱۶ بهمن ۱۳۸۷ پس از مدتها بیماری در #آمریکا درگذشت.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
@LoversofIRAN
• بنکده ها:
• ●پایگاه اینترنتی روزنامه هممیهن
• ●محمد موسوی، باستانشناس پیشکسوت، درگذشت، بیبیسی فارسی
• ●خبرگزاری میراث فرهنگی درباره دکتر نگهبان
• ●درباره عزتالله نگهبان (روزنامه ایران)
با ما همراه شوید👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEE9zXIvRsbO03gfdA
Telegram
attach 📎
عاشقان ایران
شادباد #اسفندگان/ #سپندارمذگان 💐 گرامیداشت زن، زمین،زایندگی وزندگی پیشنهاد دکتر #فريدون_جنيدی: ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را #هفته_مهرورزی بناميم👇 http://aarmaanins.blogfa.com/post-696.aspx @LoversofIRAN
👈از ۲۹بهمن تا ۵ اسفند را هفته مهرورزی بنامیم👉
@LoversofIRAN
#جشن #اسفندگان #سپندارمذگان #ایران_باستان #باستان #زن #زمین #گاهشماری_باستانی #گاهشماری_خیامی
⬅️استاد #فریدون_جنیدی
ميان گاهشماری خيامی (پس از اسلام) و گاهشماری ايران باستان ۶ روز اختلاف است که همين امر در تعيين تاريخ برخی جشنهای ايران باستان از جمله سپندارمذگان مشکلاتی را به وجود میآورد. استاد جنیدی، پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران معتقد است با احترام به هر دو گاهشماری بهتر است از ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را هفته عشق و مهرورزی بناميم.
تاريخ خيامی يا همان تاريخ شمسی/خورشیدی که امروز مورد استفاده قرار گرفته، ۶ روز با تاريخ باستانی ايران تفاوت دارد. اين ۶ روز در تعيين برخی جشنهای ايرانی از جمله سپندارمذگان مشکلاتی را به همراه دارد. برخی معتقدند با کسر اين شش روز سپندارمذگان بايد در ۲۹ بهمن برگزار شود و برخی نيز تاکيد میکنند که اين جشن بايد در ۵ اسفند(روز اسفند از ماه اسفند) برگزار شود.
در ايران باستان هر روز يک نام داشت و از ۳۰ روز هر ماه، ۱۲ روز به نام ماههای سال بود. همروز شدن نام ماه با همان ماه سال موجبات جشن را فراهم میکرد. پنجمين روز هر ماه را اسفند روز (سپندارمذ) میناميدند که لقب ملی #زمين است؛ يعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمين نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق مي ورزد. زشت و زيبا را به يک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان میدهد. به همين دليل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به عنوان نماد مهر مادری و باروری ميپنداشتند.
#ابوريحان_بيرونی در #آثارالباقيه آورده است که ايرانيان باستان اين روز را روز بزرگداشت زن و زمين می دانستند.
به همين علت پنجمين روز ماه اسفند را روز سپندارمذگان روز عشق و مهرورزی مينامند. بسياری معتقدند طبق تاريخ باستاني که در آن ماههای سال ۳۰ روز است، بايد ۶ روز ماه تابستان را که در تاريخ امروز شمسی وجود دارد از ۵ اسفند کسر کرد و به اين ترتيب روز ۲۹ بهمنماه، را به عنوان روز سپندارمذگان ميشناسند.
اما برخی طبق سنت کهن همچنان پنج اسفند را گرامی میدارند.
«فريدون جنيدی»، پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران درباره اين اختلاف تقويمی به CHN میگويد: «خيام با دانش شگفت و عظيم خود دريافت که ۶ ماه ابتداي سال ۳۱ روز است و امروز دانشمندان با بررسی آنچه خيام کشف کرده، مهر دوباره تائيد بر آن زدهاند. به واقع گاهشماری خيامی دقيقترين گاهشماری جهان است. از سوی ديگر گاهشماری باستانی ايران که حدود ۸ هزار سال قدمت دارد هم در نوع خود بینظير است و در زمان خود بهترين گاهشماری محسوب میشدهاست. اما آن گاهشماری ۶ روز عقبتر از گاهشماری خيام است و به همين علت در تاريخ برخی جشنها و رسوم کهن اختلافاتی وجود دارد.»
جنيدی پيشنهاد میکند که با احترام به گاهشماری خيامی و گاهشماری ايران باستان و اهميت جشن اسفندگان (سپندارمذگان) بهتر است ۶ روز ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را به عنوان هفته عشق و مهرورزی بناميم.
ايران کشوری با پيشينه فرهنگی کهن است و نگاهی به گذشته باستانیاش، هر بينندهای را مبهوت جشنهای کهن اين سرزمين میکند. در ميان بيش از ۵۰ جشن باستانی، "سپندارمذگان"، روز گراميداشت زن و زمين يکی از مهمترين آنهاست. روزی که عشق و مهرورزی بخشی از سنتهای آن است. با اينحال چرا چنين جشن ارزشمندی به فراموشی سپرده شده است؟
/خبرگزاری ميراث فرهنگی ـ گروه ميراث فرهنگی ـ ۱۳۹۰/۱۱/۲۵
@LoversofIRAN
@LoversofIRAN
#جشن #اسفندگان #سپندارمذگان #ایران_باستان #باستان #زن #زمین #گاهشماری_باستانی #گاهشماری_خیامی
⬅️استاد #فریدون_جنیدی
ميان گاهشماری خيامی (پس از اسلام) و گاهشماری ايران باستان ۶ روز اختلاف است که همين امر در تعيين تاريخ برخی جشنهای ايران باستان از جمله سپندارمذگان مشکلاتی را به وجود میآورد. استاد جنیدی، پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران معتقد است با احترام به هر دو گاهشماری بهتر است از ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را هفته عشق و مهرورزی بناميم.
تاريخ خيامی يا همان تاريخ شمسی/خورشیدی که امروز مورد استفاده قرار گرفته، ۶ روز با تاريخ باستانی ايران تفاوت دارد. اين ۶ روز در تعيين برخی جشنهای ايرانی از جمله سپندارمذگان مشکلاتی را به همراه دارد. برخی معتقدند با کسر اين شش روز سپندارمذگان بايد در ۲۹ بهمن برگزار شود و برخی نيز تاکيد میکنند که اين جشن بايد در ۵ اسفند(روز اسفند از ماه اسفند) برگزار شود.
در ايران باستان هر روز يک نام داشت و از ۳۰ روز هر ماه، ۱۲ روز به نام ماههای سال بود. همروز شدن نام ماه با همان ماه سال موجبات جشن را فراهم میکرد. پنجمين روز هر ماه را اسفند روز (سپندارمذ) میناميدند که لقب ملی #زمين است؛ يعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمين نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق مي ورزد. زشت و زيبا را به يک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان میدهد. به همين دليل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به عنوان نماد مهر مادری و باروری ميپنداشتند.
#ابوريحان_بيرونی در #آثارالباقيه آورده است که ايرانيان باستان اين روز را روز بزرگداشت زن و زمين می دانستند.
به همين علت پنجمين روز ماه اسفند را روز سپندارمذگان روز عشق و مهرورزی مينامند. بسياری معتقدند طبق تاريخ باستاني که در آن ماههای سال ۳۰ روز است، بايد ۶ روز ماه تابستان را که در تاريخ امروز شمسی وجود دارد از ۵ اسفند کسر کرد و به اين ترتيب روز ۲۹ بهمنماه، را به عنوان روز سپندارمذگان ميشناسند.
اما برخی طبق سنت کهن همچنان پنج اسفند را گرامی میدارند.
«فريدون جنيدی»، پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران درباره اين اختلاف تقويمی به CHN میگويد: «خيام با دانش شگفت و عظيم خود دريافت که ۶ ماه ابتداي سال ۳۱ روز است و امروز دانشمندان با بررسی آنچه خيام کشف کرده، مهر دوباره تائيد بر آن زدهاند. به واقع گاهشماری خيامی دقيقترين گاهشماری جهان است. از سوی ديگر گاهشماری باستانی ايران که حدود ۸ هزار سال قدمت دارد هم در نوع خود بینظير است و در زمان خود بهترين گاهشماری محسوب میشدهاست. اما آن گاهشماری ۶ روز عقبتر از گاهشماری خيام است و به همين علت در تاريخ برخی جشنها و رسوم کهن اختلافاتی وجود دارد.»
جنيدی پيشنهاد میکند که با احترام به گاهشماری خيامی و گاهشماری ايران باستان و اهميت جشن اسفندگان (سپندارمذگان) بهتر است ۶ روز ۲۹ بهمن تا ۵ اسفند را به عنوان هفته عشق و مهرورزی بناميم.
ايران کشوری با پيشينه فرهنگی کهن است و نگاهی به گذشته باستانیاش، هر بينندهای را مبهوت جشنهای کهن اين سرزمين میکند. در ميان بيش از ۵۰ جشن باستانی، "سپندارمذگان"، روز گراميداشت زن و زمين يکی از مهمترين آنهاست. روزی که عشق و مهرورزی بخشی از سنتهای آن است. با اينحال چرا چنين جشن ارزشمندی به فراموشی سپرده شده است؟
/خبرگزاری ميراث فرهنگی ـ گروه ميراث فرهنگی ـ ۱۳۹۰/۱۱/۲۵
@LoversofIRAN