👈پیگیری ارزشمند انجمن های مردمی سپاهان (اصفهان)، به بازگشت تندیس کاوه آهنگر انجامید.

تندیس زیبای برنزی #کاوه_آهنگر، کار هنرمندانه استاد #ایرج_محمدی، پس از ۱۰ سال دوری، با پیگیری انجمن های مردم_نهاد #اصفهان، به میدان آزادی (دروازه شیراز) #سپاهان/اصفهان بازگشت.

✳️ نامه انجمن دوستداران اصفهان به دکتر الهیاری مدیرکل میراث فرهنگی اصفهان، که چندی پیش درباره بازگرداندن تندیس کاوه به میدان آزادی اصفهان نوشته شد:

جناب آقای دکتر فریدون الهیاری
مدیر کل محترم میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان
با درود و احترام

همان‌گونه که آگاهید، درسال ۱۳۸۱ تندیس ارزشمند برنزی کاوه آهنگر با بلندای ۶.۵ متر در میدان آزادی اصفهان(دروازه شیراز) نصب شد که اثر استاد ایرج محمدی،مجسمه‌ساز وعضو هیأت‌ مؤسس #انجمن_هنرمندان_مجسمه‌ساز_ایران بود. ولی به دنبال احداث ایستگاه مترو به صورت موقت از محل خود در این میدان برچیده و به انبار شهرداری منتقل شد.
اکنون درباره ضرورت نصب مجدد تندیس کاوه آهنگر و اهمیت پیوند تاریخی کاوه با اصفهان یادآور می‌شویم که بنا به نظر پژوهشگران نام «کاوه» و «کاویان»( #درفش_کاویانی) با نام‌های کهن اصفهان #گابه و #گابیان در پیوند است و در متون ادب #فارسی همچون #تاریخ_بلعمی، #گرشاسب_‌نامه_اسدی_توسی، ترجمه #محاسن_اصفهان، #قصاید_قاآنی، #انجمن_آرای_ناصری و... از پیوند کاوه و درفش کاویان با اصفهان و اصفهانی‌ها سخن به میان آمده و از کاوه با القابی همچون #آهنگر، #دادخواه و #سپاهانی نام برده شده است.
همچنین بنای موسوم به «مقبره کاوه آهنگر» روستای #مشهد_کاوه در ۱۲ کیلومتری شهر #چادگان متعلق به دوره #ایلخانی با قدمت ۷۰۰ سال که به تازگی مورد مرمت قرار گرفته و در فهرست میراث ملی #ثبت شده است، در استان اصفهان قرار دارد.
از سوی دیگر، همان‌گونه که آگاهید، تلاش‌هایی از سوی #کرد_های #سوریه و #اقلیم #کردستان #عراق برای مصادره کاوه، قهرمان ملی ایرانیان صورت گرفته و با "کرد" قلمداد کردن او به نصب تندیس‌های کاوه در شهرهای #عفرین و #سری_‌کانی (راس‌العین) سوریه دست زده اند.(گرچه کاوه نیز مانند دیگر قهرمانان ایرانی متعلق به همه ایرانی تباران است و کردهای سوریه و عراق نیز حق دارند از آن بهره ببرند اما تغییر هویت اصلی او و بی توجهی به آن، به هیچ وجه پسندیده نیست؛ اما با احترام به واقعیات تاریخی، همه ایرانی تباران از کشورهای همسایه ایران که میراث دار تمدن ایرانی اند، می توانند از ادبیات و فرهنگ ایران را که زنجیره پیوند دهنده همه ایرانی تباران است، سود ببرند).
بر این پایه، با توجه به پایان رسیدن احداث ایستگاه مترو در میدان آزادی اصفهان(دروازه شیراز)، خواهشمند است نسبت به نصب مجدد تندیس ارزشمند کاوه آهنگر در میدان آزادی پیگیری‌های لازم را به عمل آورید.
امید است بازشناسی اهمیت کاوه آهنگر به عنوان سرمایه نمادین اصفهان و نصب دوباره این تندیس در میدان آزادی اصفهان با توجه به مرمت و ثبت بنای موسوم به مقبره کاوه آهنگر در روستای مشهد کاوه، در توسعه گردشگری پایدار و رونق اقتصادی منطقه در سالی که به نام «اقتصاد مقاومتی» نامگذاری شده است، تاثیرگذار باشد.

امضا‌کنندگان نامه:
انجمن دوستداران اصفهان، کانون بارگاه مهر اصفهان، انجمن موزه داران استان اصفهان، انجمن دوستداران میراث فرهنگی و طبیعی شهرستان نجف اباد، انجمن دوستداران و حافظان میراث فرهنگی وردپاتکان- گلپایگان، انجمن دوستداران میراث فرهنگی سلیمان صباحی بیدگلی.
/از @isfahan_didban/


درباره کاوه آهنگر👇
https://t.me/LoversofIRAN/5863

👈اندیشه ملی که مصدق پرچمدارش بود، همواره یا خار چشم تمامیت خواهان بوده یا ایرانستیزان

✍ #ماریا_بهمن_پور

@LoversofIRAN

حکومتی شبیه #مصدق، همیشه خار چشم تمامیت خواهان بوده وهست چون در عین عدم تمایل به تغییرات انقلابی، ویژگی هایی ساختار شکنانه را در چارچوب #قوانین_بین_المللی و #قوانین_داخلی داشت که با نقض قالبهای سفارشی و از پیش تعیین شده دیکتاتوری و توافقات پنهانی کانون های قدرت که در ضدیت با منافع بلندمدت (و نه کوتاه مدت) مردم ایران بودند، خودنمایی می کرد.

حکومت مصدق گرچه #انقلابی نبود و مصدق تفکرات انقلابی به معنای از بین بردن کامل ساختار رسمی حاکمیت نداشت(نخواست با چهره رهبری انقلابی، مردم را به حمایت مستقیم از خود به خیابان آورد و در تقابل مستقیم با نظامیان طرفدار پادشاهی قراردهد) اما در عین حال دربخشی از برنامه هایش دنبال ساختارشکنی درون زا یعنی #تحول_خواهی، #اصلاحات اساسی و عملی بود. مصدق برای احقاق حق ملت ایران نسخه ی بالارفتن از #دیوار_سفارت انگلیس را نپیچید بلکه انگلستان را با تیر قانون در #دادگاه_لاهه ( #دیوان_لاهه #لاهه) به چارمیخ کشید.

دولت مصدق، دولتی #آزادی خواه و دلسوز #ملت بود، درعین حال دست نشانده هیچ قدرت خارجی نبود؛ دستش هم آلوده به خون بی گناهان و ناپاک در پول های کثیف نبود گرچه مانند هر حکومت دیگری دارای خطا و اشتباه بود که با کمک زمان می توانست اصلاح شود اما افسوس مهلتی که لازم و کافی بود به او داده نشد.

بسیاری در این ۶۴ سال پس از ۲۸ امرداد سال سیاه ۳۲، تلاش کردند و هنوز هم تلاش میکنند با انواع تهمت ها مصدق را منفور مردم کنند. تهمت هایی چنان مسخره و متناقض که همین تناقض ها نشان پریشانی اندیشه ی سازندگان آن تهمت هاست. دشمنان ناجوانمردش او را از #توده ای تا جاسوس #انگلیس و #فراماسون و عامل #روسیه و همدست تندروهای #مذهبی چون #فداییان_اسلام خوانده اند که هیچگاه در یک نفر قابل جمع نیست! می خواستند او را مانند خودشان به منجلاب بکشند؛ اما نتوانستند و در نزد عقلا خود را روز به روز رسواتر کرده اند.

نمی گویم مصدق مبرا از خطا و اشتباه بود؛ که اگر چنین بود، سرنوشت ایران و جنبش ملی آن، حتما جور دیگری پیش می رفت. مصدق به ویژه در ۶ ماه آخر نخست وزیری اش ۲_۳ اشتباه آشکار داشت که من آنها را ناشی از عدم تمرکز حاصل از فشارهای خردکننده ی بدخواهان و توطئه گران علیه #نهضت_ملی می دانم که تاب آوردن در برابر آن ها با توجه به کهولت سن و حال ناخوش و بیماری مصدق، کاری بس دشوار بود! آن یورش های همه جانبه، آشکارا مصدق و شیرازه نیروهای جنبش نوپای ملی ایران را دچار نوعی دست پاچگی برای حفظ دستاوردهای #نهضت_ملی_شدن_صنعت_نفت کرده بود و نتیجه آن فشارهای همه جانبه و روز افزون (از سوی همه نیروهای متضاد یعنی تندروهای مذهبی، #سلطنت_طلب های ضد مصدق، کانون های لابی انگلیس، آمریکا، روسیه و حزب توده)، این شد که مصدق فقط می خواست به هر ترتیبی شده نتایج و دستاوردهایی را که یک عمر برایشان انتظار کشیده بود حفظ کند حتا اگر با چند اشتباه بزرگ استراتژیک در تصمیم گیری همراه می بود.

اما، بی شک، مصدق هرچه که بود؛ و هر که بود، مصدق بود. صادق و بر عهدش برای پاسداشت ایران با هیچ گروه، دسته و رسته ای معامله نکرد و به هیچ بهایی حیثیت و اعتبار نهضت ملی را که شالوده مبارزه و پایداری ملت ایران می دانست نفروخت، گرچه به حذف خود و یارانش بیش ازنیم قرن از شطرنج سیاست ایران انجامید.
مصدق همچون هر سیاستمدار بزرگی دچار اشتباه شد؛ اما اگر انصاف داشته باشیم باید بپذیریم این در شرایطی بودکه با دسیسه های مسلسل وار داخل و خارج کشور مسیرش ناتمام ماند و هیچ مجالی برای جبران اشتباهات پایان نخست وزیری اش نیافت و نتوانست نتایج درخشانی که نهضت ملی کسب کرده بودو آرزوهای بزرگی که برای ایران داشت را به انجام رساند.

۱۸ماه، فرصتی اندک بود برای دولتی که گامی چنان بزرگ برداشته بود که همه عناصر متزلزل و کم اراده داخلی را به فریاد بلند واداشته بود و همه استعمارگران بی رحم خارجی را نیز.

اما آنچه مهم است و مصدق را عنصری بی همتا در #تاریخ_معاصر_ایران می کند، اینست که بدخواهانش نه توانستند تهمت ناشایست "وابستگی به خارج" را(چنانکه شایسته ی خودشان بود)که به او می زدند ثابت کنند و نه توانستند دامانش را با تهمت ناپاکی و خائن به وطن (باز هم همانطور که شایسته خودشان بود)بیالایند. او بخاطر #وطن_پرستی، معامله نکردن بر سر حیثیت و #منافع_ملی ایران، و پاکدستی اش، آبرو و اعتبار #ملی_گرایی معاصر ایران است.

مصدق هم باید نقد شود، اما هرکس بخواهد دامان این بزرگمرد را بخاطر اشتباهاتش و یا سوءاستفاده ای که جریان های سیاسی پس از #تبعید و مرگ او، از نام او کردند، به تهمت و دروغ ناروا بیالاید، بی شک ستمگر است و در حال خیانت به وطن حتا اگر نداند.

روانش شاد، آبروی جنبش معاصر #ملی ایران

@LoversofIRAN