🔴 گستره زبان پارسی در گذشته:

زبان پارسی در تمام سرزمینهای حوزه تمدنی ایران بزرگ جاری بود ولی با دسیسه انگلیسها، روسها و عربها این زبان در بخشهای زیادی از ایران بزرگ از میان رفت که شرح بخشی از آنها را در زیر می خوانید:

💥در #عراق زبان پارسی در زیر چهارده سده سرکوب اعراب و ممنوعیت سخن گفتن به پارسی، تقریبا از میان رفته است!

با این وجود تا زمان صدام همچنان 30 درصد مردم آریایی عراق همچنان پارسی زبان بودند که صدام آنها را از عراق اخراج کرد!

💥در #قزاقستان زبان پارسی در زیر سلطه ترکها و روسها تقریبا از بین رفته و تاجیکان آن دیار حق سخن گفتن به پارسی را ندارند!

💥در #سمرقند و #بخارا پارسی زبانان تحت ستم و سلطه ترکان ازبک هستند و به اجبار به زبانی من درآوردی به نام ازبکی سخن میگویند و حق داشتن هیچگونه نشریه و رسانه ای را ندارند!

💥در #تاجیکستان زبان پارسی تحت سلطه روسها قرار گرفته و حتی خط آنان به خط روسی دگرگون شده و آنها پارسی سخن می گویند ولی با خط روسی می نویسند که این مسئله ارتباط نوشتاری آنها را با بقیه پارسی زبانها دشوار می کند!

💥در #افغانستان زبان پارسی تحت سلطه پشتونها است و در دانشگاه و ادارات دولتی واژگان پارسی با پشتون جایگزین می شوند!

با وجود اینکه 70 درصد مردم افغانستان پارسی زبان و تنها 30 درصد پشتون زبان هستند، اما پشتونها به حمایت امریکا، زبان پارسی را تحت ستم قرار داده اند.

💥در #اران (جمهوری باکو) زبان پارسی و شاخه های دیگر آن مانند تالشی شدیدا مورد ستم و سلطه هستند و با شکنجه و زندان سرکوب می شوند!

💥در #ایران مرکزی هم که آنچنان عربی تازش کرده که واژگان عربی از پارسی قابل تشخیص نیستند. به تازگی هم که واژگان غربی یورش آورده اند!

💥در #هندوستان زبان پارسی پس از زبان هندو دومین زبان رسمی آن کشور بود که تحت استعمار انگلیس، پارسی از میان رفته و انگلیسی جایگزین شد.

💥در #پاکستان که خود بخشی از هندوستان بود و به دسیسه انگلیس از هند جدا شد، مردم پارسی سخن می گفتند و حتی شعرایی مانند اقبال لاهوری و امیرخسرو دهلوی از آن خطه بودند اما انگلیس زبان پارسی را در آنجا از میان برد.

💥در #بحرین، #عمان، #قطر و #یمن که هر سه با دسیسه انگلیسی ها از مام میهن جدا شدند مردم پارسی سخن می گفتند و هنوز هم پارسی زبانان در آنجا وجود دارند ولی تحت ستم اعراب اجازه درس خواندن و سخن گفتن به زبان خود را ندارند.

کانال
✅ «اتحادیه کشورهای وارث تمدن ایرانی»

https://t.me/joinchat/AAAAADzg90_e6nfHFgjPZw

telegram.me/joinchat/BnFfsTvH5MHmHLKsl_Qc4Q

داوری با شما
چرا این #خبرگزاری_مجوزدار در #آذربایجان_شرقی باید کتاب #دده_قورقود (که نوشته شده در کشور #قزاقستان است) را با چنین مطالبی بجای #شاهنامه تبلیغ کند؟
#ترک_سازی

@efshapan_ir

جشن #نوروز در #قزاقستان
بزرگترین کشور آسیای میانه

ҷашнвораи #Наврӯз дар #Қазоқистон бузургтарин кишвари Осиёи Марказӣ

@loversofiranianculture

👈به بهانه زادروز #گوگوش

✍امیر هاشمی مقدم

⬅️امروز ۱۵ اردیبهشت، شصت و هشتمین زادروز بانو گوگوش (فائقه آتشین) است. این یادداشت را دو سال پیش و پس از بازگشتم از چند کشور آسیای میانه نوشتم. با وجودی‌که نامی از گوگوش یا دیگر خوانندگان نیاورده بودم، هیچ رسانه‌ای حاضر به انتشارش نشد. تنها یکی از خبرگزاری‌ها دو ساعت آنرا نمایش داد و دوباره برداشت.
«خوانندگان لس‌آنجلسی»، به‌طور کلی به خوانندگان ایرانی‌ای گفته می‌شود که پس از انقلاب سال 1357 و دگرگونی در ارزشهای رسمی، از ایران گریخته و عموماً مقصد #آمریکا را برگزیدند. بخش عمده‌ای از این خوانندگان در لس‌آنجلس ساکن شدند و همین باعث شد تا امروزه هر خواننده خارج‌نشینی را به‌طور کلی لس‌آنجلسی بنامند.

این خوانندگان نه تنها در ایران، بلکه در دیگر کشورهای فارس‌زبان و یا دارای اقلیت فارس هم دارای طرفدارانی پر و پا قرص هستند.
گوگوش، بانوی خواننده ایرانی در این میان جایگاه ویژه‌ای دارد. در #تاجیکستان نه تنها ترانه‌های این خواننده، بلکه رویدادهای زندگانی وی نیز با اشتیاق دنبال می‌شود.

تاجیکهای ازبکستان نیز دست‌کمی ندارند. راننده‌مان در بخارا خاطره‌اش از سفر به ایران در سال 1370، یافتن خانه گوگوش و چند دقیقه صحبت با او از پشت آیفون را با آب و تاب برایم تعریف می‌کرد. این خواننده نه تنها در میان فارس‌زبانان، بلکه در بین غیر فارس‌زبان ها هم شناخته‌شده و محبوب است. تا آنجا که #اسلام_کریموف، رئیس‌جمهور پیشین ازبکستان(که اتفاقا بسیار فارسی ستیز بود!) هم نام هنری دختر خود، «گلناره» را «گوگوشه»نهاد تا مانند گوگوش خواننده شود.

همچنین در قطار #سمرقند به #تاشکند، در کنار بانویی #روس-ازبک نشسته بودم که شنونده همیشگی ترانه‌های گوگوش بود و برخی ترانه‌های وی را نیز از بر می‌دانست.
#بلوچ_‌ها و ایرانی‌تباران ترکمنستان نیز شنونده همیشگی آهنگهای گوگوش هستند. راننده‌مان در #ترکمنستان کلا آهنگهای گوگوش گوش می‌داد و همراه با او هم‌خوانی می‌کرد.
تاجیکهای #قزاقستان و #قرقیزستان را نیز باید به این لیست بیفزاییم.

به جز #گوگوش، #اندی، #معین و #آرش نیز در این سرزمین‌ها از شهرت خوب و به‌سزایی برخوردارند. وقتی با دو تن از دوستان انسان‌شناس به مرکز فولکلور شهر بخارا رفتیم، همین که فهمیدند ایرانی هستیم، آنچنان پافشاری کردند تا بالاخره ترانه‌ای از #معین خواندیم و از چنگشان در آمدیم. همچنین یاد و خاطره کنسرت #اندی در #بخارا، هنوز به نیکی در ذهن ساکنان این شهر باقی است. از هم‌دانشگاهی "قزاقم" که هرگاه پیام می‌دهد، می‌دانم بی‌گمان دوباره معنای واژه‌ای درترانه‌های آرش را می‌خواهد بپرسد، می‌گذرم.

علاقمندی به این خوانندگان ایرانی تاثیرش را بر ترانه‌هایی که خود خوانندگان #تاجیک و #ازبک می‌خوانند نشان می‌دهد. بسیاری از ترانه‌های خوانندگان این منطقه همچون #فیروزه_جمعه_‌نیازوا، #آزاده_احدوا، #زلیخا و... این را نشان می‌دهد. حتا برخی آهنگهای‌شان بر پایه ملودی‌های #بندری، #کردی و...ساخته شده است.

بی‌گمان خوانندگان لس‌آنجلسی، یکی از مهمترین ابزارها در نزدیک‌تر کردن مردمان کشورهای #آسیای_میانه، ایران و افغانستان هستند. تجمعات گسترده در شهرهای بزرگ #افغانستان و روشن کردن شمع پس از مرگ #مرتضی_پاشایی نمونه‌ای دیگر است!

در واقع اگر #ترکیه توانسته به‌واسطه ترانه‌های استانبولی علاقمندی به زبان #ترکی را در بین کشورهای دیگر همچون ایران گسترش دهد، این نقش را برای زبان فارسی، خوانندگان و ترانه‌های #لس_‌آنجلسی بازی می‌کنند.

جمهوری اسلامی ایران گسترش #زبان #فارسی را قرار است از طریق رایزنی‌های فرهنگی به انجام برساند. اما از آنجا که رایزنان فرهنگی از طریق سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزیده و معرفی می‌شوند، بیش از زبان فارسی، گسترش ارزشهای دینی و #مذهبی برای‌شان اولویت دارد و دقیقاً همین عامل، پاشنه آشیل ایران در آسیای میانه است. چرا که پافشاری جمهوری اسلامی بر گسترش ارزشهای دینی در دیگر کشورها باعث فاصله بیشتر افتادن بین #ایران با آنها شده که اکنون به دلیل ترس از نفوذ بنیادگرایی دینی در کشورهای سکولارشان، در پی محدود کردن هر چه بیشتر روابط‌شان با ایران هستند.

می‌توان ادعا کرد که هنرمندان طردشده، عامل اصلي شناخته شدن و ترويج فرهنگ ايرانی در جهان بيرونی‌اند. همانگونه که نماینده سینمای ایران در دیگر کشورها، نه فیلمهای سفارشی، بلکه دقیقاً سينمای غيرحكومتی ايران است. در #فرارودان(آسیای میانه)نیز خوانندگان لس‌آنجلسی نماینده موسیقی ایرانی در کل و زبان فارسی به‌طور ویژه هستند. اين گروه هنرمندان نه تنها مورد حمايت نهادهای فرهنگی جمهوری اسلامی نيستند بلكه مورد بی‌مهری این نهادها نیز قرار مي‌گيرند. به همين دليل در نبود سياست فرهنگی موثر جمهوری اسلامی، بايد سپاسگزار هنرمندان تبعيد شده و حاشيه‌ای نسبت به فرهنگ رسمی بود./از @moghaddames

@LoversofIRAN