👈آیا تدریس زبان های محلی در ایران شدنی است؟

#اختصاصی_کانال

اگر زبان های #بومی ایران سده ها زنده مانده اند، از راه آموزش نوشتاری نبوده است بلکه #ادبیات_شفاهی و #فولکلور، حافظ آن ها بوده.

@LoversofIRAN

⬅️تصمیم های غیرکارشناسی و شعارهای انتخاباتی دولتمردان، نتیجه اش این شده که بدون توجه به توان نوشتاری و قابلیت ادبی زبان های #محلی ایران، که همگی عزیزند و قابل احترام، مطالبه "تدریس ادبیات محلی" را بر سر زبان ها انداخته اند درحالیکه باتوجه به نیاز روز و حجم مطالبی که نوجوانان باید فراگیرند، توان اندک زبان های محلی در ارایه ادبیات و متون نوشتاری، و نیز عدم علاقه و خواست واقعی مردم آن مناطق برای یادگیری نوشتاری زبان های بومی، هیچگاه این شعار داده نمی شد؛ اگر کارشناسانی خبره و کاربلد می داشتیم که به بررسی دقیق و علمی مساله می پرداختند و نه صرفا تکرار نسخه های دیکته شده سازمان #یونسکو که شکست خوردنشان در کشورهای شرق ایران، #پاکستان #هند #افغانستان آشکار است، و حداقل آسیب شان این بوده که یا #انسجام_ملی کشورها را کمرنگ کرده اند یا ادبیات غنی آن کشورها را رو به خردشدن برده اند.

پرسشی که گویا این دولتمردان ایرانی از خود نپرسیده اند این است که مگر زبان های محلی ایران در سده های طولانی که از زنده بودنشان گذشته است، با کمک ادبیات مکتوب، حفظ شده اند؟
پاسخ این است که بیشترین دلیل مانایی و پایایی زبان های محلی در ایران، پس از سده ها یورش بیگانگان و رسمی بودن زبان فاخر #فارسی به عنوان زبان دیوانی و نوشتاری کشور، انتقال سینه به سینه ادبیات محلی به شکل شفاهی و نیز در قالب ترانه ها و موسیقی های فولکلور محلی (موسیقی #مقامی) بوده است.

دولتمردان اگر واقعا نگران حفظ و نگهداری از زبان های محلی ایرانی هستند، باید همان شیوه ی درست گذشته را در نگاهبانی از اندوخته گفتاری گویش های محلی و بومی ایرانی در پیش گیرند و با طرح آموزش و تدریس رسمی #ادبیات_محلی، در پی ساختن مشکلی جدید که بر مشکلات پیشین آموزش و پرورش ما تلنبار میشود، نباشند.

در زمانه ای که کودکان و نوجوانان در جهان پیشرفته در پی یادگیری زبان های علمی روز هستند، بجای تمرکز دادن آن ها بر یادگیری درست زبان غنی فارسی (که آموزش آن هنوزضعیف است)و نیز آموختن کامل زبان انگلیسی که زبان بین المللی علم است، با طرح مسایلی چون آموزش ادبیات محلی، آن ها را به بیراهه نبریم و بار آموزش و پرورش پرمشکل مان را از این سنگین تر نکنیم.

مساله دیگر این است که با گفتن درباره آموزش زبان های محلی از تریبون های رسمی وبه عنوان شعار انتخاباتی آقای #روحانی و نمایندگان لیست #امید در شهرستان ها، این مجال بوجود آمد که در ۴سال گذشته، کانون های #قوم_گرایی به این بهانه بسیار فعالتر شوند و برنامه منسجمی برای سوءاستفاده از این شعار پیش ببرند، تا جایی که به جعل اصل ۱۵ قانون اساسی پرداختند که می گوید "تدریس ادبیات محلی" به عنوان واحدی درسی در کنار دیگر دروس در هر منطقه مجاز است. رهبران #قوم_گرا به ویژه در #آذربایجان، جمله جعلی و #ضد_منافع_ملی "تدریس #به زبان مادری" را با شیطنت بسیار بجای اصل ۱۵ قانون اساسی تبلیغ کردند با این هدف که آموزش در مدارس آذربایجان کلا به زبان #ترکی باشد و جایگزین زبان ملی کشور، فارسی❗️

این خواسته ها کاملا در راستای #تجزیه_طلبی بوده است چون نتیجه اش جز تضعیف #زبان_ملی ایرانیان، از بین بردن همبستگی ملی، و زمینه سازی برای انجام نقشه های سیاه هدایت شده از خارج نیست. #زبان_فارسی از ارکان اساسی #همبستگی_ملی ایرانیان است که ابزار ارتباط و اتصال مشترک ۸۰ میلیون ایرانی در درون مرزهای #ایران است و نیز دارای پتانسیل بهره برداری در بیرون از مرزهای ایران برای پیوند میلیون ها فارسی زبان #افغانستان #تاجیکستان #ازبکستان #پاکستان #عراق #ترکیه #باکو و حتا #بحرین.

در این ۲ سال که از به اصطلاح عملی کردن این طرح گذشته، ثابت شده که ناکارآمد است چون در "آذربایجان" واحدهای درسی ارائه شده آموزش زبان "ترکی" و در #بلوچستان هم زبان #بلوچی، با عدم استقبال و علاقه مردم روبرو و لغو شد. یعنی این طرح، تلاشی بی حاصل بود که مردم محلی نیز با ذکاوت و هوش ذاتی خود آن را پس زدند و نخواستند❗️
حالا تنها می ماند ذکاوت و هوش مسوولان و #مدیران_دولتی و سیاستگذاران فرهنگی و آموزشی کشور که ببینیم چه گلی بر سر طرح"حفظ و نگهداری زبان های محلی ایرانی"می زنند!

اگر مساله به روش علمی و با آینده نگری بررسی می شد، اکنون پس از ۴سال دارای برنامه ای بهینه، بومی و همراستا با #منافع_ملی بودیم که پاسداری زبان های محلی را با همان روش کارا و اثربخش سده های گذشته به پیش می برد، دچار آسیب قوم گرایی مان نمی کردو درحالیکه ۱۵۰ زبان محلی در ایران داریم که برآورد هزینه می گوید آموزش آن ها کاری نشدنی است، اصلا این شعار هیچگاه داده نمی شد.
https://t.me/LoversofIRAN/5034

👈ادامه گفتگوی خواندنی با استاد #فریدون_جنیدی در جشن ۷۹ سالگی:
● فرهنگ ایران "جان فدا" می خواهد.
● جوانان ایران باید اوستا بخوانند.👉

#بخش_چهارم

⬅️ گستره فعالیت های #بنیاد_نیشابور

ما ده ها کلاس برگزار کردیم و گروه، گروه میزبان علاقمندان بودیم. دانشگاه ها حدود ۷دانشجو می گیرند و با شیوه های نادرست برپایه پیروی از غربی‌ها، ۷دانشجو را به ۲ یا ۳نفر کاهش می دهند. در این کلاس ها، چند استاد تدریس می کنند و هر کدام میلیون ها تومان حقوق می گیرند تا تنها به ۲دانشجو آموزش دهند اما بنیاد نیشابور در همان محیط کوچک بیش از همه دانشگاه ها #زبان_باستانی را به علاقمندان می آموزد.

🔹آموزش در این کلاس ها رایگان است؟

رایگان نیست بلکه افتخاری است چون رایگان مفهوم دیگری دارد. من از سال ۱۳۵۰ با خود اندیشیدم تا چه زمان می توان کار کرد برای این که پول درآورد و خورد؟ از آن سال با خدای خودم پیمان بستم که بعد از این تنها جانم فدای فرهنگ و فرزندان ایران باشد و خوشبختانه تا امروز به عهدم پایبند بوده ام و افتخارم این است که در یک اتاق ۶ در ۴ بیشتر از تمام دانشگاه های ایران، دانشجو داریم. هر چند این تعداد بسیار زیاد است اما برای ما آرمانی نیست. اگر سالن بزرگ، امکانات و تبلیغات داشتیم تعداد بیشتری از مردم سرزمین‌مان در کلاس ها شرکت می کردند.

🔹دوباره به بحث #ادبیات_کهن برگردیم. همان طور که می دانید بخشی از محتویات ادبی نگاشته شده در جهان #عرب بعد از #اسلام، به نوشته های #ایرانیان پیش از اسلام برمی گردد که در واقع متون ترجمه شده از #اوستایی و #پهلوی است و در مورد ویژگی مردمان قبل از اسلام صحبت می کند. مثلا در جایی می گوید: «مردم ایران به همدیگر قرض نمی‌دادند چون معتقد بودند قرض باعث دروغ می‌شود و اگر کسی نیازمند بود، به او می‌بخشیدند چرا که باور داشتند قرض دادن ممکن است مقدمه دروغ بعدی را فراهم کند.»
این ویژگی بسیار جذاب جلوه می کند ولی کمتر کسی از وجود چنین خصلتی در میان ایرانیان باستان خبر دارد و شاید برای شان غیر قابل باور باشد.
چگونه باید با زبانی ایرانی، تاریخ را برای نسل های بعد تعریف کرد؟

هزار و اندی سال پیش چنین چیزی نوشته شده ولی در واقع از چندهزار سال پیش از خود روایت می‌کند. این مسئله به نسل امروز احساس خسران می‌دهد و از سوی دیگر به دزدان و غارتگران جامعه این امکان را داده که تاریخ را آن گونه که می خواهند برای آیندگان بنویسند. #سعدی در جایی می گوید: «سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل/ بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران». اگر به جای «مهری»، «قهری» بگذاریم، می توانیم به پاسخی دست یابیم. از زمان #یونانیان عبور می کنیم و به حکومت های هزار ساله ایران که در دستان غیر ایرانیان بوده، می رسیم. در این دوره هزار ساله تا پایان #قاجار، تنها یک دوره کوتاه درخشان فرهنگی داشتیم، مربوط به #کریم_خان_زند، که یک #لر_ایرانی بود و دغدغه فرهنگ ایرانی را داشت. #پهلوی_اول هم با وجود ایرانی بودن از #انگلیس و #پهلوی_دوم نیز پس از #کودتای ۲۸ امرداد از #آمریکا فرمان می گرفتند و در نتیجه شرایط فرقی نکرد. در این دوره در دانشگاه های ما حتی یک کلام از فرهنگ ایران تدریس نکردند وهرچه گفتند از #غرب بود. اگر اتفاقی هم رخ داده مربوط به دست نوشته های ایرانیانی بود که از منابع خارجی کمک گرفتند. یعنی دانشجوی ایرانی نمی داند ایران باستان چه درخشش، تابناکی و عظمتی داشته چون مملکت خود را نمی شناسد.

🔹راهی برای احیای چنین فرهنگ عظیمی نیست؟

وقتی کشوری را یک غارتگر ویران می کند برای بازسازی باید از پایه شروع کرد. این کار در همه دنیا انجام می شود. یکی از کارهایی که جهان #غرب به آن افتخار می کند، پدید آوردن اندیشه ای است به نام #حقوق_بشر که به آن می نازد. این حقوق بشر همان حقوق بشری است که لایه اوزون را ویران می‌کند، جنگل‌ها را از بین می برد، به مردم ظلم می‌کند و حتی بیماری جدید مثل ایدز به وجود می‌آورد. آنها به خودشان اجازه می دهند هر کاری که می خواهند انجام دهند. مردم کشورهای دیگر را به خاک می کشند تا دزدی های خود را پی گیرند و دنیا را ویران کنند.
من در کتاب «حقوق جهان در ایران باستان» به مقابله با این عقیده برخاسته ام اما می بینم هیچ دستگاهی متوجه عمق فاجعه نشد. به طور مثال دانشکده #حقوق ما نفهمید باید این کتاب را مدنظر قرار دهد و به عنوان یکی از کتاب های درسی رشته حقوق برگزیند تا دانشجویان حداقل متوجه شوند مسئله ای که باید در دنیا مطرح شود، #حقوق_جهان است. در این باب حتی به حقوق یک مورچه نیز نگاه می شود و برای او حق زندگی قائل است. وقتی دانشکده حقوق ما به سادگی از کنار این کتاب عبور می کند دیگر چه توقعی می توان داشت؟ در حالی که این کتاب باید در تیراژ چند میلیون نسخه چاپ می شد و به دست همه مردم ایران می‌رسید تا بدانند نیاکان شان چه کرده‌اند.

@LoversofIRAN