▪️ برای درک بیشتر این حجم از همکاری، سازماندهی و مبارزه جمعی در روزهای اخیر و بعد از آتش‌سوزی‌های گسترده اخیر در #جوانرود، کافی‌ست نگاهی به تاریخ مبارزاتی مردم #کوردستان داشته باشیم. کوچ تاریخی مردم #مریوان و راهپیمایی مردم قهرمان دیگر شهرهای کوردستان، سنت دیرینه‌ی اعتصاب عمومی، جنبش‌های اعتراضی در حمایت ازمبارزات مردم دیگر بخش‌های کوردستان، شتافتن هزاران نفره برای نجات جان #کولبران جانباخته فرهاد و آزاد خسروی، شرکت وسیع مردم کوردستان در مراسم خاکسپاری #شریف_باجور و یارانش همه و همه سطح بالای هوشیاری و همبستگی مردم در کوردستان را نشان می‌دهد. در جریان زلزله‌ی #کرمانشاه الگوی همبستگی مردم کوردستان به همبستگی مردم ایران گسترش پیدا کرد. پس از قتل #ژینا_امینی هم اعتراض توده‌ای مردم سقز به سرعت همبستگی سراسری مردم ایران را به دنبال داشت. این‌های تنها نمونه‌هایی از تاریخ مبارزات انقلابی در کوردستان است. مردم ستمدیده‌ی کوردستان همواره در مقابل ستم و بی‌عدالتی مبارزه‌ی جانانه‌ای کرده‌اند.
برای آن‌که علت بسیج توده‌ایِ سریع و‌ گسترده در کوردستان را توضیح دهیم به دو عامل اشاره می‌کنیم‌. عامل نخست احساس هم‌سرنوشتی عمیق در بین مردم کوردستان است و عامل دوم سنت پیشرو مبارزه‌ی سیاسی در این منطقه‌ی جغرافیایی است که این خود نیز حاصل سال‌ها مبارزه‌ی نیروهای چپ و #سوسیالیست در کوردستان است. این دو‌ عامل همزمان باعث شده‌اند که بی‌تفاوتی سیاسی در بین توده‌های مردم کوردستان کمرنگ‌تر باشد در مقابل تجربه‌ی مبارزه‌ غنی‌تر و عمومی‌تر گردد. مردم کوردستان علاوه‌بر «ستم طبقاتی و ستم‌های سیاسی-جنسیتی» با ستم تاریخی دیگری دست و پنجه نرم می‌کنند که «ستم ملی» نام دارد. این واقعیات باعث شده ظرفیت‌های اعتراضی جامعه‌ی کوردستان بیش از سایر نقاط باشد و زمینه‌ی بهتری برای فعالیت انقلابیون علیه سرمایه‌داری و ستم‌های چندگانه‌ی فاشیسم حاکم فراهم بیاورد. شکی نیست این شکل‌های مختلف ستم بیش از همه بر دوش طبقات فرودست سنگینی می‌کند و همین واقعیت سابقه‌ی درخشانی از مبارزه‌ی انقلابی اردوی کار در کوردستان را رقم زده است. با نگاهی اجمالی به مبارزات معلمان، کنشگری‌های اجتماعی، کارگری، زنان، دفاع از حقوق کودکان، حفظ #محیط‌زیست و جنبش لغو اعدام بیشتر به سطح بالای #تشکل‌یابی در کوردستان پی می‌بریم.


#کوردستان #سازماندهی
#محیط‌زیست #ژینا_امینی

▪️ چه در آن روزهایی که مردم و فعالین کوردستان با دست‌های خالی برای نجات جنگل‌های غرق در حریق وارد عمل می‌شوند و چه آن روزهایی‌که همانان بذرهای بلوط را در جنگل‌های سوخته می‌کارند، نطفه‌های فردای رهایی‌بخش بیش از هر لحظه‌ی دیگری به چشم می‌خورد. نطفه‌هایی که در جغرافیای تاریخاً سازمان‌یافته‌ای چون کوردستان بستر حاصل‌خیزتری دارد، اما در وضعیت بحرانی و در لحظات غیاب دولت، در هر نقطه‌ای می‌تواند بروز پیدا کند و شکلی خلاقانه و جدیدی از خودگردانی را به نمایش بگذارد. پیش‌تر نیز چنین نطفه‌هایی را در بحران‌های عمومی دیده‌ایم؛ فی‌المثل در سیل خوزستان در سال ۱۳۹۸، مردم عرب شهرهای خفاجیه (سوسنگرد)، حمیدیه و بستان، بی‌اعتنا به توصیه‌های مسئولین شهری به رها کردن خانه‌‌هایشان در برابر سیل، با سازماندهی کمیته‌های سیل توانستند ابتکار عمل را به صورت جمعی و شورایی به دست گیرند و با ساختن سیل‌بند با ساده‌ترین ابزارها، زندگی‌شان را در برابر سیل حفظ کنند.

#شورا #سازماندهی #کولبرنیوز
#محیط‌زیست #کوردستان