بهمن کیارستمی در این مطلب به ناخشنودی شدید محمدعلی نجفی، وزیر وقت آموزش و پرورش از فیلم «مشق شب» (از ساخته‌های عباس کیارستمی) در هنگام اکران این فیلم (سال ۱۳۶۷) می‌پردازد، ماجرایی که به توقیف #مشق_شب انجامید. نجفی از ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۶ عهده‌دار وزارت آموزش و پرورش در کابینه‌ی هاشمی‌رفسنجانی بود.
تاریخ انتشار این پست برمی‌گردد به زمان استعفای محمدعلی نجفی از مقام شهرداری تهران در اسفند ۹۶
‌.
فیلم کوتاه «زالو»، فیلمی که این روزها با انتشارش مورد توجه قرار گرفته و حاشیه‌ساز شده فیلمی‌ست خانوادگی، محصول ۱۳۸۱ و ساخته‌ی بهمن کیارستمی‌ که در همان زمان که از آب و گل درآمده بود، نمایش‌های محدودی داشته و احتمالا بهمن بعد از مرگ پدر، برای انتشارش در فضای مجازی تا مدت‌ها اکراه داشته است. فیلم به دوره‌ی تحصیلی بهمن در مدرسه می‌پردازد و با صحنه‌های ابتدایی فیلم «مشق شب» شروع می‌شود، مستندی که عباس کیارستمی آن را به دلیل درگیر بودنش با تکالیف و درس و مشق بهمن که در آن مقطع، کودکی دبستانی بود، می‌سازد. در ادامه از تصاویری از «اولی‌ها» نیز استفاده شده که در کارنامه‌ی سینمایی کیارستمی پیش‌نویسی‌ست برای #مشق_شب و در هر دو فیلم هم بهمن حضور دارد. سکانس مربوط به بهمن در مشق شب که سوال و جواب‌هایی‌ست میان کیارستمی و بهمن درباره‌ی وضعیت درسی پسر، بخش پایانی فصل اول فیلم است.
فصل دوم فیلم زالو که هسته‌ی اصلی و بخش چالش‌برانگیز آن است، با معرفی بهمن توسط کیارستمی به‌عنوان یکی از بچه‌های مشق شب که بزرگ شده و هفت تجدید آورده، شروع می‌شود. بهمنِ نوجوان در نمایی نزدیک، جلوی یک دوربین ثابت نشسته - به شیوه‌ی مشق شب - و کیارستمیِ پدر در خارج از قاب و در حالی‌که تنها صدایش شنیده می‌شود، با عصبانیت و از موضعی بالا با وی صحبت می‌کند و او را مورد شماتت قرار می‌دهد که چرا به‌عنوان یک دانش‌آموز که وظیفه‌اش درس خواندن است، درس نمی‌خواند‌. بهمن زیر فشار و با اکراه جواب می‌دهد. کیارستمی به او می‌گوید: «دلایل درس نخواندنت را به دوربین بگو که ده سال بعد به‌عنوان سند بماند» و این‌که: «من مثل فیلم کلوزآپ، آن دادگاه هستم که حرف‌هایت را نمی‌فهمد، به خاطر همین حرف‌هایت را به دوربین بگو».
فصل سوم، حدودا ده سال بعد (سال ۸۱) را نشان می‌دهد که بهمنِ جوان در همان وضعیت جلوی دوربین نشسته. این‌بار اما این بهمن است که به سراغ پدر رفته و با او که باز در خارج از قاب است، صحبت می‌کند. موضوع صحبت، ساخت همین فیلم است و کیارستمی می‌گوید نمی‌تواند با او (بهمن) به‌عنوان سوژه برخورد کند و او را سرزنش می‌کند که از هر جهت زندگی نرمالی ندارد و در پایان، باز به دوربین اشاره می‌کند که این حرف‌ها نیز می‌تواند ده سال بعد به‌عنوان سند مورد استفاده قرار بگیرد.
زالو را می‌توان ادامه‌ و مکملی بر مشق شب دانست. اگر مشق شب سیستم (نظام) آموزشی را زیر سوال می‌برد که بر پایه‌ی انجام دادن تکلیف در خانه است و از تنبیه به‌عنوان عامل پیش‌برنده استفاده می‌کند، زالو به ناکارآمدی این سیستم در مقاطع بالاتر تحصیلی می‌پردازد. سیستمی که در هدر دادن وقت و استعداد دانش‌آموزان ید طولایی دارد و افرادی بلاتکلیف و سرخورده تحویل جامعه می‌دهد.
‌‌