بس که بَد می گذرد زندگی اهل جهان

مردم از عُمر چو سالی گذرد عید کنند...

🖋 #صائب

مرغ بی پر به چه امید قفس را شکند؟

ورنه دلتنگ ازین عالم دلگیرم من

#صائب_تبریز

در بزم ما به باده و جام احتیاج نیست

ما را بس است مستی ذکر مدام دوست ...

#صائب_تبریزی

روز ازل به قامت عاشق بریده‌اند

مانند کعبه، جامه بخت سیاه را

#صائب‌_تبریزی

ز کویَت رفتم و الماس طاقت بر جگر بستم

تو با اغیار خوش بنشین که من بارِ سفر بستم...

🖋 #صائب

سرايي را که صاحب نيست ويراني است معمارش

دل بي عشق مي گردد خراب آهسته آهسته

#صائب_تبریزی

دوزخ از تیرگی بخت درون من و توست
دل اگر تیره نباشد،همه دنیاست بهشت


#صائب_تبریزی

  ‌                        

دوزخ از تیرگی بخت درون من و توست
دل اگر تیره نباشد،همه دنیاست بهشت


#صائب_تبریزی

می شود دانه انگور به مهلت می ناب

مهر طاقت به لب پر گله می باید زد

#صائب_تبریزی

از چشم و دل مپرس که در اولین نگاه

شد چشم من خراب دل و دل خراب چشم

#صائب_تبریزی

معنی یک بیت بودیم از طریق اتّحاد

چون دو مصرع گرچه در ظاهر جدا بودیم ما

#صائب_تبریزی

انگشت به لب مانده‌ام از قاعده عشق
ما یار ندیده تب معشوق کشیدیم

#صائب_تبریزی🌱

می رود قافله عمر به سرعت امروز
ما در اندیشه آنیم که فردا چه کنیم


#صائب_تبریزی

این که از داغ جدایی جگرت می سوزند


غرض این است که لب تشنه دیدار شوی


#صائب_تبریزی
Fani

چه حالتست منِ خسته را؟ نمی دانم
که هرچه جز دل خود می خورم، زیان دارد...


#صائب_تبریزی

ما چو خار از هر سرِ دیوار گردن می‌کشیم
شنبم گستاخ را بنگر کجا آسوده است!؟

#صائب_تبريزی

زشعر تر بزن بر روی خواب‌آلودگان آبی

که در روی زمین خیری چنین جاری نمی‌باشد

#صائب‌_تبریزی

دشمن دوست نما را نتوان کرد علاج
شاخه را مرغ چه داندکه قفس خواهد شد...


#صائب تبریزی

عاشق غم اسباب چرا داشته باشد
دارد همه چیز آنکه ترا داشته باشد

#صائب_تبریزی

شبنم نکرد داغ دل لاله را علاج

نتوان به گریه شست خط سرنوشت را

#صائب_تبریزی