آن که نقشی دیگرش جایی مصور می‌شود
نقش او در چشم ما هر روز خوشتر می‌شود

تا نپنداری که با دیگر کسم خاطر خوشست
ظاهرم با جمع و خاطر جای دیگر می شود

#سعدی

آن جان که از او دلبر ما شادانست
پیوسته سرش سبز و لبش خندان است

اندازه جان نیست چنان لطف و جمال
آهسته بگوئیم مگر جانانست

#مولانا

رسم دنیا بر همین بود که عمری باغبان,
پای گل میباردو, می چیند آن را دیگری 💔

از همه کس گذر کنم


از تو گذر نمی شود...


#مولانا

رو به‌ دشت غم و صحرای صبوری کردیم
بعد از آن‌شب که وداع با گل سوری کردیم

“منزلی امن‌تر از گوشه ی تنهایی …” آه!
بی‌جهت نیست کز عالم همه دوری کردیم

مرگ بر ما که نمردیم پس از این‌همه درد
گرچه احساسِ بدِ زنده به‌گوری کردیم

بعد از آن شب که تو هنگامه ی دوری کردی
ما بماندیم و غریبانه صبوری کردیم!

صبر هنگام بلا، گریه و زاری و دُعا
آن‌چه در کار‌ طلب بود ضروری، کردیم

یارب! آن گم‌شده را باز بده به حق ِ
این‌همه گریه که تا سرحدِ کوری کردیم
🤚🖤
سیدِ ضیایی

نه کسی منتظر است نه کسی چشم به راه
نه خیال گذر از کوچه ی ما دارد ماه !
#🖤😔🤚

بد گونه فتادیم بر گودال محبت
یعنی ڪه خرابیم و خرابیم و خرابیم 😔
f🖤🥀😔

در خیال من نمی‌گنجد دلم را بشکنی...

هرکسی آمد شکست، امّا تو هرکس نیستی!

#سعید_ایران_نژاد
🥀f🥀

آزرده نیست خاطرم از رنج ناکسان...💔
توهین و احترام ز احوال جیب ماست...🔐
🤚🖤

تویی نماز و منم مَست،،، مانده ام چه کنم

که هم اقامه خطا... هم سبک شمردنِ تو....

#حسین_زحمتکش😔

خود را شکفته دار به هر حالتی که هست

خونی که میخوری به دل روزگار کن ...

#صائب_تبریزی
😐🖤🤚

جوانی شمعِ رَه کردم که جویم زندگانی را
نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را !


#شهریار

زان شبی که وعده کردی روز وصل

روز و شب را می‌شمارم روز و شب


#مولانا

ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا
حلوا به کسی ده که محبت نچشیده

سعدی

برای هیچکسی اسرار نکن در زندگی
                      نداشتن بهتر از
به زور نگه داشتن هست....
🤘😊

نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد
ما همانیم اگر یار همان است که بود

صائب تبریزی
🤚🖤😐

چه نزدیک است جانِ تو به جانم
که هر چیزی که اندیشی بِدانَم

ضمیر همدگر دانند یاران
نباشم یارِ صادق گَر ندانم

#مولانا

حیات جاودان بی‌دوستان مرگی است پابرجا
به تنهایی مخور چون خضر آب زندگانی را

صائب تبریزی

نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد
ما همانیم اگر یار همان است که بود

صائب تبریزی