اما در مورد نظرسنجی:
حقیقت نتایج حاصله بسیار امیدوار کننده و دل خوش کننده بود.
حدود 91 درصد از افراد مشارکت کننده یعنی 2691 نفر از کل جمعیت 3 هزاری در حال حاضر و به شکل عملی آلوده به این گناه نیستند. و این میزان از سلامت و پاکی بسیار ارزشمند و امیدوار کننده هست.

در مورد گزینه اول باید گفت که آمار تائبین یعنی توبه کنندگان بسیار مسرت بخش و خوشحال کننده بود. به خصوص که این افراد به یکباره این گناه را کنار گذاشته بودند. و قطعا افراد گزینه اول مثل گزینه دوم هستند. چرا که شخصی اگر به طور صادقانه و نصوح از گناهی توبه کرده باشد انگار اصلا آن گناه را مرتکب نشده است. الله متعال توفیق توبه ای صحیح و درست را نصیب تمام اهل معصیت و گناه فرماید.

راجع به گزینه دوم:
بیش از 1600 نفر بیان کرده اند که هیچ وقت آلوده به روابط حرام نشده اند. و این میزان از افراد در میان جمعیت آماری 3 هزار نفری و آن هم در این وضعیت فاسد جوامع بشری و شرایط مسموم حاکم بر جامعه ما، جای شکر و حمد خداوند متعال هست حقیقتا. بنده خودم با مشاهده این میزان از سلامت بسیار خوشحال شدم. الله متعال نمونه این افراد و افراد توبه کننده را افزونی بخشد و توفیقتان روز افزون و پاکی و عفت و سلامتی بیشتری را به آنان عطا فرماید.

در مورد گزینه سوم:
11 درصد یعنی 341 نفر گفته بودند که با جنس مخالف رابطه دارند ولی کاری است و در حد حرفهای عادی و روزمره است.
این میزان از روابط و ارتباطات در میان قشر مسلمان و ملتزم مقداری مشکل است. و شاید بگویم اصل اشکال هم همینجاست.
شروع یک رابطه حرام از یک ارتباط عادی آغاز میشود. حالا ممکن است این ارتباط و پیوند با بهانه ها و علل و توجیهات مختلف صورت بگیرد. ولی در اصل خطرناک است و باید قطع شود تا سببی برای رفتن به مرحله بدتر نباشد. پیامبر علیه الصلاة و السلام میفرماید: هر دو نفر زن و مرد، دختر و پسر که با همدیگر خلوت بکنند، شیطان حتمن نفر سوم خواهد بود.
حالا فرقی نمیکنه این خلوت در فضای حقیقی باشد یا فضای مجازی که خطر آلوده شدن به گناه در مجازی خیلی قویتر و آسانتر است.
برای همین توصیه ام به برادران و خواهران عزیز اکیدا این است که نه در فضای مجازی و نه حقیقی به هیچ وجه با جنس مخالف در ارتباط و پیوند نباشند حتی ولو برای مسائل عادی و مباح و روزمره باشد مگر در حد ضرورت و حاجت. مثلا شخصی به خاطر کار و شغلش چاره ای ندارد که پاسخگوی جنس مخالفش باشد. یا اینکه به واسطه مشاوره شرعی و پاسخگو بودن به سوالات دینی و علمی و حل اشکال و مسائلی از این دست. یا اینکه این ارتباط کاری و فنی است.

اگر شخصی ناچار شد حتمن به جنس مخالف پیامی بدهد یا تماسی بگیرد سعی کند در حد نیاز باشد. سنجیده و همراه با متانت و سنگینی باشد و از به کار بردن هر گونه سخن یا حرکت تحریک آمیز و منافی شخصیت باید دوری کرد و کوتاه و مفید باشد.

و در مورد گزینه آخر هم باز هم جای دلخوشی و امیدواری بود. چرا که تعداد افراد آلوده شده ای که برای توبه از آن تلاش میکنند زیادتر است از افرادی که از کارشان هنوز توبه نکرده و پشیمان نیستند. این یعنی بیشتر افرادی که آلوده به این گناه شده اند در تلاش و کوشش اند که در اولین فرصت و شرایط خودشان را از این گناه خلاصی بخشند. و این خودش بسیار جای امیدواری است. الله متعال توفیق توبه ای صادقانه و همیشگی را به همگی آنان عطا کند.

راجع به دوستانی هم که آلوده به گناهند ولی هنوز به فکر توبه نیستند و پشیمان نشده اند از الله متعال میخواهم که توفیق یک توبه نصوح و صادقانه و همیشگی را به آنان عطا کند و اسباب پاکدامنی و عفت را برای آنان و همه ما مسلمانان فراهم کند.

هیچ وقت نباید از رحمت و مغفرت خداوند متعال نا امید شد.
الله متعال میفرماید:
(قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ) :
(ای رسول رحمت) بدان بندگانم که (به عصیان) اسراف بر نفس خود کردند بگو: هرگز از رحمت (نامنتهای) خدا نا امید مباشید، البته خدا همه گناهان را (چون توبه کنید) خواهد بخشید، که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان است.
آدمی اگر روزی ده بار هم توبه بشکند برای بار یازدهم باز هم باید توبه کند.
ما باید سعی کنیم تا جایی که میتوانیم از گناه و اسباب و وسایل آن دوری کنیم. و اگر مبتلا و دچار شدیم باید فورا توبه بکنیم. باز اگر دچار شدیم دوباره توبه میکنیم. و این جدال و کشمکش با شیطان و نفس بر سر پاک بودن و پاک ماندن باید تا آخر عمرمان باقی باشد. و هیچ وقتی نباید نا امید شویم که نا امید بودن و مأیوس شدن از توبه و رحمت و مغفرت الهی همان چیزی است که شیطان میخواهد و شکستی حقیقی است.

کسی که آلوده به روابط حرام شده و قصد دارد با طرفش ازدواج کند. یعنی با این نیت با او وارد رابطه شده سعی کند هر چه زودتر برای خواستگاری و ازدواج اقدام کرده و این رابطه حرام را تبدیل به حلال و عبادت بکند. اگر هم نیتی برای ازدواج نیست با احساسات و عواطف همدیگر بازی نکنیم و این را مطمئن باشیم در کنار گناهکار شدنمان به خاطر ارتکاب این جرایم، هیچ آرامش و راحتی و لذتی حقیقی در این روابط نخواهیم دید. در اعم و اغلب این روابط همراه با نگرانی و استرس و اضطراب و مخفی کاری و ترس از رسوایی و عذاب وجدان و پریشانی و عصبانیت است.
چرا یکبار برای همیشه به فکر درمان ریشه ای و صحیح نباشیم؟

بهترین درمان برای افرادی که عاشق همدیگر شده اند و در رابطه هستند، ازدواج است. یعنی راه حل دیگری وجود ندارد.
درمان هر شخصی هم که به خاطر عدم کنترل فشار شهوانی و جنسی اش مبتلای به این گناهان شده، ازدواج است.
یا باید صبر و تحمل کرد یا ازدواج.
اگر اسباب و شرایط ازدواج کردن را داریم چرا باید با حرام این عمر ارزشمند را سپری کنیم؟
چرا باید با مزه کردن لذت ناقص و آزار دهنده حرام، از لذت حلال خودمان را محروم کنیم؟

دوستان زیادی هم بارها پرسیده اند که شرایط اقتصادی جامعه این اجازه را نمیدهد که شخصی گزینه اولش ازدواج باشد. و چون حرام کم هزینه تر و در دسترس تر است و ازدواج یک پروسه پر هزینه تر میباشد به همین دلیل خواهان حرام بیشتر است.
اما الحمدلله در میان قشر دیندار خواهان حرام زیاد نیست. هر شخص متدین و معتقد و پایبندی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد ارتکاب حرام را دوست ندارد و قطعا از آن لذتی نمیبرد. و دوست دارد هر چه زودتر سر و سامان گرفته و از راه حلال به دنبال تأمین نیازهایش باشد. ولی خیلی ها شرایط مالی و اقتصادی را توجیهی برای دوری از ازدواج بیان میکنند.

کسانی که از لحاظ مالی میتوانند ازدواج بکنند هر چند با مقداری فشار و سختی باشد به اینکار اقدام بکنند و خودشان را با داشتن این روابط حرام فریب ندهند و عمرشان را به تباهی نکشانند که اصرار و پافشاری بر گناه و گناه پشت گناه ممکن است برای شخص عواقب وخیمی را به دنبال داشته باشد اگر هر چه زودتر جبران ما فات نکند.
کسی هم که از لحاظ مالی توانایی ندارد صبر بکند و روزه بگیرد و از اسباب و وسایلی که وی را به سمت این روابط حرام و گناه فحشا میکشاند دوری کند.
اگر کسی هم واقعا نیازش برای ازدواج ضروری و مُبرم است و در برابر حرام و شهوت، ضعیف و شکننده است و یقین یا ظن غالب دارد اگر ازدواج نکند امکان وقوعش در زنا و فحشا و بی اخلاقی زیاد است و یا عملا در گیر حرام شده است و هیچ راه حلال و مباحی برای ازدواج کردن سراغ ندارد، میتواند از وام ازدواج استفاده بکند.

یکی از سوالاتی که برادران و خواهران پایبند و مقید به دین زیاد میپرسند حکم استفاده از وام ازدواج است.
قبلا بنده چند مطلبی را در این زمینه در یک گروه تلگرامی پرسش و پاسخ بیان کرده بودم که خلاصه اش را در اینجا خدمتتان ارائه میدهم:

(( وامهایی که بانکهای ایرانی به مردم میدهند اصل بر حرام و ربوی بودنشان است. مگر اینکه خلافش ثابت شود.
گرفتن این وامها یعنی وام ازدواج و وامهای تسهیلاتی 4 درصد، جایز نیست مگر در حد ضرورت یا حاجتی در حد ضرورت آن هم اگر هیچ جایگزین حلال شرعی وجود نداشته باشد. حالا برای ازدواج باشد یا مسکن یا چیز دیگری. بهتر است شخصی که قصد گرفتن هر وامی از بانکهای ایرانی را دارد از یک ماموستا و عالم دینی شخصا استفتا بکند و شرایط خودش را توضیح بدهد که آیا شرایطش در حد ضرورت یا حاجت نزدیک به ضرورت هست یا خیر.

لازم است هر جوان مسلمانی، شرایط ازدواج کردن از راه حلال و شرعی را برای خودش فراهم کند. اگر نمیتواند از عهده بازپرداخت وام ازدواج بربیاید یا شرایط ازدواج کردن برایش فراهم نیست چاره ای نیست باید صبر بکند و اسباب عفت و پاکدامنی را پیش بگیرد. یا اینکه به خاطر اینکه آلوده به زنا و غیره نشود کمی سطح توقعاتش را پایین اورده و از ایده آل هایش تنزل بکند و با کسی در حد و حجم و مرتبه خودش ازدواج بکند. کسی که شرایط طرف را بفهمد و درک کند.

وام ازدواج و غیره که دارای سود یا کارمزد 4 درصد یا کمتر و یا بیشتر هستند در اصل حرام و ناشرعی است. به خاطر اینکه این وام قرضی است که بانک به اشخاص حقیقی میدهد و در مقابل این قرض شرط میکند که مبلغی را از آنها بگیرد مازاد بر مبلغ اعطایی که این میشود منفعت مشروط و داخل در مصادیق ربا هست. در مورد وام ازدواج هم قضیه همین است. بانک هر سال 4 درصد به عنوان کارمزد از اقساط باقی مانده وام را از متقاضیان میگیرد. ولی قطعا وامهای تسهیلاتی اختلافاتی واضح با سایر وامهایی ربوی دارد که بانکها به مشتریانشان پرداخت میکنند. یعنی معنای تسهیلات و خدمات در وام ازدواج و وامهای 4 درصد غالبتر است و به حقیقت کارمزد نزدیکتر است. هر چند که نمیتوان کاملا گفت کارمزد حقیقی است یا بدون ایراد و اشکال شرعی است. قطعا اشکال دارد و حرام در آن قاطی شده است. ولی اگر با سایر وامهای بانکی مقایسه اش کنیم مصالح و منافعش بر مفاسدش میچربد. واین موضوعی است که خاصتا با وجود این تورم کسی در آن تردیدی ندارد.
در کل چیزی که ما بعد از بررسی زیاد و مشورت با جمعی از ماموستایان به آن رسیدیم این است که وام ازدواج حرام است و جایز نیست. ولی به خاطر ضرورت و حاجت میشود فتوا به جوازش داد.
یعنی :
اگر کسی واقعا نیازش برای ازدواج ضروری و مُبرم است و در برابر حرام و شهوت، ضعیف و شکننده است و یقین یا ظن غالب دارد اگر ازدواج نکند امکان وقوعش در زنا و فحشا و بی اخلاقی زیاد است و یا عملا در گیر حرام شده است و هیچ راه حلال و مباحی برای ازدواج کردن سراغ ندارد، میتواند از وام ازدواج استفاده بکند. البته برای اطمینان خاطر خود از اینکه گرفتن این وام برایش جایز است یا خیر بهتر است اولا با خودش روراست و صادق باشد و دوما مسئله را با ماموستایی در جریان بگذارد و شرایطش را توضیح دهد.))

والله تعالی أعلم

هر چیزی وارد دایرهٔ مبالغه و «تَنَطّع» و این پا و آن پا کردن شد خراب می‌شود. ازدواج‌ها را برده‌اند به بعد از سی سالگی و حتی چهل سالگی که من برای ازدواج آماده نیستم و دخترمان هنوز بچه است (دخترشان بیست و هشت سالش است) و می‌خواهد درس بخواند. ده‌ها کتاب دربارهٔ تربیت فرزند می‌خوانند و کلی نظریه ارائه می‌دهند و تنها یک یا فوقش دو بچه می‌آورند و به اندازهٔ ده یا حتی بیست کودک در گذشته خرجش می‌کنند و ساعت‌ها با مشاور گفتگو می‌کنند که «استاد من دیروز بهش گفتم از دستت ناراحتم، به نظرت دچار بحران روحی نمی‌شه؟» تهش همان دُردانه وقتی به سی سالگی رسید به این نتیجه می‌رسد که اصلا چرا باید ازدواج کنم و صاحب فرزند شوم؟ در همین حین هم به این فکر می‌کند که پدر و مادرش را به کدام خانهٔ سالمندان بفرستد.

آسان بگیرید دوستان من. همه چیز قابل کنترل و برنامه‌ریزی نیست. بسم الله بگو، تلاش کن و بسپار به پروردگار.

آره والدین محترم، خواهران و برادران گرامی، آسان بگیرید و سختگیر نباشید.
در حدیثی آمده که پیامبر علیه الصلاة والسلام می‌فرماید:
((هر کسی به خواستگاری دخترتان آمد و از دین و اخلاقش راضی بود، محرمتان را به ازدواجش درآورید که اگر اینکار را نکنید در زمین فتنه و فساد به راه می‌افتد)).
در اینجا دین یعنی اعتقاد و باورش صحیح باشد. اهل توحید باشد.
اخلاق هم مشخص است. یعنی رفتار و تصرفاتش سالم باشد. برخی گفته‌اند یعنی بخیل نباشد.
ولی بداخلاقی در بخل حصر نمیشود. بد زبانی و عصبانیت بیش از حد و مغرور و متکبر بودن و بی غیرتی و مواردی از این دست هم داخل در مصادیق بداخلاقی است.

یسروا و لاتعسروا...
آسان بگیرید و سخت نگیرید.
و کسی که مشکلی را برای مسلمانی آسان بکند الله متعال در دنیا و قیامت گرفتاریهایش را برایش آسان میکند.
قطعا آدم نُرمال و متشخص، خوبی افراد را فراموش نمی‌کند.
پسری که خانواده‌ای در امر ازدواج بر وی سخت نگرفته‌اند اگر عاقل و رشید و دارای شخصیت باشد هیچ وقت این را فراموش نمیکند. برای همین در حدیث فرموده دین و اخلاق داشته باشد. یکی از مصادیق اخلاق این است که خوبی دیگران را فراموش نکنیم.

✳️ گروه « بصیرت » تریبونی برای:
- نشر اخبار جهاد غزه و فلسطین و تحولات حساس و مهم ایران و جهان اسلام است.
- مکانی برای معرفی کانالها و صفحات و سایتهای مفید و کاربردی خواهد بود.
- در آن به پاسخگویی به شبهات مخالفین و اسلام ستیزان و اهل بدعت خواهیم پرداخت.
- کنفرانسهای علمی و مفید را در آن برگزار میکنیم.
- به پرسشهای فقهی و اشکالات شرعی و علمی شما در حد توان پاسخ خواهیم داد.
- و گفتگوها و دیبیتهای مفید و سازنده ای ان شاء الله با هم خواهیم داشت.
و ان شاء الله سعی خواهیم کرد با اساتید و طلاب و فعالین رسانه ای بارز و شناخته شده ارتباط برقرار کرده و برای مشارکت در گروه و کنفرانس و مصاحبه و پاسخگویی به مسائل شرعی و علمی از آنان دعوت کنیم که حضور داشته باشند.

⬅️ عضو شوید و دوستانتان را هم به گروه اضافه کنید و لینک را هم در سایر گروه ها و کانالهایتان نشر دهید.


" @Baseerat1 "

اینکه آدم با همسری صالح و خوب و دوست داشتنی ازدواج کنه بخشیش برمیگرده به شناختی که شما با پرسش و تحقیق و بررسی از طرف مقابلتون به دست آوردید.
یعنی از روی آگاهی و بصیرت انتخاب کردید.
اما شاید به جرأت بتوانم بگویم که بخش بزرگی از این کسب نعمت برمیگرده به توفیق الهی. یعنی رزق و روزیه.
نیت شخص هم خیلی مهمه.
الله متعال به قلب انسان و نیتش نگاه میکنه. اگر شخصی واقعا صادقانه به‌دنبال همسری صالح و مؤمن باشه قطعا الله متعال بر اساس نیتش با وی تعامل میکنه.
پس نیتتان از ازدواج رو خالص کنید. صادقانه از خدا همسر خوبی را درخواست کنید.
دعا خیلی مهمه در اینجا.
از دعاهای مهم قرآنی در این مورد این دعای زیباست:
(ربنا هب لنا من أزواجنا و ذریاتنا قرة أعین) : بارالها از همسران و فرزندانی که مایه روشنی چشم هستند به ما ببخش و عطا فرما.
خیلی دعا بکنید که الله متعال همسر خوبی را نصیبتان بکند.
اللهم ارزقني زوجا صالحا...
اللهم ارزقني زوجة صالحة...
زیاد و زیاد دعا بکنید...
چرا که بهترین نعمت دنیا یک همسر صالح است.
و شاید بدترین مصیبت هم یک همسر ناصالح است.
پس هم پسران و هم دختران باید زیاد دعا بکنند و نیتشان را صاف و صادق و خالص بکنند.

ولی به طور جدی به فکر ازدواج باشید.
آدم مجرد و سینگل چه دختر یا پسر تا وقتی زوج مناسب خودش رو پیدا نکنه مستقر نیست. نوعی بلاتکلیفه. ناکامله.
حیفه آدم این عمر و اوقات خوب زندگیش رو به تنهایی و مجردی بگذرونه و از این لذت حلال محروم باشه.
حیفه از همون سنین اولیه جوانی فرزندار نشید.
هیچ وقت در روابط حرام و فحشا و زنا آرامش و لذت حقیقی وجود نداره. چون با فطرت و درون انسان سازگار نیست. حتی آدمهای زناکار - پناه بر خدا - بعد از مدتی که خسته میشن به دنبال استقرار و ثبات میگردن اون هم با یک دختری که سالم باشه و مثل خودشون خراب نباشه.
آرامش و امنیت در عشق حرام و زنا و لذت جویی حرام وجود نداره.
سختگیریها و ایده آل نگری و رویاپردازی را کنار بزارید و شرایط و بستر ازدواج رو فراهم کنید.