احمد خاکیان

🎯 کسانی که هدفشان در زندگی «شاد بودن» است، بیشتر از دیگران غمگین می‌شوند

🔴 از جان لنون، خوانندۀ مشهور انگلیسی، خاطره‌ای به جا مانده است که معلوم نیست واقعیت داشته باشد، اما برای فرهنگِ امروزی ما دلفریب است: یک بار در دبستان، از لنون می‌پرسند که وقتی بزرگ شدی، می‌خواهی چه‌کار کنی؟ و او جواب می‌دهد: «شادمانی». این جوابِ نامعمول، در میان مربیان رنگارنگ خودیاری، جواب رایجی است. از نظر آن‌ها، هدف ما در زندگی باید شادی باشد. باید کارهایی را بکنیم که ما را شاد کنند و متر و معیار همه‌چیز، میزان خوشحالی ماست. اما پژوهشگرانی که دربارۀ احساس شادی تحقیق می‌کنند، چشم‌انداز دیگری نشان می‌دهند.

🔴 مطالعات فراوانی که در ده سال گذشته انجام شده‌اند نشان می‌دهند اشتغال ‌ذهنی به شادی و اعتماد‌به‌نفس موجب می‌شود رضایت کمتری از زند‌گی‌ داشته باشیم. درحقیقت، اگر تمرکز بر شادی را کنار بگذاریم احتمالاً شادتر خواهیم بود.

🔴 ایریس ماس، استاد دانشگاه کالیفرنیا، در آزمایشی از نیمی از شرکت‌کنندگان خواست مقاله‌ای خشک و بی‌روح دربارۀ اهمیت قضاوت عقلانی بخوانند و به نیمی دیگر از شرکت‌کنندگان متنی داد که اهمیت حال خوب را شرح می‌داد؛ سپس هر دو گروه را به تماشای فیلمی نشاط‌آور نشاند که زندگیِ یک اسکیت‌باز حرفه‌ای را روایت می‌کرد. شرکت‌کنندگان گروه دوم نمی‌توانستند از تماشای این فیلم انگیزشی لذت ببرند. ذهن‌ آ‌ن‌ها حین تماشای فیلم بر شادی و خوشبختی خودشان متمرکز بود و همین امر احساس لذت را در آن‌ها از بین می‌برد.

🔴 این نتایج نشان می‌دهد افرادی که شادی را معیار مهمی در زندگی‌شان قلمداد می‌کنند، وقتی اتفاق‌ لذت‌بخشی رخ می‌دهد، کمتر لذت می‌برند.

🔴 علاوه‌براین، میل دائمی به شاد‌تربودن موجب می‌شود آدم‌ها بیشتر احساس تنهایی کنند. ما آن‌قدر به حالِ خوبِ خودمان فکر می‌کنیم که اطرافیانمان را از خاطر می‌بریم؛ حتی از آن‌ها خشمگین می‌شویم که ناخواسته حس‌و‌حالمان را خراب می‌کنند یا حواسمان را از اهداف «‌مهم‌ترمان» پرت می‌کنند. از این لحاظ، جست‌و‌جوی شادی حتی بر درکمان از زمان هم تأثیر عجیبی می‌گذارد؛ «ترس ازدست‌دادن فرصت‌ها» که همواره با ماست به یادمان می‌آورد زندگی چقدر کوتاه است و چه بد که مجبوریم آن را صرف کارهای خسته‌کننده کنیم.

🔴 در سال ۲۰۱۸، محققان دانشگاه تورنتو دریافتند وقتی افراد فیلم خسته‌کننده‌ای را تماشا می‌کنند، اگر فقط تشویقشان کنیم که خوشحال‌تر باشند، بیش‌ازپیش این احساس را در آن‌ها تقویت می‌کنیم که «زمان در حال ازدست‌رفتن است».

🔴 شاید مهم‌ترین نکته این است که توجه دائمی به حس‌وحال خودمان نمی‌گذارد از «خوشی‌های زندگی روزمره» لذت ببریم. بهرام محمودی و جولیا وُگت از دانشگاه ریدینگ در مطالعه‌ای دریافتند افرادی که میلی دائمی به شادبودن دارند، هیجان چندانی برای اتفاقات آینده ندارند، کمتر چشم‌انتظار آن‌ها هستند و وقتی این اتفاقات رخ می‌دهد نمی‌توانند از آن لذت ببرند. دکتر محمودی می‌گوید «چنین افرادی در ذهنشان آنچنان استانداردهای بالایی برای دستیابی به شادی دارند که دیگر نمی‌توانند قدردان امور ساده و کوچکی باشند که به‌راستی معنا‌دارند؛ نتیجه آنکه کمتر احساس خوشبختی می‌کنند».

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «شاید رضایت‌خاطر جایی به سراغتان بیاید که اصلاً انتظارش را ندارید». این مطلب در تاریخ ۲۱ خرداد ۱۴۰۱ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ دیوید رابسون است و فاطمه زلیکانی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخه کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/k93411

@tarjomaanweb

180 views18:31