اصفهان و آینده

🔴ملانصر‌الدین یک آینده‌پژوه گذشته‌گرا؛ یادآوری یک نکته بدیهی!

🔻🔻بخشي از قلم احمد برومند (پژوهشگر پژوهشکده چشم انداز و آینده پژوهی)

🔶در سال‌های اخیر، اقبال مناسبی از دانش آینده‌پژوهی صورت گرفته که می‌توان روند فزاینده آن را در سطوح فردی، بنگاهی و مدیریتی کلان احساس نمود. این فرصت به‌دست آمده چنانچه به درستی رشد نیابد، می‌تواند همزمان به تهدیدی جدی برای جامعه مدیریتی و دانشگاهی کشور تبدیل شود.

🔶نقل است که رهگذری به ملانصرالدین رسیده و از وی پرسید که تا فلان مقصد چه میزان راه است؟ ملانصرالدین خطاب به شخص گفت ده قدم عقب‌تر رو و مجددا سوی من آی. رهگذر با تعجب، پیشنهاد ملانصرالدین را عمل کرد و بعد از رسیدن مجدد برای پاسخ به سؤالش به وی خیره شد! ملانصرالدین نیز درجا به هنگام رسیدن شخص، او را از میزان زمان باقیمانده به مقصد مورد نظر آگاه ساخت!
هدف ملانصرالدین بر همه واضح است چرا که او میخواست ببیند که شخص پرسشگر به صورت نرمال از چه سرعتی برخوردار بوده (روند و الگوی تاریخی) و با ادامه همین سرعت، تا مقصد خود چه میزان زمان نیاز دارد. فرض کنید که ملانصرالدین به یکباره با چنین سؤالی مواجه شده و بر اساس تجارب خود یا سطح اطلاعات در دسترسش، میزان زمان لازم برای رسیدن به مقصد را عنوان می‌کرد. به نظر شما کدام مورد می‌توانست از دقت بیشتری برخوردار باشد؟
🔶داستان فوق نشان می‌دهد که آینده‌نگری و برآورد آینده به شدت متکی به گذشته مسأله مورد بررسی و مطالعه است . دانش تاریخی و آگاهی از روندهای موجود در یک سیستم مورد مطالعه، در شکل‌گیری و برآورد آینده آن بسیار سودمند است. در مدیریت راهبردی و همچنین مطالعات آینده‌نگاری،‌ "شناخت وضعیت فعلی" از گام‌های اساسی پژوهش و به عنوان پاشنه آشیل عمل می‌نماید؛ چنانچه این گام، در تباین با گذشته آن مطرح نشود، دانشی ناقص و ناکارآمد است که شاید حتی مسیر اشتباهی را به ما نشان دهد و به نوعی کل نتایج آینده‌پژوهیمان را به تردید کشاند.

#آینده_پژوهی
#تولید_محتوی
#کارگروه_آینده_پژوهی_شهرداری_اصفهان

🆔 @Isfahan_and_Futures
🆔 @Creativity_And_Newtech

177 views21:01