🌹🍃🌹🍃🌹

🔺 موانع حوزه تولید در ایران عبارتند از:

1- رویکردهای نامناسب به برنامه‌های توسعه

2- فقدان استراتژی‌های توسعه صنعتی

3- محیط کسب و کار نامناسب

4- نوسانات و افزایش نرخ ارز

5- ضعف حقوق مالکیت

6- مالیات‎ها

7- سیاست‌های تجاری ضدتوسعه

8- قاچاق

9- فقدان ظرفیت جذب سرمایه‌گذاری خارجی

10- تعدد قوانین غیرشفاف متعارض و متناقض

11- هزینه‌های عمرانی تولید

12- فساد

13- معضل تامین مالی.

🔺 آسیب‌شناسی مشکلات تولید و سرمایه‌گذاری در ایران حاکی از آن است که اولاً :

معضلات اقتصادی ایران اعم از تعمیق فساد، گسترش اقتصاد پنهان و رواج واسطه‌گری و تضعیف بنیه تولید در مقابل رونق بخش‌های نامولد اقتصاد، ریشه در مشکلات عمیق‌تری دارد که بنیادی‌ترین آن‌ها، محیط نهادی ایران است. محیط نهادی ایران، به واسطه وابستگی اقتصاد کشور به درآمدهای نفتی، به‌گونه‌ای شکل‌گرفته است که به جای حمایت از بخش‌های مولد، مشوق فعالیت‌های نامولد است.

ثانیاً : علیرغم گستردگی مشکلات و موانع پیش روی بخش‌های تولیدی کشور، معضلاتی در اقتصاد ایران وجود دارند که حل آن‌ها، هرچند بسیار دشوار و زمان‌بر، بخش عظیمی از موانع پیش روی بخش‌های تولیدی کشور را مرتفع خواهد ساخت.

در کنار این عوامل باید به عامل اصلی سیاسی بودن عموم تصمیمات اقتصادی اشاره کرد که این تصمیمات نه در جهت حل مشکلات اقتصادی و ایجاد رشد و توسعه بلکه در جهت تامین اهداف سیاسی حاکمان بوده و اهمیتی به مسائل و مشکلات بخش تولید نداشته و حتی با بررسی روند اقدامات انجام شده در طول چهل سال گذشته بنظر میرسد یک سیاست اگاهانه و برنامه ریزی شده ی ویرانگر بخش تولید و صنعت کشور در تمام جوانب در وقوع بوده که منجر به نابودی و ویرانی عموم صنایع و بخشهای تولیدی و حتی پیشه ها و حرفه ها و در نتیجه تجارت و اقتصاد داخلی شده و در کنار ان واردات و فروش و توزیع این کالاها را رشد داده است . سیاستهایی که در قالب نامدیریتی میتوان مورد بررسی قرار داد .

#تولید
#سرمایه_گذاری
#موانع_تولید_و_سرمایه_گذاری
#تولید_و_اشتغال

‍‍ ⭕️ #تولید_ایرانی_گروگان_توهمات؛

۴ باور غلط در اقتصاد ایران

✏️حوزه تولید در ایران به نظر می‌رسد، اسیر توهم تصمیم‌گیران شده است. فرخ قبادی، اقتصاددان معتقد است چارچوبی از باورهای غلط، وضعیت تولید را به حال و روز کنونی کشانده است.

✏️وی می‌گوید نکته اول اینجاست که مسیر صنعتی شدن در کشورهای صنعتی، نشانی از تولید صفر تا صد در کشور مادر ندارد. اما این به یک اصل در داخل کشور تبدیل شده که اگر در مسیر تولید، کالایی وارد شود یک نگاه بدبینانه به دنبال خواهد داشت.

✏️قبادی معتقد است این نگاه بدبینانه در بخش «خدمات» نیز موج می‌زند. تولید در ایران مترادف با توسعه بخش‌های کشاورزی و صنعت است. درحالی‌که کمتر کشور صنعتی را می‌توان یافت که سهم بخش خدمات در تولید ملی کمتر از ۷۰ درصد و سهم بخش کشاورزی بیش از ۲ یا ۳ درصد باشد. قبادی علت این بدبینی را به نحوه توسعه بخش خدمات در اقتصاد ایران مربوط می‌داند. از نظر او، سرنخ اصلی این نقصان به وجود منابع نفتی بازمی‌گردد.

✏️توهم سوم در مورد سیاست‌های حمایتی است، اگرچه سیاست‌های حمایتی در تمامی کشورهای صنعتی در زمان پاگرفتن صنعت، به‌کار گرفته شده، اما این حمایت چک‌سفید امضا نبوده و پس از مدتی جای خود را به تجارت آزاد و رقابت داده است. اما در ایران اغلب حمایت از تولید، مترادف با پول‌پاشی‌های بی‌حساب و کتاب شده است.

✏️توهم چهارم را می‌توان به گزاره «هدایت نقدینگی به سمت تولید» نسبت داد. در اقتصاد نیز نقدینگی به سمت نقاطی خواهد رفت که بازدهی بالاتر و مطمئن‌تری را حاصل کند و قدعلم کردن در برابر آن، مانند بستن مسیل‌ها در برابر مسیر آب است که منجر به سیلی در برخی نقاط اقتصاد خواهد شد./ کانال دنیای اقتصاد