🔴 ممانعت یک کارگر از خودسوزی کارگر همکارش

«اگر تو خودت را #آتش بزنی مو چکار کنم، #زن و بچه‌ات چکار کنند...!

این کلام #کارگری است که میخواهد ‎کارگر دیگر را که قصد خودسوزی دارد از این کار منصرف کند.

{ خوب بخاطر بسپارید. }

این #کارگر هم خودش (۵ ماه) #حقوق اش را دریافت نکرده است.

💥پ.ن

آنها که بدنبال ماله کشی بر فلاکت مردم بوده و با سفسطه و مغلطه مدعی میشوند که «نارضایتی مرذم یک احساس ذهنی است» و می‌خواهند چنبن القا کنند که «سطح توقعات مردم بالا رفته و استاندارد رفاه افزایش یافته و موجب بروز نارضایتی عمومی شده» به این موارد عینی توجه کنند تا بدانند نیازمندی مردم ایران حاصل عملکرد ذهنی و افزایش سطح استاندارد رفاه نیست، بلکه بدلیل شرمندگی پدران و مادران از فرزندان و فروپاشی خانواده ها بدلیل عدم تأمین حداقلهای معاش هست .

۶ بهمن ۲۵۸۱

#مهسا_امینی

‍ ‍ 📌 روز جهانی کارگر بر کارگران آزادیخواه میهن خجسته باد

🔴پیام شاهنشاه به مناسبت روز کارگر:

کارگران عزیز،
یازدهم اردیبهشت، روز جهانی کارگر را به همه شما زنان و مردان کوشا و شریف و میهن‌پرست شادباش می‌گویم و از خداوند بزرگ مسئلت دارم سالی که پیش رو دارید، مثل سال‌های گذشته قرین خوشبختی و توفیق بیشتر در خدمت به ملت و مملکت باشد.شما کارگران این کشور، که همراه با میلیون‌ها کارگر سراسر جهان روز کارگر را جشن می‌گیرند، به یقین در زمره معدود جامعه کارگری دنیای امروز هستید که با برخورداری از مترقی‌ترین قوانین حمایتی کار و تأمین اجتماعی، وضعی استثنایی یافته‌اید، به خصوص اینکه در عین بهره‌گیری از کلیه اصول انقلاب، مستقیماً از دو اصل مهم آن، یعنی قانون سهیم‌کردن کارگران در منافع کارگاه‌های صنعتی و تولیدی، و قانون گسترش مالکیت واحدهای تولیدی، برخوردار گشته‌اید. وقتی سخن از برگزاری جشن روز کارگر به میان می‌آید، میلیون‌ها کارگر ایرانی در همان حال که با غرور افتخار چنین روزی را گرامی می‌دارند، از خود می‌پرسند که چگونه سال‌های پیش کارگران پیشرفته‌ترین جوامع صنعتی دنیای آن روز تنها به خاطر دست‌یابی به ابتدایی‌ترین حقوق پیش‌بینی‌شده در مقررات کار، یعنی حفظ و تثبیت هشت ساعت کار در روز، چنین امتیازی را یک پیروزی نامیدند، که تازه به دست آوردن آن هم با درگیری‌ها و مقاومت‌ها و مبارزه‌های دامنه‌دار روبه‌رو بوده‌است.متأسفانه اگر به تاریخ روابط و رویدادهای کار و کارگری کشور خودمان نیز بنگریم، مشاهده می‌کنیم که صرفنظر از اینکه در ۵۰ و ۶۰ سال پیش اصولاً صنعتی نداشته‌ایم تا جامعه‌ای به نام کارگر داشته باشیم، در همان محدوده صنایع دستی و سنتی نیز روابطی برقرار بوده که نه از نظر دین، نه از نظر منطق و نه از نظر وجدان بشری قابل قبول و تحمل بوده‌است.خوشبختانه امروز دیگر از آن تلخکامی‌ها و محرومیت‌ها در این مملکت، نه تنها در زمینه مسائل کار و صنعت دیده نمی‌شود، بلکه به دلیل برخورداری از انواع آزادی‌ها و در سایه ثبات سیاسی و امنیت اجتماعی و رشد و توسعه اقتصادی، مسائلی که به عنوان مشکلات کار میلیون‌ها انسان در بسیاری از کشورهای جهان عنوان می‌شود، برای ملت و مملکت ما مفهومی ندارد. به خصوص شما کارگران از نظر امتیازاتی که از هر حیث به شما داده شده‌است، و باز به جهت حمایت‌هایی که به منظور تأمین هر چه بیشتر رفاه و زندگی کارگران این کشور معمول می‌گردد، ارج و منزلتی شایسته به دست آورده‌اید و آزادانه در اجتماعات سالم کارگری و مجالس قانونگذاری از حقوق صنفی و حرفه‌ای خود سخن می‌گویید. به همین دلیل است که یک کارگر ایرانی امروز به کارگر بودن خویش می‌بالد، زیرا لغت کارگر و مفهوم کار در فضای سیاسی، فضای انقلابی و فضای عصر رستاخیز معنایی دیگر یافته‌است.شما کارگران که اکنون در لوای اصول شاه و ملت از ماهیت یک کارگر اجیر و مزدگیر به کارگری صاحب سهم تغییر شخصیت داده‌اید، در مقابل آنچه انقلاب اصیل ملی به شما داده‌است، دین بزرگی به عهده دارید. ادای چنین دینی مستلزم کار و تلاش بیشتر، کسب مهارت‌های برتر و افزایش و بهبود انواع تولیدات صنعتی است.خواست ما و انتظار مملکت در مقابل آنچه به شما ارزانی شده‌است، این است که شرافت و حرمت کار را ارج نهید، یعنی تمام عواملی را که با روح و شرف کارگری شما به هم آمیخته‌است، به خدمت ملت و مملکت درآورید.از خدای بزرگ می‌خواهم به شما کارگران شرافتمند و کوشای این مملکت خوشبختی و پیشرفت هر چه بیشتر عطا فرماید و در پناه حمایت‌هایی که همواره نسبت به شما ابراز خواهیم داشت، هر روزتان روز پیروزی و روز کارگر باشد.
#کارگر
#ایران
#ایران_معبد_ماست
#ما_ملت_کبیریم_ایران_را_پس_میگیریم