🔴 سرنوشت #ثبت_جهانی

✳️ #چوگان و #کمانچه

🔴 با ثبت #چوگان و #کمانچه ، آثار ناملموس ایران در فهرست میراث جهانی #یونسکو به ۱۳ اثر رسید .

🔺 #جمهوری آذربایجان
🔺 #ایران

🌹🇮🇷🌹

✳️ بیژن زنگنه در نشست خبری :

🔴 ۱- من #جرات نمی کنم بگویم فلان #تفاهمنامه ، حتی به قرارداد هم نزدیک شده است. چون بلافاصله یک سری از داخل یا خارج به آنها مراجعه می کنند و به آنها می گویند قرارداد نبندید.

🔴 ۲- #قرارداد خرید #هواپیمای_جنگی از روسیه در قبال فروش نفت به این کشور دروغ محض است.

🔴 ۳- وقتی همه #سیاستهای کشور #ضد_بهره_وری است ؛ چگونه می توان بهره وری را بالا برد ؟!
🔺 همه می خواهند حقوقشان خیلی زیاد شود ، همه می گویند در نفت استخدام کنید . #نفت_۲۲۰_هزار_نیرو دارد اما با #۷۰_هزار نیرو هم اداره می شود . یک نفر را جابجا می کنی از ۳۰۰ جا زنگ می زنند.
🔺 من هر روز کلی پیغام دریافت میکنم . صبح ها با دعا شروع می شود ، ظهر نفرین می کنند، عصر فحش می دهند ! اما نیرو را نمی توان #اخراج کرد.

🔴 ۴- #سازمان_بازرسی_کل_کشور مانع پرداخت بودجه به برخی پیمانکاران بویژه #قرارگاه_خاتم_الانبیا شده است. زنگنه ادامه داد: شاید سازمان بازرسی راضی نباشد من دلایل این موضوع را بیان کنم اما دلایلی که سازمان بازرسی ارائه داده از نظر من منطقی و درست است. به هر حال باید مشکلات کشور را با هم حل کنیم.

🔴 ۵- #تولید_نفت در #دریای_خزر فقط یک موضوع #اقتصادی نیست ، مساله ای #ملی است تا ما #سهم و #جایگاه خود را در منطقه حفظ کنیم .
🔺 برای #توسعه_میادین_خزر با #لوک_اویل_روسیه ، یک شرکت #نروژی و #جمهوری_آذربایجان #تفاهمنامه هایی امضا کردیم که امیدواریم به نتیجه برسد.
🔺 در #آبهای_عمیق خزر که تا #۹۰۰_متر_عمق دارد و دسترسی به آبهای آزاد نداریم نمی توانیم به تنهایی چاه حفر کنیم و اگر مشکلی ایجاد شد بگوییم ایجاد شده .

من با رجب کاملا موافقم

شروین وکیلی
جامعه‌شناس


«رئیس جمهور» «قانونی» و «محبوب» «کشور» «دوست» و «برادر» همسایه، رجب طیب اردوغان اخیرا طی مراسمی عجیب شعری خواند که بسیاری را آشفته و بدگمان ساخت. اما فکر می‌کنم بدفهمی‌ای رخ داده و اغلب مردم - از جمله خودِ گوینده - درست متوجه نشده‌اند چه اتفاق مهمی افتاده است. از این رو بر خود واجب دیدم که با صدای بلند اعلام کنم که: «من با رجب موافقم»!

رجب شعرش را در باکو خواند، در مراسم رژه‌ی سربازان «کشور» ترکیه (با قدمت ۹۷ سال، تاسیس ۱۳۰۲/ ۱۹۲۳.م) در پایتخت «کشور» جمهوری آذربایجان (با قدمت ۲۸ سال، تاسیس ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱.م). به این فعلا کاری نداریم که چرا و چطور سربازان یک کشور در پایتخت کشور دیگری رژه رفته‌اند. هرچند این خودش نکته‌ی جالبی است. چون در سنت بین‌الملل، این اتفاق فقط پس از اشغال نظامی رخ می‌دهد، مثل رژه‌ی آلمانی‌ها در پاریس (خرداد ۱۳۱۹/ ژوئن ۱۹۴۰.م) یا رژه‌ی سربازان متفقین در برلین (شهریور ۱۳۲۴/ سپتامبر ۱۹۴۵.م)، و شاید رژه‌ی سربازان ترکیه در باکو (آذر ۱۳۹۹!).

به این هم کاری نداریم که دو «کشور» مورد نظرمان، هرچند در سازمان ملل کرسی دارند و جایگاه و پرچم و سرود ملی، اما عمرشان به شکل‌ اسفباری کوتاه است. کشور ترکیه -که بنا به گفتمان پان‌ترکی خودشان قاعدتا از ریشه با عثمانی‌های پارسی‌زبان و سلجوقی‌های شاهنامه‌خوان و هیتی‌های آریایی تفاوت دارد- در زمان کودکی پدرم تاسیس شد، و جمهوری آذربایجان وقتی من هفده ساله بودم متولد شد. یعنی به لحاظ سن و سال، یکی‌شان جای عمویم است و آن یکی اگر قدری دیر می‌کرد می‌توانست جای پسرم باشد!

به این موضوع نمی‌پردازم که این دو کشورِ نوجوان، گفتمانی نژادپرستانه، دولتمردانی بسیار فاسد، و کارنامه‌ای وخیم در سرکوب اقوام (ارمنی، تاتی، کرد، آسوری) دارند؛ یا بر این تاکید نمی‌کنم که ترکیه به تازگی دهها هزار نفر از شهروندان خود را در نوعی ضدکودتای مهندسی شده دستگیر و زندانی کرده، یا این که جمهوری آذربایجان همین ده سال پیش (بهار ۱۳۹۰/ ۲۰۱۱.م) شهروندان خود را که به فساد و بیکاری معترض بودند را زد و کشت و زندانی کرد. اینها درد مشترک مردم این قلمرو باستانی است و خودمان داریم مشابهش را تجربه می‌کنیم.

به این هم فعلا کاری ندارم که هویت ترکی‌ای که رجب و الهام (رهبران این دو کشور) برای خود اختیار کرده‌اند، به کلی پرت و جعلی است. پدر الهام، حیدر علیف که همکار پرشور روسها و دستیار کا گ ب برای سرکوب هموطنانش بود، از اهالی نخجوان بوده و مثل بقیه‌ی مردم این منطقه در آن دوران، ایرانی‌تبار و پارسی زبان. رجب هم در اصل گرج است و خانواده‌اش از اهالی شهر ریزه بوده‌اند در قلمرو گرجی‌نشین چانِتی در کرانه‌ی دریای سیاه. حالا ناگفته بماند که خود آتاتورک هم ترک نبود و تباری آلبانیایی-اسلاوی داشت.

تا همین جای کار به اندازه‌ی کافی روشن است که شعرخوانی رجب اتفاقی عجیب و نامحتمل بوده است. در تاریخ بسیار بسیار نادر است که دو مرد غیرتُرک با این شدت و خشونت مروج و مبلغ مذهب پان‌ترکی بشوند، و بعد دوتایی در جریان رژه‌ی ارتش کشوری در پایتخت کشور همسایه حضور پیدا کنند. وقتی هم که کنار هم ایستاده‌اند، توجهی نداشته باشند که حاصل جمع عمر کشورهایشان (۹۷+ ۲۹= ۱۲۶) از حاصل جمع عمر خودشان (۶۶+۵۸= ۱۲۴) فقط دو سال بیشتر است!

چون او در باکو اعلام کرده که با شیدا موافق است و قبلا هم در استانبول گفته بود می‌خواهد نظم عثمانی را احیا کند. به نظرم بسیار خوب و ضروری است که شعر «آراز آراز» تحقق پیدا کند و درست همانطور که او در شعرش گفته، رود ارس نه همچون مرز، که مانند رودی در میانه‌ی سرزمین باستانی و زخم خورده‌ی ایران جاری شود. همچنین به نظرم عالی می‌شود اگر فرمانروایان برنشسته در استانبول، مثل شاهان عثمانی تنوع قومی و دینی قلمروشان را به رسمیت بشناسند، زبان رسمی و دیوانی‌شان را به پارسی برگردانند و آموزش عمومی گلستان و بوستان و مثنوی و فرهنگ ایرانی را در مکتب‌خانه‌هاشان رواج بدهند. همچنین بسیار سزاوار است که ارتش ترکیه وقتی به جنگ می‌رود، مثل سپاهیان عثمانی‌ شاهنامه بخوانند. در این حالت احتمالا در کشتن کردها و غارت ارمنی‌ها و سرکوب ترک‌های ناراضی قدری دچار تردید خواهند شد و جوانمردی جنگاوران حوزه‌ی تمدنی‌مان را به یاد خواهند آورد. اگر رئیس جمهور و دولتمردان ترکیه هم پارسی یاد بگیرند و مثل عثمانی‌ها شعر پارسی حفظ کنند و هر از چندی فارسی شعر بگویند هم که دیگر چه بهتر!...

متن کامل

شروین وکیلی

#شروین_وکیلی
#سیاست_منطقه‌ای
#آراز_آراز
#ترکیه
#اردوغان
#جمهوری_آذربایجان

@PersianPolitics