Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سیمای کنگره شماره 52 پنجشنبه 22 اکتبر 2020 https://t.me/IranLiberationCongress
متن پیام ویدئویی سخنان شاهزاده رضا پهلوی با عنوان #پیمان_نوین
هموطنانم،
دلیل اینکه امروز با شما سخن می‌گویم، آغاز گفتگو برای ارائه یک پیمان نوین است؛ که پاسخی است به پیام‌های بیشمار شما، که بدرستی نگران اکنون و آینده ایران هستید و می‌دانید هر روز ادامه حکومت اسلامی آینده‌ای حتی تاریک تر از امروز را برایمان رقم خواهد زد. انزوا، فروپاشی اجتماعی، تبعیض، خفقان، سقوط آزاد اقتصادی، سر خوردگی و ناامیدی، تنها دست‌آورد ۴۱ سال حکومت اسلامی برای مردم ایران بوده است.
بگذارید برای آخرین بار درسی را که در بیش از دو دهه گذشته گرفته‌ایم و امروز خوشبین ترین افراد هم به آن معترفند مرور کنیم: این نظام [جمهوری اسلامی] اصلاح‌پذیر نیست! واقعیت این است که لیاقت شما این نیست و این جایگاه درخور نام ایران نیست. انگیزه من برای ارائه این پیمان نوین رسیدن به قدرت سیاسی نیست، بلکه تلاش برای برقراری سیستمی است که در آن قدرت هرگز در انحصار یک فرد یا یک گروه نباشد. تک تک مردم ایران در سراسر کشور، فارغ از جنسیت، قومیت، مذهب و گرایش فکر و سبک زندگی، ضمن قبول مسئولیت، در تصمیم گیری برای آینده خود و کشورشان باید به یک اندازه سهیم باشند.
حکومت فردی و ساختار هرمی قدرت در دنیای امروز پاسخگوی یک جامعه پیشرو و پویا نیست. رفاه و پیشرفت در دنیای امروز در برپایی حکومتی است که بر خرد جمعی، مشارکت عمومی و مسئولیت پذیری شهروندی استوار باشد. تلاش من برای قرار دادن کشور در یک مسیر صحیح است، نه برای یافتن یک مرهم سریع که راه را برای باز آفرینی استبداد و انحصار قدرت باز بگذارد.
گام نخست برای رسیدن به چنین شرایطی گذار از جمهوری اسلامی است که نماد انحصار و انباشت قدرت و ثروت در دست گروهی اندک است. ما امروز نه تنها میدانیم چه نمی‌خواهیم، بلکه به روشنی میدانیم که چه می‌خواهیم. یک ساختار سیاسی پایدار مبتنی بر اراده مردم که در آن قدرت در خدمت مردم و مدافع منافع ملی باشد؛ نه در انحصار گروهی خاص!
سکوت، بیتفاوتی و بی عملی امروز ما، پیامد‌های بسیار فاجعه‌بارتری برای کشور و نسل‌های آینده به همراه خواهد داشت.
بد دِلان در نقش خندق نظام به شما خواهند گفت آلترناتیو تان چیست؟
من به شما می‌گویم تنها آلترناتیو مقبول، حاکمیت مردم ایران است. نظامی که در آن قانون برآمده از رای آزاد مردم بالاترین مرجع حکومت است. بیایید باور کنیم که هیچ شخص یا گروهی یا نیرویی به تنهایی نمی‌تواند ما را نجات دهد. ما یا باهم این کشتی طوفان‌زده را به ساحل امن می‌رسانیم، یا جدا جدا غرق خواهیم شد. من از واژه باور بجای امید استفاده میکنم و خود باور دارم که رسیدن به آزادی و رفاه تنها با تلاش تک تک ما و قبول این مسئولیت میهنی میسر است. این مسئولیت بر دوش یک فرد، یک گروه و یا یک جریان نیست، بلکه بردوش همه ما است. امروز تک تک شما باید به این پرسش حیاتی در قلب خود پاسخ دهید: که کجای این خط کشی روشن ایستاده‌اید؟ طرف تاریکی، تباهی، فساد و سرخوردگی؟ یا طرف نور، زندگی، امید، رفاه و آبادانی؟ کدام طرف ایستاده‌اید؟ طرف جمهوری اسلامی؟ یا طرف ایران؟ برای نجات ایران حاضر به انجام چه کاری هستید؟
از نخبگان و نیروهای سیاسی می‌پرسم: کجا ایستاده‌اید؟ آیا چیزی جز آزادی و حکومت مردم بر مردم می‌خواهید؟ آیا راهی جز همکاری همدلانه برای بازپسگیری کشورمان از اهریمن می‌شناسید؟
امروز روز انتخاب است.
من به همه نیروهای سیاسی دمکراسی خواه، فارغ از گذشته و گرایش سیاسی شان دست یاری دراز میکنم و می‌خواهم با کنار گذاشتن اختلافات و خود بزرگ بینی و برتری جویی، روی یک هدف متمرکز شوند: نجات ایران.
تاریخ و آیندگان شما را قضاوت خواهند کرد که در حساس‌ترین روز‌های این خاک پاک کدام طرف ایستاده‌اید؟
به هم‌میهنان ارتشی‌ام می‌گویم: وظیفه شما سربازان وطن، دفاع از تمامیت ارضی میهنمان است. میهنی که با جانفشانی و از خودگذشتگی دلیرترین فرزندانش، تاکنون پابرجا مانده است. امروز که حکومت اسلامی، برای حفظ قدرت، آب و خاک کشور را به بیگانه واگذار کرده است و بروی مردم بی‌دفاع شلیک می‌کند، وظیفه شما بیش از هر زمانی دفاع و حفاظت از ملت ایران در برابر رژیم سرکوبگر است.
از بدنه سپاه و بسیج می‌پرسم: آیا نمی‌بینید که به اصطلاح سرداران سپاه تنها در پی مال اندوزی و فساد و جنایت بیشتر هستند؟ و ثروت و قدرت در انحصار گروهی از روحانیان و سرداران دزد قرار گرفته است؟
آیا نمی‌بینید که دخالت‌های سپاه در همه شئون زندگی مردم و همه ارکان کشور مملکت را فلج کرده و بسیج و سپاه عملا به نهادهایی ضد مردم و کشور تبدیل شده‌اند؟ به چشمان فرزندان خود نگاه کنید و ببینید که آینده آنها چگونه گروگان منافع شخصی عده‌ای فاسد شده است. فرزندانتان از شما می‌پرسند: کدام طرف ایستاده‌اید؟
هموطنانم،
دلیل اینکه امروز با شما سخن می‌گویم، آغاز گفتگو برای ارائه یک پیمان نوین است؛ که پاسخی است به پیام‌های بیشمار شما، که بدرستی نگران اکنون و آینده ایران هستید و می‌دانید هر روز ادامه حکومت اسلامی آینده‌ای حتی تاریک تر از امروز را برایمان رقم خواهد زد. انزوا، فروپاشی اجتماعی، تبعیض، خفقان، سقوط آزاد اقتصادی، سر خوردگی و ناامیدی، تنها دست‌آورد ۴۱ سال حکومت اسلامی برای مردم ایران بوده است.
بگذارید برای آخرین بار درسی را که در بیش از دو دهه گذشته گرفته‌ایم و امروز خوشبین ترین افراد هم به آن معترفند مرور کنیم: این نظام [جمهوری اسلامی] اصلاح‌پذیر نیست! واقعیت این است که لیاقت شما این نیست و این جایگاه درخور نام ایران نیست. انگیزه من برای ارائه این پیمان نوین رسیدن به قدرت سیاسی نیست، بلکه تلاش برای برقراری سیستمی است که در آن قدرت هرگز در انحصار یک فرد یا یک گروه نباشد. تک تک مردم ایران در سراسر کشور، فارغ از جنسیت، قومیت، مذهب و گرایش فکر و سبک زندگی، ضمن قبول مسئولیت، در تصمیم گیری برای آینده خود و کشورشان باید به یک اندازه سهیم باشند.
حکومت فردی و ساختار هرمی قدرت در دنیای امروز پاسخگوی یک جامعه پیشرو و پویا نیست. رفاه و پیشرفت در دنیای امروز در برپایی حکومتی است که بر خرد جمعی، مشارکت عمومی و مسئولیت پذیری شهروندی استوار باشد. تلاش من برای قرار دادن کشور در یک مسیر صحیح است، نه برای یافتن یک مرهم سریع که راه را برای باز آفرینی استبداد و انحصار قدرت باز بگذارد.
گام نخست برای رسیدن به چنین شرایطی گذار از جمهوری اسلامی است که نماد انحصار و انباشت قدرت و ثروت در دست گروهی اندک است. ما امروز نه تنها میدانیم چه نمی‌خواهیم، بلکه به روشنی میدانیم که چه می‌خواهیم. یک ساختار سیاسی پایدار مبتنی بر اراده مردم که در آن قدرت در خدمت مردم و مدافع منافع ملی باشد؛ نه در انحصار گروهی خاص!
سکوت، بیتفاوتی و بی عملی امروز ما، پیامد‌های بسیار فاجعه‌بارتری برای کشور و نسل‌های آینده به همراه خواهد داشت.
بد دِلان در نقش خندق نظام به شما خواهند گفت آلترناتیو تان چیست؟
من به شما می‌گویم تنها آلترناتیو مقبول، حاکمیت مردم ایران است. نظامی که در آن قانون برآمده از رای آزاد مردم بالاترین مرجع حکومت است. بیایید باور کنیم که هیچ شخص یا گروهی یا نیرویی به تنهایی نمی‌تواند ما را نجات دهد. ما یا باهم این کشتی طوفان‌زده را به ساحل امن می‌رسانیم، یا جدا جدا غرق خواهیم شد. من از واژه باور بجای امید استفاده میکنم و خود باور دارم که رسیدن به آزادی و رفاه تنها با تلاش تک تک ما و قبول این مسئولیت میهنی میسر است. این مسئولیت بر دوش یک فرد، یک گروه و یا یک جریان نیست، بلکه بردوش همه ما است. امروز تک تک شما باید به این پرسش حیاتی در قلب خود پاسخ دهید: که کجای این خط کشی روشن ایستاده‌اید؟ طرف تاریکی، تباهی، فساد و سرخوردگی؟ یا طرف نور، زندگی، امید، رفاه و آبادانی؟ کدام طرف ایستاده‌اید؟ طرف جمهوری اسلامی؟ یا طرف ایران؟ برای نجات ایران حاضر به انجام چه کاری هستید؟
از نخبگان و نیروهای سیاسی می‌پرسم: کجا ایستاده‌اید؟ آیا چیزی جز آزادی و حکومت مردم بر مردم می‌خواهید؟ آیا راهی جز همکاری همدلانه برای بازپسگیری کشورمان از اهریمن می‌شناسید؟
امروز روز انتخاب است.
من به همه نیروهای سیاسی دمکراسی خواه، فارغ از گذشته و گرایش سیاسی شان دست یاری دراز میکنم و می‌خواهم با کنار گذاشتن اختلافات و خود بزرگ بینی و برتری جویی، روی یک هدف متمرکز شوند: نجات ایران.
تاریخ و آیندگان شما را قضاوت خواهند کرد که در حساس‌ترین روز‌های این خاک پاک کدام طرف ایستاده‌اید؟
به هم‌میهنان ارتشی‌ام می‌گویم: وظیفه شما سربازان وطن، دفاع از تمامیت ارضی میهنمان است. میهنی که با جانفشانی و از خودگذشتگی دلیرترین فرزندانش، تاکنون پابرجا مانده است. امروز که حکومت اسلامی، برای حفظ قدرت، آب و خاک کشور را به بیگانه واگذار کرده است و بروی مردم بی‌دفاع شلیک می‌کند، وظیفه شما بیش از هر زمانی دفاع و حفاظت از ملت ایران در برابر رژیم سرکوبگر است.
از بدنه سپاه و بسیج می‌پرسم: آیا نمی‌بینید که به اصطلاح سرداران سپاه تنها در پی مال اندوزی و فساد و جنایت بیشتر هستند؟ و ثروت و قدرت در انحصار گروهی از روحانیان و سرداران دزد قرار گرفته است؟
آیا نمی‌بینید که دخالت‌های سپاه در همه شئون زندگی مردم و همه ارکان کشور مملکت را فلج کرده و بسیج و سپاه عملا به نهادهایی ضد مردم و کشور تبدیل شده‌اند؟ به چشمان فرزندان خود نگاه کنید و ببینید که آینده آنها چگونه گروگان منافع شخصی عده‌ای فاسد شده است. فرزندانتان از شما می‌پرسند: کدام طرف ایستاده‌اید؟
مسیر پیروزی مشخص است: اعتصابات و اعتراضات و نافرمانی‌های مدنی را در نقاط مختلف کشور بهم پیوند بزنیم. در واحدهای کار و محلات حلقه‌های کوچک اعتراض را شکل دهیم و نافرمانی مدنی را در هر شکلش تبلیغ کنیم. از خانواده‌های اعتصاب کنندگان و زندانیان سیاسی و عقیدتی پشتیبانی کنیم. رهبران میانی و میدانی بویژه آنهایی را که امروز پشت میله‌های زندان هستند، تنها نگذاریم. در خارج از کشور در رساندن صدای مردم داخل و در صورت امکان با پشتیبانی مالی از آنهایی که نیازمندند به وظیفه میهنی خود عمل کنیم.
در شکل دادن به این شبکه بزرگ اعتراض، شرط موفقیت ما در تحمل آرا و عقاید یکدیگر است. ایران آزاد فردا برای همه جا دارد و هیچکس به دلیل باور‌های خود شهروند درجه دو نخواهد بود. در ایران آزادی که بدست توانای شما ساخته خواهد شد، حقوق اقلیت از سوی حکومت اکثریت پایمال نخواهد شد.
باور کنیم که ما باهم و در کنار هم بی شماریم و از سرکوبگران نیرومندتریم. اینگونه است که می‌توانیم در مقیاسی بسیار بزرگتر از قبل، خیابان‌ها را از سرکوبگران باز پس بگیریم. بزرگترین قدرت ما در همین واژه است: «ما»
بدانید که جامعه جهانی امروز چشم به تلاش شما دوخته است و صدای اعتراض شما را می‌شنود و پیکار شما را نظاره‌گر است.
هم‌میهنانم،
تلاش من همیشه این بوده و خواهد بود که مدافع حقوق و آزادی شما باشم و در این راه همدوش و همگام شما همدوش شما می‌ایستم چون نمی‌خواهم ببینم کودک بلوچ در کپر تحصیل کند، نمی‌خواهم ببینم زنان کشورم از حقوق بدیهی محروم باشند، نمی‌خواهم ببینم هموطن کُردم کولبری کند، نمی‌خواهم ببینم کارگران کشورم و بازنشستگان زیر خط فقر زندگی کنند. نمی‌خواهم ببینم کشورم به بیگانه فروخته شود و ثروت کشورم به تاراج برود و در کشورهای دیگر خرج شود. نمی‌خواهم ببینم جوان ایرانی بخاطر این همه تبعیض و بی عدالتی، دچار افسردگی و نا امیدی شود، که پیامدهایش آسیب‌های اجتماعی فراوانی است که امروز شاهد ان هستیم.
پیمان نوینی که در آغاز از آن سخن گفتم عهدی است بین همه مردم. در سایه عمل به این پیمان نوین، میتوان به آینده‌ای روشن امیدوار بود. آینده‌ای که کشور را در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دهد. آینده‌ای که شما لیاقت آن را دارید.
هستند کشورهایی که با تعهد به شرایط صحیح و عادلانه، موفق به رشد سریع اقتصادی و بالا بردن سطح زندگی شهروندانشان شده‌اند. برای نمونه بلافاصله پس از آزادی از شوروی، دولت‌های بالتیک رعایت پنج شرط را در دستور کارشان قرار دادند. شفافیت نظام مالی، شفافیت بودجه دولت، رفاه و امنیت کارگر و کارمند، تضمین حقوق مالکیت و سرمایه‌گذار و قبول قواعد داوری بیطرف در حل اختلافات مالی و تجاری.
امروزه راستی‌آزمایی تعهد کشورها به این شروط، موضوع قواعد و شاخص‌های پنج نهاد معتبر بین‌المللی است.
اول گروه ویژه اقدام مالی (اف.اِی.تی.اِف)
دوم سازمان مشارکت بین‌المللی بودجه‌ای (آی.بی.پی.)
سوم سازمان بین‌المللی کار (آی.اِل.او.)
چهارم آژانس چند جانبه تضمین سرمایه‌گذاری (ام.ای.جی.اِی. میگا)
و پنجم انستیتوی داوری استکهلم (اس.سی.سی.).
اما ایران امروز کجا قرار گرفته [است]؟ از نظر شفافیت مالی، کشورمان در لیست سیاه اف.ای.تی.اف. است که موجب محدودیت‌های تنگ و مسبب هزینه‌های بالایی برای معاملات بنگاه‌های ایرانی می‌شود.
از نظر شفافیت بودجه، ایران باید از تاریکی امروز به نمره ۶۰ یا بالاتر از آن برسد. رقت‌بار بودن امنیت کارگر و سرمایه‌گذار و سیر قهقرایی تولید و قدرت خرید در ایران امروز بر همه آشکار است و بی‌نیاز از توضیح [می‌باشد].
هموطنانم،
راه برون رفت از یاس و ناامیدی، از فقر و ظلم، ساده‌تر از آن است که می‌انگارید. ایران با منابع طبیعی به مراتب بیشتر از کشورهای بالتیک می‌تواند با تعهد به این پنج شرط، با جلب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، تکنولوژی و مدیریت مدرن را به کشور رهنمون کند. استعدادهای ایرانی را که شهره جهان هستند پر نشاط کند و با شکوفایی اقتصاد، تولید و درآمد‌ها را بالا ببرد.
فرزندان جاوید نام ایران از ندا تا پویا از ستار تا نیکتا و همه دلیرانی که در راه آزادی و سرفرازی میهن جان خویش را فدا کردند، در انتظار هم‌پیمانی ما هستند. اینک وظیفه ما است که خواست آنها را بر آورده کنیم. در این راه شما هر کدام یک کاوه هستید و ایران به فداکاری و دلاوری شما نیاز دارد. کاوه‌هایی همراه و هم‌پیمان برای آزادی میهن تا بازگشت عظمت ایران.
پاینده ایران
رضا پهلوی
دوشنبه هفتم مهر ماه ۱۳۹۹
لینک پیام: https://youtu.be/OF6YUB16LZA
در شکل دادن به این شبکه بزرگ اعتراض، شرط موفقیت ما در تحمل آرا و عقاید یکدیگر است. ایران آزاد فردا برای همه جا دارد و هیچکس به دلیل باور‌های خود شهروند درجه دو نخواهد بود. در ایران آزادی که بدست توانای شما ساخته خواهد شد، حقوق اقلیت از سوی حکومت اکثریت پایمال نخواهد شد.
باور کنیم که ما باهم و در کنار هم بی شماریم و از سرکوبگران نیرومندتریم. اینگونه است که می‌توانیم در مقیاسی بسیار بزرگتر از قبل، خیابان‌ها را از سرکوبگران باز پس بگیریم. بزرگترین قدرت ما در همین واژه است: «ما»
بدانید که جامعه جهانی امروز چشم به تلاش شما دوخته است و صدای اعتراض شما را می‌شنود و پیکار شما را نظاره‌گر است.
هم‌میهنانم،
تلاش من همیشه این بوده و خواهد بود که مدافع حقوق و آزادی شما باشم و در این راه همدوش و همگام شما همدوش شما می‌ایستم چون نمی‌خواهم ببینم کودک بلوچ در کپر تحصیل کند، نمی‌خواهم ببینم زنان کشورم از حقوق بدیهی محروم باشند، نمی‌خواهم ببینم هموطن کُردم کولبری کند، نمی‌خواهم ببینم کارگران کشورم و بازنشستگان زیر خط فقر زندگی کنند. نمی‌خواهم ببینم کشورم به بیگانه فروخته شود و ثروت کشورم به تاراج برود و در کشورهای دیگر خرج شود. نمی‌خواهم ببینم جوان ایرانی بخاطر این همه تبعیض و بی عدالتی، دچار افسردگی و نا امیدی شود، که پیامدهایش آسیب‌های اجتماعی فراوانی است که امروز شاهد ان هستیم.
پیمان نوینی که در آغاز از آن سخن گفتم عهدی است بین همه مردم. در سایه عمل به این پیمان نوین، میتوان به آینده‌ای روشن امیدوار بود. آینده‌ای که کشور را در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دهد. آینده‌ای که شما لیاقت آن را دارید.
هستند کشورهایی که با تعهد به شرایط صحیح و عادلانه، موفق به رشد سریع اقتصادی و بالا بردن سطح زندگی شهروندانشان شده‌اند. برای نمونه بلافاصله پس از آزادی از شوروی، دولت‌های بالتیک رعایت پنج شرط را در دستور کارشان قرار دادند. شفافیت نظام مالی، شفافیت بودجه دولت، رفاه و امنیت کارگر و کارمند، تضمین حقوق مالکیت و سرمایه‌گذار و قبول قواعد داوری بیطرف در حل اختلافات مالی و تجاری.
امروزه راستی‌آزمایی تعهد کشورها به این شروط، موضوع قواعد و شاخص‌های پنج نهاد معتبر بین‌المللی است.
اول گروه ویژه اقدام مالی (اف.اِی.تی.اِف)
دوم سازمان مشارکت بین‌المللی بودجه‌ای (آی.بی.پی.)
سوم سازمان بین‌المللی کار (آی.اِل.او.)
چهارم آژانس چند جانبه تضمین سرمایه‌گذاری (ام.ای.جی.اِی. میگا)
و پنجم انستیتوی داوری استکهلم (اس.سی.سی.).
اما ایران امروز کجا قرار گرفته [است]؟ از نظر شفافیت مالی، کشورمان در لیست سیاه اف.ای.تی.اف. است که موجب محدودیت‌های تنگ و مسبب هزینه‌های بالایی برای معاملات بنگاه‌های ایرانی می‌شود.
از نظر شفافیت بودجه، ایران باید از تاریکی امروز به نمره ۶۰ یا بالاتر از آن برسد. رقت‌بار بودن امنیت کارگر و سرمایه‌گذار و سیر قهقرایی تولید و قدرت خرید در ایران امروز بر همه آشکار است و بی‌نیاز از توضیح [می‌باشد].
هموطنانم،
راه برون رفت از یاس و ناامیدی، از فقر و ظلم، ساده‌تر از آن است که می‌انگارید. ایران با منابع طبیعی به مراتب بیشتر از کشورهای بالتیک می‌تواند با تعهد به این پنج شرط، با جلب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، تکنولوژی و مدیریت مدرن را به کشور رهنمون کند. استعدادهای ایرانی را که شهره جهان هستند پر نشاط کند و با شکوفایی اقتصاد، تولید و درآمد‌ها را بالا ببرد.
فرزندان جاوید نام ایران از ندا تا پویا از ستار تا نیکتا و همه دلیرانی که در راه آزادی و سرفرازی میهن جان خویش را فدا کردند، در انتظار هم‌پیمانی ما هستند. اینک وظیفه ما است که خواست آنها را بر آورده کنیم. در این راه شما هر کدام یک کاوه هستید و ایران به فداکاری و دلاوری شما نیاز دارد. کاوه‌هایی همراه و هم‌پیمان برای آزادی میهن تا بازگشت عظمت ایران.
پاینده ایران
رضا پهلوی
دوشنبه هفتم مهر ماه ۱۳۹۹
لینک پیام: https://youtu.be/OF6YUB16LZA
YouTube
پیمان نوین
پیمان نوین عهدی است بین همه مردم. در سایه عمل به این پیمان نوین، میتوان به آینده‌ای روشن امیدوار بود؛ آینده‌ای که کشور را در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دهد؛ آینده‌ای که شما لیاقت آن را دارید.
فرزندان جاویدنام ایران از ندا تا پویا، از ستار تا نیکتا، و همه دلیرانی…
فرزندان جاویدنام ایران از ندا تا پویا، از ستار تا نیکتا، و همه دلیرانی…
English transcripts of the video message of Mr. Reza Pahlavi's speech entitled The New Covenant
My compatriots, the reasons I am speaking with you today is to begin a conversation about a new covenant, which is in response to the innumerable messages of those of you worried about iran and its future. You know that each additional day of this Islamic regime only portends a darker future for us. Isolation, social collapse, discrimination, economic freefall, frustration, and hopelessness have been the only achievements of forty-one years of the Islamic regime for the people of iran. Let us, for the final time, restate the lesson that we have learned in the last twenty years and that today, even the most optimistic admit: this regime is not reformable!
The reality is that you do not deserve the current circumstances, and they do not befit Iran’s name! My motivation for presenting this new covenant is not achieving political power. Rather, it is an effort to establish a system in which power is never monopolized by one individual our group. Every Iranian across the country, irrespective of gender, ethnicity, religion, ideology, or lifestyle must accept responsibility and share equally in decision making in their future and the country’s.
One-man rule and pyramidic power structures in today’s world, are not sufficient to meet the needs of a pioneering and dynamic society. Prosperity and progress in today’s world come from the establishment of a government based on collective wisdom, public participation, and civic responsibility.
My undertaking is to put the country on the right path, not to look for quick bandages that leave open the path for recreation of tyranny and the monopolization of power.
The first step in achieving these conditions is transitioning from the Islamic Republic, which is the symbol of the monopolization of wealth and power in the hands of a limited few. Today we not only know what we do not want, but we also know clearly what we do want: a stable political structure based on the will of the people in which power is at the service of the people and the defense of national interests not monopolized by a particular group. Our silence, neutrality, and inaction today will result in even more catastrophic consequences for the country and future generations. Those ill-willed apologists for the regime will ask you: “What is your alternative?” I say to you, the only acceptable alternative is the rule of the people of Iran! A system in which laws derived from the people’s votes are the government’s supreme guide. We must believe that no individual, group, or force can save us on its own. We will either steer this storm-battered ship to safe shores together, or we will all drown separately. I use the word “Believe” instead of “Hope” and I believe that achieving freedom and prosperity is only possible if each and every one of us endeavors and accepts this national responsibility. This responsibility does not rest on the shoulders of one individual, group, or movement alone; rather, it rests on each of our shoulders. Today, each and every one of you must, in your hearts, answer this vital question: on which side of this clear divide do you stand? The side of darkness, destruction, corruption, and frustration? Or the side of light, life, hope, progress, and prosperity? On which side do you stand? The side of the Islamic Republic? Or the side of Iran? In order to save Iran, what are you willing to do?
To the political elite I ask: where do you stand?
Do you want anything other than freedom and the rule of the People?
Do you know any other path besides cooperation and collaboration to reclaim our Country from the devil?
Today is the day to decide. To all of the democratic political forces, irrespective of their pasts or political views, I extend a hand of friendship. And I beseech them to put aside differences, self-aggrandizement, and superiority to focus on one goal: saving Iran.
My compatriots, the reasons I am speaking with you today is to begin a conversation about a new covenant, which is in response to the innumerable messages of those of you worried about iran and its future. You know that each additional day of this Islamic regime only portends a darker future for us. Isolation, social collapse, discrimination, economic freefall, frustration, and hopelessness have been the only achievements of forty-one years of the Islamic regime for the people of iran. Let us, for the final time, restate the lesson that we have learned in the last twenty years and that today, even the most optimistic admit: this regime is not reformable!
The reality is that you do not deserve the current circumstances, and they do not befit Iran’s name! My motivation for presenting this new covenant is not achieving political power. Rather, it is an effort to establish a system in which power is never monopolized by one individual our group. Every Iranian across the country, irrespective of gender, ethnicity, religion, ideology, or lifestyle must accept responsibility and share equally in decision making in their future and the country’s.
One-man rule and pyramidic power structures in today’s world, are not sufficient to meet the needs of a pioneering and dynamic society. Prosperity and progress in today’s world come from the establishment of a government based on collective wisdom, public participation, and civic responsibility.
My undertaking is to put the country on the right path, not to look for quick bandages that leave open the path for recreation of tyranny and the monopolization of power.
The first step in achieving these conditions is transitioning from the Islamic Republic, which is the symbol of the monopolization of wealth and power in the hands of a limited few. Today we not only know what we do not want, but we also know clearly what we do want: a stable political structure based on the will of the people in which power is at the service of the people and the defense of national interests not monopolized by a particular group. Our silence, neutrality, and inaction today will result in even more catastrophic consequences for the country and future generations. Those ill-willed apologists for the regime will ask you: “What is your alternative?” I say to you, the only acceptable alternative is the rule of the people of Iran! A system in which laws derived from the people’s votes are the government’s supreme guide. We must believe that no individual, group, or force can save us on its own. We will either steer this storm-battered ship to safe shores together, or we will all drown separately. I use the word “Believe” instead of “Hope” and I believe that achieving freedom and prosperity is only possible if each and every one of us endeavors and accepts this national responsibility. This responsibility does not rest on the shoulders of one individual, group, or movement alone; rather, it rests on each of our shoulders. Today, each and every one of you must, in your hearts, answer this vital question: on which side of this clear divide do you stand? The side of darkness, destruction, corruption, and frustration? Or the side of light, life, hope, progress, and prosperity? On which side do you stand? The side of the Islamic Republic? Or the side of Iran? In order to save Iran, what are you willing to do?
To the political elite I ask: where do you stand?
Do you want anything other than freedom and the rule of the People?
Do you know any other path besides cooperation and collaboration to reclaim our Country from the devil?
Today is the day to decide. To all of the democratic political forces, irrespective of their pasts or political views, I extend a hand of friendship. And I beseech them to put aside differences, self-aggrandizement, and superiority to focus on one goal: saving Iran.
History and future generations will judge you for they will see, in the most critical days of this pure land, on which side do you stand?
To my compatriots in the army, I say: your responsibility, as soldiers of the nation, is to defend our nation’s territorial integrity. Our nation which, with the zealous sacrifice of its most gallant youth has, until this moment, survived. Today as the Islamic Republic, to maintain power, auctions off our land and sea to foreigners and fires upon defenseless people, your responsibility, more than ever before, in the defense and protection of the Iranian nation, in the face of this oppressive regime. From the ranks of the IRGC and Bassej [Basij], I ask: don’t you see that the so-called generals of the IRGC are only after generating wealth through corruption and crime, and that wealth and power has been monopolized by a small group of thieving clerics and commanders? Don’t you see that the IRGC’s meddling in all aspects of people’s lives and all the nation’s affairs, has paralyzed the country and that the Bassej [Basij] and IRGC have become forces opposed to the people and the nation.
Look into the eyes of your own children! See how their futures are being held hostage by the personal interests of a corrupt few. Your children ask you: on which side do you stand?
The path to victory is clear: we must connect strikes, protests, civil disobedience in various parts of the country to one another. In the workplace and in neighborhoods, we must form small protest circles and must promote civil disobedience in all its forms. We must assist the families of strikers, political prisoners, and prisoners of conscience. Street level and middle level leaders, especially those who are currently imprisoned, must not be forgotten. Iranians abroad, by sharing the message of those at home, and when possible, with financial support, must act on their patriotic duty. In forming this widespread protest network, to condition of our success is tolerating the views and opinions of one another. Tomorrow’s free Iran has room for everyone. And no one because of his or her beliefs, will be a second-class citizen. In the free Iran which will be built by your capable hands, the rights of those in the minority will not be trampled upon by rule of the majority.
Let us believe that side by side with one another, we are innumerable. And we are more powerful than the oppressors. It is in this way that on a scale much larger than in the past, we can reclaim the streets from the oppressors. The most important power we have is in that very word: “we”! know that today, the world is watching your movement it hears your protest, and it is following your struggle.
My compatriots,
My effort always has been and always will be to be the defender of your rights and freedom. I stand by your side because I do not want to see Baloch children study in tenements. I do not want to see the women of my country, denied their most basic and human rights. I do not want to see my Kurdish compatriots forced into back-breaking and life-threatening physical labor. I do not want to see workers and retirees of my country live below the poverty line. I do not want to see my country sold off to foreigners and have its wealth looted and spent abroad. I do not want to see Iranian youth, because of all of this discrimination and injustice struggle with depression and hopelessness, the consequences of which are significant social to which we are all witness today.
To my compatriots in the army, I say: your responsibility, as soldiers of the nation, is to defend our nation’s territorial integrity. Our nation which, with the zealous sacrifice of its most gallant youth has, until this moment, survived. Today as the Islamic Republic, to maintain power, auctions off our land and sea to foreigners and fires upon defenseless people, your responsibility, more than ever before, in the defense and protection of the Iranian nation, in the face of this oppressive regime. From the ranks of the IRGC and Bassej [Basij], I ask: don’t you see that the so-called generals of the IRGC are only after generating wealth through corruption and crime, and that wealth and power has been monopolized by a small group of thieving clerics and commanders? Don’t you see that the IRGC’s meddling in all aspects of people’s lives and all the nation’s affairs, has paralyzed the country and that the Bassej [Basij] and IRGC have become forces opposed to the people and the nation.
Look into the eyes of your own children! See how their futures are being held hostage by the personal interests of a corrupt few. Your children ask you: on which side do you stand?
The path to victory is clear: we must connect strikes, protests, civil disobedience in various parts of the country to one another. In the workplace and in neighborhoods, we must form small protest circles and must promote civil disobedience in all its forms. We must assist the families of strikers, political prisoners, and prisoners of conscience. Street level and middle level leaders, especially those who are currently imprisoned, must not be forgotten. Iranians abroad, by sharing the message of those at home, and when possible, with financial support, must act on their patriotic duty. In forming this widespread protest network, to condition of our success is tolerating the views and opinions of one another. Tomorrow’s free Iran has room for everyone. And no one because of his or her beliefs, will be a second-class citizen. In the free Iran which will be built by your capable hands, the rights of those in the minority will not be trampled upon by rule of the majority.
Let us believe that side by side with one another, we are innumerable. And we are more powerful than the oppressors. It is in this way that on a scale much larger than in the past, we can reclaim the streets from the oppressors. The most important power we have is in that very word: “we”! know that today, the world is watching your movement it hears your protest, and it is following your struggle.
My compatriots,
My effort always has been and always will be to be the defender of your rights and freedom. I stand by your side because I do not want to see Baloch children study in tenements. I do not want to see the women of my country, denied their most basic and human rights. I do not want to see my Kurdish compatriots forced into back-breaking and life-threatening physical labor. I do not want to see workers and retirees of my country live below the poverty line. I do not want to see my country sold off to foreigners and have its wealth looted and spent abroad. I do not want to see Iranian youth, because of all of this discrimination and injustice struggle with depression and hopelessness, the consequences of which are significant social to which we are all witness today.
This new covenant which I referenced at the opening, is a pact between all the people. If we act on this new covenant, we can be hopeful for a bright future. A future in which our country is on the path to progress and development. The bright future that you deserve. There are countries which, by committing to correct and just conditions, have succeeded in rapidly growing their economies, and improving standards of living for their people. For example, immediately after their liberation from the Soviet Union, the Baltic nations followed five principles in their economic agenda. A transparent financial system. A transparent government budget. Welfare and security for workers. The guarantee of rights of property owners & investors and, accepting impartial rules in the arbitration of financial and commercial disputes.
Today, the verification of countries’ commitment to these conditions is the subject of the rules and criteria of five reputable international institutions.
First, the Financial Action Task Force (FATF).
Second, the International Budget Partnership (IBP).
Third, the international Labor Organization (ILO).
Fourth, Multilateral Investment Guarantee Agency (MIGA).
And fifth, The Stockholm Arbitration Institution (SCC).
But where does Iran Stand today?
In terms of financial transparency, our country is on the FATF blacklist, which results in tight restrictions and imposes high costs for transactions for Iranian companies. In terms of budget transparency, Iran must emerge from today’s darkness to reach a ranking of 60 or higher. The pitiful state of workers’ and investors’ security in addition to the rapidly declining production and purchasing power in today’s Iran is clear to all and does not need to be explained further.
My compatriots,
The path out of despair and hopelessness, of poverty and oppression, is easier than you think.
Iran, with natural resources which far surpass those of Baltic nations, by abiding by these five conditions, by attracting domestic and foreign investment, can bring technology and modern management to iran. and with economic flourishing, we can spur production and raise incomes.
Our young fallen heroes, from Neda to Pouya, from Sattar to Nikta, and all the brave souls who sacrificed their lives on the path to Iran’s freedom and greatness await our acceptance of this covenant. Now, it is our responsibility to rise to their challenge. On this path you are each a Kaveh. And Iran needs your dedication and valor. Kavehs united in this covenant, for the liberation of the homeland, and ret urn of Iran’s greatness.
Reza Pahlavi
Monday, September 28, 2020 #پیمان_نوین
source: https://youtu.be/OF6YUB16LZA
Today, the verification of countries’ commitment to these conditions is the subject of the rules and criteria of five reputable international institutions.
First, the Financial Action Task Force (FATF).
Second, the International Budget Partnership (IBP).
Third, the international Labor Organization (ILO).
Fourth, Multilateral Investment Guarantee Agency (MIGA).
And fifth, The Stockholm Arbitration Institution (SCC).
But where does Iran Stand today?
In terms of financial transparency, our country is on the FATF blacklist, which results in tight restrictions and imposes high costs for transactions for Iranian companies. In terms of budget transparency, Iran must emerge from today’s darkness to reach a ranking of 60 or higher. The pitiful state of workers’ and investors’ security in addition to the rapidly declining production and purchasing power in today’s Iran is clear to all and does not need to be explained further.
My compatriots,
The path out of despair and hopelessness, of poverty and oppression, is easier than you think.
Iran, with natural resources which far surpass those of Baltic nations, by abiding by these five conditions, by attracting domestic and foreign investment, can bring technology and modern management to iran. and with economic flourishing, we can spur production and raise incomes.
Our young fallen heroes, from Neda to Pouya, from Sattar to Nikta, and all the brave souls who sacrificed their lives on the path to Iran’s freedom and greatness await our acceptance of this covenant. Now, it is our responsibility to rise to their challenge. On this path you are each a Kaveh. And Iran needs your dedication and valor. Kavehs united in this covenant, for the liberation of the homeland, and ret urn of Iran’s greatness.
Reza Pahlavi
Monday, September 28, 2020 #پیمان_نوین
source: https://youtu.be/OF6YUB16LZA
YouTube
پیمان نوین
پیمان نوین عهدی است بین همه مردم. در سایه عمل به این پیمان نوین، میتوان به آینده‌ای روشن امیدوار بود؛ آینده‌ای که کشور را در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دهد؛ آینده‌ای که شما لیاقت آن را دارید.
فرزندان جاویدنام ایران از ندا تا پویا، از ستار تا نیکتا، و همه دلیرانی…
فرزندان جاویدنام ایران از ندا تا پویا، از ستار تا نیکتا، و همه دلیرانی…
Neues Gelöbnis
Liebe Landsleute,
Der Grund, weshalb ich mich heute an Sie wende, ist meine Empfehlung und ein Dialog hinsichtlich eines neuen Gelöbnisses. Das ist meine Antwort auf Ihre unzähligen Botschaften und Besorgtheit über die Gegenwart und die Zukunft des Iran. Wir wissen, dass die Fortführung des islamischen Regimes, jeden Tag uns eine noch dunklere Zukunft beschert. Isolation, sozialer Zusammenbruch, Diskriminierung, Suppression, Zerfall der Wirtschaft, Frustration und Hoffnungslosigkeit waren die Errungenschaften für das iranische Volk, während der 41-jährigen islamischen Herrschaft.
Lassen Sie uns die Lektionen betrachten, die wir in den letzten zwei Jahrzehnten erfahren haben, die selbst die optimistischsten Menschen auch bestätigen: Dass Vorgehen der Islamischen Republik ist nicht richtig und reformierbar! Tatsache ist, dass Sie das nicht verdient haben, und dieser Zustand ist für Iran unwürdig. Meine Motivation für die Vorlage dieses neuen Gelöbnisses heißt nicht, politische Macht zu erlangen, sondern zu versuchen, ein System zu etablieren, in dem Macht niemals von einem Einzelnen oder einer Gruppe monopolisiert wird. Sondern alle Iraner im ganzen Land, sollen gleichermaßen und unabhängig von Geschlecht, ethnischer Zugehörigkeit, Religion, Denkweise oder Lebensstil, Verantwortung übernehmen und an den Entscheidungen über die Zukunft ihres Landes bzw. sich selbst teilhaftig sein.
In der heutigen Welt sind die Autokratie und die Pyramidenstruktur der Macht, nicht mehr zweckmäßig für eine fortschrittliche und dynamische Gesellschaft. In der heutigen Welt wird mit der Bildung einer Regierung, die auf kooperatives Wissen, Beteiligung der Öffentlichkeit und bürgerlicher Verantwortung basiert, zum Wohlstand und Fortschritt führen kann. Mein Ziel ist, das Land auf die richtige Bahn zu lenken, aber nicht den Weg für die Weiterführung der Tyrannei und des Machtmonopols ebnen.
Die Überleitung der Islamischen Republik, ein Symbol der Monopolisierung und Anhäufung von Macht und Reichtum kleiner Gruppen, wird der erste Schritt sein, um das zu erreichen. Heute wissen wir genau, was wir nicht wollen, wir wissen auch genau, was wir möchten. Nämlich eine stabile politische Struktur, die auf dem Willen des Volkes beruht, in dem die Macht dem Volk dient und das nationale Interesse verteidigt; Aber nicht im Monopol einer bestimmten Gruppe! Wird.
Unser heutiges Schweigen, unsere Gleichgültigkeit und Untätigkeit werden weitaus katastrophalere Folgen für das Land und zukünftige Generationen haben.
Regime Lobbyisten in der Rolle des Kritikers werden Fragen, was ist Ihre Alternative?
Die einzig akzeptable Alternative ist die Demokratie für das iranische Volk, ein System, in dem das Gesetz, das auf der freien Abstimmung des Volkes beruht, die höchste Autorität der Staatsmacht darstellt. Wir müssen uns dazu bekennen, dass keine Person, keine Gruppe oder Macht allein uns retten kann. Wir werden dieses sturm geschädigte Schiff, entweder gemeinsam ans sichere Ufer befördern oder Einzeln zu Grunde gehen. Ich verwende das Wort Zuversicht anstelle von Hoffnung und ich bin sicher, dass das Erreichen von Freiheit und Wohlstand nur durch unsere individuellen Anstrengungen und die Übernahme von patriotischer Verantwortung möglich ist. Diese Verantwortung liegt nicht bei einer Person, einer Gruppe oder einer Bewegung, sondern bei uns alle gemeinschaftlich. Heute muss jeder von Ihnen diese wichtige Frage gewissenhaft beantworten: An welcher Seite stehen Sie, auf einer klaren Linie? Die Seite von Licht, Leben, Hoffnung, Wohlstand und Aufbau? Oder auf der Seite der Dunkelheit, der Korruption, Frustration und Untergang? Auf welcher Seite halten Sie sich auf? Auf der Seite der Islamischen Republik? Oder auf der Seite des Iran? Was würden Sie für die Rettung von Iran tun?
Liebe Landsleute,
Der Grund, weshalb ich mich heute an Sie wende, ist meine Empfehlung und ein Dialog hinsichtlich eines neuen Gelöbnisses. Das ist meine Antwort auf Ihre unzähligen Botschaften und Besorgtheit über die Gegenwart und die Zukunft des Iran. Wir wissen, dass die Fortführung des islamischen Regimes, jeden Tag uns eine noch dunklere Zukunft beschert. Isolation, sozialer Zusammenbruch, Diskriminierung, Suppression, Zerfall der Wirtschaft, Frustration und Hoffnungslosigkeit waren die Errungenschaften für das iranische Volk, während der 41-jährigen islamischen Herrschaft.
Lassen Sie uns die Lektionen betrachten, die wir in den letzten zwei Jahrzehnten erfahren haben, die selbst die optimistischsten Menschen auch bestätigen: Dass Vorgehen der Islamischen Republik ist nicht richtig und reformierbar! Tatsache ist, dass Sie das nicht verdient haben, und dieser Zustand ist für Iran unwürdig. Meine Motivation für die Vorlage dieses neuen Gelöbnisses heißt nicht, politische Macht zu erlangen, sondern zu versuchen, ein System zu etablieren, in dem Macht niemals von einem Einzelnen oder einer Gruppe monopolisiert wird. Sondern alle Iraner im ganzen Land, sollen gleichermaßen und unabhängig von Geschlecht, ethnischer Zugehörigkeit, Religion, Denkweise oder Lebensstil, Verantwortung übernehmen und an den Entscheidungen über die Zukunft ihres Landes bzw. sich selbst teilhaftig sein.
In der heutigen Welt sind die Autokratie und die Pyramidenstruktur der Macht, nicht mehr zweckmäßig für eine fortschrittliche und dynamische Gesellschaft. In der heutigen Welt wird mit der Bildung einer Regierung, die auf kooperatives Wissen, Beteiligung der Öffentlichkeit und bürgerlicher Verantwortung basiert, zum Wohlstand und Fortschritt führen kann. Mein Ziel ist, das Land auf die richtige Bahn zu lenken, aber nicht den Weg für die Weiterführung der Tyrannei und des Machtmonopols ebnen.
Die Überleitung der Islamischen Republik, ein Symbol der Monopolisierung und Anhäufung von Macht und Reichtum kleiner Gruppen, wird der erste Schritt sein, um das zu erreichen. Heute wissen wir genau, was wir nicht wollen, wir wissen auch genau, was wir möchten. Nämlich eine stabile politische Struktur, die auf dem Willen des Volkes beruht, in dem die Macht dem Volk dient und das nationale Interesse verteidigt; Aber nicht im Monopol einer bestimmten Gruppe! Wird.
Unser heutiges Schweigen, unsere Gleichgültigkeit und Untätigkeit werden weitaus katastrophalere Folgen für das Land und zukünftige Generationen haben.
Regime Lobbyisten in der Rolle des Kritikers werden Fragen, was ist Ihre Alternative?
Die einzig akzeptable Alternative ist die Demokratie für das iranische Volk, ein System, in dem das Gesetz, das auf der freien Abstimmung des Volkes beruht, die höchste Autorität der Staatsmacht darstellt. Wir müssen uns dazu bekennen, dass keine Person, keine Gruppe oder Macht allein uns retten kann. Wir werden dieses sturm geschädigte Schiff, entweder gemeinsam ans sichere Ufer befördern oder Einzeln zu Grunde gehen. Ich verwende das Wort Zuversicht anstelle von Hoffnung und ich bin sicher, dass das Erreichen von Freiheit und Wohlstand nur durch unsere individuellen Anstrengungen und die Übernahme von patriotischer Verantwortung möglich ist. Diese Verantwortung liegt nicht bei einer Person, einer Gruppe oder einer Bewegung, sondern bei uns alle gemeinschaftlich. Heute muss jeder von Ihnen diese wichtige Frage gewissenhaft beantworten: An welcher Seite stehen Sie, auf einer klaren Linie? Die Seite von Licht, Leben, Hoffnung, Wohlstand und Aufbau? Oder auf der Seite der Dunkelheit, der Korruption, Frustration und Untergang? Auf welcher Seite halten Sie sich auf? Auf der Seite der Islamischen Republik? Oder auf der Seite des Iran? Was würden Sie für die Rettung von Iran tun?
Ich frage die Eliten und die politischen Kräfte: Wo halten Sie sich auf? Was wollen Sie außer Freiheit und Herrschaft für das Volk? Kennen Sie einen anderen Weg als einfühlsam zusammenzuarbeiten, um unser Land vom Teufel zurückzuerobern?
Heute ist Wahltag.
Ich reiche allen demokratiefreundlichen politischen Kräften, unabhängig von ihrer Vergangenheit und politischer Ausrichtung, meine Hand und möchte, dass sie sich auf das Ziel konzentrieren: den Iran zu retten, indem sie Differenzen, Arroganz und Vormachtstellungen beiseitelegen.
Die Geschichte und unsere Nachkommen werden über uns urteilen, in den kritischsten Tagen unseres Landes, für welche Seite Sie sich entschieden haben.
An meine militärischen Mitbürger möchte ich appellieren: Ihre Pflicht, die Soldaten des Heimatlandes, ist es, die territoriale Integrität unseres Heimatlandes zu verteidigen. Eine Heimat, die mit dem Opfer ihrer tapfersten Männer überlebt hat. Wenn die islamische Regierung heute, um ihre Macht aufrechtzuerhalten, das Land und das Wasser des Landes an Ausländer abgetreten und auf die wehrlosen Menschen geschossen hat, ist es mehr denn je Ihre Pflicht, die iranische Nation gegen das Unterdrückerregime zu verteidigen und zu schützen.
Ich frage die Revolutionswächter und die Basij: Sehen Sie nicht, dass Ihre Kommandeure nur auf der Suche nach mehr Wohlstand, Korruption und Kriminalität sind? Sehen Sie nicht, dass Reichtum und Macht nur von einer Gruppe von Mullahs und korrupter Kommandeure monopolisiert wird?
Sehen Sie nicht, dass die Interventionen der Revolutionswächter in allen Aspekten des Lebens der Bürger und aller Systeme des Landes das Land gelähmt haben und die Basij und die Revolutionswächter praktisch zu Bürger- und Landesfeindlichen Institutionen geworden sind? Schauen Sie Ihren Kindern in die Augen und überlegen Sie, wodurch ihre Zukunft, Geisel der persönlichen Interessen einer Gruppe korrupter Menschen geworden ist. Ihre Kinder fragen Sie: Auf welcher Seite stehen Sie?
Der Weg zum Sieg ist klar: Streiks, Proteste und ziviler Ungehorsam in verschiedenen Teilen des Landes müssen miteinander verbunden werden. Kleine Protestkreise in Arbeitsbereichen und verschiedenen Stadtteilen werden gebildet. Ziviler Ungehorsam in jeder Form wird durchgeführt werden. Unterstützen Sie die Familien der Streikenden sowie der politischen und ideologischen Gefangenen. Lassen Sie die Mittel- und Feldführer nicht allein, besonders die, die heute hinter Gittern sitzen. Um unsere patriotische Pflicht im Ausland, zu erfüllen, müssen wir die Stimme des Volkes im Iran sein und die Bedürftigen finanziell unterstützen.
Voraussetzung für den Erfolg bei der Gestaltung eines großen Netzwerks zum Protestieren ist, dass wir die Ansichten und Meinungen des anderen tolerieren. Ein freier Iran hat für alle einen sicheren Standort, niemand wird aufgrund seines Glaubens ein Bürger zweiter Klasse sein. In einem freien Iran, der durch Ihre Mitarbeit aufgebaut wird, werden die Rechte der Minderheiten nicht von der Mehrheitsregierung verletzt werden.
Sie wissen sicher, dass wir zusammen massenhaft und unbesiegbar und stärker als die Unterdrücker sind. Deshalb können wir die Straßen von den Unterdrückern zurückgewinnen. Unsere größte Stärke liegt in diesem Wort: "wir".
Achtet darauf, dass heute die Weltgemeinschaft Eure Bemühungen beobachtet, die Proteste hört und den Kampf gegen das Böse erfasst.
Heute ist Wahltag.
Ich reiche allen demokratiefreundlichen politischen Kräften, unabhängig von ihrer Vergangenheit und politischer Ausrichtung, meine Hand und möchte, dass sie sich auf das Ziel konzentrieren: den Iran zu retten, indem sie Differenzen, Arroganz und Vormachtstellungen beiseitelegen.
Die Geschichte und unsere Nachkommen werden über uns urteilen, in den kritischsten Tagen unseres Landes, für welche Seite Sie sich entschieden haben.
An meine militärischen Mitbürger möchte ich appellieren: Ihre Pflicht, die Soldaten des Heimatlandes, ist es, die territoriale Integrität unseres Heimatlandes zu verteidigen. Eine Heimat, die mit dem Opfer ihrer tapfersten Männer überlebt hat. Wenn die islamische Regierung heute, um ihre Macht aufrechtzuerhalten, das Land und das Wasser des Landes an Ausländer abgetreten und auf die wehrlosen Menschen geschossen hat, ist es mehr denn je Ihre Pflicht, die iranische Nation gegen das Unterdrückerregime zu verteidigen und zu schützen.
Ich frage die Revolutionswächter und die Basij: Sehen Sie nicht, dass Ihre Kommandeure nur auf der Suche nach mehr Wohlstand, Korruption und Kriminalität sind? Sehen Sie nicht, dass Reichtum und Macht nur von einer Gruppe von Mullahs und korrupter Kommandeure monopolisiert wird?
Sehen Sie nicht, dass die Interventionen der Revolutionswächter in allen Aspekten des Lebens der Bürger und aller Systeme des Landes das Land gelähmt haben und die Basij und die Revolutionswächter praktisch zu Bürger- und Landesfeindlichen Institutionen geworden sind? Schauen Sie Ihren Kindern in die Augen und überlegen Sie, wodurch ihre Zukunft, Geisel der persönlichen Interessen einer Gruppe korrupter Menschen geworden ist. Ihre Kinder fragen Sie: Auf welcher Seite stehen Sie?
Der Weg zum Sieg ist klar: Streiks, Proteste und ziviler Ungehorsam in verschiedenen Teilen des Landes müssen miteinander verbunden werden. Kleine Protestkreise in Arbeitsbereichen und verschiedenen Stadtteilen werden gebildet. Ziviler Ungehorsam in jeder Form wird durchgeführt werden. Unterstützen Sie die Familien der Streikenden sowie der politischen und ideologischen Gefangenen. Lassen Sie die Mittel- und Feldführer nicht allein, besonders die, die heute hinter Gittern sitzen. Um unsere patriotische Pflicht im Ausland, zu erfüllen, müssen wir die Stimme des Volkes im Iran sein und die Bedürftigen finanziell unterstützen.
Voraussetzung für den Erfolg bei der Gestaltung eines großen Netzwerks zum Protestieren ist, dass wir die Ansichten und Meinungen des anderen tolerieren. Ein freier Iran hat für alle einen sicheren Standort, niemand wird aufgrund seines Glaubens ein Bürger zweiter Klasse sein. In einem freien Iran, der durch Ihre Mitarbeit aufgebaut wird, werden die Rechte der Minderheiten nicht von der Mehrheitsregierung verletzt werden.
Sie wissen sicher, dass wir zusammen massenhaft und unbesiegbar und stärker als die Unterdrücker sind. Deshalb können wir die Straßen von den Unterdrückern zurückgewinnen. Unsere größte Stärke liegt in diesem Wort: "wir".
Achtet darauf, dass heute die Weltgemeinschaft Eure Bemühungen beobachtet, die Proteste hört und den Kampf gegen das Böse erfasst.
Liebe Landsleute,
Ich habe mich immer bemüht, Eure Rechte und Freiheiten zu verteidigen, auf diese Weise stehe ich zu euch, weil ich nicht möchte, dass ein Belutschi-Kind in einer Schilfhütte Lesen und Schreiben lernt. Ich möchte nicht, dass Frauen in meinem Land ihrer offensichtlichen Rechte beraubt werden. Ich möchte nicht meine Landsleute als Lastenträger sehen. Ich möchte nicht, dass die Arbeiter und Rentner meines Landes unterhalb der Armutsgrenze leben. Ich möchte nicht, dass mein Land an Fremde verkauft und der Reichtum des Landes geplündert und in anderen Ländern ausgegeben wird. Ich möchte nicht, dass junge Iraner wegen all dieser Diskriminierung und Ungerechtigkeit unter Depressionen und Verzweiflung leiden, dem zu Folge viele soziale Missstände, die wir heute in Iran feststellen ertragen.
Das neue Gelöbnis, von dem ich am Anfang gesprochen habe, ist ein Bund zwischen allen Iranern. Dank der Umsetzung dieses neue Gelöbnis, darf auf eine klare Zukunft gehofft werden. Eine Zukunft, die das Land auf den Weg des Fortschritts und der Entwicklung bringen wird. Die Zukunft, die Sie verdienen!
Es gibt Länder, denen es gelungen ist, ein schnelles Wirtschaftswachstum zu erzielen und den Lebensstandard ihrer Bürger zu verbessern, indem sie sich zu fairen und gerechten Bedingungen verpflichten. Zum Beispiel haben die baltischen Staaten unmittelbar nach der Unabhängigkeit von der Sowjetunion fünf Bedingungen auf ihre Tagesordnung gesetzt. Transparenz des Finanzsystems, Transparenz des Staatshaushalts, Wohlfahrt und Sicherheit von Angestellten und Arbeitnehmern, Gewährleistung von Eigentums- und Anlegerrechten und Akzeptanz der Regeln der unparteiischen Schiedsgerichtsbarkeit bei der Beteiligung von Finanz- und Handelsstreitigkeiten.
Die Überprüfung des Engagements der Länder für diese Bedingungen ist heute Gegenstand der Regeln und Kriterien von fünf angesehenen internationalen Institutionen.
1: Financial Action Task Force (FATF)
2: Internationale Organisation für Haushaltspartnerschaft (IBP)
3: Internationale Arbeitsorganisation (ILO)
4: Multilaterale Agentur für Investitionsgarantie (MIGAGA)
5: Stockholm Arbitration Institute (SCC).
Aber wo ist der Iran heute? In Bezug auf finanzielle Transparenz steht unser Land auf der schwarzen Liste der FETF. Dies führt zu strengen Einschränkungen und hohen Kosten für Transaktionen iranischer Unternehmen.
In Bezug auf die Haushaltstransparenz sollte der Iran vom heutigen Zustand heraus einen Wert von 60 oder höher erreichen. Die erbärmliche Sicherheit von Arbeitnehmern und Investoren und die Regression von Produktion und Kaufkraft im Iran sind heute für alle offensichtlich und müssen nicht erklärt werden.
Liebe Landsleute,
Der Weg hinaus aus der Verzweiflung und Hoffnungslosigkeit, Armut und Unterdrückung ist einfacher als Sie denken. Mit weitaus mehr natürlichen Ressourcen in Iran als den baltischen Staaten kann der Iran moderne Technologie und Management in das Land leiten, indem er sich zu den fünf Bedingungen verpflichtet und in- und ausländische Investitionen anzieht. Belebt die weltberühmten iranischen Begabungen und Fähigkeiten, die fördern die Wirtschaft, Produktion und das Einkommen!
Die Märtyrer Kinder Irans, mit dem Namen Neda bis Pouya, von Sattar bis Nikta und alle tapferen Menschen, die ihr Leben für die Freiheit und den Stolz ihres Heimatlandes geopfert haben, warten auf unser Bündnis. Es ist unsere Aufgabe, ihre Aufopferung zu schätzen und es zu erreichen. Auf diese Weise werden Sie alle ein "Kaveh" und der Iran braucht Ihr Hilfe und Ihren Mut. Beschützer und Verbündete für die Befreiung des Heimatlandes und zur Rückkehr der Größe des Iran.
Es lebe Iran
Reza Pahlavi
Montag, 28. September 2020
Quelle: https://youtu.be/OF6YUB16LZA
Ich habe mich immer bemüht, Eure Rechte und Freiheiten zu verteidigen, auf diese Weise stehe ich zu euch, weil ich nicht möchte, dass ein Belutschi-Kind in einer Schilfhütte Lesen und Schreiben lernt. Ich möchte nicht, dass Frauen in meinem Land ihrer offensichtlichen Rechte beraubt werden. Ich möchte nicht meine Landsleute als Lastenträger sehen. Ich möchte nicht, dass die Arbeiter und Rentner meines Landes unterhalb der Armutsgrenze leben. Ich möchte nicht, dass mein Land an Fremde verkauft und der Reichtum des Landes geplündert und in anderen Ländern ausgegeben wird. Ich möchte nicht, dass junge Iraner wegen all dieser Diskriminierung und Ungerechtigkeit unter Depressionen und Verzweiflung leiden, dem zu Folge viele soziale Missstände, die wir heute in Iran feststellen ertragen.
Das neue Gelöbnis, von dem ich am Anfang gesprochen habe, ist ein Bund zwischen allen Iranern. Dank der Umsetzung dieses neue Gelöbnis, darf auf eine klare Zukunft gehofft werden. Eine Zukunft, die das Land auf den Weg des Fortschritts und der Entwicklung bringen wird. Die Zukunft, die Sie verdienen!
Es gibt Länder, denen es gelungen ist, ein schnelles Wirtschaftswachstum zu erzielen und den Lebensstandard ihrer Bürger zu verbessern, indem sie sich zu fairen und gerechten Bedingungen verpflichten. Zum Beispiel haben die baltischen Staaten unmittelbar nach der Unabhängigkeit von der Sowjetunion fünf Bedingungen auf ihre Tagesordnung gesetzt. Transparenz des Finanzsystems, Transparenz des Staatshaushalts, Wohlfahrt und Sicherheit von Angestellten und Arbeitnehmern, Gewährleistung von Eigentums- und Anlegerrechten und Akzeptanz der Regeln der unparteiischen Schiedsgerichtsbarkeit bei der Beteiligung von Finanz- und Handelsstreitigkeiten.
Die Überprüfung des Engagements der Länder für diese Bedingungen ist heute Gegenstand der Regeln und Kriterien von fünf angesehenen internationalen Institutionen.
1: Financial Action Task Force (FATF)
2: Internationale Organisation für Haushaltspartnerschaft (IBP)
3: Internationale Arbeitsorganisation (ILO)
4: Multilaterale Agentur für Investitionsgarantie (MIGAGA)
5: Stockholm Arbitration Institute (SCC).
Aber wo ist der Iran heute? In Bezug auf finanzielle Transparenz steht unser Land auf der schwarzen Liste der FETF. Dies führt zu strengen Einschränkungen und hohen Kosten für Transaktionen iranischer Unternehmen.
In Bezug auf die Haushaltstransparenz sollte der Iran vom heutigen Zustand heraus einen Wert von 60 oder höher erreichen. Die erbärmliche Sicherheit von Arbeitnehmern und Investoren und die Regression von Produktion und Kaufkraft im Iran sind heute für alle offensichtlich und müssen nicht erklärt werden.
Liebe Landsleute,
Der Weg hinaus aus der Verzweiflung und Hoffnungslosigkeit, Armut und Unterdrückung ist einfacher als Sie denken. Mit weitaus mehr natürlichen Ressourcen in Iran als den baltischen Staaten kann der Iran moderne Technologie und Management in das Land leiten, indem er sich zu den fünf Bedingungen verpflichtet und in- und ausländische Investitionen anzieht. Belebt die weltberühmten iranischen Begabungen und Fähigkeiten, die fördern die Wirtschaft, Produktion und das Einkommen!
Die Märtyrer Kinder Irans, mit dem Namen Neda bis Pouya, von Sattar bis Nikta und alle tapferen Menschen, die ihr Leben für die Freiheit und den Stolz ihres Heimatlandes geopfert haben, warten auf unser Bündnis. Es ist unsere Aufgabe, ihre Aufopferung zu schätzen und es zu erreichen. Auf diese Weise werden Sie alle ein "Kaveh" und der Iran braucht Ihr Hilfe und Ihren Mut. Beschützer und Verbündete für die Befreiung des Heimatlandes und zur Rückkehr der Größe des Iran.
Es lebe Iran
Reza Pahlavi
Montag, 28. September 2020
Quelle: https://youtu.be/OF6YUB16LZA
YouTube
پیمان نوین
پیمان نوین عهدی است بین همه مردم. در سایه عمل به این پیمان نوین، میتوان به آینده‌ای روشن امیدوار بود؛ آینده‌ای که کشور را در مسیر پیشرفت و توسعه قرار دهد؛ آینده‌ای که شما لیاقت آن را دارید.
فرزندان جاویدنام ایران از ندا تا پویا، از ستار تا نیکتا، و همه دلیرانی…
فرزندان جاویدنام ایران از ندا تا پویا، از ستار تا نیکتا، و همه دلیرانی…