آذری ها |Azariha

‍ 🖊 درباره تاریخ شکل گیری جمهوری آذربایجان

📚 فرزند ناخلف عثمانی در قفقاز

📥 رابعه موحد

🖇 هنوز از تاسیس کشوری به نام اذربایجان که در صدد سود جستن از نام و قدمت و هویت اذربایجان ایران است دیری نگذ شته است. جمهوری اذربایجان ،کشوری ان سوی ارس و ان سوی دریای مازندان که بنیان گذاران وایسته به قدرت های ان روز منطقه در ابتدای اعلام استقلال ونامگذاری خود، سماجت وصداقت را پرده پوش مکر خود کردندو در مقابل اعتراضات گسترده ی ایرانیان اگاه به توطئه ی حزب مساوات ، جوابیه هایی کمابیش مشابه ،با دلایلی پوشالی وخالی از منطق در جراید ان روز ها به چاپ رساندند .انها طی نامه هایی سعی کردند ایرانیان معترض را ارام کنند و حتی از این ترفند استفاده کردند که گویا دلایل نگرانی ایرانیان را خوب درک کرده اند و اما جای نگرانی نیست انها اقرار کردند که اذربایجان تا به امروز فقط به شمال ایران اطلاق شده است واز این نامگذاری نیت دست اندازی به اذربایجان واقعی را ندارند

🖇 با فرو پاشی شوروی بار دیگر این جمهوری تکیه بر باد داده ،از هم پاشید وبار دیگر هوس بازان اذربایجان بزرگ به جنب وجوش امدند ایلچی بیگ با شعار "یک ملت با چند دولت ترک "سر کار امد .اما سیاست های ان دوران جمهوری اران ، بر گذشتن از وی وایجاد ثبات با حاکمیت علی اوف ها را مصلحت خود دید وجمهوری جدید همین که جای خود را اندکی محکم کرد در صدد تولید تاریخچه ای قابل ارائه بر امد و سن شناسنامه ای خود را تاریخ اولین جمهوری اران از 1918 به ثبت رساندند و بار دیگر همان نام ربوده شده از ایران را بر گوشش خواندند و بر قامت ان سرود ملی شان را سروددند.

🖇ولی این بار این نام در گوش قفقازی ها ان بیگانگی قبلی را نداشت که رسول زاده می گوید "وقتی ما می گوییم برادران اذربایجانی ،دوستان قفقازی گمان می کنند منظورمان اذربایجان ایران است " هفتاد سال زندگی با این نام ناتنی ،غیر بودن این نام را از خاطر ها وحافظه ها زدود و انها همه ی پیشیه ی قفقاز بزرگ را بار دیگر نخوانده گذاشتند وبه امید سرابی کهن از نام اذربایجان چشم نپوشیدند و امروزه میزبان هر ساله ی اذری های گرد امده زیر چتر "پان ترکیسم " در سراسر جهان شده اند تا در روزی به نام روز اتحاد اذربایجان بزرگ به سوی باکو سرازیر گردند وسخنرانی ها وشعر ها وشورها در جدایی از نیمه ی خود بسرایند و با گرگ ها تجدید بیعت کنند و صد البته که افراط در اصیل جلوه دادن خویش ، نشانه ی خوبی است ازواهمه ی لو رفتن واضطراب اشکار شدن قلب ووصله ی ناجور بودن خویش و این سناریوی بی اصل ونصب می باشد.

🖇 شاید تکیه بر حیرت احمد کسروی از این نامگذاری باشد که می گوید که در حیرت است که ملتی با خود چنین کرده است .. با مروری کوتاه بر تاریخ قفقاز -اران متوجه می شویم که بنیان گذاران وابسته به اربابانی چند ،چگونه به تاریخ این سر زمین خیانت کردند و نقد سرشار ی را به نسیه ی غیر ممکنی فروختند که جز سراب نخواهد بود با جا زدن خود به نام اذربایجان وحذف تارخ و پیشینه ی عظیم قفقاز،خود راچنان تحقیر کردند که مجبور شدند به تاریخ دست ساز 80 ساله تن دهند.در حالیکه می توانستند جمهوری خود را تداوم حکومت های ارانشاهان وشیروانشاهان وشدادیان ومهرانیان معرفی کنند وتاریخ کهن سالی داشته باشند اما این فرزندان ناخلف، قفقاز کهن را فراموش کرده و به طمع و رشک ایرانشهر از این جا رانده و از انجا مانده گشتند

🖇گویا رشک تور بر ایرج ورشک تورانشهر بر ایرانشهر تمامی نخواهد داشت. انان با تن دادن به تغییرات فرمایشی و خواسته های اربابان خود ، مصلت های خویش را نادیده گرفتند خواسته ی انان از طرفی انکار حاکمیت ایران طی قرنها بر ان سر زمین ها واز طرفی نصفه ی اذربایجان بودن است که سندی در هیچ دوره ای مبنی بر انیران بودن اذربایجان و ایران بودن قفقاز نداریم .انها با گردن نهادن بر راه وروشی مزدورانه ، به زیان خویش ، فرمایش اربابان خود را چشم بسته اجرا کردند که هم انکار هویت خودشان بود وهم از دست دادن شایستگی پاسخ گویی ،حتی به یک سطراز تاریخ متعلق به خودشان.

🔹متن کامل این مقاله را می‌توانید در شماره هفتم سیاست‌نامه مطالعه کنید.

🦉@goftemaann

3.8K views17:41