🔴 #کرونا در یک روز جان ۴۰۰ تن را در #اسپانیا گرفت
در اسپانیا تنها در ۲۴ ساعت کرونا جان ۴۰۰ تن را گرفت. دولت در نظر دارد وضعیت فوقالعاده را برای دو هفته دیگر تمدید کند. نخست وزیر اسپانیا از مردم خواست خود را برای روزهای سختتری آماده کنند.
#در_خانه_میمانیم
🔗 https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/495289&rhash=eec6b76cb50965
در اسپانیا تنها در ۲۴ ساعت کرونا جان ۴۰۰ تن را گرفت. دولت در نظر دارد وضعیت فوقالعاده را برای دو هفته دیگر تمدید کند. نخست وزیر اسپانیا از مردم خواست خود را برای روزهای سختتری آماده کنند.
#در_خانه_میمانیم
🔗 https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/495289&rhash=eec6b76cb50965
رادیو زمانه
کرونا در یک روز جان ۴۰۰ نفر را در اسپانیا گرفت
در اسپانیا تنها در ۲۴ ساعت کرونا جان ۴۰۰ تن را گرفت. دولت در نظر دارد وضعیت فوقالعاده را برای دو هفته دیگر تمدید کند. نخست وزیر اسپانیا از مردم خواست خود را برای روزهای سختتری آماده کنند.
⭕️ ویروس کرونا: چالشی برای نظم جهانی
✍🏻 امیر طاهری
♦️با آن که گمانهزنی درباره عواقب درازمدت ویروس عالمگیر #کرونا هنوز زود است، چند مطلب مهم از هم اکنون روشن است. نخست، شیوه رویارویی با این آفت جهانی در طی هفتهها و ماههای اخیر طبیعت سیاسی نظامهای مسلط بر کشورهای گوناگون را زیر نور افکن قرار داده است.
در #چین، #روسیه و #کوبا، شیوه حکومتی خودمدار، اگر نخواهیم بگوییم خودکامه، توانسته است با محدود کردن بیشتر آزادیهای فردی و اجتماعی و با بسیج نظامی منابع اداری، مالی و پزشکی، و البته با پنهانکاری و آرایش آماری، ویروس عالمگیر را تا حدی مهار کند. در دموکراسیهای غربی با دولتهای ائتلافی متزلزل، مثلا در #ایتالیا و #اسپانیا ، کرونا بیش از آنچه میشد انتظار داشت، گسترش یافته است.
♦️بعضی دولتها، بهویژه چین، روسیه و کوبا، کوشیدند تا با استفاده از بحران، به بهبود سیمای سیاسی خود، بهویژه در کشورهای غربی بپردازند. کمکهای فنی و پزشکی آنان، بهویژه به ایتالیا، اسپانیا و یونان، میتواند با همین نیت صورت گرفته باشد. جالب اینجاست که هر سه کشور، که همواره جزو دوستان تحسین شده جمهوری اسلامی ایران بودهاند، چندان علاقهای برای کمک به ایران نشان ندادند؛ آنهم در شرایطی که ایران یکی از پنج کشور اصلی آسیب دیده از کرونا به شمار میرود.
♦️در سال ۱۹۶۸ میلادی، در حاشیه کنفرانس جهانی حقوق بشر در تهران، با «رنه کاسن»، یکی از طراحان سازمان ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر، گفتوگو کردیم. او عقیده داشت که نظم جهانی که خود در طراحیاش نقش داشت، با یک تضاد بنیادی روبهروست که در آن دولتهای متکی بر «حاکمیت ملی»، بین شهروند و دنیای وسیع خارج قرار میگیرند و در نتیجه، با ترجیح منافع خاص خود، مانع از آن میشوند که شهروند از همه امکانات و فرصت های جهانی مستقیما بهرهمند شود، در حالی که در رویارویی با خطراتی مانند جنگ، سل، بیماریهای عالمگیر و بحران اقتصادی، نمیتواند از همه امکانات جهانی بهرهمند شود.
آیا نظم جهانی کنونی به پایان دوران مصرف خود رسیده است؟ متاسفانه «کاسن» دیگر در میان ما نیست که به این پرسش پاسخ دهد.
♦️متن کامل این مطلب را در اینجا بخوانید.
✍🏻 امیر طاهری
♦️با آن که گمانهزنی درباره عواقب درازمدت ویروس عالمگیر #کرونا هنوز زود است، چند مطلب مهم از هم اکنون روشن است. نخست، شیوه رویارویی با این آفت جهانی در طی هفتهها و ماههای اخیر طبیعت سیاسی نظامهای مسلط بر کشورهای گوناگون را زیر نور افکن قرار داده است.
در #چین، #روسیه و #کوبا، شیوه حکومتی خودمدار، اگر نخواهیم بگوییم خودکامه، توانسته است با محدود کردن بیشتر آزادیهای فردی و اجتماعی و با بسیج نظامی منابع اداری، مالی و پزشکی، و البته با پنهانکاری و آرایش آماری، ویروس عالمگیر را تا حدی مهار کند. در دموکراسیهای غربی با دولتهای ائتلافی متزلزل، مثلا در #ایتالیا و #اسپانیا ، کرونا بیش از آنچه میشد انتظار داشت، گسترش یافته است.
♦️بعضی دولتها، بهویژه چین، روسیه و کوبا، کوشیدند تا با استفاده از بحران، به بهبود سیمای سیاسی خود، بهویژه در کشورهای غربی بپردازند. کمکهای فنی و پزشکی آنان، بهویژه به ایتالیا، اسپانیا و یونان، میتواند با همین نیت صورت گرفته باشد. جالب اینجاست که هر سه کشور، که همواره جزو دوستان تحسین شده جمهوری اسلامی ایران بودهاند، چندان علاقهای برای کمک به ایران نشان ندادند؛ آنهم در شرایطی که ایران یکی از پنج کشور اصلی آسیب دیده از کرونا به شمار میرود.
♦️در سال ۱۹۶۸ میلادی، در حاشیه کنفرانس جهانی حقوق بشر در تهران، با «رنه کاسن»، یکی از طراحان سازمان ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر، گفتوگو کردیم. او عقیده داشت که نظم جهانی که خود در طراحیاش نقش داشت، با یک تضاد بنیادی روبهروست که در آن دولتهای متکی بر «حاکمیت ملی»، بین شهروند و دنیای وسیع خارج قرار میگیرند و در نتیجه، با ترجیح منافع خاص خود، مانع از آن میشوند که شهروند از همه امکانات و فرصت های جهانی مستقیما بهرهمند شود، در حالی که در رویارویی با خطراتی مانند جنگ، سل، بیماریهای عالمگیر و بحران اقتصادی، نمیتواند از همه امکانات جهانی بهرهمند شود.
آیا نظم جهانی کنونی به پایان دوران مصرف خود رسیده است؟ متاسفانه «کاسن» دیگر در میان ما نیست که به این پرسش پاسخ دهد.
♦️متن کامل این مطلب را در اینجا بخوانید.
ایندیپندنت فارسی
امیر طاهری | ویروس کرونا: چالشی برای نظم جهانی
با آن که گمانهزنی درباره عواقب درازمدت ویروس عالمگیر کرونا هنوز زود است، چند مطلب مهم از هم اکنون روشن است. نخست، شیوه رویارویی با این آفت جهانی در طی هفتهها و ماههای اخیر طبیعت سیاسی نظامهای
http://tinyurl.com/wrd44fv
🌎🌍🌏 چهار سناریو برای جهان پس از #کرونا (1)
#سیمون_مِیر، پژوهشگر مرکز «فهم رونق پایدار» در دانشگاه سورِی #بریتانیا در یادداشتی به این پرسش پاسخ میدهد که «در شش ماه، یک سال یا دهسال پس از این کجا خواهیم بود؟» سوری پس از توصیف وضعیت اقتصادی و پیشنهادهای مطرحشده برای پاسخ به بحران شیوع ویروس جدید #کرونا، چهار آینده برای جهان پس از کرونا توصیف میکند.
این چهار آینده بر اساس این پیشبینی شدهاند که آیا ما محافظت از بازارها را اصل اساسی اقتصادمان قرار خواهیم داد یا محافظت از زندگی را. در زیر خلاصهای از مقاله بلند میر در وبسایت «کانورسیشن» را مرور خواهیم کرد.
برای اینکه بتوانیم به آینده سری بزنیم، از تکنیکی از حوزهی مطالعات آینده استفاده میکنم. شما دو عامل را که فکر میکنید برای پیشروی به سمت آینده ضروری است، برمیگزینید و تصور میکنید که چه چیزی ذیل ترکیبهای مختلف این عاملها اتفاق خواهد افتاد.
فاکتورهایی که من در نظر میگیرم، مرکزیتبخشی و ارزش است.
ارزش به هر آن چیزی ارجاع دارد که اصل راهبرنده اقتصاد ما است. آیا ما از منابعمان برای بیشینهسازی مبادله و پول استفاده میکنیم یا از آنها برای بیشینهکردن زندگی بهره میبریم؟
1) مرکزیتبخشی به شیوههای سازماندهی امور بازمیگردد: یا از خلال انبوهی واحدهای کوچک یا به واسطه یک نیروی فرماندهیکننده بزرگ.
2) ما این عاملها را در یک شبکه قرار میدهیم که میتوان برای آن سناریوهای مختلف در نظر گرفت.
حالا تصور میکنیم چه اتفاقی خواهد افتاد اگر تلاش کنیم بر اساس این چهار فاکتور غایی به بحران کرونا پاسخ بگوییم:
1️⃣ کاپیتالیسم دولتی:
سرمایهداری دولتی پاسخ غالبی است که در سرتاسر جهان شاهد آن هستیم. مثالهای بارز آن #بریتانیا، #اسپانیا و #دانمارک هستند.
جامعه کاپیتالیست دولتی کماکان ارزش مبادله را نور راهبرندهی اقتصاد میشمرد. اما تصدیق میکند که بازارهای در بحران نیازمند حمایت دولت هستند. با توجه به اینکه بسیاری از کارگران به دلیل بیماری یا هراس برای حفظ جانشان نمیتوانند کار کنند، دولت با تمهیدات رفاهی بیشتر قدم به میدان میگذارد. دولت همچنین از طریق گسترش اعتبار و پرداخت مستقیم به کسبوکارها محرک مالی کینزی گستردهای را به اجرا میگذارد.
انتظار میرود که این تمهید موقتی باشد. مهمترین کارکرد آن اجازه دادن به کسبوکارهای هرچهبیشتر برای ادامه تجارت و کار است…
آیا این میتواند سناریویی موفق باشد؟ شاید، اما فقط اگر کوویدـ۱۹ را بتوان در مدت کوتاهی کنترل کرد… اما مداخله محدود دولتی در صورت افزایش شمار قربانیان ویروس جدید کرونا قابل حفظ نخواهد بود. افزایش موارد ابتلا و مرگ به ناآرامی اجتماعی و تعمیق اثرات اقتصادی خواهد انجامید و دولت را به اتخاذ اقدامات هرچه رادیکالتری برای حفظ کارکرد بازار سوق خواهد داد.
2️⃣ بربریت:
این ناگوارترین سناریو است. بربریت یعنی آیندهای که در آن به ارزش مبادله به عنوان اصل راهبرنده خودمان اتکا میکنیم و همزمان از حمایت از کسانی که به خاطر بیماری یا بیکاری از بازارها جا ماندهاند، خودداری میکنیم. این توصیفگر موقعیتی است که هنوز ندیده ایم.
کسبوکارها سقوط خواهند کرد و کارگران گرسنگی خواهند کشید زیرا مکانیزمی در کار نیست که آنها را از واقعیتهای سخت بازار محافظت کند. بیمارستانها با تمهیدات فوقالعاده مورد حمایت واقع نخواهند شد و زیر بار کار کمر خم میکنند. آدمها میمیرند. بربریت در نهایت یک حالت بیثبات است که به ویرانی میانجامد یا گذاری است به یک حالت دیگر در میان چهار سناریوی ما، ولی تنها پس از دورهای از تخریب سیاسی و اجتماعی.
آیا چنین چیزی میتواند رخ دهد؟ نگرانی این است که چنین چیزی یا به خطا حین پندمی، یا به صورت هدفمند پس از به اوج رسیدن آن رخ دهد…
مورد دیگری که میتواند همین میزان تأثیرگذار باشد، امکان یک سیاست ریاضتی انبوه و شدید پس از اوجگرفتن پندمی است؛ وقتی که دولتها در صددند به وضعیت «نرمال» بازگردند. چنین تهدیدی در «آلمان» مطرح شده است. این کار فاجعه به بار خواهد آورد. و کمترین دلیلش اینکه کاهش بودجه خدمات حیاتی در دوران ریاضت اقتصادی باعث شده که کشورها اکنون توان پاسخگویی به پندمی کرونا را نداشته باشند.
🌎🌍🌏 چهار سناریو برای جهان پس از #کرونا (1)
#سیمون_مِیر، پژوهشگر مرکز «فهم رونق پایدار» در دانشگاه سورِی #بریتانیا در یادداشتی به این پرسش پاسخ میدهد که «در شش ماه، یک سال یا دهسال پس از این کجا خواهیم بود؟» سوری پس از توصیف وضعیت اقتصادی و پیشنهادهای مطرحشده برای پاسخ به بحران شیوع ویروس جدید #کرونا، چهار آینده برای جهان پس از کرونا توصیف میکند.
این چهار آینده بر اساس این پیشبینی شدهاند که آیا ما محافظت از بازارها را اصل اساسی اقتصادمان قرار خواهیم داد یا محافظت از زندگی را. در زیر خلاصهای از مقاله بلند میر در وبسایت «کانورسیشن» را مرور خواهیم کرد.
برای اینکه بتوانیم به آینده سری بزنیم، از تکنیکی از حوزهی مطالعات آینده استفاده میکنم. شما دو عامل را که فکر میکنید برای پیشروی به سمت آینده ضروری است، برمیگزینید و تصور میکنید که چه چیزی ذیل ترکیبهای مختلف این عاملها اتفاق خواهد افتاد.
فاکتورهایی که من در نظر میگیرم، مرکزیتبخشی و ارزش است.
ارزش به هر آن چیزی ارجاع دارد که اصل راهبرنده اقتصاد ما است. آیا ما از منابعمان برای بیشینهسازی مبادله و پول استفاده میکنیم یا از آنها برای بیشینهکردن زندگی بهره میبریم؟
1) مرکزیتبخشی به شیوههای سازماندهی امور بازمیگردد: یا از خلال انبوهی واحدهای کوچک یا به واسطه یک نیروی فرماندهیکننده بزرگ.
2) ما این عاملها را در یک شبکه قرار میدهیم که میتوان برای آن سناریوهای مختلف در نظر گرفت.
حالا تصور میکنیم چه اتفاقی خواهد افتاد اگر تلاش کنیم بر اساس این چهار فاکتور غایی به بحران کرونا پاسخ بگوییم:
1️⃣ کاپیتالیسم دولتی:
سرمایهداری دولتی پاسخ غالبی است که در سرتاسر جهان شاهد آن هستیم. مثالهای بارز آن #بریتانیا، #اسپانیا و #دانمارک هستند.
جامعه کاپیتالیست دولتی کماکان ارزش مبادله را نور راهبرندهی اقتصاد میشمرد. اما تصدیق میکند که بازارهای در بحران نیازمند حمایت دولت هستند. با توجه به اینکه بسیاری از کارگران به دلیل بیماری یا هراس برای حفظ جانشان نمیتوانند کار کنند، دولت با تمهیدات رفاهی بیشتر قدم به میدان میگذارد. دولت همچنین از طریق گسترش اعتبار و پرداخت مستقیم به کسبوکارها محرک مالی کینزی گستردهای را به اجرا میگذارد.
انتظار میرود که این تمهید موقتی باشد. مهمترین کارکرد آن اجازه دادن به کسبوکارهای هرچهبیشتر برای ادامه تجارت و کار است…
آیا این میتواند سناریویی موفق باشد؟ شاید، اما فقط اگر کوویدـ۱۹ را بتوان در مدت کوتاهی کنترل کرد… اما مداخله محدود دولتی در صورت افزایش شمار قربانیان ویروس جدید کرونا قابل حفظ نخواهد بود. افزایش موارد ابتلا و مرگ به ناآرامی اجتماعی و تعمیق اثرات اقتصادی خواهد انجامید و دولت را به اتخاذ اقدامات هرچه رادیکالتری برای حفظ کارکرد بازار سوق خواهد داد.
2️⃣ بربریت:
این ناگوارترین سناریو است. بربریت یعنی آیندهای که در آن به ارزش مبادله به عنوان اصل راهبرنده خودمان اتکا میکنیم و همزمان از حمایت از کسانی که به خاطر بیماری یا بیکاری از بازارها جا ماندهاند، خودداری میکنیم. این توصیفگر موقعیتی است که هنوز ندیده ایم.
کسبوکارها سقوط خواهند کرد و کارگران گرسنگی خواهند کشید زیرا مکانیزمی در کار نیست که آنها را از واقعیتهای سخت بازار محافظت کند. بیمارستانها با تمهیدات فوقالعاده مورد حمایت واقع نخواهند شد و زیر بار کار کمر خم میکنند. آدمها میمیرند. بربریت در نهایت یک حالت بیثبات است که به ویرانی میانجامد یا گذاری است به یک حالت دیگر در میان چهار سناریوی ما، ولی تنها پس از دورهای از تخریب سیاسی و اجتماعی.
آیا چنین چیزی میتواند رخ دهد؟ نگرانی این است که چنین چیزی یا به خطا حین پندمی، یا به صورت هدفمند پس از به اوج رسیدن آن رخ دهد…
مورد دیگری که میتواند همین میزان تأثیرگذار باشد، امکان یک سیاست ریاضتی انبوه و شدید پس از اوجگرفتن پندمی است؛ وقتی که دولتها در صددند به وضعیت «نرمال» بازگردند. چنین تهدیدی در «آلمان» مطرح شده است. این کار فاجعه به بار خواهد آورد. و کمترین دلیلش اینکه کاهش بودجه خدمات حیاتی در دوران ریاضت اقتصادی باعث شده که کشورها اکنون توان پاسخگویی به پندمی کرونا را نداشته باشند.
✅ تشکیل ۱۰ دولت با اقلیت مردان؛ زنان در کدام کشورها قدرت سیاسی بیشتری کسب کردهاند؟
بررسی نقش زنان در عرصه سیاست و مدیریت کلان کشورها نشان میدهد که آنها موفق شدهاند در تعدادی از کشورهای اروپایی و آمریکای مرکزی و جنوبی تعداد بالایی از کرسیهای وزارت را تصاحب کنند.
زنان در آغاز سال ۲۰۲۰ با جلب اعتماد سیاسی بالا و کسب قدرت اجرایی توانستهاند در ۱۰ کشور جهان بیش از ۵۰ درصد اعضاء کابینه دولتها را به خود اختصاص دهند.
1️⃣ #اسپانیا
از میان ۱۵ کرسی وزارت ۱۰ کرسی به زنان تعلق گرفته تا ۶۶.۷ درصد قدرت اجرایی و تصمیمگیری دولت اسپانیا در اختیار زنان باشد.
2️⃣ #فنلاند
فنلاند جوانترین نخست وزیر جهان را دارد. کابینه سانا مارین، نخست وزیر ۳۴ ساله فنلاند دارای ۱۱ وزیر زن است و تنها ۷ کرسی وزارت دولت این کشور در اختیار مردان قرار گرفته است. بدین ترتیب ۶۱.۱ درصد قدرت تصمیمگیری کلان و اجرایی فنلاند در اختیار زنان است.
3️⃣ #نیکاراگوئه
نیکاراگوئه به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای آمریکای مرکزی نخستین کشور غیر اروپایی است که در آن زنان توانستهاند، اکثریت دولت را در اختیار بگیرند. در حال حاضر، ۱۰ تن از وزراء کابینه ۱۷ نفری این کشور(معادل ۵۸.۸ درصد) زن هستند.
4️⃣ #کلمبیا
دولت کنونی کلمبیا به عنوان چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی، دارای ۱۱ وزیر زن است که معادل ۵۷.۹ درصد کابینه ۱۹ نفری این کشور به شمار میرود.
5️⃣ #اتریش
زنان در اتریش ۵۷.۱ درصد از کرسیهای وزارت را تصاحب کردند تا از میان ۱۴ سمت اجرایی و تصمیمگیری ۸ منصب را در اختیار داشته باشند.
6️⃣ #پرو
پرو دومین کشور آمریکای جنوبی است که زنان در آن بالاترین اعتماد سیاسی و اجرایی را جلب کردهاند. دولت این کشور متشکل از ۱۱ وزیر زن در مقابل ۹ وزیر مرد است و اکثریت کابینه پرو(۵۵ درصد) در اختیار زنان باشد.
7️⃣ #سوئد
زنان سوئدی نیز ۵۴.۵ درصد قدرت اجرایی این کشور را دارا هستند و بر ۱۲ کرسی از ۲۲ کرسی وزارت در دولت سوئد تکیه زدهاند.
8️⃣ #روآندا
اکثر امور اجرایی و تصمیم گیریهای سیاسی روآندا به عنوان یکی از کوچکترین کشورهای آفریقای مرکزی نیز در اختیار زنان است. کابینه ۲۸ نفری این کشور شامل ۱۵ وزیر زن(معادل ۵۳.۶ درصد) است.
9️⃣ #آلبانی
آلبانی به عنوان یکی از کشورهای کوچک و فقیر اروپای شرقی ۵۳.۳ درصد امور دولت خود را به زنان واگذار کرده و ۸ زن به عضویت کابینه ۱۵ نفری این کشور درآمدهاند.
🔟 #فرانسه
اکثریت دولت فرانسه با نسبت ۵۲.۹ درصدی نیز در اختیار وزرای زن است. کابینه ۱۷ نفری ادوارد فیلیپ، نخست وزیر، دارای ۹ وزیر زن از جمله فلورانس پارلی به عنوان وزیر دفاع است.
بررسی نقش زنان در عرصه سیاست و مدیریت کلان کشورها نشان میدهد که آنها موفق شدهاند در تعدادی از کشورهای اروپایی و آمریکای مرکزی و جنوبی تعداد بالایی از کرسیهای وزارت را تصاحب کنند.
زنان در آغاز سال ۲۰۲۰ با جلب اعتماد سیاسی بالا و کسب قدرت اجرایی توانستهاند در ۱۰ کشور جهان بیش از ۵۰ درصد اعضاء کابینه دولتها را به خود اختصاص دهند.
1️⃣ #اسپانیا
از میان ۱۵ کرسی وزارت ۱۰ کرسی به زنان تعلق گرفته تا ۶۶.۷ درصد قدرت اجرایی و تصمیمگیری دولت اسپانیا در اختیار زنان باشد.
2️⃣ #فنلاند
فنلاند جوانترین نخست وزیر جهان را دارد. کابینه سانا مارین، نخست وزیر ۳۴ ساله فنلاند دارای ۱۱ وزیر زن است و تنها ۷ کرسی وزارت دولت این کشور در اختیار مردان قرار گرفته است. بدین ترتیب ۶۱.۱ درصد قدرت تصمیمگیری کلان و اجرایی فنلاند در اختیار زنان است.
3️⃣ #نیکاراگوئه
نیکاراگوئه به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای آمریکای مرکزی نخستین کشور غیر اروپایی است که در آن زنان توانستهاند، اکثریت دولت را در اختیار بگیرند. در حال حاضر، ۱۰ تن از وزراء کابینه ۱۷ نفری این کشور(معادل ۵۸.۸ درصد) زن هستند.
4️⃣ #کلمبیا
دولت کنونی کلمبیا به عنوان چهارمین کشور بزرگ آمریکای جنوبی، دارای ۱۱ وزیر زن است که معادل ۵۷.۹ درصد کابینه ۱۹ نفری این کشور به شمار میرود.
5️⃣ #اتریش
زنان در اتریش ۵۷.۱ درصد از کرسیهای وزارت را تصاحب کردند تا از میان ۱۴ سمت اجرایی و تصمیمگیری ۸ منصب را در اختیار داشته باشند.
6️⃣ #پرو
پرو دومین کشور آمریکای جنوبی است که زنان در آن بالاترین اعتماد سیاسی و اجرایی را جلب کردهاند. دولت این کشور متشکل از ۱۱ وزیر زن در مقابل ۹ وزیر مرد است و اکثریت کابینه پرو(۵۵ درصد) در اختیار زنان باشد.
7️⃣ #سوئد
زنان سوئدی نیز ۵۴.۵ درصد قدرت اجرایی این کشور را دارا هستند و بر ۱۲ کرسی از ۲۲ کرسی وزارت در دولت سوئد تکیه زدهاند.
8️⃣ #روآندا
اکثر امور اجرایی و تصمیم گیریهای سیاسی روآندا به عنوان یکی از کوچکترین کشورهای آفریقای مرکزی نیز در اختیار زنان است. کابینه ۲۸ نفری این کشور شامل ۱۵ وزیر زن(معادل ۵۳.۶ درصد) است.
9️⃣ #آلبانی
آلبانی به عنوان یکی از کشورهای کوچک و فقیر اروپای شرقی ۵۳.۳ درصد امور دولت خود را به زنان واگذار کرده و ۸ زن به عضویت کابینه ۱۵ نفری این کشور درآمدهاند.
🔟 #فرانسه
اکثریت دولت فرانسه با نسبت ۵۲.۹ درصدی نیز در اختیار وزرای زن است. کابینه ۱۷ نفری ادوارد فیلیپ، نخست وزیر، دارای ۹ وزیر زن از جمله فلورانس پارلی به عنوان وزیر دفاع است.
🔴 تعداد جانباختگان مبتلا به #کرونا در #اسپانیا دوباره بالا رفت
در شبانهروز گذشته ۲۴۴ نفر جان باختند که بیشترین تعداد در یک شبانه روز از شنبه است.
با بالا رفتن آمار، #پدرو_سانچز، نخست وزیر، از پارلمان خواسته که وضعیت اضطراری و محدودیتهای رفتوآمد را برای چند هفته دیگر تمدید کند.
در شبانهروز گذشته ۲۴۴ نفر جان باختند که بیشترین تعداد در یک شبانه روز از شنبه است.
با بالا رفتن آمار، #پدرو_سانچز، نخست وزیر، از پارلمان خواسته که وضعیت اضطراری و محدودیتهای رفتوآمد را برای چند هفته دیگر تمدید کند.
EL PAÍS
Spanish Congress votes on new extension to state of alarm
Prime Minister Pedro Sánchez has secured last-minute support from opposition groups to prolong emergency powers to May 24
✅ چگونه میتوان از دل بحرانهای اجتماعی امید استخراج کرد؟
✍🏻 بهروز شاکری فرد
بحران #کرونا و بحران تغییرات محیطزیستی، به ما یادآوری میکنند که رابطه تمدّن بشری و #طبیعت، نیازمند بازنگریست.
🔷 چالشی بیبدیل طی سه ماه گذشته در حال محک زدنِ اراده، توان، و بردباری میلیاردها انسان بوده است و گسستی ژرف را میان حال حاضر و آنچه تا چندی پیش زندگی عادی میدانستیم به جامعه بشری تحمیل کرده است. واکنشهای نهادهای ملّی و بینالمللی، و نیز طیف گستردهای از عواقب غیرقابل پیشبینی که یکی پس از دیگری ظاهر شدند، تصویری واقعی از شرایط بحرانی ارائه داده است، و مانند هر بحران دیگری، مرور آنها درسهایی برای مردم و نیز رهبران آنها خواهد داشت. امّا آیا میتوان نکته امیدبخشی را از دل این تجربه برآورد؟
🔶 تجربه رویارویی با ویروس کووید۱۹ دردهای زیادی به ملل مختلف تحمیل کرد. درگیر شدن بیش از ۴ میلیون انسان با این بیماری، مرگ نزدیک به ۲۸۰ هزار نفر، داغدار شدن هزاران خانواده، و نیز تحت فشار قرار گرفتن نظام درمانی بسیاری از کشورها (که البته شامل فشار جسمانی و روحی میشود و در مواردی به خودکشی خادمان نظامهای درمانی نیز انجامیده است) تنها بخشی از هزینههای انسانی این بحران بودهاند.
🔷 خرَد فردی، پدیدهایست بسیار متفاوت با خِرَد جمعی. در واقع، این دو در بسیاری از موارد در تقابل با یکدیگر قرار میگیرند. مواردی همچون آلودگیهای زیست محیطی، سوءاستفاده از منابع طبیعی، و نیز مهاجرت افراد تحصیلکرده، فقط چند نمونه از مثالهای پیروزیِ خِرد فردی بر خِرد جمعی هستند (پدیدهای که آن را خسران جمعی مبنی بر تصمیم فردی نیز میتوان نامید.)
✅ در مورد بحران کووید۱۹، پدیدهای که بروز کرد، پیروزی خِرَد جمعی بر خِرَد فردی بود.
بسیاری از شهروندان در بسیاری از نقاط جهان (#اسپانیا، #ایتالیا، #انگلستان، #فرانسه، #کانادا، و...) بخشی از آزادیهای خود را فدای آرمانی عالیتر کردند: پاسداری از حق حیات شهروندان آسیبپذیر و کاهش بار زحمت نظام درمانی. در مسیر مواجهه با دیگر چالشهای قرن حاضر، یادآوری این نکته امیدبخش ضروری خواهد بود.
⬅️ بحران کرونا و بحران تغییرات محیط زیستی، هر دو یک نکته را به ما یادآوری میکنند: رابطه میان تمدّن بشری و طبیعت، نیازمند بازنگریست. امّا شاید به همان اندازه حائز اهمیّت، یادآوریِ توانایی جامعه برای اتخاذ تصمیمهای جمعی به رهبری نهادهای ملّی باشد. آیا این را نمیتوان شالوده تمدّنی دانست که به آن میبالیم؟
عبور از بحران کرونا، یک ابزار مهم را به جعبهابزار گسترده و متنوع جوانان حامی حفاظت محیط زیست اضافه خواهد کرد. زین پس، در رویارویی با آنانی که بذر ناامیدی میپراکنند، یادآورِ سابقه تصمیم جمعی در راستای پیادهسازی تغییرات اساسی، برای محافظت از حقوق شهروندان خواهیم بود. این تجربه در حافظه ما زنده است.
پس از بحران کرونا، باید این تجربه را تکرار کرد؛ این بار با هزینهای بسیار کمتر.
◀️ ادامهی یادداشت را در اینجا بخوانید.
✍🏻 بهروز شاکری فرد
بحران #کرونا و بحران تغییرات محیطزیستی، به ما یادآوری میکنند که رابطه تمدّن بشری و #طبیعت، نیازمند بازنگریست.
🔷 چالشی بیبدیل طی سه ماه گذشته در حال محک زدنِ اراده، توان، و بردباری میلیاردها انسان بوده است و گسستی ژرف را میان حال حاضر و آنچه تا چندی پیش زندگی عادی میدانستیم به جامعه بشری تحمیل کرده است. واکنشهای نهادهای ملّی و بینالمللی، و نیز طیف گستردهای از عواقب غیرقابل پیشبینی که یکی پس از دیگری ظاهر شدند، تصویری واقعی از شرایط بحرانی ارائه داده است، و مانند هر بحران دیگری، مرور آنها درسهایی برای مردم و نیز رهبران آنها خواهد داشت. امّا آیا میتوان نکته امیدبخشی را از دل این تجربه برآورد؟
🔶 تجربه رویارویی با ویروس کووید۱۹ دردهای زیادی به ملل مختلف تحمیل کرد. درگیر شدن بیش از ۴ میلیون انسان با این بیماری، مرگ نزدیک به ۲۸۰ هزار نفر، داغدار شدن هزاران خانواده، و نیز تحت فشار قرار گرفتن نظام درمانی بسیاری از کشورها (که البته شامل فشار جسمانی و روحی میشود و در مواردی به خودکشی خادمان نظامهای درمانی نیز انجامیده است) تنها بخشی از هزینههای انسانی این بحران بودهاند.
🔷 خرَد فردی، پدیدهایست بسیار متفاوت با خِرَد جمعی. در واقع، این دو در بسیاری از موارد در تقابل با یکدیگر قرار میگیرند. مواردی همچون آلودگیهای زیست محیطی، سوءاستفاده از منابع طبیعی، و نیز مهاجرت افراد تحصیلکرده، فقط چند نمونه از مثالهای پیروزیِ خِرد فردی بر خِرد جمعی هستند (پدیدهای که آن را خسران جمعی مبنی بر تصمیم فردی نیز میتوان نامید.)
✅ در مورد بحران کووید۱۹، پدیدهای که بروز کرد، پیروزی خِرَد جمعی بر خِرَد فردی بود.
بسیاری از شهروندان در بسیاری از نقاط جهان (#اسپانیا، #ایتالیا، #انگلستان، #فرانسه، #کانادا، و...) بخشی از آزادیهای خود را فدای آرمانی عالیتر کردند: پاسداری از حق حیات شهروندان آسیبپذیر و کاهش بار زحمت نظام درمانی. در مسیر مواجهه با دیگر چالشهای قرن حاضر، یادآوری این نکته امیدبخش ضروری خواهد بود.
⬅️ بحران کرونا و بحران تغییرات محیط زیستی، هر دو یک نکته را به ما یادآوری میکنند: رابطه میان تمدّن بشری و طبیعت، نیازمند بازنگریست. امّا شاید به همان اندازه حائز اهمیّت، یادآوریِ توانایی جامعه برای اتخاذ تصمیمهای جمعی به رهبری نهادهای ملّی باشد. آیا این را نمیتوان شالوده تمدّنی دانست که به آن میبالیم؟
عبور از بحران کرونا، یک ابزار مهم را به جعبهابزار گسترده و متنوع جوانان حامی حفاظت محیط زیست اضافه خواهد کرد. زین پس، در رویارویی با آنانی که بذر ناامیدی میپراکنند، یادآورِ سابقه تصمیم جمعی در راستای پیادهسازی تغییرات اساسی، برای محافظت از حقوق شهروندان خواهیم بود. این تجربه در حافظه ما زنده است.
پس از بحران کرونا، باید این تجربه را تکرار کرد؛ این بار با هزینهای بسیار کمتر.
◀️ ادامهی یادداشت را در اینجا بخوانید.
🔴 پراجکت سیندیکت: پایان کرونا هم به داد بازار نفت نمی رسد؛ باید در انتظار یک بحران سنگین اقتصادی باشیم؟
✍🏻 #خوزه_آنتونیو, وزیر خارجه پیشین #اسپانیا در مطلبی در پراجکت سیندیکت نوشت: با توجه به سقوط قیمت نفت به پایینترین حد خود در تاریخ، بسیاری در پیشبینی آینده بازار انرژی محتاط هستند. همانطور که یک کارشناس خبره حوزه نفت یک بار به من توصیه کرد، ما هرگز نباید سعی کنیم تا قیمت آینده نفت را پیش بینی کنیم، با این حال میتوانیم دیدی در مورد چگونگی تأثیر همهگیری کووید-19 بر بازارهای نفتی و چشم اندازهای آن ارائه دهیم.
تا چند هفته پیش، حدود 100 میلیون بشکه در روز تقاضای جهانی نفت بود، اما قوانین مربوط به فاصلهگذاری اجتماعی و محدودیتهای مسافرتی با هدف مهار شیوع کووید -19 باعث شده تقاضای جهانی نفت رو به کاهش باشد. اداره اطلاعات انرژی آمریکا(EIA) پیش بینی کرده که مصرف سوخت جهانی مایع در سال 2020 به طور متوسط 92.6 میلیون بشکه در روز خواهد بود. بر این اساس تقاضا نسبت به سال 2019، 8.1 میلیون بشکه در روز کاهش یافته است. در ماه ژوئن، تولید نفت خام اوپک ممکن است به زیر 24.1 میلیون بشکه در روز برسد.
ترکیب کاهش تقاضا و سقوط قیمت نفت شرایط بی سابقهای را به وجود آورده، تا جایی که امروز میتوان گفت شرایط بازارهای نفت در کوتاه مدت بسیار ناپایدار است. شرایط به قدری وحشتناک است که قیمتها حتی برای برخی از مقادیر نفت خام، مثل نفت وست تگزاس اینترمدیت و مکزیک منفی شده است.
در طول تاریخ كاهش ناگهاني قيمت نفت معمولا كوتاه مدت بوده و شرایط هم پس از چند ماه عادی شده است. این اتفاقی است که پس از بحران جهانی مالی 2008 و سقوط قیمت نفت 2014 هم رخ داد، اما آیا حالا این بحران که به واسطه شیوع یک بیماری همهگیر ایجاد شده نیز چنین شرایطی را خواهد داشت؟
پاسخ این است که اولا، بستگی به این دارد که تقاضا چه زمانی به روال عادی برگردد. کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی OECD مطمئناً برای بازگشت بازار به شرایط عادی تلاش میکنند. فراتر از ارائه بستههای حمایتی در بسیاری از کشورها، دولتهای گروه 20 محرک مالی بی سابقهای را که معادل 8 درصد تولید ناخالص داخلیشان است در نظر گرفتهاند. بستههای حمایتی به ویژه در انگلستان 17 درصد از تولید ناخالص داخلی، فرانسه 15 درصد و آلمان 14 درصد است. بسته حمایتی دولت #آمریکا نیز که رقمی معادل 10 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور میشود، دو برابر کل اقتصاد مکزیک است.
اما این یک بحران اقتصادی، بحرانی معمولی نیست. در طی یک بیماری همه گیر، بهبود اوضاع اقتصادی به این سادگیها میسر نیست. حتی پس از پایان قرنطینه برای رعایت قوانین فاصلهگذاری اجتماعی، بسیاری از مشاغل همچنان با محدودیتهایی از جمله نزدیکی به یکدیگر و اختلالات زنجیره تامین در بازگشت به شرایط عادی مواجه خواهند بود.
علاوه بر این، بعضی از صنایع مثل صنعت هواپیمایی حتی با پایان یافتن بحران هم شرایطشان عادی نخواهد شد. در صورت عدم کشف واکسن یا درمان موثر برای بیماری کرونا، همیشه این احتمال وجود دارد که امواج جدید همهگیری کشورها را مجبور به تعطیلی مجدد کند.
در هر صورت، بهبود شرایط اقتصادی لزوماً به معنای بازگشت به شرایط عادی پیش از این بیماری نیست. به عنوان مثال دورکاری احتمالا در بسیاری از کشورها همچنان ادامه یابد. به طور خلاصه، دلایل زیادی وجود دارد که انتظار داشته باشیم تقاضای نفت به همان سرعتی كه پس از بحرانهای گذشته به حالت عادی بازمیگشت این بار باز نگردد.
شرایط تنها در صورتی بهبود خواهد یافت که تولیدکنندگان نفت بتوانند عرضه را به سرعت تنظیم کنند. با این وجود، با افزایش تولید نفت شیل، هزینههای تولید به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. این افزایش هزینه توضح میدهد که چرا تولید نفت آمریکا، از اواسط مارس که 13.1 میلیون بود به کاهش یک میلیون بشکهای در هر روز رسیده است. اکثر تحلیلگران پیش بینی می کنند در ماههای آینده با کاهش شدیدتری رو به رو شویم.
✍🏻 #خوزه_آنتونیو, وزیر خارجه پیشین #اسپانیا در مطلبی در پراجکت سیندیکت نوشت: با توجه به سقوط قیمت نفت به پایینترین حد خود در تاریخ، بسیاری در پیشبینی آینده بازار انرژی محتاط هستند. همانطور که یک کارشناس خبره حوزه نفت یک بار به من توصیه کرد، ما هرگز نباید سعی کنیم تا قیمت آینده نفت را پیش بینی کنیم، با این حال میتوانیم دیدی در مورد چگونگی تأثیر همهگیری کووید-19 بر بازارهای نفتی و چشم اندازهای آن ارائه دهیم.
تا چند هفته پیش، حدود 100 میلیون بشکه در روز تقاضای جهانی نفت بود، اما قوانین مربوط به فاصلهگذاری اجتماعی و محدودیتهای مسافرتی با هدف مهار شیوع کووید -19 باعث شده تقاضای جهانی نفت رو به کاهش باشد. اداره اطلاعات انرژی آمریکا(EIA) پیش بینی کرده که مصرف سوخت جهانی مایع در سال 2020 به طور متوسط 92.6 میلیون بشکه در روز خواهد بود. بر این اساس تقاضا نسبت به سال 2019، 8.1 میلیون بشکه در روز کاهش یافته است. در ماه ژوئن، تولید نفت خام اوپک ممکن است به زیر 24.1 میلیون بشکه در روز برسد.
ترکیب کاهش تقاضا و سقوط قیمت نفت شرایط بی سابقهای را به وجود آورده، تا جایی که امروز میتوان گفت شرایط بازارهای نفت در کوتاه مدت بسیار ناپایدار است. شرایط به قدری وحشتناک است که قیمتها حتی برای برخی از مقادیر نفت خام، مثل نفت وست تگزاس اینترمدیت و مکزیک منفی شده است.
در طول تاریخ كاهش ناگهاني قيمت نفت معمولا كوتاه مدت بوده و شرایط هم پس از چند ماه عادی شده است. این اتفاقی است که پس از بحران جهانی مالی 2008 و سقوط قیمت نفت 2014 هم رخ داد، اما آیا حالا این بحران که به واسطه شیوع یک بیماری همهگیر ایجاد شده نیز چنین شرایطی را خواهد داشت؟
پاسخ این است که اولا، بستگی به این دارد که تقاضا چه زمانی به روال عادی برگردد. کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی OECD مطمئناً برای بازگشت بازار به شرایط عادی تلاش میکنند. فراتر از ارائه بستههای حمایتی در بسیاری از کشورها، دولتهای گروه 20 محرک مالی بی سابقهای را که معادل 8 درصد تولید ناخالص داخلیشان است در نظر گرفتهاند. بستههای حمایتی به ویژه در انگلستان 17 درصد از تولید ناخالص داخلی، فرانسه 15 درصد و آلمان 14 درصد است. بسته حمایتی دولت #آمریکا نیز که رقمی معادل 10 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور میشود، دو برابر کل اقتصاد مکزیک است.
اما این یک بحران اقتصادی، بحرانی معمولی نیست. در طی یک بیماری همه گیر، بهبود اوضاع اقتصادی به این سادگیها میسر نیست. حتی پس از پایان قرنطینه برای رعایت قوانین فاصلهگذاری اجتماعی، بسیاری از مشاغل همچنان با محدودیتهایی از جمله نزدیکی به یکدیگر و اختلالات زنجیره تامین در بازگشت به شرایط عادی مواجه خواهند بود.
علاوه بر این، بعضی از صنایع مثل صنعت هواپیمایی حتی با پایان یافتن بحران هم شرایطشان عادی نخواهد شد. در صورت عدم کشف واکسن یا درمان موثر برای بیماری کرونا، همیشه این احتمال وجود دارد که امواج جدید همهگیری کشورها را مجبور به تعطیلی مجدد کند.
در هر صورت، بهبود شرایط اقتصادی لزوماً به معنای بازگشت به شرایط عادی پیش از این بیماری نیست. به عنوان مثال دورکاری احتمالا در بسیاری از کشورها همچنان ادامه یابد. به طور خلاصه، دلایل زیادی وجود دارد که انتظار داشته باشیم تقاضای نفت به همان سرعتی كه پس از بحرانهای گذشته به حالت عادی بازمیگشت این بار باز نگردد.
شرایط تنها در صورتی بهبود خواهد یافت که تولیدکنندگان نفت بتوانند عرضه را به سرعت تنظیم کنند. با این وجود، با افزایش تولید نفت شیل، هزینههای تولید به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. این افزایش هزینه توضح میدهد که چرا تولید نفت آمریکا، از اواسط مارس که 13.1 میلیون بود به کاهش یک میلیون بشکهای در هر روز رسیده است. اکثر تحلیلگران پیش بینی می کنند در ماههای آینده با کاهش شدیدتری رو به رو شویم.
Project Syndicate
Whither Oil Prices? | by José Antonio González Anaya - Project Syndicate
It is impossible to say what will happen to oil prices as a result of the COVID-19 pandemic and global recession. But there are signs that, though demand will take time to recover, supply may be adjusted faster than during past crises.
🔵 معتبرترین گذرنامه های سال 2020 معرفی شدند
در رده بندی قدرت گذرنامهها در سال 2020، رتبه اول فهرست به کشور #ژاپن رسید؛ به دارندگان این گذرنامه مجوز سفر به 191 کشور جهان داده میشود که نسبت به سال گذشته تعداد این کشورها از 189 به 191 افزایش یافته است، گذرنامه کشور #سنگاپور نیز با سفر بدون ویزا به 190 کشور، رتبه دوم این لیست را به خود اختصاص داد که نسبت به سال 2019 تنزل یافته است.
رتبه سوم معتبرترین گذرنامه ها در این لیست به طور مشترک به کشورهای #کره_جنوبی، #آلمان، #ایتالیا و #فنلاند تعلق گرفته است، جالب است بدانید که تا رتبه 8 این لیست همچنان متعلق به کشورهای اروپایی همچون #اسپانیا، #لوکزامبورگ، #دانمارک، #سوئد، #فرانسه، #سوئیس، #پرتغال، #هلند، #ایرلند و #اتریش است، رتبه هشتم این لیست نیز متعلق به #آمریکا و #بریتانیا می باشد که دارندگان این گذرنامه می توانند بدون نیاز به ویزا به راحتی به 184 کشور جهان سفر کنند.
کشورهای #نیوزلند، #استرالیا و #کانادا نیز در این لیست جایگاه نهم را به خود اختصاص داده اند؛ #امارات متحده عربی در رتبه هجدهم این فهرست قرار گرفته و در واقع در منطقه #خاورمیانه دارای قدرتمند ترین گذرنامه می باشد. دارندگان این گذرنامه می توانند به 171 کشور دنیا آزادانه سفر کنند.
گذرنامه جمهوری اسلامی #ایران، در جدول اعتبار گذرنامههای ۱۹۹ کشور جهان، مقام ۱۹۴ را داراست و به این ترتیب ششمین گذرنامه کماعتبار جهان به شمار میرود.
در رده بندی قدرت گذرنامهها در سال 2020، رتبه اول فهرست به کشور #ژاپن رسید؛ به دارندگان این گذرنامه مجوز سفر به 191 کشور جهان داده میشود که نسبت به سال گذشته تعداد این کشورها از 189 به 191 افزایش یافته است، گذرنامه کشور #سنگاپور نیز با سفر بدون ویزا به 190 کشور، رتبه دوم این لیست را به خود اختصاص داد که نسبت به سال 2019 تنزل یافته است.
رتبه سوم معتبرترین گذرنامه ها در این لیست به طور مشترک به کشورهای #کره_جنوبی، #آلمان، #ایتالیا و #فنلاند تعلق گرفته است، جالب است بدانید که تا رتبه 8 این لیست همچنان متعلق به کشورهای اروپایی همچون #اسپانیا، #لوکزامبورگ، #دانمارک، #سوئد، #فرانسه، #سوئیس، #پرتغال، #هلند، #ایرلند و #اتریش است، رتبه هشتم این لیست نیز متعلق به #آمریکا و #بریتانیا می باشد که دارندگان این گذرنامه می توانند بدون نیاز به ویزا به راحتی به 184 کشور جهان سفر کنند.
کشورهای #نیوزلند، #استرالیا و #کانادا نیز در این لیست جایگاه نهم را به خود اختصاص داده اند؛ #امارات متحده عربی در رتبه هجدهم این فهرست قرار گرفته و در واقع در منطقه #خاورمیانه دارای قدرتمند ترین گذرنامه می باشد. دارندگان این گذرنامه می توانند به 171 کشور دنیا آزادانه سفر کنند.
گذرنامه جمهوری اسلامی #ایران، در جدول اعتبار گذرنامههای ۱۹۹ کشور جهان، مقام ۱۹۴ را داراست و به این ترتیب ششمین گذرنامه کماعتبار جهان به شمار میرود.
Passport Index - Global Mobility Intelligence
Passport Index 2024 | World's passports in your pocket.
Passport Index curates, sorts and ranks the world's passports. Explore passport designs, browse by visa-free score, color, or country and discover how they rank.
🔴 رسوایی مالی پادشاه پیشین #اسپانیا
#خوان_کارلوس به تبعیدی خودخواسته میرود
خوان کارلوس، پادشاه پیشین اسپانیا که به اتهام فساد مالی موضوع تحقیقات قضایی است، روز دوشنبه اعلام کرد که برای تبعیدی خودخواسته، اسپانیا را ترک خواهد کرد.
پادشاه پیشین اسپانیا که هم اکنون ۸۲ سال دارد، در ژوئن ۲۰۱۴ میلادی پس از انتشار اخبار متعددی دربارهٔ رسواییهای مالی و اخلاقی، از جمله روابطش با زنان، دریافت رشوه و داشتن حسابهای پنهان در بانکهای #سوئیس و همچنین ریختوپاشهای مالی در دوران بحران اقتصادی اسپانیا، پس از چهار دهه حکمرانی از سلطنت کنارهگیری کرد.
از جمله تحقیقاتی که هم اکنون درباره او در جریان است، نقش او در قرارداد ۵/۵ میلیارد پوندیِ احداث خطآهن سریعالسیر در #عربستان سعودی و دریافت رشوه در این زمینه است.
#خوان_کارلوس به تبعیدی خودخواسته میرود
خوان کارلوس، پادشاه پیشین اسپانیا که به اتهام فساد مالی موضوع تحقیقات قضایی است، روز دوشنبه اعلام کرد که برای تبعیدی خودخواسته، اسپانیا را ترک خواهد کرد.
پادشاه پیشین اسپانیا که هم اکنون ۸۲ سال دارد، در ژوئن ۲۰۱۴ میلادی پس از انتشار اخبار متعددی دربارهٔ رسواییهای مالی و اخلاقی، از جمله روابطش با زنان، دریافت رشوه و داشتن حسابهای پنهان در بانکهای #سوئیس و همچنین ریختوپاشهای مالی در دوران بحران اقتصادی اسپانیا، پس از چهار دهه حکمرانی از سلطنت کنارهگیری کرد.
از جمله تحقیقاتی که هم اکنون درباره او در جریان است، نقش او در قرارداد ۵/۵ میلیارد پوندیِ احداث خطآهن سریعالسیر در #عربستان سعودی و دریافت رشوه در این زمینه است.
BBC News
Spain's embattled ex-King Juan Carlos leaves country
His departure comes weeks after the former monarch was linked to a probe into alleged corruption.
🔴 رهبر جداییطلبان #کاتالونیا در #ایتالیا بازداشت شد
🔻 #کارلس_پوجدمون، رهبر جداییطلبان کاتالونیا با حکم قضایی #اسپانیا در جزیره ساردینیا در غرب ایتالیا بازداشت شده است. دولت اسپانیا با غیرقانونی دانستن همهپرسی استقلال کاتالونیا در سال ۲۰۱۷، پوجدمون را برای نقشش در برگزاری آن به شورش متهم کرده است.
🔻 او نماینده پارلمان اروپا و ساکن بلژیک است و پیش از آنکه از اسپانیا بگریزد رئیس دولت محلی کاتالونیا بود.
🔻 به گفته وکیلش آقای پوجدمون جمعه در دادگاه حضور خواهد یافت. احتمال دارد که ایتالیا او را به اسپانیا بازگرداند.
🔻 کارلس پوجدمون با انتخاب به عنوان نماینده پارلمان اروپا مصونیت قضایی داشت، اما این امتیاز او از چند ماه پیش لغو شد. او برای شرکت در یک جشنواره کاتالان به ایتالیا سفر کرده بود که پلیس ایتالیا او را بازداشت کرد.
🔻 #پیر_آراگونس، رئیس کنونی دولت محلی کاتالونیا که او نیز جداییطلب است، بازداشت پوجدمون را محکوم کرده است.
⬅️ پینوشت: جداییخواهی برای #اروپا ناپسند و غیرقابلپذیرش است برای #خاورمیانه پسندیده و قابلتوجیه...
🔻 #کارلس_پوجدمون، رهبر جداییطلبان کاتالونیا با حکم قضایی #اسپانیا در جزیره ساردینیا در غرب ایتالیا بازداشت شده است. دولت اسپانیا با غیرقانونی دانستن همهپرسی استقلال کاتالونیا در سال ۲۰۱۷، پوجدمون را برای نقشش در برگزاری آن به شورش متهم کرده است.
🔻 او نماینده پارلمان اروپا و ساکن بلژیک است و پیش از آنکه از اسپانیا بگریزد رئیس دولت محلی کاتالونیا بود.
🔻 به گفته وکیلش آقای پوجدمون جمعه در دادگاه حضور خواهد یافت. احتمال دارد که ایتالیا او را به اسپانیا بازگرداند.
🔻 کارلس پوجدمون با انتخاب به عنوان نماینده پارلمان اروپا مصونیت قضایی داشت، اما این امتیاز او از چند ماه پیش لغو شد. او برای شرکت در یک جشنواره کاتالان به ایتالیا سفر کرده بود که پلیس ایتالیا او را بازداشت کرد.
🔻 #پیر_آراگونس، رئیس کنونی دولت محلی کاتالونیا که او نیز جداییطلب است، بازداشت پوجدمون را محکوم کرده است.
⬅️ پینوشت: جداییخواهی برای #اروپا ناپسند و غیرقابلپذیرش است برای #خاورمیانه پسندیده و قابلتوجیه...
the Guardian
Carles Puigdemont freed after arrest in Sardinia, says lawyer
Former Catalan leader free to travel but must attend extradition hearing on 4 October