🅱 نخل درخت عجیبی است!
گویی این درخت اصلا نبات نیست! چیزی شبیه به آدمیزاد است.
وقتی می‌خواهند نخلی را قطع کنند، می‌گویند بِکُشش! بی‌جهت نیست که واحد شمارش نخل هم چون آدمیان، «نفر» است...

نخل تنها درختی است که اگر سَرش را قطع کنی می‌میرد! برخلاف همه‌ی درختان که اگر سرشان را بزنی، بار و بَرگشان بیشتر هم می‌شود. اما نخل نه! سَرش را که قطع کردی می‌میرد. مهم نیست ریشه‌اش در خاک سالم باشد، نخلِ بی سر می‌میرد!

آب هم اگر از سَر نخل بگذرد و به زیر آب فرو رود، خفه می‌شود و می‌میرد! مثل آدمیزاد. درخت مقدسی است... ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﮐﺘﺮ ﮐﺮﯾﻢ ﻣﺠﺘﻬﺪﯼ، ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻓﻠﺴﻔﻪ‌ی ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ!

ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ‌ﮔﻔﺖ: ﻓﺮﻫﻨﮓ، ﻣﺜﻞ ﺩﺭﺧﺖ ﻧﺨﻞ ﺍﺳﺖ! ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺭﯾﺸﻪ‌ﺍﺕ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﺧﺎﮎِ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺳﺖ. ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳَﺮَﺕ ﻫﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﯾﻌﻨﯽ ﻧِﻤﻮﺩِ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽِ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ‌ﺍﺕ ﻫﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﮔﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓِ ﺍﻣﺮﻭﺯِ ﺟﺎﻣﻌﻪ‌ﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺷﺪ، ﺁﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ می‌میرد، ﻭَﻟﻮ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ باشد...


دکتر_حسام

🌹🌹

Https://telegram.me/heyatbam

Ponor

به هر گونه درز، دره، حفره، غار یا پدیده ای در آهک که آب را بدرون خود بکشد پونور گویند‌.
پونورها نقش حیاتی و بسیار مهمی در چرخش آب در کارست ایفا می کنند.
آنها مجراهای ورود آب به سفره های آب زیرزمینی هستند و از طریق آنها آبخوان هایی که دچار افت شده اند، تغذیه و احیا می گردند. در عین حال چنانچه منابع آب سطحی آلوده شوند، این آلودگی بسرعت و بدون تصفیه وارد سفره آب زیرزمینی می گردد.

فیلم:
یک پونور زیبا و هیجان انگیز به عمق 105 متر در ورودی غار Gaping Gill در انگلستان

@seacave

نقش قلم
محمد امجدیان

«من ماهیم نهنگ عمانم آرزوست»

"صعود هشت هزاری ها"

"شهاب رییسی اسکویی" مترجم ، عضو تیم ملی جوانان فدراسیون کوهنوردی ایران در دهه ی هشتاد، عضویت در باشگاه کوهنوردان آرش تهران و از هیمالیا نوردان توانمند کشور است ، از همنوردان زنده یاد محمد اوراز و استاد محمد نوری بوده و استاد دانشگاه در کشور ترکیه ، ایشان صعود بیشترقله های هشت هزاری را در کارنامه درخشان خوددارد.

در نوشتار و گزارش برنامه ها ی کوهنوردی با نگارش "قلم زرین شان" حرف های ناگفته ی بسیاری در لابه‌لای واژه‌ها احساس می‌شود ، همچون سروده های شعری در مایه های معترض اجتماعی و یا شعرحماسی.

وقتی می گویم شعر ، بدون اغراق با خوانش مطالب شهاب رییسی اسکویی احساس شاعرانگی می کنم و این احساس نیز در وجودشان هست که در نوشتارشان ایفای نقش می کند.
مثلاً در صعود ها می گوید : مدتی فاصله گرفتم تا پایانی باشد بر خاطرات تلخ من در اورست ، یا از دست دادن ارزش های انسانی به خاطر صعود یک قله هشت هزاری در شأن یک کوهنورد واقعی نیست و امثالهم.
نکته ی جالب تر اینکه در نوشتار اخیر شان ، مثلا : کوهنورد خارجی "لویس" به "موریس" درصعود به قله ی «آناپورنا» در بررسی هایش می گوید : ارزشش را داره ؟
چه دیالوگ زیبایی! که بسیار پر محتوا و دارای مضمون فراوانی ست.منظورش ازدست دادن جان در این صعود است ، که این دو همنورد و اعضای تیم به یک خود شناسی و خود باوری درونی در مایه های پرستیدن آگاهانه به یک هدف خاص که به آن می خواهند دست می یابند، اما دُچار حوادثی در بر نامه می شوند ، به نظر می‌آید خارجی ها زودتر به یک سری مسایل کوهنوردی دست می یابند چون دارای تجارب ارزشمندی هستند. هرچند در صعود ها ی دشوار همنوردانی را از دست می دهند ...

شهاب رییسی اسکویی معتقد است که از دست دادن جان و یا ریسک کردن بالا در یک صعود کوهنوردی بدون حاشیه توام با صداقت ارزشش را دارد و یا تأکید دارد که در صعود های دولتی وقتی ارزش های انسانی زیر پا گذاشته می شود و حقی از اعضای تیم ضایع می شود آن صعود ارزش واقعی خود را از دست می دهد ودراین نوع صعود ها حتی نباید کوهنورد یک انگشت خود را از دست بدهد.
این نکته ی مهم در گفتاردیگر کوه‌نوردان با تجربه خارجی و ایرانی می تواند یک الگو و یا یک «مانیفست» باشد برای آنهایی که تازه می خواهند هیمالیا نورد بشوند. لذا این اصل و مبدأ حرکت خوبی است برای صعود های هشت هزار متری برای نسل‌های جوان کشورمان ، با دید و نگاه برتر علمی و بروز به دنیای کوهنوردی. بله با الگو گرفتن از بزرگان کوهنوردی
آری به اتفاق می توان جهان گرفت.

به نظر می آید در هر مرحله از تاریخ کوهنوردی در ایران به یک نوع خویشتن نگری و خود شناسی در کوهنوردی نیاز مندیم، لذا در این راستا باز آموزش های فنی کوهنوردی و تربیتی و داشتن تاب وتوان در صعود های دشوار که حرف اول را می زند بسیار حائزاهمیت است، البته باز با حفظ ارزش های انسانی.
من خودم در صعود های بلند تجربه و فعالیتی نداشته‌ام ، اما بر این باورم که ریشه ی تاریخی فکری ، فرهنگی ، فنی کوهنوردی در ایران بسیار ناب بوده و هست و گنجینه های فراوانی در کوهنوردی داشته و داریم.
حال نیز مردان و زنان برجسته و اثر گذاری چه در فعالیت های درون مرزی وچه برون مرزی داشته و داریم که برای سرزمینمان ایران افتخارات زیادی کسب کرده اند.💐
لطفاً برای درج مطالب فقط از خود تصویر برای متن استفاده کنید🙏👆
https://telegram.me/mohamadamjadean

🅱 فرمولِ زندگى من خيلى ساده است
صبح‌ها از خواب بيدار مي‌شوم ،
و شب‌ها به تخت خواب بازميگردم
در اين بين سعى ميكنم بهترين باشم

#گرى_گرانت
🌹🌹

عکس از/آقای کریمی افشار- رودخانه آدوری، چله خانه( البته سال گذشته 😒)
🌹🌹

Https://telegram.me/heyatbam

🅱 دنیایِ وارونه ام را ببین
ابر میکارم در دل زمین
و خاک شخم میزنم در نگاه آسمان
سبز میشود پرنده بر درخت
و درخت آواز میخواند به وقت پرواز………

من که خودم نبودم
در من آدمکهایی رنگی
طعنه میزنند انسانیت را
من از دهان گشاد زمان
لقمه ی گس نافرمانی را مز مزه کردم
سیب را
گندم را…….

سالهاست که میتکانم
شاخه های بی گناهی ام را
آه ذهنم
زیر شانه ی شاخه ها
کبود شده است
که این چنین
ترهم میچکد از واژه هایِ نا میرایم…
میخواهم انسان باشم
نه وارونگیِ تجسم یک گناه…

شاعر : یاس کرمانی

🌹🌹
#رویا_رشیدی
#کمپین_نجات_ماهیان_تشنه
#رودخانه_چله_خانه
#بم
🌹🌹

Https://telegram.me/heyatbam

🅱 روزی یک مرد ثروتمند، پسر بچه کوچکش را به روستا برد تا به او نشان دهد مردمی که در آنجا زندگی میکنند، چقدر فقیر هستند.

آن دو یک شبانه‌روز در خانه محقر یک روستایی مهمان بودند. در راه بازگشت و در پایان سفر، مرد از پسرش پرسید:
نظرت در مورد مسافرتمان چه بود؟
پسر پاسخ داد: عالی بود پدر!

پدر پرسید آیا به زندگی آنها توجه کردی؟
پسر پاسخ داد: بله پدر!
و پدر پرسید: چه چیزی از این سفر یاد گرفتی؟
پسر کمی اندیشید و بعد به آرامی گفت:
فهمیدم که ما در خانه یک سگ داریم و آنها چهار تا، ما در حیاطمان یک فواره داریم و آنها رودخانه ای دارند که نهایت ندارد، ما در حیاطمان فانوس های تزیینی داریم و آنها ستارگان را دارند، حیاط ما به دیوارهایش محدود می‌شود اما باغ آنها بی‌انتهاست!

با شنیدن حرفهای پسر، زبان مرد بند آمده بود. بعد پسر بچه اضافه کرد:
متشکرم پدر، تو به من نشان دادی که
ما چقدر فقیر هستیم...🌹🌹

Https://telegram.me/heyatbam

🅱 سلام همنورد
روزتان زیبا
و صبح تان بخیر و نیکی

🌹🌹

15 خرداد 1400

Https://telegram.me/heyatbam