تمامِ این مدت می توانستم
عاشقِ هر رهگذری که می آید
بشوم
و هیچ خیالی هم از تو
در سرم نپرورانم
من می توانستم
دوست داشتن را
نکِ زبانم بنشانم
و با هر لبخندی
دهان باز کنم و بگویم :
راستی ! من دوستت دارم
من می توانستم دلم را
تکه تکه کنم و هر تکه اش را
جایی جای بگذارم !
می بینی ؟ من می توانستم
نغمه ی عاشقم عاشقم را
دور تا دورِ این دنیا
رقصان زمزمه کنم
اما تو
لعنت به این تو !
که هرکه هم که آمد
به حرمتِ جایِ پایِ تو
بر رویِ چشمانِ منتظرِ من
سر خم کرد و به ادایِ احترام
نماند !
نه که نخواهد بماند نه !
تو نگذاشتی
بس که از این زبان وامانده
در نمی آمد چند کلامِ دلبرانه !
تمامِ این سال ها می توانستم
نمانم اما ماندم
نه تنها پایِ تو
من ماندم تااگر هم نیامدی
دنیا ببیند این حوالی می شود
هر روز و هرثانیه
دل را حراجِ هر شیرین زبانی نکرد

#عادل_دانتیسم

مثل يك كودك بد خواب كه بازيچه شده
خسته ام خسته تر از انكه بگويم چه شده
در خيالات بهم ريخته ى دور و برم
خيره بر هر چه شدم خاطره اى زد به سرم
مى روم چشم ترم را به زيارت ببرم
تا از آن چشم نظر باز شكايت ببرم

ناممان منتسبش بود نميدانستيم
جانمان در طلبش بود نميدانستيم
خبر آمد همه جا شعر تو را ميخواند
شعرمان ورد لبش بود نميدانستيم

قول دادم برود از غزل آتى من
لطف كن حرف نزن قلب خيالاتى من
مشكلت با من و احوال پريشانم چيست ؟
قلب من تند نرو صبركن آرام بايست
نفسم را به هواى نفسى تازه بگير
قد عاشق شدنم را خودت اندازه بگير
بخدا هيچ كسى مثل من آزرده نشد
مثل لب هاى تو انقدر ترك خورده نشد
هيچ كس مثل من از دست خودش شاكى نيست
از همين فاصله برگرد تو هم باكى نيست

فرق دارد دل من با دل تو عالمشان
در دهانم پر حرف است نمى گويمشان
به خودم سيلى سرخى زدم و دم نزدم
آن زمان كه همه فرياد زدند از غم شان

پشت وابستگى ام هست دليلى كه نپرس
منم و تجربه ى طعم اصيلى كه نپرس
حرف دل را كه نبايد بگذارى آخر
اين چه چشمان شروريست كه دارى آخر ؟
چشم تو روى من غم زده شمشير كشيد
قلب من ياد تو افتاد فقط تير كشيد
حمله ى قرنيه ها را نپذيرم چه كنم ؟
من اگر دست تو را سخت نگيرم چه كنم ؟
هر چه من مى كشم از اين دل نامرد من است
اين غزل ها همگى گوشه اى از درد من است

#سید_تقی_سیدی

من آبگیر صافی ام
اینک به سحر عشق
از برکه های آیینه
راهی به من بجو!

#احمد_شاملو

سختی ها باعث می شوند که نیرومند شوی
ترس ها باعث می شوند که جسور شوی
و یک قلب شکسته، تو را سر عقل می آورد

#الف_شفق

وقتی یک نفر واقعا دوستتان داشته باشد
حتی نمی تواند فکر دوست داشتن دیگری را بکند!

#سیمون_دوبووار

رفیق، بعد هرس شاخه خشک شد نه درخت!
به آنکه رفت بگو، من ضرر نخواهم کرد!

#سید_سعید_صاحب_علم

میدونی میخوام چی بگم؛
هر چیزی زمانی داره،
دیر که بشه از دهن میوفته.
عشق معجزه زندگی آدماس ولی آدما تو سی چهل سالگی معجزه به کارشون نمیاد
آدما وسط بیست سالگی هوایِ عاشقیت میزنه به سرشون حتی اگه تلخم باشه تهش.
میخوام بگم آرزومه که به وقتش عاشق شید
عشق عشقه
ولی آدمِ ۲۰ ساله عاشقیش مثلِ آدمِ ۴۰ ساله نیست:)

#ارسالی شما 🌺

منو حالا نوازش کن که این فرصت نره از دست
شاید این آخرین باره که این احساس زیبا هست

منو حالا نوازش کن همین حالا که تب کردم
اگه لمسم کنی شاید به دنیای تو برگردم

هنوزم میشه عاشق بود تو باشی کار سختی نیست
بدون مرز با من باش اگر چه دیگه وقتی نیست

نبینم این دم رفتن تو چشمات غصه میشینه
همه اشکاتو میبوسم میدونم قسمتم اینه

تو از چشمای من خوندی که از این زندگی خستم
کنارت اونقدر آرومم که از مرگ هم نمیترسم

تنم سرده ولی انگار تو دستای تو آتیشه
خودت پلکامو میبندی و این قصه تموم میشه

هنوزم میشه عاشق بود تو باشی کار سختی نیست
بدون مرز با من باش اگر چه دیگه وقتی نیست

نبینم این دم رفتن تو چشمات غصه میشینه
همه اشکاتو میبوسم میدونم قسمتم اینه

ترانه سرا: #سروش_دادخواه

#نوازش #ابی (ابراهیم حامدی)
ترانه سرا: #سروش_دادخواه
آهنگساز: #شادمهر_عقیلی
تنظیم کننده: #آندرانیک
محصول 2011

من چیزى
از عشق مان
به کسى نگفته ام !
آنها تو را هنگامى که
در اشک هاى چشمم
تن مى شسته اى دیده اند ...

#نزار_قبانی

عشق پنهان کرده ام - #شیرین_ابراهیمی
#سالار_عقیلی

نیمه جانی بر کف
کوله باری بر دوش
مقصدی بی پایان
قرن ها پشت افق
سحری سرگردان
که در آن آتش کم نور نگاهی تنها
سینه ی ساکت صحرای سحرگاهی را
مثل یک آینه رو به برهوت
پی سوسوی نگاهی دیگر
بی ثمر می کاود
وحشتی بیگانه، در سراپای وجود
لذتی پر آشوب، پای محراب سجود
در دل ویرانی آخرین دلخوشی ام
چشم ویرانگر توست
خسته از جنگیدن
آخرین فرصت صلح
عشق عصیانگر توست
کاش غیر از من و تو، هیچ کس باخبر از ما نشود
نوبت بازی ما باشد و دیگر هرگز
نوبت بازی دنیا نشود

#افشین_یداللهی

نه مثل كوه محكمم نه مثل رود جارى ام
نه لايقم به دشمنى نه آن كه دوست دارى ام

تو آن نگاه خيره اى در انتظار آمدن
من آن دو پلك خسته كه به هم نمى گذارى ام

تو خسته اى و خسته تر منم كه هرز مى روم
تو از همه فرارى و من از خودم فرارى ام

زمانه در پى تو بود و لو ندادمت ولى
مرا به بند مى كشد به جرم راز دارى ام

شناختند مردمان من و تو را به اين نشان
تو را به صبر كردنت مرا به بى قرارى ام

چقدر غصه مى خورم كه هستى و ندارمت
مدام طعنه ميزند به بودنم ، ندارى ام

#سید_تقی_سیدی