HADISLAR TOPLAMI
28.2K subscribers
49 photos
270 videos
16 files
205 links
Кимки вафотидан кейин ҳам амали узилмаслигини хоҳласа, илм тарқатсин!

Расулуллоҳ ﷺ марҳамат қиладилар: «Менинг гапимни эшитиб, ёдлаб, сингдириб, сўнгра адо этган одамни Аллоҳ неъматлантирсин»
(Имом Аҳмад ривояти)

Мурожаат учун @Rek_Qiroat
Download Telegram
#ал_Азкор_65

عن عمر بن الخطاب رضي اللّه عنه قال‏:‏ قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم‏:‏ ‏»‏مَنْ تَوَضَّأ فَقالَ‏:‏ أشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وأشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، فُتِحَتْ لَهُ أبْوَابُ الجَنَّةِ الثَّمانِيَةُ يَدْخُلُ مِنْ أيِّها شاءَ‏»‏ رواه مسلم في صحيحه،

Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Ким таҳорат қилиб бўлиб:



أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ





«Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарийка лаҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва росулуҳу», деса, унга жаннатнинг саккизта эшиги очилиб, хоҳлаганидан кираверади», дедилар.

Имом Муслим ривоятлари.



اللهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ التَّوَّابِيْنَ وَاجْعَلْنِي مِنَ الْمُتَطَهِّرِينَ.

Имом Термизий «Аллоҳуммажъалний минат таввабийна важъалний минал мутатоҳҳирийн» калимасини зиёда қилганлар.


@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#4_4_дарс

        ЗАИФ ХАДИС
(Давоми)

Заиф ҳадисларни таниш йўллари.

Заиф ҳадисларни таниш ва билиш учун баъзи манбаларга мурожаат этиш керак. Муҳаддислар баъзи заиф ҳадисларни жамлаб, заифлик сабабларини тушунтиришган. Заиф ровийларни ҳар жиҳатдан танитадиган, улар ҳақида кенг маълумот берадиган «рижол», яъни, табақот китоблари ҳам анчагина. Баъзилари қуйидагилардир:

1. Ибн Ҳиббон (вафоти 354/965): «Китабул-мажруҳин».
2. Заҳабий (в. 748/1347): «Мезонул-иътидол, ал-мурний фий аз-зуафо».
3. Уқаймий (в. 322/934): «Китаб аз-зуафо ал-кабир».
4. Ибн Адий (в. 365/975): «Ал-Комил фий зуафо ар-рижал».
5. Имом Бухорий (в. 256/870): «Китаб аз-зуафо ас-сағир».
6. Ибн Ҳажар (в. 852/1449): «Лисан ал-мезон».
7. Дорақутний (в. 385/995); «Аз-зуафо вал-матрукин».
8. Ибн ал-Жавзий (в, 597/ 1200): «Китаб аз-зуафо вал-матрукин».
9. Насоий (в. 303/915): «Китаб аз-зуафо вал-матрукин».

Баъзи йирик муҳаддисларимизнинг ўзлари ҳадиснинг сиҳҳатини ҳам аниқлаб қўйишган. Масалан, Имом ат-Термизий (в. 279/892) «Сунан» китобида кўплаб заиф ҳадисларни сабаблари билан биргаликда аниқлаб берган. Худди шунингдек, Суютий ҳам «Ал-Жомиъ ас-сағир" асарида ҳадисларнинг сиҳҳат даражаси ҳақида маълумот берган.
Булардан ташқари, баъзи манбаларга қилинган тахриж тадқиқотларидан ҳам фойдаланса бўлади. Мисол учун, Имом Ғаззолийнинг «Иҳёи ъулумид-дин» асарига Ироқий (в. 806/1403) қилган «Тахрижу аҳодиси «Иҳё»; Ибн Ҳажар ал-Асқалонийнинг (в. 852/1448) «Кашшоф» ҳақида қилган тахрижи «Ал-Кофиш шоф фий тахрижи аҳодисил-Кашшоф»; Зайлабийнинг (в. 762/1360) «ал-Ҳидоя» ҳақидаги «Насбарройа ли тахрижи аҳодисил-Ҳидоя» номли асарларидан заиф ҳадисларни аниқлашда фойдаланишимиз мумкин. Бу борада заиф ровийлар ва заиф ҳадислар ҳақида ҳадис шарҳларида берилган маълумотларни ҳам эътиборга олиш керак.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
САХОБАЛАРНИ ХИКМАТЛИ СУЗЛАРИ.


Муоз  ибн  Жабал  розияллоҳу  анҳунинг  ҳикматли  сўзлари:

“Аллоҳ  илм  билан  қавмларни  юксалтириб,  етакчи  қилиб  қўяди.  Улар  одамларни яхшиликка  етаклайди,  бошқалар  уларнинг  изидан  юради,  қилган  ишлари  эътиборли бўлади”.

“Илм  ўрганинглар,  зеро,  уни  ўрганиш  –  Аллоҳдан  қўрқиш,  уни  талаб  қилиш  – ибодат,  музокараси  –  тасбеҳ,  уни  излаш  –  жиҳод,  билмаганга  ўргатиш  –  садақа,  уни  ўз аҳлига  билдириш  –  Аллоҳга  қурбатдир”.

“Илм    -  танҳоликда  ҳамроҳ,  хилватда  дўст,  тўғри  йўл  кўрсатувчи  далил,  хурсандлигу  хафалик  пайтда  кўмакчи,  дўстлар  олдида  вазир,  бнгоналар  олдида  яқин  дўст  ва жаннат  йўлининг  минорасидир”.

“Намозингни  ҳаёт  билан  видолашаётган  киши  каби  ўқи!  Яна  бир  бор  ўқий олишингни  ўйлама.  Шуни  билгинки,  мўмин  киши  бири  бажарилган  ва  бири  ортда қолган  икки  яхшилик  ўртасида  ўлади”.

“Жаннат  аҳли  дунёда  Аллоҳни  зикр  қилмай  ўтказган  бир  соатига  шу  қадар ачинадиларки,  бошқа  бирон  нарсага  шунчалик  афсусланишларини  тасаввур  қилиб ҳам  бўлмайди”.

“Дунёдаги  улушинг  сени  албатта  қидириб  топади.  Сен  ундан  кўра  охиратдаги улушингга  муҳтожроқсан.  Бинобарин,  сен  охиратдаги  улушингни  танла!”.

“Ризқинг  учун  ҳаракат  қил,  аммо  ризқ  топаман,  деб  тўғриликдан  айрилма  ва мусулмон  ҳолда  ўлишга  интил.  Мазлумнинг  дуоибадидан  сақлан”.

“Очлик  ва  қийинчилик  фитнаси  билан  имтиҳон  қилиндингиз,  сабр  этдингиз.  Мўлкўлчилик  фитнаси  билан  ҳам  синаласизлар.  Мен  сизларнинг  аёллар  фитнасига учрашингиздан кўпроқ хавотирдаман”.

Манба:Сахоба хикмат📚

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_66

عن ابن عمر رضي اللّه عنهما أنَّ النبيّ قال‏:‏ ‏«‏مَنْ تَوَضَّأ ثُم قال‏:‏ أشْهَدُ أنْ لا إلهَ إِلاَّ اللَّهُ، وأشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ قَبْلَ أنْ يَتَكَلَّم، غُفِرَ لَهُ ما بَيْنَ الوُضُوءَيْن‏»‏ إسناده ضعيف‏.‏

Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ким таҳорат қилганидан кейин, гапиришдан олдин:

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ

«Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва росулуҳ», деса, икки таҳорат орасидаги гуноҳлари кечирилади», дедилар.

(ЗАИФ ХАДИС Бу ҳадисни Дора Қутний заиф иснод билан ривоят қилганлар ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)


Заифлигига Муҳаммад ибн Абдурроҳман ал Байлама исимлик ровий бор Дора Қутний келтириб Муҳаммад ибн ал Байлама орқалик биламиз бу хадисни бу ровий жуда заиф деганлар, Хофиз ибн Хожар рохимахуллох Хадисни ғариб деганлар.
"Нейль ал автар би тахриж ахадиси китоб ал Азкар" 1/96.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
Ассалому алайкум ва рохматуллохи ва баракатуҳу
Заиф хадис масаласидаги дарсликни хозирчалик тўхтатиб олдинги дарсликни қайтаримиз, ўқиган тушунган нарсангизни ёзасиз эски дарсликни

1 савол:
Суннат нима Хадис нима?
Уларнинг фарқлари нимада?
САХОБАЛАРНИ ХИКМАТЛИ СУЗЛАРИ.


Жобир  ибн  Абдуллоҳ  розияллоҳу  анҳунинг  ҳикматли  сўзлари:

“Ким катта гуноҳ қилувчилардан бўлмаса, шафоатга муҳтож бўлмайди”.




Анас  ибн  Молик  розияллоҳу  анҳунинг  ҳикматли  сўзлари:

“Киши тилини  тиймагунича  Аллоҳга  ҳақиқий  тақво  қила  олмайди”.

“Бадбахтлик  тўрттадир:  кўзнинг  қуруқлиги,  қалбнинг  қаттиқлиги,  орзу-ҳаваснинг узунлиги,  дунёга  ҳирс  қўйишлиги”.

“Меҳмон кирмаган уйга фаришталар ҳам кирмайди”.




Абу  Ҳурайра  розияллоҳу  анҳунинг  ҳикматли  сўзлари:

“Бу  умматга  уч  нарсадан  зарарлироқ  нарса  йўқдир:  пулни  яхши  кўрмоқ,  бошлиқ бўлишга  интилиш  ва  султонлар  эшигига  қатнаш.  Батаҳқиқ,  Аллоҳ  таоло  улардан чиқиш йўлини  ҳам  кўрсатиб  қўйган”.

“Илмни тарк қилганинг уни зоеъ қилишингга етади (яъни уни зоеъ қилганингдир)”.



Абу  Мусо  Ашъарий  розияллоҳу  анҳунинг  ҳикматли  сўзлари:

“Ҳар  бир  нарсанинг  чегараси  бўлади.  Исломнинг  чегаралари  қуйидагилар:  тақво, камтарлик,  сабр,  шукр.  Тақво  –  ишларнинг  асоси,  камтарлик  –  кибрдан  узоқ  бўлиш, сабр – дўзахдан нажот топиш, шукр – жаннат билан мукофотланишдир”.

Манба:Сахоба Хикмат 📚

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_67

وروينا في مسند أحمد بن حنبل وسنن ابن ماجه وكتاب ابن السني من رواية أنس عن النبيّ صلى اللّه عليه وسلم قال‏:‌‏»‏مَنْ تَوَضَّأ فأحْسَنَ الوُضُوءَ ثُمَّ قَالَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ‏:‏ أشْهَدُ أنْ لا إلهَ إِلاَّ اللّه وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وأشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسولُهُ فُتِحَتْ لَهُ ثَمانِيَةُ أبْوَابِ الجَنَّةِ مِنْ أيّها شاءَ دَخَلَ‏»‏ إسناده ضعيف‏.‏

Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ким таҳоратини чиройли қилиб, сўнг уч марта:

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ

«Ашҳаду алла илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу ла шарийка лаҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан ъабдуҳу ва росулуҳ», деса, у учун жаннатнинг саккизта эшиги очилади ва хоҳлаган эшигидан кириб кетаверади» дедилар.

(ЗАИФ ХАДИС Аҳмад ибн Ҳанбал, Ибн Можа, Ибн Сунний "Амал ал йавм вал лейля" да ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

Салим ал Хилолий
"Бу хадиснинг исноди заиф, заифлигига Зайд ал Амми исимлик ровий бор имом ан Нававий рохимахуллохнинг ўзлари бу ровийни Заиф деганлар, ибн Хожар ва ал Бусарий рохимахуллохлар хам заиф ровий деб айтишган" дедилар.
"Нейл ал автар би тахриж ахадиси китоб ал Азкор" 1/96.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_67

Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадисда:



لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله



«Ла илаҳа иллаллоҳ» калимасини уч марта такрорлаш айтилган. Ибн Сунний заиф иснод билан ривоят қилганлар[1].

Шайх Наср ал-Мақдисий: "Ушбу зикрлар билан бирга "Аллоҳумма солли ъала Муҳаммадин ва ъала оли Муҳаммадин", деб, "васаллама"ни ҳам қўшади", дедилар.

Соҳибларимиз, ушбу зикр ва дуоларни таҳоратдан кейин қиблага юзланган ҳолда айтилади, дейишди.

Фасл: Таҳорат мобайнида ҳар бир аъзо ювилаётганда ўқиладиган дуолар бор, аммо уларнинг бирортаси ҳам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан ворид бўлмаган. Лекин салаф уламоларимиз бу зикрларни айтишни мустаҳаб дейишган.

Таҳорат қилаётган киши бисмиллоҳдан кейин:

الحَمْدُ للهِ الَّذِي جَعَلَ الْمَاءَ طَهُورًا

«Алҳамду лиллаҳиллазий жаъалал ма`а тоҳуро» (Сувни пок қилган Аллоҳга ҳамд бўлсин), дейди.

Оғиз чайқаётганида:

اللهُمَّ اسْقِنِي مِنْ حَوْضِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَأْسًا لاَ أَظْمَأُ بَعْدَهُ أَبَدًا

«Аллоҳуммасқиний мин ҳавзи набиййика соллаллоҳу алайҳи васаллама каъсан ла азмау баъдаҳу абада» (Эй Раббим, мени пайғамбарнинг ҳавзидаги сув билан суғор, ундан кейин ҳеч ҳам чанқамайин), дейилади.

Бурун чайқаётганида:

اللهُمَّ لاَ تَحْرِمْنِي رَائِحَةَ نَعِيمِكَ وَجَنَّاتِكَ

«Аллоҳумма ла таҳримний роиҳата наъиймика ва жаннатик» (Эй Раббим, неъматларинг ва жаннатингнинг ҳидидан мени маҳрум қилма), дейилади.

Юзни юваётганида:

اللهُمَّ بَيِّضْ وَجْهِي يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ

«Аллоҳумма баййиз важҳий йавма табйаззу вужуҳун ва тасвадду вужуҳ» (Эй Раббим, юзлар оқ ва қора бўладиган кунда юзимни оқ қилгин), дейилади.

Икки қўл ювилаётганида:

اللهُمَّ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي، اللهُمَّ لاَ تُعْطِنِي كِتَابِي بِشِمَالِي

«Аллоҳумма аътиний китабий бийамийний, Аллоҳумма ла туътиний китабий бишималий» (Эй Раббим, номаи аъмолимни ўнг қўлимдан бер, чап қўлимдан берма), дейилади.

Бошга масҳ тортилаётганида:

اللهمَّ حَرِّمْ شَعْرِي وَبَشَرِي عَلَى النَّارِ وَأَظِلَّنِي تَحْتَ عَرْشِكَ يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلُّكَ

«Аллоҳумма ҳаррим шаърий ва башарий ъалан нари ва азилланий таҳта ъаршика йавма ла зилла илла зиллук» (Эй Раббим, сочимни ва юзимни дўзахга ҳаром қил ва мени соялар бўлмайдиган кунда аршингни остида соялантир), дейилади.

Икки қулоққа масҳ тортилаётганида:

اللهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ القَولَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ

«Аллоҳуммажъалний миналлазийна йастамиъунал қовла файаттабиъуна аҳсанаҳ» (Эй Раббим, сўзларни эшитиб, уларнинг яхшисига эргашадиганлардан қил), дейилади.

Икки оёқ ювилаётганида:

اللهُمَّ ثَبِّتْ قَدَمَيَّ عَلَى الصِّرَاطِ

«Аллоҳумма саббит қодамаййа ъалас-сирот» (Эй Раббим, сирот кўпригида қадамимни собит қил), деб ўқилади[2].


[1] Салим ал Хилолий:
Бу хадисда иккта камчилиги бор биринчиси ибн Суннийнинг Шайхи Абдуллох ибн Мухаммад ибн Жафардир у хадис тўқишда айибланган иккинчиси Сулаймон ибн Абдурроҳман ибн Саввар ал Хузалий хофиз ибн Хожар рохимахуллох бу ровийни танимайман деганлар шунинг учун бу хадис Тўқимадир, хадисни заифдеб имом ан Нававий ва ибн Хожар рохимахуллохлар айтишган
"Нейл ал автар би тахриж ахадиси китаб ал Азкар" 1/96-97.


[2] Салим ал Хилолий:
Бу хақда хеч қандай хужат келмаган шунинг учун бу амал бидятдир деганлар.
"Нейл ал автар би тахриж ахадиси китаб ал Азкар" 1/97.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
САХОБАЛАРНИ ХИКМАТЛИ СУЗЛАРИ.

Абу Дардо розияллоҳу анҳунинг ҳикматли сўзлари:

“Сен олим, ё ўрганувчи ёки унга қулоқ тутувчи бўл. Лекин тўртинчиси бўлмагинки, ҳалокатга юз тутасан”.

“Ким илм ўрганишга чиқиш жиҳод эмас, деса, унинг ақли ва фикрида ноқислик бор экан”.

“Мўминнинг танасида тилчалик Аллоҳ севган парча эт йўқдир. Аллоҳ мўминни тили туфайли жаннатга киритади. Кофирнинг фужудида тилчалик Аллоҳга ёқимсиз парча эт йўқдир. Аллоҳ таоло кофирни тили туфайли дўзахга ташлайди”.

“Бой биродарларимизга адолат қилмадик. Улар ейдилар, биз ҳам еймиз. Улар ичадилар, биз ҳам ичамиз. Улар қийналадилар, биз ҳам қийналамиз. Уларнинг кўп моллари бор, унга қарашади, биз ҳам улар билан бирга у молларга қараймиз. Улар ҳисоб беришади, аммо биз ҳисоб беришдан озодмиз”.

“Одамлар камбағалликни ёмон кўрадилар, мен яхши кўраман. Улар ўлимни ёмон кўрадилар, мен яхши кўраман. Фақирликни Роббимга тавозели ва ўлимни Роббимга муштоқ бўлганим учун яхши кўраман”.

“Банда ўлимни қанча кўп зикр қилса, унинг хурсандлиги ва ҳасади шунча кам бўлади”.

“Яхшилик қилганингизда Аллоҳга ҳамд айтинг, мабодо бирор гуноҳ иш содир этиб қўйсангиз, албатта Аллоҳдан мағфират сўранг”.

“Яхшилик чиримайди ва ёмонлик унутилмайди”.

“Яхшиларни севиб, сиз ҳақингизда ҳақ бир гап айтилганида қабул қилар экансиз, хайр-баракот ичидасиз”.

“Яхшилик мол ва фарзандларнинг кўплигида эмас. Яхшилик кенг феълли, аҳлоқли бўлиш, илм олиш ва Аллоҳга ибодат қилишда бошқаларга ибрат бўлишдадир”.

“Эй, сен! Бизнинг ҳақоратимизга ғарқ бўлма. Сулҳга ҳам жой қолдиргин. Чунки биз, биз сабабли Аллоҳ таолога осий бўлган кишига, у тўғрисида Аллоҳ таолога итоат қилишдан ортиқ нарса билан тенг бўлмаймиз”.

“Жоҳилнинг аломати учтадир; ужб (ўзини севиш, ўзидан ажабланиш), фойдасиз нарсаларни кўп гапириши, ўзи қиладиган ишдан бошқаларни қайтариши”.

“Кишининг уйи унинг учун қандай ҳам яхши ибодатхона! Унинг қулоғи, кўзи, дини ва обрўсини (ҳаромдан ва офатдан) сақлайди. Сизлар бозорларда бефойда ўтиришдан сақланинглар, чунки у лағв (ботил) ва лаҳв (бекор) ишдир”.

“Икки қулоғинг ва оғзингга бўлган муносабатда эхтиёт инсоф кил. Гапирмоғингдан кўра тингламоғинг кўп бўлиши лозимлиги учун ҳам сенга қулокни иккита, оғизни эса битта килиб берилди”.

“Эй, инсонлар, урушга киришингиздан олдин амали солих бўлсин. Сизлар амаллларингиз билангина жанг кила олурсиз”.

Манба:Сахоба_китоб📚

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_68

عن أبي موسى الأشعري رضي اللّه عنه قال‏:‏
أتيت رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم بوضوء، فتوضأ، فسمعته يدعو ويقول‏:‏ ‏»‏اللَّهُمَّ اغْفِرْ لي ذَنْبِي، وَوَسِّعِ لي فِي داري، وَبارِكْ لي في رِزْقِي‏»‏ فقلت‏:‏ يا نبيّ اللّه‏!‏ سمعتك تدعو بكذا وكذا، قال‏:‏ ‏»‏وَهَلْ تَرَكْنَ مِنْ شَيْءٍ‏؟‌‏»‏


Абу Мусо Ашъарий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга таҳорат учун сув олиб бордим. У зот таҳорат қилиб бўлиб:

اللهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي وَوَسِّعْ لِي فِي دَارِي وَبَارِكْ لِي فِي رِزْقِي

«Аллоҳуммағфирлий занбий ва вассиъ лий фий дарий ва барик лий фий ризқий» (Эй Раббим, гуноҳларимни кечир. Ҳовлимни кенг қил ва ризқимга барака бер), деган дуони ўқидилар. Мен: «Эй Расулуллоҳ, сизнинг шундай-шундай деб ўқиётган дуоингизни эшитдим», дедим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Бирор нарсани ўқимай ташлаб кетдимми?» дедилар».

(ЗАИФ ХАДИС ан Насойи "Амал ал йавм вал лейля" да, ибн Сунний "Амал ал йавм вал лейля" да, Ахмад ва унинг ўғилари Абдуллоҳ ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

Ибн Хожар рохимахуллох:
"Бу ҳадисни ат Табораний"ал Кабир" да келтирганлар, абу Мижляз Абу Мусо Ашъарий розияллоҳу анҳудан хадис эшитганлиги тўғрисида исботи йўқ" деганлар

Шайх Албоний рохимахуллоҳ
"Абу Мижляз Абу Мусо Ашъарий розияллоҳу анҳунинг ўрталигида узилишлик бор ва мана шунга хадис заиф" деганлар.
"Тамамул минна" 95 бет.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳолис_Эслатма_эртага_жума


عن أبي عبيدة بن الجراح، عن النبي صلى الله عليه وسلم، قال: «إن أفضل الصلوات صلاة الصبح يوم الجمعة في جماعة، وما أحسب شهدها منكم إلا مغفورا له».
أخرجه البزار في مسنده (4/ 106)
وأخرجه الطبراني في الكبير المعجم الكبير للطبراني (1/ 156).




Абу Убайда ибн Жарроҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ ﷺ айтдилар:

«Намозларнинг энг афзали жума куни жамоат билан ўқилган бомдод намозидир. Сизлардан унга қатнашган (кишиларнинг гуноҳлари) албатта мағфират қилинади деб умид қиламан».

Баззор "Муснади"да ривоят қилган, ( 4/ 106) ва Табароний "Мўъжамул кабир"да, (1/ 156).

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
ЭСЛАТМАЛАР

Сеҳр ва кўз тегишдан сақланиш усуллари

1. Тавҳид ила руҳни тетиклаштириш.
2. Борлиқдаги барча нарсанинг тасарруфини фақатгина Аллоҳ таолонинг Ўзи қилишига иймон келтириш.
3. Яхшиликларни кўп қилиш.
4. Сеҳргарлиги ва кўзи борлиги ила машҳур бўлган одамлардан узоқда бўлиш.
5. Аллоҳдан сеҳр ва кўз тегишидан паноҳ сўраб керакли дуо ва зикрларни ўқиб юриш.
6. Мазкур дуо ва зикрлар ҳақ экани ва уларнинг фойдаси борлигига иймон келтириш. Мазкур иймон қанча кучли бўлса, таъсир ҳам шунча кучли бўлади.
7. Мазкур дуо ва зикрларни айтганда қалби ҳозир бўлиши. Чунки ғофил қалб ила қилинган дуо қабул бўлмайди.
8. Кундузги дуо ва зикрлар бомдод ва кечкилари аср намозидан кейин айтилади.
9. Оятул Курсий, Бақара сурасининг охирги икки ояти, Ихлос, Фалақ ва Нас суралари сеҳр ва кўз тегишидан сақланиш учун ўқилади. Бошқа дуолар ва зикрлар ушбу китобнинг тегишли жойида келган.
10. Сеҳрланиб қолганлик ва кўз текканлик аломатлари қуйидагича: кишининг аъзолари соғ бўла Сеҳр қилинган одам бир неча йўл билан муолажа қилинади. Биринчиси, сеҳрнинг жойи аниқ бўлса, уни олиб Фалақ ва Нас сураларини ўқиб туриб тугунлари ечилади. Сўнгра куйдириб юборилади. Иккинчиси, сеҳрни ўзига ўхшаш сеҳр билан муолажа қилиш. Бу иш ҳаромдир. Учинчиси, шаръий дам солиш йўли билан муолажа қилинади. Бунда Фотиҳа, Фалақ ва Нас сураларини ѐки Пайғабаримиз алайҳиссаломдан ривоят қилинган дуоларни ўқилади. Имом Абдурраззоқ «Мусаннаф» номли китобида сеҳрнинг муолажаси ҳақида қуйидаги маънони келтирган: «Сидрнинг баргидан еттита олинади. Уларни икки тошнинг орасига олиб туйилади. Унга Кофирун, Ихлос, Фалақ ва Нас суралари уч марта ўқилади. Сўнгра сувга солиб ичилади ва ғусл қилинади. Аллоҳ шифо бергунча такрор қилинади». Тўртинчиси, сеҳр қилинган нарса қоринда бўлса ич суриш, бошқа жойда бўлса, қон олиш билан бўшаш.
11. Дам солишнинг шартларидан бири Аллоҳнинг исмлари ва сифатлари ҳамда ривоят қилинган дуолар билан бўлишидир.
12. Дам солиш араб тилида ѐки маъноси тушунарли бўлиши шарт.

(
#DAVOMI_BOR....)
Kerakli mavzu.

Манба:Хадис ва Хайот 18📚


@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_69

17-БОБ

ҒУСЛ ҚИЛАЁТГАНДА АЙТИЛАДИГАН НАРСА


Ғусл қилувчи таҳорат олганида нимани зикр қилса, ўшаларни айтади. Бисмиллоҳдан тортиб ҳаммасини. Жунуб билан ҳайз кўрган аёлнинг бунда фарқи йўқ. Баъзи соҳибларимиз: «Агар жунуб бўлган ёки ҳайз кўрган бўлса, бисмиллоҳни айтмайди», дейишган. Лекин уларнинг бисмиллоҳни зикр қилишлари афзалроқдир. Фақат бисмиллоҳни айтиш билан улар Қуръон тиловатини қасд қилмасликлари керак.


18-БОБ.

ТАЙАММУМ ҚИЛГАНДА АЙТИЛАДИГАН НАРСАЛАР

Тайаммум қилувчи киши, ҳоҳ у жунуб, хоҳ ҳайз кўрган аёл бўлсин, бисмиллоҳни айтиши мустаҳаб. Аммо юзи ва кафтига тупроқ суртгандаги ўқиладиган дуолар ҳақида бирор нарса кўрмадик.


@HADISLAR_TOPLAMIII📚
HADISLAR TOPLAMI
ЭСЛАТМАЛАР Сеҳр ва кўз тегишдан сақланиш усуллари 1. Тавҳид ила руҳни тетиклаштириш. 2. Борлиқдаги барча нарсанинг тасарруфини фақатгина Аллоҳ таолонинг Ўзи қилишига иймон келтириш. 3. Яхшиликларни кўп қилиш. 4. Сеҳргарлиги ва кўзи…
ЭСЛАТМАЛАР.

Сехр ва куз тегишдан сақланиш усуллари.

(Давоми)


13.  Дам  солиш  ўзича  таъсир  қилмаслиги,  шифони фақат Аллоҳнинг Ўзигина  беришига  эътиқод  қилмоқ шарт.
14.  Дам  солувчи  тақводор,  солиҳ  мусулмон  бўлиши керак.  У  қанчалар  тақводор  бўлса,  таъсири  шунча  кучли бўлади.
15.  Дам  солиш  жараѐнида  сидқидилдан  Аллоҳга юзланиш ва  ѐлбориш лозим.
16. Киши  ўзига-ўзи  дам  солгани  афзал.
17. Дам  солдирувчи  киши  солиҳ  мўмин  бўлиши  керак.  туриб  бошининг у  ер  бу  ери  оғриса,  юзи  сарғайса,  кўп  терласа  ва  сийса, иштаҳаси  йўқолса,  юраги  бежо  бўлса,  белининг  ва  икки курагининг  пастида  оғриқ  бўлса,  узрсиз  хафалик  ва  юрак сиқилиши  бўлса,  унга  сеҳр ѐки  кўз  теккан  бўлади.   Шунингдек,  бекордан-бекорга  хавфсирайверса,  аччиғи чиқаверса,  одамларга  қўшилгиси  келмай  қолса,  дангаса бўлиб  қолса,  уйқуси  келаверса,  қўйингки,  тиббиѐтга  оид бўлмаган  ҳолатларга  учраса,  унга  сеҳр  ѐки  кўз  теккан бўлади. Мусулмон  одамнинг  иймони  ва  қалби  кучли  бўлиб васвасага  йўл қўймаслиги  лозим. 
18.  Дам  солдирувчи  киши  шифони  ихлос  билан  Аллоҳ таолонинг  Ўзидан  сўраши  лозим.
19. Шифо бўлмаяпти  деб шошилмаслиги  керак.
20.  Кўз  тегишидан  хавфсираган  жойларга  тумор, кўзнинг  шакли,  отнинг  тақаси  каби  нарсаларни  осиш мумкин  эмас.
21.  Сеҳргарлар  одамларни  ўзига  ишонтириш  учун тақводор  бўлиб  кўринишга  ҳаракат  қиладилар.  Бунинг учун  улар  намоз  ўқишлари,  зикр  қилишлари  ва  бошқа одамларни  жалб  қиладиган  ишларни  амалга  оширишлари бор.
22.  Сеҳргарларнинг  аломатлари  кўп.  Шулардан  бири улар  беморнинг  ва  унинг  онасининг  исмини  сўрайдилар. Ҳолбуки  шаръий  дам  солишда  бу  исмларнинг  ҳеч  кераги йўқ.
23. Сеҳргарлар  баъзи  кийимларини  ѐки  кийим парчаларини  келтиришни  сўрайдилар.
24.  Сеҳргарлар  маълум  сифатга  эга  ҳайвон  келтиришни сўрайдилар.
Уларнинг  жинларга  атаб  сўйишлари  ѐки қонини  беморга  суртишлари  мумкин.  Бу  ҳам сеҳргарликнинг аломати.
25.  Сеҳргарлар  маъносини  тушуниб  бўлмайдиган тилсим  ва  шаклларни  чизадилар.
26.  Сеҳргарлар  беморга  тўртбурчак  шакллар  ичига турли  ҳарфлар ва  рақамлар ѐзилган  варақлар беришади.
27.  Сеҳргарлар  беморларни  одамларга  аралашмай маълум  муддат  алоҳида  хонада  яшашни  амр  қиладилар  ва ҳоказолар.

Манба:Хадис ва Хайот 18📚

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_70

19-БОБ


МАСЖИДГА КЕТАЁТГАНДА АЙТИЛАДИГАН НАРСАЛАР

روينا في صحيح مسلم، في حديث ابن عباس رضي اللّه عنهما في مبيته في بيت خالته ميمونة رضي اللّه عنها، ذكر الحديث في تهجّد النبيّ صلى اللّه عليه وسلم قال‏:‏ فأذّن المؤذّن، يعني الصبح، فخرج إلى الصلاة وهو يقول‏:‏ » ‏اللَّهُمَّ اجْعَلْ في قَلْبِي نُوراً، وفي لِسانِي نُوراً، وَاجْعَلْ في سَمْعِي نُوراً، وَاجْعَلْ في بَصَري نُوراً، وَاجْعَلْ مِنْ خَلْفِي نُوراً، وَمِنْ أمامي نُوراً، وَاجْعَلْ مِنْ فَوْقي نُوراً وَمِنْ تَحْتِي نُوراً، اللَّهُمَّ أعْطِني نُوراً‏» ‌‏ .

Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
У зот холалари Маймуна розияллоҳу анҳонинг уйларида тунаб қолганларида, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг таҳажжудларида гувоҳ бўлган ҳадисни зикр қилдилар:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам муаззиннинг бомдодга айтган азонини эшитдилар, сўнг намозга кетатуриб, қуйидаги дуони ўқидилар:

اللهُمَّ اجْعِلْ فِي قَلْبِي نُورًا وَفِي لِسَانِي نُورًا وَاجْعَلْ فِي سَمْعِي نُورًا وَاجْعَلْ فِي بَصَرِي نُورًا وَاجْعَلْ مِنْ خَلْفِي نُورًا وَمِنْ أَمَامِي نُورًا وَاجْعَلْ مِنْ فَوقِي نُورًا وَمِنْ تَحْتِي نُورًا اللهُمَّ أعْطِنِي نُورًا

«Аллоҳуммажъал фий қолбий нурон ва фий лисаний нурон важъал фий самъий нурон важъал фий басорий нурон важъал мин холфий нурон ва мин амамий нурон важъал мин фавқий нурон ва мин таҳтий нурон, Аллоҳуммаътиний нуро[1]».

(Муслим, Абу Довуд, ан Насойи ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

[1] Эй Раббим, қалбимда нур қил, тилимда нур қил, қулоғимда нур қил, кўзимда нур қил, орқамдан нур қил, олдимдан нур қил, устимдан нур қил, остимдан нур қил, эй Раббим, менга нур ато эт


@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Хадис_858📘


ДАМ СОЛИШ ДУОСИ

Оиша розияллоҳу анходан ривоят қилинади: «Қачон бир инсоннинг тоби йўқ бўлса ѐки ярами, жароҳатми ориз бўлса, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам панжаларини бундоқ қилиб кўтарар ва: «Бисмиллаҳи, турбати арзина. Бирийқоти баъзина. Лиюшфа биҳи сақиймуна. Би изни Роббина», дер эдилар».

(Учовлари ва Насаий ривоят қилган).

📝 Шарҳ:

Дуонинг маъноси бундай: «Аллоҳнинг исми ила дам солурман. Еримизнинг тупроғи ва биримизнинг туфургиси ила. У ила беморимиз шифоланиши учун. Роббимиз изни ила».


Манба:Хадис ва Хайот 18📚


@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_71

عن بلال رضي اللّه عنه قال‏:‏ كان رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم إذا خرج إلى الصلاة قال‏:‏ ‏»‏بِاسْمِ اللَّهِ، آمَنْتُ باللَّهِ، تَوَكَّلْتُ على اللَّهِ، لا حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاََّ باللَّهِ، اللَّهُمَّ بِحَقّ السَّائِلِينَ عَلَيْكَ، وَبِحَقّ مَخْرَجِي هَذَا فإني لَمْ أخْرُجْهُ أشَراً وَلاَ بَطراً وَلاَ رِياءً وَلاَ سُمْعَةً، خَرَجْتُ ابْتِغاءَ مَرْضَاتِكَ، وَاتِّقاءَ سَخَطِكَ، أسألُكَ أنْ تُعِيذَني مِنَ النَّارِ وتُدْخِلَني الجَنَّة‏»‏ حديث ضعيف أحد رواته الوازع بن نافع العقيلي، وهو متفق على ضعفه وأنه منكر الحديث‏.‏ ‏

Билол розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон намозга чиқсалар, қуйидаги дуони ўқир эдилар:

بِاسْمِ اللهِ آمَنْتُ بِاللهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللهِ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ، اللهُمَّ بِحَقِّ السَّائِلِينَ عَليْكَ وَبِحَقِّ مَخْرَجِي هَذَا فَإِنِّي لَمْ أَخْرُجْهُ أَشَرًا وَلاَ بَطَرًا وَلاَ رِيَاءً وَلاَ سُمْعَةً خَرَجْتُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِكَ وَاتِّقَاءَ سَخَطِكَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُعِيذَنِي مِنَ النَّارِ وَتُدْخِلَنِي الجَنَّةَ

«Бисмиллаҳи аманту биллаҳи таваккалту ъалаллоҳи ла ҳавла вала қуввата илла биллаҳ. Аллоҳумма биҳаққис соилийна ъалайка ва биҳаққи махрожий ҳаза фаинний лам ахружҳу ашаран ва ла батаран вала рийаан ва ла сумъатан, хорожту ибтиғоа марзотика ваттиқоа сахотик, асалука ан туъийзаний минан нар ва тудхиланий ал-жаннаҳ[1]».

(ЖУДАЯМ ЗАИФ ХАДИС Ибн Сунний "Амал ал йавм вал лейля" да Заиф иснод билан келтирганлар ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

Заифлигига ал Вази ибн Нафия ал Уқалий исимлик ровий бор бу ровийни Матрук [2] деб айтишган

Ибн Хожар рохимахуллох
"Натаиж ал афкар" 1/270-271 да "Бу Хадис жуда Заифдир" ва кегин ан Нававийнинг сўзларини келтирганлар "Бу ровий хақида жуда қаттиқ гапиришган Яхё ибн Маъин, ан Насойи "У ишончлик эмас" дейиган бўлишса, Абу Хотим бир синф Олимлар уни Матрук деб айтишган, ал Хоким "У Тўқима хадисни келтирар эди" деб айтганлар, ибн Адий "Унинг хамма хадиси саҳиҳ эмас" дейишган.

Кегин бу хадис бошқа йўл билан хам келган лекин у хам Сахих эмас

[1] Аллоҳнинг исми билан. Аллоҳга иймон келтирдим. Аллоҳга таваккал қилдим. Аллоҳдан бошқада ўзгартириш ва қувват йўқ. Эй Раббим, сўровчилар ҳаққи ва чиқувчилар ҳаққи, мен такаббурлик, куфроналик, риёкорлик ёки овоза бўлиш учун чиққаним йўқ. Бу чиқишимдан мақсад Розилигингни талаб қилиш, ғазабингдан қўрқиш, дўзахдан паноҳ тилаб, жаннатга киришни сўрашдир.

[2] Санадида ёлғончиликда гумон қилинган ровийси бор ҳадис матрук хадисдир
("Мусталаҳул Ҳадис" шайх Мухаммад Содиқ Мухаммад Юсуф)


@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#Ҳадис_506📓 (Такрор)

Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Бир кунда юз марта «Лаа илаҳа иллаллоҳу, ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу, лаҳул мулку ва ла-ҳул ҳамду ва ҳува алаа кулли шайъин қодийр» деса, бу унинг учун ўнта қулни озод қилишга баробар бўлади, унга юзта ҳасана битилади ва ундан юзта ѐмонлик ўчирилади. Бу унга шу кунда шайтондан сақлаш бўлади. Ўша ҳол кеч киргунча давом этади. Биров ундан кўра афзал нарса қила олмайди. Илло, ким ўшандан кўпроқ қилган бўлсаина, кўпроқ савоб олиши мумкин. Ким бир кунда юз марта «субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи» деса, унинг хатолари ҳатто денгиз кўпикларича бўлса ҳам ўчирилади», дедилар».

(Икки шайх ва Термизий ривоят қилишган).

Шарҳ:

Бу ҳадиси шарифда алоҳида сўзлар ва жумлаларни маълум ададда зикр қилиш ҳақида гап бормоқда. Демак, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламдан нақл қилинган иборалар ила санаб зикр қилиш ҳам катта савобга, гуноҳларнинг кечирилишига ва бошқа фойдаларга молик экан. Бу ишларни қилган одам айни суннатга мувофиқ ишни қилган бўлади. Зикрнинг қанчалар осон йўл билан катта фазлларга эриштирадиган омил эканлигини ушбу ҳадиси шарифда яққол кўриб турибмиз.
Бир киши бир кунда юз марта «Лаа илаҳа иллаллоҳу, ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува алаа кулли шайъин қодийр» деса, қанчалар фазлга эга бўлади. Бу амални қилиш учун ўтирган, ѐтган, юриб кетаѐтган ѐки ўзи учун фойдали бўлган бирор ишни қилиб турган ҳолда тили ва дили билан бир неча дақиқа зикр қилса, бас. Ана шундай ниҳоятда содда ва енгил ишни қилган одамга қуйидаги нарсалар ваъда қилинмоқда:

1. Бу унинг учун ўнта қулни озод қилиш билан баробар бўлади.

2. Унга юзта ҳасана битилади.

3. Ундан юзта ѐмонлик ўчирилади.

4. У ўша куни шайтондан сақланади.

5. Ўша ҳол кеч киргунча давом этади.

6. Биров ундан кўра афзал нарса қила олмайди. Ҳар биримиз гуноҳларимизнинг ўчирилиши учун ҳар қандай оғир ишни қилишга ҳам тайѐрмиз. Аммо бунинг жуда осон йўли бор экан. Ўша йўлни Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам кўрсатиб: «Ким бир кунда юз марта «субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи» деса, унинг хатолари ҳатто денгиз кўпикларича бўлса ҳам ўчирилади», дедилар». Мана шу жуда ҳам осон ишни ўзига кундалик вазифа қилиб олган одам улкан бахт соҳиби бўлади.



Ҳадис ва Ҳаёт 34📚

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_72


20-БОБ.

МАСЖИДГА КИРАЁТГАНДА ВА УНДАН ЧИҚАЁТГАНДА ЎҚИЛАДИГАН НАРСАЛАР



عن أبي حُميد أو أبي أُسيد رضي اللّه عنهما قال‏:‏ قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم‏:‏ ‏»‏إذَا دَخَلَ أحَدُكُمُ المَسْجِدَ فَلْيُسَلِّم على النَّبيّ صلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، ثُم ليَقُلِ‏:‏ اللَّهُمَّ افْتَحْ لي أبْوَابَ رَحْمَتِكَ، وَإذَا خَرَجَ فَلْيَقُلِ‏:‏ اللَّهُمَّ إني أسألُكَ مِنْ فَضْلِكَ‏»‏ رواه مسلم في صحيحه وأبو داود والنسائي وابن ماجه وغيرهم بأسانيد صحيحة، وليس في رواية مسلم ‏»‏فليسلم على النبيّ صلى اللّه عليه وسلم‏»‏ وهو في رواية الباقين‏.‏

Абу Ҳумайд ёки Абу Усайдлардан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:
«Агар бирортангиз масжидга кирса, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга салом айтиб, сўнг:
اللهُمَّ افْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ

«Аллоҳуммафтаҳ лий абваба роҳматик», деб айтсин. Чиққанида эса:

اللهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ

«Аллоҳумма инний ас`алука мин фазлик», десин». (Маъноси: Эй Раббим, Сенинг фазлингни сўрайман.)

Бу ҳадисни Имом Муслим ривоят қилганлар. Лекин у зотнинг ривоятларида «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга салом айтсин», деган лафз йўқ. Ибн Сунний бу ривоятга

اللهُمَّ اَعِذْنِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ

«Аллоҳумма аъизний минаш шайтонир рожийм» (Эй Раббим, мени лаънати шайтондан сақла), жумласини зиёда қилганлар.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
ТАҚВО.


Тақвонинг  даражаси:
1. Ширкдан сақланиш бу абадий азобдан қутулиш;
2. Ҳар қандай гуноҳдан  узоқлашиш  (гарчи  инсонлар  наздида  кичик  гуноҳ бўлса  ҳам,  мана  шу  нарса  шариатда  тақво  деб  аталган);
3. Уни Аллоҳнинг  зикридан  тўсиб  қўядиган  ишлардан  поклаш  (бу  талаб  қилинган ҳақиқий  тақводир).

Тақвонинг  ҳолатлари:
1. Ширкдан  тақво  қилиш,  Ягона  Аллоҳгагина  ишониш  ва  Унгагина  таваккул қилиш;
2. Бидъат,  хурофотдан  тақво  қилиш,  аҳли  сунна  вал  –  жамоа  эътиқодини  тан  олиш;
3. Кичик  гуноҳлардан  тақво  қилиш,  тоат-ибодат  ва  Набий  соллаллоҳу  алайҳи васаламнинг  суннатларини  бажаришда  бардавом  бўлиш.

Тақвонинг  шарафи  ва аҳамия:
1. Тақво Аллоҳ  таолонинг  барча  инсонлар  учун  қилган  васия;
2. Тақво  Набий  соллаллоҳу  алайҳи  васалламнинг  умматларига  қилган  васия;
3. Тақво жамики  Пайғамбарларнинг  қилган  васиядир;
4. Тақво солиҳ  кишиларнинг  васиядир;
5. Тақво  инсон  зийнатланадиган  энг  гўзал  либосдир;
6. Тақво  инсон  охират учун  тайёрлайдиган  энг афзал  захира;
7. Тақво аҳли  Аллоҳ  таолонинг  дўстлари  бўлиб,  улар  инсонларнинг  шарафлисидир;
8. Тақвонинг  шарафи  учун  эзгуликда  ҳамкорлик  қилиш.

Тақвонинг  Қуръони  Каримдаги  маʼнолари
(Имом  Ғаззолий  назди  ила):
1. Қўрқиш;
2. Тоат-ибодат;
3. Қалбни  гуноҳлардан  поклаш  (шубҳасиз  бу  юқоридагилардан  кўра  тақвонинг асл моҳиядир).

Аллоҳ  таолога  қандай  тақво  қиласиз?
1. Аллоҳ  таолога  бўлган  муҳаббат;
2. Аллоҳ  таоло  сени  кузаб  турганини  қалбинг  билан  ҳис  қилишинг  ва  ундан  ҳақиқий ҳаё  қилишинг;
3. Маъсият  ва  гуноҳ  нарсаларни  билишинг;
4. Қандай қилиб  нафсинг  устидан  ғолиб  келиб,  Роббингга  итоат  қилишни  билишинг;
5. Шайтоннинг  макр-хийлаларини  билишинг  ва  унинг  васвасасидан  эҳтиёт бўлишинг.

Аллоҳ  таолонинг  муҳаббани  қозониш  йўллари:

1. Қуръони  Карим  маʼноларини  тадаббур  ва  тафаҳҳум  билан  яъни  тушуниб  ўқиш;
2. Фарз  амаллардан  кейин  нафл  ибодатлар  билан  Аллоҳ  таолога  қурбат  ҳосил  қилиш;
3. Қалбимиз  ва  тилимиз  доимо  Унинг  зикрида  бўлиши;
4. Нафс ғолиб бўлиб келган пайтда ўзгалар  муҳаббатидан  Аллоҳнинг  муҳаббатини устун  келиши;
5. Аллоҳнинг  исм-сифатлари  ва  уларни  мушоҳада  қилишни  ўқиб  ўрганиш, маʼноларини  тадаббур қилишни  эгаллаш;
6. Аллоҳ  таолонинг  инсон  учун  яратган  неъматларини,  яхшиликларини  эслаб  ёд олиш. Зеро  қалб  унга  яхшилик  қилганларни  яхши  кўради  ва  ёмонлик қилганларни  ёмон  кўради;
7. Аллоҳ  таолонинг  амри  дунё  осмонига  тушган  пайтда  ҳоли  қолиб  ибодат қилиш;
8. Илм  аҳли  билан  бирга  бўлиб  уларнинг  самаралари  ва  хушбўй  сўзларидан баҳраманд  бўлиш;

(
#ДАВОМИ_БОР....)


Манба: Тақво китоби📚

@HADISLAR_TOPLAMIII📚
#ал_Азкор_73

عن عبد اللّه بن عمرو بن العاص عن النبيّ صلى اللّه عليه وسلم أنه كان إذا دخل المسجد يقول‏:‏ ‏«‏أعُوذُ باللّه العَظِيم، وَبِوَجهِهِ الكَريم، وسُلْطانِهِ القَديم، من الشِّيْطانِ الرَّجِيم‏.‏ قالَ‏:‏ أقط‏؟‏ قلت‏:‏ نعم‏.‏ قال‏:‏ فإذَا قَال ذلكَ قالَ الشَّيْطانُ‏:‏ حُفِظَ مِنِّي سائِرَ اليَوْمِ‏»‏ حديث حسن رواه أبو داود بإسناد جيد‏.‏

Абдуллоҳ ибн Амр ибн Ос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон масжидга кирсалар:

أَعُوذُ بِاللهِ العَظِيمِ وَبِوَجْهِهِ الكَرِيْمِ وَسُلْطَانِهِ القَديمِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ

«Аъузу биллаҳил ъазийм ва биважҳиҳил карийм ва султониҳил қодийм минаш шайтонир рожийм», дер эдилар. Агар мана шу дуо ўқилса, шайтон: «Бошқа кунларда ҳам мендан муҳофаза қилинди», деб айтади».
(Абу Довуд ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚