"هنرِ ناجی"
علی امانی- در این ایام همه‌ی ما در معرض بمباران اخبار تلخ و ناامید کننده‌ایم. فساد و سوء مدیریت اقتصاد کشور را به لبه‌ی پرتگاه نابودی رسانده و حتی طبیعت نیز از ما روی گردانده است...
دیدیم که دولت اخیر هم نه تدبیری توانست بیندیشد و نه امیدی بیافزاید.
اما اینها را دیگر همه می‌دانیم. خب چه می‌توان کرد؟ آیا ماهم باید این اخبار تلخ را مدام در گوش یکدیگر بازگو کنیم و به هم بقبولانیم که دیگر هیچ کورسوی امیدی نیست؟ قطعا در رکود و آشفتگیِ این‌روزها چیزی که ایران بدان نیاز دارد امید است و اگر خود مردم آن را احیا نکنند هیچ فرشته‌ی نجاتی از آسمان به کمکشان نخواهد آمد.
نمودِ رفتار‌های امیدبخش را در کارهای دختری با نام "نیلوفر حیدریان" می‌توان دید.
نیلوفر ۲۰ ساله است و دانشجوی گرافیک در دانشگاه هنر تهران می‌باشد. هرچند که آثار او ممکن است با تصوّر ما از هنرخیابانی و گرافیتی فاصله داشته باشد اما بی‌شک اینها‌هم بخشی از آن هستند با این تفاوت که هیچ نیروی دولتی و غیردولتی بابت این کارها او را مواخذه نمی‌کنند. فقط حس خوب است که می‌دهد و می‌گیرد. او کارهایش را معمولا در محل تبلیغات پشت صندلی های بی‌آرتی می‌چسباند اما اینها شبیه به تبلیغات روزمره‌ای که هر روز می‌بینیم نیستند. چرا که هیچ هدفِ تجاری در پَسشان نیست و فقط تبلیغ خوب بودن است و امیدوارانه زیستن...
اما به طور ناامید کننده‌ای این اتفاقات خوب بسیار کمتر از خبرهای بد دیده و منتشر می‌شوند. این‌که بار یک کامیون چپ شده جلوی چشمان راننده‌اش غارت می‌شود رفتار فوقولاده زننده‌ایست که ریشه در هزارتوی فرهنگی ما دارد. اما این که تصاویرش به قدری بازنشر می‌شود که تنها در عرض چند ساعت تقریبا همه‌ی ما آنرا دیده‌ایم چه نتیجه‌ای جز نفرت پراکنی و کشتن اندک امیدواری‌هایمان می‌تواند داشته باشد؟!
در چنین شرایطی هنر و هنرمندِ متعهد نقششان پررنگتر می‌شود و می‌بایست که با نیروی هنر به کمک جامعه خود بیایند تا که آن جامعه به دره‌ی نابودی سقوط نکند و چه جایی بهتر از خیابان...
حال نیلوفر را ببینید. او در یکی از کارهایش تصویر دخترکی را با لبی خندان و آغوشی باز کشیده و کنارش نوشته : " خسته نباشی ((: برای همه تلاش‌های خوب امروزت (((: "
یا در اثر دیگرش کنارِ تصویرسازی دخترکِ خندان این جمله را نوشته: " هر روز یه عالمه آدم میان و مثل تو رو این صندلی می‌شینن، ولی فکر کنم که لبخند تو از همشون زیباتره ... :))
می‌شه بخندی؟؟ :) "
بله؛ به همین سادگی می‌شود پیام خوب بودن و امیدوارانه زیستن را به دیگران مخابره کرد. به همین سادگی می‌توان نشان داد که مهربانی در دل مردم جریان دارد. به همین سادگی. به همین سادگی هنر همچنان در خیابان جاریست و پیامش را می‌رساند. از آن حرکت‌های وندالیسمی کوبنده و پرخطر گرفته تا این طراحی‌های فانتزی و بی دردسر...
در ادامه تعدادی از آثار نیلوفر حیدریان را مشاهده می کنید:
#نیلوفر_حیدریان #یادداشت #استیکر
@Graffitiiranmagazine
علی امانی- در این ایام همه‌ی ما در معرض بمباران اخبار تلخ و ناامید کننده‌ایم. فساد و سوء مدیریت اقتصاد کشور را به لبه‌ی پرتگاه نابودی رسانده و حتی طبیعت نیز از ما روی گردانده است...
دیدیم که دولت اخیر هم نه تدبیری توانست بیندیشد و نه امیدی بیافزاید.
اما اینها را دیگر همه می‌دانیم. خب چه می‌توان کرد؟ آیا ماهم باید این اخبار تلخ را مدام در گوش یکدیگر بازگو کنیم و به هم بقبولانیم که دیگر هیچ کورسوی امیدی نیست؟ قطعا در رکود و آشفتگیِ این‌روزها چیزی که ایران بدان نیاز دارد امید است و اگر خود مردم آن را احیا نکنند هیچ فرشته‌ی نجاتی از آسمان به کمکشان نخواهد آمد.
نمودِ رفتار‌های امیدبخش را در کارهای دختری با نام "نیلوفر حیدریان" می‌توان دید.
نیلوفر ۲۰ ساله است و دانشجوی گرافیک در دانشگاه هنر تهران می‌باشد. هرچند که آثار او ممکن است با تصوّر ما از هنرخیابانی و گرافیتی فاصله داشته باشد اما بی‌شک اینها‌هم بخشی از آن هستند با این تفاوت که هیچ نیروی دولتی و غیردولتی بابت این کارها او را مواخذه نمی‌کنند. فقط حس خوب است که می‌دهد و می‌گیرد. او کارهایش را معمولا در محل تبلیغات پشت صندلی های بی‌آرتی می‌چسباند اما اینها شبیه به تبلیغات روزمره‌ای که هر روز می‌بینیم نیستند. چرا که هیچ هدفِ تجاری در پَسشان نیست و فقط تبلیغ خوب بودن است و امیدوارانه زیستن...
اما به طور ناامید کننده‌ای این اتفاقات خوب بسیار کمتر از خبرهای بد دیده و منتشر می‌شوند. این‌که بار یک کامیون چپ شده جلوی چشمان راننده‌اش غارت می‌شود رفتار فوقولاده زننده‌ایست که ریشه در هزارتوی فرهنگی ما دارد. اما این که تصاویرش به قدری بازنشر می‌شود که تنها در عرض چند ساعت تقریبا همه‌ی ما آنرا دیده‌ایم چه نتیجه‌ای جز نفرت پراکنی و کشتن اندک امیدواری‌هایمان می‌تواند داشته باشد؟!
در چنین شرایطی هنر و هنرمندِ متعهد نقششان پررنگتر می‌شود و می‌بایست که با نیروی هنر به کمک جامعه خود بیایند تا که آن جامعه به دره‌ی نابودی سقوط نکند و چه جایی بهتر از خیابان...
حال نیلوفر را ببینید. او در یکی از کارهایش تصویر دخترکی را با لبی خندان و آغوشی باز کشیده و کنارش نوشته : " خسته نباشی ((: برای همه تلاش‌های خوب امروزت (((: "
یا در اثر دیگرش کنارِ تصویرسازی دخترکِ خندان این جمله را نوشته: " هر روز یه عالمه آدم میان و مثل تو رو این صندلی می‌شینن، ولی فکر کنم که لبخند تو از همشون زیباتره ... :))
می‌شه بخندی؟؟ :) "
بله؛ به همین سادگی می‌شود پیام خوب بودن و امیدوارانه زیستن را به دیگران مخابره کرد. به همین سادگی می‌توان نشان داد که مهربانی در دل مردم جریان دارد. به همین سادگی. به همین سادگی هنر همچنان در خیابان جاریست و پیامش را می‌رساند. از آن حرکت‌های وندالیسمی کوبنده و پرخطر گرفته تا این طراحی‌های فانتزی و بی دردسر...
در ادامه تعدادی از آثار نیلوفر حیدریان را مشاهده می کنید:
#نیلوفر_حیدریان #یادداشت #استیکر
@Graffitiiranmagazine
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اجرای گرافیتی بر چند دیوار در شمال غرب تهران با محوریت موضوع کم آبی که بصورت قانونی و مستقل توسط گروهی از گرافیتی آرتیست ها و با هماهنگی تیم #ایستریت_آرت اجرا شد.
@graffitiiranmagazine
@graffitiiranmagazine
جزییات بیشتری از گرافیتی های اخیر با موضوع کم آبی را در سایت مجله ببینید(ویدیو + عکس)
لینک مستقیم مطلب:
http://graffitiiranmagazine.com/2697/dehydration/
____
@Graffitiiranmagazine
لینک مستقیم مطلب:
http://graffitiiranmagazine.com/2697/dehydration/
____
@Graffitiiranmagazine
13970607-1486-5-73
708.7 KB
"هیفاء؛ فاتح دیوارهای صنعا"
گفت‌وگوی "شهروند" با گرافیتی‌کار یمنی "هیفاء سبیع" که آرزویش صلح است ...
گفت‌وگوی "شهروند" با گرافیتی‌کار یمنی "هیفاء سبیع" که آرزویش صلح است ...
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
هیفاء گرافیتی‌کار یمنی در گفت‌وگو با "شهروند" از جنگ و دیوارهای صنعا می‌گوید
"هیفاء؛ فاتح دیوارهای صنعا"
*گفت‌وگوی "شهروند" با گرافیتی‌کار یمنی که آرزویش صلح است
امیر‌هاتفی نیا- مروارید نارنجی‌ها|
رساندن پیام صلح به جهان یکی از محورهای هیپ‌هاپ است. اهالی این فرهنگ بخش مهمی از فعالیت خود را به نفی خشونت اختصاص می‌دهند و برای تحقق جهانی عاری از جنگ گام برمی‌دارند. «هیفا سبیع» یکی از همین افراد است که در یمن زندگی می‌کند. این گرافیتی‌کار شناخته‌شده بر دیوارهای صنعا به جنگ «نه» می‌گوید و در ستایش صلح کار می‌زند. هیفا ٢٧ساله است و در دانشگاه صنعا حسابداری خوانده. کارهای او این‌روزها طرفداران زیادی پیدا کرده. هیفا در ادامه با «شهروند» همراه شده و از گرافیتی، جنگ، یمن و آرزوی صلح گفته.
* گفت‌وگو را با کار و زندگی‌ات شروع کنیم؛ در چه خانواده‌ای بزرگ شدی؟
خانواده فوق‌العاده‌ای دارم. واقعا خوش‌شانس بودم که در چنین خانواده‌ای بزرگ شدم. خانواده من به بچه‌هایشان اعتمادبه‌نفس می‌دهند و آنها را تشویق می‌کنند.
* چه مدت است که به‌عنوان گرافیتی‌کار فعالیت می‌کنی؟
٧ سال.
* نخستین برخوردت با گرافیتی به چه زمانی برمی‌گردد؟
سال ٢٠١٢.
* علاقه‌ات به گرافیتی از کجا آمد؟
بعد از نخستین گرافیتی که دیدم.
* «گرافیتی» از نظر تو چه تعریفی دارد؟
طرح‌هایی که به دیوار زیبایی می‌بخشد.
* وقتی گرافیتی را شروع کردی، خانواده‌ات چه واکنشی نشان دادند؟
خیلی تشویقم کردند؛ هم برای شروع کار و هم برای ادامه کار. آنها به من انگیزه زیادی دادند.
* موقع اجرای کار روی دیوار بازخورد خاصی از مردم گرفتی؟
بله. بعضی‌ها می‌گفتند که کارهای تو را دوست داریم و ان‌شاءالله خدا تو را حفظ کند. بعضی‌ها هم می‌گفتند که چرا دیوارها را خط‌خطی و با نقاشی‌هایت کثیف‌شان می‌کنی؛ آنها حرف‌های بدی به من می‌زدند.
* چند گرافیتی‌کار در یمن فعالیت دارند؟
دقیقا نمی‌دانم، اما می‌دانم که درحال فعالیت‌اند.
* وضعیت گرافیتی در کشور تو چطور است؟
به گوش خیلی از مردم می‌رسد و این خوشحال‌کننده است.
* گرافیتی در یمن غیرقانونی است؟
شاید نتوانیم بگوییم «غیرقانونی»، البته برخی‌ها برای اجرای کار مجوز دریافت می‌کنند.
* کارها را از روی دیوار پاک می‌کنند؟
اگر کسی بخواهد این کار را انجام دهد، کارِ یکی از گروه‌هاست.
* به کارهای کدام گرافیتی‌کار علاقه داری؟
بنکسی.
* الگو؟
من انواع هنرهای خیابانی را دوست دارم، پس همه گرافیتی‌کارها را هم دوست دارم.
* برای گرافیتی و اجرای کار چقدر هزینه می‌کنی؟
برای هر کار، ٥٠ تا ١٠٠ دلار.
* چه سبکی از گرافیتی را دوست داری؟
هر سبکی برای خودش یک پیامی را می‌رساند.
* فقط روی دیوار کار می‌کنی؟
نه. روی کاغذ و بوم هم نقاشی می‌کنم.
* وضعیت هنرمندان زن در یمن به چه شکل است؟
آنها در خانه یا در مراکز هنری فعالیت می‌کنند. فضای شهر اجازه فعالیت بیشتر از این را به آنها نمی‌دهد.
* زنان در یمن چقدر می‌توانند آزادانه فعالیت کنند؟
چون در خانه یا مراکز هنری فعالیت می‌کنند، آزادند و کسی با هنرشان کاری ندارد.
* محبوب‌ترین کاری که اجرا کردی از نظر خودت؟
اول «گرافیتی روز جهانی زن» و دوم هم «فقط یک‌پا».
* و از نظر مردم؟
«فقط یک پا».
* درباره کمپین «قربانیان خاموش» صحبت کنیم؛ ماجرایش چیست؟
این کمپین درباره اذیت و آزار زنان و بچه‌ها در جنگ است.
* تو ایجادش کردی؟
بله.
* با چه هدفی؟
برای آگاهی مردم و جامعه از آزار و اذیت زنان و کودکان در جنگ.
* محور اصلی کارهای تو را «حمایت از قربانیان جنگ» و «ستایش صلح» بدانیم؟
هر دو مهم‌اند و در کارهایم به آنها می‌پردازم.
* اگر بخواهی وضع قبل از جنگ در یمن را با وضع فعلی یمن در یک جمله مقایسه کنی...
یمن اصلا برای زندگی مناسب نیست.
* الان چه روزگاری دارد؟
وضعیت بد است و زندگی ناامن.
* مردم چه نیازهای ضروری دارند؟
صلح، غذا، دارو، تحصیلات، علم و امید؛ همه اینها کلیات و واجبات زندگی‌اند و مردم یمن از آنها محروم.
* گرافیتی در این میان چه وظیفه‌ای دارد؟
وظیفه دارد به جامعه جهانی این پیام را برساند که مردم به کمک نیاز دارند و سیاستمدارها را راضی به صلح کند.
* گرافیتی‌کار در این میان چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد؟
از طریق کار و هنر صادقانه‌ای که ارایه می‌دهد، می‌تواند به درون قلب‌ها نفوذ کند.
* از گرافیتی‌کارهای ایران کسی را می‌شناسی؟
الون، آیسی‌سوت، بلک‌هند و مهدی قدیانلو.
* چندکلمه می‌گویم هر چیزی به ذهنت آمد بگو.
گرافیتی؟
اشتیاق.
یمن؟
وطن.
صنعا؟
خانه کوچک.
شادی؟
زندگی.
تفنگ؟
بدترین ساخته انسان.
صلح؟
سکوت.
*گفت‌وگوی "شهروند" با گرافیتی‌کار یمنی که آرزویش صلح است
امیر‌هاتفی نیا- مروارید نارنجی‌ها|
رساندن پیام صلح به جهان یکی از محورهای هیپ‌هاپ است. اهالی این فرهنگ بخش مهمی از فعالیت خود را به نفی خشونت اختصاص می‌دهند و برای تحقق جهانی عاری از جنگ گام برمی‌دارند. «هیفا سبیع» یکی از همین افراد است که در یمن زندگی می‌کند. این گرافیتی‌کار شناخته‌شده بر دیوارهای صنعا به جنگ «نه» می‌گوید و در ستایش صلح کار می‌زند. هیفا ٢٧ساله است و در دانشگاه صنعا حسابداری خوانده. کارهای او این‌روزها طرفداران زیادی پیدا کرده. هیفا در ادامه با «شهروند» همراه شده و از گرافیتی، جنگ، یمن و آرزوی صلح گفته.
* گفت‌وگو را با کار و زندگی‌ات شروع کنیم؛ در چه خانواده‌ای بزرگ شدی؟
خانواده فوق‌العاده‌ای دارم. واقعا خوش‌شانس بودم که در چنین خانواده‌ای بزرگ شدم. خانواده من به بچه‌هایشان اعتمادبه‌نفس می‌دهند و آنها را تشویق می‌کنند.
* چه مدت است که به‌عنوان گرافیتی‌کار فعالیت می‌کنی؟
٧ سال.
* نخستین برخوردت با گرافیتی به چه زمانی برمی‌گردد؟
سال ٢٠١٢.
* علاقه‌ات به گرافیتی از کجا آمد؟
بعد از نخستین گرافیتی که دیدم.
* «گرافیتی» از نظر تو چه تعریفی دارد؟
طرح‌هایی که به دیوار زیبایی می‌بخشد.
* وقتی گرافیتی را شروع کردی، خانواده‌ات چه واکنشی نشان دادند؟
خیلی تشویقم کردند؛ هم برای شروع کار و هم برای ادامه کار. آنها به من انگیزه زیادی دادند.
* موقع اجرای کار روی دیوار بازخورد خاصی از مردم گرفتی؟
بله. بعضی‌ها می‌گفتند که کارهای تو را دوست داریم و ان‌شاءالله خدا تو را حفظ کند. بعضی‌ها هم می‌گفتند که چرا دیوارها را خط‌خطی و با نقاشی‌هایت کثیف‌شان می‌کنی؛ آنها حرف‌های بدی به من می‌زدند.
* چند گرافیتی‌کار در یمن فعالیت دارند؟
دقیقا نمی‌دانم، اما می‌دانم که درحال فعالیت‌اند.
* وضعیت گرافیتی در کشور تو چطور است؟
به گوش خیلی از مردم می‌رسد و این خوشحال‌کننده است.
* گرافیتی در یمن غیرقانونی است؟
شاید نتوانیم بگوییم «غیرقانونی»، البته برخی‌ها برای اجرای کار مجوز دریافت می‌کنند.
* کارها را از روی دیوار پاک می‌کنند؟
اگر کسی بخواهد این کار را انجام دهد، کارِ یکی از گروه‌هاست.
* به کارهای کدام گرافیتی‌کار علاقه داری؟
بنکسی.
* الگو؟
من انواع هنرهای خیابانی را دوست دارم، پس همه گرافیتی‌کارها را هم دوست دارم.
* برای گرافیتی و اجرای کار چقدر هزینه می‌کنی؟
برای هر کار، ٥٠ تا ١٠٠ دلار.
* چه سبکی از گرافیتی را دوست داری؟
هر سبکی برای خودش یک پیامی را می‌رساند.
* فقط روی دیوار کار می‌کنی؟
نه. روی کاغذ و بوم هم نقاشی می‌کنم.
* وضعیت هنرمندان زن در یمن به چه شکل است؟
آنها در خانه یا در مراکز هنری فعالیت می‌کنند. فضای شهر اجازه فعالیت بیشتر از این را به آنها نمی‌دهد.
* زنان در یمن چقدر می‌توانند آزادانه فعالیت کنند؟
چون در خانه یا مراکز هنری فعالیت می‌کنند، آزادند و کسی با هنرشان کاری ندارد.
* محبوب‌ترین کاری که اجرا کردی از نظر خودت؟
اول «گرافیتی روز جهانی زن» و دوم هم «فقط یک‌پا».
* و از نظر مردم؟
«فقط یک پا».
* درباره کمپین «قربانیان خاموش» صحبت کنیم؛ ماجرایش چیست؟
این کمپین درباره اذیت و آزار زنان و بچه‌ها در جنگ است.
* تو ایجادش کردی؟
بله.
* با چه هدفی؟
برای آگاهی مردم و جامعه از آزار و اذیت زنان و کودکان در جنگ.
* محور اصلی کارهای تو را «حمایت از قربانیان جنگ» و «ستایش صلح» بدانیم؟
هر دو مهم‌اند و در کارهایم به آنها می‌پردازم.
* اگر بخواهی وضع قبل از جنگ در یمن را با وضع فعلی یمن در یک جمله مقایسه کنی...
یمن اصلا برای زندگی مناسب نیست.
* الان چه روزگاری دارد؟
وضعیت بد است و زندگی ناامن.
* مردم چه نیازهای ضروری دارند؟
صلح، غذا، دارو، تحصیلات، علم و امید؛ همه اینها کلیات و واجبات زندگی‌اند و مردم یمن از آنها محروم.
* گرافیتی در این میان چه وظیفه‌ای دارد؟
وظیفه دارد به جامعه جهانی این پیام را برساند که مردم به کمک نیاز دارند و سیاستمدارها را راضی به صلح کند.
* گرافیتی‌کار در این میان چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد؟
از طریق کار و هنر صادقانه‌ای که ارایه می‌دهد، می‌تواند به درون قلب‌ها نفوذ کند.
* از گرافیتی‌کارهای ایران کسی را می‌شناسی؟
الون، آیسی‌سوت، بلک‌هند و مهدی قدیانلو.
* چندکلمه می‌گویم هر چیزی به ذهنت آمد بگو.
گرافیتی؟
اشتیاق.
یمن؟
وطن.
صنعا؟
خانه کوچک.
شادی؟
زندگی.
تفنگ؟
بدترین ساخته انسان.
صلح؟
سکوت.
A cool piece by #Noor
In #Abadeh
More: http://graffitiiranmagazine.com/1645/noor/
#gallery #گالری
@Graffitiiranmagazine
In #Abadeh
More: http://graffitiiranmagazine.com/1645/noor/
#gallery #گالری
@Graffitiiranmagazine
فستیوال پیست آپ آلمان با حضور آثاری از گرافیتی کاران ایرانی
مشروح خبر ، ویدیو و عکسهای بیشتر:
graffitiiranmagazine.com/2803/paste-up-festival-germany/
#خبر #فستیوال #رویداد
@graffitiiranmagazine
مشروح خبر ، ویدیو و عکسهای بیشتر:
graffitiiranmagazine.com/2803/paste-up-festival-germany/
#خبر #فستیوال #رویداد
@graffitiiranmagazine
خلاصه خبر:
در روز دهم شهریور ۱۳۹۷، اول سپتامبر ۲۰۱۸ فستیوالی در محل بیرونی سالن اپرای Deutsche در شهر برلین پایتخت کشور آلمان شروع به برگزاری شد. این فستیوال با عنوان Paste-Up Festival Germany با جمع آوری آثار پیست آپ از گرافیتی کاران سرار جهان برگزار شد.
هماهنگی،جمع آوری و ارسال آثار در ایران توسط تیم #eastreetart انجام شد. در یک برنامه چند روزه این تیم از هنرمندان شهر های مختلف ایران آثاری را جمع آوری کردند و به آلمان ارسال کردند. هنرمندان ایرانی که در این فستیوال کار داشتند شامل:
#Elf_crew , #Akvan , #Run , #metz , #Pcartoon , #Nafir , #Negah , #Noor , #Xamoosh
در ادامه عکس آثار هنرمندان ایران در این فستیوال را می بینید:
____
جزییات بیشتر:
graffitiiranmagazine.com/2803/paste-up-festival-germany/
#خبر #فستیوال #رویداد
@graffitiiranmagazine
در روز دهم شهریور ۱۳۹۷، اول سپتامبر ۲۰۱۸ فستیوالی در محل بیرونی سالن اپرای Deutsche در شهر برلین پایتخت کشور آلمان شروع به برگزاری شد. این فستیوال با عنوان Paste-Up Festival Germany با جمع آوری آثار پیست آپ از گرافیتی کاران سرار جهان برگزار شد.
هماهنگی،جمع آوری و ارسال آثار در ایران توسط تیم #eastreetart انجام شد. در یک برنامه چند روزه این تیم از هنرمندان شهر های مختلف ایران آثاری را جمع آوری کردند و به آلمان ارسال کردند. هنرمندان ایرانی که در این فستیوال کار داشتند شامل:
#Elf_crew , #Akvan , #Run , #metz , #Pcartoon , #Nafir , #Negah , #Noor , #Xamoosh
در ادامه عکس آثار هنرمندان ایران در این فستیوال را می بینید:
____
جزییات بیشتر:
graffitiiranmagazine.com/2803/paste-up-festival-germany/
#خبر #فستیوال #رویداد
@graffitiiranmagazine
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فستیوال پیست آپ آلمان با حضور آثار از گرافیتی کاران ایرانی
مشروح خبر ، ویدیو و عکسهای بیشتر:
graffitiiranmagazine.com/2803/paste-up-festival-germany/
#خبر #فستیوال #رویداد
@graffitiiranmagazine
مشروح خبر ، ویدیو و عکسهای بیشتر:
graffitiiranmagazine.com/2803/paste-up-festival-germany/
#خبر #فستیوال #رویداد
@graffitiiranmagazine