چی بگم والا یا دوسم داری یا سلیقه نداری.

نمی‌دونم. شاید باید وقتی ده سالم بود بیت‌کوین می‌خریدم.

ببخشید هی پیامامو پاک می‌کنم. اینا همه زمینه‌سازیه تا بعدا که وجودیتم رو پاک کردم، شوکه نشی.

بگایی هنر بود و منم هنرمند.

من پادشاهم‌. پادشاه شهر گا.

‏این زدن انگشت رو نوک دماغ کسی که دوستش داری هم خیلی «💕💕💕» عه.

‏فراموشش کن عزیزم؛ بی‌شک اگر دوستت داشت، این چنین آشفته حال نبودی.

‏فقير تويى كه منو ندارى.

پیامامونو دوباره خوندم تا دقیق‌تر بیماری‌های روانیتو بررسی کنم.

هرچی گا بود توراهم بغل کردم.

روال زندگی من خیلی سادس عزیزان. بیدار میشم ، به گا میرم ، میخوابم‌.

ما ایران زندگی میکنیم، نصف مردم یوگان نصف دیگه تو گا.

فراموش میشویم مثل همه زمستان هایی که برف نبارید.

‏بزرگسالی واقعا سخته. خودت افسرده‌ای. دوستات افسرده‌ن. در هر بگایی تنهایی. و در این میان همواره تلاش میکنی خودتو نکشی.

کمبود ویتامین B (بوس) دارم.

کم بگایی داریم هی هم شنبه می‌شه.

نون و پنیر و انبه ریدم تو صبح شنبه.