حوالی سال ۱۳۷۴ که بازی‌سازی ایران شروع شد، شاید کمتر کسی فکرش را می‌کرد که بازی‌سازهای ما در دنیای بین‌الملل هم بدرخشند. حقیقتی که البته هنوز «گیمر ایرانی» تا حدودی آن را کتمان می‌کند. مثلا همین چند روز پیش مشخص شد که بازی Naser: Son of Man یا همان «ناصر: فرزند انسان» در رویداد گیم کانکشن ۲۰۲۴ در سه بخش جایزه بزرگ، بهترین داستان و بهترین تیم توسعه نامزد شده است. وقتی این خبر اعلام شد و گیمرهای ایرانی از این اتفاق با خبر شدند، بیشترین حرفی که شنیدیم این بود «مگه ایران بازی می‌سازه؟» یا «ناصر هم شد اسم؟» یا حتی «فرزند مرد؟ چرا زن نه؟» و از این قبیل نظرات که یکی از دیگری عجیب‌تر هستند. اما نظرات «عجیب» که اهمیتی ندارند. چیزی که اهمیت دارد این است که چند نفر در همین کشور اثری خلق کرده‌اند که در گیم کانکشن نامزد شده است. چیزی که اهمیت دارد این است که زمانی که «فرزندان مورتا» ساخته شد، در دنیا از آن حرف می‌زدند. مهم این است وقتی «سرگذشت» در نمایشگاه‌های بزرگ نمایش داده شد همه ذوق‌زده شدیم. آن چیزی که برای ما اهمیت دارد دستاوردهای «قصه بیستون» است که با آن سر خود را بالا گرفتیم. ایراد از مردم هم نیست، ایراد از جایی است که گوگل پلی را فیلتر می‌کند، ایراد از جایی است که این بازی‌هایی که اسم بردیم را خیلی به رسمیت نمی‌شناسند، ایراد از جایی است که اصلا توجه به بازی‌سازی داخل ندارد. پس لازم بود یادآوری کنیم که این سرزمین چنین آثار درخشانی داشته و دارد. تازه اگر بنا به این بود لیست بازی‌های موفق که توسط ایران ساخته شده را بنویسیم، باید حالا حالاها اسم می‌نوشتیم. بازی «ناصر: فرزند انسان» دوباره به همه ما یادآوری کرد که زیر پوست سختی‌ها و مشکلات، زیر پوست تمامی عدم حمایت‌ها، این ما هستیم که می‌توانیم راه را بسازیم. گاهی یادمان می‌رود که «چقدر خوبیم ما»!
@Bazinameh