چند سالی میشه که یه عده فقط به خاطر پول وارد این صنعت میشن.
از برنامه نویس فرانت و بک بگیر تا پروداکت منیجر و پروداکت اونر و پروداکت دیزاینر.
هر چی هم از راست میره چپ، بی در و پیکر تر.
بعد این عده چون خودشون به این کار علاقه‌ای ندارن، همه‌ش سعی می‌کنن ذهنیت دیگران رو کنترل کنن، که مبادا پیشرفت کنن، مبادا چیزی بیشتر یاد بگیرن، مبادا جاشون تنگ بشه، استاندارد بالا بره و حقوقشون کم بشه نسبت به استاندارد یا مجبور بشن اینا هم یاد بگیرن و همه‌ش صحبتشون اینه که این کار وظیفه من نیست، این کار وظیفه فلان شغله، مبادا یه ساعت بیشتر کار کنیدا، بیشتر از دو سال یه جا نمونید، این آگهیا چیه همه مهارتا رو با هم می‌خوان برای اینجور جاها کار نکنید، کارآموزی رایگان نکنید (حالا طرف صفره صفره! و اصلا کارآموز حساب نمیشه) و زیر فلان عدد کار نکنید (طرف اصلا کار گیرش نمیاد و بیکار می‌مونه!) و خلاصه که یا با عشق و علاقه کار کنید و پیشرفت کنید، یا ببوسید بذارید کنار دیگران رو هم الکی گمراه نکنید.
تو این حرفه تا می‌تونید یاد بگیرید و تجربه‌تون رو به هر روشی که می‌تونید افزایش بدید و با محدود کردن خودتون، تجربه‌ها رو از خودتون دریغ نکنید.
تو این حرفه، از یه جایی به بعد خیلی راحت میشه درجا زد. میشه ۱۰ سال سابقه داشت ولی تجربه معادل کسی باشه که ۳ سال خیلی عمیق کار کرده.
حواستون باشه درجا هم نزنید. در نهایت، یک سری موقعیت شغلی خیلی خوب، با درآمد خیلی خوب برای افرادی که با عشق و علاقه کار می‌کنن و دانش و تجربه خوبی دارن همیشه خالیه و به هیچ وجه امکان نداره توسط افرادی با ذهنیت بالا پر بشه.
اون ذهنیت، به نظر من سقف داره و سقفش هم خیلی محدودتر از چیزیه که خودشون فکر می‌کنن.

@DevTwitter | <Ashkan Nourzadeh/>

~> نگاهی به پایتون
بدون توضیح اضافه، مستقیم بریم سراغ این زبان خفن و دوست‌داشتنی⬇️
#نوشته #نرم_افزار #برنامه_نویسی
~> @PinkOrca

زبان برنامه‌نویسی پایتون(Python) در سال ۱۹۹۱ توسط خیدو فان روسوم(Guido van Rossum) منتشر شد. برخلاف باور خیلی از مردم، نام پایتون مربوط به مار پایتون نیست و از اسم گروه کمدی مانتی پایتان(Monty Python) اقتباس شده که خیدو فان روسوم دوسش داشته و کلا شروع این پروژه هم فان و برای سرگرمی بوده در ابتدا.

یک زبان برنامه‌نویسی پویا(dynamically-typed)، شی‌گرا، مفسری، کراس پلتفرم، سطح بالا و به نوعی همه‌کاره، با هدف سادگی و خوانایی بالا هستش.
همین موضوع در کنار وجود کتابخانه‌ها و فریمورک‌های بسیار متنوع، باعث شده تا پایتون در بین برنامه‌نویسا و حتی افراد غیر برنامه‌نویس، بسیار محبوب(از محبوب‌ترین‌ها) و همینطور کاربردی باشه.

معمولا گیک‌ها به پایتون علاقه‌مند هستن و حتی اگه به عنوان زبان اصلی ازش استفاده نکنن هم سراغش میرن... چرا؟
چون پایتون از زبان‌های جذاب برای افرادیه که یادگیری رو دوست دارن. جدا از کار و هرچیزی. همین دلیل بزرگیه برای اینکه خیلی از شرکت‌های بزرگ، برای استخدام پایتون رو به عنوان پیش‌نیاز قرار میدن تا افراد باحال رو پیدا کنن :)

همونطور که اولِ نوشته گفتم، پایتون به نوعی یک زبان همه‌کاره هستش و خب، بالاتر هم اشاره کردم، برای هرکاری لایبرری و فریمورک داره. از کاربرد‌های پایتون می‌تونیم به استفاده در زمینه‌های هوش مصنوعی و ریاضیات و ابزار نویسی تا علم داده، بک‌اند، بلاکچین و برنامه‌نویسی نرم‌افزار‌های متنوع و ... اشاره کنیم.

بی‌شک در مورد پایتون میشه کتاب‌ها نوشت، ولی به نظرم تا همینجا برای این پست کافیه...
در کل اگه قصد یادگیری پایتون رو دارید، درنگ نکنید.

~> @PinkOrca

كسى كه از اشتباهاتش درس نميگيره، مجبوره دوباره اونها رو زندگى كنه .

He who doesn't learn from his mistakes, will be subject to relive them.

@Parisa_sjdi 🍯

اگه می‌خواین git یاد بگیرین
یا حتی چند ساله باهاش کار می‌کنین ولی همچنان با بعضی از اصطلاحاتش غریبین
دوره ی جادی که کمتر از دو ساعته شدیدا توصیه می‌شه
رایگان، مختصر و مفید، و جامع و کاربردیه
من لینک فرادرس رو اینجا می‌ذارم چون فکر کنم منبع اصلیش همینه:

https://faradars.org/courses/fvgit9609-git-github-gitlab

@DevTwitter | <Mahsa/>

آیکون پک Boxicons واقعا سبک آیکون‌های دوست‌داشتنی و خوشگلی داره، این مجموعه آیکون در حال حاضر حدود 2000 تا آیکون با دسته‌بندی‌های مختلف داره که تقریبا اکثر آیکون‌های مورد نیاز پروژه‌های مختلف رو پوشش می‌ده

🔗 لینک گیت‌هاب Boxicons

🔗 لینک فیگمای Boxicons

#Icon
#Design

یکی از اتفاقات انقلابی در بحث نرم‌افزار در سال‌های اخیر بحث کانتینر‌ها بود. وقتی هم صحبت از کانتینر میشه شاید اولین لغتی که به ذهن میاد داکر باشه!

اگر قصد یادگیری داکر رو دارید یکی از دوره‌های فارسی، دوره رایگان داکر از آقای سعید بوستان دوست هست:

لینک دوره در یوتیوب:
https://www.youtube.com/playlist?list=PLD9Qr3ozd9P2hVQpGd5QR_IwVSDiKMSms

لینک دوره در سایت و آپارات:
yun.ir/docker-fa

ویدیوها در آپارات و یوتیوب هستند. کیفیت صدا و تصویر خوبه و زمان هر ویدیو کوتاه و مطالب خلاصه و مفید هستند.

آقای بوستان دوست از متخصصین قدیمی مباحث کانتینر و کوبرنتیز و مدیریت سیستم و دوآپس هستند. برای آشنایی بیشتر با ایشون لینکدین رو چک کنید یا نام ایشون رو سرچ کنید.

#داکر
#آموزش_داکر
#منابع_آموزشی_فارسی

توی ویدئو های این چنل مینی پروژه‌های کاربردی میزنیم و تمرین‌های خیلی خوبی برای تازه‌کارهاست:

https://youtube.com/@CreativityHousee

@DevTwitter

اگر میخواید node.js یاد بگیرید، یه ریپو ساختم که توش رودمپ node.js رو نوشتم میتونید استفاده کنید

https://github.com/alirezanqp/nodejs-backend-roadmap
@DevTwitter

اگر میخواید علوم کامپیوتر رو یاد بگیرید ولی تحصیلاتش رو ندارید این ریپو برای شماست

آموزش علوم داده از OSSU
https://github.com/ossu/computer-science

@DevTwitter

‏یه عالمه ریسورس (مقاله، کورس، ابزارک، ویدیو) رایگان در زمینه AI و LLM و ChatGPT به صورت منظم و شسته‌رُفته از a16z که می‌شه ساعت‌ها توشون چرخید و یاد گرفت و لذت برد

https://a16z.com/2023/05/25/ai-canon/

@DevTwitter | <لوکوموتیو/>

یه سوال که تورهام می‌پرسید توی کست‌هاش و واسه من جالب بود..

شما اگه برنامه‌نویس نمی‌شدید، چیکاره می‌شدید؟ (دوست داشتید وارد چه حوزه‌ای شید؟)

🟩 [شاید خوندن این پست، زندگیتون رو عوض کنه..]

چقدر خوندن کامنت‌های این پست واسم شیرین و لذت‌بخش بود..!!

همیشه فکر می‌کردم با توجه به شرایطی افتضاحی که مسئولین از جون و دل زحمت کشیدن و عرق ریختن واسمون ساختن، متاسفانه جامعه یک‌رنگ و یک‌سمت‌وسویی داریم.. درست مثل دبستانی که تمام کوچولوهاش می‌خوان دکتر یا پلیس شن. کامنت‌های این پست بهم نشون داد چقدر اشتباه فکر می‌کردم. چقدر علایق و سلیقه‌های متفاوتی داریم بین همدیگه.. چقدر خوب در شرایط سخت و تلخ، یا شیرین و هیجانی با هم کنار میایم و یکی میشیم. من بیشتر بحثم با اون دسته از دوستانیه که از روی اجبار مجبور شدن وارد فیلد کامپیوتر شن. واسه بعضیامون، این تایم‌لاین زندگی اقتضا کرده که توی این رشته و فیلد خاص، فعالیتمون رو ادامه بدیم ولی هنوز دلمون جای دیگس. دوست نداریم پشت سیستم باشیم.. اصلا اگه میشد، شاید هیچوقت برنامه‌نویس نمیشدیم و از این داستانا..

بنظرم هرکسی باید یه چرخه تکامل شخصی واسه خودش داشته باشه. من شخصا از فلو و روند زیر استفاده می‌کنم و فکر می‌کنم خیلی کمک‌کننده هست. من همیشه سعی می‌کردم که حداقل..

- یک رشته تخصصی تحصیلی (مهندسی، پزشکی یا...)
- یک (یا چند) زبان خارجه (انگلیسی، آلمانی، فرانسه یا...)
- یک (یا چند) ساز (ترجیحم سنتیه ولی خب هرچی خودت دوست داری)
- چند فن و حرفه (حداقل خودت بتونی یه لامپ عوض کنی دیگه بابا..)
- یک ورزش بصورت حرفه‌ای

رو دنبال کنم و همیشه تلاشم این بود که این روال رو یادم بمونه. بنظرم افراد اینجوری می‌تونن Efficiency خودشونو افزایش بدن و مفید باشن واسه خودشون، اطرافیانشون و حتی جامعه‌ای که درش زندگی می‌کنن. اگه از رشته تحصیلیتون راضی نیستین، سعی کنید تغییرش بدید. اگه بنا به دلایلی نمیتونید تغییرش بدید، سعی کنید خودتون رو با باقی فعالیت‌ها یکم آروم کنید. (مثل ورزش کردن، موسیقی، مطالعه یا...)

نسل جدید واقعا نابغه هست. گاها حس می‌کنم این وسط جهش ژنتیکی‌ای چیزی رخ داده. این مسئله نباید باعث خوشحالی ما شه چراکه مسئولیت ما در قبال اونا خیلی بیشتر شده. باید سعی کنیم بهشون یاد بدیم ثبات شخصیتی داشته باشن. اگه پدر یا مادر هستیم، فرهنگ درست زیستن رو یاد بدیم نه چجوری پول درآوردن. چون نسل امروز خوب بلده چجوری پول دربیاره. خودمون سعی کنیم شخصیت با ثباتی داشته باشیم... ثبات شخصیتی خیلی مهمه. زود گول نخوریم. بادبان چسبیده به کلاهمون رو جدا کنیم. اجازه ندیم نظرات و گفتار بقیه اینقدر زود به ذهنمون رسوخ کنن. اگه دیدیم ممد با برنامه‌نویسی تونسته یه ویلا توی فلان شهر بگیره و کلا مستقل شه از خانواده، شاید بخاطر علاقه‌ای بوده که نسبت به این رشته داشته. شما اگه وارد برنامه‌نویسی شی نه بهت خوش بگذره نه به اون ویلائه برسی. شاید اصلا راه تو از بقیه جدا باشه..

چنانچه مجبورید بخاطر شرایطی که درش قرار دارید، در یه رشته خاص ادامه به تحصیل، یادگیری یا حتی کار کنید، شاید تخصیص دادن یکم زمان آزاد به کاری که باهاش حال می‌کنید، باعث شه یکم انرژی بدست بیارید و حالتون خوب شه. اینکه یه برنامه‌نویس ناراحت باشید که تایم آزادشو سفالگری می‌کنه تا یکم Chill کنه اصلا موردی نداره و حتی کمک می‌کنه ذهنتون موقع کدنویسی آسایش خاطر بیشتری داشته باشه و به بعدش فکر کنه.. درست مثل دانش‌آموزی که دَم به دَم ساعتو میپرسه بلکه زنگ بخوره و بره خونه.. (چون میدونه توی خونه کنسول بازی‌ای هست که قراره حالشو خوب کنه)

هیچوقت دست از رویاپردازی بر ندارید. انسان روزی فکرشو می‌کرد پرواز کنه؟ من یه مدت خیلی از وضعیت مملکت می‌نالیدم. البته هنوزم داد و بیدادم کمتر نشده هیچ.. بیشترم شده ولی به یه سطح که رسیدم دیدم مشکل از منه نه چیز دیگه. نگید اینجا ایرانه و.. بله هست. من اصلا منکر محدودیت‌ها نیستم ولی کاش واسه تلاش نکردنمون دلیل قانع‌کننده‌تری داشتیم تا اینکه توجیه کنیم و بندازیم گردن شخص یا یه سیستم ثالث. مایکل جردن هم توی اون جو نژادپرستانه سنگین آمریکا، جردن شد. شانسی بود. من روی سخنم بیشتر با افرادی مثل خودمه که تلاش نکرده، دنبال موانع می‌گردن نه کسایی که واقعا خواهان هستن و تلاش می‌کنن ولی بخاطر وضع مملکت به جایی نمیرسن.. اون دیگه نهایت ظلمه..

من یه تایم کارم شده بود همین.. وقتی حوصله کاری نداشتم یه بهونه میاوردم.. میگفتم VPN ندارم نمیتونم برم یوتیوب پس در نتیجه فعلا قضیه کنسله.. شاید توی همون کیس، یکم سماجت به خرج می‌دادم یکی دو ساعت بعدش به یوتیوب دسترسی داشتم.

ما توی قرن ۲۱ام زندگی می‌کنیم. در زمینی که به واسطه (اینترنت) همه کس و همه چیز رو به هم متصل کرده پس دنبال بهونه نباشیم چون صرفا داریم خودمونو گول میزنیم. :)


رویاها و علایقتون رو دنبال کنید. نذارید به فلان سن که رسیدید، پشیمون باشید از کاری که می‌تونستید انجام بدید اما ندادید. موفق باشید. :)

Don't do wrong even if everyone does that.
Do right even if no one does that.

منبع: یه‌جا توی لینکدین دیدم!

@zhuanchannel

ﻟﻘﻤﺎﻥ ﺣﮑﯿﻢ ﮔﻮﯾﺪ:
رﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺸﺘﺰﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﮔﻨﺪﻡ
ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ بوﺩﻡ
ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﮔﻨﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﮑﺒﺮ ﺳﺮﺑﺮ ﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﻮﺍﺿﻊ ﺳﺮﺑﻪ ﺯﯾﺮﺁﻭﺭﺩﻩ بوﺩﻧﺪ.

ﻧﻈﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﻧﻤﻮﺩﻡ، ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻡ.
ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺑﺮاﻓﺮﺍﺷﺘﻪ ﺭﺍﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﺯ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﻨﺪﻡ ﯾﺎﻓﺘﻢ.

ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﺭﮐﺸﺘﺰﺍﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺰ ﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﻧﺪ ﺳﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭﺣﻘﯿﻘﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺍند