اِنگار
988 subscribers
334 photos
32 videos
4 files
91 links
دکتر پرستو‌امیری
متخصص روانشناسی‌سلامت
روان‌درمانگر
پروانه سازمان نظام روانشناسی:
۷۱۳۵
تعیین وقت از طریق تلگرام و واتس‌اپ:
۰۹۳۶۵۷۰۵۱۷۱
در اینستاگرام
Www.instagram.com/dr.parastoo.amiri
Download Telegram
ما در موقعیت‌های مختلف، حالت‌هایی از "من" را تجربه می‌کنیم که احساسات، افکار، رفتار و حتی ویژگی‌های نوروبیولوژیکی منحصر به فرد خود را دارند.
احساسات، افکار و رفتار ما گاهی شبیه یک کودک آسیب‌دیده، رهاشده، رنجیده یا بهانه‌گیر است، گاهی بی‌تفاوت و منجمد هستیم و گاهی شبیه یک آدم بزرگِ سرزنشگر و خشمگین یا متوقع!

به همین دلیل است که گاهی حتی با خودمان -یا با بخشی از احساسات، افکار و رفتارهای‌مان- احساس غریبه‌گی می‌کنیم.

در میان این من‌های ناسالم، آن‌چه که باید در خودمان بسازیم - یا تقویت کنیم- یک من سالم است که در لحظات دشوار، با اتصال به آن، احساس، فکر و رفتار سالم‌تری نسبت به رنج‌های زندگی داشته باشیم.




دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
Forwarded from اِنگار
در کودکی، در جهانِ کوچکِ خانه‌مان، به باوری درباره جهان، خودمان و دیگران می‌رسیم و قواعدی برای دوام آوردن در آن جهان وضع می‌کنیم، و بعد، تمامِ سال‌های بزرگ‌سالی را وقفِ اثبات درستیِ آن باورها و بازی (زندگی) بر اساسِ آن قواعد می‌کنیم.




دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
Forwarded from اِنگار
سرکوبیِ احساسات می‌تواند در حدی باشد که ارتباط فرد با مولفه‌های روانی و ذهنی هیجان قطع شود؛
اما بدن ...
بدن، زبان خودش را دارد؛
بدن داغ می‌شود، بدن یخ می‌زند، قلب تند و تند می‌تپد، دست‌ها می‌لرزند، پاها سست می‌شوند، چشم‌ها تار می‌بینند، گوش‌ها گنگ می‌شنوند ...
بدن با تکه‌تکه‌ی خودش می‌خواهد فریاد بزند و به یادمان بیاورد که، هرچند ما خشم، غم، ملال، ترس، دلتنگی، سوگ و اضطراب‌مان را، پس رانده‌ایم اما، آن‌ها، جایی در قلمرو بدن، وجود دارند و تلاش می‌کنند خودشان را ابراز کنند.
برای ارتباط با احساسات‌مان،
به تن رجوع کنیم.
تن را تجربه کنیم.





دکتر پرستوامیری
متخصص روانشناسی سلامت

@engaarr
@engaarr
@engaarr
Forwarded from اِنگار
نقصِ توجه و تمرکز در بزرگسالانِ مبتلا به اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه، منجر به رفتارهایی می‌شود (مانند فراموشی و اهمال‌کاری در کارها، نصفه رها کردن فعالیت‌ها، تصمیم‌گیری‌های تکانشی و ناگهانی) که ممکن است از سمت اطرافیان، به اشتباه، عدمِ مسئولیت‌پذیری، بی‌خیالی، سربه‌هوایی یا لج‌بازی تلقی شود.
هرچند که دانستن این موضوع، نباید موجبِ توجیه همه جانبه‌ی این رفتارها شود؛ به هر حال مسئولیتِ جستجوی درمان و تلاش برای تغییر در بزرگسالان مبتلا به نقص‌توجه و بیش‌فعالی، بر عهده خود این افراد است.




دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
Forwarded from اِنگار
به این هم رسیده‌ام که دیگری چه مرا بفهمد چه نفهمد، چیز زیادی به زندگی من اضافه یا از آن کم نمی‌شود.
پیش‌تر اصرار داشتم به رفع ابهام و فهماندنِ خودم به دیگران. اما اکنون می‌دانم آدم‌ها، به شکلی درونی و سوبژکتیو با ما مواجه می‌شوند و ممکن است برداشت‌شان چندان مرتبط با ما نباشد. اکنون به‌جای اصرار بر تحمیلِ فهمیده شدنِ خودم بر دیگران، و به‌جای تلاشِ بیش‌ازحد برای توضیح دادن، یاد گرفته‌ام، فاصله‌ی روانی‌ام را با آدم‌های دوروبرم -به نسبتِ هماهنگیِ برداشت‌شان با حال و هوای درونی‌ام- تنظیم -دور و نزدیک- کنم و بروم دنبالِ زندگی.
این یک نسخه‌ی شخصی‌ست.







دکتر پرستوامیری
#انگار_زندگی_داره_دیر_میشه
@engaarr
@engaarr
@engaarr
Forwarded from اِنگار
قاعده‌ی کلی در روابط باید چنین باشد:
هرکس که مرا دوست دارد، (در اغلب مواقع) با من خوش‌رفتاری می‌کند و به من آزار نمی‌رساند.

اما گاهی، برای بعضی آدم‌ها این قاعده تغییر می‌کند:
هرکس که مرا دوست دارد، (در اغلب مواقع) با من بدرفتاری می‌کند و به من آزار می‌رساند.

اگر در کودکی کسانی که منبع عشق و دلبستگی‌اش بوده‌اند، با او بدرفتاری کرده باشند، انگار برای همیشه، عشق و آزار در روانش پیوند خورده‌اند.





دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr

آیا همیشه در عشق، جذب کسی می‌شوید که شما را آزار می‌دهد؟
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ز آسمان طلبیدم نشانِ راحت، گفت:
اگر سوال غلط باشد، از جواب چه حظ؟!


#عرفی_شیرازی


چه سوال‌های غلطی که تمام عمر، مارو سرگردان کردند و یادمون رفت که
#انگار_زندگی_داره_دیر_می‌شه
Forwarded from اِنگار
گذشتن از خواسته‌ها و نیازهای خود و اولویت قرار دادن دیگران، لزوما به معنای ایثارگری نیست؛ بلکه وابسته به هدف این الگوی رفتاری‌، می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد.


آیا فرد برای اجتناب از پیامدهای ناخوشایند (مثلا طرد شدن، اشتباه کردن و غیره)، نیازها، خواسته‌ها و اراده‌ی خود را به نفع دیگران نادیده می‌گیرد؟

آیا فرد برای رسیدن به حس ارزشمندی و کاهش احساس گناه، نیازها، خواسته‌ها و اراده‌ی خود را به نفع دیگران نادیده می‌گیرد؟

آیا فرد برای دریافت تایید، تحسین و پذیرش دیگران، نیازها، خواسته‌ها و اراده‌ی خود را به نفع دیگران نادیده می‌گیرد؟



هر کدام از این‌ سناریوها، آسیب‌شناسی متفاوت و البته مسیر درمانی متفاوتی دارند.




دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
ناتوانی در تحملِ ابهام و اضطراب، منجر به واکنش‌های شتاب‌زده‌ی فوری، برای معنادهی و تعیین تکلیف، می‌شه.

نگاه کنید ببینید چقدر می‌تونید وقتی اتفاقی هولناک اما مبهم پیش میاد، صبور باشید تا اصل ماجرا معلوم بشه؟

چقدر دستپاچه و دوان‌دوان به دنبال اطلاعات بیش‌تر هستید و خودتون رو غرق جریان اطلاعاتی می‌کنید؟

چقدر می‌تونید اضطراب و ابهام رو تحمل کنید و فقط تماشا کنید؟



دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr


#داریوش_مهرجویی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
.
در جنگ تمام نیازها و خواسته‌ها، تمام دردها و احوالات بی اهمیت می‌شوند؛ اِلا زنده ماندن!

در جنگ، هیچ خواهری برای تسکین گلودرد برادرش، دم‌نوش درست نمی‌کند.








پرستوامیری

@engaarr
@engaarr
@dourha_ensani

آیا واقعا افکار ما بر جهان خارج از ما و وقایع آن تاثیر می گذارند؟

(منبع: روزنامه خراسان)

دکتر پرستوامیری
دکترای تخصصی روانشناسی سلامت

افکار شما به واقعیت تبدیل می شود.
با هرآن چه تصور کنید، روبه رو می شوید.
آن چه احساس می کنید جذب می کنید.
در این دنیا هیچ چیزی نیست که نتوانید داشته باشید.
هیچ محدودیتی برای شما وجود ندارد.
احساس های منفی ترمزهای شما هستند؛ از احساس های منفی دوری کنید.


شاید شما هم در سمینارهایی با عناوینی مثل موفقیت، فکر مثبت، قانون جذب، قانون منتالیسم و غیره شرکت کرده یا ویدیوهایی از سخنرانان اصطلاحا انگیزشی در شبکه های اجتماعی دیده باشید. تفکر محوری و مشترک این رویکردها به طور کلی این است که افکار ما بر جهان اثر می گذارد و انسان با اندیشه و اراده هرآنچه می خواهد به دست می آورد. اغلب آدم ها بعد از شنیدن این گونه سخنرانی ها می گویند سرشار از انرژی و انگیزه هستند؛ سرشار از حال خوب و امید. اما چه می شود که اثر این سخنرانی ها کوتاه مدت است؟ چرا حال خوب و انگیزه ی حاصل از این سخنان تداوم ندارند؟ و آدم ها مدام از این سمینار به آن سمینار، از این کلاس به آن کلاس می روند؟ آیا این قبیل باورها و سخنان ریشه های علمی دارند؟
در این مقاله سعی می کنیم با نگاهی موشکافانه تر به چند باور کلیدی و مشترک در این قبیل رویکردها بپردازیم.


متن کامل مقاله را در لینک زیر بخوانید؛ در سایت دورها:

http://dourha.ir/?p=512
هر زمان که یکی از اعضای خانواده قرار بود برای سفر، تحصیل یا ماموریتی، چندوقتی از خانه دور بماند، مادر، خوش‌مزه‌ترین غذا را به عنوان آخرین وعده‌ی غذایی‌ش در خانه می‌پخت.

میل ناخودآگاه مادر برای تضمینِ بازگشت اعضای خانواده به خانه، تبدیل می‌شد به بوها و مزه‌های دل‌انگیز در فضای خانه.

کارساز بود ...



پرستوامیری

@engaarr
@engaarr
Forwarded from اِنگار
از مهم‌ترین مسائل در رابطه‌ی عاشقانه، حرکتِ آزادانه نسبت به معشوق (موضوع عشق) است.
حرکتِ آزادانه یعنی رابطه، زنجیرِ پای عاشق نباشد؛ عاشق بتواند با خاطری آسوده از معشوق فاصله بگیرد، به جهان خارج از رابطه بپردازد و بعد دوباره نزدیک شود. انگار رشته‌ای نامرئی عاشق را به معشوق متصل نگه داشته و در عین حال در فضایی امن به او امکان حرکت می‌دهد.
اما در روابط آشفته و ناایمن، عاشق در حرکاتش آزاد نیست؛ از سرِ اضطراب و ناامنی یا به معشوق می‌چسبد یا به‌طور کلی از او منفصل می‌شود. یا زنجیری به پا دارد که اجازه حرکت به او نمی‌دهد و از جهان غافل می‌شود، یا کلا هر رشته‌ای را می‌گسلد. گویی نه طاقتِ دوری دارد، نه تابِ نزدیکی.




دکتر پرستوامیری
@engaarr
@engaarr
@engaarr
همه ما با مرگ و با زندگی "ربط و نسبتی" داریم.
این ربط و نسبت، قطعا تحت‌تاثیر آیین‌های سوگواریِ خاصِ فرهنگ ما قرار دارد.

تفاوتی وجود دارد بین نسبتِ ما با زندگی و مرگ، که شاهد دفن کردن عزیزانم در خاک بوده‌ام، با کسی که در مراسم سوگواری شاهد آتش زدن عزیزانش بوده است.

اما به نظر آن‌چه در تمام فرهنگ‌ها یکسان است، آهستگی و کندی مراسم سوگواری‌ست.
آیین‌های پیچیده‌ی سوگواری باعث می‌شوند سوگواران فرصت کافی داشته باشند برای پذیرش مرگ و دل کندن از عزیزی که از دست داده‌اند.

هندوها ساعت‌ها پیش از به آتش سپردن عزیزشان، در کنار آتش می‌نشینند و دعا می‌خوانند و به آهستگی آیین‌های مخصوص مرگ را انجام می‌دهند.



پرستو امیری
@engaarr
@engaarr
اگر به عکس‌ها و ویدیوهای خیابانی علاقه دارید، این‌جا من آدم‌ها را در قاب عکس و ویدیو ثبت می‌کنم:

https://instagram.com/photography_parastoo?igshid=NzZlODBkYWE4Ng==
کودک آسیب‌دیده‌ی درون ما، جایی‌ از روان ماست که ما خاطرات‌مان از تجارب دردناک و احساسات ناراحت‌کننده را در آن نگه‌داری می‌کنیم.
جعبه‌ای که عمیق‌ترین آسیب‌های قدیمی‌ترین دوران زندگی ما را حمل می‌کند.

هرچند زور زده باشیم تا در جعبه را سفت ببندیم، اما هرجا که احساس تنهایی، دل‌تنگی، رهاشدن، بی‌پناهی و دوست‌داشته نشدن می‌کنیم،
درِ این جعبه‌ی کهنه باز شده‌است.




پرستوامیری

@engaarr
@engaarr
Forwarded from اِنگار
در سالن انتظار، نوزادِ چند ماهه، گوشه‌ی مجله‌ی توی دست مادرش را برد به سمت دهان و گاز گرفت؛ مادر فورا مجله را از دهانش بیرون کشید و به‌جای آن دستش را گرفت کشید روی جلد مجله و با لبخند گفت: نازی نازی ...
بچه هم به تبعیت از شیوه‌ی مادر، با خنده شروع کرد به ناز کردن مجله.

مادر به مثابه میانجی، نوزاد را با جهان مواجه می‌کند و شیوه‌ی خاصِ میانجی‌گری مادر، برای همیشه روی مواجهه‌ی انسان با جهان اثر می‌گذارد.

مواجهه‌ی شما با جهانِ پیرامون، با اشیایی که هرروز با آن‌ها سروکار دارید، با معشوق، با خودتان، همه متکی‌ست بر شیوه‌ی همراهیِ مادرتان در ابتدایی‌ترین برخوردهای شما با جهان؛ با پستان مادرتان، با گوشه‌ی یک مجله، یک قاشق، اسباب‌بازی، بندکیف مادر و ...



دکتر پرستوامیری

@engaarr
@engaarr
@engaarr
به یاد ندارم پدرم جمله‌ی "دوستت دارم" را به من گفته باشد.
اما به یاد هم ندارم حتی برای لحظه‌ای، در دوست داشته‌شدنم نزد پدر، تردیدی کرده باشم.




پرستوامیری

@engaarr
@engaarr