یکی از ویژگی‌های جالبِ تلگرام، امکان کاهش حجم و برش فایل‌های ویدئویی و محاسبه و نمایش حجم نهاییِ فایل، پیش‌از فرستادن است! با برگزیدنِ یک ویدئو، تلگرام چندین ابزار و اطلاعات را به شما می‌دهد. به عکس یکم از سمت چپ تصویر بنگرید: قسمت‌های زردرنگ (شماره‌ی ۱) برای برش ویدئو است. با پس‌وپیش کردنِ دو بخشِ زردرنگ، می‌توانید از هرجا تا هرجای ویدئو را که خواستید نشانه‌گذاری کرده و سپس آن را پخش کنید و پس‌از اطمینان از درستیِ برش، دکمه‌ی «فرستادن» را بزنید تا برش ویدئو انجام شود. کادر سرخ‌رنگ (شماره‌ی ۲) هم رزولوشن و زمان و حجم ویدئو را نمایش می‌دهد. با تغییر کادر برش، تلگرامْ زمان و حجم ویدئو را همان لحظه حساب کرده و در کادر سرخ‌رنگ نمایش می‌دهد. نشانه‌ی چرخ‌دنده (مربع صورتی‌رنگ، شماره‌ی ۳) هم برای کاهش «حجم» فیلم است. با زدن این گزینه، یک نوار افقیِ آبی‌رنگ به شما نمایش داده می‌شود (کادر صورتیِ عکس وسطی) که با آوردنِ آن به‌سمت چپ، حجم ویدئوِ شما کاهش می‌یابد و حجم آن نیز محاسبه و نمایش داده می‌شود. اگر این نوار را در انتهای سمت راستش بگذارید (سبز، عکس ۳)، یعنی ویدئوِ شما روی کیفیت اصلی خودش قرار دارد.
@ELECOMP_01
@ELECOMP_01
هر نرم‌افزار رایانه‌ای یا برنامک گوشی ممکن است ده‌ها نرم‌افزار و برنامک جانبی هم داشته باشد. یکی از چیزهایی که کاربران عادی خیلی به آن علاقه دارند، بارگیری فیلم و عکس از اینستاگرام است؛ اما اینستاگرام امکان بارگیری مستقیم را نمی‌دهد. ازاین‌رو کاربران زیادی هستند که به برنامک‌های جانبی‌ای روی می‌آورند تا از اینستاگرام فیلم و عکس بارگیری کنند؛ ولی این برنامک‌ها ناامن هستند و شما باید نام کاربری و گذرواژه‌ی خود را هم به این برنامک‌ها بدهید تا بعدش بتوانید عکس‌ها و فیلم‌های موجود در صفحه‌تان را با آن بارگیری کنید! معلوم نیست که نام کاربری و گذرواژه‌تان کجا ذخیره شده و چه کسانی آن را می‌بینند و پیداست که این کار و وارد کردن نام کاربری و گذرواژه در برنامک‌های جانبیِ ناشناس و شناس، به‌هیچ‌روی امن نیست و اگر اطلاعاتِ این برنامک‌ها لو برود، اطلاعات شما نیز لو خواهد رفت. فعلاً بهترین راه برای بارگیری فیلم از اینستاگرام استفاده از وب‌گاه‌های آن‌لاین مانند این وب‌گاه است. کافی است پیوند ویدئوتان را در کادر مربوطه پِیسْت کنید تا فایل ویدئوییِ قابل‌ِبارگیری را به شما بدهد. برای عکس هم اسکرین‌شات بگیرید.
@ELECOMP_01
@ELECOMP_01
سه راه برای دور شدن از فضای اینستاگرام هست: ۱. حذف همیشگی حساب کاربری‌تان: که دراین‌صورت همه‌ی اطلاعات شما برای همیشه ازمیان خواهد رفت و بازگشت‌پذیر هم نخواهد بود.
۲. بیرون آمدن (لاگ‌اوت) از حساب کاربری‌تان: که در آن صورت حساب‌تان سر جایش خواهد بود و دیگران می‌توانند آن را بخوانند یا به شما پیام بدهند؛ اما شما هیچ اِعلانی نخواهید گرفت.
۳. حذف موقت: که فقط از راه اینستاگرامِ نسخه‌ی وب و با مرورگر ممکن است. بدین‌منظور باید با مرورگرتان (مثلاً کروم) وارد این صفحه شوید و سپس نام کاربری و گذرواژه‌تان را وارد کنید (اگر از وب‌گاه اینستاگرام وارد می‌شوید، نخست باید به Edit Profile بروید و سپس گزینه‌ی حذف موقت را برگزینید). سپس باید یک دلیل برای حذف حساب‌تان برگزینید (هر دلیلی) و سپس باید گذرواژه‌ی همان حساب را وارد کنید (اگر لازم بود باید ۲ بار همان را وارد کنید) و سرانجام هم باید گزینه‌ی Temporarily Disable Account را بزنید. حذف موقت حساب فقط یک بار در هفته امکان‌پذیر است. با حذف موقت، هیچ اطلاعاتی از حساب‌تان پاک نخواهد شد؛ اما تا برگشت دوباره‌تان تمام این اطلاعات از دست‌رس عموم خارج خواهد شد.
@ELECOMP_01
۲. بیرون آمدن (لاگ‌اوت) از حساب کاربری‌تان: که در آن صورت حساب‌تان سر جایش خواهد بود و دیگران می‌توانند آن را بخوانند یا به شما پیام بدهند؛ اما شما هیچ اِعلانی نخواهید گرفت.
۳. حذف موقت: که فقط از راه اینستاگرامِ نسخه‌ی وب و با مرورگر ممکن است. بدین‌منظور باید با مرورگرتان (مثلاً کروم) وارد این صفحه شوید و سپس نام کاربری و گذرواژه‌تان را وارد کنید (اگر از وب‌گاه اینستاگرام وارد می‌شوید، نخست باید به Edit Profile بروید و سپس گزینه‌ی حذف موقت را برگزینید). سپس باید یک دلیل برای حذف حساب‌تان برگزینید (هر دلیلی) و سپس باید گذرواژه‌ی همان حساب را وارد کنید (اگر لازم بود باید ۲ بار همان را وارد کنید) و سرانجام هم باید گزینه‌ی Temporarily Disable Account را بزنید. حذف موقت حساب فقط یک بار در هفته امکان‌پذیر است. با حذف موقت، هیچ اطلاعاتی از حساب‌تان پاک نخواهد شد؛ اما تا برگشت دوباره‌تان تمام این اطلاعات از دست‌رس عموم خارج خواهد شد.
@ELECOMP_01
🔴 هشدار! کاربری به‌نامِ «فِرمِسک رشیدی» متن زیر را در توییترش نوشته‌است (ویرایش از من): «می‌دونین چرا مهمه که چه اطلاعاتی در فضای مجازی به‌اشتراک می‌ذارین؟ برای این‌که مهم‌ترین چیزی که تو دارک‌وِب دادوستد می‌شه اطلاعات لورفته یا اسکرپ‌شده‌ی شماست که باهاش نام‌های کاربریِ ساختگی و قلابی درست می‌شه و کارهای غیرقانونی می‌کنن. مثلاً حساب‌های کاربریِ ناامن از شما می‌خوان که عکس چشم‌هاتون رو مِنشن کنین. این کار نه‌تنها هویت شما رو با تشخیص عنبیه‌ی چشم لو می‌ده؛ بلکه می‌شه باهاش هویت جعلی هم درست کرد. روبات‌های اسکرپِر هم دارن پی‌درپی و به‌شکل شبانه‌روزی فضای مجازی رو شخم می‌زنن و داده و اطلاعات جمع‌آوری می‌کنن و سپس به روش‌هایی، که به عقل ما هم نمی‌رسه، اون داده‌ها و اطلاعات رو تحلیل کرده و موردِاستفاده قرار می‌دن. مثلاً در سال ۲۰۱۶ آقایی با ویدئوِ سلفی خودش از راه «تشخیص چهره» وارد حساب بانکی خودش شده بود. یا در سال ۲۰۱۷ گروهی با ساخت مدل سه‌بعدی از عکس‌های فیس‌بوک، چندین رایانه رو هک کرده بودن. لطفاً اِن‌قدر پاسخِ حساب‌های کاربریِ ناامن رو ندین. حتی اگر امن هم باشه، باز لزومی نداره اطلاعات خودتون، مانند نام پدربزرگ و گپ خصوصی با اطرافیان‌تون و نام معلم کلاس اول و محل دقیق تولد و عکس واضحِ چشم و دست رو در بسترکارهای عمومی منتشر کنید.» توضیحات از من: یکی از چیزهایی در سال‌های اخیر خیلی زیاد شده، انواع برنامک‌های سرگرمی است که ممکن است اطلاعاتی جزئی مانند لوکیشن را از شما بخواهد. یا برنامک‌های پیرکننده و جوان‌کننده که ده‌ها عکس از زاویه‌ای گوناگون از شما می‌خواهند که درواقع به‌معنای دسترسی به حافظه‌ی داخلیِ گوشی‌تان هم است. باید حواس‌مان باشد که عکس و اطلاعات خود را بیهوده به این برنامک‌های مبهم و ناشناس ندهیم. این را اگر درکنارِ امنیت پایین دست‌گاه‌های بیش‌تر کاربران و فعال نبودن رمزهای یکم و دوم که بگذاریم، نتیجه‌اش می‌شود لو رفتنِ فله‌ای اطلاعات کاربران ایرانی. ایران ازلحاظ نصب بدافزار بر روی گوشی، مقام نخستِ دنیا را دارد. این نشان از سطحی‌نگری کاربران و بی‌خیالی و ناآگاهی‌شان است. هشدارهای امنیتی را جدی بگیرید و حضور هوش‌مندانه‌تری در فضای مجازی داشته باشید. البته این حرف‌ها بدین‌معنا نیست که هویت خود را در فضای مجازی پنهان کنیم. نه! داشتن اسم واقعی و عکسی واقعی در فضای مجازی، امر پسندیده‌ای است و نشان از سلامت جامعه و کنش‌گری مسئولانه‌ی شهروندان دارد؛ ولی این دلیل نمی‌شود که اطلاعاتی جزئی و غیرضروری مانند لوکیشن و نام خیابانی که در آن زندگی می‌کنیم و کد پستی و کد ملی و اطلاعات خانوادگی را در پروفایل یا نظرها قید کنیم.
#امنیت
@ELECOMP_01
🔴 هشدار! کاربری به‌نامِ «فِرمِسک رشیدی» متن زیر را در توییترش نوشته‌است (ویرایش از من): «می‌دونین چرا مهمه که چه اطلاعاتی در فضای مجازی به‌اشتراک می‌ذارین؟ برای این‌که مهم‌ترین چیزی که تو دارک‌وِب دادوستد می‌شه اطلاعات لورفته یا اسکرپ‌شده‌ی شماست که باهاش نام‌های کاربریِ ساختگی و قلابی درست می‌شه و کارهای غیرقانونی می‌کنن. مثلاً حساب‌های کاربریِ ناامن از شما می‌خوان که عکس چشم‌هاتون رو مِنشن کنین. این کار نه‌تنها هویت شما رو با تشخیص عنبیه‌ی چشم لو می‌ده؛ بلکه می‌شه باهاش هویت جعلی هم درست کرد. روبات‌های اسکرپِر هم دارن پی‌درپی و به‌شکل شبانه‌روزی فضای مجازی رو شخم می‌زنن و داده و اطلاعات جمع‌آوری می‌کنن و سپس به روش‌هایی، که به عقل ما هم نمی‌رسه، اون داده‌ها و اطلاعات رو تحلیل کرده و موردِاستفاده قرار می‌دن. مثلاً در سال ۲۰۱۶ آقایی با ویدئوِ سلفی خودش از راه «تشخیص چهره» وارد حساب بانکی خودش شده بود. یا در سال ۲۰۱۷ گروهی با ساخت مدل سه‌بعدی از عکس‌های فیس‌بوک، چندین رایانه رو هک کرده بودن. لطفاً اِن‌قدر پاسخِ حساب‌های کاربریِ ناامن رو ندین. حتی اگر امن هم باشه، باز لزومی نداره اطلاعات خودتون، مانند نام پدربزرگ و گپ خصوصی با اطرافیان‌تون و نام معلم کلاس اول و محل دقیق تولد و عکس واضحِ چشم و دست رو در بسترکارهای عمومی منتشر کنید.» توضیحات از من: یکی از چیزهایی در سال‌های اخیر خیلی زیاد شده، انواع برنامک‌های سرگرمی است که ممکن است اطلاعاتی جزئی مانند لوکیشن را از شما بخواهد. یا برنامک‌های پیرکننده و جوان‌کننده که ده‌ها عکس از زاویه‌ای گوناگون از شما می‌خواهند که درواقع به‌معنای دسترسی به حافظه‌ی داخلیِ گوشی‌تان هم است. باید حواس‌مان باشد که عکس و اطلاعات خود را بیهوده به این برنامک‌های مبهم و ناشناس ندهیم. این را اگر درکنارِ امنیت پایین دست‌گاه‌های بیش‌تر کاربران و فعال نبودن رمزهای یکم و دوم که بگذاریم، نتیجه‌اش می‌شود لو رفتنِ فله‌ای اطلاعات کاربران ایرانی. ایران ازلحاظ نصب بدافزار بر روی گوشی، مقام نخستِ دنیا را دارد. این نشان از سطحی‌نگری کاربران و بی‌خیالی و ناآگاهی‌شان است. هشدارهای امنیتی را جدی بگیرید و حضور هوش‌مندانه‌تری در فضای مجازی داشته باشید. البته این حرف‌ها بدین‌معنا نیست که هویت خود را در فضای مجازی پنهان کنیم. نه! داشتن اسم واقعی و عکسی واقعی در فضای مجازی، امر پسندیده‌ای است و نشان از سلامت جامعه و کنش‌گری مسئولانه‌ی شهروندان دارد؛ ولی این دلیل نمی‌شود که اطلاعاتی جزئی و غیرضروری مانند لوکیشن و نام خیابانی که در آن زندگی می‌کنیم و کد پستی و کد ملی و اطلاعات خانوادگی را در پروفایل یا نظرها قید کنیم.
#امنیت
@ELECOMP_01
🔴 هشدار! این پیام‌ها و پیوندهای پیوست‌شده به آن معمولاً شما را به نصب برنامک‌هایی ترغیب می‌کنند که درواقع «بدافزار» هستند. در این مورد خاص، این بدافزار، همه‌ی مجوزهای دسترسی به پیامک را از مخاطب می‌گیرد. همه‌ی شماره‌تماس‌ها را به سروِرِ خود فرستاده و برای مخاطب‌های گوشی، پیامک می‌فرستد و این داده‌ها را طبق روش‌هایی از راه دور مدیریت می‌کند. مثلاً با دسترسی به فهرست کارت‌های بانکی قربانی، می‌تواند برای‌شان پیامکِ رمزِدوم هم بفرستد و چون به پیامک‌ها دسترسی دارد، آن را می‌خوانَد و در تراکنشی بانکی از آن استفاده می‌کند. همه‌ی پیامک‌ها را هم در سروِری دیگر ذخیره می‌کند و فهرست همه‌ی دست‌گاه‌ها را هم با اختصاص یک شناسه به آن، نگه می‌دارد تا بداند کدام پیامک مال کدام گوشی است و این روند نفوذ تا بی‌نهایت می‌تواند ادامه بیابد. حتی بدون نصب این برنامک‌ها و با گشودنِ پیوندِ درون پیامک هم ممکن است خطرهایی این‌چنینی گریبان‌گیرتان شود. برای پیش‌گیری از چنین خطرهایی یک راه اساسی هست: هرگز و هرگز پیوندهای درونِ پیامک‌ها را باز نکنید! باقی توصیه‌ها، اگر همین نکته را رعایت کنید، دیگر لازم نیست.
#امنیت
@ELECOMP_01
#امنیت
@ELECOMP_01
فرارسیدنِ سال نوِ ایرانی و نوروز باستانی و آغاز سده‌ی پانزدهم خورشیدی را به همه‌ی ایرانیان عزیز در سراسر جهان، به‌ویژه عضوهای صفحه‌ی فناوری به‌زبانِ ساده، شادبادش و فرخنده‌باد می‌گویم. عکس بالا را چند روز پیش از باغ خودمان گرفته‌ام. بهار آن‌چنان زیباست که نیاکانِ ما از فرط و شوق این‌همه زیبایی، زیباترین آیین بشری، یعنی نوروز، را بنا نهادند و دست‌به‌دست و سینه‌به‌سینه به دست ما رساندند. در این سال‌ها کوشیدم که تا اندازه‌ی دانش و توانم، خدمتی به هم‌میهنان عزیزم داشته باشم و آنان را در افزایش آگاهی‌شان در عرصه‌ی رایانه و گوشی و اینترنت یاری بدهم. امیدوارم کم‌وکاست‌ها را بر من ببخشایید و امیدوارم سالی پر از خوبی و خوشی و آغشته به نیکی و نکویی برای ما و ایران عزیزمان رقَم بخورد. و نیز امیدوارم گوشی‌ها و رایانه‌هاتان بدون خطا و کُندی به کار کردن ادامه دهد ☺️ و هرگز نیازمند پرسیدن از من نباشید، که اگر هم نیاز داشتید، من در حد توانم در خدمتم. سال نو بر همگی شاد باد. لب‌خند و خوشی‌هاتان تان کم مباد!
نوروز ۱۳۹۸
نوروز ۱۳۹۹
نوروز ۱۴۰۰
#نوروز
@ELECOMP_01
نوروز ۱۳۹۸
نوروز ۱۳۹۹
نوروز ۱۴۰۰
#نوروز
@ELECOMP_01
یکی از بخش‌های گوشی‌های هوش‌مند، بخش «ساعت» یا Clock است. بخش ساعت، خودش قسمت‌های گوناگون دارد. یکی از قسمت‌هایش «زنگ هشدار» یا Alarm برای برخاستن از خواب یا یادآوری کاری مهم است. در برخی گوشی‌های اندرویدی، با خاموش شدنِ گوشی هم این قسمت می‌تواند فعال باشد! بسته به گوشی‌تان، ممکن است این قسمت نیاز به فعال‌سازی داشته باشد. برای نمونه در برخی از گوشی‌ها با رفتن به تنظیمات یا Settings و سپس گزینه‌ی Scheduled Power On & Off می‌توانید به این قابلیت جالب و مهم دسترسی پیدا کنید. هم‌چنین بیش‌ترِ گوشی‌ها قابلیتی دارند که می‌توانید درصورتِ بی‌صدا یا سایلنت بودنش هم زنگ هشدارش را فعال نگه دارید. در برخی موردهای جالب‌تر، حتی درصورت پایان یافتنِ باتری گوشی هم زنگ هشدارتان فعال خواهد ماند. با کمی جست‌وجو در بخش هشدارها یا ساعت (Clock) می‌توانید همه‌ی این تنظیماتِ ساده و کاربردی را روی گوشی خود داشته باشید. در عکس بالا هم نمونه‌ای از گزینه‌های یک ساعت (Clock) را با توضیحات عنوان‌هاشان آورده‌ام.
#زنگ_هشدار
@ELECOMP_01
#زنگ_هشدار
@ELECOMP_01
یکی از مؤلفه‌هایی که برای خرید گوشی باید درنظر داشته باشیم، تعمیرپذیری و امکانِ یافتن قطعه‌های گوشی در بازار ایران است. هرچه یک گوشی آسان‌تر تعمیر شود (از بازوبسته کردنش بگیرید تا بودنِ قطعه‌هایش در بازار ایران)، هزینه‌ی کم‌تری هم برای شما خواهد داشت. دراین‌میانْ گوشی‌های سامسونگ عیبی بزرگ دارند و آن نمایش‌گرِ گوشی است. معمولاً نیمی از قیمت گوشی‌های سامسونگ، قیمت نمایش‌گرش است و اگر فرضاً نمایش‌گر گوشیِ سامسونگ شما خراب شود و نیاز به تعویض داشته باشد، باید حدود ۶۰٪ از قیمت گوشی را صرف تعویض نمایش‌گر و دست‌مزد تعمیرش بکنید! ضمن این‌که چون برخی مدل‌ها، تعویض نمایش‌گرش هم دشوار است، بسیاری از تعمیرکاران، خطرِ تعمیرش را نمی‌پذیرند و به مشتری هشدار می‌دهند که اگر درخلال تعویض، نمایش‌گرِ نو یا گوشی‌تان آسیب ببیند، مسئولیتی بابتش نخواهند داشت! ازاین‌رو شما در وضعیتی دشوار قرار می‌گیرید و اگر بخت یارتان باشد و پولش را هم داشته باشید، یک گوشی سامسونگ سالم، اما بازشده و با نمایش‌گر غیرفابریک برای‌تان باقی خواهد ماند. درغیراین‌صورت، چاره‌ای ندارید جز این‌که بی‌خیال گوشی‌تان بشوید و آن هزینه را صرف خرید گوشی جدید بکنید. با این اوصاف، توصیه‌ی من این است که اگر ثروت‌مند نیستید و فقط یک بار می‌توانید برای خریدن گوشی هزینه کنید، سامسونگ نگیرید؛ اما این بدین‌معنا نیست که اگر سامسونگ بگیرید، حتماً قرار است نمایش‌گرتان خراب شود. نه! فقط احتمال خرابی نمایش‌گر در سامسونگ خیلی بیش‌از دیگر برَندها است. متأسفانه سال‌هاست که سامسونگ همیشه در صدر بیش‌ترین آمار خرابی گوشی‌ها در جهان قرار دارد و این آمارِ بالا هم غالباً مربوط به نمایش‌گر و میکروفون و باتری‌اش می‌شود. درنهایت، شما با یک بررسی میدانیِ مناسب و مشورت با یک تعمیرکارِ درست و باتجربه و یا فردی متخصص، می‌توانید انتخاب مناسب‌تری برای خود داشته باشید.
#خرابی_گوشی
#سامسونگ
#نمایش‌گر
@ELECOMP_01
یکی از مؤلفه‌هایی که برای خرید گوشی باید درنظر داشته باشیم، تعمیرپذیری و امکانِ یافتن قطعه‌های گوشی در بازار ایران است. هرچه یک گوشی آسان‌تر تعمیر شود (از بازوبسته کردنش بگیرید تا بودنِ قطعه‌هایش در بازار ایران)، هزینه‌ی کم‌تری هم برای شما خواهد داشت. دراین‌میانْ گوشی‌های سامسونگ عیبی بزرگ دارند و آن نمایش‌گرِ گوشی است. معمولاً نیمی از قیمت گوشی‌های سامسونگ، قیمت نمایش‌گرش است و اگر فرضاً نمایش‌گر گوشیِ سامسونگ شما خراب شود و نیاز به تعویض داشته باشد، باید حدود ۶۰٪ از قیمت گوشی را صرف تعویض نمایش‌گر و دست‌مزد تعمیرش بکنید! ضمن این‌که چون برخی مدل‌ها، تعویض نمایش‌گرش هم دشوار است، بسیاری از تعمیرکاران، خطرِ تعمیرش را نمی‌پذیرند و به مشتری هشدار می‌دهند که اگر درخلال تعویض، نمایش‌گرِ نو یا گوشی‌تان آسیب ببیند، مسئولیتی بابتش نخواهند داشت! ازاین‌رو شما در وضعیتی دشوار قرار می‌گیرید و اگر بخت یارتان باشد و پولش را هم داشته باشید، یک گوشی سامسونگ سالم، اما بازشده و با نمایش‌گر غیرفابریک برای‌تان باقی خواهد ماند. درغیراین‌صورت، چاره‌ای ندارید جز این‌که بی‌خیال گوشی‌تان بشوید و آن هزینه را صرف خرید گوشی جدید بکنید. با این اوصاف، توصیه‌ی من این است که اگر ثروت‌مند نیستید و فقط یک بار می‌توانید برای خریدن گوشی هزینه کنید، سامسونگ نگیرید؛ اما این بدین‌معنا نیست که اگر سامسونگ بگیرید، حتماً قرار است نمایش‌گرتان خراب شود. نه! فقط احتمال خرابی نمایش‌گر در سامسونگ خیلی بیش‌از دیگر برَندها است. متأسفانه سال‌هاست که سامسونگ همیشه در صدر بیش‌ترین آمار خرابی گوشی‌ها در جهان قرار دارد و این آمارِ بالا هم غالباً مربوط به نمایش‌گر و میکروفون و باتری‌اش می‌شود. درنهایت، شما با یک بررسی میدانیِ مناسب و مشورت با یک تعمیرکارِ درست و باتجربه و یا فردی متخصص، می‌توانید انتخاب مناسب‌تری برای خود داشته باشید.
#خرابی_گوشی
#سامسونگ
#نمایش‌گر
@ELECOMP_01
اگر حروف‌نگاری (تایپ) ده‌انگشتی را از اول تمرین کنیم و خودمان بیاموزیم و به فرزندان‌مان هم بیاموزانیم، در آینده زمان زیادی برای ما صرفه‌جویی خواهد شد. عکس بالا را ببینید و توضیحات زیر را بخوانید:
۱. انگشت اشاره‌ی چپ روی کلید F و انگشت اشاره‌ی راست روی کلید J قرار می‌گیرد (روی صفحه‌کلید، این دو حرف یک برجستگیِ زائده‌طوری دارند).
۲. جای سه انگشتِ بعدیِ دست چپ، روی ASD و سه انگشت بعدی دست راست روی ;KL است.
۳. شست‌ِ هر دو دست روی کلید فاصله یا Space باشد.
۴. کلیدهای مخصوص هر انگشت در شکل با رنگ مشخص شده‌است.
۵. وب‌گاه‌های typing tutorial رایگان زیادی هستند که با بازی و تمرینْ یادگیری این روش را ساده‌تر می‌کنند. دو نمونه‌اش این دو وب‌گاه است: یک. برای انگلیسی؛ دو. برای فارسی‌انگلیسی.
۶. با چند هفته تمرین می‌توانید بدون نگاه کردن به صفحه‌کلید، با سرعت مطلوبی هرچه خواستید بنویسید. با یادگیریِ حروف‌نگاریِ ده‌انگشتی، خستگی دست و آسیب‌های وارده به مچ دست‌تان هم بسیار کاهش خواهد یافت.
#حروف‌نگاری
#ده‌انگشتی
@ELECOMP_01
اگر حروف‌نگاری (تایپ) ده‌انگشتی را از اول تمرین کنیم و خودمان بیاموزیم و به فرزندان‌مان هم بیاموزانیم، در آینده زمان زیادی برای ما صرفه‌جویی خواهد شد. عکس بالا را ببینید و توضیحات زیر را بخوانید:
۱. انگشت اشاره‌ی چپ روی کلید F و انگشت اشاره‌ی راست روی کلید J قرار می‌گیرد (روی صفحه‌کلید، این دو حرف یک برجستگیِ زائده‌طوری دارند).
۲. جای سه انگشتِ بعدیِ دست چپ، روی ASD و سه انگشت بعدی دست راست روی ;KL است.
۳. شست‌ِ هر دو دست روی کلید فاصله یا Space باشد.
۴. کلیدهای مخصوص هر انگشت در شکل با رنگ مشخص شده‌است.
۵. وب‌گاه‌های typing tutorial رایگان زیادی هستند که با بازی و تمرینْ یادگیری این روش را ساده‌تر می‌کنند. دو نمونه‌اش این دو وب‌گاه است: یک. برای انگلیسی؛ دو. برای فارسی‌انگلیسی.
۶. با چند هفته تمرین می‌توانید بدون نگاه کردن به صفحه‌کلید، با سرعت مطلوبی هرچه خواستید بنویسید. با یادگیریِ حروف‌نگاریِ ده‌انگشتی، خستگی دست و آسیب‌های وارده به مچ دست‌تان هم بسیار کاهش خواهد یافت.
#حروف‌نگاری
#ده‌انگشتی
@ELECOMP_01
۱. عکس بالا را بگشایید. اگر کسی برای شما پیام صوتی بفرستد، تا هنگامی که آن را پخش نکنید، آن نقطه‌ی آبی‌رنگ کنار مدت‌‌زمانِ پیام صوتی، فعال خواهد بود و بدین‌ترتیبْ فرستنده‌ی پیام هم خواهد دانست که شما پیامش را پخش کرده و گوش داده‌اید یا نه.
۲. شمار کانال‌ها و گروه‌هایی که هر کاربر می‌تواند به آن بپیوندد، ۵۰۰ تا است.
۳. شمار پوشه‌هایی که می‌توانید بسازید ۱۰ پوشه است. درباره‌ی پوشه‌بندی تلگرام، این یادداشت را بخوانید.
۴. ظرفیت هر پوشه فقط ۱۰۰ عدد است. یعنی فرضاً اگر پوشه‌ای با نام «کانال‌های ادبی» ساختید، فقط ۱۰۰ کانال ادبی را می‌توانید به آن بیفزایید.
۵. در هر پوشه می‌توان ۱۰ کانال یا گپ یا گروه را سنجاق (pin) کرد.
۶. در صفحه‌ی اصلی، فقط پنج گپِ شخصی یا کانال یا گروه را می‌توان سنجاق کرد.
۷. هر کاربر فقط می‌تواند ۱۰ ابَرگروه یا کانال عمومی بسازد. کانال عمومی، یعنی کانالی که نام کاربری دارد و همه می‌توانند با جست‌وجو و لمس آن، عضو آن کانال شوند.
۸. اگر نام یا محل ذخیره‌ی فایل بارگیری‌شده از تلگرام را تغییر ندهید، برای پخش و استفاده‌ی دوباره از آن نیاز به بارگیریِ دوباره‌ی آن فایل نیست.
#تلگرام
@ELECOMP_01
۲. شمار کانال‌ها و گروه‌هایی که هر کاربر می‌تواند به آن بپیوندد، ۵۰۰ تا است.
۳. شمار پوشه‌هایی که می‌توانید بسازید ۱۰ پوشه است. درباره‌ی پوشه‌بندی تلگرام، این یادداشت را بخوانید.
۴. ظرفیت هر پوشه فقط ۱۰۰ عدد است. یعنی فرضاً اگر پوشه‌ای با نام «کانال‌های ادبی» ساختید، فقط ۱۰۰ کانال ادبی را می‌توانید به آن بیفزایید.
۵. در هر پوشه می‌توان ۱۰ کانال یا گپ یا گروه را سنجاق (pin) کرد.
۶. در صفحه‌ی اصلی، فقط پنج گپِ شخصی یا کانال یا گروه را می‌توان سنجاق کرد.
۷. هر کاربر فقط می‌تواند ۱۰ ابَرگروه یا کانال عمومی بسازد. کانال عمومی، یعنی کانالی که نام کاربری دارد و همه می‌توانند با جست‌وجو و لمس آن، عضو آن کانال شوند.
۸. اگر نام یا محل ذخیره‌ی فایل بارگیری‌شده از تلگرام را تغییر ندهید، برای پخش و استفاده‌ی دوباره از آن نیاز به بارگیریِ دوباره‌ی آن فایل نیست.
#تلگرام
@ELECOMP_01
عکس بالا حاوی دو صفحه‌کلید است: صفحه‌کلید بالایی، صفحه‌کلید عربی است و پایینی، صفحه‌کلید فارسی. در فارسی ما «ة» را به‌شکل «ت» می‌نویسیم و «ك» را به‌شکل «ک» و «ي» را هم «ی». هم‌چنین عددهای «٤» و «٥» و «٦» صورت عربی است و نه فارسی (فارسی‌اش ۴ و ۵ و ۶ است). باید دقت داشته باشیم که نوشته‌ی فارسی ما، چه در گوشی و چه در رایانه، با «ك» (به‌جای ک) و «ي» (به‌جای «ی») نوشته نشود. اگر گوشی شما اپل است، می‌توانید زبان فارسی و صفحه‌کلیدش را به آن بیفزایید. بدین‌منظور کافی است از مسیر زیر پیروی کنید:
Settings→General→Keyboard→ Keyboards→Add New Keyboards
اینک از فهرست، گزینه‌ی Persian را به صفحه‌کلید خود بیفزایید و اگر به صفحه‌کلیدِ عربی‌تان هم نیاز نداشتید، آن را حذف کنید. هم‌چنین می‌توانید صفحه‌کلید فارسی گوگل را هم بر گوشی خود نصب کنید. کسانی که اندروید دارند هم می‌توانند از صفحه‌کلید خوب و امن گوگل (جی‌بورد) استفاده کنند. درباره‌ی اهمیت صفحه‌کلید و صفحه‌کلید گوگل، این یادداشت و یادداشت‌های بعدی‌‌اش را بخوانید.
#صفحه‌کلید
@ELECOMP_01
Settings→General→Keyboard→ Keyboards→Add New Keyboards
اینک از فهرست، گزینه‌ی Persian را به صفحه‌کلید خود بیفزایید و اگر به صفحه‌کلیدِ عربی‌تان هم نیاز نداشتید، آن را حذف کنید. هم‌چنین می‌توانید صفحه‌کلید فارسی گوگل را هم بر گوشی خود نصب کنید. کسانی که اندروید دارند هم می‌توانند از صفحه‌کلید خوب و امن گوگل (جی‌بورد) استفاده کنند. درباره‌ی اهمیت صفحه‌کلید و صفحه‌کلید گوگل، این یادداشت و یادداشت‌های بعدی‌‌اش را بخوانید.
#صفحه‌کلید
@ELECOMP_01
در عکس بالا مقایسه‌ای میان سه گوشیِ سامسونگ در بازه‌ی قیمتیِ ۱۰ میلیون تومان تا ۱۲ میلیون تومان کرده‌ام. دو گوشی رده‌ی A از اینترنت نسل پنجم هم پشتیبانی می‌کنند؛ اما آن گوشی خانواده‌ی M فقط از اینترنت نسل چهارم پشتیبانی می‌کند که البته فعلاً معیار چندان مهمی برای خرید گوشی نیست. نمایش‌گرِ هرسه گوشی تقریباً برابر است و کیفیت خوبی دارند. دوربین‌های هرسه گوشی برابر است. پردازنده‌ی گوشی A52s در این بازه‌ی قیمتی، پردازنده ی خیلی خوبی است. پردازنده‌ی گوشی M51 به‌نسبت دو گوشی دیگر ضعیف‌تر است و بازدهِ کم‌تری دارد؛ اما ظرفیت باتری‌اش خیلی بالاتر و بیش‌تر است و درصورتی‌که دنبال کار خاصی با گوشی نباشید و کاربری‌تان درحدِ تماشای فیلم و وب‌گردی و آهنگ شنیدن باشد و فقط باتری گوشی برای شما مهم باشد، این گوشی باتری قوی‌تری دارد. قیمت A52S با حافظه‌ی ۱۲۸ گیگ و رمِ ۸ گیگ چیزی حدود ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است. قیمت گوشی A53 با حافظه‌ی ۲۵۶ گیگ و رم ۸ گیگ چیزی حدود ۱۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است. قیمت گوشی M51 با حافظه‌ی ۱۲۸ گیگ و رم ۸ گیگ چیزی حدود ۱۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است. قیمت‌ها برای دوم خرداد است.
@ELECOMP_01
@ELECOMP_01
در عکس بالا مقایسه‌ای میان چهار گوشیِ شیائومی در بازه‌ی قیمتیِ ۱۰ میلیون تومان تا ۱۲ میلیون تومان انجام داده‌ام. همه‌ی گوشی‌ها از اینترنت نسل پنجم پشتیبانی می‌کنند. نمایش‌گرِ گوشی K30S کمی از بقیه کم‌کیفیت‌تر است (در کل خوب است)؛ اما روشنایی نمایش‌گرهای پوکو و نوت ۱۱ پرو از دو گوشی دیگر بیش‌تر است. دوربین‌های جلوِ گوشی‌ها تعریف چندانی ندارد و دوربین‌های پشت هم که همه‌شان چهارگانه‌اند با رزولوشن‌های گوناگون. پردازنده‌ی نوت ۱۱ پرو کمی پایین‌تر از بقیه است و سه گوشی دیگر پردازنده‌هایی تقریباً برابر دارند (بهترینش ازآنِ پوکو است). ظرفیت باتری‌ِ هرسه گوشی تقریباً برابر است؛ اما شارژِسریعِ گوشی‌ها متفاوت است (بهترینش برای نوت ۱۱ پرو است). قیمت گوشی 11T بین ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تا ۱۱ میلیون تومان است. قیمت گوشی پوکو F3 حدود ۹ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است. قیمت گوشی K30S حدود ۱۰ میلیون تومان است و قیمت گوشی ردمی نوت ۱۱ پرو پلاس هم حدود ۱۰ میلیون تومان است. قیمت‌ها برای تاریخ ۱۴ خرداد ۱۴۰۱ است. گوشی‌های پیش‌نهادی سامسونگ در همین بازه‌ی قیمتی را هم در این یادداشت بخوانید.
@ELECOMP_01
@ELECOMP_01
اخیراً یکی از دوستان از من خواسته بود که لپ‌تاپی به‌قیمت ۲۸ میلیون تومان به او معرفی کنم و مؤلفه‌هایی که برایش اهمیت داشت نمایش‌گر بزرگ‌تر و باتری قوی‌تر و کارت گرافیک بهتر بود. من لپ‌تاپ‌های زیادی را دیدم و برای او بررسیدم و او سرانجام لپ‌تاپی به‌قیمت ۲۴ میلیون تومان گرفت! تا این‌جا هیچ ایرادی ندارد؛ اما مشکلش این‌جا بود که لپ‌تاپ برگزیده‌ی او حافظه‌ی داخلی اس‌اس‌دی نداشت. امروزه می‌توان حافظه‌های داخلیِ رایانه و لپ‌تاپ را از نظر فناوری ساخت، به دو دسته‌ی اصلیِ HDD و SSD تقسیم کرد. درباره‌ی این دو نوع حافظه توصیه می‌کنم که این یادداشتم را بخوانید. لپ‌تاپ‌های امروزین کم‌کم دارند به‌سمتِ استفاده از حافظه‌های داخلیِ از نوع SSD می‌روند. اس‌اس‌دی‌ها گرچه قیمت بالاتری دارند؛ اما سرعت بیش‌تر و نامتحرک بودن و مصرف باتری کم‌تر و عمر بیش‌تر و سبک‌تر بودن باعث شده‌است که درنهایت، خریدنِ لپ‌تاپی با حافظه‌ی داخلی از نوع SSD خیلی به‌صرفه‌تر از لپ‌تاپ با حافظه‌ی HDD باشد. مقایسه‌ی کوتاهی که در عکس بالا داشته‌ام را بخوانید. هم‌چنین یادداشتم درباره‌ی ارتقای لپ‌تاپ را نیز حتماً بخوانید.
@ELECOMP_01
@ELECOMP_01
از امشب به همه‌ی پرسش‌های دوستان در کانال پاسخ خواهم داد. پوزش که مدتی نبودم. بسیار درگیر برداشت برنج و بادام زمینی و چای بودیم. 🌹😊
📋 راهنمایی خرید لپ‌تاپِ ۱۵میلیونی (۱۰ شهریور ۱۴۰۱)
✍️ نویسنده: @Sapereaude0
در بازه‌ی قیمتی ۱۵ میلیونْ لپ‌تاپ‌های گوناگونی می‌شود خرید. پیش‌تر هم توضیح داده بودم که امروزه دیگر ارزش ندارد که لپ‌تاپ‌های با حافظه‌ی داخلیِ HDD بخریم و بهتر است که حتماً لپ‌تاپی بگیریم که حافظه‌ی SSD (هم) داشته باشد (یادداشتِ «ارتقای لپ‌تاپ‌های قدیمی»؛ یادداشتِ «مزایای حافظه‌های SDD»؛ یادداشتِ «مقایسه‌ی حافظه‌ی SSD با HDD»). اگر بخواهیم داشتنِ حافظه‌ی SSD را مبنا قرار دهیم، گزینه‌هامان محدودتر خواهد شد. ازاین‌رو من لپ‌تاپ‌های زیر را برای کسانی که بودجه‌شان ۱۵ میلیون است پیش‌نهاد می‌کنم:
۱. لپ‌تاپ لنووو ThinkBook 15-FB: پردازنده‌ی خوب و جِرم نسبتاً سبک (۱.۷ کیلوگرم) و نمایش‌گر خوب و باکیفیت به‌نسبت قیمتش. حافظه‌ی اس‌اس‌دیِ باکیفیت و بسیار سریع. این مدل لپ‌تاپ سه زیرمدلِ دیگر دارد که فقط مقدار رَمِ آن فرق دارد (رمِ چهارگیگی و هشت‌گیگی و دوازده‌گیگی) و این تفاوت قیمتش را بین ۱۴ میلیون ۷۰۰ تا ۱۵ میلیون ۷۰۰ تغییر می‌دهد. مقدار حافظه‌ی این لپ‌تاپ در وب‌گاه‌های ایرانی ۵۱۲ گیگابایت از نوع اس‌اس‌دی قید شده‌است؛ اما درواقع حافظه‌ی این لپ‌تاپ ۲۵۶ گیگابایت از نوع اس‌اس‌دی است. درصورتی‌که فروشنده موردنظر شما معتبر باشد، می‌توانید همین لپ‌تاپ با حافظه‌ی ۵۱۲ گیگابایتی را تهیه کنید (ترجیحاً با رَمِ ۸ یا ۱۲).
۲. لپ‌تاپِ لنووو V15-SB: پردازنده‌ی خوب و جِرم نسبتاً سبک (۱.۷ کیلوگرم) و نمایش‌گر خوب و باکیفیت به‌نسبت قیمتش. ۸ گیگابایت رَم دارد و حافظه‌اش ترکیبی است؛ یعنی یک ترابایت حافظه‌ی معمولیِ اچ‌دی‌دی برای ذخیره‌ی اطلاعات دارد و ۲۵۶ گیگابایت هم حافظه‌ی اس‌اس‌دی برای نصب ویندوز و نرم‌افزارها دارد. قیمت این لپ‌تاپ هم کمی بیش‌تر از ۱۵ میلیون تومان است.
۳. لپ‌تاپِ ایسوس VivoBook R565E: مشخصات این لپ‌تاپ هم در وب‌گاه‌های ایرانی بدین‌صورت قید شده‌است: پردازنده‌ی core i3 مال شرکتِ اینتل از نسل یازدهم و رمِ هشت‌گیگی و حافظه‌ی اس‌اس‌دیِ ۵۱۲گیگابایتی و نمایش‌گر فول‌اچ‌دی. درصورتی‌که این لپ‌تاپ را با همین مشخصات و ضمانت معتبر با حدود قیمتی ۱۵ تا ۱۶ میلیون یافتید، حتماً می‌ارزد و خریدنش را توصیه می‌کنم.
۴. لپ‌تاپِ لنووو IdeaPad 3-ED: پردازنده‌ی خوب (شرکت AMD) و ۱۲ گیگابایت رَم و ۱ ترابایت حافظه‌ی HDD با ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی SSD و نمایش‌گر فول‌اچ‌دیِ خوب. قیمت این لپ‌تاپ اندکی کم‌تر از ۱۵ میلیون تومان است.
▪️اگر پرسش احتمالی دیگری داشتید یا راهنمایی بیش‌تری خواستید لطفاً به نشانی من @Sapereaude0 پیام بفرستید.
#خرید_لپ‌تاپ
#راهنما
@ELECOMP_01
✍️ نویسنده: @Sapereaude0
در بازه‌ی قیمتی ۱۵ میلیونْ لپ‌تاپ‌های گوناگونی می‌شود خرید. پیش‌تر هم توضیح داده بودم که امروزه دیگر ارزش ندارد که لپ‌تاپ‌های با حافظه‌ی داخلیِ HDD بخریم و بهتر است که حتماً لپ‌تاپی بگیریم که حافظه‌ی SSD (هم) داشته باشد (یادداشتِ «ارتقای لپ‌تاپ‌های قدیمی»؛ یادداشتِ «مزایای حافظه‌های SDD»؛ یادداشتِ «مقایسه‌ی حافظه‌ی SSD با HDD»). اگر بخواهیم داشتنِ حافظه‌ی SSD را مبنا قرار دهیم، گزینه‌هامان محدودتر خواهد شد. ازاین‌رو من لپ‌تاپ‌های زیر را برای کسانی که بودجه‌شان ۱۵ میلیون است پیش‌نهاد می‌کنم:
۱. لپ‌تاپ لنووو ThinkBook 15-FB: پردازنده‌ی خوب و جِرم نسبتاً سبک (۱.۷ کیلوگرم) و نمایش‌گر خوب و باکیفیت به‌نسبت قیمتش. حافظه‌ی اس‌اس‌دیِ باکیفیت و بسیار سریع. این مدل لپ‌تاپ سه زیرمدلِ دیگر دارد که فقط مقدار رَمِ آن فرق دارد (رمِ چهارگیگی و هشت‌گیگی و دوازده‌گیگی) و این تفاوت قیمتش را بین ۱۴ میلیون ۷۰۰ تا ۱۵ میلیون ۷۰۰ تغییر می‌دهد. مقدار حافظه‌ی این لپ‌تاپ در وب‌گاه‌های ایرانی ۵۱۲ گیگابایت از نوع اس‌اس‌دی قید شده‌است؛ اما درواقع حافظه‌ی این لپ‌تاپ ۲۵۶ گیگابایت از نوع اس‌اس‌دی است. درصورتی‌که فروشنده موردنظر شما معتبر باشد، می‌توانید همین لپ‌تاپ با حافظه‌ی ۵۱۲ گیگابایتی را تهیه کنید (ترجیحاً با رَمِ ۸ یا ۱۲).
۲. لپ‌تاپِ لنووو V15-SB: پردازنده‌ی خوب و جِرم نسبتاً سبک (۱.۷ کیلوگرم) و نمایش‌گر خوب و باکیفیت به‌نسبت قیمتش. ۸ گیگابایت رَم دارد و حافظه‌اش ترکیبی است؛ یعنی یک ترابایت حافظه‌ی معمولیِ اچ‌دی‌دی برای ذخیره‌ی اطلاعات دارد و ۲۵۶ گیگابایت هم حافظه‌ی اس‌اس‌دی برای نصب ویندوز و نرم‌افزارها دارد. قیمت این لپ‌تاپ هم کمی بیش‌تر از ۱۵ میلیون تومان است.
۳. لپ‌تاپِ ایسوس VivoBook R565E: مشخصات این لپ‌تاپ هم در وب‌گاه‌های ایرانی بدین‌صورت قید شده‌است: پردازنده‌ی core i3 مال شرکتِ اینتل از نسل یازدهم و رمِ هشت‌گیگی و حافظه‌ی اس‌اس‌دیِ ۵۱۲گیگابایتی و نمایش‌گر فول‌اچ‌دی. درصورتی‌که این لپ‌تاپ را با همین مشخصات و ضمانت معتبر با حدود قیمتی ۱۵ تا ۱۶ میلیون یافتید، حتماً می‌ارزد و خریدنش را توصیه می‌کنم.
۴. لپ‌تاپِ لنووو IdeaPad 3-ED: پردازنده‌ی خوب (شرکت AMD) و ۱۲ گیگابایت رَم و ۱ ترابایت حافظه‌ی HDD با ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی SSD و نمایش‌گر فول‌اچ‌دیِ خوب. قیمت این لپ‌تاپ اندکی کم‌تر از ۱۵ میلیون تومان است.
▪️اگر پرسش احتمالی دیگری داشتید یا راهنمایی بیش‌تری خواستید لطفاً به نشانی من @Sapereaude0 پیام بفرستید.
#خرید_لپ‌تاپ
#راهنما
@ELECOMP_01
🔴 هشدار! دوستان عزیزم! این روزها که با اعتراضات و ناآرامی‌های گوناگون در سطح ایران روبه‌رو هستیم، متأسفانه شاهد شمار فراوانی خبر دروغ و جعلی در حوزه‌ی فناوری هستم که امنیت نرم‌افزاری ایرانیان را به‌شدت در خطر قرار داده‌است. لطفاً با هر سمت‌وسوی سیاسی که دارید، در این حوزهْ هیجانی رفتار نکنید و به نکته‌های زیر توجه بفرمایید و اگر ممکن است این یادداشت را برای دیگران هم بازفرست کنید:
۱. تقریباً تمام خبرهای مربوط به گروه هکریِ انانیموس جعلی و فریب است. یعنی در واقعیت ما گروهی به‌نام انانیموس داریم؛ اما این‌هایی که ادعا دارند که آن گروه هستند، نیستند. یعنی من‌وشما هم می‌توانیم ادعا کنیم که انانیموس هستیم و با ساخت یک حساب و تهییج و خبرسازی و اصطلاحات رایانه‌ای و نرم‌افزاری، از تنفر و خشم موجود استفاده کرده و شمار زیادی را همراه خود کنیم و فریب‌شان دهیم. بیش‌ترِ چیزهایی که از این گروه به‌عنوان هکِ نهادها و وب‌گاه‌های حاکمیت ایران منتشر می‌شود از نوع حمله‌ی DDos است که من‌وشما هم می‌توانیم انجامش دهیم (درباره‌ی چیستی این حمله این یادداشت را بخوانید). اخیراً هم خبری منتشر شده که این گروهْ وب‌گاه «مجلس شورای اسلامی» را هک کرده‌است! اما این خبر دروغ است و درواقع چیزی جز همان اطلاعات منتشرشده‌ی دیوان محاسبات کشور و در زمان آغاز دوره‌ی یازدهم مجلس در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نبوده‌است! این‌ها، اطلاعاتی که در سطح اینترنت هست و مردم از آن بی‌خبرند را برمی‌دارند و با چسباندن لوگو به آن، آن را به‌عنوان هکِ نهادهای جمهوری اسلامی منتشر می‌کنند و برای بسیاری بر سر یک چیز بیهوده مشکل امنیتی ایجاد می‌کنند. در نمونه‌ای دیگر، این گروه جعلی با CMD در ویندوز (درباره‌ی چیستیِ CMD این یادداشتم را بخوانید) تصاویری را ساخته و ادعا کرده که بانک ملی ایران را هک کرده‌است! سامانه‌ی بانکی ایران آن‌قدر هم بی‌دروپیکر نیست که هر کس از راه رسید بتواند آن را هک کند، که اگر چنین بود قطعاً نخستین کاری که می‌کردند پول من‌وشما را در بانک بالا می‌کشیدند، نه‌این‌که در راه آزادیِ ما قدم بردارند! دقت داشته باشید که «نشت اطلاعات» با «هک» فرق می‌کند. اگر جایی خبری مبنی بر درز مشخصات حساب‌ها و افراد و اطلاعات شخصی‌شان دیدید، بدانید که این نشت اطلاعات است و یک کارمند ساده‌ی بانک هم می‌تواند آن را به بیرون بدهد و بعد یک عده آن را در اینترنت بارگذاری کرده و بگویند ای مردم آزادی‌خواه ایران چه نشسته‌اید بیایید که ما بانک ملی جمهوری اسلامی را هک کرده‌ایم و بریزید در خیابان که بهار آزادی نزدیک است!
۲. مورد دیگر بحث استارلینک و توییت‌های ایلان ماسک است. یک وب‌گاهی هم درآمده و ادعا کرده که اتصال‌های فعال استارلینک را نشان می‌دهد. این کارها مقدمه‌ای است برای نفوذ انواع بدافزارها و تروجان‌ها به گوشی‌ها و رایانه‌های من‌وشما. فعلاً در ایران به‌هیچ‌روی نمی‌توان با نصب یک برنامک به استارلینک متصل شد. هر کس و هر جایی که چنین ادعایی کرد دروغ می‌گوید و همه‌ی برنامک‌هایی که با این عنوان وجود دارند، بدافزار هستند. شما برای استفاده از اینترنتِ استارلینکْ دست‌ِکم به یک گیرنده‌ی ۵۵۰دلاری نیاز دارید که نه این گیرنده‌ها در ایران موجود است و نه بیش‌ترِ مردم توان خریدش را دارند و نه زیرساختش در ایران وجود دارد. دوستان، اگر مبارزید و آزادی می‌خواهید، روی آب رؤیاپردازی نکنید! واقع‌نگر باشید. از خارجی‌جماعت چیزی به ایرانی‌جماعت نخواهد رسید که اگر قرار بود برسد، ما تحت شدیدترین تحریم‌های نرم‌افزاری و دارویی و فناوری و مانند این‌ها نمی‌بودیم.
۳. تنها منبع امن برای نصب یک برنامک در گوشی، «گوگل‌پلی‌استور / اپ‌استور» و «وب‌گاه سازنده‌ی همان برنامک» است. این روزها گوگل‌پلی هم مسدود است و این باعث شده که کاربران از منابع دیگری اقدام به نصب وی‌پی‌ان و فیلترشکن بکنند و این بی‌توجهی بسیاری از گوشی‌ها را دچار آلودگی نرم‌افزاری کرده‌است. اگر می‌خواهید یک برنامک را از یک شخص مطمئن بگیرید و نصب کنید، فقط درصورتی این کار را بکنید که مطمئن باشید آن شخصْ خودش آن برنامک را از گوگل‌پلی / اپ‌استور یا وب‌گاه سازنده گرفته باشد؛ وگرنه نصب آن برنامک می‌تواند بسیار خطرناک باشد. مواردی از این دست این روزها خیلی زیادند. من فعلاً به ذکر همین‌ها بسنده می‌کنم.
#امنیت
@ELECOMP_01
🔴 هشدار! دوستان عزیزم! این روزها که با اعتراضات و ناآرامی‌های گوناگون در سطح ایران روبه‌رو هستیم، متأسفانه شاهد شمار فراوانی خبر دروغ و جعلی در حوزه‌ی فناوری هستم که امنیت نرم‌افزاری ایرانیان را به‌شدت در خطر قرار داده‌است. لطفاً با هر سمت‌وسوی سیاسی که دارید، در این حوزهْ هیجانی رفتار نکنید و به نکته‌های زیر توجه بفرمایید و اگر ممکن است این یادداشت را برای دیگران هم بازفرست کنید:
۱. تقریباً تمام خبرهای مربوط به گروه هکریِ انانیموس جعلی و فریب است. یعنی در واقعیت ما گروهی به‌نام انانیموس داریم؛ اما این‌هایی که ادعا دارند که آن گروه هستند، نیستند. یعنی من‌وشما هم می‌توانیم ادعا کنیم که انانیموس هستیم و با ساخت یک حساب و تهییج و خبرسازی و اصطلاحات رایانه‌ای و نرم‌افزاری، از تنفر و خشم موجود استفاده کرده و شمار زیادی را همراه خود کنیم و فریب‌شان دهیم. بیش‌ترِ چیزهایی که از این گروه به‌عنوان هکِ نهادها و وب‌گاه‌های حاکمیت ایران منتشر می‌شود از نوع حمله‌ی DDos است که من‌وشما هم می‌توانیم انجامش دهیم (درباره‌ی چیستی این حمله این یادداشت را بخوانید). اخیراً هم خبری منتشر شده که این گروهْ وب‌گاه «مجلس شورای اسلامی» را هک کرده‌است! اما این خبر دروغ است و درواقع چیزی جز همان اطلاعات منتشرشده‌ی دیوان محاسبات کشور و در زمان آغاز دوره‌ی یازدهم مجلس در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نبوده‌است! این‌ها، اطلاعاتی که در سطح اینترنت هست و مردم از آن بی‌خبرند را برمی‌دارند و با چسباندن لوگو به آن، آن را به‌عنوان هکِ نهادهای جمهوری اسلامی منتشر می‌کنند و برای بسیاری بر سر یک چیز بیهوده مشکل امنیتی ایجاد می‌کنند. در نمونه‌ای دیگر، این گروه جعلی با CMD در ویندوز (درباره‌ی چیستیِ CMD این یادداشتم را بخوانید) تصاویری را ساخته و ادعا کرده که بانک ملی ایران را هک کرده‌است! سامانه‌ی بانکی ایران آن‌قدر هم بی‌دروپیکر نیست که هر کس از راه رسید بتواند آن را هک کند، که اگر چنین بود قطعاً نخستین کاری که می‌کردند پول من‌وشما را در بانک بالا می‌کشیدند، نه‌این‌که در راه آزادیِ ما قدم بردارند! دقت داشته باشید که «نشت اطلاعات» با «هک» فرق می‌کند. اگر جایی خبری مبنی بر درز مشخصات حساب‌ها و افراد و اطلاعات شخصی‌شان دیدید، بدانید که این نشت اطلاعات است و یک کارمند ساده‌ی بانک هم می‌تواند آن را به بیرون بدهد و بعد یک عده آن را در اینترنت بارگذاری کرده و بگویند ای مردم آزادی‌خواه ایران چه نشسته‌اید بیایید که ما بانک ملی جمهوری اسلامی را هک کرده‌ایم و بریزید در خیابان که بهار آزادی نزدیک است!
۲. مورد دیگر بحث استارلینک و توییت‌های ایلان ماسک است. یک وب‌گاهی هم درآمده و ادعا کرده که اتصال‌های فعال استارلینک را نشان می‌دهد. این کارها مقدمه‌ای است برای نفوذ انواع بدافزارها و تروجان‌ها به گوشی‌ها و رایانه‌های من‌وشما. فعلاً در ایران به‌هیچ‌روی نمی‌توان با نصب یک برنامک به استارلینک متصل شد. هر کس و هر جایی که چنین ادعایی کرد دروغ می‌گوید و همه‌ی برنامک‌هایی که با این عنوان وجود دارند، بدافزار هستند. شما برای استفاده از اینترنتِ استارلینکْ دست‌ِکم به یک گیرنده‌ی ۵۵۰دلاری نیاز دارید که نه این گیرنده‌ها در ایران موجود است و نه بیش‌ترِ مردم توان خریدش را دارند و نه زیرساختش در ایران وجود دارد. دوستان، اگر مبارزید و آزادی می‌خواهید، روی آب رؤیاپردازی نکنید! واقع‌نگر باشید. از خارجی‌جماعت چیزی به ایرانی‌جماعت نخواهد رسید که اگر قرار بود برسد، ما تحت شدیدترین تحریم‌های نرم‌افزاری و دارویی و فناوری و مانند این‌ها نمی‌بودیم.
۳. تنها منبع امن برای نصب یک برنامک در گوشی، «گوگل‌پلی‌استور / اپ‌استور» و «وب‌گاه سازنده‌ی همان برنامک» است. این روزها گوگل‌پلی هم مسدود است و این باعث شده که کاربران از منابع دیگری اقدام به نصب وی‌پی‌ان و فیلترشکن بکنند و این بی‌توجهی بسیاری از گوشی‌ها را دچار آلودگی نرم‌افزاری کرده‌است. اگر می‌خواهید یک برنامک را از یک شخص مطمئن بگیرید و نصب کنید، فقط درصورتی این کار را بکنید که مطمئن باشید آن شخصْ خودش آن برنامک را از گوگل‌پلی / اپ‌استور یا وب‌گاه سازنده گرفته باشد؛ وگرنه نصب آن برنامک می‌تواند بسیار خطرناک باشد. مواردی از این دست این روزها خیلی زیادند. من فعلاً به ذکر همین‌ها بسنده می‌کنم.
#امنیت
@ELECOMP_01
این روزها شاهد مسدودسازی گسترده و اختلال فراوان در اینترنت هستیم. وصل شدن به اینترنت جهانی و استفاده از آن، حتی با وی‌پی‌ان و فیلترشکن هم با مشکلات فراوانی مواجه شده‌است و پیداست که «صیانت»گران درحال آزمایش و برررسی این مقوله و ارزیابی امکان فنی این ماجرا هستند. مهم‌ترین مسدودسازی این روزها، بستنِ اینستاگرام و واتس‌اپ است. اینستاگرام محل ارتزاق بسیاری از ایرانیان است. پیش‌تر هم تلگرام چنین نقشی را داشت که آن را هم بستند. با بسته شدنِ اینستاگرام بسیاری از کسانی که در آن صفحه‌ی کاری دارند، به‌دنبال فیلترشکن و وی‌پی‌ان خواهند گشت و قاعدتاً همه‌شان نتیجه‌ی مطلوب نمی‌گیرند و بسیاری دیگر از ایرانیان به برنامک‌های آلوده دچار خواهند شد. نکته‌ی مهمی که می‌خواهم بگویم این است که اگر قرار باشد همه‌ی این شبکه‌ها مسدود باشد قطعاً بهتر است که همه‌مان از تلگرام استفاده کنیم. پیش‌تر این را در مقایسه با برنامکِ سیگنال هم گفته بودم. شخصاً بعید می‌دانم که اینستاگرام مسدودیتش برداشته شود (واتس‌اپ شاید بشود؛ اما اهمیت چندانی ندارد). در شرایطی که همه‌ی این‌ها مسدود باشد، تلگرامْ سرعت بیش‌تری دارد. ضمن این‌که تلگرام قابلیت استفاده از «پروکسی» را دارد و این به ما این امکان را می‌دهد که ارتباط‌های شخصی و کاری خود را هم‌چنان در تلگرام به‌پیش برده و مدیریت کنیم. این شرایط، بار دیگر شکنندگی و کندی و ضعف دیگر برنامک‌ها و شبکه‌ها و توان‌مندی بسیار تلگرام را ثابت کرد.
#تلگرام
#فیلتر
@ELECOMP_01
این روزها شاهد مسدودسازی گسترده و اختلال فراوان در اینترنت هستیم. وصل شدن به اینترنت جهانی و استفاده از آن، حتی با وی‌پی‌ان و فیلترشکن هم با مشکلات فراوانی مواجه شده‌است و پیداست که «صیانت»گران درحال آزمایش و برررسی این مقوله و ارزیابی امکان فنی این ماجرا هستند. مهم‌ترین مسدودسازی این روزها، بستنِ اینستاگرام و واتس‌اپ است. اینستاگرام محل ارتزاق بسیاری از ایرانیان است. پیش‌تر هم تلگرام چنین نقشی را داشت که آن را هم بستند. با بسته شدنِ اینستاگرام بسیاری از کسانی که در آن صفحه‌ی کاری دارند، به‌دنبال فیلترشکن و وی‌پی‌ان خواهند گشت و قاعدتاً همه‌شان نتیجه‌ی مطلوب نمی‌گیرند و بسیاری دیگر از ایرانیان به برنامک‌های آلوده دچار خواهند شد. نکته‌ی مهمی که می‌خواهم بگویم این است که اگر قرار باشد همه‌ی این شبکه‌ها مسدود باشد قطعاً بهتر است که همه‌مان از تلگرام استفاده کنیم. پیش‌تر این را در مقایسه با برنامکِ سیگنال هم گفته بودم. شخصاً بعید می‌دانم که اینستاگرام مسدودیتش برداشته شود (واتس‌اپ شاید بشود؛ اما اهمیت چندانی ندارد). در شرایطی که همه‌ی این‌ها مسدود باشد، تلگرامْ سرعت بیش‌تری دارد. ضمن این‌که تلگرام قابلیت استفاده از «پروکسی» را دارد و این به ما این امکان را می‌دهد که ارتباط‌های شخصی و کاری خود را هم‌چنان در تلگرام به‌پیش برده و مدیریت کنیم. این شرایط، بار دیگر شکنندگی و کندی و ضعف دیگر برنامک‌ها و شبکه‌ها و توان‌مندی بسیار تلگرام را ثابت کرد.
#تلگرام
#فیلتر
@ELECOMP_01
نکته‌ی ساده و مهم: درصورتی‌که برای اتصال به تلگرام از پروکسی استفاده می‌کنید، از فهرست پروکسی‌های فعالی که دارید (سبزرنگ‌ها) آن پروکسی‌ای را برای وصل شدن برگزینید که پینگِ کم‌تری دارد. حالْ پینگ چیست؟ به‌زبان ساده، پینگ مجموع فاصله‌ی زمانی اِعمال یک دستور از مبدأ + دریافت دستور در مقصد + فرستادن نتیجه به مبدأ است. هر عملی که ما در فضای اینترنت انجام می‌دهیم، یک دستور است؛ مانند یک کلیک یا پخش یک آهنگ یا گشودن یک وب‌گاه و مانند این‌ها. این دستور باید به رایانه‌ی مقصد (سروِر) فرستاده شود و کار موردنظر ما انجام گیرد و نتیجه دوباره به دست‌گاه ما فرستاده شود تا فرضاً ما باز شدن یک عکس یا وب‌گاه را ببینیم. پس، هرچه این فاصله‌ی زمانی طی‌شده کم‌تر باشد، ما زمان کم‌تری را به‌انتظار دریافت نتیجه خواهیم ماند. مجموع این زمان را با «پینگ» نشان می‌دهند و هرچه پینگ عدد کم‌تری باشد، یعنی شما با سرور سریع‌تری مواجه هستید. پینگ به عوامل زیادی بستگی دارد. در آینده توضیحات بیش‌تری درباره‌اش خواهم داد. فعلاً تنها چیزی که لازم است بدانید این است که پروکسی با پینگ کم‌تر، یعنی پروکسی سریع‌تر.
#پینگ
@ELECOMP_01
#پینگ
@ELECOMP_01
یادداشتی که سه‌شنبه (۵ مهر ۱۴۰۱) نوشته بودم، بیش‌از ۷۰۰۰ بازدید خورد و تا امروز ۱۳۸ بار برای دیگران فرستاده شده‌است. از این ۱۳۸ بازفرست، ۸ موردش بازفرست در کانال‌ها و بقیه بازفرست به صفحه‌های شخصی بوده‌است. ازاین‌رو، چند دَه دوست عزیز به صفحه‌ی «فناوری به‌زبانِ ساده» پیوسته‌اند که به همه‌ی این دوستان خوش‌آمد گفته و از تمام کسانی که یادداشتم را بازفرست کرده‌اند هم سپاس‌گزارم. این روزها می‌کوشم تا با هشدارهای امنیتی از آلوده شدن دست‌گاه‌های دیگران پیش‌گیری کنم. مسدودسازی و فیلترینگ باعث می‌شود که کاربران برای رفع مسدودیت به هر راهی دست بیازند و به همین دلیل حجم ناامن‌سازی دست‌گاه‌ها هم چند برابر می‌شود. ایران تا پیش‌از این ماجراها هم آلوده‌ترین کشور جهان ازلحاظ آلودگی به بدافزار بوده‌است و این روزها هم قطعاً بر حجم این آلودگی‌ها افزوده شده‌است. شخصاً استفاده نکردن از اینترنت را بر استفاده‌ی ناامن از اینترنت ترجیح می‌دهم. بسیاری از وی‌پی‌ان‌هایی که بر سر راه ما قرار می‌گیرند، ناامن و بدافزارند. این روزها مشکل از این وی‌پی‌ان و آن فیلترشکن نیست؛ بلکه مشکل از اختلال عمدی در بستر اینترنت ایران است.
@ELECOMP_01
@ELECOMP_01
📋 تفاوت پهنای باند (Bandwidth) با سرعت اینترنت (Speed) چیست؟
✍ نویسنده: @Sapereaude0
احتمالاً همه‌ی شما دو اصطلاح «پهنای باند» و «سرعت اینترنت» را شنیده‌اید. همان‌طور که می‌دانید واحد انتقال داده در رایانه و اینترنت «بیت» (bit) است. هر ۸ بیت هم می‌شود یک «بایت» (Byte) (یادداشتِ واحدهای حافظه و حجم در رایانه). اصطلاح پهنای باند درواقع به ظرفیت انتقالِ بین دو دست‌گاه اشاره دارد؛ اما سرعتِ اینترنتْ نشان‌دهنده‌ی تعداد داده‌هایی است که دست‌گاه شما اجازه‌ی دریافتش را دارد. تصور کنید که ما ۱۰۰۰ خودرو داریم و یک جاده با پهنای ۵ متر. در این جاده حداکثر دو خودرو درکنار هم با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌توانند حرکت کنند. این محدودیت به‌دلیل پهنای کم جاده و وجود سرعت‌گیر و کیفیت آسفالت است. سرعتی که این تعداد خودرو می‌توانند در این جاده عبور کنند، می‌شود سرعت اینترنت شما؛ اما اگر مثلاً پهنای جاده‌ها بشود ۱۰ متر و یک جاده بشود سه جاده، آن‌گاه چهار خودرو در هر جاده با همان سرعت می‌توانند درکنار هم حرکت کنند. یعنی هم‌چنان سرعت خودروِ شما ثابت است؛ اما ظرفیت عبوری خودروها افزایش یافته‌است. درواقع پهنای باند به ظرفیت و کیفیت اینترنت شما ارتباط دارد و سرعت اینترنت به مقدار داده‌ای که شخص شما اجازه دارد در این بستر منتقل کند اشاره دارد. در مثالی دیگر، پهنای باند را می‌توان با آب جاری‌شده از یک لوله سنجید. شما از یک لوله‌ی ده‌سانتی، که فرضاً می‌توان ۵۰ قطره بر ثانیه از آن آب دریافت کرد، یک بار ممکن است ده قطره بر ثانیه آب دریافت کنید و یک بار ممکن است ۲۰ قطره بر ثانیه. این‌ها سرعت است و آن بیشینه‌ظرفیت (۵۰ قطره بر ثانیه)، پهنای باند. حالا اگر این لوله‌ها ده تا شود، لزوماً بدین‌معنا نیست که سرعت اینترنت شما افزایش یافته‌است؛ بلکه بدین‌معناست که یعنی کاربران بیش‌تری با همین میزان سرعت، می‌توانند خدمات اینترنتی دریافت کنند. پهنای باند معمولاً با یکاهای بزرگ‌تری چون Mbps (مگابیت بر ثانیه) و Gbps (گیگابیت بر ثانیه) و Tbps (ترابیت بر ثانیه) نشان داده می‌شود. سرعت بارگیری (Download) هم همان میزان انتقال سریعِ داده از اینترنت به دست‌گاه شما است. سرعت بارگیریِ شما تعیین می‌کند که مثلاً فیلم‌ها یا موسیقی‌های شما با چه سرعتی در رایانه بارگیری می‌شود. سرعت، هرگز نمی‌تواند بیش‌تر از پهنای باند باشد. گاهی به سرعت، نرخ داده (Data Rate) و نرخ بیت (Bit Rate) نیز گفته می‌شود. پس پهنای باند مقدار داده‌ای است که در هر ثانیه می‌شود دریافت کرد، درحالی‌که سرعتْ این است که این داده‌ها را با چه سرعتی می‌توان دریافت کرد. توجه داشته باشید که پهنای باندِ بیش‌تر لزوماً به‌‌معنی سرعتِ بیش‌تر نیست! درواقع، هرچه ما پهنای باند بیش‌تری داشته باشیم، یعنی به‌‌طور هم‌زمان می‌توانیم داده‌های بیش‌تری را درکنار یک‌دیگر از طریق شبکه از یک سامانه به سامانه‌ی دیگری انتقال دهیم. فرضاً اگر خط شما دارای پهنای باند ۸۰ مگابیت بر ثانیه باشد (یعنی در هر ثانیه می‌تواند ۸۰ مگابیت یا ۱۰ مگابایت بر ثانیه - ۸۰ تقسیم بر ۸ - داده را انتقال دهد)، این احتمال هست که نرم‌افزارِ بارگیری شما (مثلاً IDM) عدد ۵ مگابایت بر ثانیه را به شما نشان دهد که در چنین شرایطی سرعت واقعی شما ۵ مگابایت بر ثانیه در پهنای باندِ ۸۰مگابیتی (۱۰مگابایتی) است. این بدان معنا است که سرعت اینترنت شما می‌تواند هر عددی در بازه‌ی ۰ تا ۸۰ مگابیت بر ثانیه باشد و الزاماً برابر با بیشینه‌مقدارِ پهنای باند نیست؛ چرا که ممکن است زمان پاسخ‌گوییِ (Response Time) سروِری که از آن قرار است چیزی را بارگیری کنید زیاد نباشد. این تفاوتِ سرعتِ واقعیِ اینترنت و پهنای باند می‌تواند علت‌هایی چون علت‌های نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری داشته باشد که از آن جمله می‌توان به نوع پروتکلِ استفاده‌شده و توانایی و کیفیت تجهیزات مورداستفاده و فاصله‌ی کاربر از مرکز مخابراتی و شمارِ مشترکانِ شرکت یا اپراتور ارائه‌دهنده‌ی خدمات اینترنتی و حتی نوع پروتکل‌های مورداستفاده برای دسترسی به اینترنت در سطح کشور باشد. مثلاً اگر یک مرکز خدمات‌دهی اینترنتی، بسته‌ای با پهنای‌باند مثلاً ۳۲ مگابیت بر ثانیه (۴ مگابایت بر ثانیه) ارائه دهد، این بدان معنا نیست که شما سرعت بارگیری‌تان برابر با ۴ مگابایت بر ثانیه خواهد بود. میزان ترافیک یا شلوغی شبکه هم به مقدار اشتراک‌گذاری پهنای باند با مشترکان دارد؛ یعنی هرچه تعداد مشترکان بیش‌تر باشد، سرعت اینترنت هم محدودتر خواهد بود. یعنی فرضاً مشترکان ایرانسل در گیلان با پهنای باند ۳۲۰ مگابیت بر ثانیه، سرعت بیش‌تری از مشترکان ایرانسل در تهران، به‌دلیل جمعیت بیش‌تر، با همین ظرفیت پهنای باند دریافت خواهند کرد (با فرض استفاده از گوشی و نرم‌افزار و بارگیری از سروِرِ یک‌سان).
#پهنای_باند
#سرعت_اینترنت
@ELECOMP_01
✍ نویسنده: @Sapereaude0
احتمالاً همه‌ی شما دو اصطلاح «پهنای باند» و «سرعت اینترنت» را شنیده‌اید. همان‌طور که می‌دانید واحد انتقال داده در رایانه و اینترنت «بیت» (bit) است. هر ۸ بیت هم می‌شود یک «بایت» (Byte) (یادداشتِ واحدهای حافظه و حجم در رایانه). اصطلاح پهنای باند درواقع به ظرفیت انتقالِ بین دو دست‌گاه اشاره دارد؛ اما سرعتِ اینترنتْ نشان‌دهنده‌ی تعداد داده‌هایی است که دست‌گاه شما اجازه‌ی دریافتش را دارد. تصور کنید که ما ۱۰۰۰ خودرو داریم و یک جاده با پهنای ۵ متر. در این جاده حداکثر دو خودرو درکنار هم با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌توانند حرکت کنند. این محدودیت به‌دلیل پهنای کم جاده و وجود سرعت‌گیر و کیفیت آسفالت است. سرعتی که این تعداد خودرو می‌توانند در این جاده عبور کنند، می‌شود سرعت اینترنت شما؛ اما اگر مثلاً پهنای جاده‌ها بشود ۱۰ متر و یک جاده بشود سه جاده، آن‌گاه چهار خودرو در هر جاده با همان سرعت می‌توانند درکنار هم حرکت کنند. یعنی هم‌چنان سرعت خودروِ شما ثابت است؛ اما ظرفیت عبوری خودروها افزایش یافته‌است. درواقع پهنای باند به ظرفیت و کیفیت اینترنت شما ارتباط دارد و سرعت اینترنت به مقدار داده‌ای که شخص شما اجازه دارد در این بستر منتقل کند اشاره دارد. در مثالی دیگر، پهنای باند را می‌توان با آب جاری‌شده از یک لوله سنجید. شما از یک لوله‌ی ده‌سانتی، که فرضاً می‌توان ۵۰ قطره بر ثانیه از آن آب دریافت کرد، یک بار ممکن است ده قطره بر ثانیه آب دریافت کنید و یک بار ممکن است ۲۰ قطره بر ثانیه. این‌ها سرعت است و آن بیشینه‌ظرفیت (۵۰ قطره بر ثانیه)، پهنای باند. حالا اگر این لوله‌ها ده تا شود، لزوماً بدین‌معنا نیست که سرعت اینترنت شما افزایش یافته‌است؛ بلکه بدین‌معناست که یعنی کاربران بیش‌تری با همین میزان سرعت، می‌توانند خدمات اینترنتی دریافت کنند. پهنای باند معمولاً با یکاهای بزرگ‌تری چون Mbps (مگابیت بر ثانیه) و Gbps (گیگابیت بر ثانیه) و Tbps (ترابیت بر ثانیه) نشان داده می‌شود. سرعت بارگیری (Download) هم همان میزان انتقال سریعِ داده از اینترنت به دست‌گاه شما است. سرعت بارگیریِ شما تعیین می‌کند که مثلاً فیلم‌ها یا موسیقی‌های شما با چه سرعتی در رایانه بارگیری می‌شود. سرعت، هرگز نمی‌تواند بیش‌تر از پهنای باند باشد. گاهی به سرعت، نرخ داده (Data Rate) و نرخ بیت (Bit Rate) نیز گفته می‌شود. پس پهنای باند مقدار داده‌ای است که در هر ثانیه می‌شود دریافت کرد، درحالی‌که سرعتْ این است که این داده‌ها را با چه سرعتی می‌توان دریافت کرد. توجه داشته باشید که پهنای باندِ بیش‌تر لزوماً به‌‌معنی سرعتِ بیش‌تر نیست! درواقع، هرچه ما پهنای باند بیش‌تری داشته باشیم، یعنی به‌‌طور هم‌زمان می‌توانیم داده‌های بیش‌تری را درکنار یک‌دیگر از طریق شبکه از یک سامانه به سامانه‌ی دیگری انتقال دهیم. فرضاً اگر خط شما دارای پهنای باند ۸۰ مگابیت بر ثانیه باشد (یعنی در هر ثانیه می‌تواند ۸۰ مگابیت یا ۱۰ مگابایت بر ثانیه - ۸۰ تقسیم بر ۸ - داده را انتقال دهد)، این احتمال هست که نرم‌افزارِ بارگیری شما (مثلاً IDM) عدد ۵ مگابایت بر ثانیه را به شما نشان دهد که در چنین شرایطی سرعت واقعی شما ۵ مگابایت بر ثانیه در پهنای باندِ ۸۰مگابیتی (۱۰مگابایتی) است. این بدان معنا است که سرعت اینترنت شما می‌تواند هر عددی در بازه‌ی ۰ تا ۸۰ مگابیت بر ثانیه باشد و الزاماً برابر با بیشینه‌مقدارِ پهنای باند نیست؛ چرا که ممکن است زمان پاسخ‌گوییِ (Response Time) سروِری که از آن قرار است چیزی را بارگیری کنید زیاد نباشد. این تفاوتِ سرعتِ واقعیِ اینترنت و پهنای باند می‌تواند علت‌هایی چون علت‌های نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری داشته باشد که از آن جمله می‌توان به نوع پروتکلِ استفاده‌شده و توانایی و کیفیت تجهیزات مورداستفاده و فاصله‌ی کاربر از مرکز مخابراتی و شمارِ مشترکانِ شرکت یا اپراتور ارائه‌دهنده‌ی خدمات اینترنتی و حتی نوع پروتکل‌های مورداستفاده برای دسترسی به اینترنت در سطح کشور باشد. مثلاً اگر یک مرکز خدمات‌دهی اینترنتی، بسته‌ای با پهنای‌باند مثلاً ۳۲ مگابیت بر ثانیه (۴ مگابایت بر ثانیه) ارائه دهد، این بدان معنا نیست که شما سرعت بارگیری‌تان برابر با ۴ مگابایت بر ثانیه خواهد بود. میزان ترافیک یا شلوغی شبکه هم به مقدار اشتراک‌گذاری پهنای باند با مشترکان دارد؛ یعنی هرچه تعداد مشترکان بیش‌تر باشد، سرعت اینترنت هم محدودتر خواهد بود. یعنی فرضاً مشترکان ایرانسل در گیلان با پهنای باند ۳۲۰ مگابیت بر ثانیه، سرعت بیش‌تری از مشترکان ایرانسل در تهران، به‌دلیل جمعیت بیش‌تر، با همین ظرفیت پهنای باند دریافت خواهند کرد (با فرض استفاده از گوشی و نرم‌افزار و بارگیری از سروِرِ یک‌سان).
#پهنای_باند
#سرعت_اینترنت
@ELECOMP_01