دکتر پروانه صفایی مقدم

🍀🍀🍀🍀آنچه که نمی گذارد هر زوجی به خوبی مسائل مربوط به زندگی و ارتباط خود را حل و فصل کنند؛ الگوی ارتباطی ناکارآمدی است که نهایتاً سبب آسیب بیشتر به رابطه و حتی بنیان زندگی مشترکشان می شود.

🍀بدیهی است که رفتارهایی مانند دروغ گفتن و توهین به خانواده همسر و یا زندگی با سبک و سیاق مجردی (و نه قبول مسئولیت در زندگی متأهلی) از جمله مواردی است که زندگی مشترک را به مخاطره می اندازد.

🍀اما پرسشی که مطرح می شود اینست که واکنش شما در این سالها چه بوده که این روند ادامه داشته؟ و اگر پذیرش این شرایط برای شما تا این حد غیرممکن بوده چه دلیلی داشته که ادامه دهید؟ زیرا شرایط نامطلوب به معنای زنگ خطر لزوم تغییر است.

🍀شاید شما درگیر نوعی وابستگی ناسالم هستید که باعث می شود نهایتاً تصمیم درست را به تعویق بیاندازید با اینکه می دانید از چنین ارتباطی برای شما نتیجه ای حاصل نمی شود.

🍀مردی که برای سامان دادن به زندگی با شما تلاشی نمی کند و به قول شما پیشقدم نمی شود علاقه دارید. در حالیکه بعید است علاقه ایشان از روی منطق و براساس تعریف یک عشق و علاقه بالغانه باشد. مردی که به زندگی و همسرش علاقه ای بالغانه داشته باشد عواطف و رفتارهایش را مدیریت خواهد نمود.

🍀بنابراین خوبست که شما به دنبال ریشه های رفتار خودتان و اصلاح تله های شخصیتی خودتان (رهاشدگی، بی ارزشی) باشید نه منتظر یک واکنش درست از سوی ایشان.

🍀همچنین توجه داشته باشید مردی که با همسرش رو راست نیست و هنوز حد و حدود خانواده و همسر را نمی تواند برای خودش مشخص کند، از صلاحیت برای ازدواج برخوردار نیست و به احتمال فراوان وابستگی اش به خانواده به گونه ای است که نمی تواند توجه خود را به طور منطقی متوجه خانواده ای بکند که با ازدواج تشکیل داده.

🍀رفتار ایشان در هنگام اختلافات (همش میذاره میره) مطرح کننده نبود بلوغ های لازم برای ازدواج درخصوص ایشان است. اما پیش قدم شدن همیشگی شما برای آشتی کردن این پیام را به او مخابره می کند که: فقط با من قهر نکن، مرا ترک نکن، هر کاری لازم باشد انجام می دهم تا فقط به من توجه کنی.

🍀به نظر می رسد ایشان از مهرطلبی شما به نفع خودش استفاده می کند و شما نیز به جای رفتار قاطعانه یعنی مشخص کردن تکلیف خودتان، فقط منتظرید ایشان کاری بکند. اگر قرار بود همسرتان اقدامی برای حفظ زندگی تان بکند تا الان کرده بود.

🍀همچنین در نظر داشته باشید که ادامه دادن این روند به صلاح شما نخواهد بود. به جای امید دادن به خود، تکلیف تان را ابتدا با خودتان و سپس با همسرتان مشخص بفرمایید. البته نه به این معنا که حتماً به این زندگی ادامه دهید یا ندهید؛ این تصمیمی است که شما در نهایت خواهید گرفت.

👌حتما برای تصمیم گیری بهتر از روانشناس کمک بگیرین
🍀دكترپروانه صفايى مقدم🍀👇👇متخصص روانشناسی بالینی
عضو سازمان نظام روانشناسی
عضو سازمان علوم شناختی
سخنران برتر سمینارها
02177610857_09122849487
@Drpsmoqadam
www.psmoqadam

61 views15:58