🔷🔸نگرش فکری و سیاسی محمدرضا حکیمی در گفت و گو با احسان شریعتی
🔸علیه قارون های اقتصادی
نمی خواست به یک اندیشمند رسمی و دولتی بدل شود
🔹گفت وگو با احسان شریعتی درباره محمدرضا حکیمی و نگرش فکری و سیاسی و اجتماعی او از چند جهت حائز اهمیت و ضرورت است. نخست باید به خاستگاه فرهنگی مشترک، یعنی خراسان بزرگ اشاره کرد، سرزمینی که در سالهای اخیر به فلسفه ستیزی متهم شده، اما همزمان زادگاه فارابی و ابن سینا و فردوسی و ابوسعید ابوالخیر و عطار و غزالی و مولانا و حاج ملاهادی سبزواری و سید جلال الدین آشتیانی است. تاکید حکیمی بر تفکیک فلسفه از دیانت و عرفان، همزمان با آن تعبیر مشهور علی شریعتی نسبت به فلاسفه، به این اتهام دامن می زند و ضروری می سازد که احسان شریعتی، نه فقط در مقام فرزند هم فکر شریعتی، بلکه به عنوان یک استاد و پژوهشگر فلسفه به این پارادوکس پاسخ دهد.
🔸حکیمی همچنین وصی پدر احسان شریعتی، یعنی مشهورترین روشنفکر معاصر ایرانی است. علی شریعتی(۱۳۱۲-۱۳۵۶) از محمدرضا حکیمی(۱۳۱۴-۱۴۰۰) خواسته بود که آثارش را مورد بازنگری و اصلاح قرار دهد، این خواسته به چه معناست و چرا حکیمی از این کار سر باز زد؟ همچنین نگرش سیاسی و اجتماعی حکیمی چه بود؟ آیا عدالتطلبی حکیمی، ربط و نسبتی با نگرشهای چپ دارد؟ پاسخهای احسان شریعتی در مقام روشنفکری در عرصه عمومی، به این پرسشها نیز خواندنی است.
#محمد_رضا_حکیمی
#گفتگو
✅@Dr_ehsanshariati
📌متن کامل این گفتگو را در وبسایت احسان شریعتی مطالعه فرمایید
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1108
🔸علیه قارون های اقتصادی
نمی خواست به یک اندیشمند رسمی و دولتی بدل شود
🔹گفت وگو با احسان شریعتی درباره محمدرضا حکیمی و نگرش فکری و سیاسی و اجتماعی او از چند جهت حائز اهمیت و ضرورت است. نخست باید به خاستگاه فرهنگی مشترک، یعنی خراسان بزرگ اشاره کرد، سرزمینی که در سالهای اخیر به فلسفه ستیزی متهم شده، اما همزمان زادگاه فارابی و ابن سینا و فردوسی و ابوسعید ابوالخیر و عطار و غزالی و مولانا و حاج ملاهادی سبزواری و سید جلال الدین آشتیانی است. تاکید حکیمی بر تفکیک فلسفه از دیانت و عرفان، همزمان با آن تعبیر مشهور علی شریعتی نسبت به فلاسفه، به این اتهام دامن می زند و ضروری می سازد که احسان شریعتی، نه فقط در مقام فرزند هم فکر شریعتی، بلکه به عنوان یک استاد و پژوهشگر فلسفه به این پارادوکس پاسخ دهد.
🔸حکیمی همچنین وصی پدر احسان شریعتی، یعنی مشهورترین روشنفکر معاصر ایرانی است. علی شریعتی(۱۳۱۲-۱۳۵۶) از محمدرضا حکیمی(۱۳۱۴-۱۴۰۰) خواسته بود که آثارش را مورد بازنگری و اصلاح قرار دهد، این خواسته به چه معناست و چرا حکیمی از این کار سر باز زد؟ همچنین نگرش سیاسی و اجتماعی حکیمی چه بود؟ آیا عدالتطلبی حکیمی، ربط و نسبتی با نگرشهای چپ دارد؟ پاسخهای احسان شریعتی در مقام روشنفکری در عرصه عمومی، به این پرسشها نیز خواندنی است.
#محمد_رضا_حکیمی
#گفتگو
✅@Dr_ehsanshariati
📌متن کامل این گفتگو را در وبسایت احسان شریعتی مطالعه فرمایید
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1108
وب سایت رسمی احسان شریعتی
نگرش فکری و سیاسی محمدرضا حکیمی در گفت و گو با احسان شریعتی
گفت وگو با احسان شریعتی درباره محمدرضا حکیمی و نگرش فکری و سیاسی و اجتماعی او از چند جهت حائز اهمیت و ضرورت است. نخست باید به خاستگاه فرهنگی مشترک، یعنی خراسان.
🔷🔸افغانستان درد مشترک
🔹🔆 چهار محور مطالبات عاجل مطرح شده در کنفرانس موسسه ی فرهنگی «اکنون» ناظر بر موقعیت بحرانی کنونی افغانستان:
1. پشتیبانی از مردم افغانستان با همهی تنوع قومی، دینی، و جنسیتی آن، با گشایش مرزها بر روی پناهندگان و دفاع حقوقی از قربانیان اقتدارگرایی و ارتجاع مذهبی؛
2. نظارت و فشار بر عملکرد گروه طالبان برای بر زمین گذاردن سلاح و پذیرش قانون اساسی، نظام جمهوری، و تشکیل دولت فراگیر یا «همهشمول» همهی اقوام و ملیتها؛
3. مقاومت متشکل مدنی و آمادگی دفاع نظامی از برقراری دولت قانونبنیاد؛
4. مبارزهی فکری و فرهنگی با بنیادگرایی قهقرایی، افراطگرایی ارتجاعی، بویژه از طریق دینپیرایی و اصلاحگری مذهبی؛
***
#سخنرانی
#افغانستان
#درد_مشترک
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📀 فایل کامل این سخنرانی را می توانید از طریق وبسایت احسان شریعتی دریافت کنید.
📌 https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1110
🔹🔆 چهار محور مطالبات عاجل مطرح شده در کنفرانس موسسه ی فرهنگی «اکنون» ناظر بر موقعیت بحرانی کنونی افغانستان:
1. پشتیبانی از مردم افغانستان با همهی تنوع قومی، دینی، و جنسیتی آن، با گشایش مرزها بر روی پناهندگان و دفاع حقوقی از قربانیان اقتدارگرایی و ارتجاع مذهبی؛
2. نظارت و فشار بر عملکرد گروه طالبان برای بر زمین گذاردن سلاح و پذیرش قانون اساسی، نظام جمهوری، و تشکیل دولت فراگیر یا «همهشمول» همهی اقوام و ملیتها؛
3. مقاومت متشکل مدنی و آمادگی دفاع نظامی از برقراری دولت قانونبنیاد؛
4. مبارزهی فکری و فرهنگی با بنیادگرایی قهقرایی، افراطگرایی ارتجاعی، بویژه از طریق دینپیرایی و اصلاحگری مذهبی؛
***
#سخنرانی
#افغانستان
#درد_مشترک
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📀 فایل کامل این سخنرانی را می توانید از طریق وبسایت احسان شریعتی دریافت کنید.
📌 https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1110
وب سایت رسمی احسان شریعتی
افغانستان درد مشترک
چهار محور مطالبات عاجل مطرح شده در کنفرانس موسسه ی فرهنگی «اکنون» ناظر بر موقعیت بحرانی کنونی افغانستان
🔷🔸هوالباقی... از اوییم و بسوی او...
🔸با کمال تآسف خبر یافتیم که جناب شریف عباسپناه، برادر دوست ارجمندمان آقای محمدلطیف، پژوهشگر پیگیر کویریات معلم شریعتی، بر اثر کرونا از میان ما هجرت کردهاند... زندهیاد شریف فقید عمر گرانمایهی خویش را وقف پیمودن راه «آگاهی، آزادی و عدالت» نمود... از درگاه ایزدی آرامش و آمرزش آن شادروان را مسئلت و با عرض تسلیت به برادر عزیزمان محمدلطیف برایشان صبر و سلامت در مسیر استمرار راه آرزو میکنیم ...
احسان شریعتی (از سوی خانواده شریعتی)
#تسلیت
✅@Dr_ehsanshariati
🔸با کمال تآسف خبر یافتیم که جناب شریف عباسپناه، برادر دوست ارجمندمان آقای محمدلطیف، پژوهشگر پیگیر کویریات معلم شریعتی، بر اثر کرونا از میان ما هجرت کردهاند... زندهیاد شریف فقید عمر گرانمایهی خویش را وقف پیمودن راه «آگاهی، آزادی و عدالت» نمود... از درگاه ایزدی آرامش و آمرزش آن شادروان را مسئلت و با عرض تسلیت به برادر عزیزمان محمدلطیف برایشان صبر و سلامت در مسیر استمرار راه آرزو میکنیم ...
احسان شریعتی (از سوی خانواده شریعتی)
#تسلیت
✅@Dr_ehsanshariati
🔷🔸پیام تسلیت جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری به مناسبت فقدان مهندس مجید پیمان
هوالحق
وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُور
🔸 مجید پیمان، انسان پویا و تلاشگر در مسیر حقیقت و رهایی و برادر وفادار و همراه همیشگی دکتر حبیبالله پیمان به دیار حق شتافت. این ضایعه را به جناب آقای دکتر پیمان ، سرکار خانم مینومرتاضی و سرکار خانم عفت فتاحی(همسر ایشان) تسلیت عرض میکنیم.
🔹 مجید پیمان در جستجو و گشودن راههای تعالی و امید، شکیبا و جسور بود و نیز دردمند و فروتن و پیوسته در جبهه مردم ومحرومان؛ بیهیچ ادّعایی و بیهیچ نمایشی از اغراق و جلوهفروشی.
🔸ما بار دیگر درگذشت او را که در عهد وپیمانخویش با خدا و خلق تا به آخر استوار و پایدار ماند، تسلیت میگوییم و از خداوند بزرگ برای خانواده او صبر و شکیبایی و برای وی آرامش ابدی در جوار حق مسالت داریم.
#پیام_تسلیت
✅ @Dr_ehsanshariati
📌اسامی امضا کننده گان این پیام در لینک وبسایت احسان شریعتی قرار گرفته است
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1111
هوالحق
وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُور
🔸 مجید پیمان، انسان پویا و تلاشگر در مسیر حقیقت و رهایی و برادر وفادار و همراه همیشگی دکتر حبیبالله پیمان به دیار حق شتافت. این ضایعه را به جناب آقای دکتر پیمان ، سرکار خانم مینومرتاضی و سرکار خانم عفت فتاحی(همسر ایشان) تسلیت عرض میکنیم.
🔹 مجید پیمان در جستجو و گشودن راههای تعالی و امید، شکیبا و جسور بود و نیز دردمند و فروتن و پیوسته در جبهه مردم ومحرومان؛ بیهیچ ادّعایی و بیهیچ نمایشی از اغراق و جلوهفروشی.
🔸ما بار دیگر درگذشت او را که در عهد وپیمانخویش با خدا و خلق تا به آخر استوار و پایدار ماند، تسلیت میگوییم و از خداوند بزرگ برای خانواده او صبر و شکیبایی و برای وی آرامش ابدی در جوار حق مسالت داریم.
#پیام_تسلیت
✅ @Dr_ehsanshariati
📌اسامی امضا کننده گان این پیام در لینک وبسایت احسان شریعتی قرار گرفته است
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1111
وب سایت رسمی احسان شریعتی
فقدان مهندس مجید پیمان
ما بار دیگر درگذشت او را که در عهد وپیمانخویش با خدا و خلق تا به آخر استوار و پایدار ماند، تسلیت میگوییم و از خداوند بزرگ برای خانواده او صبر و شکیبایی و ...
🔷🔸«شهادت» یا گواهی دادن
🖋احسان شریعتی
🔸در مقام فریضهی اخلاقی
مهمترین نکتهای که در ایام اربعین نباید از یاد برد این حقیقت تاریخی است که قیام حسینی در اساس علیه حکومتی شریعتمدار رُخ داد و از همینرو امام متهم به خروج و فتنه و تکفیر شد. از اینرو مقاومتی افشاگر و آگاهیبخش ضروری مینمود. معنای شهادت (بمثابه وظیفه و تکلیفی متفاوت با جهاد)، برافروختن یک شمع در دل تاریکی است. سیاهی بر همه جا سیطره یافته که ناگهان جرقهای کوچک در ظلمت میدرخشد. و این شاخصهی نور است که هرچند کوچک، تمامی سیاهی را میشکافد و سلطهی بلامنازعش را درهم میشکند.
🔹در تاریخ اسلام هنگامی که قرار شد نهضت به نظام تبدیل و یا نظام های باژگونه بازتولید شوند، فرزند انقلاب در برابر انحراف خلافت به امارت (یا سلطنت) تسلیم نشد و نه گفت، و در محکمهی تاریخ گواهی داد که در آنجا که «نمیتوان» جهاد کرد «میبایست» رویاروی قدرت ایستاد و حقیقت را ابلاغ کرد اگرچه با بذل جانِ خویش و تا آنجا که بتوان بهشکل خشونتپرهیز.
🔸درس قیام عاشورا برای امروز نیز این است که در برابر گروهها و اقلیتهایی که بناگاه از پشت کوه از راه میرسند و با خودمقدسپنداری، اعلام میدارند که میخواهند بهنام و بهنمایندگی خدا و خلافت و جانشینی پیامبر او به اجرای احکام شریعت بر خلق بیردازند و بر گردهی مردم سوار شوند و بر آنها امارت و حکومت کنند، باید ایستاد، نه گفت و شهادت داد که «برترین جهاد ابلاغ کلمهی حق است نزد سلطان جائر».
🔹زیرا نمایندهی حقیقی خدا خلق اوست و آنان که بهنام «سایه و آیه و مایه»ی خداوند بخواهند حق حاکمیت مردم بر خویش را غصب کنند، نقض غرض توحید کرده و دین شرک را در ردای دین پوشانده اند.
🔸برای نمونه، هماینک مقاومت پنجشیر کوچک بروشنی نشان خواهد داد که جرقهی نور یک شمع کوچک چگونه چیرگی فراگیر سیاهی را میشکافد و تمامخواهی آنرا به تعلیق میآورد. در اینجا تمامی خاصگراییهای قومی و فرقهای، دینی و عقیدتی، و..، رنگ میبازند و از آن پس سخن از گواهی دادن در دادگاه تاریخ در دفاع از ارزشهای انسانی، مردمی و جهانروا به میان و میدان خواهد آمد.
🔹زمانی در تاریخ اندیشه، دوستدار حکمت، سقراط، در دادگاه عوامفریبان در دفاع از حقیقت «بخردانه»ی قدسی و هستی، گواهی داد و جام شوکران را سرکشید.
🔸زمانی دیگر در تاریخ ایمان، عیسی پور مریم با مشروعیتزدایی اخلاقی از سلطهی امپراطوری و نفاق فریسیان به دفاع از معنویت مجسم برخاست و تحمل آن مصائب را به جان خرید.
و سرانجام، باز در تاریخ اسلام، حسین فرزند فاطمه نیز در افشای دگردیسی دینِ توحید و نبوت و شورا به دولتِ خلافت و امارت و سلطنت، و در دفاع از زیبایی زندگیِ شایستهی کرامت انسانی شهادت داد و شمعی کوچک را در دل تاریکی تام و عام برافروخت.
🔹و امروز ما، در برابر دادوستدهای پلید نوامپراطوریگریهای سیاسی و تاریکاندیشیهای فرهنگی و مذهبی، بیش از هر زمان دیگر، به شجاعت اندیشیدن، دلیری اخلاقی، و مقاومت جانانه برای ابلاغ پیام روشنایی نیازمندیم. درخشش و «کنش گفتاری» این نه گفتن بهموقع، هرچند بهظاهر نحیف، تمامی هیبت سیاهی را یکجا به تعلیق در میآورد...
#اخلاقی
#گواهی
#شجریان
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🔆* موسیقی ضمیمه:
«خداخدا چه اثر ای مؤذنا که امشو،
خدا خدای شمایه، خدا خدای مو نیست!»
(در زادروز استاد شجریان)
📌برای نمایش کلیپ به وبسایت احسان شریعتی مراجعه فرمایید.
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1112
🖋احسان شریعتی
🔸در مقام فریضهی اخلاقی
مهمترین نکتهای که در ایام اربعین نباید از یاد برد این حقیقت تاریخی است که قیام حسینی در اساس علیه حکومتی شریعتمدار رُخ داد و از همینرو امام متهم به خروج و فتنه و تکفیر شد. از اینرو مقاومتی افشاگر و آگاهیبخش ضروری مینمود. معنای شهادت (بمثابه وظیفه و تکلیفی متفاوت با جهاد)، برافروختن یک شمع در دل تاریکی است. سیاهی بر همه جا سیطره یافته که ناگهان جرقهای کوچک در ظلمت میدرخشد. و این شاخصهی نور است که هرچند کوچک، تمامی سیاهی را میشکافد و سلطهی بلامنازعش را درهم میشکند.
🔹در تاریخ اسلام هنگامی که قرار شد نهضت به نظام تبدیل و یا نظام های باژگونه بازتولید شوند، فرزند انقلاب در برابر انحراف خلافت به امارت (یا سلطنت) تسلیم نشد و نه گفت، و در محکمهی تاریخ گواهی داد که در آنجا که «نمیتوان» جهاد کرد «میبایست» رویاروی قدرت ایستاد و حقیقت را ابلاغ کرد اگرچه با بذل جانِ خویش و تا آنجا که بتوان بهشکل خشونتپرهیز.
🔸درس قیام عاشورا برای امروز نیز این است که در برابر گروهها و اقلیتهایی که بناگاه از پشت کوه از راه میرسند و با خودمقدسپنداری، اعلام میدارند که میخواهند بهنام و بهنمایندگی خدا و خلافت و جانشینی پیامبر او به اجرای احکام شریعت بر خلق بیردازند و بر گردهی مردم سوار شوند و بر آنها امارت و حکومت کنند، باید ایستاد، نه گفت و شهادت داد که «برترین جهاد ابلاغ کلمهی حق است نزد سلطان جائر».
🔹زیرا نمایندهی حقیقی خدا خلق اوست و آنان که بهنام «سایه و آیه و مایه»ی خداوند بخواهند حق حاکمیت مردم بر خویش را غصب کنند، نقض غرض توحید کرده و دین شرک را در ردای دین پوشانده اند.
🔸برای نمونه، هماینک مقاومت پنجشیر کوچک بروشنی نشان خواهد داد که جرقهی نور یک شمع کوچک چگونه چیرگی فراگیر سیاهی را میشکافد و تمامخواهی آنرا به تعلیق میآورد. در اینجا تمامی خاصگراییهای قومی و فرقهای، دینی و عقیدتی، و..، رنگ میبازند و از آن پس سخن از گواهی دادن در دادگاه تاریخ در دفاع از ارزشهای انسانی، مردمی و جهانروا به میان و میدان خواهد آمد.
🔹زمانی در تاریخ اندیشه، دوستدار حکمت، سقراط، در دادگاه عوامفریبان در دفاع از حقیقت «بخردانه»ی قدسی و هستی، گواهی داد و جام شوکران را سرکشید.
🔸زمانی دیگر در تاریخ ایمان، عیسی پور مریم با مشروعیتزدایی اخلاقی از سلطهی امپراطوری و نفاق فریسیان به دفاع از معنویت مجسم برخاست و تحمل آن مصائب را به جان خرید.
و سرانجام، باز در تاریخ اسلام، حسین فرزند فاطمه نیز در افشای دگردیسی دینِ توحید و نبوت و شورا به دولتِ خلافت و امارت و سلطنت، و در دفاع از زیبایی زندگیِ شایستهی کرامت انسانی شهادت داد و شمعی کوچک را در دل تاریکی تام و عام برافروخت.
🔹و امروز ما، در برابر دادوستدهای پلید نوامپراطوریگریهای سیاسی و تاریکاندیشیهای فرهنگی و مذهبی، بیش از هر زمان دیگر، به شجاعت اندیشیدن، دلیری اخلاقی، و مقاومت جانانه برای ابلاغ پیام روشنایی نیازمندیم. درخشش و «کنش گفتاری» این نه گفتن بهموقع، هرچند بهظاهر نحیف، تمامی هیبت سیاهی را یکجا به تعلیق در میآورد...
#اخلاقی
#گواهی
#شجریان
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🔆* موسیقی ضمیمه:
«خداخدا چه اثر ای مؤذنا که امشو،
خدا خدای شمایه، خدا خدای مو نیست!»
(در زادروز استاد شجریان)
📌برای نمایش کلیپ به وبسایت احسان شریعتی مراجعه فرمایید.
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1112
وب سایت رسمی احسان شریعتی
«شهادت» یا گواهی دادن
مهمترین نکتهای که در ایام اربعین نباید از یاد برد این حقیقت تاریخی است که قیام حسینی در اساس علیه حکومتی شریعتمدار رُخ داد و از همینرو امام متهم به خروج و..
Forwarded from دغدغههای ایران
▪️ پیام تسلیت جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری به مناسبت درگذشت استاد مهدی هادوی
▪️ هوالحق
▪️ استاد مهدی هادوی از پیش¬کسوتان جامعه حقوقی و دانشپژوه فراخ¬دست در علوم دینی به دیدار حق شتافت.اوعدالتجویی راستآیین و حقطلبی پاکدست بود که تا به آخرعمر پربرکت خویش تن به اوامر نظامهای جابر نداد و با پرهیز مطلق از قدرت¬طلبی و منفعتجویی لحظهای از برپاداشتن عدالت و خدمت به خلق غفلت نکرد.
▪️ ما درگذشت این انسان متّقی و پرهیزکار را به خانواده و فرزندان او دکتر احمد هادوی و نیز آقای محمدامین هادوی که در صراط مستقیم پدر گام نهاد و درمقام مجاهده با دشمنان تجاوزگر درجبههها و درمقام مبارزه با حکّامجائر درحبس و زندان قیام به قسط نمود، تسلیت عرض میکنیم و برای وی از درگاه پروردگار رحیم،آمرزش وغفران مسالت داریم.
دوشنبه پنجم شهریورماه هزار و چهارصد
ابراهیم خوش سیرت -ابوالحسن صفری -ابوالفضل بازرگان -ابوالفضل حکیمی -ابوالفضل قدیانی -ابوالفضل نجفی-احد رضایی -احسان رضایی -احسان شریعتی -احسان مالکیپور -احمد دلاسایی -احمد منتظری -احمدرضا حائری – احمدمعصومی -اصغر ممبینی -اعظم اکبرزاده -افشین کرم پور- اکبر امینی ارمکی -اکبر بدیعزادگان -امید بهروزی - امید خوارزمیان -امیر اسلامی - امیر خرم -آروین خادم مولا -بهزاد حق پناه -بهزاد عرب گل -بهمن رضاخانی -بهناز کیانی - پروانه آلبویه -پروانه سلحشوری -پرویز شهپر -پروین فهیمی - پریسا گنجی -جعفر گنجی -جلال بهرامی -جلال جلالی زاده - جمیله کریمی -جواد وفایی -جوادرحیم پور -حامد سحابی -حبیب الله پیمان - حسام طالقانی -حسن اسدی زیدآبادی -حسین ثاقب - حسین خوربک -حسین رفیعی -حسین فلاح - حسین کروبی -حسین مجاهد -حسین وفاپور -حسین یزدی -حمید آصفی -حمید کرواسی -حمیدرضا خادم -حمیدرضا رسولیان -حمیدرضا مرادی - حمید محمدنژاد - خسرو منصوریان -رحمان کارگشا -رضا آقاخانی -رضا تهرانى -رضا خانیان -رضا دبیر -رضا رئیس طوسی -رضا مسموعی –رضادبیر –رضاغفوری -رقیه زارع پورحیدری -رویا بلوری -روئین عطوفت- زهرا آقاخانی -زهرا ربانی املشی -زهرا رحیمی -سارا شریعتی -سعید شریعتی -سعید محمدی -سعید مدنی -سعید نعیمی -سوسن شریعتی -سهیل بابادی -سیاوش حاتم -سید ابوذر علوی -سید عبدالمجید الهامی -سید محمود باقری -سیدمصطفی تاجزاده -سیده سمیه علوی -سیده لیلا علوی -سیده میناعلوی -شادی شهرابی -شایا شهوق -صبا شعردوست -صدرا عبدالهی -صفا بیطرف -طاهره علیزاده -عادله صمیمی -عاطفه پهلوان -عباس اقبال -عبدالفتاح سلطانی -عبدالله مومنی -عبدالله ناصری - علی احمدنیا -علی اصغر غروی -علی جمالی -علی حسین یوسفزاده -علی ذاکری -علی سلطانی -علی شیخ الاسلامی -علی فرید یحیایی -علی قاسمی -علی گرجی -علی ملکپور -علی ملیحی -علی نجفی -علیرضا اکبرزادگان -علیرضا بهشتی شیرازی -علیرضا رجایی -علیرضا رجبیان -علیرضا رحیمی بروجردی -علیرضا ساریخانی -علیرضا همتی -علیرضا هندی -عماد بهاور -عيسى سحرخيز -غفار فرزدی -غلام حیدر ابراهیمبای سلامی - فاطمه گوارایی - فخرالسادات محتشمی پور - فرانک چالاک -فرزانه ناظران پور -فرشید یداللهی فارسی -فریبا جعفری -فرید طاهری -فریده غیرت -فیروزه صابر -قربان بهزادیان نژاد -کاک حسن امینی -کتایون گلرخ - کیارش کاظمی - کیوان صمیمی - مجتبی تهرانی -مجتبی خندان -مجید دری -مجید زرگر -مجید شیعهعلی -محترم رحمانی - محدثه عاطفی - محسن محققی -محسن نوری -محمد آزادی - محمد توسلی -محمد جواد مظفر -محمد حسن داوودی -محمد حسین بنیاسدی -محمد حسینی نیا - محمد داوری -محمد رضا آهنی -محمد صادق آخوندی -محمد کارخانه چین -محمّد محمّدیاردهالی -محمدرضا احمدی -محمدعلی وهابی -محمدهادی مهرانی - محمود عمرانی -مسعود پدرام -مسعود صادقی -مسعود مانیان -مصطفی ایزدی - مصطفی بادکوبهایهزاوهای - مصطفی دانشجو -مصطفی سبطی -معصومه چراغی -معصومه دهقان -منصور میرزاکوچکی - مونا شریعتی - مونا معافی -مهدی اقبال -مهدی تاجیک - مهدی تحققی- مهدی فقیه- مهدی معتمدی مهر -مهرک عندلیبی -مینو مرتاضی –نادرشکرریز -نظام الدین قهاری -نسرین غلامحسین زاده - وحید لعلی پور -ولی حق شناس -هادی هادیزاده یزدی -هاشم صباغیان -یوسف حسنیتبار -یونس حاجیزاده -یونس رستمی.
https://bit.ly/3or2Vov
https://t.me/DaghdagheIran
▪️ هوالحق
▪️ استاد مهدی هادوی از پیش¬کسوتان جامعه حقوقی و دانشپژوه فراخ¬دست در علوم دینی به دیدار حق شتافت.اوعدالتجویی راستآیین و حقطلبی پاکدست بود که تا به آخرعمر پربرکت خویش تن به اوامر نظامهای جابر نداد و با پرهیز مطلق از قدرت¬طلبی و منفعتجویی لحظهای از برپاداشتن عدالت و خدمت به خلق غفلت نکرد.
▪️ ما درگذشت این انسان متّقی و پرهیزکار را به خانواده و فرزندان او دکتر احمد هادوی و نیز آقای محمدامین هادوی که در صراط مستقیم پدر گام نهاد و درمقام مجاهده با دشمنان تجاوزگر درجبههها و درمقام مبارزه با حکّامجائر درحبس و زندان قیام به قسط نمود، تسلیت عرض میکنیم و برای وی از درگاه پروردگار رحیم،آمرزش وغفران مسالت داریم.
دوشنبه پنجم شهریورماه هزار و چهارصد
ابراهیم خوش سیرت -ابوالحسن صفری -ابوالفضل بازرگان -ابوالفضل حکیمی -ابوالفضل قدیانی -ابوالفضل نجفی-احد رضایی -احسان رضایی -احسان شریعتی -احسان مالکیپور -احمد دلاسایی -احمد منتظری -احمدرضا حائری – احمدمعصومی -اصغر ممبینی -اعظم اکبرزاده -افشین کرم پور- اکبر امینی ارمکی -اکبر بدیعزادگان -امید بهروزی - امید خوارزمیان -امیر اسلامی - امیر خرم -آروین خادم مولا -بهزاد حق پناه -بهزاد عرب گل -بهمن رضاخانی -بهناز کیانی - پروانه آلبویه -پروانه سلحشوری -پرویز شهپر -پروین فهیمی - پریسا گنجی -جعفر گنجی -جلال بهرامی -جلال جلالی زاده - جمیله کریمی -جواد وفایی -جوادرحیم پور -حامد سحابی -حبیب الله پیمان - حسام طالقانی -حسن اسدی زیدآبادی -حسین ثاقب - حسین خوربک -حسین رفیعی -حسین فلاح - حسین کروبی -حسین مجاهد -حسین وفاپور -حسین یزدی -حمید آصفی -حمید کرواسی -حمیدرضا خادم -حمیدرضا رسولیان -حمیدرضا مرادی - حمید محمدنژاد - خسرو منصوریان -رحمان کارگشا -رضا آقاخانی -رضا تهرانى -رضا خانیان -رضا دبیر -رضا رئیس طوسی -رضا مسموعی –رضادبیر –رضاغفوری -رقیه زارع پورحیدری -رویا بلوری -روئین عطوفت- زهرا آقاخانی -زهرا ربانی املشی -زهرا رحیمی -سارا شریعتی -سعید شریعتی -سعید محمدی -سعید مدنی -سعید نعیمی -سوسن شریعتی -سهیل بابادی -سیاوش حاتم -سید ابوذر علوی -سید عبدالمجید الهامی -سید محمود باقری -سیدمصطفی تاجزاده -سیده سمیه علوی -سیده لیلا علوی -سیده میناعلوی -شادی شهرابی -شایا شهوق -صبا شعردوست -صدرا عبدالهی -صفا بیطرف -طاهره علیزاده -عادله صمیمی -عاطفه پهلوان -عباس اقبال -عبدالفتاح سلطانی -عبدالله مومنی -عبدالله ناصری - علی احمدنیا -علی اصغر غروی -علی جمالی -علی حسین یوسفزاده -علی ذاکری -علی سلطانی -علی شیخ الاسلامی -علی فرید یحیایی -علی قاسمی -علی گرجی -علی ملکپور -علی ملیحی -علی نجفی -علیرضا اکبرزادگان -علیرضا بهشتی شیرازی -علیرضا رجایی -علیرضا رجبیان -علیرضا رحیمی بروجردی -علیرضا ساریخانی -علیرضا همتی -علیرضا هندی -عماد بهاور -عيسى سحرخيز -غفار فرزدی -غلام حیدر ابراهیمبای سلامی - فاطمه گوارایی - فخرالسادات محتشمی پور - فرانک چالاک -فرزانه ناظران پور -فرشید یداللهی فارسی -فریبا جعفری -فرید طاهری -فریده غیرت -فیروزه صابر -قربان بهزادیان نژاد -کاک حسن امینی -کتایون گلرخ - کیارش کاظمی - کیوان صمیمی - مجتبی تهرانی -مجتبی خندان -مجید دری -مجید زرگر -مجید شیعهعلی -محترم رحمانی - محدثه عاطفی - محسن محققی -محسن نوری -محمد آزادی - محمد توسلی -محمد جواد مظفر -محمد حسن داوودی -محمد حسین بنیاسدی -محمد حسینی نیا - محمد داوری -محمد رضا آهنی -محمد صادق آخوندی -محمد کارخانه چین -محمّد محمّدیاردهالی -محمدرضا احمدی -محمدعلی وهابی -محمدهادی مهرانی - محمود عمرانی -مسعود پدرام -مسعود صادقی -مسعود مانیان -مصطفی ایزدی - مصطفی بادکوبهایهزاوهای - مصطفی دانشجو -مصطفی سبطی -معصومه چراغی -معصومه دهقان -منصور میرزاکوچکی - مونا شریعتی - مونا معافی -مهدی اقبال -مهدی تاجیک - مهدی تحققی- مهدی فقیه- مهدی معتمدی مهر -مهرک عندلیبی -مینو مرتاضی –نادرشکرریز -نظام الدین قهاری -نسرین غلامحسین زاده - وحید لعلی پور -ولی حق شناس -هادی هادیزاده یزدی -هاشم صباغیان -یوسف حسنیتبار -یونس حاجیزاده -یونس رستمی.
https://bit.ly/3or2Vov
https://t.me/DaghdagheIran
Telegraph
▪️ پیام تسلیت جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری به مناسبت درگذشت استاد مهدی هادوی
▪️ هوالحق ▪️ استاد مهدی هادوی از پیشکسوتان جامعه حقوقی و دانشپژوه فراخدست در علوم دینی به دیدار حق شتافت.اوعدالتجویی راستآیین و حقطلبی پاکدست بود که تا به آخرعمر پربرکت خویش تن به اوامر نظامهای جابر نداد و با پرهیز مطلق از قدرتطلبی و منفعتجویی…
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆پیام تسلیت به مناسبت درگذشت پروین خلیلی همسر امام موسی صدر
كُلُّ نَفْسٍۢ ذَآئِقَةُ ٱلْمَوْت... وَإِلَيْنَا تُرْجَعُون
🔆بانو پروین خلیلی همسر و همراه امام موسی صدر درگذشت. او با انتظاری سرشار از امیدواری و صبر و شکیبایی خویش چراغ خانه را در غیبت همسر همواره روشن نگاه داشت؛ رسم او پایدار و یادش گرامی باد. خانواده شریعتی که بانو خلیلی در زمان سختی و لحظات سوگ میزبانشان بود، فقدان ایشان را به خانواده و بازماندگان، بویژه فرزندان وفادار آن بزرگوار، صدری، حمید، حورا، و ملیحه صدر تسلیت میگوید و برایشان استقامت و استمرار راه آن بزرگان را آرزومندیم.
خانواده دکتر علی شریعتی
جمعه - ۹ مهر ۱۴۰۰
#پیام_تسلیت
#امام_موسی_صدر
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
كُلُّ نَفْسٍۢ ذَآئِقَةُ ٱلْمَوْت... وَإِلَيْنَا تُرْجَعُون
🔆بانو پروین خلیلی همسر و همراه امام موسی صدر درگذشت. او با انتظاری سرشار از امیدواری و صبر و شکیبایی خویش چراغ خانه را در غیبت همسر همواره روشن نگاه داشت؛ رسم او پایدار و یادش گرامی باد. خانواده شریعتی که بانو خلیلی در زمان سختی و لحظات سوگ میزبانشان بود، فقدان ایشان را به خانواده و بازماندگان، بویژه فرزندان وفادار آن بزرگوار، صدری، حمید، حورا، و ملیحه صدر تسلیت میگوید و برایشان استقامت و استمرار راه آن بزرگان را آرزومندیم.
خانواده دکتر علی شریعتی
جمعه - ۹ مهر ۱۴۰۰
#پیام_تسلیت
#امام_موسی_صدر
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🔷🔸معضل «بازگشایی» مدارس
🖋احسان شریعتی
🔸برغم همهی این گواهیها در تاریخ اندیشه و ایمان، با تبدیل شدن نهضتها و حرکتهای سیال اعتقادی و فکری به نظامهای متصلب جزمی و انتزاعی، حقیقتهای آغازین توسط متولیان و غاصبان بعدی دستخوش دگرگونی و مسخ شد. تشیع صفوی قیام حسینی را بدل به مناسک ناله و ندبه، کیش غم و ماتم، فرهنگ حزن و اندوه، و اکسیر حس و صورتگرایی بیمعنا و بیمحتوا ساخت، چنانکه پیآمدهای آنرا تا به امروز میبینیم که چگونه استمرار مییابد و بر روی آن سرمایهگذاری رسمی و مملکتی میشود.
🔹گرایش موسوم به بنیادگرا (یا اصولگرا) گویی از تاریخ مسیحیت و کلیسا در سدههای میانه که نهضت عیسوی را تبدیل به نهاد و نظام دینی و حکومتی ساخت و واکنش سکولار و لائیک (عصری و عرفی شدن امور) بعدی را در عصر جدید برانگیخت، درس درستی نیآموخته است. دینی که به دنیا و دولت متکی گردد لاجرم از متن وجدان جمعی اجتماع به حاشیه رانده میشود.
در تاریخ اندیشهی فلسفی نیز اگر سقراط در آغاز خود را نه سوفیست بلکه دوستدار(جوینده)ی حکمت میخواند و در گفتگو با بردهای اثبات قضایای هندسی را از زبان او استخراج میکرد، شاگرد او افلاطون با بنا نهادن «آکادمی» که گویا بر سر در آن نبشته بود: «کسی که هندسه نداند بدینجا وارد نشود»، سنت استادش را به سوی نوعی نخبهگرایی اشرافی و خردمحور منحرف ساخت. مراد و منظور افلاطون اما و اگر از هندسه هنوز قدرت محاسبهی متوازن در راستای تحققِ نوعی از مساوات و عدالت (توزیعی) بود، در مدرسه-لیسه-ی شاگرد او، ارسطو، معلم اول تاریخ فلسفه، پرسشگری سقراطی و نظرورزی افلاطونی به نظامسازی منطق و بنیادریزی متافیزیک (هستندهشناسیِ جوهرمحور) تبدیل شد و اندیشه را بتدریج و بویژه در دوران اسکولاستیک گرفتار نظامسازی متصلب ساخت.
🔸در این روزهای سخت بازگشایی مدارس در شرایط همهگیری کرونایی، پرسش از وضعیت و چشمانداز نظام آموزشوپرورش در کشورما مسئلهی روز است. در شرایطی که معلمان ما برای احقاق حقوق اولیه و مطالبات صنفی سادهای، مانند رفع فاصله و متناسب ساختن حقوق با حداقلهای زندگی، مجبور به تظاهرات و اعتراضات و تحمل حبس و محرومیت میشوند، در شرایطی که استادان و مدرسان آموزش عالی به جرم اظهار نظر و داشتن سلیقههای متفاوت، از کار برکنار و از نظام آموزشی بهتدریج یا بهشکل کامل حذف میشوند، چگونه میتوان یک سال تحصیلی با انگیزه و شکوفا و پُربار را از سوی آموزگاران و دانشآموزان و استادان و دانشجویان انتظار داشت؟
🔹من خود در مقام مدرسی که در تجربهی زیستهی خود هم آسیبهای محتوایی و علمی نظام آموزشی سابق و لاحق کشور را میشناسم، و هم به دلیل دگراندیشی از پذیرش در هیئت علمی و همکاری با دانشگاه محروم شده ام، وهم با ناممکن بودن زیست و معیشت با عزت و کرامت با میزان حقوق و سطح درآمدهای کنونی معلمان آشنایم، و.. که شرح اینهمه مقال در این مجال نگنجد، گرهی اصلی همهی مشکلات کشور را در همین ضعف نظام آموزشی میدانم که سرمشق نسلها و عصرها را میپرورد و هم ازاینرو شناخت کاستیها و بحرانهایش حتی از آسیبشناسی نظام قضایی و حقوقی و قانونی که اساس نظم حاکم است هم حیاتیتر است و همگان نیز دلیل آنرا میدانند زیرا در شرع و عرف آن قدر بر اهمیت آن تاکید شده که از تکرار بینیاز است.
🔸تناقض میان آموزههای دینی و موعظههای اخلاقی و نصایح فرهنگی اما، با وضع واقعی و نظم موجود، در دوران بازگشایی مدارس و در روز بزرگداشت مولانا، این ابیات را در تضاد میان سیاستهای آسمانی و زمینی، به یاد میآورد که:
« آن سیاست را که لرزید آسمان، مثنوی اندر نگنجد شرح آن
گر به طبع این میکنی ای باد سرد، گرد خط و دایرهٔ آن هود گرد
ای طبیعی فوق طبع این ملک بین، یا بیا و محو کن از مصحف این
مقریان را منع کن بندی بنه، یا معلم را به مال و سهم ده ! »
#مهر
#بازگشایی_مدارس
#احسان_شریعتی
#یادداشت
✅ @Dr_ehsanshariati
📌لینک متن در وبسایت احسان شریعتی
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1113
🖋احسان شریعتی
🔸برغم همهی این گواهیها در تاریخ اندیشه و ایمان، با تبدیل شدن نهضتها و حرکتهای سیال اعتقادی و فکری به نظامهای متصلب جزمی و انتزاعی، حقیقتهای آغازین توسط متولیان و غاصبان بعدی دستخوش دگرگونی و مسخ شد. تشیع صفوی قیام حسینی را بدل به مناسک ناله و ندبه، کیش غم و ماتم، فرهنگ حزن و اندوه، و اکسیر حس و صورتگرایی بیمعنا و بیمحتوا ساخت، چنانکه پیآمدهای آنرا تا به امروز میبینیم که چگونه استمرار مییابد و بر روی آن سرمایهگذاری رسمی و مملکتی میشود.
🔹گرایش موسوم به بنیادگرا (یا اصولگرا) گویی از تاریخ مسیحیت و کلیسا در سدههای میانه که نهضت عیسوی را تبدیل به نهاد و نظام دینی و حکومتی ساخت و واکنش سکولار و لائیک (عصری و عرفی شدن امور) بعدی را در عصر جدید برانگیخت، درس درستی نیآموخته است. دینی که به دنیا و دولت متکی گردد لاجرم از متن وجدان جمعی اجتماع به حاشیه رانده میشود.
در تاریخ اندیشهی فلسفی نیز اگر سقراط در آغاز خود را نه سوفیست بلکه دوستدار(جوینده)ی حکمت میخواند و در گفتگو با بردهای اثبات قضایای هندسی را از زبان او استخراج میکرد، شاگرد او افلاطون با بنا نهادن «آکادمی» که گویا بر سر در آن نبشته بود: «کسی که هندسه نداند بدینجا وارد نشود»، سنت استادش را به سوی نوعی نخبهگرایی اشرافی و خردمحور منحرف ساخت. مراد و منظور افلاطون اما و اگر از هندسه هنوز قدرت محاسبهی متوازن در راستای تحققِ نوعی از مساوات و عدالت (توزیعی) بود، در مدرسه-لیسه-ی شاگرد او، ارسطو، معلم اول تاریخ فلسفه، پرسشگری سقراطی و نظرورزی افلاطونی به نظامسازی منطق و بنیادریزی متافیزیک (هستندهشناسیِ جوهرمحور) تبدیل شد و اندیشه را بتدریج و بویژه در دوران اسکولاستیک گرفتار نظامسازی متصلب ساخت.
🔸در این روزهای سخت بازگشایی مدارس در شرایط همهگیری کرونایی، پرسش از وضعیت و چشمانداز نظام آموزشوپرورش در کشورما مسئلهی روز است. در شرایطی که معلمان ما برای احقاق حقوق اولیه و مطالبات صنفی سادهای، مانند رفع فاصله و متناسب ساختن حقوق با حداقلهای زندگی، مجبور به تظاهرات و اعتراضات و تحمل حبس و محرومیت میشوند، در شرایطی که استادان و مدرسان آموزش عالی به جرم اظهار نظر و داشتن سلیقههای متفاوت، از کار برکنار و از نظام آموزشی بهتدریج یا بهشکل کامل حذف میشوند، چگونه میتوان یک سال تحصیلی با انگیزه و شکوفا و پُربار را از سوی آموزگاران و دانشآموزان و استادان و دانشجویان انتظار داشت؟
🔹من خود در مقام مدرسی که در تجربهی زیستهی خود هم آسیبهای محتوایی و علمی نظام آموزشی سابق و لاحق کشور را میشناسم، و هم به دلیل دگراندیشی از پذیرش در هیئت علمی و همکاری با دانشگاه محروم شده ام، وهم با ناممکن بودن زیست و معیشت با عزت و کرامت با میزان حقوق و سطح درآمدهای کنونی معلمان آشنایم، و.. که شرح اینهمه مقال در این مجال نگنجد، گرهی اصلی همهی مشکلات کشور را در همین ضعف نظام آموزشی میدانم که سرمشق نسلها و عصرها را میپرورد و هم ازاینرو شناخت کاستیها و بحرانهایش حتی از آسیبشناسی نظام قضایی و حقوقی و قانونی که اساس نظم حاکم است هم حیاتیتر است و همگان نیز دلیل آنرا میدانند زیرا در شرع و عرف آن قدر بر اهمیت آن تاکید شده که از تکرار بینیاز است.
🔸تناقض میان آموزههای دینی و موعظههای اخلاقی و نصایح فرهنگی اما، با وضع واقعی و نظم موجود، در دوران بازگشایی مدارس و در روز بزرگداشت مولانا، این ابیات را در تضاد میان سیاستهای آسمانی و زمینی، به یاد میآورد که:
« آن سیاست را که لرزید آسمان، مثنوی اندر نگنجد شرح آن
گر به طبع این میکنی ای باد سرد، گرد خط و دایرهٔ آن هود گرد
ای طبیعی فوق طبع این ملک بین، یا بیا و محو کن از مصحف این
مقریان را منع کن بندی بنه، یا معلم را به مال و سهم ده ! »
#مهر
#بازگشایی_مدارس
#احسان_شریعتی
#یادداشت
✅ @Dr_ehsanshariati
📌لینک متن در وبسایت احسان شریعتی
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1113
وب سایت رسمی احسان شریعتی
معضل «بازگشایی» مدارس
برغم همهی این گواهیها در تاریخ اندیشه و ایمان، با تبدیل شدن نهضتها و حرکتهای سیال اعتقادی و فکری به نظامهای متصلب جزمی و انتزاعی، حقیقتهای آغازین توسط....
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
#اختصاصی
#مجله_دفترهای_بنیاد_منتشر_شد
🔷🔆شریعتی و "نا بنیاد" گرایی
📌(پیرامون نسبت اندیشه شریعتی و بنیادگرایی دینی و تاثیر آن بر جنبش های منطقه)
🔆دفترهای بنیاد/ دوره جدید/شماره ۴ /مهر ۱۴۰۰
🔹🔸این شماره شامل سه بخش است:
🗒مقالات، گفتگوها و نشست ها
🖋سارا شریعتی، هاشم آقاجری، فاطمه صادقی،سوسن شریعتی، تقی رحمانی،حسین میرزا نیا، علی قاسمی، سیاوش صفاری، احسان شریعتی
📕📗 کتاب ها:
نزاع سنت و تجدد
روشنفکران ایران و غرب
خودکاوی ملی در عصر جهانی شدن
تبارشناسی عقلانیت مدرن
شریعتی: نقاد سنت، قدرت، مدرنیته
دین و ایدئولوژی
کویر تجربه ی مدرنیته ی ایرانی
زیر سقف اعتماد
فراتر از شریعتی
📄 شریعتی در منطقه:
افغانستان، کشورهای غربی و ترکیه
#دفترها_بنیاد
#مجله_شماره_چهار
#شریعتی_نابنیادگرایی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
#مجله_دفترهای_بنیاد_منتشر_شد
🔷🔆شریعتی و "نا بنیاد" گرایی
📌(پیرامون نسبت اندیشه شریعتی و بنیادگرایی دینی و تاثیر آن بر جنبش های منطقه)
🔆دفترهای بنیاد/ دوره جدید/شماره ۴ /مهر ۱۴۰۰
🔹🔸این شماره شامل سه بخش است:
🗒مقالات، گفتگوها و نشست ها
🖋سارا شریعتی، هاشم آقاجری، فاطمه صادقی،سوسن شریعتی، تقی رحمانی،حسین میرزا نیا، علی قاسمی، سیاوش صفاری، احسان شریعتی
📕📗 کتاب ها:
نزاع سنت و تجدد
روشنفکران ایران و غرب
خودکاوی ملی در عصر جهانی شدن
تبارشناسی عقلانیت مدرن
شریعتی: نقاد سنت، قدرت، مدرنیته
دین و ایدئولوژی
کویر تجربه ی مدرنیته ی ایرانی
زیر سقف اعتماد
فراتر از شریعتی
📄 شریعتی در منطقه:
افغانستان، کشورهای غربی و ترکیه
#دفترها_بنیاد
#مجله_شماره_چهار
#شریعتی_نابنیادگرایی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
Dftarhaye_ bonyad 04_1400.pdf
2.9 MB
#اختصاصی
#مجله_دفترهای_بنیاد_منتشر_شد
🔷🔆شریعتی و "نا بنیاد" گرایی
📌(پیرامون نسبت اندیشه شریعتی و بنیادگرایی دینی و تاثیر آن بر جنبش های منطقه)
🔆دفترهای بنیاد/ دوره جدید/شماره ۴ /مهر ۱۴۰۰
🔹🔸این شماره شامل سه بخش است:
🗒مقالات، گفتگوها و نشست ها
🖋سارا شریعتی، هاشم آقاجری، فاطمه صادقی،سوسن شریعتی، تقی رحمانی،حسین میرزا نیا، علی قاسمی، سیاوش صفاری، احسان شریعتی
📕📗 کتاب ها:
نزاع سنت و تجدد: رسول جعفریان
روشنفکران ایران و غرب: مهرزاد بروجردی
خودکاوی ملی در عصر جهانی شدن: مجموعه مقالات/ دفترهای بنیاد
تبارشناسی عقلانیت: محمد قانعی راد
شریعتی، نقاد سنت، قدرت ، مدرنیته: تقی رحمانی
دین و ایدئولوژی: مجموعه مقالات، دفتر های بنیاد
کویر تجربه مدرنیته ایرانی: فرامرز معتمد دزفولی
زیر سقف اعتقاد: حسن محدثی
فراتر از شریعتی: سیاوش صفاری
📄 شریعتی در منطقه:
افغانستان، کشورهای غربی و ترکیه
#دفترها_بنیاد
#مجله_شماره_چهار
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
#مجله_دفترهای_بنیاد_منتشر_شد
🔷🔆شریعتی و "نا بنیاد" گرایی
📌(پیرامون نسبت اندیشه شریعتی و بنیادگرایی دینی و تاثیر آن بر جنبش های منطقه)
🔆دفترهای بنیاد/ دوره جدید/شماره ۴ /مهر ۱۴۰۰
🔹🔸این شماره شامل سه بخش است:
🗒مقالات، گفتگوها و نشست ها
🖋سارا شریعتی، هاشم آقاجری، فاطمه صادقی،سوسن شریعتی، تقی رحمانی،حسین میرزا نیا، علی قاسمی، سیاوش صفاری، احسان شریعتی
📕📗 کتاب ها:
نزاع سنت و تجدد: رسول جعفریان
روشنفکران ایران و غرب: مهرزاد بروجردی
خودکاوی ملی در عصر جهانی شدن: مجموعه مقالات/ دفترهای بنیاد
تبارشناسی عقلانیت: محمد قانعی راد
شریعتی، نقاد سنت، قدرت ، مدرنیته: تقی رحمانی
دین و ایدئولوژی: مجموعه مقالات، دفتر های بنیاد
کویر تجربه مدرنیته ایرانی: فرامرز معتمد دزفولی
زیر سقف اعتقاد: حسن محدثی
فراتر از شریعتی: سیاوش صفاری
📄 شریعتی در منطقه:
افغانستان، کشورهای غربی و ترکیه
#دفترها_بنیاد
#مجله_شماره_چهار
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
🔷🔸پیام تسلیت جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری به مناسبت درگذشت زنده یاد منصور سحابی
🔸بنام هستی بخش
هوالحق
🔹🔸درگذشت مهندس منصور سحابی،فرزند دکتر یدالله و برادر ارجمند مهندس عزّتالله سحابی را به خانواده بزرگ سحابی تسلیت عرض میکنیم.
🔹نام این خانواده پیوسته یاداور تلاش مستمر برای آزادی و استقلال ایران عزیز، دینمداری شکوفا و تعالیبخش و مداراجویی اخلاقی بودهاست.
🔸این ضایعه را به همه بازماندگان این انسان محجوب و پاکدامن تسلیت میگوییم و برای آنها صبر و اجر و برای مرحوم منصور سحابی،غفران و مغفرتِ حقّ حکیم را آرزومندیم.
جمعه شانزدهم مهرماه هزار و چهارصد
#منصور_سحابی
#سحابی
#پیام_تسلیت
✅ @Dr_ehsanshariati
📌اسامی امضا کننده گان این پیام در لینک وبسایت احسان شریعتی قرار گرفته است
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1114
🔸بنام هستی بخش
هوالحق
🔹🔸درگذشت مهندس منصور سحابی،فرزند دکتر یدالله و برادر ارجمند مهندس عزّتالله سحابی را به خانواده بزرگ سحابی تسلیت عرض میکنیم.
🔹نام این خانواده پیوسته یاداور تلاش مستمر برای آزادی و استقلال ایران عزیز، دینمداری شکوفا و تعالیبخش و مداراجویی اخلاقی بودهاست.
🔸این ضایعه را به همه بازماندگان این انسان محجوب و پاکدامن تسلیت میگوییم و برای آنها صبر و اجر و برای مرحوم منصور سحابی،غفران و مغفرتِ حقّ حکیم را آرزومندیم.
جمعه شانزدهم مهرماه هزار و چهارصد
#منصور_سحابی
#سحابی
#پیام_تسلیت
✅ @Dr_ehsanshariati
📌اسامی امضا کننده گان این پیام در لینک وبسایت احسان شریعتی قرار گرفته است
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1114
وب سایت رسمی احسان شریعتی
درگذشت زنده یاد منصور سحابی
پیام تسلیت جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری به مناسبت درگذشت زنده یاد منصور سحابی
Forwarded from دغدغههای ایران
▪️ پیام تسلیت جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری
به مناسبت درگذشت دکتر ابوالحسن بنی صدر
▪️ هوالباقی
▪️ ابوالحسن بنی صدر، از تلاشگران برجسته ی ملی- مصدقی و از روشنفکران نواندیش مسلمان پیش و پس از انقلاب ۵۷ به رحمت ایزدی پیوست. اگرچه داوریهای متفاوتی درباره ی آرا، مواضع و اعمال او شده است، اما درباره ی استقلال طلبی و توجه ایشان به حفظ تمامیت ارضی کشور و آزادیخواهی او تردیدی وجود ندارد. او از عنفوان جوانی به عنوان فعال دانشجویی جبهه ی ملی ایران تا واپسین دم عمر همواره به سرافرازی، مردمسالاری و توسعه ی ایران می اندیشید و از آغاز تا به پایان همچون یک ایرانی ملی -مصدقی و مسلمانی آزادیخواه زیست و درگذشت.
▪️ فقدان ایشان را به همسر گرامی، فرزندان، خانواده محترم بنی صدر و همچنین به دوستداران وی تسلیت می گوییم و آمرزش و آرامش او را از درگاه ایزد مسئلت می نماییم.
1400/07/19
ابراهیم خوش سیرت – ابوالفضل بازرگان- ابوالفضل حکیمی -ابوالفضل قدیانی - ابوالفضل نجفی - احد رضایی -احسان رضایی - احسان شریعتی -احسان مالکیپور –احمد منتظری - احمد معصومی –احمدزمانی -اسماعیل آزادی -اصغر ممبینی -اعظم اکبرزاده -افسانه نجاتی -اقدس محمدی - اکبر بدیعزادگان -اکبر زمانی -اکبرنوری - امید ناصحی فر- امیر جمشیدی -امیر خرم -امیر رضایی - امیرخسرو دلیرثانی -انیسه بیات -آروین خادم مولا -بهزاد حق پناه -بهمن رضا خانی –بهناز کیانی -بهنام بیات -بیژن گل افرا -ثامر آقایی – جعفر گنجی - جلال بهرامی -جواد رحیم پور -جهانگیر شادانلو -حبیب الله پیمان –حسام طالقانی -حسین ثاقب – حسین رفیعی –حسین شاه اویسی -حسین فلاح - حسین کربلایی -حسین کشوردوست کلتی -حسین مجاهد -حسین نوری زاده - حسین واقفی فرد -حمید آصفی -حمید محمدنژاد –حمیدرضا رسولیان -حمیدرضا عابدیان -خسرو کورد پور - خسرو منصوریان -خلیل خلیلی پور –خوشبخت قائم مقامی -درخشنده تیموریان -رحمان کار گشا –رسول کاظمی -رضا اسدی -رضا آقاخانی - رضا دبیر –رضا رئیس طوسی –رضا کاظمی فومنی -رضا مالکی - رضا مسموعی -رضاکیانی -رفعت شهابی- رقیه زارع پورحیدری -رویا بلوری -روئین عطوفت -زهرا آقاخانی -زینب احمدی - سارا توسلی -سارا ملک -سعید افضلی- سعید بختیاری - سعید رضادوست - سعید محمدی -سعید مدنی – سعید میراشرفی -سعیده شفیعی -سمانه گلاب -سید ابوذر علوی -سید عبدالمجید الهامی -سید محمد سیف زاده -سیدعبدالرسول موسوی -سیدمحمدباقر تلغریزاده -سیده سمیه علوی -سیده لیلا علوی -سیده مینا علوی - سید یعقوب آل شفیعی فومنی - سیران محمدحسینی -سیروس اخوان -شبنم خان مصدق -شهرام شاه محمدی -شهریار دبیرزاده -شهین علوی -صادق ربانی -صدیقه وسمقی - صفا بیطرف -طاهره طالقانی - طاهره علیزاده -عبدالحمید جباری -عبدالله مرادیان -عبدالله مومنی -عبدالله ناصری طاهری - علی اصغر غروی -علی جمشیدی -علی حسین یوسفزاده -علی سلطانی -علی شمایلی -علی شیخ الاسلامی -علی طهماسبی –علی فرید یحیایی -علی قاسمی – علی گرجی - علی ملکپور -علیرضا اکبرزادگان –علیرضا رجایی -علیرضا ساریخانی – علیرضا هندی - عماد بهاور - عماد رضیعی - غفار فرزدی -غلام رضاکرد -فاطمه صادقی -فاطمه گوارایی – فاطمه میراحمدی –فرانک چالاک -فرشاد نوروزیان - فروزان مانیان -فرهاد همتی - فرهادشهیدی – فرید طاهری -فرید مرجایی - فریده غیرت -فیروزه صابر - کیارش کاظمی -لاله شاکری -لطیف عباس پناه -لیلا لیاقت -مجید زرگرنژاد -مجید شیعهعلی -محترم رحمانی - محسن زمانی -محسن محققی -محسن مصدق -محمد ابراهیم زاده -محمد توسلی - محمد حسن داوودی -محمد حسین بنیاسدی -محمد رضا کارخانه چین -محمد سجادی -محمد کارخانه چین -محمد محمدی اردهالی - محمدجواد مظفر - محمدجواد رجائیان -محمدرفیع صادقی -محمدسعید حناییکاشانی – محمدسعید شریفی -محمدعلی حسن نژاد- محمدلطیف عباس پناه –محمود عمرانی -مراد همتی - مسعود مانیان -مصطفی محب کیا - مصطفی مسکین -معصومه دهقان - ملیحه کریم الدینی -منصور حسین زاده -منصور دلخواسته -مهتاب ممبینی -مهدی جباری -مهدی حسنلو -مهدی زمانی -مهدی شریعتی -مهدی فخرزاده -مهدی معتمدی مهر -مهرگان وثوق -مهری پاکدل -مهسا تاجیک -میرزا شهرک -میلادصالحی مقدم - مینا یزدی - مینو مرتاضی -نادر شکرریز -ناصر فرمد -ناصرکمیلیان - نشاط سحابی -نظام الدین قهاری –نورالدین غروی -ولی حق شناس -هادی موتمنی -هادی هادیزاده یزدی -هاشم آقاجری -هاشم باروتی -هاشم صباغیان -یوسف نبی زاده -یونس حاجی زاده -یونس رستمی .
#ابوالحسن_بنیصدر
https://bit.ly/2X5MWkm
https://t.me/DaghdagheIran
به مناسبت درگذشت دکتر ابوالحسن بنی صدر
▪️ هوالباقی
▪️ ابوالحسن بنی صدر، از تلاشگران برجسته ی ملی- مصدقی و از روشنفکران نواندیش مسلمان پیش و پس از انقلاب ۵۷ به رحمت ایزدی پیوست. اگرچه داوریهای متفاوتی درباره ی آرا، مواضع و اعمال او شده است، اما درباره ی استقلال طلبی و توجه ایشان به حفظ تمامیت ارضی کشور و آزادیخواهی او تردیدی وجود ندارد. او از عنفوان جوانی به عنوان فعال دانشجویی جبهه ی ملی ایران تا واپسین دم عمر همواره به سرافرازی، مردمسالاری و توسعه ی ایران می اندیشید و از آغاز تا به پایان همچون یک ایرانی ملی -مصدقی و مسلمانی آزادیخواه زیست و درگذشت.
▪️ فقدان ایشان را به همسر گرامی، فرزندان، خانواده محترم بنی صدر و همچنین به دوستداران وی تسلیت می گوییم و آمرزش و آرامش او را از درگاه ایزد مسئلت می نماییم.
1400/07/19
ابراهیم خوش سیرت – ابوالفضل بازرگان- ابوالفضل حکیمی -ابوالفضل قدیانی - ابوالفضل نجفی - احد رضایی -احسان رضایی - احسان شریعتی -احسان مالکیپور –احمد منتظری - احمد معصومی –احمدزمانی -اسماعیل آزادی -اصغر ممبینی -اعظم اکبرزاده -افسانه نجاتی -اقدس محمدی - اکبر بدیعزادگان -اکبر زمانی -اکبرنوری - امید ناصحی فر- امیر جمشیدی -امیر خرم -امیر رضایی - امیرخسرو دلیرثانی -انیسه بیات -آروین خادم مولا -بهزاد حق پناه -بهمن رضا خانی –بهناز کیانی -بهنام بیات -بیژن گل افرا -ثامر آقایی – جعفر گنجی - جلال بهرامی -جواد رحیم پور -جهانگیر شادانلو -حبیب الله پیمان –حسام طالقانی -حسین ثاقب – حسین رفیعی –حسین شاه اویسی -حسین فلاح - حسین کربلایی -حسین کشوردوست کلتی -حسین مجاهد -حسین نوری زاده - حسین واقفی فرد -حمید آصفی -حمید محمدنژاد –حمیدرضا رسولیان -حمیدرضا عابدیان -خسرو کورد پور - خسرو منصوریان -خلیل خلیلی پور –خوشبخت قائم مقامی -درخشنده تیموریان -رحمان کار گشا –رسول کاظمی -رضا اسدی -رضا آقاخانی - رضا دبیر –رضا رئیس طوسی –رضا کاظمی فومنی -رضا مالکی - رضا مسموعی -رضاکیانی -رفعت شهابی- رقیه زارع پورحیدری -رویا بلوری -روئین عطوفت -زهرا آقاخانی -زینب احمدی - سارا توسلی -سارا ملک -سعید افضلی- سعید بختیاری - سعید رضادوست - سعید محمدی -سعید مدنی – سعید میراشرفی -سعیده شفیعی -سمانه گلاب -سید ابوذر علوی -سید عبدالمجید الهامی -سید محمد سیف زاده -سیدعبدالرسول موسوی -سیدمحمدباقر تلغریزاده -سیده سمیه علوی -سیده لیلا علوی -سیده مینا علوی - سید یعقوب آل شفیعی فومنی - سیران محمدحسینی -سیروس اخوان -شبنم خان مصدق -شهرام شاه محمدی -شهریار دبیرزاده -شهین علوی -صادق ربانی -صدیقه وسمقی - صفا بیطرف -طاهره طالقانی - طاهره علیزاده -عبدالحمید جباری -عبدالله مرادیان -عبدالله مومنی -عبدالله ناصری طاهری - علی اصغر غروی -علی جمشیدی -علی حسین یوسفزاده -علی سلطانی -علی شمایلی -علی شیخ الاسلامی -علی طهماسبی –علی فرید یحیایی -علی قاسمی – علی گرجی - علی ملکپور -علیرضا اکبرزادگان –علیرضا رجایی -علیرضا ساریخانی – علیرضا هندی - عماد بهاور - عماد رضیعی - غفار فرزدی -غلام رضاکرد -فاطمه صادقی -فاطمه گوارایی – فاطمه میراحمدی –فرانک چالاک -فرشاد نوروزیان - فروزان مانیان -فرهاد همتی - فرهادشهیدی – فرید طاهری -فرید مرجایی - فریده غیرت -فیروزه صابر - کیارش کاظمی -لاله شاکری -لطیف عباس پناه -لیلا لیاقت -مجید زرگرنژاد -مجید شیعهعلی -محترم رحمانی - محسن زمانی -محسن محققی -محسن مصدق -محمد ابراهیم زاده -محمد توسلی - محمد حسن داوودی -محمد حسین بنیاسدی -محمد رضا کارخانه چین -محمد سجادی -محمد کارخانه چین -محمد محمدی اردهالی - محمدجواد مظفر - محمدجواد رجائیان -محمدرفیع صادقی -محمدسعید حناییکاشانی – محمدسعید شریفی -محمدعلی حسن نژاد- محمدلطیف عباس پناه –محمود عمرانی -مراد همتی - مسعود مانیان -مصطفی محب کیا - مصطفی مسکین -معصومه دهقان - ملیحه کریم الدینی -منصور حسین زاده -منصور دلخواسته -مهتاب ممبینی -مهدی جباری -مهدی حسنلو -مهدی زمانی -مهدی شریعتی -مهدی فخرزاده -مهدی معتمدی مهر -مهرگان وثوق -مهری پاکدل -مهسا تاجیک -میرزا شهرک -میلادصالحی مقدم - مینا یزدی - مینو مرتاضی -نادر شکرریز -ناصر فرمد -ناصرکمیلیان - نشاط سحابی -نظام الدین قهاری –نورالدین غروی -ولی حق شناس -هادی موتمنی -هادی هادیزاده یزدی -هاشم آقاجری -هاشم باروتی -هاشم صباغیان -یوسف نبی زاده -یونس حاجی زاده -یونس رستمی .
#ابوالحسن_بنیصدر
https://bit.ly/2X5MWkm
https://t.me/DaghdagheIran
Telegraph
▪️ پیام تسلیت جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری
▪️ هوالباقی ▪️ ابوالحسن بنی صدر، از تلاشگران برجسته ی ملی- مصدقی و از روشنفکران نواندیش مسلمان پیش و پس از انقلاب ۵۷ به رحمت ایزدی پیوست. اگرچه داوریهای متفاوتی درباره ی آرا، مواضع و اعمال او شده است، اما درباره ی استقلال طلبی و توجه ایشان به…
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆کدام آگاهی ؟
📍میزگردی با حضور:
🎙ابراهیم توفیق
🎙احسان شریعتی
🎙محمد جواد کاشی
🎙حسین مصباحیان
🔆زمان: پنج شنبه ۲۹ مهر ۱۴۰۰
⏱ساعت: ۲۱ شب
🏛 کلاب سمپوزیوم شریعتی
🖇 لینک برنامه 👋: کدام آگاهی؟
#کدام_آگاهی
#میزگرد
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
📍میزگردی با حضور:
🎙ابراهیم توفیق
🎙احسان شریعتی
🎙محمد جواد کاشی
🎙حسین مصباحیان
🔆زمان: پنج شنبه ۲۹ مهر ۱۴۰۰
⏱ساعت: ۲۱ شب
🏛 کلاب سمپوزیوم شریعتی
🖇 لینک برنامه 👋: کدام آگاهی؟
#کدام_آگاهی
#میزگرد
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
🔷🔸در معنای پیامبر «اُمّی»؟!
📌 در میلاد پیامآور «کتاب، ترازو، آهن»
🖋احسان شریعتی
🔸پیامبر اسلام یکی از آحاد مردم بود و از معدود پیامبرانی که نه از طبقات حاکم (اشرافیت، سلطنت، روحانیت)، بلکه از میان مردم برخاسته بودند(بعثت فرستادهای از خود تودهٔ مردم-اُمِّيّينَ). هم از اینرو برخی از مستشرقان اسلامشناس اسلام را نوعی «تئوکراسی لائيک و اگالیتر» (خداسالاری مردمی و مساواتطلب) خوانده اند(از جمله لویی گارده، «اسلام، دین و امت»، ۱۹۶۷).
🔹در برابر تصورات رایجی که گاه این روزها هم از سوی مقاماتی مطرح میشود که نه به مبانی و مشخصات «امت» و نظام سیاسی برخاسته از آن(امامت) در صدر اسلام و مسیحیت آشنایی لازم و کافی را دارند و نه از تعاریف «ملت» و «دولت» (برآمده ازنمایندگی مردم) در عصر جدید بویی بردهاند، تدقیق در تعاریف این مفاهیم آنهم در ایام میلاد «پیامبر اُمّی» (ملی-مردمی) مناسبت تام و ضرورت خاص دارد.
🔸در تاریخ ادیان تضمّن اجتماعی انقلاب «توحید» تساوی آدمیان در برابر خدای واحد و یگانه بود، چنانکه انقلاب دموکراتیک تساوی شهروندان آزاد و برابر در برابر قانون بوده است(ایزونومی). خدای ابراهیم (برخلاف زئوس) فرستادگانی را از میان تودهٔ مردم (ناس یا لائوس در زبان یونانی) برمیگزید تا پیامآور کتاب(آگاهی)، ترازو(عدالت)، و آهن(توسعه) شوند. مردم در اینجا نماینده (یا به تعبیر مسیحی «سهیم»، «وارث») خدا در زمین بودند. «نمایندهٔ» خدا (و نه «سایه و آیه و مایهٔ» او) همین مردم به معنای عادی و عریان کلمه معرفی میشوند(«رب، ملک، و اله» ناس ).
🔹در فرهنگ سیاسی غرب نیز، مفهوم «ملت» (Nation) بتدریج از فرایند عُرفی شدن (سکولاریزاسیون) تدریجی مفهوم «اُمت» زاده شد: لائوس بهمعنای مردم یا خلق برگزیدهٔ خدا لائوس تو تئو= λαοῦ τοῦ Θεοῦ = The people of God،همان مومنان غیرروحانی (و بهتعبیر ما، «مکلا»ها) بودند، که زمانی در ترجمهٔ تورات از عبری به یونانی (موسوم به هَفتادگانی -سپتوآگینتا-)، از «أم» עַםʿm / = عبری به لائوس یونانی برگردانده شده بود. این مردم هنگامیکه فراخوانده میشدند نهاد کلیسا (از ریشهٔ یونانی (ekklesia) یا مجمع رسمی امت مسیحی را تشکیل میدادند. از قرون دوم تا سوم میلادی تمایز میان روحانی(«clerc» بهمعنای «جزء» یا پارهای از خدا) و امی(مردم خدا)، پدیدار شد با این تفاوت که دسته نخست زندگی خود را تماما وقف خدا میکردند و همانند عیسی مسیح بنابه قاعده (رگولار) تارک دنیا و مقیم صومعه میشدند(و بخشی از اینان که به میان مردم مؤمن-لائیکوس- میآیند دنیوی-سکولار- از ریشهٔ قرن خوانده میشدند).
🔸نخستین مصلحین و رفرماتورهای مسیحی مانند مارسیل پادوایی («مدافع صلح»- ۱۳۲۴) از قرن چهارده میلادی بدینسو، با بازگشت به همین مفهوم امت-مردم در برابر دستگاه روحانیت و «ولایت مطلقهٔ» پاپ، مبنای دینی مفهوم «جامعهٔ مدنی» را پایهریزی کردند و مقدمات گالیکانیسم (کلیساهای ملی در برابر واتیکان)،سکولاریزاسیون، و شرایط امکان ایدئولوژیک دولت-ملتهای نوین را فراهم آورند. با این ویژگی که مفهوم «ناسیون»(ملت، از ریشهٔ لاتینیnasci زاده شدن natio) در عصر جدید بهخلاف «دموس»(مردم شهروند) یونانی که بر اساس سکونت بر سرزمین مشترک تعریف میشد، در آغاز بیشتر اشتراک در تولد (خاستگاه خونی و تبار) یا زاده شدن در یک محل را شرط پیوند جمعی ملت می دانست (بولنویل مورخ قرانسوی در رساله «درباره اشرافیت فرانسه»(۱۷۳۲) ملت فرانسه را برغم اشتراک در تاریخ، آداب، و فرهنگ، متشکل از دو تبار متمایز «گلها»ی زیر انقیاد رومیها یا اشرافیت از تبار «فرانکها» میدانست). از زمان انقلاب فرانسه اما مفهوم ملت با مفهوم «مردم»، بهمعنای شهروندان آزاد و برابر در برابر قانون همچون منبع اقتدار سیادت سیاسی معادل گرفته شد (برای نمونه، ژوزف سییز در «طبقه سوم چیست؟»(۱۷۸۹)، ملت را چنین تعریف میکرد: «بدنهٔ انجمنکنندگانی که تحت یک قانون مشترک زندگی میکنند و توسط قانونگذار واحدی نمایندگی میشوند»).
بنابراین دو مفهوم امت (پیشا-روحانی) و ملت (پسا-انقلابی) در اصل تباینی نداشتند و در هر دو مورد به «مردم» ارجاع میدادند: مردم برادر و برابر در پیشگاه خداوند یا مردم شهروند آزاد و برابر در پیشگاه قانون.
🔹بنابه همهٔ ملاحظات و تعاریف فوق تعلق داشتن به یک «امت»(یا جامعهٔ اعتقادی دینی یا ایدئولوژیک)، نه تنها تناقضی با تعلق به یک «ملت» ندارد بلکه تنوع ملّی و فرهنگی که موجب ارجشناسی یکدیگر میگردد را میپذیرد و ارج مینهد و از هویت و مصالح ملی در برابر نفی و تجاوز بدان دفاع میکند («تعارف» خلقها، ۴۹/۱۳)، و بهتعبیر قرآنی «هیچ پیامبری فرستاده نشده مگر آنکه به زبان قومش سخن گفته باشد»!
#امت_ملت
#سکولاریزاسیون_لائیسیته
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1115
📌 در میلاد پیامآور «کتاب، ترازو، آهن»
🖋احسان شریعتی
🔸پیامبر اسلام یکی از آحاد مردم بود و از معدود پیامبرانی که نه از طبقات حاکم (اشرافیت، سلطنت، روحانیت)، بلکه از میان مردم برخاسته بودند(بعثت فرستادهای از خود تودهٔ مردم-اُمِّيّينَ). هم از اینرو برخی از مستشرقان اسلامشناس اسلام را نوعی «تئوکراسی لائيک و اگالیتر» (خداسالاری مردمی و مساواتطلب) خوانده اند(از جمله لویی گارده، «اسلام، دین و امت»، ۱۹۶۷).
🔹در برابر تصورات رایجی که گاه این روزها هم از سوی مقاماتی مطرح میشود که نه به مبانی و مشخصات «امت» و نظام سیاسی برخاسته از آن(امامت) در صدر اسلام و مسیحیت آشنایی لازم و کافی را دارند و نه از تعاریف «ملت» و «دولت» (برآمده ازنمایندگی مردم) در عصر جدید بویی بردهاند، تدقیق در تعاریف این مفاهیم آنهم در ایام میلاد «پیامبر اُمّی» (ملی-مردمی) مناسبت تام و ضرورت خاص دارد.
🔸در تاریخ ادیان تضمّن اجتماعی انقلاب «توحید» تساوی آدمیان در برابر خدای واحد و یگانه بود، چنانکه انقلاب دموکراتیک تساوی شهروندان آزاد و برابر در برابر قانون بوده است(ایزونومی). خدای ابراهیم (برخلاف زئوس) فرستادگانی را از میان تودهٔ مردم (ناس یا لائوس در زبان یونانی) برمیگزید تا پیامآور کتاب(آگاهی)، ترازو(عدالت)، و آهن(توسعه) شوند. مردم در اینجا نماینده (یا به تعبیر مسیحی «سهیم»، «وارث») خدا در زمین بودند. «نمایندهٔ» خدا (و نه «سایه و آیه و مایهٔ» او) همین مردم به معنای عادی و عریان کلمه معرفی میشوند(«رب، ملک، و اله» ناس ).
🔹در فرهنگ سیاسی غرب نیز، مفهوم «ملت» (Nation) بتدریج از فرایند عُرفی شدن (سکولاریزاسیون) تدریجی مفهوم «اُمت» زاده شد: لائوس بهمعنای مردم یا خلق برگزیدهٔ خدا لائوس تو تئو= λαοῦ τοῦ Θεοῦ = The people of God،همان مومنان غیرروحانی (و بهتعبیر ما، «مکلا»ها) بودند، که زمانی در ترجمهٔ تورات از عبری به یونانی (موسوم به هَفتادگانی -سپتوآگینتا-)، از «أم» עַםʿm / = عبری به لائوس یونانی برگردانده شده بود. این مردم هنگامیکه فراخوانده میشدند نهاد کلیسا (از ریشهٔ یونانی (ekklesia) یا مجمع رسمی امت مسیحی را تشکیل میدادند. از قرون دوم تا سوم میلادی تمایز میان روحانی(«clerc» بهمعنای «جزء» یا پارهای از خدا) و امی(مردم خدا)، پدیدار شد با این تفاوت که دسته نخست زندگی خود را تماما وقف خدا میکردند و همانند عیسی مسیح بنابه قاعده (رگولار) تارک دنیا و مقیم صومعه میشدند(و بخشی از اینان که به میان مردم مؤمن-لائیکوس- میآیند دنیوی-سکولار- از ریشهٔ قرن خوانده میشدند).
🔸نخستین مصلحین و رفرماتورهای مسیحی مانند مارسیل پادوایی («مدافع صلح»- ۱۳۲۴) از قرن چهارده میلادی بدینسو، با بازگشت به همین مفهوم امت-مردم در برابر دستگاه روحانیت و «ولایت مطلقهٔ» پاپ، مبنای دینی مفهوم «جامعهٔ مدنی» را پایهریزی کردند و مقدمات گالیکانیسم (کلیساهای ملی در برابر واتیکان)،سکولاریزاسیون، و شرایط امکان ایدئولوژیک دولت-ملتهای نوین را فراهم آورند. با این ویژگی که مفهوم «ناسیون»(ملت، از ریشهٔ لاتینیnasci زاده شدن natio) در عصر جدید بهخلاف «دموس»(مردم شهروند) یونانی که بر اساس سکونت بر سرزمین مشترک تعریف میشد، در آغاز بیشتر اشتراک در تولد (خاستگاه خونی و تبار) یا زاده شدن در یک محل را شرط پیوند جمعی ملت می دانست (بولنویل مورخ قرانسوی در رساله «درباره اشرافیت فرانسه»(۱۷۳۲) ملت فرانسه را برغم اشتراک در تاریخ، آداب، و فرهنگ، متشکل از دو تبار متمایز «گلها»ی زیر انقیاد رومیها یا اشرافیت از تبار «فرانکها» میدانست). از زمان انقلاب فرانسه اما مفهوم ملت با مفهوم «مردم»، بهمعنای شهروندان آزاد و برابر در برابر قانون همچون منبع اقتدار سیادت سیاسی معادل گرفته شد (برای نمونه، ژوزف سییز در «طبقه سوم چیست؟»(۱۷۸۹)، ملت را چنین تعریف میکرد: «بدنهٔ انجمنکنندگانی که تحت یک قانون مشترک زندگی میکنند و توسط قانونگذار واحدی نمایندگی میشوند»).
بنابراین دو مفهوم امت (پیشا-روحانی) و ملت (پسا-انقلابی) در اصل تباینی نداشتند و در هر دو مورد به «مردم» ارجاع میدادند: مردم برادر و برابر در پیشگاه خداوند یا مردم شهروند آزاد و برابر در پیشگاه قانون.
🔹بنابه همهٔ ملاحظات و تعاریف فوق تعلق داشتن به یک «امت»(یا جامعهٔ اعتقادی دینی یا ایدئولوژیک)، نه تنها تناقضی با تعلق به یک «ملت» ندارد بلکه تنوع ملّی و فرهنگی که موجب ارجشناسی یکدیگر میگردد را میپذیرد و ارج مینهد و از هویت و مصالح ملی در برابر نفی و تجاوز بدان دفاع میکند («تعارف» خلقها، ۴۹/۱۳)، و بهتعبیر قرآنی «هیچ پیامبری فرستاده نشده مگر آنکه به زبان قومش سخن گفته باشد»!
#امت_ملت
#سکولاریزاسیون_لائیسیته
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1115
وب سایت رسمی احسان شریعتی
در معنای پیامبر «اُمّی»؟!
پیامبر اسلام یکی از آحاد مردم بود و از معدود پیامبرانی که نه از طبقات حاکم (اشرافیت، سلطنت، روحانیت)، بلکه از میان مردم برخاسته بودند(بعثت فرستادهای از خود...
🔷🔸از احتضار اصلاحطلبی مصلحتگرا تا تولد اصلاحگری اساسی
🎙مصاحبه احسان شریعتی با پایگاه خبری جماران
🔹«...وارد فاز سرنوشتساز نهایی برای کشور شدهایم. بهگونه ای که یا وارد یک راهحل اصلاحگرایانهٔ ساختاری برای برونرفت از وضع فعلی میشویم یا همه چیز بهمعنای بد کلمه از هم میپاشد ...»
🔸«...اقلیت فعال در غیاب اکثریت در بدنهٔ انتخاباتی در رأیگیری شرکت میکند و نمایندگانش به مجلس و دولت راه مییابند...»
🔹«...از مشکلات نظام در دوران پساانقلاب این بود که بخشهای گوناگون و در مقاطع مختلف، اصل «مسئولیت مشترک» را نمیپذیرفتند...»
🔸«...امروز با یک جناح و دولت و نظام مواجهیم و مردم آنرا بهعنوان یک شخصیت واحد «مسئول» امور میدانند...»
🔹 «...آزادی بهمعنای واقعی وجود میداشت، دیگر نباید زندانی «سیاسی» داشته باشیم...»
🔸«...دور از انتظار نیست که شرایط جنگی بهانهای برای بستهتر شدن فضای سیاسی نسبت به گذشته شوند و آزادیهای بیان و رسانه محدودتر شوند...»
🔹 «... پیشتر به دلیل دوگانگی، هم در عرصهٔ بین المللی و هم در داخل، طرفهای مذاکره و همچنین مردم داخل احساس می کردند که میتوان و میبایست به تقویت گرایش اصلاح و اعتدال در درون قدرت در برابر تندروی و افراط و استبداد و ارتجاع پرداخت...»
🔸 «...راهکار مقابله با چنین شرایطی متشکلشدن جامعهٔ مدنی و مطرح ساختن جدیتر مطالبات روشن و ممکن، علمی و عملی در کشور است...»
🔹«...امروز اگر گفتههای شخصیتهای برجستهٔ اصلاحات را در دههٔ ۸۰ با آغاز دههٔ ۶۰ مقایسه کنید، به نتایج قابلتأملی میرسید. آنهنگام این جریان بیشتر در مقابل بهاصطلاح آنروز «لیبرالها» قرار داشتند اما پس از اینکه با همان معضلات عملی و اجرایی مواجه شدند فهمیدند که بسیاری از مواضع گذشته اشتباه و افراط و تفریطی بوده است...»
🔸«...این پرسش اساسی در اپوزیسیون مطرح است که آیا اساسا نظام کنونی اصلاحپذیر است؟ ضعف این موضع اینست که موضوع را ذاتی میکند. در حالیکه بهنظرم این به روابط قوا، تناسب نیروها و موقعیتهای مشخص برمیگردد که امکان اصلاحات به وجود آید یا خیر؟...»
🔹«...در ایران با نوعی روحانیسالاری مواجه هستیم، روحانیت شیعه اما هیچگاه مرجعیتی واحد مانند واتیکان نداشته و همیشه امکان برداشتهای مختلف در عالی ترین سطوح سلسلهمراتب آن وجود داشته و دارد...»
🔸«... پشتوانهٔ تغییرات یا اصلاحات اساسی حتما باید جنبشهای اجتماعی باشند. در سطح اجتماع، جنبشهای مدنی معلمان، کارگران، روزنامهنگاران، زنان و سایر جنبشهای اجتماعی که در زمینههای گوناگون اجتماعی و زیستمحیطی و..، حضور دارند که از سوی نظام بهرسمیت شناخته نشدهاند...»
🔹«...همچنین، باید احزاب مختلف، نظیر احزاب و سازمانهای ملی و آزادیخواه و چپ بهرسمیت شناخته شوند. احزاب و گرایشات سیاسی گوناگون برغم هر مذهب و مسلکی....»
🔸 «...در هر جمهوری دموکراتیک در جهان امروز دین و ایدئولوژی افراد علیالقاعده ملاک گزینش و ترجیح دولتی نیست...»
🔹 «...دلیل درونی اش به خاطر همان سنت دیرین استبدادی ۲۵۰۰ سالهٔ کشور ماست که عرض شد. ما ۲۵۰۰ سال در نظامهای شاهنشاهی و خلافتها و سلطنتهای مطلقه بسر بردهایم ...»
🔸«...امروز دیگر در مرحلهی بهلحاظ کیفی متفاوتی هستیم که خطمشی دیگری فراسوی اصلاحطلبی بهمعنای متدوال پیشین را میطلبد که آنراشاید بتوان نوع تازهای از آگاهی رهایبخش معطوف به اصلاحات ساختاری انقلابی خواند...»
📌متن کامل مصاحبه با پایگاه خبری جماران می توانید در وبسایت احسان شریعتی مطالعه فرمایید.
🖇https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1116
#مصاحبه
#جماران
#اصلاحات_مصلحت_گرا
#اصلاحات_ساختاری
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🎙مصاحبه احسان شریعتی با پایگاه خبری جماران
🔹«...وارد فاز سرنوشتساز نهایی برای کشور شدهایم. بهگونه ای که یا وارد یک راهحل اصلاحگرایانهٔ ساختاری برای برونرفت از وضع فعلی میشویم یا همه چیز بهمعنای بد کلمه از هم میپاشد ...»
🔸«...اقلیت فعال در غیاب اکثریت در بدنهٔ انتخاباتی در رأیگیری شرکت میکند و نمایندگانش به مجلس و دولت راه مییابند...»
🔹«...از مشکلات نظام در دوران پساانقلاب این بود که بخشهای گوناگون و در مقاطع مختلف، اصل «مسئولیت مشترک» را نمیپذیرفتند...»
🔸«...امروز با یک جناح و دولت و نظام مواجهیم و مردم آنرا بهعنوان یک شخصیت واحد «مسئول» امور میدانند...»
🔹 «...آزادی بهمعنای واقعی وجود میداشت، دیگر نباید زندانی «سیاسی» داشته باشیم...»
🔸«...دور از انتظار نیست که شرایط جنگی بهانهای برای بستهتر شدن فضای سیاسی نسبت به گذشته شوند و آزادیهای بیان و رسانه محدودتر شوند...»
🔹 «... پیشتر به دلیل دوگانگی، هم در عرصهٔ بین المللی و هم در داخل، طرفهای مذاکره و همچنین مردم داخل احساس می کردند که میتوان و میبایست به تقویت گرایش اصلاح و اعتدال در درون قدرت در برابر تندروی و افراط و استبداد و ارتجاع پرداخت...»
🔸 «...راهکار مقابله با چنین شرایطی متشکلشدن جامعهٔ مدنی و مطرح ساختن جدیتر مطالبات روشن و ممکن، علمی و عملی در کشور است...»
🔹«...امروز اگر گفتههای شخصیتهای برجستهٔ اصلاحات را در دههٔ ۸۰ با آغاز دههٔ ۶۰ مقایسه کنید، به نتایج قابلتأملی میرسید. آنهنگام این جریان بیشتر در مقابل بهاصطلاح آنروز «لیبرالها» قرار داشتند اما پس از اینکه با همان معضلات عملی و اجرایی مواجه شدند فهمیدند که بسیاری از مواضع گذشته اشتباه و افراط و تفریطی بوده است...»
🔸«...این پرسش اساسی در اپوزیسیون مطرح است که آیا اساسا نظام کنونی اصلاحپذیر است؟ ضعف این موضع اینست که موضوع را ذاتی میکند. در حالیکه بهنظرم این به روابط قوا، تناسب نیروها و موقعیتهای مشخص برمیگردد که امکان اصلاحات به وجود آید یا خیر؟...»
🔹«...در ایران با نوعی روحانیسالاری مواجه هستیم، روحانیت شیعه اما هیچگاه مرجعیتی واحد مانند واتیکان نداشته و همیشه امکان برداشتهای مختلف در عالی ترین سطوح سلسلهمراتب آن وجود داشته و دارد...»
🔸«... پشتوانهٔ تغییرات یا اصلاحات اساسی حتما باید جنبشهای اجتماعی باشند. در سطح اجتماع، جنبشهای مدنی معلمان، کارگران، روزنامهنگاران، زنان و سایر جنبشهای اجتماعی که در زمینههای گوناگون اجتماعی و زیستمحیطی و..، حضور دارند که از سوی نظام بهرسمیت شناخته نشدهاند...»
🔹«...همچنین، باید احزاب مختلف، نظیر احزاب و سازمانهای ملی و آزادیخواه و چپ بهرسمیت شناخته شوند. احزاب و گرایشات سیاسی گوناگون برغم هر مذهب و مسلکی....»
🔸 «...در هر جمهوری دموکراتیک در جهان امروز دین و ایدئولوژی افراد علیالقاعده ملاک گزینش و ترجیح دولتی نیست...»
🔹 «...دلیل درونی اش به خاطر همان سنت دیرین استبدادی ۲۵۰۰ سالهٔ کشور ماست که عرض شد. ما ۲۵۰۰ سال در نظامهای شاهنشاهی و خلافتها و سلطنتهای مطلقه بسر بردهایم ...»
🔸«...امروز دیگر در مرحلهی بهلحاظ کیفی متفاوتی هستیم که خطمشی دیگری فراسوی اصلاحطلبی بهمعنای متدوال پیشین را میطلبد که آنراشاید بتوان نوع تازهای از آگاهی رهایبخش معطوف به اصلاحات ساختاری انقلابی خواند...»
📌متن کامل مصاحبه با پایگاه خبری جماران می توانید در وبسایت احسان شریعتی مطالعه فرمایید.
🖇https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1116
#مصاحبه
#جماران
#اصلاحات_مصلحت_گرا
#اصلاحات_ساختاری
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
وب سایت رسمی احسان شریعتی
از احتضار اصلاحطلبی مصلحتگرا تا تولد اصلاحگری اساسی
در ماههای اخیر شاهد یکدست شدن قوای سهگانه و بهطور کلی یکپارچگی قدرت در ایران بودیم. چه تحلیلی میتوان از شرایط کشور داشت؟ دو انتخابات مجلس سال ۹۸ و انتخابا..
احسان شريعتی Ehsan Shariati pinned «🔷🔸از احتضار اصلاحطلبی مصلحتگرا تا تولد اصلاحگری اساسی 🎙مصاحبه احسان شریعتی با پایگاه خبری جماران 🔹«...وارد فاز سرنوشتساز نهایی برای کشور شدهایم. بهگونه ای که یا وارد یک راهحل اصلاحگرایانهٔ ساختاری برای برونرفت از وضع فعلی میشویم یا همه چیز بهمعنای…»
🔷🔶فاطمی، شاهدِ (گواهیبخشِ) دیپلماسی نهضتملی
🖋احسان شریعتی
🔹 اعدام دکتر حسین فاطمی، مسئول دیپلماسی خارجی دولت منتخب و مردمی دکترمصدق، و «نخستین پیشنهاددهندهٔ طرح ملیشدن صنعت نفت» (بهتصریح رهبری نهضت)، رُخدادی بس تأثربرانگیز و مؤثر در تاریخ معاصر ایران بهشمار میآید، از دو جنبه: نخست، در سطح بین المللی، این اقدام رژیم کودتا، نقاب از چهرهٔ فریبکارانهٔ سیاست خارجهٔ دولتهای انگلیس و امریکا برگرفت و جهانخواری عریان استعمارگران را به نمایش گذارد، و بهعبارتیدیگر درجهٔ پایبندی این قدرتها به حقوق بینالملل و حرمت موازین دموکراسی و حقوق بشر و شهروندان را عیان ساخت ؛ و از دیگر سو، در صحنهٔ داخلی، به نُماد ملیگرایی مردمی بدل شد، و خط سرخ جداکنندهٔ مرزهای استقلال و وابستگی، مقاومت و سازش (یا فرار شماری از «همرهان سستعناصر»)، و نشانی از آغازِ دورانِ مبارزات قهرآمیز بعدی در کشور ما بود.
🔹 دیپلماسی خارجی مستقل و مبتنی بر «حاکمیت یا سیادت ملی» (حقِ تعیینِ سرنوشت) و سیاست «موازنهٔ منفی» (میان ابرقدرتهای غرب-و-شرق)، نیازی به شعر-و-شعارسراییهای صوری و بیمحتوا ندارد ؛ بهعکس، این دیپلماسی با حضور فعال در مجامع و محکمههای قانونی جهان، و پیوستن به کنوانسیونهای حقوقی موجّه، به مطالبه و احقاق حقوق نادیدهگرفتهشدهٔ ملت میپردازد و غیرمشروع و غیرقانونی بودن مداخلهجویی و تحریم و محاصرهگری و معاملههای قدرتهای بزرگ علیه ملتها را، خطاب به افکار عمومی جهان، اثبات میکند.
🔸این دیپلماسی ملی در برابر دو گرایش دیگر در سیاست خارجی متمایز میشود: یکی، سیاست سازش و مماشات و معاملهگری سبک بازاری، که در تاریخ معاصر ایران در مشی قوامالسطنه نمود مییافته است (و در نظام کنونی نیز جناح و فراکسیونهای پراگماتیست موسوم به سازندگی و «اعتدالگرا» و ..، بهدنبال این خطمشی اند) ؛ دیگر، سیاست بهاصطلاح «سازشناپذیری» که زمانی حزب توده و زمانی دیگر جناح موسوم به «خط امام»، و بعدها «اصولگرایان» حامی دولت پیشین، و امروز «دلواپسان» پیشه کرده و میکنند و نتایج آن را دیدهایم و میبینیم.
🔸 در برابر سیاستهای خارجی «چماق و هویج» (carrot & stick)، دیپلماسی ملی و مردمی، در اجتناب از دو بیراههٔ انحرافی فوق، «راه سومی»، جز تقویت همبستگی ملی (اتحاد جبههای در داخل) و بین المللی ندارد (فراخوان به سازمانهای مردمبنیاد غیردولتی، اتحادیههای صنفی، نهادهای حقوقبشری و..، به صحنه آمدن روشنفکران و جوامع مدنی در جهت بسیج افکار عمومی جهان).
🔹 آنها که «رادیکالیسم» شهید فاطمی را مورد انتقاد قرار میدهند، غالبا در این کلام دکتر مصدق تأمل لازم را نکردهاند که : «اينجانب به ملی بودن صنعت نفت و جنبهٔ اخلاقی آن، بيش از جنبهٔ اقتصادی آن معتقدم..، کار تدنی (پستی) اخلاقی به جائی رسيده که باعث ننگ ھر ايرانی شده است!"
📌لینک متن در وبسایت احسان شریعتی
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1117
#دیپلماسی_ملی
#سیاست_موازنه_منفی
#دکتر_حسین_فاطمی
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🖋احسان شریعتی
🔹 اعدام دکتر حسین فاطمی، مسئول دیپلماسی خارجی دولت منتخب و مردمی دکترمصدق، و «نخستین پیشنهاددهندهٔ طرح ملیشدن صنعت نفت» (بهتصریح رهبری نهضت)، رُخدادی بس تأثربرانگیز و مؤثر در تاریخ معاصر ایران بهشمار میآید، از دو جنبه: نخست، در سطح بین المللی، این اقدام رژیم کودتا، نقاب از چهرهٔ فریبکارانهٔ سیاست خارجهٔ دولتهای انگلیس و امریکا برگرفت و جهانخواری عریان استعمارگران را به نمایش گذارد، و بهعبارتیدیگر درجهٔ پایبندی این قدرتها به حقوق بینالملل و حرمت موازین دموکراسی و حقوق بشر و شهروندان را عیان ساخت ؛ و از دیگر سو، در صحنهٔ داخلی، به نُماد ملیگرایی مردمی بدل شد، و خط سرخ جداکنندهٔ مرزهای استقلال و وابستگی، مقاومت و سازش (یا فرار شماری از «همرهان سستعناصر»)، و نشانی از آغازِ دورانِ مبارزات قهرآمیز بعدی در کشور ما بود.
🔹 دیپلماسی خارجی مستقل و مبتنی بر «حاکمیت یا سیادت ملی» (حقِ تعیینِ سرنوشت) و سیاست «موازنهٔ منفی» (میان ابرقدرتهای غرب-و-شرق)، نیازی به شعر-و-شعارسراییهای صوری و بیمحتوا ندارد ؛ بهعکس، این دیپلماسی با حضور فعال در مجامع و محکمههای قانونی جهان، و پیوستن به کنوانسیونهای حقوقی موجّه، به مطالبه و احقاق حقوق نادیدهگرفتهشدهٔ ملت میپردازد و غیرمشروع و غیرقانونی بودن مداخلهجویی و تحریم و محاصرهگری و معاملههای قدرتهای بزرگ علیه ملتها را، خطاب به افکار عمومی جهان، اثبات میکند.
🔸این دیپلماسی ملی در برابر دو گرایش دیگر در سیاست خارجی متمایز میشود: یکی، سیاست سازش و مماشات و معاملهگری سبک بازاری، که در تاریخ معاصر ایران در مشی قوامالسطنه نمود مییافته است (و در نظام کنونی نیز جناح و فراکسیونهای پراگماتیست موسوم به سازندگی و «اعتدالگرا» و ..، بهدنبال این خطمشی اند) ؛ دیگر، سیاست بهاصطلاح «سازشناپذیری» که زمانی حزب توده و زمانی دیگر جناح موسوم به «خط امام»، و بعدها «اصولگرایان» حامی دولت پیشین، و امروز «دلواپسان» پیشه کرده و میکنند و نتایج آن را دیدهایم و میبینیم.
🔸 در برابر سیاستهای خارجی «چماق و هویج» (carrot & stick)، دیپلماسی ملی و مردمی، در اجتناب از دو بیراههٔ انحرافی فوق، «راه سومی»، جز تقویت همبستگی ملی (اتحاد جبههای در داخل) و بین المللی ندارد (فراخوان به سازمانهای مردمبنیاد غیردولتی، اتحادیههای صنفی، نهادهای حقوقبشری و..، به صحنه آمدن روشنفکران و جوامع مدنی در جهت بسیج افکار عمومی جهان).
🔹 آنها که «رادیکالیسم» شهید فاطمی را مورد انتقاد قرار میدهند، غالبا در این کلام دکتر مصدق تأمل لازم را نکردهاند که : «اينجانب به ملی بودن صنعت نفت و جنبهٔ اخلاقی آن، بيش از جنبهٔ اقتصادی آن معتقدم..، کار تدنی (پستی) اخلاقی به جائی رسيده که باعث ننگ ھر ايرانی شده است!"
📌لینک متن در وبسایت احسان شریعتی
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1117
#دیپلماسی_ملی
#سیاست_موازنه_منفی
#دکتر_حسین_فاطمی
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
وب سایت رسمی احسان شریعتی
فاطمی، شاهدِ (گواهیبخشِ) دیپلماسی نهضتملی
اعدام دکتر حسین فاطمی، مسئول دیپلماسی خارجی دولت منتخب و مردمی دکترمصدق، و «نخستین پیشنهاددهندهٔ طرح ملیشدن صنعت نفت» (بهتصریح رهبری نهضت)، رُخدادی بس تأثرب.
Forwarded from احسان شريعتی Ehsan Shariati
🔷🔸فلسفه، هماینجا، هماکنون!
(یادداشت-۱)
📌 بمناسبت روز جهانی فلسفه
🖋احسان شریعتی
🔹فلسفه؟ چرا فلسفه؟ فلسفهورزی، چگونه؟ در خدمت که و چه، درمان کدام درد؟ مسئلههای اصلی فلسفی جهان معاصر ما کدامند؟ تفاوت فلسفه، حکمت، و سایر فرزانگیها؟ طی چند یادداشت پیاپی میکوشیم به طرح این پرسشها بپردازیم.
🔸برای عموم، فلسفه نوعی دانش و یک رشته در میان علوم و معارف دیگر است، اگرچه نوعی دانش کلی عقلانی و مجهز به استدلال منطقی. فلسفه اما در اصل، با بهره گیری از خرد و تجربهٔ خویش، جز اندیشیدن انتقادی و پرسشگری اساسی دربارهٔ خود چیزها و امور نیست.
هنگامیکه واژهٔ «فلسفه» تلفظ میشود، نخستین نامی که با آن تداعی میشود، نام مؤسس این مفهوم و کلیدواژه، افلاطون است که برای این اصطلاح یونانی که پیشتر فیثاغورث ابداع کرده بود، تعریف ویژهای ارایه کرد و آنرا مترادف با نفس اندیشیدن و شناخت «دیالکتیکی» (درک مناسبات میان«ایدهها» و ترکیب آنها) دانست.
🔹برای استاد او سقراط، دوستداری فرزانگی(فیلوسوفی) همان جستجوگری «حقیقت»(راستیپژوهی) بود، برخلاف دانانمایی سوفسطایی، و دوستی آراوعقاید (فیلودوکسی)، و فنّ بحثوجدل و ستیهیدن (اریستیک). «نهضت» سقراطی جستجوگری، دانستن ندانستن یا فقر پرسشگر اما، نزد شاگردش افلاطون به دانش حقیقت، فن دیالکتیک، و «نظام» ایدهها (ایدهآلیسم) تبدیل شد و راهوروش اندیشهورزی به دانش «فلسفه» بمثابهٔ نظمورشته(دیسیپلین) تحویلوتقلیل یافت. چنانکه همین انتقال تقلیلگر در گام بعد، از سوی ارسطو، شاگرد افلاطون و شاگردان مسلمان آندو بنیانگذار، فارابی و پورسینا، از «فلسفه» به «مابعدالطبیعه» (متافیزیک یا فلسفهٔ اولی)، تحویل و تکرار شد.
🔸فلسفه اما در اصل، اندیشهورزی بنیادین بود و جستجوی آزاد حقیقت (و نه دعوی کسب و تملک آن)، برای کشف معنا و جهتِ راستین زندگی و وجود (و نه یک رشته و تخصص و دانشِ خاص). نوعی کُنشگری آفرینندهٔ نوعی از «مفاهیم»، که به تعبیر ژیل دلوز، صورتِ فریادهایی از سر درد اند. فلسفهورزی به خدمت هیچ چیز و هیچ کس درنمیآید و نمیتوان آنرا برای توجیه خود و تسلط بر دیگری بهکار بست و به این معنا کاربردی ندارد. فلسفه حرکت آزاد اندیشه است برای فهمیدن معنای وجود و عالیترین فعالیت و کُنشگری او هنگامی است که به سنجش و نقد خویش مینشیند و با نگاه دیگری به خود مینگرد و روح و آگاهی به تعبیر هگلی در آن خود را درمییابد و به خودآگاهی میرسد.
🔹هر فلسفه اما از همینرو، از منظر تاریخی متعیّن است و در هر برهه متناسب با سرمشق یا شکلبندی معرفتی هر دوران، بهمثابهٔ «تمامیت دانش معاصر» (سارتر) تشخّص مییابد و در این مقام بدل به «بیان» جنبش عمومی جامعه و برسازندهٔ محیط فرهنگی شهروندان میشود.
پس فلسفه درمان درد نداشتن و ندانستن است و نه نظامی از دانایی و دارندگیها. فلسفه همّوغم و پروای پرسیدن است و نه داشتن پاسخ برای همهٔ پرسشها. نقد و سنجش و واگشایی ساختارها، باورها و عقاید مسلط است و روش رهایی از تحجر و تصلّب و زنگارگرفتگی و جزماندیشی از سویی، و عطش و تلاش و کشش برای راهیابی بسوی سعادت، کشف حقیقت، و گرایش به زیبایی.
🔸از اینرو، کارکرد و رسالت راستین اندیشهورزی اساسی در مقام فرزاندوستی و به سبک «فلسفی» (و نه علم و دانش و رشتهٔ فلسفه و متافیزیک و انتولوژی و..)، نوعی پراکسیس رهاییبخش است که با آزادی از زندانها میآغازد تا با رسیدن به آزادگی (و آزادسازی خود آزادی) فرابروید.
#روز_جهانی_فلسفه
#اندیشه_ورزی
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌لینک متن در وبسایت رسمی احسان شریعتی
http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1057
(یادداشت-۱)
📌 بمناسبت روز جهانی فلسفه
🖋احسان شریعتی
🔹فلسفه؟ چرا فلسفه؟ فلسفهورزی، چگونه؟ در خدمت که و چه، درمان کدام درد؟ مسئلههای اصلی فلسفی جهان معاصر ما کدامند؟ تفاوت فلسفه، حکمت، و سایر فرزانگیها؟ طی چند یادداشت پیاپی میکوشیم به طرح این پرسشها بپردازیم.
🔸برای عموم، فلسفه نوعی دانش و یک رشته در میان علوم و معارف دیگر است، اگرچه نوعی دانش کلی عقلانی و مجهز به استدلال منطقی. فلسفه اما در اصل، با بهره گیری از خرد و تجربهٔ خویش، جز اندیشیدن انتقادی و پرسشگری اساسی دربارهٔ خود چیزها و امور نیست.
هنگامیکه واژهٔ «فلسفه» تلفظ میشود، نخستین نامی که با آن تداعی میشود، نام مؤسس این مفهوم و کلیدواژه، افلاطون است که برای این اصطلاح یونانی که پیشتر فیثاغورث ابداع کرده بود، تعریف ویژهای ارایه کرد و آنرا مترادف با نفس اندیشیدن و شناخت «دیالکتیکی» (درک مناسبات میان«ایدهها» و ترکیب آنها) دانست.
🔹برای استاد او سقراط، دوستداری فرزانگی(فیلوسوفی) همان جستجوگری «حقیقت»(راستیپژوهی) بود، برخلاف دانانمایی سوفسطایی، و دوستی آراوعقاید (فیلودوکسی)، و فنّ بحثوجدل و ستیهیدن (اریستیک). «نهضت» سقراطی جستجوگری، دانستن ندانستن یا فقر پرسشگر اما، نزد شاگردش افلاطون به دانش حقیقت، فن دیالکتیک، و «نظام» ایدهها (ایدهآلیسم) تبدیل شد و راهوروش اندیشهورزی به دانش «فلسفه» بمثابهٔ نظمورشته(دیسیپلین) تحویلوتقلیل یافت. چنانکه همین انتقال تقلیلگر در گام بعد، از سوی ارسطو، شاگرد افلاطون و شاگردان مسلمان آندو بنیانگذار، فارابی و پورسینا، از «فلسفه» به «مابعدالطبیعه» (متافیزیک یا فلسفهٔ اولی)، تحویل و تکرار شد.
🔸فلسفه اما در اصل، اندیشهورزی بنیادین بود و جستجوی آزاد حقیقت (و نه دعوی کسب و تملک آن)، برای کشف معنا و جهتِ راستین زندگی و وجود (و نه یک رشته و تخصص و دانشِ خاص). نوعی کُنشگری آفرینندهٔ نوعی از «مفاهیم»، که به تعبیر ژیل دلوز، صورتِ فریادهایی از سر درد اند. فلسفهورزی به خدمت هیچ چیز و هیچ کس درنمیآید و نمیتوان آنرا برای توجیه خود و تسلط بر دیگری بهکار بست و به این معنا کاربردی ندارد. فلسفه حرکت آزاد اندیشه است برای فهمیدن معنای وجود و عالیترین فعالیت و کُنشگری او هنگامی است که به سنجش و نقد خویش مینشیند و با نگاه دیگری به خود مینگرد و روح و آگاهی به تعبیر هگلی در آن خود را درمییابد و به خودآگاهی میرسد.
🔹هر فلسفه اما از همینرو، از منظر تاریخی متعیّن است و در هر برهه متناسب با سرمشق یا شکلبندی معرفتی هر دوران، بهمثابهٔ «تمامیت دانش معاصر» (سارتر) تشخّص مییابد و در این مقام بدل به «بیان» جنبش عمومی جامعه و برسازندهٔ محیط فرهنگی شهروندان میشود.
پس فلسفه درمان درد نداشتن و ندانستن است و نه نظامی از دانایی و دارندگیها. فلسفه همّوغم و پروای پرسیدن است و نه داشتن پاسخ برای همهٔ پرسشها. نقد و سنجش و واگشایی ساختارها، باورها و عقاید مسلط است و روش رهایی از تحجر و تصلّب و زنگارگرفتگی و جزماندیشی از سویی، و عطش و تلاش و کشش برای راهیابی بسوی سعادت، کشف حقیقت، و گرایش به زیبایی.
🔸از اینرو، کارکرد و رسالت راستین اندیشهورزی اساسی در مقام فرزاندوستی و به سبک «فلسفی» (و نه علم و دانش و رشتهٔ فلسفه و متافیزیک و انتولوژی و..)، نوعی پراکسیس رهاییبخش است که با آزادی از زندانها میآغازد تا با رسیدن به آزادگی (و آزادسازی خود آزادی) فرابروید.
#روز_جهانی_فلسفه
#اندیشه_ورزی
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌لینک متن در وبسایت رسمی احسان شریعتی
http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1057
آپارات - سرویس اشتراک ویدیو
گزارش تصویری نشست روزجهانی فلسفه ،۱۳۹۷
گزارش تصویری از نشست جهانی روز فلسفه در خانه ایرانی هنر جمعیت امام علی با حضور دکتر احسان شریعتی، همراه با اجرای پانتومیم فلسفی ،۱۳۹۷
🔷🔸در نبرد فلسفه
با ریشههای شر، درد و تشویش
در «روز جهانی فلسفه»
🖋احسان شریعتی
🔹🔸یادداشت شماره اول
🔹«فلسفه»، فراسوی نام و دانش و تاریخچهٔ سوفیا-فلسفه-متافیزیک-هستیشناسی، در یک تعریف بسیار ساده عبارت است از اندیشیدن اساسی به نسبت انسان با هستی، جای-گاه آدمی در جامعه و در جهان. اندیشیدن کار ذهن یا خویشکاری خرد آدمی است برای فایق آمدن بر هراس نخستین رویارویی با هستی. پس ریشهٔ این کنش عقلانی نوعی از احساس است؛ و به زبان ساده احساس تعجب و اعجاب با مشاهدهٔ اموری که در نگاه عموم مردم عادی بهنظر میرسند. هم ازاینرو، کودکان فیلسوفترین انسانهایند. اندیشیدن در اصل با پرسیدن آغاز میشود. و کار یا خویشکاری اندیشیدن (به سبک فلسفی) پرسشگری است. اندیشیدن «بنیادین» ریشهها، بنیادها، و ساختارها را به پرسش میگیرد. هم ازاینرو فلسفهورزی امری است خطیر. فلسفه فرزند ماجراجوی حیرت است. حیرتانگیزترین نکته در جهان اندیشهبرانگیز ما اما، به تعبیر هایدگر، ایناست که «ما هنوز نمیاندیشیم». و پرسیدن، در نظر او، پارسایی اندیشه است. و اما چرا در عصر سیطرهٔ تکنیک نمیاندیشیم؟ با اینکه بیش از هر زمان پیشین دربارهٔ همه چیز «علم» داریم؟ زیرا در نزد او و در اساس، «علم نمیاندیشد»، زیرا کار علم دانستن است و نه اندیشیدن و به پرسش گرفتن «اصول متعارفه و موضوعه».
🔸آرامش دوستدار فیلسوف ایرانی، که اخیرا در غربت درگذشت، کوشید همین سبک از پرسشگری و اظهارنظر رادیکال بهسبک نیچهای-هایدگری را در مورد فرهنگ سنتی و دینی ایرانی-اسلامی بهکار گیرد. اگر ما بهشکل ریشهای حیرت نمیکنیم، از مبانی نمیپرسیم، و «نمیاندیشیم»، از آنروست که مبتلا به نوعی ناخوشی«دینخویی» هستیم. منظور او از این «امتناع» (ناممکن بودن) فرهنگی-تمدنی منحصر به دوران پس از اسلام ایران نبود(هرچند بویژه همین دین و دوران مدّ نظر او بود)، بلکه به کلیت فرهنگ ایرانی اشاره داشت که حتی در گرایشها و رفتارهای سکولار ایدئولوزیک نیز بارقههای این «دینخویی» رؤیتپذیر بود.
این نوع ارزیابی فرهنگگرا و ذاتانگار پیشتر نیز در نزد برخی از مستشرقان (مورد استناد این فیلسوف فقید) یافت میشد. از جمله، هانس هاینریش شدر، شرقشـناس و ایرانشناس بزرگ آلمانی که در نقد فیلسوفان بزرگ مسلمان ایرانی بر این باور بود که اینان گویی همواره از فلسفهٔ یونان منطق و روش را فرامیگرفتهاند بدون آنکه روحیه و رویکرد Gesinnung آنرا دریابند.
🔹صرفنظر از هر گونه ارزیابیهای کلیتبخش، گوهرانگار، فرهنگ-و-تمدنمحور، و متناقضنما (پارادکسیکال)، بویژه هنگامیکه از سوی یک شرقی ایرانی مسلمانتبار اظهار میشود و بهطریق اولی میتواند نشانگر نوعی «دینخویی» باژگونه باشد، پرسش از نسبت میان اندیشه (فلسفی) و ایمان (دینی)، بويژه در دو سپهر ایران و اسلام، و بالاخص در نکبت زمانهای که هر چیز بهجز خود دین، بهنام دین، عرضه و تحمیل میشود و بطور طبیعی هم واکنش و دافعه برمیانگیزد، برای ما بدل به پرسشی اساسی میگردد.
🔸میدانیم که مبنای ایمان نیز، همچون اندیشه، نوع دیگری از ترس، یا دقیقتر دهشت (tremendum) آدمی است در مواجهه با وجه قدسی یا ساحت استعلایی هستی، که در فرهنگ دینی (اسلام و قرآن) «خشیت» خوانده میشود. نخستین احساس رازآلود (mysterium) انسان در برابر امر قدسی است که همهنگام ، به تعبیر رودولف اوتو، به عکس آن، به عشق و جذبه (fascinans) و ایمان دگردیسی مییابد.
نقطهٔ آغاز مشترک آن «حیرت» اندیشهبرانگیز و این «خشیت» ایمانزا، در هر دو حال، فقر و جستوجو یا پرسشگری است. تفاوت این دو شیوه از ادراک حسی اولیهٔ واقعیت (اعجاب و تحیّر) اما، در موضوع متفاوت این دو سپهر است (هستی و قدسی).
هرچند این دو بی یاری یکدیگر (شوروشوق معنا برای اندیشه ، فهم بخردانه برای ایمان)، جز جزمیاتی انتزاعی-عقلی و یا دگمهای تعبدی -خرافی نخواهد بود. زیرا نه تنها خرد و دل آدمی بلکه دو امر هستی و قدسی در جهان بیرون نسبتی وثیق دارند و به تعبیر ارسطو، «ارجمندترین دانش باید دربارهٔ ارجمندترین جنس (خدا) باشد.»(متافیزیک، Meta., E, 1026a). و هم ازاینروست که در زمانی دیگر، کانت میبایست قدری از «دانستن را ازمیان بردارد تا برای ایمان جا باز کند.» (سنجش خرد ناب، پیشگفتار ۱۷۸۷، Bxxx)
🔹آنچه با روش پرسشگری «خداناباورانهٔ» فلسفه، بهتعبیر هایدگر، به لرزه میافتد، نه دین و ایمان که پیشفرضاش، به گفتهٔ کانت، امکان و ارادهٔ تغییر دادن خود برای خشنودی خدا ست، بلکه «خرافه» است که میپندارد که انجام اعمال ماشینوار مناسک عبادی توسط هر کس و همگان، خارج از قانونمندیهای طبیعی و علمی، میتواند روح را رستگار سازد.
#روز_فلسفه
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌لینک متن در وبسایت رسمی احسان شریعتی
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1119
با ریشههای شر، درد و تشویش
در «روز جهانی فلسفه»
🖋احسان شریعتی
🔹🔸یادداشت شماره اول
🔹«فلسفه»، فراسوی نام و دانش و تاریخچهٔ سوفیا-فلسفه-متافیزیک-هستیشناسی، در یک تعریف بسیار ساده عبارت است از اندیشیدن اساسی به نسبت انسان با هستی، جای-گاه آدمی در جامعه و در جهان. اندیشیدن کار ذهن یا خویشکاری خرد آدمی است برای فایق آمدن بر هراس نخستین رویارویی با هستی. پس ریشهٔ این کنش عقلانی نوعی از احساس است؛ و به زبان ساده احساس تعجب و اعجاب با مشاهدهٔ اموری که در نگاه عموم مردم عادی بهنظر میرسند. هم ازاینرو، کودکان فیلسوفترین انسانهایند. اندیشیدن در اصل با پرسیدن آغاز میشود. و کار یا خویشکاری اندیشیدن (به سبک فلسفی) پرسشگری است. اندیشیدن «بنیادین» ریشهها، بنیادها، و ساختارها را به پرسش میگیرد. هم ازاینرو فلسفهورزی امری است خطیر. فلسفه فرزند ماجراجوی حیرت است. حیرتانگیزترین نکته در جهان اندیشهبرانگیز ما اما، به تعبیر هایدگر، ایناست که «ما هنوز نمیاندیشیم». و پرسیدن، در نظر او، پارسایی اندیشه است. و اما چرا در عصر سیطرهٔ تکنیک نمیاندیشیم؟ با اینکه بیش از هر زمان پیشین دربارهٔ همه چیز «علم» داریم؟ زیرا در نزد او و در اساس، «علم نمیاندیشد»، زیرا کار علم دانستن است و نه اندیشیدن و به پرسش گرفتن «اصول متعارفه و موضوعه».
🔸آرامش دوستدار فیلسوف ایرانی، که اخیرا در غربت درگذشت، کوشید همین سبک از پرسشگری و اظهارنظر رادیکال بهسبک نیچهای-هایدگری را در مورد فرهنگ سنتی و دینی ایرانی-اسلامی بهکار گیرد. اگر ما بهشکل ریشهای حیرت نمیکنیم، از مبانی نمیپرسیم، و «نمیاندیشیم»، از آنروست که مبتلا به نوعی ناخوشی«دینخویی» هستیم. منظور او از این «امتناع» (ناممکن بودن) فرهنگی-تمدنی منحصر به دوران پس از اسلام ایران نبود(هرچند بویژه همین دین و دوران مدّ نظر او بود)، بلکه به کلیت فرهنگ ایرانی اشاره داشت که حتی در گرایشها و رفتارهای سکولار ایدئولوزیک نیز بارقههای این «دینخویی» رؤیتپذیر بود.
این نوع ارزیابی فرهنگگرا و ذاتانگار پیشتر نیز در نزد برخی از مستشرقان (مورد استناد این فیلسوف فقید) یافت میشد. از جمله، هانس هاینریش شدر، شرقشـناس و ایرانشناس بزرگ آلمانی که در نقد فیلسوفان بزرگ مسلمان ایرانی بر این باور بود که اینان گویی همواره از فلسفهٔ یونان منطق و روش را فرامیگرفتهاند بدون آنکه روحیه و رویکرد Gesinnung آنرا دریابند.
🔹صرفنظر از هر گونه ارزیابیهای کلیتبخش، گوهرانگار، فرهنگ-و-تمدنمحور، و متناقضنما (پارادکسیکال)، بویژه هنگامیکه از سوی یک شرقی ایرانی مسلمانتبار اظهار میشود و بهطریق اولی میتواند نشانگر نوعی «دینخویی» باژگونه باشد، پرسش از نسبت میان اندیشه (فلسفی) و ایمان (دینی)، بويژه در دو سپهر ایران و اسلام، و بالاخص در نکبت زمانهای که هر چیز بهجز خود دین، بهنام دین، عرضه و تحمیل میشود و بطور طبیعی هم واکنش و دافعه برمیانگیزد، برای ما بدل به پرسشی اساسی میگردد.
🔸میدانیم که مبنای ایمان نیز، همچون اندیشه، نوع دیگری از ترس، یا دقیقتر دهشت (tremendum) آدمی است در مواجهه با وجه قدسی یا ساحت استعلایی هستی، که در فرهنگ دینی (اسلام و قرآن) «خشیت» خوانده میشود. نخستین احساس رازآلود (mysterium) انسان در برابر امر قدسی است که همهنگام ، به تعبیر رودولف اوتو، به عکس آن، به عشق و جذبه (fascinans) و ایمان دگردیسی مییابد.
نقطهٔ آغاز مشترک آن «حیرت» اندیشهبرانگیز و این «خشیت» ایمانزا، در هر دو حال، فقر و جستوجو یا پرسشگری است. تفاوت این دو شیوه از ادراک حسی اولیهٔ واقعیت (اعجاب و تحیّر) اما، در موضوع متفاوت این دو سپهر است (هستی و قدسی).
هرچند این دو بی یاری یکدیگر (شوروشوق معنا برای اندیشه ، فهم بخردانه برای ایمان)، جز جزمیاتی انتزاعی-عقلی و یا دگمهای تعبدی -خرافی نخواهد بود. زیرا نه تنها خرد و دل آدمی بلکه دو امر هستی و قدسی در جهان بیرون نسبتی وثیق دارند و به تعبیر ارسطو، «ارجمندترین دانش باید دربارهٔ ارجمندترین جنس (خدا) باشد.»(متافیزیک، Meta., E, 1026a). و هم ازاینروست که در زمانی دیگر، کانت میبایست قدری از «دانستن را ازمیان بردارد تا برای ایمان جا باز کند.» (سنجش خرد ناب، پیشگفتار ۱۷۸۷، Bxxx)
🔹آنچه با روش پرسشگری «خداناباورانهٔ» فلسفه، بهتعبیر هایدگر، به لرزه میافتد، نه دین و ایمان که پیشفرضاش، به گفتهٔ کانت، امکان و ارادهٔ تغییر دادن خود برای خشنودی خدا ست، بلکه «خرافه» است که میپندارد که انجام اعمال ماشینوار مناسک عبادی توسط هر کس و همگان، خارج از قانونمندیهای طبیعی و علمی، میتواند روح را رستگار سازد.
#روز_فلسفه
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌لینک متن در وبسایت رسمی احسان شریعتی
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1119
وب سایت رسمی احسان شریعتی
در نبرد فلسفه، با ریشههای شر، درد و تشویش
آرامش دوستدار فیلسوف ایرانی، که اخیرا در غربت درگذشت، کوشید همین سبک از پرسشگری و اظهارنظر رادیکال بهسبک نیچهای-هایدگری را در مورد فرهنگ سنتی و دینی ایرانی..
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆کدام تغییر؟
📍بنیاد فرهنگی شریعتی برگزار می کند 📍
🔆پروژه سیاسی شریعتی در تجربه زیسته او
🔆به مناسبت هشتاد و هشتمین سالگرد تولد
🔅ارائه:
🎙احسان شریعتی
🔆زمان: پنج شنبه ۴ آذر
⏱ساعت: ۹ شب
🏛 کلاب سمپوزیوم شریعتی
🔹🔸لینک برنامه: کدام تغییر؟
#کدام_تغییر
#هشتاد_هشتمین_تولد_علی_شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
📍بنیاد فرهنگی شریعتی برگزار می کند 📍
🔆پروژه سیاسی شریعتی در تجربه زیسته او
🔆به مناسبت هشتاد و هشتمین سالگرد تولد
🔅ارائه:
🎙احسان شریعتی
🔆زمان: پنج شنبه ۴ آذر
⏱ساعت: ۹ شب
🏛 کلاب سمپوزیوم شریعتی
🔹🔸لینک برنامه: کدام تغییر؟
#کدام_تغییر
#هشتاد_هشتمین_تولد_علی_شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF