احسان شريعتی Ehsan Shariati
2.62K subscribers
799 photos
68 videos
96 files
617 links
كانال رسمي احسان شريعتی
Download Telegram
برآمد_نوشریعتی_ابداع خویشتن.pdf
1.4 MB
🔷🔆«برآمد»

🔆ویراستِ اولِ جمع بندی مباحثِ سمپوزیومِ «اکنون، ما و شریعتی»؛
نوشریعتی: شرایطِ امکانِ یک پارادایمِ بدیل

📌به کوشش: کمیته‌یِ علمیِ سمپوزیوم؛
تهران، ۲۹ خرداد ۱۳۹۹

در چهل‌وسومین یادمانِ هجرتِ آموزگارِ «آزادی، برابری، عرفان»

#دیدگاه
#نگاه_آینده
#نو_شریعتی
#چهل_و_سومين_يادمان
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF
🔷🔸باز این چه شیوه‌ست؟

🖋احسان شریعتی

🔸درحالی‌که افکار عمومی در انتظار ارائه‌ی توضیحی قانع‌کننده از سوی مسئولان قضایی و امنیتیِ کشور، پیرامونِ زنجیره‌یِ فساد و فرار، اختلاس و ارتشا، و قتل و قمع‌های کارگزارانِ بلندمرتبه‌ی دستگاه قضا بسرمی‌برد، خبر بازداشت تنی چند از فعالان مدنی و مُهروموم دفترِ «جمعیتِ امدادِ دانشجوییِ امام‌علی(ع)»، بسیاری را متعجب و مبهوت ساخت!

🔹آشنایان با علم حقوق می‌پرسند چگونه است که گروهی از متهمان تا سال‌ها نامشان تنها حروف الفبا می‌ماند، اما هنگامی که تلاشگران مدنی بازداشت می‌شوند، هنوز اتهامشان ثابت نشده، اسم و رسم و تبار و اتهام و..، رسانه‌ای می‌شود؟ به‌عبارتی دیگر، و به‌زبان حقوقی، در دو مرحله‌ی دادسرا و دادگاه، رفتار باید مشخص و متفاوت باشد. در دادسرا ، چون هنوز شخص متهم است و انتساب جرم به او روشن نشده اصل بر رازپوشی است، چون ممکن است بی‌گناه باشد، وقتی ادله‌ جمع‌آوری شد و پرونده به دادگاه رفت، در این مرحله محاکمه و دفاع باید علنی باشد، چون از نظر آیین دادرسی یا تبرئه می‌شود، که خواه‌ناخواه از او اعاده‌ی حیثیت شده یا مجرم شناخته می‌شود که باز هم عموم جامعه حق دارند بدانند؛ و نمیشود که هر وقت مصلحت بود متهمان را رسوا کنند و هر وقت خواستند پرده‌پوشی!

🔸البته در کشوری که شرکت مخابراتش هنگام اختلال در خطوط تلفن پیامی به این مضمون می‌دهد که به‌علت «عدم پرداخت بدهی خط را قطع کرده‌ایم» (و غالبا هم اختلال فنی است و بی‌ربط با مسئله‌ی پرداخت قبض!)، چنین رویه‌هایی روال عادی می‌شود.
سال‌هاست که ما همه، با فعالیت‌های امدادی-اجتماعی، خیّریه‌ای و عام‌المنفعه‌ایِ، این جمعیتِ موفق در نوع و در کار خویش آشناییم. بیش از دو دهه از فعالیت این جمعیت‌ می‌گذرد و طی این مدت، ریزِ فعالیت‌های آن زیرِ ذره‌بینِ نهادهای ریزبین قرار داشته و در صورتِ اثباتِ اتهامی و یا وقوع جرمی، مقامات می‌توانسته‌اند به‌سادگی مانع تداوم کار آن شوند و نیازی به این‌گونه بگیروببندهای ناگهانی نبوده است. پس چنین شیوه‌ها‌ی برخوردی را می‌توان حامل پیامی برای سازمان‌های مردم نهاد (سمن‌ها) دانست. براستی اما مضمون این پیام و معنای این رفتارهای معماگون چیست؟ این سؤال ‌را می‌بایست از مسئولینِ «مجمعِ تشخیصِ مصلحتِ نظام» پرسید که اگر «صلاحِ مملکتِ خویش خسروان دانند»، منفعت حاصل از اتخاذ چنین شیوه‌هایی در معامله با تلاش‌های خودانگیخته‌ی اجتماعی، حقوقی، محیط‌زیستی، رسانه‌ای، فرهنگی، و مدنی، برای نظام و حاکمیت چیست؟

🔹هراس‌افکنی و دل‌سردسازی کوشندگان اجتماعی و تلاش‌گران سازمان‌های مستقلِ مردم‌نهادِ چنان بر وخامتِ انفجاری بحرانِ عظیم اقتصادی و آسیب‌پذیری اجتماعی می‌افزاید و تبعات آن چنان عیان و آشکار است که نیاز به بیان ندارد و تمامی مسئولیتِ ناشی از عواقب آن‌را متوجه مسئولان چنین تصمیماتی می‌سازد.

🔸قدری نمی‌اندیشند که اگر مجموعه‌ی اعتماد و همبستگی اجتماعی و مشارکتِ انسانی نیکوکاران و تلاشِ کوشندگانِ مدنی از این طرز برخورد ضربه خورد، بی ‌وساطتِ نیروهای مدنی و ملی و مردمی، حاکمیت و دولت تنها و مستقیم رودرروی انفجار روانی و فروپاشی اجتماعی خواهند ماند و...
حبس و حصر و حدّ و حلق‌آویختن و ..، همه‌ی روش‌های مترادفِ «حلقوی» دیگر، تاکنون آزمایش خود را در تاریخ پس داده‌ و نتیجه هر روز در برابر چشمان جهانیان نشان داده می‌شود. پس کسی که آزموده را از نو بیآزماید سزاوار پشیمانی خواهد بود و ندامت بر او روا... (من جرّب المجرّب حلّت به الندامه)...
به کودکانِ زیرپوشش خدمات این جمعیت چه پاسخی خواهید داد؟
سیاهانِ اینجا نیز حقوقی دارند!

#یادداشت
#فعالیت_مدنی
#امداد_رسانی
#جمعیت_امام_علی
#احسان_شریعتی


@Dr_ehsanshariati


🖇لینک متن در وبسایت احسان شریعتی

http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=36
🔷🔸در ضرورتِ «روشنگریِ دین‌پیرا»

🖋احسان شریعتی

📌مقاله منتشر شده در مجله ایران فردا که بخش هایی از آن به شرح زیر می باشد:

🔸ضرورت‌های تاریخی و منطقیِ جنبشِ فکری‌ای را که می‌بایست با توجه به کارکردش در فرهنگ و جامعه، بیشتر «روشنفکری دین‌پیرا» خواند (تا «دینی»)، کدام اند؟

🔹 «ضرورت» یعنی آنچه که نمی‌تواند نباشد، ممکن نیست نباشد، محتمل و متناقض نیست، مانند علّت یا دلیلِ وجودی یک چیزِ موجود؛ خواه چونان ضرورتِ منطقی در قیاس و نسبت میانِ‌ قضایا، و خواه همچون نسبتِ میان اهداف و وسایلِ نیلِ به آن‌ها. ضرورتِ تاریخی، برخاسته از متنِ هستی و ادوارِ زمانی است و نه محصولِ ذهنِ متفکران و اراده‌ی روشنفکران؛ و بل‌که عکسِ آن صادق است: نفسِ پیدایش پدیده، پروژه، و گرایشِ «روشنفکریِ دین‌پیرا» نشانگرِ ضرورت یک دوران و مرحله‌ای از زندگی ومرگِ یک دین یا ایدئولوژی است. به‌عبارت دیگر، رُشد و زوال، تصلّب و پویشِ تمدن‌ها و فرهنگ‌ها، ادیان و ایدئولوژی‌ها در تاریخ، خود را به‌شکل ضرورت یک دوران و یک رُخدادِ بزرگ، اعم از اصلاح یا انقلاب، پیوستگی یا «گسستِ معرفت‌شناختی» نشان می‌دهد؛ و به‌تعبیرِ هگلی: «تاریخِ جهان‌شمول نوعی پیشرفت در آگاهی از آزادی است؛ این پیشرفت را می‌بایست در آنچه از آن یک «ضرورت» می‌سازد، بازشنایم» ؛

🔸 علل و عوامل مادی و معنوی که ضرورتِ تحولات دورانی و تاریخی را می‌سازند درهم تنیده عمل می‌کنند. برای نمونه، وقوع بیماری همه‌گیر طاعون سیاه در قرن ۱۴ اروپا (مشابه بحران کنونی کرونا)، را از موجبات برآمدن رنسانس و رفرماسیون می‌دانند:
آشکارشدنِ ورشکستگی ساختاری و نحوه‌ی مدیریت این بحران، از عجز در توجیه کلامی این شرّ گرفته تا پیآمدهای اجتماعی که موجب مهاجرت به شهرها و رشد بورژوازی شد، و..، در تحول بزرگ فکری دوره‌ی بعد که موجب نوعی بازگشت به خویش و بازخوانی متون کلاسیک و برگرداندن متون مقدس در دوران اومانیسم شد و نوزایی سنت ملی و ازسرگیری تجربه نبوی و ترجمه و تفسیر و تأویل دوبارهی منابع دینی و..، ابعاد چندگانه‌ی «ضرورت»های چندساحتی تاریخی را نشان میدهد. مجموعه‌ی بحران‌های حیاتی‌ای که در سرمشق‌های فکری و صورت‌بندی معرفتی موجود و مسلط هر دوره خلل ایجاد می‌کند، در آشکارسازی ضرورت «اجتهاد» مؤثر اند و سازنده‌ی زمینه ذهنی احساس نیاز به رهایی و طرح مقتضیات اصلاح دینی توسط روشنفکرانِ پیرایش‌گر ؛

🔹 نقد یا سنجش دین به‌تعبیرِ مارکس، «پیش‌شرط هر نقدی» است و بر نقد سیاست و اقتصاد تقدم دارد. زیرا دین قلب هر فرهنگ و بازبه‌قول هگل دین همان «جایی است که در آن یک ملت تعریف خود از آنچه حقیقت می‌داند راعرضه می‌دارد.» در یک دوره‌ی بحرانی از تاریخِ یک دین، سنجش و پیرایشِ آن برای تطبیق با مرحله یا دوره‌ی جدید پیش‌نیازی حیاتی و شرطِ بقای آن فرهنگ، دین، یا عقیده می‌شود؛ و حتی اگر، برای نمونه به باورِ پراگماتیست‌ها، خود فرهنگ عاملِ سازنده‌ی اصلی و مستقیم نباشد، تغییروتحول‌خواهیِ فرهنگی نماد یا عارضه‌ی نشانگر ضرورت اجتماعی در یک دوره‌ است. و برای نمونه، در برابر حاکمیت دینی و همزمان با برآمدن «بنیادگرایی اسلامیستی» رسالت و مسئولیتِ بدیل‌سازی توسط روشنفکران مسلمان ایرانی صدچندان می‌شود ؛

🔸 پیش از ورود تجدد و مکاتب جدید مغرب‌زمین به شرق و به جنوب، اسلام در تاریخ ایران و سرزمین‌های مسلمان حیات فرهنگی زنده و پویایی داشته و در هر دوره و بحران، بحث «احیاء و تجددِ» دینی پیش می‌آمده، حضور و نقش‌آفرینیِ جنبش‌های ملی (شعوبی) و منطقه‌ای (از سامانیان تا سربداران و تا صفویه)، انشعاباتِ مذهبی، و تلاطمِ معنوی، فلسفی، فکری (تصوف، اشراق، تأله، شیخیه، بابیه، و..)، گواهِ زنده بودن چراغِ اندیشه و چالش‌های فکری نیرومند است. با ورود تجدد و نهادهایش و ایدئولوژی‌های مُدرن به این سرزمین‌ها، تعارض و تعامل فکری با «دیگری»، بیش از پیش و صد چندان فعال می‌شود و با تأثیرپذیری از روش‌های شناختِ علمی-تجربی و فن‌آورانه، مسئله‌ی قیاس و تطبیق با شرایط نوین بدل به ضرورتی با کیفیتی دیگر و برتر می‌شود ؛

🔹از این‌رو، حتی در صورت افولِ جاذبه‌ی ایدئولوژی‌ها، روشنگری دین‌پیرا به معارضه‌جویی خود ادامه می‌دهد. و خلاصه، در شرایطی که با تضعیف حضور و پویش سایر ایدئولوژی‌ها و گرایش‌های عمده فلسفی (مانند مارکسیسم در گذشته و نئولیبرالیسم و پست‌مدرنیسم در حال‌حاضر که البته به چالش گرفته شده‌اند)، نواندیشی ملی‌ومذهبی همچنان در صحنه مانده و از زمان انقلاب تا کنون در اکثر ماجراهای فکری-سیاسی جامعه درگیر و مطرح بوده است؛



🖇لینک کامل مقاله در وبسایت احسان شریعتی 👇


http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=37



#مقاله
#مجله_ایران_فردا
#روشنفکری
#ملی_مذهبی
@Dr_ehsanshariati
Forwarded from امتداد
احسان شریعتی در گفتگو با امتداد:
برخورد با اعضای حمعیت امام علی(ع) برای جامعه پذیرفتنی نیست

✍🏻امتداد، محمد جعفری: خبر بازداشت موسس و دو تن از اعضای جمعیت امداد دانشجویی امام علی(ع)، واکنش‌های زیادی را طی روزهای گذشته از سوی فعالین مدنی، سیاسی و افکار عمومی به دنبال داشته و این در حالی است که دستگاه قضائی تا کنون، هیچ اطلاع‌رسانی درخصوص علت این اقدام نداشته است.

📌در همین رابطه احسان شریعتی، استاد دانشگاه با اشاره به رفتارهای امنیتی با برخی از نهادهای مدنی در گفتگو با امتداد، اظهار داشت:

📌متاسفانه در جامعه ما، هیچ نهاد مستقل و مردم بنیادی به شکل سنتی از پیش از انقلاب برتابیده نشده و این مسئله در این سرزمین ریشه دوانیده است.

📌از گذشته نیز، وقتی فعالیت‌های سازمان‌ها و نهادهای اینچنینی با رشد بیشتری مواجه می‌شده، حساسیت بیشتری را به خود جلب می‌کرده است. طبعا، جمعیت امام علی نیز با این گستره فعالیت خود، از ابتدا مورد حساسیت بوده و حتی اعضای جمعیت نیز بارها عنوان کرده بودند که هر فعالیت آن مورد بازخواست قرار گرفته و به زیر ذره‌بین می‌رفته است.
بنابراین در ماجرای بازداشت اخیر اعضای جمعیت امام علی(ع)، کار خاص یا خارق‌العاده‌ای انجام نشده است.

📌متاسفانه، امروز در جامعه ایران با یک اکثریت محرومی مواجه هستیم که پیش‌بینی می‌شود در آینده نزدیک، میلیون‌ها نفر در آن در زیر خط فقر قرار بگیرند. مسئله‌ای که بالتبع بحران‌های عدیده اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی بسیاری برای جامعه به دنبال خواهد داشت.

📌در چنین شرایطی، نقش سمن‌ها برای پر کردن این شکاف و خلا با اتکا به همبستگی قشر توانمند در راستای دفاع از بنیان جامعه و بخصوص، حمایت از اقشار ضعیف، بسیار حیاتی و پراهمیت خواهد بود. جمعیت امام علی نیز چنین رویکردی داشته و در طی سال‌های اخیر با همین مشی به دفاع از جامعه پرداخته است.

📌به شخصه، سبک کار این جمعیت در حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی را می‌پسندیدم و بارها نیز به دعوت آن در همایش‌های فرهنگی به مناسبت‌های مختلف حضور پیدا کردم.

📌اینکه به یکباره بر فعالیت اعضای چنین جمعیتی، عنوان اتهامی قراردهیم، این مسئله برای جامعه پذیرفتنی نیست. چرا که اگر هرکدام از این اتهامات، واقعیت و پایه‌ای داشت، باید از ابتدا مورد منع قرار می‌گرفت. نه، اینکه حالا در شرایطی که هزاران نفر عضو داشته و هزاران نفر را نیز تحت پوشش خود قرار داده است، با چنین رویکردی مواجه باشیم.

📌به نظر من باید نسبت به این رویکرد حساس بوده و پاسخگویی مسئولان را درخصوص آن مطالبه کنیم. چرا که در غیر اینصورت، باید در آینده شاهد تکرار چنین رفتارهایی با فعالین مدنی باشیم.

📌متاسفانه، یک روز شاهد این رفتار با فعالین محیط زیستی هستیم و روز دیگر، این اتفاق برای فعالین مطبوعاتی و برخی اقشار دیگر رخ می‌دهد و اتفاقا، چنین مسئله‌ای با شیوه‌های کاملا تکراری انجام می‌شود و حتی، نوآوری نیز در آن نیست!
اینگونه پنداشته می‌شود که نهادهای خودی یا منتسب به جناح‌های حاکمیت نظام از یک مصونیتی برخوردار بوده و این در حالی است که اقدامات این نهادها نیز در جامعه چندان نیز موثر نبوده است.

📌چرا که فعالیت این نهادها با حالت نمایشی، همایشی و فرمایشی دنبال شده است.
در مقابل نهادهای مستقل با پشتوانه اعتماد عمومی رشد می‌کنند و علت این رشد و توسعه، حتما به پاسخ آن جمعیت به یک نیاز در جامعه بوده است. این برخوردهای دوگانه در نهایت نیز، حرف‌ها و اتهامات مطرح شده درخصوص این فعالیت‌ها را نیز در نزد افکار عمومی بی‌اعتبار می‌کند.

📌وقتی در یک موضوع دور از حوزه سیاست به مانند مسئله محیط زیست، اتهامات سیاسی و امنیتی به فعالین آن مطرح می‌شود، خب! در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی که احتمال این اتهام‌زنی بیشتر است.

📌ما اکنون در وضعیتی قرار داریم که خطر تنش‌های قومیتی، طبقاتی و فرقه‌ای و البته، منطقه‌ای کشورمان را تهدید کرده و ما به شدت به اصل همبستگی معنوی و ملی نیاز داریم تا در جهت تقویت سرمایه اجتماعی و فرهنگی با کمک سرمایه‌های نمادین آن اقدام کنیم.

📌جامعه و نسل جوان با دیدن حوادث و رخدادهای دهه‌های گذشته، دچار سردرگمی، تردید و سرگشتگی شده و به الگوها، نمونه‌ها و اسوه‌هایی نیاز داریم افراد بتوانند در ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به باورهای خود تجلی ببخشند.

📌باید نهادهایی به مانند جمعیت امام علی(ع) را داشته باشیم تا بتوانیم، هرگاه، خطر، آسیب و یا تبعیضی جامعه را در حوزه‌های مختلف تهدید کرد، با کمک یکدیگر با آن مقابله کنیم.

#امتداد
@emtadadnet
🔷🔸امنیت علیه همبستگی؟

🖋سارا شریعتی

🔸نهادهای امنیتی جامعه، موسس جمعیت دانشجویی امام علی و دو تن از اعضای این جمعیت را بازداشت کردند. جمعیتی که با بیست سال سابقه ی فعالیت، به یک نیروی همبسته ساز اجتماعی بدل شده است. بازداشتی به نام امنیت علیه همبستگی.

🔹اما امنیت جامعه نه با سرکوب فعالیت های اجتماعی و نمایندگانش که با پرهزینه کردن کار خیر، هدف قرار دادن همبستگی اجتماعی و حذف نیروهای واسط میان دولت و جامعه است که به خطر می افتد. جامعه ی رها شده، تجزیه شده و مستاصل، همواره در معرض انفجار، انواع خشونتها و رادیکالیسمی غیر قابل مهار است. تنها با تقویت همبستگی و تقویت فعالیت های اجتماعی است که می توان از امنیت جامعه اطمینان یافت. امنیت علیه همبستگی نیست، نتیجه آنست!

#سیاست_امنیتی
#همبستگی
#فعالیت_مدنی
#دیدگاه
#سارا_شریعتی
🆔@Shariati40
🔷▪️از اوییم و بسوی او باز می‌گردیم...


🔆امروز بانوی شجاع و مقاوم، قدسی میرمعز،
با زندگی ای که سراسر به صبوری و پایداری گذشت، بدرود گفت و به دیدار دوست شتافت.

🔆فقدان این همسر همراه طی نیم قرن تلاش در راه آزادی و عدالت، آگاهی و تعالی، را به دکتر محمد ملکی و فرزندان عزیز ایشان تسلیت می‌گوییم، و برایشان صبر و شکیب، سلامت و استقامت آرزو می‌کنیم.

🔹🔸خانواده دکترعلی شریعتی🔸🔹

#تسلیت
#خانواده_دکتر_علی_شریعتی
* عکس: زنده‌یاد قدسی میرمعز با دکتر محمد ملکی و مهندس عزت سحابی...

🆔 @Shariati_SCF
🔷🔸انا لله و انا الیه راجعون 

🔹«هر لحظه غمی و هر غمی دردی»🔸

🔹شیرزن شجاع بانو قدسی میر معز همسر وفادار دوست دیرین  دکتر محمد ملکی که به سربلندی چون کوه و در فروتنی چونان  آبشار روان در رود بود؛ جان خسته را از قفس دردمند تن رهانید و در ملکوت خداوندی آرام گرفت.

🔸 مصیبت درگذشت بانو قدسی را به دکتر ملکی که یار دلبند و همسر همیشه همراهش را ازدست داده و به فرزندان برومند ایشان که بند بند وجودشان سوگوار و داغدار مادری فداکار و بسی مهربان است تسلیت می‌گوییم و برای قلب‌های شوریده و سوگوار خاندان  ملکی و فامیل میرمعز و وابستگان  آرامش و صبر آرزومندیم.

📌حمید احراری، عباس پوراظهری، حبیب‌الله پیمان، مسعود پدرام، سعید درودی، علیرضا رجایی ، رضا رییس‌طوسی، حسین رفیعی، بهمن رضاخانی، احمد زیدآبادی، فریدون سحابی، حامد سحابی، احسان شریعتی، فیروزه صابر، كیوان صمیمی، طاهره طالقانی (بسته نگار)، امیر طیرانی، امیر نظام‌الدین قهاری، محمود عمرانی، فاطمه گوارایی، مینو مرتاضی‌لنگرودی ، محمد محمدی‌اردهالی، سعید مدنی، ناصر هاشمی

http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=39


#پیام_تسلیت

@Dr_ehsanshariati
🔷🔸در سوگ بانویی که «گل خوشبختی» می‌کاشت
برای قدسی میرمعز

🖋سوسن شریعتی

🔸تاریخ سیاسی معاصر ما شبیه تاریخ زنان ما است: شفاهی، مستتر در سینه‌ها، تکثیرشده در ذهن و دل این و آن، حافظه-محور و زیر سایه‌ی این یا آن اتوریته ... از همین‌رو زنان ما از منابع اصلی بازسازی امر تاریخی هستند. همه‌ی پشت پرده‌ی تاریخ ما در دست همین‌هاست و با مرگشان تاریخ ما هم شانس به ثبت رسیدن را از دست می‌دهد.

🔹قدسی میرمعز، همسر و همراه صبور دکتر محمد ملکی و دوست و یار بسیاری از تنهایان و زخم‌خوردگان این مرزوبوم امروز زندگی را واگذاشت. زندگی‌ای که طی پنجاه سال اخیر شبیه تاریخ سیاسی معاصر ما گذشت: سرخوردگی‌های پیاپی، صبوری، بغض‌های فروخورده و زخم‌های عمیق و با این حال ازسرگیری هرباره‌ی امید، دهن‌کجی به شکست‌ها و تکیه‌گاه برای تداوم.

🔸قدسی میرمعز کاشتن می‌دانست. هر بهار، «زنبق دره» را در باغچه‌ی خانه‌ای که درهیچ فصلی در امان نبود می‌پروراند و به دوستانش هدیه می‌داد. گل موگه سرزمین‌های سرد را در خاک گرم و خشک باغچه‌اش می‌کاشت و امیدوار بود و مطمئن که هر اردیبهشت گل می‌دهد. هر بهار با دسته گل موگه و زنگوله‌هایش به دیدنِ «زمستان زده»ها می آمد و با شادمانی می‌گفت: «دیدی سر زد؟»

***

📌 توضیح: گل موگه گلی است که در اروپای شمالی (سرزمین های سرد) میروید و در «روز کارگر» و روز ازدواج هدیه داده می‌شود.

#تاریخ_سیاسی
#زنان
#یادداشت_اختصاصی
#سوسن_شریعتی

🆔 @Shariati40
🔷🔸بنام خدا

🔸جناب آقای روحانی ريیس‌ محترم جمهور و ریاست ستاد ملی بحران کرونا

🔹🔸با سلام،
به‌طوری‌که استحضار دارید، نرگس محمدی بیش از ۸ سال است که دور از همسر و فرزندانش در زندان‌های اوین و زنجان در حبس به‌سرمی‌برد. جدا از این‌که در این چند سال، وی با بی‌عدالتی در معرض اتهامات سنگینی روبرو بوده، امکان تماس تلفنی با شوهر و فرزندانش از وی سلب شده، امکان ارتباط با وکیل قانونی را نداشته و به بیماری وی(آمبولی) رسیدگی نشده، اکنون براساس اظهارات خانواده‌ی او، در زندان زنجان همراه با تعداد دیگری از هم‌بندیانش به بیماری کووید ۱۹ نیز مبتلا شده است.

🔸نظر به این‌که ستاد ملی بحران کرونا از ابتدای شیوع این بیماری، موضوع رسیدگی به زندانیان را در دستورکار خود قرار داد و همین منجر به آزادی یا مرخصی بسیاری از زندانیان شد، ضرورت دارد با همان حساسیت و عطف به ماده‌ی ۵۰۲ قانون آئین دادرسی کیفری نسبت به مرخصی نرگس محمدی و کلیه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی بویژه بیماران مبتلا به کرونا نیز، اقدام عاجل صورت پذیرد و ترتیبی اتخاذ شود تا برای پرهیز از هر گونه خطر احتمالی و آسیب پذیری جان این عزیزان، دستور فوری برای مرخصی آنان صادر شود.

📌هاشم آقاجری- عمادالدین باقی- قربان بهزادیان- علیرضا بهشتی- علیرضا بهشتی‌شیرازی- مسعود پدرام- حبیب‌الله پیمان- مصطفی تاجزاده- محمد توسلی- درخشنده تیموریان- امیر خرم- معصومه دهقان- علیرضا رجایی- حسین رفیعی- حامد سحابی- پروانه سلحشوری- احسان شریعتی- فیروزه صابر- هاشم صباغیان- کیوان صمیمی- طاهره طالقانی- زرین‌دخت عطایی(سحابی)- فاطمه گوارایی- فخرالسادات محتشمی‌پور- محمد محمدی‌اردهالی- سعید مدنی- مینو مرتاضی‌لنگرودی - آذر منصوری- لطف‌الله میثمی- صدیقه وسمقی

۱۳۹۹/۰۴/۲۴


#بیانیه

@Dr_ehsanshariati
🔷🔸علیه اعدام‌گستری و سیاست ارعاب‌

🖋احسان شریعتی

🔸زندگی در ذات خود خود پدیده‌ی است حیرت‌انگیز، یگانه و ارج‌مند. نفسِ حیات، و به تعبیر حکمایی حیات فی‌نفسه، در جهان‌بینی توحید امری قدسی و تجلی الوهی است و از همین‌رو، در اینجا میان زندگی، میل زیستی از سویی و استعلا و معنویت از دیگر سو، هیچ‌گونه دوگانگی‌ای متصور نیست. از میان انواع زندگی، حیات نفس یا روان و شخصیت انسانی، برترین شکل زیستی و دارای شایستگی ذاتی یا «کرامتی» خداداد است و از همین‌رو، کسی جز خدا یا طبیعت نمی‌تواند آن‌را از دیگری بگیرد. زیرا با گرفتن جان کسی (کشتن نفسی بی آن‌که کسی را کشته باشد یا در همین حد تبهکاری‌ کرده باشد)، گویی جان همه‌ی مردم را یکجا می‌گیرد. صدور حکم اعدام (و ترور) اشخاص چنین امر خطیری است: نشستن برجای خداوند و تصمیم به گرفتن برترین «هبه»‌ای که باری به بشر اعطا کرده است: جان (نفس) او.

🔹در این روزگار «وانفسا»(زمانه‌ی عدم رعایت دیگران) گویی دیگربار سکه‌ی صدور حکم اعدام رواج یافته است و باز می‌شنویم که به جرم شرب شراب و شرکت در فلان اغتشاش حکم اعدام صادر شده است. و به یاد زمانی می‌افتیم که به‌جرم ایراد یک سخنرانی و یا به اتهام یک موضع‌گیری، حکم اعدام علیه دوستان روشنفکرمان صادر می‌شد (ماجراهای دکتر آغاجری و استاد اشکوری). اما امروز بنا به کدام مصلحت و دلالت عقلانی و عقلایی، سیاسی و اجتماعی، شرعی و حقوقی، اخلاقی و انسانی، چنین احکامی صادر می‌شود؟
آیا جز ایجاد ترس همگانی و ارعاب عمومی دلیل دیگری برای اتخاذ چنین تصمیماتی می‌توان یافت؟ «دلیل» (و بیشتر «علت») چنین رویکردی آیا براستی مستدل، موجه و مستحکم، است؟ تجربه‌ی تاریخی نشان می‌دهد که این واپسین تمهید در هواهای پس، نیز محدودیتی دارد و آن هنگامی است که حرمت جان آدمی دیگر پاس داشته نشود و کار «اغتشاش» به آشوب و فروپاشی سراسری بیانجامد و سنگ روی سنگ بند نشود و خلاصه، نقض غرض حاصل شود: بی‌باکی در میل به مقاتله و کشت و کشتار.

🔸این مسیر خوش‌(و شوم)‌بختانه طی دهه‌ی شصت در کشور ما آزموده و کنار گذاشته شد و در نهایت، مبارزه‌ی مدنی و مقاومت منفی و مشی خشونت‌پرهیز از سوی اکثر نیروهای سیاسی در پیش گرفته شد.

🔹در عین حال مسلط شدن یک «سرمشق» (انقلاب، اصلاح) در یک دوره‌ی به‌نسبت کوتاه تاریخی به‌معنای بازگشت‌ناپذیری و غیرقابل تکرار بودن آن و ضرورت نیافتن دوباره‌ی علت‌ها و دلایل رخدادها و دوره‌های گذشته نیست؛ چنان‌که افزایش خشونت و رشد رادیکالیسم در جنبش مطالباتی و اعتراضی چندسال اخیر شاهدی بر این امکان تکرار موقعیت‌های مشابه رویداده در گذشته است. هرچند تاریخ دوبار به‌شکل همانند تکرار نمی‌شود مگر به‌شکل مضحک آن در بار دوم (مارکس)! و همین نکته نشانگر این واقعیت است که ترس بر اثر تکرار پیاپی فاجعه‌ فرومی‌ریزد. و همین پیآمد اعلام این خطر است که توان تأثیر و بازدارندگی سرکوب و خشونت به‌دلیل عادی شدن فاجعه از هر دو سو رخت برمی‌بندد.
پس به‌جای لغزیدن به ورطه‌ی سیاست گسترش ارعاب و اعدام و سرکوب «خشونت‌زا» به‌نوبه‌ی‌خود، آیا عقلانیت قدرت و «مصلحت» حاکمیت حکم نمی‌کند که صاحبان مناصب و مسئولان قضا بیشتر به فکر تاب‌آوری و تحمل و گذشت در برابر اعتراضات (و حتی «اغتشاشات» تا مرز خشونت)، ناشی از ناهنجاری‌ها و بحران‌های ناگوار و تحمل‌ناپذیر موجود باشند؟
... که زمانی فروید گفته بود: «نخستین کسی که به‌جای پیکان دشنام به‌سوی دشمن پرتاب کرد، بنیان‌گذار تمدن بود ! »


#یادداشت
#اعدام
#خشونت
#ارعاب
#رادیکالیسم
#عقلانیت
#احسان_شریعتی




@Dr_ehsanshariati

📌لینک وبسایت
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=40

عکاس : روزبه روزبهانی
🔷🔆«... آنچه باید ذبح می‌کردی، اسماعیل نبود، بندِ اسماعیل بود ! ...»

📌 شریعتی،ع.، ۶/۱۸۱
[«حج»(م.آ.۶)، تهران: الهام، ۱۳۶۲(چ ۲۰، ۱۳۸۷)، ص۱۸۱]

🔷 عید قربان بر مؤمنان راستین مبارک‌باد 🔷

🔆تصویر: تابلوی "آزمون بزرگ" اثر استاد محمود فرشچیان

#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF
🔷🔆 »... «تشیع» به‌معنی «پیروی کردن» است و
این یک «عمل» است و نه یک احساس ..؛
... ما تشیع علی را با تملّق علی عوضی گرفته‌ایم ! «


📌 شریعتی، ع.، م.آ.۲۶ (علی)،
تهران: آمون، چ۸، ۱۳۷۷، ص۲۲۵

🔷 عید غدیر بر پیروان راستین امام علی مبارک‌باد ! 🔷

🔆 خطاطی: م.م.

#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF
🔴 آزادی تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها، نه تنها جرم نیست که در زمره حقوق مصرّح ملت قرار داده شده است

▫️بیانیه اعتراضی جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی و مدنی درباره صدور احکام علیه کیوان صمیمی، بهاره هدایت و بازداشت شدگان اعتراضات دی۹۶ و آبان ۹۸

به نام خدا

🔸در شرایطی که بحران‌های متعدد و پیچیده سیاسی و اقتصادی و اجتماعی با جامعه و حاکمیت ایران دست به گریبان است، به ویژه در چند ماه اخیر که موج تورم و مشکلات معیشتی فزاینده، توان اقتصادی و سلامت اخلاقی و روانی جامعه را در معرض خطر جدی قرار داده است، شاهد صدور و اجرای احکام محکومیت پی در پی فعالان سیاسی و مدنی هستیم که بر پیچیدگی اوضاع و وخامت بحران‌های ساختاری می‌افزاید؛ از جمله می‌توان به صدور سه سال حبس برای کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار، فعال ملی‌مذهبی و سردبیر ماهنامه ایران فردا و چهار سال و هشت ماه زندان برای بهاره هدایت فعال حقوق زنان و عضو سابق شورای مرکزی تحکیم وحدت اشاره کرد که به ترتیب، به دلیل حضور در اجتماعات «روز کارگر» و اعتراض به واقعه سقوط هواپیمای اوکراینی به حبس‌های نسبتاً طولانی مدت محکوم شده‌اند. مطابق اصل ۲۷ قانون اساسی، آزادی تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها، نه تنها جرم نیست که در زمره حقوق مصرّح ملت قرار داده شده است. امّا اکنون، جملگی جرمی قلمداد شده است که حکمش یا حبس است و یا اعدام.

🔸افزون بر این موارد تاسف‌بار، برای جوانان شرکت کننده در اجتماعات اعتراضی در شهرهای مختلف از جمله تهران ‌‌و اصفهان نیز احکام اعدام‌ صادر شده‌ است که درد سنگینی را به جامعه تحمیل کرد و موجب واکنش سریع و صریحی از سوی افکار عمومی و وجدان جامعه ایران شد؛ دردی که نه تنها تاثیر مطلوبی در روند توسعه و حل بحران‌های چندلایه کنونی ندارد، بلکه پیامدها و آسیب‌هایش، جامعه‌امروز ما را ملتهب‌تر و بحران‌زده‌تر کرده است.

🔸ما امضا کنندگان زیر، صرفنظر از ماهیت پرونده‌های یاد شده، هم‌چنان‌که بارها و بارها عنوان کرده‌ایم، معتقدیم که دادگاه انقلاب، صلاحیت قانونی و ذاتی برای رسیدگی به چنین مواردی را ندارد و تنها مرجع صالح و قانونی برای پیگرد پرونده‌های سیاسی و مطبوعاتی، محاکم عمومی با حضور هیات منصفه و رعایت اصول قضایی و موازین دادرسی عادلانه‌اند که ضمن دفاع از نظم عمومی و حقوق و امنیت آحاد جامعه، امکان برخورداری متهم از تمامی حقوق دفاعی‌اش را تامین کند و متاسفانه در هیچ یک از این پرونده‌ها، چنین روندی جاری نبوده است و در نهایت، همین عدم شفافیت است که مانع حمایت افکار عمومی از صدور و اجرای احکامی از این دست می‌شود. اینک نیز می‌خواهیم که رویه‌ای عادلانه و ‌منطبق با قانون درپیش گرفته ‌شود و این احکام ناسازگار با اصول آیین‌دادرسی کیفری و نابرخوردار از استانداردهای قضایی متوقف شوند.

🔸صاحبان مناصب حکومتی خود معترفند که جامعه ما هیچ‌گاه تا بدین‌اندازه دچار گسیختگی و پریشانی نبوده‌است و برخوردهای ناسنجیده و خشونت‌آمیز جز بر این آشفتگی نخواهد افزود. عقل،اخلاق و آموزه‌های رحمت‌بخش قرآنی همگی چنین حکم می‌کند که با احکام قضایی ناموجه براین‌همه نابسامانی نیافزایید و اندکی نیز،اگر که توانستید،روی گشاده به مردم نشان دهید.

یازده مرداد هزار و سیصد و نود ونه

▫️هاشم آقا‌جری‌، ابوطالب آدینه وند‌،‌ فروزان آصف نخعی‌،‌ محمد ابراهیم زاده‌، هادی احتظاظی‌،‌ عبد المجید الهامی‌، ابوالفضل بازرگان‌،‌ محمد حسین بنی اسدی‌،‌ عماد بهاور‌،‌ قربان بهزادیان نژاد‌،‌ علیرضا بهشتی شیرازی‌،‌ علیرضا بهشتی‌،‌ مسعود پدرام‌،‌ مصطفی تاجزاده‌،‌ محمد توسلی‌،‌ بهزاد حق‌پناه‌، محمد حیدرزاده‌،‌ امیر خرم‌،‌ ابراهیم خوش سیرت‌، بهنام ذوقی‌،‌ صادق ربانی‌،‌ علیرضا رجایی‌،‌ محترم رحمانی‌، بهمن رضاخانی‌، احد رضایی‌،‌ حسین رفیعی‌،‌ رضا رییس طوسی‌، مهدی زمانی‌، مسلم زمانی‌،‌ حامد سحابی‌،‌ پروانه سلحشوری‌،‌ احسان شریعتی‌،‌ شایا شهوق‌،‌ فیروزه صابر‌، هاشم صباغیان‌،‌ طاهره طالقانی‌،‌ امیر طیرانی‌،‌ حمیدرضا عابدیان‌،‌ زرین دخت عطایی ( سحابی)‌، محمود عمرانی‌،‌ علی اصغر غروی‌،‌ غفار فرزدی‌،‌ ابوالفضل قدیانی‌،‌ نظام‌الدین قهاری –محمدرضا کارخانه‌چین‌، ‌، رحمان کارگشا‌،‌ محمد کریمی‌،‌ سمانه گلاب‌،‌ فاطمه گوارایی‌،‌ فخری محتشمی پور‌،‌ محسن محققی‌،‌ حمید محمدنژاد‌،‌ محمد محمدی اردهالی‌،‌ سعید مدنی‌،‌ مهدی معتمدی مهر‌،‌ احمد معصومی‌،‌ آذر منصوری‌،‌ عباس منوچهری‌،‌ سیدحسین موسوی‌،‌ عبدالله مومنی‌،‌ صدیقه وسمقی‌،‌ هادی هادی زاده یزدی.
🔷🔸«لذتِ پیکار» (۱)

🖋احسان شریعتی


🔸» خدای والا را فرشته‌ای است که هر روز بانگ برمی‌آورد:
بزایید برای‌ مردن، گردآورید برای نابود‌شدن، و بسازید برای ویران‌گشتن! «
امام علی (۲)

🔹«عُسرت» یا سختی و دشواری شرایط ناشی از بحران‌های تودرتوی جاری، از بیماری همه‌گیر کورونا و دیگر آفات «طبیعی» گرفته تا گسترش تورم و گرانی و تنگدستی و فقروفاقهٔ فزاینده‌ی اقتصادی (و تبعات اجتماعی و اخلاقی آن)، نه تنها می‌تواند در ما به نوعی افسردگی روانی بیانجامد، که سرانجام، در کُنه ذهن و عمقِ ضمیرمان نوعی فرهنگِ پایدارِ غم و ماتم و یأس و حرمان (و سایر ارزش‌های منفی) را بکارد و بپرورد. هم از این‌رو، داشتن یک بینش سالم و سرزنده و مبارزه‌جو، و روحیه و رویکردی شاد و پُر نشاط، بویژه در شرایط کنونی، ضروری‌ترین دارو و مؤثرترین شیوه‌ی درمانِ دردهای چندگانهٔ ما و مردم ماست. برخی از مسئولین (از جمله در «صداوسیما») نیز با اعتراف با این آفت عمومی روانی راه‌حل را در تبلیغ فرهنگ هزل و بذله‌گویی و خندوانه‌گی یافته‌اند!
پایه‌ی واقعی این بینش (در مقام بنیان یک روش و منش)، اما در معنای درست و ضروری کلمه، در کجاست؟

🔸در آموختن از قانون‌مندی خود طبیعت؛ از همان‌جا که خطر برمی‌خیزد. نظام دفاعی بدن انسان در نبرد با انواع آلودگی‌ها و جرثومه‌ها، زهرها و انگل‌ها (میکرب‌ها، ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها، و..)، مقاوم و نیرومند می‌شود. پس در منطق جدالی طبیعت، چالش شرط لازم قدرت در نبرد برای ادامه بقاست. و در صورت سترون‌سازی(استریلیزاسیون) مطلق و غیاب کامل این ذرات موذی نظام دفاعی بدن نیز دچار انفعال و آسیب‌پذیری می‌گردد.

🔹نه فرهنگ باستانی و اساطیری ایران (و از جمله آئین زرتشت یا مَزدَیَسنا) و نه فرهنگ دینی اسلام (و از جمله مذهب تشیع آغازین) کیشِ اندوه و ماتم و نومیدی (و ارزش‌های منفی مترادف) نیستند. زیرا هر دو فرهنگ زندگی و شادی و تلاش (و ارزش‌های معادل آن) بوده‌اند. پس خاستگاه و آبشخور این مشرب و مسلک در کجاست؟ در درکی کژ و روایتی نادرست از «غم‌زدگی» در ادبیات تصوف مسلط شده پس از ایلغار مغول؟ (تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق، هر دم آید «غمی» از نو به مبارک بادم!) حال آن‌که معنای این غم حُزن و اندوه نیست (کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد؟) معنای این غم «بلاکشی» رندان عاشق در راه دوست است. پس منشأ فرهنگ حُزن و حرمان آیا در تشیع صفوی و شاید قدری متأثر از نوعی فرهنگ مصائب‌محور مسیحی نبوده است؟ یافتن پاسخ چنین پرسش‌های کلانی در این مجمل نمی‌گنجد. آن‌چه اما امروز برای فردای ما حیاتی است، نشان دادن سیمای دیگری از فرهنگ ملی و مذهبی ماست با بازگشت (و نه برگشت) به سرچشمه‌ها برای لایروبی مسیل‌های متصلب و زنگارزدایی آیینه‌ی فرهنگ و اخلاق (منش و خُلق‌وخو).

🔸در آستانه‌ی محرم امسال (که بويژه با اوج‌گیری موج دوم همه‌گیرتر کورونا هم مواجه و مصادف شده است)، درک ما از معنای سوگواری و سبک عزاداری می‌بایست متحول شود: به همان شکل و شیوه که می‌کوشیم بدون تجمع (بويژه در مکان‌های بسته) این آئین را برگزار کنیم، در مضمون و درون‌مایه و محتوا نیز می‌بایست از حرکت فرزند امام علی درس ایستادگی و استقامت، سلامت (جسم و جان)، سرافرازی، و دوستداری زیبایی و استمرار زندگی شایسته و در شأن انسانی و پرهیز از خشونت تا به حد و در مرز ممکن و موجه بیآموزیم، و در یک کلام، مهار مرگ و به خدمت زندگی گرفتن و تبدیل آن به فرهنگ لذتِ از زیبایی پیکار برای بقای زندگی!

————————————
(۱) «فطرت اضداد خیز لذت پیکار داد»، اقبال لاهوری، پیام مشرق.
(۲) نهج، حکم، ۱۲۲، ترجمه: س.م.م.جعفری، تهران: مؤسسه ذکر، چ ۶، ۱۳۹۴، ص ۵۱۴ (وَقَالَ(ع): إِنَّ لِلَّهِ مَلَكاً يُنَادِي فِي كُلِّ يَوْمٍ لِدُوا لِلْمَوْتِ وَ اجْمَعُوا لِلْفَنَاءِ وَ ابْنُوا لِلْخَرَابِ.

#یادداشت
#احسان_شریعتی
#کرونا
#سوگواری
#لذت_پیکار



@Dr_ehsanshariati




📌لینک وبسایت

http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=41
🔷🔸 از کودتای 28 مرداد و نقش منفی آمریکا و اقداماتی که مصدق انجام داد در سطح بیرونی یاد می‌شود اما در داخل، هنوز اختلافات تاریخی گذشته به قوت خود باقی است. تا جایی که مردم می توانند از خانه شاه و خانواده او، از اتاق خواب تا دفاتر درسی فرزندان ایشان بازدید کنند، اما نمی‌توانند خانه مصدق را ببینند!


📌برشی از مصاحبه احسان شریعتی با پایگاه خبری امتداد

#مصاحبه
#امتداد
#کودتا
#احسان_شریعتی

@Dr_ehsanshariati
🔷🔸احسان شریعتی درگفتگو با امتداد:


🔸 امروز مردم می توانند از خانه شاه بازدید کنند ولی درب خانه مصدق را بسته اند


🔸امروز سالروز کودتای 28 مرداد است. کودتایی که با سرنگون شدن دولت ملی دکتر مصدق، کشور را آماده حوادث دیگری از جمله انقلاب کرد.
با اینکه تحلیل‌های مختلفی درباره این کودتا شده است، اما شاید نظر یکی از روشنفکران و فلسفه پژوهان دوره معاصر نیز از منظری دیگر خواندنی باشد.

🔹او معتقد است که در کشور ما بیشتر به تسویه حساب‌های ایدئولوژیک تاریخی خانواده‌های فکری سیاسی توجه می شود. در حالی که باید مصالح ملی و موقعیت منطقه‌ای کشور و موقعیت جهانی قدرت ها و برخوردی که با ما دارند، همچنین اتحاد پیرامون مصالح ملی و منطقه‌ای معیار باشد.

🔸احسان شریعتی در گفت و گو با امتداد گفت: کودتای 28 مرداد 1332 در سیاست خارجی آمریکای پس از جنگ جهانی نوآورانه بود. چرا که این کشور پس از کودتا در ایران، اقدام به سلسله کودتاهایی در دیگر کشورها از جمله شیلی کرد و از سنت کناره‌جویی گذشته خود خارج شد. تا پیش از 28 مرداد سال 32، آمریکا هنوز وارد نقشی نشده بود که انگلیس به‌عنوان قدیمی‌ترین استعمارگر در جهان ایفا می‌کرد.

🔹این نکته ای است که گاه منتقدین مصدق نادیده می‌گیرند و نقش آمریکا را پیش و پس از چنین کودتایی یکی می پندارند، در حالی که تا پیش از آن دعوای اصلی ملت‌های استقلال‌طلب با انگلیس بود. در بُعد داخلی نیز، ابهامات زیادی درباره این کودتا وجود دارد که هنوز برطرف نشده است. برای نمونه چرا باید در 25 مرداد اقدام به کودتا شکست بخورد ولی در 28 مرداد پیروز شود؟ یا چرا مصدق در وهله نخست واکنش مناسب نشان می‌دهد و نظامیان کودتاچی را بازداشت می کند، ولی در 28 مرداد نیروهای ملی و مردمی در مجموع منفعل هستند؟
این نکته می‌تواند در ارزیابی تضادهای درونی ملی مورد توجه قرار گیرد که آیا این تضادها موجب بی انگیزگی برخی از نیروها و یا حتی چرخش و خیانت برخی دیگر نشده بود؟ نقشی که فرصت‌طلبان در این میان و میدان بازی می کنند بسیار مهم است. منظور اپورتونیست‌هایی هستند که از درون به جنبش‌ها و نظام‌های استقلال و آزادی‌خواه ضربه می زنند.
اگر از تاریخ درس نگیریم، ممکن است باردیگر و به‌شکلی دیگر در موقعیت فعلی نیز همین حوادث تکرار شوند.

🔸هرچند به‌قول هگل اولین درسی که از تاریخ می آموزیم این است که دولت‌ها و ملت‌ها از تاریخ درس نمی‌گیرند و رخدادها هم طبعا نعل به نعل تکرار نمی شوند. به این خاطر که یگانه، تکین، یا منحصر به فرد هستند و دلایل وقوع هر حادثه با حادثه دیگر فرق می‌کند. بنابراین نمی توانیم بگوییم که تاریخ عینا تکرار می‌شود. هرچند که مارکس می‌نویسد و هگل هم در جایی می‌گوید که تاریخ (رخدادها و شخصیت‌ها) دوبار تکرار می‌شود اما فراموش می کند بگوید بار دوم به‌شکل نوعی کمدی!

#مصاحبه
#امتداد
#کودتا
#دکتر_محمد_مصدق
#حصر
#احسان_شریعتی
@Dr_ehsanshariati

https://plink.ir/jMlux
https://t.me/emtedadnet/46646

🖇ادامه گفتگو در لینک وب سایت

http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=42
🔷🔸راه‌های برون‌رفت از «استبداد شرقی»

🔹🔸گفتگوی روزنامه شرق با احسان شریعتی


🔸- تا کنون درمورد تحلیل ساخت سیاسی ایران نظریات متعددی از سوی متفکرانی نظیر مارکس، ویتفوگل، وبر و متنسکیو مطرح بوده است. مطابق این نظریه¬ها، چنین است که روند مشروطه کردن قدرت در ایران به معنای مقید یا محدود کردن قدرت، به دلایلی از جمله شکل نگرفتن طبقات مستقل از قدرت یا سرزمین¬های کم¬آب و پهناور، با نوعی انسداد مواجه می‌شود. تحلیل شما از این نظریه‌ها و نتیجه‌ی حاصل از آن‌ها چیست؟

🔹این نظریات در نقد آنچه «استبداد شرقی» می‌نامند، عناصر عینی از جمله جغرافیا، اقتصاد، و یا دلایل ساختار سیاسی و اقتصادی را بیان می‌کنند، قابل تأمل اند و باید به آن‌ها اندیشید و در تحلیل جامع‌تری به‌کار گرفت؛ اما به‌طور کلی در نقد مجموعه‌ی این دسته از نظریات می‌توان این پرسش را هم مطرح کرد یا به آن مظنون بود که این‌ متفکران غربی دچار بینش اوریانتالیستی یعنی شرق‌شناسانه- به همان معنای ادوارد سعیدی- شده‌اند که درواقع بخشی از این تحلیل‌ها برساخته‌ی تخیلی از مفهوم «شرق» است. شرقی که غرب از یونان باستان تا کنون در دوره‌های گوناگون تخیل می‌کرده است. همچنان‌که «غرب» در ادبیات و فرهنگ ما نیز یک گفتمان برساخته است. شرق و استبداد شرقی هم بیشتر یک گفتمان یا یک تصور تخیلیِ برساخته‌ای از شرق بوده است.

🔸به خصوص وقتی مفهومی می‌شود؛ یعنی از حالت عناصر و المان‌های عینی مثل جغرافیا و ساختارهای عینی اقتصادی و سیاسی و حقوقی خارج شده و به مقولات و مفاهیم متصلب ذاتی مثل شرق و غرب تبدیل می‌شود درواقع فرهنگ‌گرایانه یا تمدنی یا دینی می‌شود و این تصور را پیش‌می‌آورد که گویی در شرق استبدادی ذاتی به‌نام استبداد «شرقی» مستمر بوده، همچنان¬که این تصور ایدئولوژیک برساخته وجود دارد که مثلا در غرب همواره دموکراسی و یا چنان که هگل می‌گوید ثبات برقرار بوده است و تمدن‌های شرقی بر شن (در بیابان) بنا شده بودند.

🔹و در برابر، خط مستقیمی از آتن تا کنون کشیده می‌شود و «گویی» نطفه‌ی دموکراسی که با تساوی در برابر قانون (ایزونومی) در آتن به¬وجود آمده تا کنون تداوم و تکامل یافته است. حال آنکه هم در عصر باستان و هم در قرون وسطی و هم در دوران مدرن و معاصر در مقاطعی دموکراسی به محاق رفته و انواع نظام‌های سیاسی برآمده و واژگانی مانند جباریت(تیرانی)، دیکتاتوری(آمریت موقت دوران بحران)، ولایت مطلقه (قدرت تام پاپ) ، و .. تا توتالیتاریسم‌های مدرن جملگی نه یک رشته واژه بل‌که فراورده‌های واقعی «غربی» اند!

🔸پس نباید فراموش کرد که گرایش قوی و مسلطی در غرب همواره خواسته گفتمانی ایدئولوژیک «پیرامون» شرق تخیلی و فانتزی بسازد. و در برابر شاهد استمراری در مورد دموکراسی غربی بوده‌ایم و برای نمونه با محدودپذیری قدرت توسط طبقات اشراف و سپس متوسط از شکل فئودالی تا کنون مواجه بوده ایم و در شرق چنین نبوده است.
منظورم این است که نخستین کار باید این باشد که تصورات ذات‌گرایانه را از این نظریات زدوده شود. زیرا واقعیت تاریخی اول این‌است که میان دوره‌های مختلف انقطاع‌ها یا گسست‌های تاریخی جدی وجود دارد، و دوم این که هم در غرب و هم در شرق، همواره چالش‌های درونی و روندهای متضاد و پارادوکسیکالی وجود داشته اند.

🔸و سوم این که مفاهیم شرق و غرب نسبی اند و می‌دانیم که کره‌ی زمین گرد است و برای نمونه، ژاپن در غرب آمریکا واقع است و آمریکا در شرق ژاپن است؛ و یا «مغرب» در تمدن اسلامی از مراکش در شمال افریقا تا اندلس و اسپانیا بوده است در برابر مشرق از ایران تا هند.پس اول یکی باید خود را مرکز عالم بپندارد و دیگران را در شرق و غرب خود شناسایی و معرفی کند. و از اساس باید از خود بپرسیم چرا ما «شرق» هستیم؟ از کی ما شرق شده‌ایم؟ ما شرقِ کدام غرب ایم؟ آنها طرف غرب کدام شرق اند؟ شرق و غرب «دیگری» یکدیگر میشوند؟ اما امروز در عصر جهانی‌سازی و «گلوبالیزاسیون»، شرق و غرب بیش از پیش به هم وصل می‌شوند و در اقصی‌نقاط شرق دور غربی‌ترین کالاهای صنعتی تولید می‌شود و کشوری مانند ژاپن مظهر و نماد پیووند غربی-شرقی می‌شود. از همین-جاست که معنای جغرافیایی نیز زیر سؤال می‌رود تا می‌رسیم به درهم‌آمیختگی سپهرهای فرهنگی که به قول هانری کربن «غربی‌هایی داریم که شرقی‌اند و شرقی‌هایی داریم که غربی‌تر از غربی‌هایند!»


@Dr_ehsanshariati


#روزنامه_شرق
#مصاحبه
#استبداد_شرقی
#راه_دموکراسی_سازی
#راه_برون_رفت


🖇ادامه گفتگو در لینک وبسایت احسان شریعتی

http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=43
احسان شريعتی Ehsan Shariati pinned «🔷🔸راه‌های برون‌رفت از «استبداد شرقی» 🔹🔸گفتگوی روزنامه شرق با احسان شریعتی 🔸- تا کنون درمورد تحلیل ساخت سیاسی ایران نظریات متعددی از سوی متفکرانی نظیر مارکس، ویتفوگل، وبر و متنسکیو مطرح بوده است. مطابق این نظریه¬ها، چنین است که روند مشروطه کردن قدرت در…»
Forwarded from Emdad-Pooran
به‌نام خداوند حقیقت، خیر، و زیبایی

به همت و پشتیبانی نکوکاران حامی امدادگری، کارگروه «امداد-پوران، شریعتی» توانست به یاری هموطنان مبتلا به بیماری کرونا بشتابد و با توصیه و نظارت مستقیم کادر پزشکی و تأیید کارشناسان فنی، در راستای رفع نیازمندی‌های کادر درمانی کشور در مناطق محروم کشور، اقدام به خرید یک دستگاه تنفسی -- وانتیلاتور DRAGER --نماید.
این دستگاه که در تاریخ ۱۳۹۹/۵/۲۳ به شهر طبس اهدا شد، هم‌اکنون در بیمارستان شهید مصطفی خمینی آن شهر مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.
کارگروه امداد-پوران، شریعتی از یکایک حامیان گرانقدری که ما را در این امر ملی و انسانی یاری رساندند باردیگر قدردانی و تشکر می‌کند.

کارگروه امداد-پوران، شریعتی، اول شهریور ۱۳۹۹

هر که کارد گردد انبارش تهی
لیکش اندر مزرعه باشد بهی

وانک در انبار ماند و صرفه کرد
اشپش و موش حوادث پاک خورد

#کارگروه_امداد_پوران_شریعتی

#گزارش

#کرونا

🔶 نشانی تلگرام
🆔@Emdad_Shariati_Pooran

🔶 صفحه اینستاگرام
🆔http://instagram.com/emdadpouran


https://telegra.ph/Emdad-Shariati-Pooran-08-24
Forwarded from اصلاح طلبان گچساران (علیرضا کفایی)
📝📝📝بیانیه جمعی از فعالین سیاسی و مدنی

به‌نام خدا
در اوج گرفتاری‌های اقتصادی مردم و شیوع فراگیر کرونا که کشور در حالت نیمه تعطیل است، به‌نظر می‌رسد آنچه تعطیل‌بردار نیست، محکومیت شهروندان مسئول و آزاده ایران زمین به بهانه‌های مختلف و با روشی غیرقانونی باشد.

اعلام خبر محکومیت خانم صدیقه وسمقی و آقایان محسن آرمین، قربان بهزادیان‌نژاد، حسین کروبی، محمد کیانوش‌راد و مهدی محمودیان به‌دلیل امضا و انتشار بیانیه موسوم به ۷۷ نفر و آقای علی شکوری‌راد به علت صدور بیانیه حزب اتحاد موجب تعجب و تاسف گردید.

همگان مستحضرند که به‌علت افزایش سه برابری قیمت بنزین، قشرهای مختلف مردم به اعتراض برخاستند که متاسفانه در ادامه به خشونت‌های گسترده و جان‌باختن دست کم ۲۳۰ تن از هموطنانمان منجر شد. حال نهادهای مسئول به‌جای بررسی علل و عوامل این خطا و محاکمه مسببان آن، شهروندانی را محاکمه می‌کنند که از سر دلسوزی و برای حفظ امنیت و اعتبار کشور و دفاع از حقوق شهروندان، به مقامات و معترضان هشدار دادند که از توسل به هر نوع خشونت بپرهیزند.

افزون بر ناعادلانه بودن حکم، پرسش بسیار مهم آن است که چرا به اتهام این عزیزان طبق اصل ۱۶۸ قانون اساسی در دادگاه علنی و با حضور هیات منصفه رسیدگی نمی‌شود؟ اگر محاکمه دبیرکل یک حزب قانونی به اتهام صدور بیانیه انتقادی به عملکرد حکومت مصداق بارز رسیدگی به اتهام سیاسی نیست، پس جرم سیاسی چیست؟

به نظر ما محکومیت دبیرکل یک حزب و شخصیت‌‌های سیاسی شناخته‌شده برای امضای یک بیانیه انتقادی در اعتراض به اعمال خشونت در مواجهه با اجتماعات اعتراضی مردم در آبان۹۸، این تصویر و پیام را القا می‌کند که حاکمیت نه فقط حقوق و آزادی‌های مشروع اشخاص حقیقی و حقوقی را به‌رسمیت نمی‌شناسد و اعتراضات خیابانی را برنمی‌تابد، بلکه انتقاد افراد حقیقی و حقوقی به عملکرد حکومت را با صدور حکم زندان پاسخ می‌دهد.

قوه قضائیه در حالی از انجام وظیفه خود در اجرای اصل ۱۶۸ قانون اساسی طفره می‌رود، که در جریان ناآرامی‌های خونین آبانماه گذشته، دائما از تریبون‌های رسمی تبلیغ می‌شد که نظام با برخورداری شهروندان از حقوق قانونی خود و اعتراضات ‌مسالمت‌آمیز آنان مشکلی ندارد و تنها برابر آشوب‌طلبانی که به تخریب اموال عمومی می‌پردازند و با اغتشاش امنیت عمومی را خدشه‌دار می‌کنند، مشت آهنین نشان خواهد داد. اما اکنون برای اظهارنظر و انتقاد و هشداردادن که مسالمت‌آمیزترین شکل اعتراض است و از حقوق مسلم قانونی شهروندان به‌شمار می‌رود، حکم حبس صادر می‌کند!

ما امضاکنندگان این بیانیه ضمن اعتراض به صدور چنین احکامی، مجدانه از مسئولان قضایی می‌خواهیم نسبت به اجرای وظیفه خود و تشکیل دادگاه رسیدگی به جرایم سیاسی مطابق اصل ۱۶۸ قانون اساسی اقدام کنند و به وعده‌های خود وفادار بمانند و با تبرئه فوری همه محکومان سابق‌الذکر، در عمل نشان دهند که در پی اصلاح دستگاه قضا هستند.

@MostafaTajzadeh
@kafaeealirezaa
#kafaee_alireza
@andishe_rahaee
متن کامل و اسامی امضاکنندگان در Instant view

https://telegra.ph/بیانیه-08-27