* در مراسم امروز متاسفانه ورود عموم به دانشگاه مجاز نیست. از دوستانی که نتوانسته بودند در مراسم دانشگاه الزهرا شرکت کنند از سوی برگزارکنندگان عذرخواهی می‌کنیم.

🔷🔸📽گرامیداشت مراسم ۱۶ آذر در کنار مزار شهدای روز ۱۶ آذر ۱۳۳۲ همراه با خانم دکتر شریعت رضوی ، دکتر ملکی، سوسن شریعتی، سارا شریعتی و جمعی از علاقه مندان و فعالان دانشجویی در دانشگاه تهران، همراه باهمخوانی سرود جنبش دانشجویی

🔸شهر ری _۱۶آذر_۱۳۹۷

#گرامیداشت
#پیشگامان_آزادی_استقلال
#جنبش_دانشجویی
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔆دومین سمپوزیوم نوشریعتی ومسائل امروز جامعه ما

🔅با حضور ؛

ابراهیمی آیدین
آدینه‌وند ابوطالب
اطهاری کمال
خاتمی فرید
ذاکری آرمان
رضایی امیر
زمانی مسلم
سوری نرگس
شریعتی احسان
شریعتی سارا
شریعتی سوسن
کاشی محمدجواد
محب‌کیا مصطفی
محمدنژاد حمید
منوچهری عباس
موسوی سیدحسین

🔆دبیر علمی سمپوزیوم؛

حسین مصباحیان


✅بصورت چهار پنل:

🔸میراث شریعتی
🔸زمانه ما
🔸همبستگی اجتماعی
🔸ابداع خویشتن



🗓زمان : چهارشنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۷

🕗ساعت: ۸ صبح الی ۷ بعد از ظهر

🔶مکان: اصفهان _دانشگاه اصفهان_تالارصائب

#دومین_سمپوزیوم
#نو_شریعتی_مسائل_امروز_جامعه
#طرحی_نو
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40


✅ @Majma_UI

🔷🎙سخنرانی به مناسبت روزدانشجو در دانشگاه الزهرا

🔸چهارشنبه_۱۴ آذر_۱۳۹۷


#گرامیداشت_روز_دانشجو
#جنبش_دانشجویی
#پیشگامان_آزادی_استقلال
#سخنرانی
#دانشگاه_الزهرا
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🎙 پرسش وپاسخ دانشجویان در دانشگاه الزهرا مراسم گرامیداشت روز دانشجو

🔸چهارشنبه_۱۴ آذر_۱۳۹۷


#گرامیداشت_روز_دانشجو
#جنبش_دانشجویی
#پیشگامان_آزادی_استقلال
#سخنرانی
#دانشگاه_الزهرا
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔆میراث شریعتی برای امروز ما

🖋احسان شریعتی


🔸 از میراث آموزگاری که دو عنصر «تاریخ» و «هنر» (انقلاب زیباشناختی) را بويژه در حوزهٔ فرهنگ مذهبی وارد ساخت، آنچه دردهای روزمان را بیش از پیش مرهم است:
🔹 در «اسلامیات»، نقدِ ایدئولوژیک سنّت است، بمثابهٔ پادزهر «بنیادگرایی» (رجعت به شریعت و خلافت و فقاهت) ؛

🔹در «اجتماعیات»، جمعِ بین نوعی «عقلانیّتِ» انتقادی-اجتماعی با «معنویت» دینی-عرفانی ؛

🔹و در کویریات، «خودیابی» وجودی در دیالوگ با «دیگریِ» هر هویتی (مصون‌شدن در برابر انواع ازخودبیگانگی).

#احسان_شریعتی
#دومین_سمپوزیوم
#نوشریعتی_مسائل_امروز_جامعه
#طرحی_نو
#اکنون_ما_شریعتی

🆔 @Shariati40

‍‍ ‍‍ 🔷🔸دانشگاه و جنبش دانشجویی از سیاست‌زدگی تا سیاست‌زدایی

📌چکیده سخنرانی ایراد شده در مراسم روز دانشجو توسط دکتر احسان شریعتی در دانشگاه علامه طباطبایی

🔹سیاست فرهنگی وفرهنگ سیاسی حاکم بر دانشگاه تا کنون یا تحت تأثیر «سیاست‌زدگی» بوده است (وابستگی به حاکمیت یا جناح‌های حکومتی و یا احزاب خارج از دانشگاه)، و یا به «سیاست زدایی» انجامیده است (بر اثر انواع منع و محدودیت‌ها و پرداخت بها وهزینه‌های سنگین توسط دانشجویان).
و اما سیاستی که دانشگاه بنا به تعریف، رسالت، و کارکردِ خود باید بدان بپردازد (در مقام نهاد آگاهی، فرهنگ و نقد علمی)، سیاست در معنای عالی آن است، یعنی آگاهی به حقوق شهروندی و احساس مسئولیت و مشارکت در تعیین سرنوشت ملی کشور در همهٔ عرصه‌ها.
در معنای شریف یونانی کلمه، politiké (سیاست)، فن زیست و مشارکت در زندگی مشترک جامعه و شیوهٔ اداره و مدیریت یک دولت-شهر (Polis) است و نظام سیاسی(پُلیتیک، پُله‌تئیا)، در برابر نظام استبدادی (دسپوتیک، نسبت ارباب و رعیت)، نظم میان شهروندان آزاد و برابر است.

🔹در معنای اسلامی نیز، واژهٔ «سیاست» در نسبت با «مدنیت»، یعنی دولت-شهر «مدینه» تعریف می‌شود، و «سیاست مدنی»، به‌معنای مورد نظر فارابی، مربوط به نظام سیاسی (رژیم) شهری است، در برابر (بدیل) نظام بادیه‌نشینی و قبایلی دوران «جاهلیت» عربی.
سیاست در معنای ایرانی پیشا-اسلامی نیز، در نخستین شکل امپراطوری‌ها (شاهنشاهی)، یا به تعبیر هگلی «رایش»، به‌معنای جدید مفهوم دولت در تاریخ نمود می یابد، و نشان از استمرار سنتی باستانی در سرزمین ما دارد.

🔸و اما در علوم سیاسی جدید، دو مفهوم و درک از سیاست داریم: یکی امر سیاسی (The Political/LE Politique)، و دیگری سیاست رایج و روزمره (Politics/LA Politique). اولی به اصولِ قوانین و منشأ مشروعیت قدرت و امر مدیریت عالی نظام می‌پردازد، و دومی به امور عادی و جاری حکومت و دولت (وزارت و وکالت).

🔸موضوع نقد-و-بررسی دانشگاه و جنبش دانشجویی، دراساس و بیش‌تر پرداختن به سپهر نخست است تا حوزهٔ ثانوی سیاست روزمره.

🔹پرسش امروز لذا این است که چگونه حیات (سیاسی) را به دانشگاه بازگردانیم؟ «مرگ» در اینجا همان از دست رفتن «امید» است. برای احیای امید می‌بایست در وهلهٔ نخست، امیدهای واهی را کنار گذارد و به «خود» تکیه کرد. دانشگاه و جنبش دانشجویی باید با تکیه به امکانات واقعی خود، در برابر مسئولینی که خود را بیش از منتقدان منتقد وضع موجود می‌دانند، «مسئولانه»، با کنار گذاردن ترس در برابر زور (طمع در برابر زر و توهم در برابر تزویر)، سیاست «گفتن حقیقت رویاروی قدرت» را در پیش گیرند، و با رعایت شروط گفتگو: استقلال (خود اندیشیدن)، آزادی، و خشونت‌پرهیزی (رعایت ادب و امنیت اخلاقی تبادل نظر)، کُنشی گفتگویی را در میان گرایشات گوناگون فکری-سیاسی خود از سویی، و میان خود و قدرت سیاسی حاکم از دیگرسو، طرح افکنند.

🔹سیاست در اینجا، «محل تلاقی» دو ساحت امر سیاسی، یعنی سیاست رهایی و سیاست سُلطه (پلیس) است (به تعبیر فیلسوف سیاست اندیش فرانسوی، ژاک رانسیر).

#دانشگاه_علامه
#سخنرانی
#گرامیداشت_روز_دانشجو
#پیشگامان_آزادی_استقلال
#روز_دانشجو
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸📸 نشست دکتر احسان شریعتی با دانشجویان دانشگاه علامه به مناسبت گرامیداشت شهدای ۱۶ آذر و روز دانشجو به دعوت انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه علامه

#روز_دانشجو
#دانشگاه_علامه
#سخنرانی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸📸 نشست دکتر احسان شریعتی با دانشجویان دانشگاه علامه به مناسبت گرامیداشت شهدای ۱۶ آذر و روز دانشجو به دعوت انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه علامه

#روز_دانشجو
#دانشگاه_علامه
#سخنرانی

✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸«جلیقه‌زردها» چه می‌خواهند؟

🖋احسان شریعتی

🔹شبحی بر فرانسه سایه افکنده است، شبح دموکراسیِ سلبی. فراسوی نظام حاکم و احزاب و سندیکاهای سنتی، نهادهای رسمی بیان و رفع اختلافات و مطالبات، و برغم همهٔ دست-و-پا‌ زدن‌های بیهودهٔ راست و چپ افراطی، جنبشِ اعتراضیِ جاری را هیچ‌کس نمایندگی نمی‌کند.

🔹وحشتِ نخبگانی که به نام مردم‌سالاری بر مردم حکومت می‌کنند از رشد جنبش در این ابعاد بی‌سابقه، لااقل از می ۶۸ بدینسو، درک‌کردنی است. آنارشیستی، پوپولیستی، ناسیونالیستی، آشوب‌گر، ... انواع تیرهای زهرآگین، سوءظن‌ها و اتهامات، از هر سو علیه این حرکت روانه شده‌است، تا شاید یکی از این برچسب‌ها بتواند سیمای این اعتراض برحق و سراسری را مخدوش سازد. حمایت اکثریت مطلق مردم در نظرسنجی‌ها اما اثبات می‌کند که نظام دموکراسی صوری نمایندگی در جایی معیوب عمل می‌کند (و به تعبیر هاملت شکسپیر: «چیزی در دولت دانمارک فاسد است!») هم ازاینرو، جامعه به قدرت انقلابی «تخیلِ خلاق» نیازمند می‌شود.

🔸در اینجا دموکراسی سلبی و تنزیهی در جستجوی یافتن شیوه‌های نوین بیان خواست و ارادهٔ ملی مردم و مکملِ مصحّح دموکراسی ایجابی است.
فرانسه سرزمینی است که به‌لحاظ تاریخی خود را پیشگام انقلاب‌های عصر جدید در راه آرمان‌های عدالت و آزادی و همبستگی می‌خواند. همان «انقلاب کبیر»ی که پس از طی دو سده، توانست با تثبیت دستآوردهای جمهوری و دموکراسی یک اتوپیای در آغاز انتزاعی را به نظامی انضمامی و کارکردی مبدل سازد. آن انقلاب اما در راه تحقق آرمان عدالت به توفیق مطلوب نرسید و بحران ساختاری نظام سرمایه‌سالار و سیاست اقتصادی «نولیبرال» غالب امروزه در کشورهای اروپایی و امریکا هر یک به‌گونه‌ای رُخ می‌نماید (بحرانی که در دههٔ اخیر در اروپای جنوبی از یونان شروع شد و به اسپانیا و ایتالیا و..امروز به فرانسه رسیده است).

🔸جنبش «ساختارگشا»ی اعتراضی-مطالباتیِ «جلیقه زردها*»، «شالوده‌شکن» نیست و فقط خصلتی منفی و مخرّبِ وضعِ موجود ندارد، بل‌که به‌دنبالِ یافتِ اشکالی بدیل در همهٔ عرصه‌هاست (چنان‌که منشور آنها چنین گواهی می‌دهد):
۱- اقتصاد و اشتغال: بازبینی قانون‌اساسی بویژه در حوزهٔ مالیاتی؛ افزایش دستمزدها (و استخدام در بخش دولتی)؛ ساخت گستردهٔ مسکن اجتماعی؛ مقابله با انحصارگرایی بانک‌ها (و لغو بدهی‌ها)؛
۲- سیاست: بازبینی قانون‌اساسی؛ ممنوع‌سازی لابی‌ها وشبکه‌های نفوذ؛ خروج از اتحادیهٔ اروپا؛ مبارزه با فرارهای مالیاتی در بورس؛ توقف خصوصی‌سازی‌ها (پس‌گرفتن اموال عمومی)؛ جمع‌آوری دستگاه‌های خودکار جریمه از جاده‌ها؛ حذف ایدئولوژی از نظام آموزش-و-پرورش؛ افزایش بودجهٔ اختصاصی برای تأمین عدالت اجتماعی؛ شکستن انحصار رسانه‌ای؛ تضمین آزادی شهروندان؛
۳- بهداشت و محیط‌زیست: وادارسازی تولیدکنندگان به تأمین قطعات (در مقابله با کهنگی تعمدی)؛ ممنوع‌سازی تجاری‌سازی مواد بسته‌بندی آلاینده (بطری‌های پلاستکی و..)؛ مقابله با نفوذ لابراتورهای دارویی؛ ممنوع‌سازی محصولات دستکاری‌شدهٔ ژنتیکی (و کودهای سرطان آور و..)؛ بازصنعتی‌سازی کشور به‌منظور کاهش واردات و آلودگی؛
۴- ژئوپلتیک: خروج از ناتو؛ توقف غارت و مداخله سیاسی-نظامی در افریقا؛ منع مهاجرت‌های فاقد امکان پذیریش و ادغام اجتماعی؛ احترام به معاهده‌ها و حقوق بین‌الملل.

❇️ توضیح: داشتن «جلیقهٔ زرد» شب‌نما، مانند چرخ زاپاس و جعبه کمک‌های اولیه در صندوق عقب ماشین‌ها برای مواقع خطر و ضرورت تعمیر ماشین در جاده‌های فرانسه اجباری است؛ لذا این جنبش که در اعتراض به گرانی سوخت و عوارض جاده‌ها شروع شد، بشکل نمادین این سمبول را برگزیده است.

📌تصویر پیوست «منشور جلیقه زردها»می باشد.

#جلیقه_زرد
#دموکراسی_سلبی
#بحران_ساختاری
#اعتراض_راهگشا
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

«پیام تسلیت خانوادهٔ شریعتی»

خانم ملك‌طباطبايی، همسر مهندس مهدی بازرگان درگذشت، بانويی كه بيش از نيم قرن پا به پاي يكی از چهره هاي برجستهٔ ملی و فکری معاصر، حيات سياسي ما را در سايه و پُرصبر زندگی كرد، بی‌آن‌كه به چشم آيد و شنيده شود.
خانوادهٔ دکترعلی شريعتی، درگذشت آن همسر وفادار و مادر فداکار را به فرزندان ايشان و به‌ویژه به مهندس عبدالعلی بازرگان تسليت می‌گويد.
انا لله و انا الیه راجعون... از اوییم و به‌سوی‌او بازمی‌گردیم ...

🆔@Shariati_SCF

#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

https://t.me/Shariati_SCF

🔷🔸پیام تسلیت جمعی از خانواده ملی مذهبی ایران به مناسبت در گذشت سرکار خانم ملک طباطبایی همسر مهندس مهدی بازرگان

#تسلیت
#بازرگان

✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸 نشست یلدایی «خرمگس یا اژدرماهی»

🔹🔸(متن ارائه شده توسط دکتر احسان شریعتی ، تحت عنوان " شرایطِ امکانِ گفت-و-گو در متنِ درگیري)

🔸مهم فلسفه‌ها (دکترین‌ها) نیستند، بل‌که نفسِ فلسفه‌ورزی است: سبک و روشی که راهِ پرسش‌گری ژرفایی را بگشاید، قدرت «مفهوم‌سازی» داشته باشد(نگا. دلوز)، و با نقد عقلانی بی‌وقفه (کشف محدودیت‌ِ معرفت‌ و علم‌ در هر حوزه)، جستجوی علت نخست علت‌ها، اقتضای حقیقت (بدون شواهد و مدارک)، کلیت (جهان‌شمولیت: تمامیت، انسان)، در راه تحققِ حقیقت، آزادی، و سعادت = حکمت، تشخص ‌یابد ؛ فلسفه چیست؟ نوعی «پراتیکِ تئوریکِ فراعلمی» (به تعبیر آلتوسر)، روشی استدلالی اما ابطال‌ناپذیر به‌لحاظ تجربی، اندیشیدن (فرزانش) و نه شناختن (دانش)؛ پرسش از کل واقعیت، هستی، مطلق (متافیزیک)؛ آ‌ن‌چه می‌توانیم بدانیم؟ (نظریهٔ شناخت/گنوزئولوژی-اپیستمولوژی)؛ آ‌ن‌چه می‌بایست انجام دهیم؟ (اخلاق نظری/موُرال)؛ آ‌ن‌چه را که می‌توانیم بزییم؟ (اخلاق عملی/اتیک، سیاست/پُلیتیک، هنر/استتیک)؛ آ‌ن‌چه می‌توانیم بدان امید بندیم؟ (دین). و اما قدرت فلسفه در چیست؟ در دو ویژگی پرسش‌گری بیدارساز و حیرت‌افکنیِ بازدارنده !
🔸سقراط، که به‌دلیل زندگی فلسفه‌ورزانه (و مرگ‌آگاهی) بنیان‌گذار «شهید» (گواه، شاهد) تاریخ فلسفه به‌شمار می‌آید، را پس از دادن نسبت «جادوگر»، به حیواناتی تشبیه می‌کرد‌ند: «اژدرماهی» (که به محض تماس در دفاع از خود شوک الکتریکی صادر می‌کند و بیحرکت می‌سازد؛ مات-و-مبهوت‌ساز، حیرت، شک دستوری، نمیدانم، تجاهلِ طنز-و-سخره‌آمیز و او خود پاسخ می‌داد که اگر مشابه اژدرماهی ام در در حیرت بودن خودم پیش از متحیّر کردن دیگران است، من با اطمینان از خود، دیگران را در معضل و بن‌بست نظری (آپوری) قرار نمی‌دهم»؛ نگا. رساله «منون»)، و «خرمگس» (در «دفاعیهٔ سقراط»، بیدارسازی، پرسش‌گری، نقادی، ساخت‌گشایی، و...).

🔹در برابر این تشبیهات حیوانی، وجه استعلایی و نشانه‌های الوهی و نبوع و جنون (جن‌وارگی Daimonion) کار سقراط را داریم که به ضمیر پیشا-وجدانی و سخنگوی درونی اشاره دارد و نه شیطان است و نه فرشته، جنّی که که او را به خرمگس مزاحم مردم شدن وامی‌دارد، و همچنین به سرپیچی نکردن از قانون آنها؛ شهودی که البته هیچگاه مخالف عقل و اخلاق به او حکم نمی‌کند. قاعدهٔ معروف انقلاب سقراطی «خود رابشناس (Gnỗthi seautόn)، آنگاه عالم و خدایان را خواهی شناخت» است. جمله‌ای که از سقراط نیست، بلکه بر سردر معبد آپولون در زیارتگاه دلفی نگاشته‌شده و در نقل این قول معروف، منظور سقراط جستجوی خویش است و فراموشی آنچه در حقیقت تو نیستی و شدن آنچه باید باشی.
🔹اگر سقراط هدفی اخلاقی را تعقیب می‌کند، روش کار او دیالوژیک و دیالکتیکی است (با دو ویژگی آیرونیک و مایوتیک: تجاهل سخره‌آمیز و طنزآلود -Eironeia -، و زایاندن و قابلگی اندیشه‌ها از راه گفتگو –Maïeutique-).
و اما در جامعه (و شاید فرهنگ ما) گفتگو سنتی قوی نیست: نه «آيین درویشی» (عرفان) است، و نه در دین سنتی شریعت‌مدار و در برابر دولت‌های سلطانی (استبدادی) می‌توانسته جایی داشته باشد. در سطح جهانی نیز که از «گفتگوی تمدن‌ها» سخن می‌گویند، به شرایط امکان آن (و پیش‌نیازهایی مانند «ارج‌شناسی» متقابل) توجه نمی‌کنند؛ و مهم‌تر این که در خود جامعه نیز گرایشات متنوع فکری با یکدیگر گفتگو ندارند.

🔸در شرایطی که تنها شکل کُنش ارتباطی و ممکن از راه درگیری و تنش و نزاع و تناسب قوا می‌گذرد؛ فلسفه (روش سقراطی) شاید بتواند و باید دید چگونه، در تبدیل درگیری به گفتگو روش مؤثر و نقش ویژهٔ آگاهی‌بخش خود را ایفا کند؟


#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsansharia

🖋احسان شریعتی

🔷🔸 نخستین سالگرد درگذشت زنده‌یاد شاه‌حسینی از چهره‌های دیرآشنای نهضت ملی ایران گرامی باد.

🔸چهره‌های ملی-مصدقی، نماد اعتدال و نجابت روحیهٔ ایرانی و همهٔ ارزش‌های از این دست بودند که فرهنگ، ادب، و عرف ملی و مذهبی ما را استمرار می‌بخشیدند ؛ نوعی از ایرانیت اصیل و اسلامیت معنوی را همسو با مردم‌سالاری جدید می‌پذیرفتند.

🔸 یاد و راه‌ش گرامی باد!

#نخستین_سالگرد
#یاردیرین_نهضت_ملی
#حسین_شاه_حسینی
#یادها_خاطرات

✅ @Dr_ehsanshariati

🖋احسان شریعتی

🔷🔸پسوندها اصل «جمهوری» را زیر سوال می‌برند ؟!

🔹در کشور ما این تجربه نبوده و همیشه پادشاهی یا خلافت، بدون تفکیک نهاد دین از نهاد دولت، حاکم بوده است.

🔹 نظام پسا-انقلابی هم که قرار بود نوعی دموکراسی دینی باشد، خود حامل تناقضی شد. اساساً پسوندها می‌توانند خطر دوگانگی را بیآفرینند. برای نمونه، جایگزین‌هایی مانند جمهوری «ایرانی» (خطر ناسیونالیسم افراطی و راسیسم)، جمهوری «لائیک» (خطر دین‌هراسی) یا جمهوری «دموکراتیک» (به‌شکل متناقض‌نمایی خطر «غیردموکراتیک» بودن)، و با این پسوندها غالبا اصل جمهوری را زیر سؤال می‌برند !

#جمهوری
#تناقض
#انحراف
#دیدگاه
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸حادثهٔ فجیع امروز در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، بار دیگر وجدان جامعهٔ ما را جریحه‌دار ساخت. اعلام خبر این رخداد غیرقابل‌فهم، از پی فاجعهٔ اخیر آتش‌سوزی مدرسهٔ زاهدان، این پرسش حیاتی را مطرح می‌سازد که مسئولیت حفظ امنیت محیط آموزشی در کشور متوجه کیست؟ و جهت جلوگیری از تکرار چنین فجایع توجیه‌ناپذیری چه اقدامات فوری‌ای ضروری ‌است؟

🔸تا روشن شدن علل وقوع این فاجعه‌، حداقل انتظار عمومی این است که دانشگاه از فردا اعلام عزای عمومی کند !
با عرض تسلیت و همدردی با خانواده‌های دانشجویان فقید و مصدوم .

#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

⭕«نقش روشنفكر» در گفت‌وگو با احسان شريعتی

🔻 زیاد شنیده ایم که این روزها روشنفکران ایران، دیگر مرجعیت خود را برای جامعه از دست داده‌اند و در شکل‌گیری جنبش‌های اجتماعی نقش چندانی ندارند. حوادث دی‌ماه را ببینید و بپرسید روشنفکران در کجای آن بودند؟ از بنیانگذاران آن بودند یا در نقطه‌ی مقابل آن یا اینکه کلا خنثی بودند و فقط نظاره‌گر حوادث.

اینجاست که باید بپرسیم نقش و وظیفه‌ی روشنفکران در برابر وقایع جامعه چیست؟ یا اصلا کمی عقب بیاییم و پرسشی بنیادی‌تر را طرح کنیم؛ روشنفکری چیست؟

گفتگوی با احسان شریعتی انگیزه‌ای شد تا این پرسش‌ها را مطرح کنیم. انگیزه‌ی طرح این پرسش‌ها شاید به این برمی گشت که او، هم استاد فلسفه است و هم از دل خانواده‌ای که کاملا به جریان روشنفکری پیوند خورده بیرون می‌آید و از این لحاظ شاید تفسیر و تبیین جدیدتری برای ما داشته باشد.

آقای شریعتی ابتدا سراغ پرسش اساسی می‌رود؛ یعنی روشنفکری چیست و چه تعریفی دارد که از اینجا بحث خود را با سیر تاریخی این مفهوم شروع کرد و از چگونگی ورود آن به فرهنگ ایرانی گفت.

شریعتی اعتقاد دارد که هنوز روشنفکران اعتبار خود را دارند، هرچند این اعتبار نسبی است. البته جایگاه روشنفکر به عنوان مرجع فکری و اخلاقی ضعیف شده و حتی شایع شده که سلبریتی‌ها به جای روشنفکران می‌نشینند.

بخش دوم گزارش گعده‌ی انصاف نیوز با احسان شریعتی را که در آن به تبیین کلی معنی روشنفکر و جریان روشنفکری در ایران و جهان و همچنین نقش و کارکرد آن در جامعه‌ی ایران پرداخته بخوانید:

http://www.ensafnews.com/151084/

@ensafnews

🔷🔸مصاحبه با مجله «کرگدن» در مورد پاریس


🔸پاریس پایتخت تجدد در گفتگو با احسان شریعتی استاد فلسفه/ او فرانسه را وطن دوم معنوی خود می‌خواند و به خوبی با مظاهر فرهنگی و اجتماعی این شهر آشناست

🔹تولد اگزیستانسیالیسم در کافه‌های پاریس

محسن آزموده

🔸پاریس به شهر نور شهره است، میعادگاه عشاق، دلدادگان و شاعر پیشگان، در عین حال پاتوق روشنفکران، هنرمندان، نقاشان، سینماگران و صد البته گردشگران. بزرگترین شهر اقتصادی اروپا و پنجمین شهر اقتصادی جهان از نظر تولید ناخالص ملی. برخی آن را عروس شهرهای دنیا می خوانند، و بسیاری از شهرهای دیگر دنیا را به لحاظ زیبایی و جذابیت با آن مقایسه می کنند. همیشه مملو از مسافر و گردشگر و زندگی است. پاریسی که ما امروز می شناسیم، به رغم تاریخ کهن، محصول نوسازی بارون هوسمان در میانه سده 19 میلادی است، پایتخت مدرنیته. تعبیری که دیوید هاروی، فیلسوف جغرافیایی چپ برای آن به کار برده است. پاریس شهر انقلاب کبیر فرانسه، کمون پاریس، شورش ها و جنبش های پیاپی، پرسه زنی های بودلر و جشن بیکران همینگوی است. روشنفکری ایرانی نیز از دیرباز نگاهی رمانتیک و مشتاق نسبت به پاریس داشته و در گورستان مشهورش پرلاشز شماری از نام آوران عرصه فرهنگ ایرانی چون صادق هدایت و غلامحسین ساعدی و رضا دانشور خفته اند. رفت و آمدشان نیز به این شهر کم نبوده است. شورش اخیر جلیقه زردها در ماه های اخیر بار دیگر پاریس و فرانسه را در سر خط خبرها آورده است و چهره ای متفاوت از این شهر را برای ما آشکار ساخته است. این بار از جشن و شادی و سرور خبری نیست و آنچه می بینیم و می شنویم، شورش و اعتراض و سرکوب است. به راستی اما پاریس کدام است؟ شهر دلدادگی و روشنفکری یا اعتراض و نارضایتی؟ احسان شریعتی، پژوهشگر و استاد فلسفه، در دانشگاه سوربن درس خوانده و سال های متمادی در پاریس زندگی کرده است. او فرانسه را وطن دوم خود می خواند و به خوبی با مظاهر فرهنگی و اجتماعی این شهر آشناست. برای آشنایی با این شهر پر چهره با او گفتگویی صورت دادیم که از نظر می گذرد.

#مصاحبه
#مجله_کرگردن
#حوادث_پاریس
#احسان_شریعتی


✅ @Dr_ehsanshariati

📌برای مطالعه مصاحبه به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


https://telegra.ph/پاریس-پایتخت-تجدد-در-گفتگو-با-احسان-شریعتی-استاد-فلسفه-او-فرانسه-را-وطن-دوم-خود-می‌خواند-و-به-خوبی-با-مظاهر-فرهنگی-و-اجتماعی-این-01-01

‍‍ ‍‍ ‍‍ ‍‍ 🔷🔸«یادبود»
(در معنا و ضرورتِ ساختِ یادبودی تاریخی برای همهٔ دانشجویان و دانش‌آموزان فقید)

🖋 احسان شریعتی

🔸هفت روز از فاجعه «اتوبوس مرگ» دانشگاه آزاد گذشت. برغم همهٔ وجوه غم‌بار این مصیبتِ ملی، خوشبختانه به همت و پیگیری دانشجویان همهٔ دانشگاه‌ها ابعاد این فاجعهٔ مکرر این‌بار جدی‌تر از پیش گرفته شده و پژواک اجتماعی این حادثه همچنان به گوش‌ها می‌رسد. مهم‌تر از همهٔ پیآمدها، مطالبات و دستاوردهای محتمل قضایی و صنفی ماجرا (همچون عذرخواهی و استعفای مسئولین، تأمین و تضمین امنیت جانی در محیط تحصیلی، نوسازی ناوگان حمل-و-نقل، نظارت بر معاینه‌های فنی، ساخت حفاظ‌ها، استقرار اورژانس‌ها، بازبینی کلیهٔ موارد ایمنی در فضای موسسات آموزشی کشور و راه‌ها، و...)، پیامدهای اخلاقی و سیاسی این واقعه است. هدف عام ملی اگر دامن زدن به انزجار وجدانی و امتناع عملی از تکرار چنین حوادثی باشد، برای تحقق این مقصود و برای آن‌که حرمت جان آدمیزاد، جان جوانان و فرزندان‌مان، اعم از دانش‌آموز و دانشجو، وارد وجدان ملی و مدنی ما شود، می‌بایست بهای مسئولیت‌ها بس بالا رود، و پرداخت هزینهٔ هرگونه اهمالی‌ در این‌گونه موارد و پرونده‌ها بسیار سنگین شود.

🔸هدف عالی‌تر اما در فقدان حضور مقتدر «دولتی» ملی و مردمی، به اقرار بسیاری از دولتمردان مستعفی که تنها پس از کناره‌گیری به صرافت راستگویی می‌ا‌فتند، غافل از این‌که راست‌گویی اگرچه در برابر قدرت ارجمند است، راستی‌آزمایی اما در همان مسند قدرت صورت می‌گیرد (که به‌قول سعدی علیه‌الرحمه: به بازوان توانا و قوت سر دست، خطاست پنجهٔ مسکین ناتوان بشکست، نترسد آن که بر افتادگان نبخشاید، که گر ز پای درآید کسش نگیرد دست!)؛ و بنابه‌ اصل «تقسیم ناپذیری» INDIVISIBILITÉ در نظام‌های «جمهوری»، مسئولیت تصمیمات و اقدامات هر مقامی در این نظام، به کل اجزا و پاره‌های آن سرایت می‌کند، به گونه‌ای که گویی: بنی دولت اعضای یک پیکراند!

🔹به این اصلِ ساده و ابتدایی که غالبا در پاس‌کاری‌ مسئولیت‌ها میان دولتمردان سابق و لاحق فراموش می‌شود، باید در کنار چند خصلت دیگر هر «جمهوری» (RES-PUBLICA، شیء-امر عمومی) مانند: «مردم‌سالار» (دموکراتیک)، «عُرفی» (لائیک)، و «اجتماعی» (سوسیال) بودن، در آینده بیشتر بپردازیم، زیرا در هر یک از این وجوه و محورها، در دیار ما سوءتفاهم‌های بزرگی موجود و محسوس است.

🔹فعلا تا زمان رفع شبهات در
فرصت‌های کافی، بیآییم با سعدی همسرا شویم و «یاد»داشتمان را با اندیشیدن در ابیات «ضدسلطنتی» او به پایان بریم که زمانی ‌سروده بود: «خبرداری از خسروان عجم، که کردند بر زیردستان ستم؟ نه آن شوکت و پادشایی بماند، نه آن ظلم بر روستایی بماند... ؛ چه، «جهان‌بانی و تخت کیخسروی، مقامی بزرگست کوچک مدار!
که گر پای طفلی برآید به سنگ، خدای از تو پرسد به روز شمار ! »

#مسئولیت
#جمهوری
#مصیبت_ملی
#یادبود
#اتوبوس_مرگ
#مدرسه_مرگ
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati