با هالولکس ولگوس یا انحراف شست پا چه کنیم؟
هالوکس ولگوس(شکل ۱) علت مشخصی ندارد اما استعداد ژنتیکی در بروز آن موثر است و در خانم ها کفش با پنجه باریک مزید بر این علت می شود.
به هر حال هالوکس ولگوس نیاز به درمان دارد و معمولا «لا انگشتی» یا Toe spacer نمی تواند مانع از پیشرفت این بیماری شود و با پیشرفت انحراف انگشت ممکن است فشار کفش باعث زخم پا و انحراف سایر انگشتان پا شود و معمولا به انجام عمل جراحی جهت تصحیح آن نیاز خواهد بود.
با توجه به شدت درگیری و سن بیمار عمل های جراحی متنوعی برای اصلاح هالوکس ولگوس وجود دارد که با اصلاح کجی استخوان و پروسیجرهای بافت نرم سعی به تصحیح کجی انگشت می شود که در (شکل ۲) نمونه ای از اصلاح جراحی مشاهده می شود.

کیست گانگلیون و درمان آن؟
کیست گانگلیون(شکل ۱) یک توده خوش‌خیم است و معمولا در مچ دست یا مچ پا از کپسول مفصلی منشأ می گیرد.
این توده می تواند خودبخود بهبود یابد یا دوره های عود و بهبودی داشته باشد و مادامیکه باعث درد و اختلال کارکرد بیمار نشود نیاز به درمان ندارد.
درمان غیر جراحی مثل تزریق کورتون و جراحی خروج کیست(شکل ۲) هر دو احتمال عود دارند که این عود در روش جراحی کمتر از تزریق کورتون است.

سندرم تونل کارپ و درمان آن؟
اعصاب اندام ها در قسمت های مختلف ممکن است تحت فشار قرار گیرند و باعث اختلال کارکرد اندام بیمار شوند که یکی از شایعترین آنها سندرم تونل کارپ(CTS) است که عصب مدین در هنگام عبور از غلاف مچ دست(بدلیل ضخیم شدگی این غلاف) تحت فشار قرار می گیرد(شکل ۱) و علل مختلفی مثل دیابت و اختلالات هورمونی و حاملگی و فعالیت مکرر مچ دست و استعداد ذاتی برای این بیماری مطرح شده است.
در این بیماری ابتدا سوزش و خواب رفتگی انگشتان دست و در مراحل انتهایی آتروفی عضلات کف دست ایجاد می شود که پزشک با معاینه و انجام نوار عصب عضله به تشخیص آن پی می برد.
درمان های غیرجراحی مثل بستن آتل و داروهای ضد التهاب و تزریق کورتون در مراحل اولیه بیماری مفید است اما در موارد شدید نیاز به جراحی جهت آزاد سازی عصب(شکل ۲) نیاز است و این جراحی باید قبل از آتروفی عضلات کف دست انجام شود.

شانه منجمد چیست و برای درمان آن چه باید کرد؟
شانه منجمد(Frozen shoulder) یا کپسولیت چسبنده(شکل ۱) یک التهاب کپسول مفصلی شانه می باشد که به دنبال تروما و بی حرکتی، سکته و بستری بیمارستانی، دیابت و... ایجاد می شود و التهاب کپسول شانه سبب درد شانه و محدودیت حرکتی شانه و عدم توانایی فرد در انجام امور شخصی و کار می شود.
این بیماری یک بیماری خودمحدود شونده است و پس از گذشت زمان حدود ۶-۲۴ ماه درد شانه کاهش می یابد و حرکت آن بهتر می شود ولی حرکت شانه نرمال نمی شود و مقداری از محدودیت حرکت باقی می ماند.
برای بهبود سریعتر و کاملتر نیاز به درمان دارویی و فیزیوتراپی و ورزش های موثر در شانه منجمد(بخصوص ورزش های شماره ۳ تا ۶ از شکل ۲) و گاها تزریق کورتون و بندرت آزادسازی جراحی می باشد.

نکته مهم در انجام ورزش های شانه منجمد تلاش و همکاری بیمار در انجام مکرر ورزش ها به صورت فعال و به مدت طولانی است تا حرکات شانه به مرور بهتر شوند!

دپویترن کانترکچر و درمان آن؟
بیماری دپویترن کانترکچر(شکل ۱) ناشی از التهاب و ضخیم شدگی فاشیای کف دست است که به مرور باعث جمع شدگی و کانترکچر انگشتان و محدودیت حرکتی آنها می شود.
علت بیماری بطور کامل مشخص نیست اما استعداد ژنتیکی و دیابت و صرع و مصرف سیگار و الکل در ایجاد و شدت بروز آن تاثیر دارند.
در مراحل اولیه می توان درمان غیر جراحی با کاردرمانی و تزریق کورتون یا کلاژناز برای بیمار انجام داد اما در مراحل پیشرفته تر نیاز به جراحی جهت خارج کردن فاشیای ضخیم شده و کانترکته و در صورت نیاز گرافت پوست می باشد(شکل ۲).

ورزش های تقویت عضلات روتاتور کاف (گرداننده شانه)👇